uitleggen

Hoe en op welke wijze dan ook, Pasen wordt overal ter wereld gevierd. Aanvankelijk gold het Paasfeest als herdenking aan het feit dat het Israëlitische volk dat in ballingschap leefde in Egypte werd bevrijd en op weg ging door de woestijn naar het beloofde land, het ‘land dat overvloeide van melk en honing’. 40 jaren trok het uitverkoren volk - dat allerlei ellende en ontberingen te verduren had - door onherbergzaam gebied. Het volk had zijn eigen regels niet meer echt voor ogen zoals ze bedoeld waren. Daarbij hadden ze jaren onder de Egyptenaren die wreed waren en aan wie ze moesten gehoorzamen, veel van hun regels en leefgewoonten overgenomen… Hun eigen geloof was een mager afgietsel geworden. De Farao als hoofd van de Egyptenaren, kende God nog gebod niet en had zo zijn eigen opvattingen over wat goed of slecht was. Al met al leidde de afgoderij en uitholling van het oorspronkelijke Hebreeuwse geloof tot een zwaar en onvrij bestaan. Onderwijl Egypte verlaten te hebben, kreeg het volk de 10 geboden van God die ervoor moesten zorgen dat er nu duidelijke regelgeving was waardoor een vreedzame samenleving zou ontstaan, waarbij ieder zijn plek zou hebben naar talent, verdienste en waarin ieder mens voedsel, land en goed eerlijk verdeeld en genoeg zou kunnen genieten. Het werd anders… Men begon van lieverlee de 10 geboden toch weer naar eigen inzicht in te vullen en het doel – het beloofde land te bereiken – uit het oog te verliezen. En zie nu waarin we beland zijn…. En toch, het beloofde land is er nog steeds. Alleen… hoe moeten we dit opvatten en waarom zijn we verdwaald. Hoort al deze ellende bij ons leven of is er nog steeds een ‘beloofd land’ mogelijk...?

Het Paasfeest voor andere volken was een voorbode van de lente na de koude barre winter, waar schijnbaar alle leven uit weg was. Een feest van zoet brood, kuikentjes, lentekleuren paars, geel, groen en wit. Een ode naar de aspecten van dat seizoen:
Paars: lijden van gebrek in de winter, te moeten dealen met strenge koude en afzien, vaak ook voedsel gebrek hebben, was ten einde. Paars is de kleur van lijden, doodgaan. De ziel die de weg gaat van ego, afgescheiden zijn van de Waarheid die liefde is, gaat ook dood. Geestelijk gezien betekent doodgaan gebrek aan licht hebben. Gebrek aan liefde, aan léven hebben. zo is de winter ook een periode van verval, afsterven. Alle leven verdwijnt… schijnbaar. Uiterlijk gezien is het leven brengende weg. Gééstelijk gezien is er echter volop leven, maar net aan de buitenkant, maar in het innerlijk, dat nooit kapot te krijgen is! Paars is daarom ook de kleur van hoop op … nieuw leven ná de winter, na de dood, na verval, na slaafsheid van je ego dat je gevangenhield in onwetendheid van wie je was en nog steeds kunt worden!
Geel: Symbool voor het sterker wordende zonlicht. Zonder dat zonlicht is er geen leven mogelijk. De warmte die hoort bij licht (licht en warmte gaan altijd samen) wekt het in de aarde sluimerende zaad en nodigt de planten op om bladeren te vormen en zet dieren aan tot eieren leggen of paren. allemaal voorwaarden voor nieuw leven. De aarde staat voor het vermogen van het hart lief te hebben. Deze liefde zal dan wel aangeraakt, erkend, en gevoed en gedééld moeten worden. Licht doet dat! Licht brengt alles in beweging en verbindt uitersten met elkaar, waardoor nieuw leven op hoger niveau ontstaat. Zonder licht (inzicht, warmte) blijft alles zoals het is en gaat uiteindelijk alles dood. Zonder liefde is het leven hel, volop ontberingen van allerlei aard en leidt niets tot iets constructiefs. Zonder liefde dus geen échte groei al is er schijnbare groei. Geen echtheid, geen heelheid, geen eenwording dus, maar verdeeldheid.
Groen: het uitlopende groen, de nieuwe blaadjes aan de bomen. Fotosynthese wordt weer meer mogelijk om meer zuurstof te leveren om het nieuwe leven in staat te stellen te leven en te ontwikkelen. Door licht is al het leven in staat licht op te nemen. Licht brengt leven, dus vruchtbaarheid. Het is de kleur van het hartchakra, het 4e chakra dat de onderste 3 fasen van ‘lagere’, persóónlijke liefde overstijgt door de wil te dienen en zich te richten op de medemens. De mens wordt zich hier bewust dat het gaat om de hógere liefde die in de 3 volgende chakra’s tot leven komt naar hoe Gód dit bedoeld heeft en nog steeds bedoelt. Immers, Liefde is de grondslag maar ook het doel van het leven. Het is het land van melk en honing waar we allemaal willen leven en wat ook mogelijk is. De gang door de chakra’s door de seizoenen, door de tijdperken heen, laat ons deze weg zien. We zijn nu aanbeland in eind fase 5: we komen tot inzicht, worden wakker en zoeken naarstig naar 6, de tijdperk dat ons evenwicht brengt en ons thuis doet komen in 7. We zijn bijna uit de woestijn, maar zoals alle energie op is aan het eind van een zware reis vol leugens, verleidingen, uitputting, slaafsheid is de koek op, is het sappelen in deze fase en lijken we alleen maar meer obstakels tegen te komen, kunnen we er niet meer zo goed tegen, omdat we ons doel niet eens meer kennen, worden we soms moedeloos en dreigen we bij de pakken neer te zitten. we geloven niet meer in een land van melk en honing dat God ons heeft beloofd…
Wit: de kleur van zuiverheid, heel worden, toekomst. Het doel van het leven is er echter nog steeds. Dat doel is of je het gelooft of niet, nog steeds héél worden. Helen. Gezond worden. Volmaakt worden. Dat betekent dat alle polariteit in welles-nietes, goed-niet goed, schuldig-onschuldig, leuk-niet leuk, bekend-onbekend, liefdeloosheid-liefde, dood-leven, geloof-ongeloof, geest-materie, enzovoort overstegen moet worden. Wit is de kleur van zuiverheid. Reinheid van hart dat we pas krijgen als we alle kleuren verenigen. Immers, wit licht is geen licht als er ook maar één kleur wordt buitengesloten en wordt veroordeeld of … niet wordt gewild. Eenheid bereiken we pas als we stil zijn van binnen en alles aanvaarden in de hoogst mogelijke echtheid die ons doet beseffen dat we allemaal kinderen zijn van één Vader. De ene kudde, de ene Herder maakt de ene religie die de heelheid voorstelt en mogelijk maakt.

Het beloofde land waar het ‘overvloeit van melk en honing’ staat voor de staat van de ziel die geen liefdeloosheid meer in zich heeft en niet meer tot doel heeft. Als je ‘woont’ in een dergelijk land (bent in die staat), dan is er geen liefdeloosheid, onrecht en strijd meer. Het doel is bereikt en iedere ziel (volk, mensheid, mens) houdt hier goed vredevol verblijf.
De woestijn waar het volk (ieder mens, de mensheid) doorheen trekt is het leven in de materie. Gewoon je leven zoals een mens dat leeft te midden van de materie die hem trekt, belaagt, verleidt, afleidt, gevangenhoudt, maar ook voedt, plezier doel en richting geeft. De ellende is dat - als je het doel uit ogen verliest - je snel niet meer weet wat eigenlijk je doel is en je blijft steken onderweg bij iets wat jou wél wat lijkt (vanuit je kortzichtigheid, je verleden, je ervaringen, je kennis bekeken) maar je niet geeft wat je werkelijk nodig hebt of eigenlijk eerder al bewust of onbewust zocht. Het verliezen of negeren van je gereedschap, houvast, tools (de 10 geboden) die je was en nog steeds is geboden om door de woestijn heen te komen, deden je verdwalen en denken dat wat je om je heen ziet het enige is. Je houdt je er dan aan vast, al is het vaak beter wat dan niets. Als dit zo een tijd doorgaat houd je vaak op met te geloven dat er iets veel beters, bestaat. Je gelooft dan niet meer in de goede boodschap dat aan het eind van de horizon, aan het eind van je reis er een prachtig land op je wacht waarin het goed leven is en alle ellende is opgehouden te bestaan.
Je neemt genoegen met het slaaf zijn van wat jou op dat moment als enige bekend is en de maatschappij, de wereld, de mensen, de heersende moraal, je zeggen dat waar en goed is. Je offert je eigen idealen op en gelooft er na een tijdje niet meer in dat je ZELF in jezelf dus de richtingwijzer nog steeds hebt die je als kompas kan gebruiken om uit die woestijn (gebrek aan léven) hebt.
In de woestijn is geen water. Zonder water ga je dood. Water staat voor het enig leven brengende. Het staat voor het woord van God, je innerlijke leiding die jou telkens weer vertelt wat je beter kan doen en jou het echte leven brengt en je in staat stelt door die energie slurpende woestijn te reizen. En het verwarrende is dat jouw weg anders kan zijn dan die van je buurman. Ieder mens is uniek, maar waar hij zijn unieke talenten, geaardheid, zo-zijn bagatelliseert of niet eens heeft leren kennen of heeft leren gebruiken, wordt hij eenheidsworst, waarin mensen elkaar niets meer te leren en te bieden hebben. Het is het unieke dat juist heel maakt. Immers, waar je ieder zijn persoonlijke unieke waarheid zou kennen, zou deze altijd een plek in de samenleving hebben omdat hij altijd benut kan worden. Een mens kan pas dienstbaar zijn door zijn hoogst eigen uniciteit. Leven in de woestijn is eigenlijk niets anders dan slaaf zijn van de gedachte dat je niets te bieden hebt en niet nodig bent, maar ondertussen zeer veel gebrek lijden. Gebrek hebben en gebrekkig zijn is slaaf zijn van de materie en haar afleidingen die je te denken geven dat dit zaligmakend (heelmakend), is, dus jouw gebrek aanvult, maar je in wezen leeg houdt, dus gebrek oplevert.

Bevrijding uit Egypte staat voor het afstand nemen van het walhalla dat het leven materieel gezien zou moeten of kunnen zijn. Het betekent afstand nemen van alle vormen van onwetendheid en liefdeloosheid. Bevrijding uit gebrek is natuurlijk alleen maar mogelijk als je gebrek aanvult. Dat aanvullen is op pad gaan naar het beloofde land in het volste vertrouwen dat het daar veel beter is. Je zult dan al je bezit (hang naar geld, goed, eer, status) moeten opgeven. Alle eigenliefde, ego, hoogmoed moet verleden tijd zijn, wil je openstaan voor het vernieuwende. Er zal vertrouwen moeten zijn om op pad te gaan. Je weet immers dat je naakt, kwetsbaar bent zonder je bezit, je uiterlijke steunelementen waarvan je tot dan dat ze deel uitmaakten van wie je bent..
Je komt erachter dat je anders, méér bent dan je gebrek, je slaafsheid aan de materie. Je hunkert naar écht kunnen zijn, wat nog steeds niet goed lukte omdat je geknecht werd. Je kwam niet uit de verf. Je had de liefde niet. Je zocht ondergeschikte, tijdelijke liefde die je aanzag voor waar en heelmakend, gelukbrengend... maar vaker stress en allerlei narigheid bracht. de Liefde in jezelf was al lang ter grave gedragen - dacht je -. En … je nam er genoegen mee. Je kende jezelf niet, want je was al opgehouden te luisteren naar je hartenwens, de stem van God in jezelf die je altijd weer aanzette tot geloven in méér, op pad gaan naar iets beters en géén genoegen nemen met klatergoud dat materie en verstandelijke beredenering je bracht.

Maar goed, in de lente bevrijdt zich al het leven weer uit de aarde. Die aarde staat voor onwetendheid die nog steeds weten kan brengen. Die aarde wordt nu in de lente voorzichtig verwarmd. En uit onwetendheid gaat alles – ook jij - weer vol goede moed op pad naar meer innerlijke wasdom. De neiging tot groei, ontwikkeling is niet te stoppen. Elk jaar na de winter (afzien in jezelf, een zwaar leven vol ontbering) bot het leven weer uit. Het leven – God in de mens – is niet te stoppen.
Bevrijding uit Egypte doet het Jeruzalem binnengaan. Jeruzalem staat voor de staat van de ziel die thuiskomt in zichZelf, dat God – perfecte liefde is. Jezus kwam op een ezel Jeruzalem binnen.
De Ezel staat voor het minste, het kleinste het onaanzienlijke, het geminachte, het miskende. Als de ziel daarop – in die staat – reist (het leven leeft) komt hij altijd aan in de stad waar het goed vertoeven is. Jeruzalem is ‘de stad van Vrede’. De ‘basis van Salem (vrede). Melchizedek heeft daar zijn basis. Melchizedek, de Hoge Priester Jezus, Bemiddelaar ‘woont daar’ waardoor hoogste vrede mogelijk wordt. Immers, waar de Regeerder liefheeft, leeft het volk in vrijheid, vrede en voorspoed..
Je moet dus in Jeruzalem zijn waar Melchizedek vorst is. Maar je komt er alleen binnen zoals Jezus deed op een ezel, dus deemoedig, je kleinheid beseffend dat je pas groot bent daardoor. Zonder deemoed blijf je immers slaaf van wat jou het beste lijkt. Met een deemoedig hart doe je niet je eigen zin, maar volg je de zin van je innerlijke heelmeester, Gods stem, je geweten dat je maant recht te blijven – of te worden - in liefhebben zoals Jezus deed.
Mensen stonden aan de weg om Jezus te verwelkomen. Ze hadden over de wonderbaarlijke genezingen gehoord en wilden Hem als Koning. Ze werden immers onderdrukt door de Romeinen en Koning Herodes. Ze waren na Egypte wéér – eigenlijk nog steeds - in slavernij en wilden dit ontvluchten. Ze dachten dat Jezus hen wel kwam verlossen. Ze dachten materieel en wilden niet hun eigen wil en idee over wat goed en leuk was opofferen. Ze zagen niet dat Jezus een gééstelijke weg wees, onderwees en… vóórleefde. Ze begrepen niets van die ezel. Welke koning komt nu met zo’n ‘laag bij de gronds beest’ Jeruzalem binnen?! Ze begrepen niet dat alles wat er gebeurde – en nog gebeurt en ooit zal gebeuren – altijd een gééstelijke oorsprong én betekenis had en zal hebben. Alles wat in de Bijbel beschreven is, is werkelijk gebeurd, gáát gebeuren en dient daarnaast vooral gééstelijk opgevat zodat voorkomen kan worden wat ongewenst, liefdeloos is. Daarom is het van grootst belang de Bijbelinhoud gééstelijk te kunnen bezien.

Ze (we) wilden er ook niet aan denken dat Jezus via symboliek wilde vertellen dat het alleen de deemoed van hart is waarop je alle eigenliefde - eigenbelangen dus - kunt afleggen. Immers, pas wanneer je jezelf ondergeschikt maakt aan dienstbaar zijn van je medemens, gaat de wereld vooruit. Nooit wanneer je je eigenbelangen voorop zet. En reken maar dat je eigenbelangen er zijn zolang je Gód, de hóógste onbaatzuchtige liefde terzijde zet!
De intocht in Jeruzalem symboliseert dus de stap die de deemoedige ziel zet, zoals Jezus deed en daarbij dus niet haar eigen beperkte wil vanuit beperkt inzicht en beperkte maat van liefde doet, maar die van Gód. Zó kom je in Jeruzalem, stad (staat) van vrede en op geen enkele andere wijze.
Jezus werd geen Koning. Dat was helemaal Zijn doel niet. Ook wilden veel mensen helemaal Jezus niet als Koning. Het waren de Farizeese Joden die Hem niet konden uitstaan. Hij met Zijn praatjes en wonderen… Ze waren jaloers en vonden dat Jezus een Godslasteraar was. Hij riep zichzelf immers uit als ‘zoon van God, de Verlosser'. Ze zagen Hem niet als de in de Bijbel aangekondigde Messias die ‘Koning zou worden over een nieuw rijk’ en konden dat ook niet herkennen terwijl ze er met hun neus bovenop stonden, omdat het hen aan kleinheid, deemoed, liefde ontbrak! Ze begrepen de tekst in de Bijbel niet gééstelijk, maar zagen het Joodse geloof met bijbehorende rituelen en de tempeldiensten, als een en al wet die gehouden moest worden op straffe van hel als je deze wetten niet onderhield. Ze hadden geen liefde tot God, maar eerder angst voor de wét en de tempelheersers die Gods naam die liefde is hadden moeten vieren in plaats van deze veraf van de mens te brengen en neer te zetten als een straffend eer en status eisend god. Men kon niet verder kijken dan de liefdeloze wet.

Ook de Romeinen wilden Jezus niet als koning. Herodes had er al in het begin bij de geboorte van Jezus alles aan gedaan om te voorkomen dat ‘dat Kind dat alles zou heel maken en het volk zou verlossen van het juk van slavernij’, zou blijven leven. Hij keek met argusogen de ontwikkeling aan. Nu was er zijn kans… Hij gaf opdracht Jezus gevangen te nemen wat makkelijk te doen zou zijn omdat Judas een van de leerlingen van Jezus – hem zou verraden.
Zo doen we nog steeds: Het kwaad – het satanische – wacht altijd de kans op om de mens die vrede wil en op weg is naar de stad Jeruzalem (staat van heelheid van de ziel) binnen te gaan, gevangen te nemen. Daartoe gebruikt het kwaad misleiding, leugen, bedrog en omkoping, controle en dwang. Je mag - als het wordt wat zij willen - de stad niet in zonder code, chip, punten van goed gedrag.
Het kwaad – de eigenliefde – is het tegenovergestelde van deemoed. Het kwaad wil het hoogste woord en beweert dingen waarvan ze geen verstand heeft en maakt van waarheid leugen en noemt leugen waar. Dat kwaad - de mens die eigenmachtig is en vol van eigenbelangen zit - is bang voor de liefde die inzicht, moed, power geeft om alles héél te maken en de waarheid aan het licht te brengen. Het nieuwe leven - ontwaken van de ziel die sliep - wil ze niet! Ze lacht de welwillende mens uit, bespuwt hem omdat hij nog gelooft in de kracht van liefde, zoals nu ook mensen die zich aan Gods liefdeswetten en waarheid willen houden benadeelt, uitlacht, benadeelt, buitensluit, vervolgt. Het kwaad wil de intocht in Jeruzalem onmogelijk maken en roept op om mee te gaan in een materiële nieuwe wereld van verstandelijke, kunstmatige intelligentie en controle die ons geluk moet brengen.

En tóch… het land van melk en honing ís er en nog steeds bereikbaar voor iedereen die dit wil! Het is bezig zich te ontwikkelen op de puinhopen van het verleden, eigendunk, eigenliefde, waarin geen plaats is voor het belang van de medemens en ieder mens slaaf is of slaaf gemaakt wordt van een steeds meer beperkend systeem waarin alle liefde wordt gedood. De materie houdt ons nog steeds gevangen. Nog steeds denken mensen dat deze woestijn een geweldige plek is juist als je God – de belangeloze Liefde - vergeet. Ze beseffen echter niet dat we juist dáárom zo verdwaald zijn en onszelf en onze medemens met zoveel ellende hebben opgezadeld. Het levende water is weg. Daarom is de woestijn ook een woestijn en moet je tevreden zijn met wat er ‘wel is aan karig voedsel’. Dat karige voedsel is nep voedsel dat je wel in leven houdt naar lichaam, maar je ziel in de kou zet. Wie geeft nog antwoorden op prangende vragen? Is er al veel belangrijks niet verzwegen, hebben we niet al zo lang ‘waarheden‘ gehoord die helemaal niet waar zijn? En wordt ons ook nu niet weer een vette worst met prachtige beloften voorgehouden om ons maar volgzaam te doen zijn? Worden we ook niet nu bang gemaakt en gedreigd met een kapotte aarde, vervuiling door boeren, tekort aan fossiele brandstoffen, beschuldigd van onwil en worden nu ook weer niet allerlei waarheden gepredikt die geen waarheden zijn en zogenaamde oplossingen geen oplossingen zijn maar ons verder zullen gevangenhouden, verstrikken, misleiden en het laatste restje vrijheid en liefde proberen te doden? Er is niet veel veranderd sinds de tijd dat Jezus op aarde leefde en de tempeldienaars uit op eigenbelangen de Echte Liefde aan het kruis hingen in een poging alle geloof in de Liefde te doden.. Zolang de mensheid zijn verlossing zoekt in instituten, overheden maar DE ENIGE ECHTE OVERHEID – die Liefde is - negeert, niet wil kennen of niet wil toelaten, zal het levende water verontreinigd en schaars zijn en… blijven.

We hoeven Jeruzalem niet te steunen. Deze materiële stad ligt half in puin verdeeld door egoïsme en hoogmoed en is als zoveel steden verscheurd door haat en oneerlijkheid. Geen mens hoeft daarheen te gaan om ‘Jezus te zien wederkomen op de Berg‘. Nee, de Olijfberg staat voor de top van de dienende, alles vergevende liefde die hoog boven het lage land (onwetendheid, egoïsme) uit tornt. Ieder die zich ‘op die berg begeeft’ zal Jezus zien. Anders gezegd: ’deze mens zal Jezus in zichzelf weten en vanuit hoe Hij wil dat die mens leeft, zijn leven leven. Deze mens volgt dan Jezus ná, waardoor déze mens met anderen die dit ook willen en doen, een nieuwe stad van vrede vormen. Ze komt eraan…, maar we moeten geen voorbeeld nemen aan de materiële stad waarin oorlog wordt gevoerd omdat twee kampen symbool voor mensen die liefde die God is herkennen en zij die dat niet doen… En… we hoeven elkaar geen schuld te geven. Zolang we God als enige bron van liefde zonder grens niet aan het werk laten, zal er verdeeldheid zijn en doen we eraan mee! Immers, uit onszelf weten we nooit goed wat nu werkelijke liefde is of niet. Het is juist dáárom dat we alle waarheid verdelen in stukken die ons bevallen of niet. We veroordelen onszelf omdat we veroordelen.. We steunen oorlog.. of niet. We steunen partijdigheid of niet. We hebben lief… of niet! God zegt: ‘er is geen tussenweg. Je kunt geen twee heren dienen. Het is óf Ik, of niet. Ik ben een na-ijverig God’. Dat betekent niet dat God jaloers is of zo. We dichten Hem weer ménselijke tekortkomingen toe.. Nee, het betekent dat God wil dat je Hem als HOOGSTE liefhebt en De Liefde dus ALLE eer - dus aandacht - geeft en niet dit aspect wél en dat níét. Waar wezenlijke liefde is, is er immers geen verdeeldheid en oordeel en dooft kwaad vanzelf uit omdat je er niet meer aan meedoet! En.. we kunnen ménselijke liefde en idee daarover pas overstijgen door het beloofde land dat overvloeit van melk en honing (voeding en vrede) voor ogen te houden als vaststaand, hoogste doel!
In Jeruzalem liggen niet voor niets de heiligdommen van Christenen, Joden en Moslims zo dicht bij elkaar. Maar we komen nooit over menselijke grenzen heen als we in polariteiten, egoïsme en wettisisme blijven steken. Het is alleen de onbaatzuchtige liefde die ieder als gelijke ziet, die voorwaarden biedt om Jeruzalem dat altijd al verscheurd is geweest, eindelijk tot die ENE hoofdstad te maken waarin vrede heersen zal. Jezus heeft het beloofd, dat dit gebeuren zal. Maar.. we zullen Hem dan moeten navolgen in het opofferen van de eigen kortzichtige liefdeloze egoïstische wil en de wil moeten doen van de Vader: Dat is dus doen wat de hóógste liefde van ons vraagt. Dat is de vader van iedere gedachte. Tenminste… zo zou het moeten zijn. Deze ‘vader’, bron ligt in ons te wachten om gebruikt te worden. Dat kan niet als we in de winter, kou van ons hart blijven zitten en van ons hart een graf maken waarin alle liefde uitdooft.
Pas wanneer we de wetten van de onbaatzuchtige liefde met ons meenemen, wordt onze ziel verlicht en kan ze in dát geestelijk licht van liefhebben, zien welke kant ze op moet om Jeruzalem binnen te komen, waar Jezus, Melchizedek de Hoge Priester, dus Leider is. Het is het volgen van Zijn voorbeeld waardoor we vrede zullen kennen. We zullen dan wel ons kruis moeten opnemen, want niets doen en toekijken maakt Jeruzalem niet tastbaar en reëel. We zullen op de ezel moeten willen gaan reizen door ons leven. Pas dan vormt zich een prachtig rijk van Vrede in jezelf én op aarde binnenkort: Je-ru-SALEM.

(Lees Predikingen van de Heer, Gottfried Mayerhover, hoofdstuk 18. Een citaat hieruit pag. 118:
‘… begraaf het niet, maar buit het uit, opdat het binnentreden in het grote geestelijke rijk, in het grote geestelijke Jeruzalem met zijn tempel - als woonplaats van uw Vader - u geoorloofd zal zijn en u niet, zoals de verstokte Farizeeën, naderhand als slaven van uw eigen hartstochten in alle grote ruimten van Mijn schepping met ronddwalen. U zult daar weliswaar alles kunnen vinden wat u eens genot en vreugde bracht, maar bij al deze vluchtige geneugten met u toch de grotere, veel belangrijkere vreugde, die van Mijn liefde, Mijn genade en Mijn woonplaats missen. Want weet: wanneer uw hart niet Mijn woonplaats is en u Mij niet overal waarheen u zich ook begeeft, in het hart draagt, dan ben Ik voor u nergens te vinden, zelfs niet in het grote geestelijke Jeruzalem, dat immers niets ander voorstelt dan het geestelijke liefdesprincipe dat alles heeft geschapen, onderhoudt en trapsgewijs voorwaarts naar hogere vreugden voert. Neem dit in acht! Bekijk met geestelijke ogen de gebeurtenissen en de tendenzen van uw tijd en u zult makkelijk begrijpen dat de tijd nabij is waarop Ik, de Heer, rijdend op een ezelin, Mijn intocht in de geestelijke wereld, in de zielen van de mensen wil houden. Zalig diegene die voorbereid is, want Mijn komst zal hem niet verrassen’).
Gera Hoogendoorn-Verhoef
(Voor wie wil: Genesis 14-28 - Psalm 110, 1-4 - Hebreeën 7,2)

De algemene gedachte heerst dat er in de Bijbel weinig beschreven staat over drugs. Dat is niet zo. De gebruikte woorden laten echter niet voor ieder hun eigenlijke betekenis zien, waardoor je niet door hebt wat er wordt bedoeld. We gaan eens kijken:

Drugs zijn zo oud als de mensheid. Vroeger wilde men al in contact komen met de ‘goden’. Ook Adam en Eva kenden bijvoorbeeld de hallucinerende werking van bessen. Nadat ze hun eigen idee kozen te doen in plaats die van God, zochten ze compensatie. Waarom zouden ze die lekkere bessen niet mogen eten? Ook zij sloegen dus de goede raad in de wind. Dénken, ménen het goede te doen is echter geen zeker weten uit God… De wens om ‘in contact te komen met de ‘goden’ werd meer en meer gemeengoed toen mensen meer en meer Gods weten via hun levenskompas -  hun innerlijk weten vanuit hun hart - begonnen kwijt te raken. Hulp en raad werd meer en meer gezocht bij de wijzen in de groep. Toen deze gebruikt gingen worden door leiders om meer macht en aanzien te krijgen, begon de mens wegen te zoeken waarbij ze de opdrachtgever tevreden konden stellen door gunstige voorspellingen, gewenste oplossingen en aanbevelingen te doen. Men zocht door de tijd heen methoden om op kunstmatige wijze in contact te komen met ‘het hogere’, waarvan ieder nog wel wist dat dit er was. Alleen… wist men niet meer zo precies hoe die geestelijke wereld in elkaar zat en had men steeds meer informatie nodig uit die wereld. Daarbij begreep men niet meer goed dat Gods weten in de mens zelf te raadplegen was, als deze maar zou leven zoals dat bedoeld was (en nog steeds is). Dus, wat is het hogere precies, hoe weet je wat de meest zuivere informatie en goede krachten zijn en hoe kun je hiermee contact maken of ze gebruiken. En.. wat is eigenlijk het goede dat je voor ogen hebt. Steeds meer begonnen menselijke meningen de goddelijke adviezen en leefregels te verdringen.  De wijzen waarschuwden hiervoor, maar wens tot aanzien, macht en beloningen – allerlei soorten eigenbelangen - waren en wérden sterker in de mens, die meer en meer los kwam te staan van zijn enige echte Raadgever: de volmaakte liefde. Men begon ander houvast te zoeken en God kwam op de achtergrond, zeker ook omdat menselijke ideeën meer werden gewaardeerd en geloofd dan Gods eenvoudige leefregel: ‘Ik ben de enige echte waarheid. Zoek Mij, dóór Mij – de zuivere liefde – lief te hebben en jezelf en anderen zonder eigenbelang’. Afgoden ontstonden. Een andere naam voor ’goden’ was: ‘de boze machten van de hemelse gewesten’ zoals de Bijbel ze noemt (Efeze 6:12).

In 1 Cor. 8:5 wordt al duidelijk dat wij met boze geesten te doen hebben omdat zij nu eenmaal bestaan. Zoals er op aarde altijd al slechte en goede mensen zijn, is dit ook het geval in de geestelijke wereld. Door het eten van ‘aan afgoden gewijd offervlees’, maar ook door gebruik van verdovende middelen (bijvoorbeeld uit planten, paddenstoelen) kwamen priesters in contact met deze afgoden. Deze afgoden zijn demonen, kwaadwillende geesten die bij mensen kunnen binnenkomen als deze maar een verbinding zoeken door een bepaalde neiging.

Omdat drugs versterken vaak lichamelijke neigingen. Een neiging is een voorliefde hebben voor iets bepaalds. Drugs versterken de wens tot bevrediging van bepaalde neigingen. Een mens kan allerlei neigingen hebben. Dat betekent dus dat hij kan ‘neigen tot‘ het hebben van bepaalde kracht, kennis, energie, maar ook seks, geweld, agressie.

In de geestelijke wereld leven (wonen) allerlei soorten geesten en zielen van overledenen. Al naar gelang de neiging(en) van zo’n geest of overledene is, worden mensen op aarde die diezelfde neiging(en) hebben, aangetrokken door die ziel of geest die als het ware wil tanken bij die op aarde levende mens. Hij zet die mens aan door hem allerlei dingen te laten zien, beleven, op te zoeken of ook te doen. Dat kan natuurlijk niet, als die mens dit niet wil en ook geen neiging heeft. Een sterke ziel of een ziel die dus ongevoelig is voor die verleiding/neiging zal niet snel doen wat die gedachte, die geest hem doet willen. Een geest die die mens dus verzwakt heeft even het gevoel dat hij wordt bevredigd in zijn hunkering, maar komt er al weer snel achter dat dit maar tijdelijk was. Zo is het overigens ook bij die mens op aarde. Ook deze ziet al snel dat zijn bevrediging maar van korte duur w as. Het probleem is, dat een geest enorme macht kan uitoefenen op de zwakke mens en hem het gevoel geeft dat er iets ergs gaat gebeuren, of iets fout gaat, als hij zijn drang niet volgt. De mens op aarde zal dan vaker toegeven om maar een beter gevoel te hebben al is het maar even en even rust te hebben in zijn hoofd. Uiteindelijk  is het gevolg verslaving, wat niets anders is dan een geestelijke afhankelijkheid die lichamelijk geworden is. Demonen, goden zijn niets anders dan bepaalde geesten bepaalde neigingen of intentie.  Door tijdelijk onderdeel te worden van een mensenleven ervaren deze demonen ‘voldoening’ die dus maar heel tijdelijk en summier is, waardoor ze steeds sneller en vaker een contact willen. Dit is ook de reden van verslaving bij de mens op aarde. Een sterke mens die weet wat hij wil, zijn doel kent en ook trouw blijft zal nooit slachtoffer worden. Bij hem kunnen dit soort geesten niet ‘binnenkomen’, als er geen bepaalde neiging in hem is. Daarom is het ook dat de Bijbel dringend adviseert om te werken aan je verkeerde neigingen omdat je anders de ‘verzoekingen’ niet makkelijk kan weerstaan en maar al te makkelijk op slinkse wijze ‘verleid’ wordt tot het voldoen aan je drang en het inwilligen van de ‘verzoeken’ van de geest die je belaagt. Uiteraard kan een mens zelf ook behept zijn met bepaalde neigingen die zwakker of sterker zijn. Maar het zich openstellen voor het geestelijke is een snelle en zekere weg om nóg meer onder de verleiding komen te staan.  Men begrijpt - sinds het geloof in en vooral ook de kennis van de geestelijke wereld bijna verloren is en erg gemixt is met allerlei bijgeloof  - niet meer dat de geestelijke wereld zich wel degelijk veel meer met de mens ophoudt dan men weet en denkt.

(meer over de geestelijke wereld zie het boek: Gods geestelijke wereld - Gera Hoogendoorn. Komt uit w.s. 2023).

Drugs maken van de mens een soort medium. De stoffen vormen als het ware antennes om verboden zenders op te vangen. Waarom is het verboden om contact met de geestelijke wereld te hebben? Omdat de mens die dit doet niet weet hoe gevaarlijk dit is omdat uiteindelijk de ziel geheel ‘verkocht wordt aan de duivel’, zoals men dit noemt. De ziel van de mens op aarde denkt dat hij info of kracht krijgt van een liefdevolle of wijze geest. Contact zoeken met de geestelijke wereld doe je niet als je jezelf vertrouwt, begrijpt waarom God deze wijze raad heeft gegeven of gewoon God liefdevolle wijze raad aanvaard en opvolgt. Je doet dan niet je eigen zin, maar doet dan wat God wil. Je stelt dan het belang van de hoogste wijsheid voorop, wat de mens zou moeten doen, wil hij zo min mogelijk risico in van alles en nog wat lopen.

Een mens die eigenmachtig dit contact zoekt, is onbeschermd omdat hij niet gelooft in God als ‘baas’ van de geestelijke wereld. Alleen de hoogste liefde geeft bescherming. Wanneer je deze hoogste liefde dus niet serieus neemt, loop je risico. Ook God kan geen mens beschermen als deze uit vrije wil goede raad in de wind slaat en zijn eigen zin voorop zet. God geeft dus advies, maar verbiedt niet. Waar Hij iets aanraadt, is het altijd een dwingend advies in de betekenis van ‘je zou moeten, of je zou niet moeten’. Een liefdevolle krachtige aanbeveling dus. Waar de mens deze raad niet opvolgt, is het aan hem zélf het gevolg over zich heen af te roepen.

Een mens kan alleen die geest van dat niveau aantrekken die overeenkomt met dat niveau liefde  van hemzelf. Een zeer wijze, liefdevolle geest (engel) kan nooit op commando komen wanneer een mens een of een bepaalde engel aanroept, omdat de mens zijn kracht niet tot die sfeer reikt. Wél kan de mens vragen om geestelijke hulp. Deze wordt dan gestuurd – in welke vorm of op welke tijd dan ook . Deze past altijd bij het begrip, doel, bevattingsvermogen en intentie van die mens.

Een rijp mens zal altijd God, Jezus Christus zelf vragen om hulp. Hij weet immers dat hij risico loopt en ook de geest stoort in zijn geestelijk leven in de geestelijke wereld. Het is God – de volmaakte liefde die de engel op pad stuurt met een bepaalde taak. Deze kan het onmogelijk bewerkstellen, maar ook stukje bij beetje een mens op andere gedachten brengen. Een mens kan nooit overzien waar, welke engel er voor hem op dát moment, díe plek, in díe omstandigheden moet zijn. Een mens die zelf via rituelen, drugs, oefeningen, spellen, kaarten contact zoekt, trekt een nog zeer materiële dus onrijpe geest aan die inderdaad kan doen alsof hij alles weet, het juiste zegt en aanbeveelt, wonderen doen, maar ook oplossingen aandragen. In het gunstigste geval is die geest zelf dus erg misleid en denkt hij dat hij goed bezig is via zijn ‘hulp’ aan die aardse open mens. Vaker nog is zo’n geest echter zelf zeer noodlijdend en zoekt hij een ingang om er zelf beter van te worden, wat hij doet door die mens die naar hem ‘vraagt’ te bewegen tot verkeerde (liefdeloze) gedachten en daden. Hij probeert via allerlei ingangen  vat te krijgen op de zoekende persoon.

Daarom is het ook dat mensen vaak van de regen in de drup komen, veelal naast hun schoenen gaan lopen door de kennis of kracht die zij lijken te hebben of tijdelijk ook hebben. Deze kracht of kennis is echter dan niet tot heil van iemand, maar tot ongeluk, al kan het een tijd duren voor dit blijkt. Dan nog kun of wil je vaak verbanden niet zien en denk je ondertussen dat iets dat er gebeurt voor jou het goede is. Je ziet dan niet in dat dat ‘nieuwe’ gaat leiden tot veel meer verval, verwarring, chaos en teleurstellingen, zelfs dwangen, ongewenst en zelfs ongeoorloofd gedrag. De nieuwsgierige persoon krijgt steeds minder te zeggen en doet steeds meer dat wat de geest die hij heeft aangetrokken, wil of beweert. Hij wordt dan meer en meer willoos zodat de eigen wil ook afneemt. Hij vergooit dan dus zijn eigen identiteit waardoor de entiteit (geest) meer en meer de identiteit van die persoon bepaalt op bepaalde tijden of zelfs doorlopend. De persoon neemt dus als het ware bepaalde geest of geesten over. De meest bijzondere of liefdeloze zaken kunnen worden opgedrongen op een heel subtiele wijze, waarvan je niet doorhebt hoe vernietigend dit kan uitwerken voor jou zelf persoonlijk of voor je familie, omgeving, toekomst enzovoort. (lees over deze materie ook ‘Help er zit een spook in mijn hoofd’).

In Brazilië roken ‘dokters’ marahuijana om met ‘de Grote Geest’ te kunnen spreken. Deze moet hen dan de wijsheid geven om te kunnen genezen of leiden. Heel vroeger gebruikten de Azteekse priesters de zgn. ‘goddelijke paddenstoel’ Teonanactl. Zij kwamen hierdoor in verbinding met hun ‘god’ (steun, raadgever) die hun opdrachten of kennis kon geven (1 Cor.10:14-22). LSD ontstond door het chemisch namaken van de stof psilocybine uit die paddenstoel. Bijzonder te bedenken dat het vlees van de godheid – ‘het duivelse avondmaalsbrood’ -  in moderne labs wordt gemaakt. Ieder weet van de mensen (kinder) offers, de bloedige wrede rituelen die blijkbaar nodig waren om hun goden te pleasen. Ook de martelingen onder de drugs gebruikende volkeren zijn de geschiedenis niet voor niets ingegaan. We weten allemaal van satanisten die om hun god maar te pleasen, bij de groep te mogen horen, voorspoed te mogen beleven, als beloning de meest bizarre, wrede martelingen uitvoeren.

Deze gebruiken zijn te zien als de tegenhanger van het ‘Heilig Avondmaal’, waarbij het de bedoeling is dat de mens de wijn (geest der liefde) en het brood (het woord van God) tot zich neemt, waardoor hij gevoed wordt en verbonden is met God omdat deze mens dat wil!! Het gaat dus hier om de zelfwerkzaamheid liefde te willen doen, zonder noodzaak van ritueel, moeten, dwang, religie of hokjes. Daarbij is het dan de eigen bewuste wil om in je hart de stem van God te vinden die deze mens vanzelf, doorlopend, zonder dat het geld kost, kan ‘horen’. Dit is de meest betrouwbare bescherming, advies- en kennisbron die de mens kan raadplegen.

Het kwaad – in de vorm van Gods geesten die NIET bij Gods liefde willen horen –  beïnvloedt de wereld en doet dit via het misleiden van de mens, wat lukt door het voorspiegelen van geluk, vrede en vrijheid door het verdraaien van de waarheid, het verspreiden van angst en leugen en vooral ook… gebrek aan kennis van het ware en … vals geloof dat je als mens nooit het goede doet, er geen redding is als je dit leven niet geniet, niet meewerkt aan het systeem.

Het satanische dat opleeft in deze tijd wil de mens klein, krachteloos en willoos hebben en houden. Dat lukt aardig onder invloed van veel onwaarheden, technisch vernuft dat gezondheid en geluk lijkt te waarborgen, beloften dat het alleen beter wordt als we niet meer discrimineren, vervuilen en toenemen aan verstandelijke kennis. Men stelt dat ons DNA niet goed genoeg is, we moeten meer Kunstmatige Intelligentie inzetten om de problemen die er wereldwijd zijn, op te lossen. God is weggehoond uit de wereld. We kunnen alles zelf en.. alles mag.  Ons meest diepe innerlijke Zelf hebben we verkwanseld, omdat ons de opbrengst van de materie en ons verstand ons meer waard leken. Wat dat betreft is er dus niet veel verbeterd in de wereld. Sterker nog, we zijn ondanks alle materiële ontwikkelingen en gewoonten af gegroeid van ons meest echte zelf, waardoor we dus onecht geworden zijn en onze waarde als geestelijk mens niet meer kennen en niet meer gebruiken.

Men zegt er evenwel niet bij dat we door al deze dingen, het unieke krachtige ondermijnen en meer en meer slaaf worden van egoïsme, materialisme en elkaar daardoor juist onvrij maken en discrimineren. Partijdigheid, agressie, egocentrisme, verwarring groeien juist daar waar je wezenlijk liefde voor je eigen diepe wezen niet meer kent, wat hetzelfde is als God niet meer kennen en niet meer willen, niet meer toelaten in je dagelijks leven.

Sinds de new age die nu zo’n 70 jaar over de aardbol macht kreeg is er eigenlijk naast het Christendom een nieuwe vorm van heidendom (onwetendheid) ontstaan, dat de Bijbel het ‘Nieuwe Babylon’ noemt. Men ziet dit niet zo, omdat men de lijn die de Bijbel ons laat zien, niet kan volgen en herkennen als je die Bijbel niet kent… of de gééstelijke betekenis van teksten niet goed begrijpt. Men wil ook vaak op grond van zich verheven voelen boven God die ze niet ‘boven’ zich dulden, ‘eindelijk afrekenen’ met het ‘oude domme starre Christendom met alle dogma’s dat zoveel onrecht heeft gebracht. Dat er veel onrecht is begaan in de naam van het Christendom is zeker waar, maar dat kunnen we van alle andere religies of levensbeschouwingen evenzo zeggen. Als je echter zegt het hoogste – de zuivere liefde – alle eer te willen geven, door Jezus’ leven zo goed mogelijk na te volgen, maar je tart alle menselijkheid, veroordeelt, dwingt, dreigt met hel en verdoemenis, ondermijnt, discrimineert, door de naaste maar ook jezelf niet op waarde te schatten en te respecteren en je bent niet wie je bedoeld bent te zijn volgens God die je zegt te willen dienen, klopt er iets niet en breng je ontzettend veel leed, juist ook omdat je mensen door jouw eigen leefstijl van God afhoudt!

Er zijn genoeg verhalen waarbij bijvoorbeeld zelfs predikanten onder invloed van drugs ‘waarheden’ doorkregen in de vorm van visioenen. Soldaten werden en worden rustig gehouden of juist meer agressief gemaakt om meer mensen makkelijker te kunnen doden, door het toedienen van drugs. Geweten wordt immers gesust, waardoor grenzen makkelijker vervagen en moed om liefdeloos te zijn sterker wordt. De priesters in het oude Babylon kenden ook al ‘middelen’ die zij gebruikten tijdens hun ‘mysteriën’. Zij communiceerden met de godheid via hypnose en drugs. Niets nieuws dus eigenlijk. Ook het Oude Testament beschrijft het verhaal van Elia en de Baälpriesters (1 kon. 18:26).

Afgoden zijn ook overdreven neigingen. We zien dit niet zo, maar ook overdreven sportbeoefening, een mooi lijf willen hebben, altijd jong blijven, lekker willen eten, prachtige kleding, bekendheid willen hebben, de show stelen, meer en meer kennis willen hebben enzovoort, zijn ook afgoden. Ze houden je immers van goed (God) doen, af. Veel tijd, moeite en geld worden opgeslokt door dingen die schijnbaar geluk geven, maar altijd maar tijdelijk geluk geven en anderen benadelen doordat wij met onszelf bezig zijn..

De droomstad van de toekomst (de stad van de spelende mens) is allang verwezenlijkt. De mens van nu heeft het drukker dan ooit met genieten. We denken dat ‘het leven kort, tijdelijk en eenmalig is’ waardoor je dus volop moet genieten en alles gedaan en beleefd moet hebben om gelukkig te zijn. De meeste kinderen worden niet meer opgevoed met de kennis dat ons leven een gééstelijk doel heeft, namelijk door middel van de materie onze ziel op te schonen tot meer liefhebben en begrijpen dat er na dit leven een geestelijk leven is, waarin je zult zien wie je was en geworden bent door jouw wijze van in het leven staan op aarde.

Openbaring, het laatste boek van de Bijbel heeft het over een Nieuw Babylon, de grote hoer-stad. Deze ‘stad’ (gemeenschap van mensen) ‘handelt in zielen van de mensen’ (Openbaring 18:13). ‘Toverij zal er zijn waarmee alle volken zullen worden verleid’. Toverij omvat alle dingen, technieken, uitvindingen die destijds voor de eenvoudige mens niet te begrijpen waren, maar wel iets goeds zouden teweegbrengen. Wat een mens niet begrijpt, verklaart hij al snel voor niet waar, niet bestaand, onmogelijk of … een wonder, of… tovenarij.

Verdovende middelen, maar ook geneesmiddelen (in het Engels ‘drugs’) hebben de betekenis van ‘Pharmakela’. We weten welke industrie hiermee van doen heeft: de Pharmacy, die de macht heeft  alles gezond te kunnen ‘toveren’ wat we maar wensen, door chemische stoffen toe te dienen. Het bijzondere is echter hierbij dat er zoveel bijwerkingen zijn die schade brengen aan de ziel, náást die aan het lichaam, al kan het middel natuurlijk ook iets moois teweegbrengen, wat doorgaans natuurlijk ook de bedoeling van een medicijn is. Veel hallucinaties, psychiatrische ziekten zijn echter het gevolg van drugs en… medicijnen. Teveel aan gestapelde gifstoffen afkomstig uit jarenlange medicatie, maakt ook een vertroebelt brein of  verduisterd gemoed.  Heel vaak wordt een medicijn gegeven om de goede uitwerking op een vervelend symptoom. Echter de bijwerkingen worden voor lief genomen. De samenhang die er tussen geest, lichaam en materiële stof is, wordt echter dikwijls niet gekend, niet herkend en… gevolgen van geestelijk onwel bevinden worden vaak maar voor lief genomen. ‘het is niet anders’, zegt de arts, bijsluiter of jij zelf. Er volgt dan om die bijwerkingen en gevoelens te onderdrukken ook weer een pilletje..  In deze zin functioneert een medicijn – hoe wenselijk ook – toch ook als een drug die verdooft en onderdrukt.

De kruidenkenner werd nogal eens gezien als ‘tovenaar’. Voor verstandelijk denkende mensen die zich niet willen inlaten met het geestelijke, lijkt het ook soms ‘toveren’ als iemand beter wordt door het gebruik van een kruid, terwijl de medische wetenschap de werkzame stof niet kent, of het geestelijk principe dat evenzogoed werkt in een kruid of bepaalde therapie, niet aanvaardt. Voor velen is kruidengeneeskunde abracadabra als je niet op de hoogte bent van het nut of de schadelijkheid van de inhoudsstoffen. In vroeger tijden werd kruidengeneeskunde verward met ‘tovenarij’. Zeker in de tijd dat de kerk alles waar men geen grip op had verwees naar het rijk der duivelen. Ook Homeopathie wordt om die reden door bepaalde kerkgenootschappen (nog steeds) als duivels gezien. Het feit dat een oplossing ‘geschud en gemengd moet worden om geest vrij te maken’, is voor de onwetende iets dat te maken heeft met alchemie en occulte zaken dus met ‘geesten’. Dat bewustzijn, intelligentie van bijvoorbeeld een plant door schudding uit de stof wordt losgehaald, waardoor het op de ziel of ook het lichaam kan inwerken en dat dit juist een zeer edele geneeskunst is, die weinig kost, ontzettend veel goeds kan doen en geheel natúúrlijk werkt, willen ook velen in deze tijd nog niet begrijpen, waarin alles bewezen moet zijn wil het werken of gebruikt mogen worden.

Kruidengeneeskunde is zeer actueel nu men meer en meer wél op de hoogte raakt van de werking van stoffen. De natuurlijke apotheek kan veel beter benut. Alleen.. op natuurlijke middelen is geen patent aan te vragen. Er valt niet voldoende aan te verdienen… Geestelijk bewustzijn in bepaalde planten of mineralen kan onontbeerlijk zijn om tekorten aan te vullen. Daar dit bewustzijn niet te meten is, kan het voor de ongelovige wel hocus pocus lijken als iemand wel degelijk herstelt.

Het Griekse woord voor ‘tovenaars’ is ook ‘Pharmkos of afgodendienaars’ (Openbaring 21:8, 22: 15). De ‘boze machten’ die men aantrekt door drugs of het zoeken van contact met hen door allerlei rituelen, oefeningen of bepaalde meditatievormen komen makkelijk bij mensen binnen. Vooral bij mensen die overigens goed bedoeld sneller willen groeien, teleurgesteld zijn, geen houvast hebben kunnen vinden en God zijn kwijtgeraakt en zwak zijn om de materie, het leven het hoofd te bieden, weinig zelfrespect hebben of zichzelf afhankelijk opstellen, niet zichzelf (meer) durven te zijn en andere mensen of systemen méér geloven dan de waarheid in hen zelf – als ze deze al hebben leren kennen – zijn slachtoffer van geesten die hen lastigvallen.

Onze ‘verlichte’ hedendaagse tijd weet niet meer het fijne van het geestelijke. Wie wordt er nog mee opgevoed en waar zijn de kerken die voorlichten over deze materie?  Men scheert engelen, verdwaalde zielen, demonen, spoken, duivels, engelen, zielen, overledenen, gidsen, natuurzielen, gnomen, trollen enzovoort over één kam. Men hoort de klok luiden, maar men weet niet meer waar de klepel hangt.. Engelen kunnen wijsheidsgeesten zijn, maar ook geesten van overleden, rijpe - dus geheelde – mensen. Engelen die alle ego hebben afgelegd en dus alle liefde in God hebben eigengemaakt, zijn ooit eerder mens op aarde geweest. zij zijn de hoogste engelen die de liefdesengelen zijn en pas werkelijk het meest goede in God kunnen kennen, willen en uitvoeren (in opdracht van God). Demonen zijn geesten. Duivels zijn neigingen in talloze vormen. Satan is de ‘opperbaas’ die het leger gelijkgestemde geesten en overledenen aanvoert en aast op de zielen van mensen (op aarde) die door hem en zijn aanhangers worden verleidt de liefde – God – los te laten, via het kwaad en egoïsme waarvan ze zeggen dat het juist kracht en macht geeft, heel te worden. Zij doen dan geloven: ‘dat alles goed is, alles mag, je vooral  voor jezelf moet zorgen, je achterover mag leunen, omdat je al eerder zoveel had gegeven, de ander zijn eigen pad heeft’, waardoor je een vrijbrief heeft minder te presteren in belangeloze liefde. Deze satanische denkwijze stimuleert dus juist egoïsme, al is dit verpakt in ‘liefde’ voor de ander… Dat dat heel worden alleen maar mogelijk is door juist liefde op te nemen wil satan helemaal niet, want hij wil er niets van weten. Daarom valt hij ook makkelijk zachte, gevoelige, liefdevolle mensen aan die echter niet zo sterk in hun schoenen staan. Vaak ook beschadigde mensen die door veel liefdeloosheid het geloof in en vertrouwen op de Liefde die God is, zijn kwijtgeraakt of nooit hebben leren kennen.

Op alleen gééstelijke wijze zijn deze demonen weg te sturen en kan een mens de vele verleidingen (duivels) in talloze vormen en uitingen van het leven weerstaan. Daarom geeft God talloze adviezen, zodat de mens zoveel mogelijk zonder al te veel kleerscheuren het leven doorkomt. Toch is in onze moderne tijd juist heel veel afgoderij en toverij, al klinken deze woorden ontzettend ouderwets en denkt men doorgaans dat dit iets was van sprookjes en ‘vroeger’. Het kwaad bestaat echter zolang de mens niet het liefdevolle kiest en daarmee het kwade sterk houdt of sterker maakt. De mens houdt zelf het lijden in stand door de wil van de niet-liefde te doen!

In de Bijbel is in het boek Efeze 6: 10-20 te lezen dat negatieve geesten weg te sturen zijn:

-via gebed;

-in vast geloof dat dit mogelijk is in de naam van Jezus Christus;

-als iemand een vast voornemen heeft het goede te doen en dit ook doet;

Men – ook kerken en veel geestelijk verzorgers – zijn helaas niet meer in staat dit te doen al was het maar omdat ook zij menen dat ‘geesten en duivels bezweren’ iets van vroeger tijden is, of te maken heeft met bijgeloof of voorbehouden is aan zeer, zeer speciale mensen met speciale gaven. Dat laatste is wel zo. Niet ieder heeft de taak geestelijk genezer te zijn en heeft dan ook nog niet altijd de wil daartoe. Maar in deze tijd zijn er maar al te veel ‘genezers’ die menen deze taak wél te hebben. Ze hebben zichzelf geroepen, vaak om er beter door te worden of op grond van een te zwak geloof en niet voldoende kennis van hoe Gods wereld in elkaar zit en werkt, maar het allemaal heus niet meteen maar slecht bedoelen, maar juist het goede zo graag willen. mMaar… iemand die God niet toelaat als hoogste doel kán de kennis niet hebben om goed te onderscheiden óf, wanneer, hoe iemand geholpen moet worden. Ook wordt er veel verdiend aan zogenaamde spiritualiteit…

Kennis omtrent de geestelijke wereld, het kunnen onderscheiden van goede en kwade geesten, of het herkennen van wanneer er sprake is van bezetenheid of gewone psychiatrische ziekten, het vast geloven in God die liefde is, enorm veel geduld en ook doorbezettingsvermogen, zijn ontzettend belangrijk om geestelijke nood te verlichten en leegte op te vullen zodat drugs (of andere verslavingen) in welke zin dan ook niet meer worden gezocht.

Ieder mens kan - als deze een geestelijke weg wil en dit vást gelooft - genezen worden van geestelijke problematiek. De mens dient zichzelf te respecteren, op waarde te schatten, zijn talenten te benutten tot nut en dienstbaarheid van de medemens en daardoor van die van zichzelf. Immers, als een mens zijn diepste zo zijn in de strijd gooit en God als leiding in het eigen hart erkent en volgt, zal de mens een enorme onuitputtelijke krachtbron in zichzelf ontdekken en aanboren, waardoor hij geen enkele behoefte meer zal hebben aan welke drug dan ook. Deze mens zal vanzelf gaan inzien dat Jezus Christus de weg is die voor hem als voorbeeld dient. Hij weet dan dat Jezus voor hem doet wat hij zelf niet kan doen. Hij zal zich geliefd, aanvaard, vergeven en niet meer veroordeeld voelen. Als een mens zich hieraan vasthoudt in liefde, overgave en ondertussen zoveel mogelijk zichzelf uitdrukt zoals de Liefde dit in hem wil - al is dit met vallen en opstaan - ligt er een wereld voor hem open en zijn drugs verleden tijd. Helaas is deze aanpak voor velen onbereikbaar geworden omdat bijna geen systeem meer werkt uit God en niemand in onze hectische dure tijd deze weg meer aanbiedt of opzet.

Ondertussen is het duidelijk dat sinds de flowerpower tijd waarin ook de interesse naar het boeddhisme enorm groeide onder invloed van goeroes, de Beatles, Stones enzovoort die hun ontspanning en kennis zochten bij het boeddhisme en de leer van Maitreya. Natuurlijk geloofden de jongeren van die tijd graag de religie over de grenzen als reactie op het dogmatische Christendom. Bij de buren lijkt het gras altijd groener… Ze gooiden echter met het badwater ook dikwijls het kind weg. Dat kind was het onderscheidend vermogen om waarheid van onwaarheid te kunnen herkennen, wat alleen lukt als je brede voldoende, volledige kennis hebt. De visie dat God een oordelende, straffende God was die ver weg was, onbereikbaar en die je moest plezieren door kerkgang, eer en rituelen, ‘afkopen van zonden’, wilde men niet meer. De leer zoals de kerk (in het algemeen!) bracht, leek immers alleen maar onrecht, verdeeldheid en oorlog te brengen. Men begreep wel dat het om liefde moest gaan, wat echter ver zoek was in de materiële wereld van steeds meer ontwikkeling, verstandelijke kennis, overvloed en scheefstand en… macht om het volk onwetend en dus afhankelijk te maken en te houden...

Echter met het loslaten van het evangelie dat verlossing bracht door het DOEN van liefde zoals Jezus dat had geleerd, kwam er een zelfbedachte religie die predikte dat ‘alles’ liefde was en ‘alles’ goed was. Grenzen werden overboord gegooid. Voortaan was de mens grenzeloos en begon te experimenteren op allerlei gebieden. Techniek, ruimtevaart, chemische oorlogvoering, plannen om een nieuwe wereld te scheppen, honger naar meer verstandelijke kennis en dus opleiding, maar vooral ook contact zoeken met de geestelijke wereld door meditatietechnieken rezen op uit de puinhopen die het moeten met haar dogma’s, hadden achtergelaten. Men riep om vrede en vergeten van grenzen.. Men zocht vrijheid die men kwijtgeraakt was.

Als echter houvast wegvalt, zoek je een eigen houvast. Dat werden ‘bandeloos leven’ en drugs, surrogaten voor wat we zochten maar niet meer konden beleven. De mens kon de ‘vrijheid’ die gekomen leek te zijn, niet aan. Hij leek zijn doel te gaan vinden in meer en meer vertier in een poging gebrek aan vrijheid en vrede te vergeten. De tijd van ‘seks, drugs, rock en roll’ die bevrediging leek te brengen, brak aan. Generatiekloof was groter dan ooit. Het gezin was niet meer de hoeksteen voor de samenleving. Werken was niet meer de dag invulling, en voldoening gevend, maar wél genieten van andere dingen. Meer en meer luxe werd gezocht en gevonden. Men noemde goed slecht en slecht goed en men werd slaaf van het systeem waardoor het eigene vaak geen ruimte meer kreeg. Men was zich niet bewust dat deze vaak grenzeloosheid van experimenteren, het vooral moeten mogen en het andere niet meer veroordelen, maar goed vinden, niets te maken had met vrede, maar juist onvrede bracht. Immers, waar de mens zijn eigen regels gaat stellen, zijn de ‘regels’ die horen bij echte liefde verdwenen en ook niet meer duidelijk. Veel pijn en geweten moest verdoofd, om de grenzen die er innerlijk ingegeven waren, te kunnen laten vervagen. Verstrikt in veel onzekerheid groeide de roep om warmte die men vond bij de prachtige, kleurrijke warm lijkende oosterse religies. Gelóóf doofde uit. Nog maar net het oude achter zich gelaten, nu in voor ándere bepalingen en rituelen. Zeker weten onder heel andere rituelen, moetens van vreemde roots en onbekend gedachtengoed kwamen ervoor in de plaats. Toch kruipt bloed waar het niet gaan kan en zocht men houvast, kennis uit breinen van anderen. Goeroes zochten hun kans om wijsheid te delen. Talloze sekten ontstonden. Contact met de geestelijke wereld werd naarstig gezocht. Allerlei methoden om dit te kunnen werden verkend, gepredikt en in talloze workshops, seminars hadden een ‘geloof erbij’ - ogenschijnlijke ruimte  - gegeven.

Hoe het ook zit, onder invloed van psychedelische middelen onderwees de leider van menige commune of spirituele groep vele leerlingen die op hun beurt ook weer meenden de wijsheid te hebben mogen ontvangen. Spirituele centrums om bewust te worden en vooral te groeien in wijsheid door middel van ‘certificaten’ die je ‘rijpheid’ moesten bewijzen, nodige ‘inwijdingen’ die je zouden klaarstomen voor ‘spiritueel leraar’, schoten als paddenstoelen uit de grond. En … natuurlijk niet zomaar, gratis. en.. je moet dan wel ’uitverkoren, aangewezen, rijp’ ervoor zijn.. Allemaal waar, alleen op verkeerd uitgangspunt dat het mensen of geesten moeten zijn die dit bepalen voor jou!

Waar de mens van oorsprong af bedoeld was om de waarheid in zijn eigen hart te vinden, te volgen en te doen, verkocht menig mens zijn ziel aan de duivel - zonder dat hij dit zich bewust was - door te denken dat hij wijs zou worden als hij raad zou ontvangen door rituelen en oefeningen uit de geestelijke wereld. Ook drugs hielpen hierbij omdat drugs de verbinding met de geestelijke wereld meer mogelijk maken. Als een mens in nood, egoïsme, trots en uit hoogmoed denken meer te weten, of zoals velen graag zeggen ‘verder op het spirituele pad te zijn ‘ dan een medemens, trekt hij nooit de waarheid aan, maar schijnwaarheden. Waarom is dit zo? Omdat een mens alleen geestelijk gezien kan groeien door het doen van wezenlijke liefde zoals God dit in zijn eigen hart laat weten. Deze weg is weinig spectaculair, geeft weinig eer, levert weinig aanzien op en… er is geen cent aan te verdienen. Je hebt er geen enkel diploma of geen enkele rijkdom voor nodig. Alleen … je zelf, kunnen incasseren, doorzetten en er veel voor over hebben!

Het werkelijke gelóóf dat het kwaad – de liefdeloosheid – minder vat op je heeft als je je houdt aan de aspecten van liefhebben zoals God dat bedoeld had en nog heeft, doofde uit. Immers, het was lastig om grenzen te trekken in een wereld waarin de materie met haar verleidingen nog nooit zo sterk en veel aanwezig was als in deze tijd. Jongeren groeien op met schijnwaarden en schijnwaarheden die waar leken of lijken, maar het dus niet waren en nooit zullen zijn. Drugs, vrije seks, veel geld, vrede nastreven, ondertussen uit luiheid of willen genieten geen werk hebben omdat je de hele dag moet bijkomen van feesten, drugs en een wild, vrij leven, of ook talloze meditaties die rust moeten brengen, maken dikwijls zwakke zielen die gehersenspoeld zijn met schijnbare waarden die onbevredigende normen voortbrengen. Vrede, innerlijke rust, groei, gelijkheid voor iedereen wordt dan wel nagestreefd, maar kan niet bereikt zonder inzet en dienstbaarheid. Je kunt dagen mediteren, dure cursussen doen om verlicht te worden, of oeverloos genieten of sporten, maar daarbij die tijd die je er aan opmaakt niet nog eens benutten om er werkelijk goed door te doen. De wereld wordt er niet beter door.

De mens werd en wordt een vette worst voorgehouden dat innerlijke rust en vrede bereikt konden worden door drugs goed te vinden. Men begon na veel schade en schande wel in te zien dat drugs zeer negatieve gevolgen hadden voor de individu, maar ook voor de maatschappij.

Als we nu kijken anno 2023 moeten we helaas constateren dat er alleen nog maar meer drugs en drugsgebruik bijkomt. Hulpverlening zit vol verslaafde mensen die geheel de weg kwijt zijn en op verkeerde geestelijke gronden die ze ‘doorkregen of nog doorkrijgen’, hun leven proberen te leven. Ze zijn dikwijls de unieke persoon die ze in potentie zijn, kwijtgeraakt. Velen zoeken uit gebrek van structuur andere afgoden, wat te zien is aan de computer-, mobieltjes-, film-, game-, muziekverslaving. Prachtige ontwikkelingen die echter dikwijls verkeerd worden benut. Ze zijn verkeerd als een mens verslaafd raakt en gaat denken volgens de films, muziek, beelden die zijn netvlies binnenvallen steeds maar weer en waarbij zin om te ondernemen vergaat en men voor hij het weet verslaafd is aan een donkere wereld van zinloosheid. In deze wereld is God niet aanwezig omdat HIJ NIET WORDT GEZOCHT.

Liefde wil immers delen, gedeeld worden. Liefde brengt licht, warmte, plezier dat bevrediging geeft. Men beseft niet hoe groot de omvang is van alles wat te maken heeft met drugs, verdoving, plannen onder invloed, kostbare tijd laten liggen, handel, macht enzovoort. Liefde doen, zou de drug moeten zijn..

Mensen verwachten honger, oorlog, armoede, schaarste, anarchie, controlemaatschappij, nog meer verval van waarden en normen, aardbevingen, inval van buitenaardsen, of wat ook verder.
Velen verzetten zich, proberen er iets aan te doen, lezen zich suf om bij te blijven rond zoveel snelle ontwikkelingen, blijven maar filmpjes kijken, maar weten niet wat ze er tegen kunnen doen. Mensen hopen dat anderen wakker worden. Maar nog meer mensen werken mee aan al deze vreselijke dingen, zonder dat ze zich dat bewust zijn. Oók de mensen die zien wat er gebeurt! Wat kun je doen?
Mensen voelen zich hopeloos, tekort gedaan, niet gehoord, moe gestreden, overbelast, bang, in een hoek gedreven door aangedaan leed, gediscrimineerd om allerlei wezenlijke redenen maar vaak ook om nutteloze zaken, gekrenkte trots, beledigd ego, niet kunnen vergeven, gelijk willen hebben, gelijk willen halen, wraak willen nemen.
Je kunt denken dat kunstmatige intelligentie, de digitale munt, een basisinkomen, boeren laten uitsterven, fossiele brandstof verbieden, nog minder zorgpersoneel, van Nederland een hoofdstad maken, kinderen gebruiken als laboratoriumratten, euthanasie stimuleren, doorgaan met vaccineren zonder dat er bewijzen zijn dat ze helpen maar wel zien - en er niet meer omheen kunnen - dat er enorme oversterfte en toename van onverklaarbare ziekten zijn, de oplossing geven.
Je kunt contact hebben met welke geesten, meesters, engelen, aliëns, natuurwezens, aardgeesten, moeder aarde of zelfs demonen, avatars, heilige wachters, goden of wat ook, maar niets van deze kunnen de problemen oplossen en leed voorkomen.

Je kunt overal robots gaan inzetten vanwege mensen tekort, alles maar naar de hand zetten door voeding genetisch te manipuleren, vlees verbieden, het volk lab voedsel willen laten eten.
Er is maar één iets dat kan helpen: Pak het Kerstkind op. Heb dus lief zonder eigenbelang!
In de hiervoor genoemde zaken die oplossingen zouden moeten geven, is namelijk altijd eigenbelang de beweegreden, bewust of onbewust. Feit is, dat eigenbelang altijd anderen benadeelt en dus zorgt voor onvrede en ongelijkheid.
Doe als Jezus deed. Hij werd geboren om een voorbeeld te stellen. Hij is God in praktijk. Liefde zonder grens. Zonder scrupules. Zonder ja maar. Hij heeft lief zonder hokjes en zonder grens. Hij strijdt niet met het zwaard, maar met eerlijkheid. Hij verzwijgt of verdraait de waarheid niet. Hij noemt lastige zaken bij de naam en vraagt zelfwerkzaamheid. Hij houdt van iedereen en veroordeelt niemand. Hij gaat niet voor geld en goed, maar kijkt naar je hárt. Hij helpt niet uit eigenbelang. Hij heeft lief zonder grens, dus zonder enige vorm van eigenbelang. Hij helpt niet alleen de mensen die hem bevallen. Hij is er voor iedereen, maar dringt Zich niet op. Hij helpt omdat Hij liefde is en maant tot het afblijven van wat liefde kapot maakt. Hij heeft geen studie nodig, maar wéét omdat hij God is. Hij liegt niet, maar dóét de waarheid. Hij blaast niet hoog van de toren, maar is eenvoudig. Hij verandert niet Zijn wetten en adviezen. Ze gelden nog steeds en hoeven niet veranderd. Ze kúnnen niet veranderd, want ze zijn de waarheid en oplossing voor alle onrecht en leed. Ze bewijzen zichzelf, wat je ziet als je ze DOET. Immers, waar liefdeswetten gelden, is er geen ruimte voor kwaad en dooft dit vanzelf uit!
Het Kind werd geboren om ons eraan te herinneren dat we Lichtkinderen zijn. Kinderen van het Licht. Kinderen van de Liefde die God is. Jezus kwam op aarde om vóór te doen hoe je kunt leven zonder ellende: doen zoals je hart is en je hierin oefenen. Je bent gekomen om je te oefenen in liefhebben. Een zoektocht van vallen en opstaan wat het leven is en… bréngt. Zoek, wíl die liefde. Want deze geeft in je eigen hart alle inzicht, oplossingen, goede ideeën, moed, kennis en zoekt nooit eigenbelang. Je hebt er geen toeters en bellen voor nodig. Alleen je eigen goede insteek, wil en.. handelen. Het gaat om je intentie. Je wil vanuit je diepste echte hart.

Liefde voor het Kerstkind zorgt voor vrede in je hart en om je heen. Dat Kerstkind staat ook symbool voor de prille ‘babyliefde‘ die geboren wordt in je eigen hart. Je zult die ‘baby’ moeten oppakken. Koesteren. Verzorgen. Laten opgroeien in het volste vertrouwen, anders wordt het immers niet volwassen. Doe je dit, dan doe je vanzelf niet meer mee aan het kwaad en herken je ook waar dit kwaad zit. Hoe welbespraakt iemand ook is, hoe beweringen, of bewijzen soms ook zijn, hoe ingenieus plannen, apparatuur, uitvindingen ook zijn, je zult er de eigenbelangen en de leegte in herkennen. Als ze vrijlaten, ruimte geven, meehelpen aan eenheid, waarheid zijn, transparant en verbinden, warmte verspreiden en dienstbaar zijn, zijn ze goed.
Dwingen ze, maken ze onvrij, controleren, eisen, kleineren, verdelen, negeren ze, geven ze druk, maken ze ziek, maken ze je onecht, lijk je erdoor te stikken, dan zijn ze geen liefde. Herken het goede en herken het kwade. Leg je ego af. Dien eens in plaats van mensen tot slaaf te maken of zelf slaaf te zijn van een liefdeloos systeem en werk er niet aan mee. Heb vrede in je hart in plaats van onvrede. Wees tevreden in plaats van ontevreden te zijn. Kijk naar wat je écht nodig hebt.
Denk eens niet vanuit het verstand dat alles berekent maar vanuit wat je eigen hart vol liefde weet, wil en… zou kunnen doen. Laat je hartsweten je denken beïnvloeden. Laat je hart basis zijn van je denken. Daarmee voorkom je veel ellende.

Geen priester, demon, engel, natuurwezen, professor, elite heeft macht zónder God.
God is de hoogste liefde en levensbron. Passeer je deze, dan ben je onbeschermd en in voor de meest bijzondere info, adviezen, wetten, regels die geen effect hebben, die God niet wil en vrede in de weg staan. Liefde eist niets, maar wil maar één ding: dat je er bent voor de ander zonder eigenbelang. Liefde wil dat je gewoon DOET zonder ‘ja maar’ wat liefde is. Daar is dan geen angst, onkunde, onwetendheid. Immers, iets gedacht, gewild en gedaan in liefde maakt alles makkelijker en beter en voorkómt juist leed. Anders zou het immers geen liefde zijn… en was er eigenbelang!
Kijk hoeveel eigenbelang er is getuige wat er gaande is in de wereld. Kijk eens hoeveel onwetendheid er is, hoeveel onmacht, hoeveel liefdeloosheid, ongebruikte kennis en ruimte. Kijk eens naar hoe dat in je eigen leven zit. We gebruiken maar een paar procent van al onze mogelijkheden. Ons DNA is onuitputtelijk en kan veel meer benut. Men denkt zo slim te zijn te weten hoe ons genoom in elkaar steekt, maar men heeft nog zóveel niet ontdekt omdat men de basisregel ‘eer de Volkomen Liefde en werk, denk daarvanuit’, passeert en er niet eens in gelooft. Men denkt zelf het leven uitgevonden te hebben en beseft niet dat we nog steeds de sleutel tot leven niet hebben uitgevonden en ontzettend klein zijn. Men beseft niet dat de Orde in de natuur geen toevallige chaos of wetmatigheid is die door de mens veranderd kan, maar een Perfect Plan dat het Leven is dat zich tegen de mens keert als de mens dat Plan niet respecteert. Men beseft niet dat MET de Uitvinder – de Bron van het Leven – juist ook zoveel meer zouden weten, kunnen en in harmonie, vrijheid en gelijkheid zouden kunnen leven!

Alleen het hart (op de goede plaats) kan hogere inzichten geven aan het verstand, waardoor er een halt geroepen wordt bij het uitdenken van de meest zinloze, levensbedreigende, doodmakende, strijd gevende, verdeeldheid zaaiende, ziekmakende plannen, ontdekkingen en uitvoer daarvan… Alleen wijsheid uit liefde - uit het HART dus - voorkomt zinloze, liefdeloze, destructieve, donkere acties!
Heb hoop in plaats van zeggen: ’laat maar, komt toch niet, maakt allemaal niets meer uit, na mij de zondvloed, wat kan ik er aan doen, ik heb geen invloed’ en vooral ook ‘dit of dat kan of wil ik niet missen of opgeven’. Zolang er een ‘ja maar’ is, of ‘zo erg zal het niet zijn’, blijft onvrede, slaaf zijn van liefdeloosheid, angst, willoosheid bestaan en is er dus kwaad. Pas als ergens geen eigenbelang meer is, ís en groeit er vrede. Liefde overstijgt immers alle kwaad.
Geen ritueel zal je helpen, ook je channelen, mediums, niet. Je kunt je nog zo aarden door welke oefeningen of mantra’s, meditaties ook, ze hebben geen zin als je de liefde niet hebt. En.. wat voegen al die oefeningen, rituelen toe aan het welzijn van anderen? Doe je er werkelijk goed door en wordt de wereld er beter door? Doe je die oefeningen niet voor jezelf uit onzekerheid of houvast en is dat misschien wel makkelijker dan dat je iets zou doen waarmee je werkelijk een medemens helpt? Denk je nu echt dat mediteren, je afstemmen op een bepaald kanaal, of je rituelen de wereld beter maken? Nee, wat de wereld echt verandert, is jouw goed doen, jouw hulp aan een naaste die er overal kan zijn. God is liefde en kan alleen maar via liefde doen op de kaart gezet! In goed doen ervaar je een stukje God… Van goed doen, wordt je altijd blij, al werkt dat goed doen heus niet altijd zoals jij had gehoopt of zie je niet direct het effect of misschien wel nooit, omdat je het niet herként.

Je hoort wel eens mensen zeggen na een consult aan een medium, een lichtwerker ‘dat ze overgenomen zijn door het kwaad’. Maar als dat zo is, ben je misleid, want als je God had, zou je dat medium niet raadplegen en weet je ook dat als dit medium God niet aanvaardt als Bron en leiding, je nooit overgenomen zou kunnen worden door het kwaad! Alleen God kan overname door het kwaad voorkómen en je helen, genezen als jij tenminste een beroep doet op Gód en het kwaad niet wil en de juiste intentie hebt en doet. Geen engel, geen geestelijk zuiver wezen kan door jou werken als jij jezelf niet éérst verbindt met God als Opperbaas, Hoogste Liefde. Immers, de gehele wereld reilt en zeilt en staat of valt met Zijn Liefde die echter niet kan stromen waar mensen deze liefde niet zoeken, of deze blokkeren en bestrijden en denken liefde - Dé Liefde - niet nodig te hebben. In Jezus’ naam kan een mens niet bezeten raken of ‘overgenomen worden door het kwaad, want de Liefde tot Jezus en het doen van Zijn wil is je bescherming! Verbindt je dus met de HOOGSTE liefde en niet met een medium, een avatar, een ’heilige’, een entiteit, een natuurkracht. Ze kunnen overal vandaan komen met overeenkomstige misleidende, dom houdende, zelfs gevaarlijke zielsdodende kennis en kracht die veel effect kunnen lijken te hebben, maar geen kennis of kracht die werkelijk van binnenuit heelt, toevoegen. Zorg dat je in je drang verlicht of vrij te worden geen slaaf wordt van een ánder systeem, dat jou ook gevangen houdt! Ook gééstelijke, juist geestelijke systemen houden veel meer mensen gevangen dan bekend is. Het is juist waarom de wereld zucht onder nog meer liefdeloosheid, dreigende controle, dwang en onvrijheid. De uiterlijke wereld van onechtheid en liefdeloosheid is juist ontstaan doordat God werd vergeten en werd, wordt misverstaan. Geloof in je eigen Raadgever die in je hart woont.

De kracht van het kwaad heeft veel mensen in de greep. Dit kwaad is niet altijd heel groot, opvallend en sterk aanwezig, maar vaak verscholen juist achter de normale, goed lijkende dingen en gewoonten die deel zijn gaan uitmaken van het leven, de maatschappij en jouw eigen persoonlijke leefstijl. Je herkent ze niet als je de dingen niet onderzoekt en overdenkt en je geen referentiekader hebt waaraan je kan toetsen of iets goed of kwaad is of kan zijn (voor jou). Je bent dan onbewust en gebruikt je geweten ook vaak niet of te weinig. Waar je je eigen god aanbidt en rituelen en andere afgoden in je leven toelaat zoals contact zoeken met de geestelijke wereld die je slim, rijk, of belangrijk of tevreden moet maken, de nodige kennis of voorspellingen moet geven, krachtig moet kunnen maken om anderen of jezelf ‘te kunnen genezen’, is er NIET God. De wilde dieren die door de mens beheerst moeten worden – staat in Genesis te lezen – zijn al die verleidingen die je afhouden van … de Waarheid diep in jou en ieder ander mens verscholen.
Waar de Hoogste Liefde is en wordt gewild, passeer je God niet en wacht je af wat je hart je zal laten weten. Je aanvaardt dan wat je zelf hebt veroorzaakt, je accepteert wat je gebrek of je zwakte is, je houdt je aan alle wetten die bij liefde horen wat ongevaarlijk is omdat Liefde de enige wet is. Je vergeeft wie jou beschadigde, of lastig voor je is, je bent zoals je bent ondanks wat er gebeurd is en weet dat alles wat er was, is of zal zijn er is om er een beter mens door te worden. Je kunt dan ALLEEN door goed doen zoals je hart dit aangeeft, wijs en sterk worden. Je kunt je problemen áán. Je weet dan dat uiterlijke zaken je nooit méér verlicht, slim, liefdevol kunnen maken.
De hemel blijft gesloten voor wie de liefde niet heeft. De hemel is het bereiken van hoger bewustzijn. Verlichting is nooit af te dwingen, dan door liefhebben! Een hogere dimensie komt niet door het openen van een kanaal, een derde streng DNA of opschonen van je aura. Je komt in een hogere dimensie terecht door alleen… liefde doen. Vroeger – of misschien ook nu wel – dacht men de hemel te kunnen kopen met geld en goede schijn. Nu is het vaak ‘het spirituele pad’ dat verlichting belooft. Wat dat pad precies is, weten velen eigenlijk ook zelf niet echt.

Het Kerstkind oppakken betekent dat je jezelf omarmt, je richt op de alles vergevende vrijlatende Liefde die je vanzelf wijzer maakt en het juiste doet komen. Het Kerstkind oppakken, betekent ondanks dat men je voor gek verklaart, je je eigen weg in vrede gaat, maar wel doet wat je je hart ingeeft. Het komt van Gód als je Deze in jezelf weet en toelaat! Doe wat de Liefde in je wil, haal het onechte er vanaf en wees echt! Geen ritueel, geen cursus, geen politieke partij, geen wet of regel gaat je helpen. De Liefde zorgt ervoor dat je niet in bent voor het kwaad, het herkent en er weerstand tegen kunt bieden.
God wil geboren worden in je eigen hart. Doodgewoon om die liefde te doen. Dat is Kerstfeest vieren: hopen op vrede in je hart door je in verbinding te stellen met de prille liefde die in je hart – de kribbe – allang aanwezig is, maar opgepakt, gevoed wil worden! Een baby overleeft het niet als het geen liefde krijgt. De prille kwetsbare liefde in jouwzelf gaat dood en komt niet eens tot ontwikkeling als je die liefde niet aanraakt, niet oppakt en niet voedt! Er bestaat geen mismatch als je je afstemt door in te tunen op DE Liefde die Gód is. Je hebt dan immers alles, alles wat je nodig hebt, want God is het leven in jezelf. Hij heeft jou gemaakt zoals je precies goed bent, maar… gebruik dat dan ook! Geloof het. Vertrouw het. Doe het! Dat is het begin van een wereld van vrede.

Het Kerstkind geboren laten worden is het afdalen van de liefde via Gods wil die je dan verwelkomt. Het Kerstkind oppakken is aanvaarden dat je bent zoals je bent en iets doen met jezelf. Het is een feest om het licht in jezelf geboren te laten worden. Jezelf nieuw laten worden door het Kind te omarmen, te koesteren. Kerstfeest is niet toevallig in de winter. Het lichtfeest is er juist als het donker, koud en liefdeloos is in jezelf, in je hart, in je omgeving. In de wereld. De wereld is de materie, het moeten, het dogmatische, onvrij makende, het kille, het berekende. Licht in duisternis, is de Ster - de liefde - die aangeeft waar je wezen moet, wil je het Kind – de prille liefde – in je vinden. Die ster is te vinden aan de nachtelijke hemel. Aan de rand van waar jij het niet meer zoekt, niet meer ziet zitten en alles donker is en vastloopt.
Voed dat Kind in je dat geboren wil worden. Het is geboren in een simpele stal te midden van de dieren. De simpele stal staat voor je hart vol eenvoud. De daar aanwezige dieren zijn je misvattingen, je verleidingen, je hopeloosheid. De ezel is je deemoed die alles kan dragen. De os is je verstand dat licht nodig heeft. Maria staat voor je ziel die het licht kan grootbrengen als ze de wil van haar wederhelft – de geest van God in haar – volgt… Jozef de geest in je die leidt, zorgt, beschermt…. De engelen, je raadgevers die er ongevraagd zijn, als je God wil meenemen op je reis door het onbekende land waar je vijanden, de Romeinse overheersers destijds die je slaaf willen maken, klein willen maken, moet zien te omzeilen.
De Herders kwamen naar het Kind toe. Herders staan voor de mensen die als uitschot worden gezien en er niet bij horen. Toch waren het de herders die het eerste het Kind kwamen opzoeken. Ze voelden zich niet te min, al hadden ze niets en wilde niemand met hen te maken hebben. Ze kenden hun plek, maar eisten de liefde op omdat ze erin waren blijven geloven. Misschien was dat wel hun enige houvast geworden: Gód die hen niet in de steek liet, waar mensen hen veroordeelden!
Ze volgden hun hart waar de gegroeide liefde werd aangeraakt. Het was de Liefde die hen zei te geloven in zichzelf. Het zijn de armen, de miskenden, de afgewezenen, de veroordeelden die vaak strijden voor een betere wereld, maar niet gezien en niet geloofd worden.
Koning Herodes wilde het Kind doden. Natuurlijk. Herodes staat voor het ego, het kwaad dat alle leven, liefde, vrijheid wil doden. Elite, de mens zonder God, willen de liefde niet en doen alles om het onmogelijk te maken, lief te hebben. Alles moet volgens wetmatige structuur. Ieder in het gelid… Dat is de wens van het kwaad.
Je Hart is de kribbe, waar het Kind gratis voor niets geboren werd en kan worden. Het vermogen tot liefhebben ligt immers altijd nog in ieders hart. Alleen… laat je het Kind links liggen met de gedachte God niet nodig te hebben en blijf je zelf maar aanmodderen en blijf je erbij dat de ánder, de regeringen, je status - het kwáád - jouw leven bepalen?

Voedt het Kind, want alleen dat geeft vrede in je hart en aan de wereld. Voedt jouw maat van liefde die alleen maar sterker wil worden en gebruikt wil worden. Dat is de drang van het leven. Dát is God! Weet, geloof je wel dat je liefde bent? Ja, je bent dat. Je hebt liefde. Alleen nu is de vraag: durf je deze liefde te voeden, sterk te maken door die liefde ook te doen!? Niet zeggen dat je niet weet hoe je dat moet doen. Dat is ook weer een ‘ja maar’. De liefde in je hart wijst je vanzelf de weg. Je kent de regel: Eer jezelf, deel van jezelf zoals de Hoogste Liefde die jou gemaakt heeft, is en wil. Doe dat belangeloos en vrijlatend en… het zal vrede zijn! Doe dat en we gaan een mooie tijd tegemoet, waarin liefde het kwaad overwint omdat er vanzelf geen ruimte voor leugen, bedrog, onvrijheid, misleiding, onrecht overblijft als we er niet meer aan mee doen.

Het offer dat we brengen is terug naar de vraag: Wie ben ik echt. Wat wil ik echt. Wat heb ik echt nodig en hoe kan ik de ander, de wereld daarmee van dienst zijn. Veel energie en tijd zal er dan overblijven voor wat écht nodig is. Het geeft rust niet zo veel meer te willen, te hebben en te moeten. Het geeft rust om meer echt te zijn en niet te letten op wat de buitenwereld van je wil of beweert. Het Kerstkind oppakken is ECHT worden en met het hart vol liefde je weg gaan.
Maak een keus en weet dat God, de Oerbron van alle Licht je het beste kent, van je houdt, je voedt, je doet leven en je alles geeft. Beslis ervoor dat je dit aanvaardt en je door dit Licht dat Liefde is, laat leiden. Je zult dan beschermd zijn tegen alle kwaad al wil dat niet zeggen dat jou niets naars zal overkomen en het leven simpel zal zijn. Dwing niet af, maar wacht je ontwikkeling af, overeenkomstig je inzet en wil lief te hebben en je ego te laten verdwijnen. Immers, dát zorgt voor een zwakte waardoor je geen onderscheid kan maken tussen licht en donker en misleiding jouw deel wordt. Kies voor het meest zekere: heb lief! Pak het Kerstkind op. Aanvaard het grote cadeau dat Het Licht in de wereld kwam en de duisternis overwon. Jij kan dat met geen ritueel, geen priester, engel, meester, healer of goeroe.

Een hogere trilling, meer bewustzijn of geestelijk ontwaken is niet af te dwingen. Het wordt alleen ontwikkeld door zelfwerkzaam te zijn in het doen van onbaatzuchtige liefde. Niemand kan je helpen. Je zult jezelf moeten helpen, door lief te hebben. Bij jezelf blijven is zijn zoals de Waarheid in jou dit wil. Waarom zou je van therapeuten, lichtmensen, moeten horen hoe je zou moeten zijn, of waar je aan toe bent, of welk kanaal er nu dan open zal gaan staan of ‘hoever je al zit op je spirituele pad’. Wat een dilemma’s, dat je je ontwikkeling in handen van anderen leggen moet!
Wees zelf werkzaam. Dat is de belofte van het Kerstkind dat zegt: Kom tot Mij, Ik geef je alle kracht, inzicht, wijsheid en rust die je nodig hebt. Hoe meer je Mij liefhebt en ik zie in je hart dat dat zo is, je verbonden bent met Mij en Ik dus door jou kan werken. Blijf echt of wordt echt. Ontdoe je van wie je niet bent. Want niet echt zijn, IS het kwaad! Liefde willen, zoeken en doen ter ere van de meest zuivere alles vergevende Liefde is het enige dat alle kwaad stopt! Zoek God in je leven en dien deze ene Hoogste Levenswaarheid in jezelf, de ander en de nieuwe wereld van vrede, gelijkheid en vrijheid komt!

Gera Hoogendoorn-Verhoef

Eerst moeten we even weten wat de bijbel hierover zegt. Het is te lezen in Leviticus 11.
Mozes krijgt van God te horen dat hij het volk moet leren welke dieren wel of niet gegeten mogen worden. God zegt:
1 ‘Geef de Israëlieten – Mijn volk - de volgende regels over de dieren die ze mogen eten’:
1-8: Alle dieren die gespleten hoeven hebben, mogen gegeten als die dieren ook herkauwen. De hoeven moeten helemaal gespleten zijn. Kamelen dus niet en ook geen varkens, klipdassen, hazen. Hun hoeven zijn wel helemaal in tweeën gespleten, maar ze herkauwen niet). Ze zijn onrein voor je. En hun aas (vlees van een dood gevonden dier) mag je het niet aanraken.
9 De volgende waterdieren mogen jullie eten: alle dieren in de zeeën en rivieren die vinnen én schubben hebben.10 Maar alle waterdieren die geen vinnen of geen schubben hebben, moeten jullie walgelijk vinden. 11 Jullie mogen ze niet eten. En als jullie een dood dier vinden, mogen jullie het niet aanraken.
13 De volgende vogels moeten jullie walgelijk vinden en mogen jullie niet eten: arenden, lammergieren, haviken en zeearenden, wouw, alle soorten gieren, raven, de struisvogel, katuil, de meeuw, alle soorten sperwers, de steenuil, de aalscholver en de oehoe, de witte uil, de pelikaan, de aasgier, de ooievaar, alle soorten reigers, de hop en de vleermuis.
20 Al het wemelend gedierte met vleugels, dat op vier poten gaat, zal u een gruwel zijn.
Wat je wel mag eten van deze groep is wat boven zijn voeten dijen heeft om daarmee over de grond te springen: alle soorten sprinkhanen, treksprinkhanen, velsprinkhanen, kleine treksprinkhanen.
26 Alle dieren die gespleten hoeven hebben die niet helemaal in tweeën gespleten zijn, en die niet herkauwen, zijn onrein voor jullie. Als je die aanraakt, word je onrein.
27 Ook alle dieren met vier poten die op hun platte voetlopen (zoolgangers), zijn onrein voor jullie. Als je een dood dier aanraakt, ben je tot de avond onrein. 28 En als je een dood dier opraapt, moet je je kleren wassen en ben je tot de avond onrein. Ze zijn onrein voor jullie.
29 Van alle kruipende dieren zijn de volgende dieren onrein voor jullie: mol, muis, alle soorten padden, egel, waraan, hagedis, slak, kamelion. 31 Deze kruipende dieren zijn onrein voor jullie. Als je ze aanraakt als ze dood zijn, ben je tot de avond onrein. 32 En alles waarop een onrein dood dier valt, is onrein geworden. Elke houten pot of kledingstuk of vacht of zak of ander voorwerp moet in het water gelegd worden en is tot de avond onrein. Daarna zal het weer rein zijn. 33 En als een onrein dood dier in een pot van gebakken klei valt, is alles wat in de pot zit onrein geworden. En de pot moet je stukbreken.
34 Als water dat gebruikt is voor het afwassen van een onrein voorwerp, op eten valt, is dat eten onrein geworden. En alle dranken worden onrein als er zulk waswater valt op de kruik waar die drank in zit. 35 En alles waarop een onrein dood dier valt, is onrein geworden. Ook de oven en de bakpan moeten dan gebroken worden omdat ze onrein zijn geworden. Ze zijn onrein, en jullie moeten ze ook onrein vinden. 36 Maar een bron, of een put waarin water verzameld wordt, blijft rein. Maar als je een onrein dood dier aanraakt, word je onrein. 37 En als een onrein dood dier valt op zaad dat gezaaid moet worden, dan blijft dat zaad rein. 38 Maar als er water op dat zaad gedaan is en er valt een onrein dood dier op, dan is het onrein voor jullie.
39 Als een dier van je vee doodgaat, dan is iedereen die dat dode dier aanraakt tot de avond onrein. 40 En als iemand van het dode dier eet, moet hij zijn kleren wassen en is hij tot de avond onrein. Als iemand het dode dier opraapt, moet hij zijn kleren wassen en is hij tot de avond onrein.
41 Alle kruipende dieren zijn walgelijk. Jullie mogen ze niet eten. 42 Alle dieren die op hun buik kruipen, op vier pootjes lopen of op meer pootjes rondkruipen, mogen jullie niet eten. 43 Maak jezelf niet tot iets walgelijks door kruipende dieren te eten. Maak jezelf daarmee niet onrein. 44 Want Ik ben jullie Heer God. Zorg ervoor dat jullie heilig leven. Leef heilig, want Ik ben heilig. Maak jezelf niet onrein door kruipende dieren te eten. 45 Want Ik ben de Heer en Ik heb jullie uit Egypte bevrijd om jullie God te zijn. Leef heilig, want Ik ben heilig.
46 Dit zijn de wetten over het vee, de vogels en alle dieren in het water en op de grond.
47 Zo maak Ik verschil tussen rein en onrein, tussen dieren die jullie mogen eten en dieren die jullie niet mogen eten."

Gods uitverkoren volk – de Israëlieten – betreft niet een bepaalde groep mensen die op meer liefde van God kan rekenen dan andere mensen. Nee, de Israëlieten waren het enige volk dat nog begreep dat er maar één God was die alles had geschapen, het leven gaf en is. Alleen dit volk kon om dit geloof, te midden van de onwetende volkeren weten en het beste begrijpen wat het doel is van God.
Zij wisten immers dat je God alleen kon dienen door liefhebben, maar niet door pleasen, vergeving vragen en weer doorgaan met je liefdeloos tegennatuurlijk gedrag en doen van wat je lichaam wilde. Ieder mens die wil behoren bij ‘Zijn volk’ is de uitverkoren mens, de Is -Ra -El -iet: de mens als kind van God, dus God als Vader, Bron, Oorzaak en Doel wil zien en hiernaar leeft.
God gaf voor deze mens – die bij God wil horen en Hem als Vader, Bron en Doel wil erkennen en vanuit Hem en Zijn wezen wil leven - dus IEDER mens - de adviezen die die weg van leven op aarde en thuiskomen in Zijn volmaakte geestelijke wereld na dit aardse leven zo gemakkelijk mogelijk zou gaan met zo min mogelijk lijden. Wie zich zou houden aan Gods geboden, zou veel narigheid bespaard worden. Door het houden aan de eenvoudige geboden lief te hebben, zou de mensheid een goede ontwikkeling doormaken en welvaart voor ieder kennen, waarin ieder vrij was zijn unieke zo zijn uit te drukken ter ere van God (de liefde en enige waarheid van belang voor wie, wat ook).

De wilde dieren staan letterlijk voor wilde dieren, waar je voor moet uitkijken en die je zelfs kunnen doden, maar ook voor alle lagere driften, hartstochten die je ziel afhouden van goed doen. Alle hartstochten die niet uit liefde zoals God dit bedoelt worden bevredigd, houden de mens af van heelheid en verzwakken hem. Zo kan de ziel dus gedood worden (totaal onbewust worden van wie zij is en bedoeld is te zijn) door het maar inwilligen van haar meest dierlijke wensen, lusten, drives die zij of haar lichaam heeft. De bijbel waarschuwt ervoor deze onreinheden - bepaalde onreine dieren - niet te eten, anders gezegd bepaalde hartstochten niet te consumeren en ze te weerstaan.

De geboden van wat wel of niet geschikt was te eten waren van groot belang, want ook wat gegeten wordt, bepaalt de lichamelijkheid, gezondheid, ziekte maar ook de helderheid van de ziel, die door zo veel mogelijk zuiver te blijven, de beste beslissingen kan maken om er haar lichaam mee te sturen en te voeden, waardoor veel ellende zou worden voorkomen. Ook kan door het zich houden aan Gods adviezen Gods geest zich het beste verbinden met de ziel van de mens in het hart, zodat de ziel elk moment dat dit nodig is, de juiste leiding, kracht, richting en kennis zou ontvangen, dus de mens nooit zonder God zou zijn. Bepaalde voeding maar ook wensen, gedrag maken wie je bent...

Al wat is bestaat uit bewustzijn, bepaalde intelligentie, wat dus de mens verrijkt als dit bewustzijn licht toevoegt, maar verarmt als dit de mens bewustzijn ontneemt! De mens vertroebelt dus zijn geestelijk wezen door zich niet te houden aan Gods liefdesgeboden (adviezen beter gezegd), maar verheldert zijn geestelijk wezen dat hem bezielt als hij trouw is aan de waarheid die liefde is, waardoor hij beter zichzelf kan zijn of worden en zo dicht mogelijk bij God kan leven, waardoor hij optimaal beschermd is tegen fouten (van zichzelf en anderen) die zijn ziel en lichaam belasten en verzwakken omdat zij bewustzijn ontnemen en verkeerd, liefdeloos bewustzijn opnemen.

Zelfs God kon er niet van buiten dat het materiële leven nu eenmaal beperking en dus lijden inhoudt. Immers, de materie, hoe, wanneer, waar dan ook, is opgebouwd uit bewustzijn dat liefde tekort heeft (zie mijn boeken, artikelen hierover). God heeft nooit in principe de materiële wereld gewild. Alles was er immers al in de pure geestelijke wereld voorhanden en te ontwikkelen. Pas toen geesten zich gingen afzonderen en dachten te kunnen leven ‘buiten’ God, ontstond in lange, onvoorstelbaar lange tijd de materiële wereld uit dat afgezonderde bewustzijn waarin in lange tijden het leven werd vormgegeven in steeds meer complexiteit, totdat uiteindelijk de mensenziel kon worden gevormd. Pas in hem zou het bewustzijn weer terug kunnen komen in Gods kern, waardoor dan weer de geestelijke perfecte wereld feit zou zijn zoals God dit voor ieder wilde, omdat immers in die perfecte geestelijke wereld al het bewustzijn bevrijd zou zijn van welke waan, ego, strijd, ellende, ziekte, verdeeldheid dan ook (waarom dit zo is is in mijn boeken te lezen of ook in andere artikelen).

De mens bestaat uit een gehele verzameling al meer of minder ontwikkeld bepaald bewustzijn.
Al naar gelang bewustzijn meer liefdevol is, is het meer vrij. Is het bewustzijn niet liefdevol, dan is het bewustzijn vast en onbeweeglijk en zelfs star. Eigenlijk hoor je te zeggen dat dat bewustzijn dan niet bewust is van zichzelf en wat het leven is!
De Geest van God die de mens leidt, is de kiem perfect bewustzijn die in de mens het geweten vormt. Het is de Bron die in de mens dient te worden ontwikkeld, door er eerst van te weten dat de mens deze Bron in zich draagt, hem het leven geeft en gehoord wil worden. Deze Bron behoedt de mens voor onnodig leed. Door zich te richten naar wat deze Bron wil, zal de mens deze kennis-, krachtbron aanboren en sterker maken, waardoor de mens steeds makkelijker de juiste weg zal weten te vinden en ook gáát, als hij er liefde voor heeft.
Hoe meer liefde een mens heeft, des te meer licht zijn ziel heeft en des te meer die mens begrijpt hoe het leven in elkaar zit en hij zich dus bewust is.
De ziel van de mens is een verzameling bewustzijn in unieke, persoonlijke ‘vorm en samenstelling’, waardoor ieder mens anders is dan de ander, maar de wezenlijke taak heeft om God zoals dit in zich wil, uitdrukt en gebruikt om er de medemens mee van dienst te zijn, waardoor er een prachtige samenleving ontstaat van elkaar dienen en gediend worden vanuit de behoefte ECHT te zijn, dus te zijn zoals God dit in hem wil.
Het lichaam van de mens is een verzameling bewustzijn dat nog geheel onwetend, onvrij en egoïstisch en dus dierlijk is. Het kan zich alleen maar ontwikkelen door de ziel van de mens te dienen. Dat is in de praktijk dat het lichaam uitvoert wat de ziel van de mens het lichaam opdraagt.

Kunst voor de mens is het om dus zo bewust mogelijk te worden van wat de Geest in de mens wil en dus de ziel te laten willen wat die geest wil en de verbanden die er zijn, te zien, wil de mens ziekte, narigheid voorkomen.

Voeding voor de mens komt uit licht (zon, energie) lucht en water. Want in wezen is iedere levensvorm opgebouwd uit talloze 'soorten', golflengten licht.
Gedachten, overtuigingen, wensen zijn ook ‘soorten bewustzijn’ die de mens voeden. Ze vormen meer of minder licht (van een bepaalde soort en kwaliteit) in de ziel al naar gelang deze gedachten en overtuigen en wensen liefde zijn of niet. Een mens kan werkelijk verzuren, zelfs ziek worden door verkeerde gedachten, wensen en overtuigingen, maar ook door bijvoorbeeld haat, gevoelens van minderwaardigheid, wrok, hopeloosheid, maar ook blij en sterk worden door hoop, liefdevolle gedachten en daden.
Wil de mens geen prooi zijn aan willekeur of aan wat anderen wensen en de mens wil geen slachtoffer zijn van de orde van de natuur die hard kan zijn, dient de mensenziel zich te moeten willen voegen naar wat de geest de ziel laat weten. Zo voedt dus ook de geest (van liefde en waarheid, kortom alle positieve hoedanigheden) de mens tot een sterk, uniek, respectvol, gezagvol wezen, dat de natuur en de medemens dient vanuit het doen wat de geest in hem wil.

Waar de mens het contact verliest met zijn geest, wordt de mensenziel prooi van het lichaam dat per definitie wil heersen en de mens verleidt tot het doen van dát wat de ziel en het lichaam verzwakt. Zou de mens geheel niet luisteren naar het hogere in hem, dan zou zijn lichaam al snel dood gaan.
Een ingeboren automatisme zorgt ervoor dat het lichaam zoveel mogelijk is beschermd. Dit is te merken aan het ‘weten’ dat je niet van te hoge hoogte kunt springen zonder gevaar voor je lichaam, je je niet kunt branden aan vuur, je niet kunt vliegen, je niet onder water kunt blijven, je je hart niet kunt stoppen te kloppen enzovoort. Ook al is een mens roekeloos in bepaalde facetten van zijn bestaan, is er een natuurlijke grens waar een normaal mens niet overheen zal gaan en zal de mens weten wat hij doet. Hij zal zich waar hij dit wil en grenzen willen of moeten verleggen, zich moeten oefenen in het beheersen van natuurwetten voor zover dit bij hem past. Doorgaans zoekt een gemiddeld lichaam uit een zekere gewoonte, star vast houden aan patronen, maar ook uit angst voor inspanning, afzien of pijn, gemak, of luiheid niet dat verleggen van grenzen. Ook is het het LEVEN in de mens zelf die de mens weerhoudt van het doen van onverantwoordelijke dingen. Zelfdestructief gedrag is er echter wél, waar de ziel onwijs is (onbewust is van wie zij is en wat het leven is), slaaf wordt van wat het lichaam wil, of van de verleidingen die er zijn in de materie en die de ziel afhouden van de eenwording met haar geest (van God) wat de bedoeling is.
Een mens dient dus de ‘wilde dieren te temmen’. Daarom staat er ook in Genesis te lezen dat ‘de mens heerse over de wilde dieren’.

Door het eten of drinken van bepaalde voeding neemt de mens bewustzijn op.
Het meest vrije, hoger ontwikkelde al willen dienende bewustzijn uit de voeding dient de ziel die dus wordt verrijkt met goede kwaliteit van dat bewustzijn.
Het bewustzijn wat lager ontwikkeld is, dient het lichaam in haar meer fijnere substantie.
Het nog lager bewustzijn dat nog zeer egoïstisch, star en onbeweeglijk is en meer onderhavig is aan de natuurwetten, dient de laagste lichamelijke systemen zoals b.v. grovere weefsels en de botten.

Licht, lucht, water, een plant, dier bestaan uit een verzameling bewustzijn (licht, dus leven) van allerlei soort.
In planten zit voldoende fijnere ook zelfs etherisch bewustzijn dat de mens dient.
In dieren zit dat ook, maar bevat ook meer grofstoffelijk bewustzijn.
In de dierenwereld is er een verdeling van klassen in ontwikkeling naar liefde of eigenliefde, waar het steeds weer om gaat.
Alle organismen bestaan uit bewustzijn in allerlei vormen en stadia onderweg in allerlei fasen van bewustzijn van wat werkelijk liefde is en.. wordt dit al wel of nog lang niet gezocht en gepraktiseerd.

Een krokodil is nog helemaal niet bezig met liefde voor het andere. Hij heeft alleen ‘liefde’ voor zijn jongen tot op zekere hoogte en doodt daarvoor en voor zijn eigen instandhouding alles wat hij tegenkomt. Een koe heeft al veel meer liefde voor andere organismen, waardoor deze ook tam is te maken. De koe laat ook al het jong bij haar drinken, verzorgt heel lang het jong en zal nooit een ander opeten om er beter door te worden. Het dier hoeft alleen maar gras en water en doodt ook geen ander dier om zichzelf te voeden.
Wilde dieren hebben meer eigenliefde en hebben alleen voldoende ‘liefde’ om de soort voort te planten, de ander van zich af te jagen en waar nodig de jongen te verzorgen. Deze liefde is niet dienstbaar aan het andere, maar gebruikt het andere om er zelf beter van te worden. Er is nog veel eigenliefde (eigenbelang). Zodra er een bepaald punt in ontwikkeling wordt bereikt laat de ‘ouder’ het jong los en weet het niets meer van het jong.
Hoger ontwikkelde dieren komen al dichter bij de mens en gaan er zelfs al op lijken. Ze hebben hoogstaandere normen en gedragingen en laten meer en meer liefde naar de ander zien. Ze zijn daarom trouw, kunnen iets aanleren en hebben er plezier in om een mens te dienen.
Er blijft echter altijd iets in het karakter van een dier dat voor eigenbelang vecht. Daarom kan een dier iemand doden die zijn baas aanvalt. De prooi is nodig om bewustzijn dat ontbreekt aan het eigen organisme, maar wat wel nodig is om er door te ontwikkelen, op te nemen!

In het bloed huist het hoogste bewustzijn van etherische aard… de ziel (van een dier of mens). Dat wordt het snelst opgenomen door het organisme dat dat bloed in zich opneemt (prooi). De mens heeft het meest hoogstaande, meest vrije bewustzijn dat al vrij is om een keus te kunnen maken uit vrije wil. In hem is alle bewustzijn dat hij nodig heeft, aanwezig, maar hij moet dat bewustzijn zuiveren door toe te nemen aan liefde. Opnemen van liefdeloosheid in de vorm van onwetend, onwillend bewustzijn via zijn prooi (voeding) is dus niet de bedoeling. Wél het zich sober voeden met vruchten, fruit, groenten en vlees van hoogstaand niveau, waardoor bewustzijn wordt geïntegreerd dat PAST bij de fase van ontwikkeling die de mens doormaakt of wil eigen maken.
Dat onderscheidt ook de mens van welk hoogst ontwikkeld dier dan ook!

De mens heeft Gods geest als kiem ter ontwikkeling in hem gelegd, gekregen. Bij geen enkel dier is dit zo. Daarom is ook een mens geen dier, al kan hij zich wel dierlijk gedragen en dieper zinken dan een dier vanwege zijn eigen gekozen liefdeloosheid, waarbij hij de geest in hem negeert en verzwakt en zijn lichamelijkheid meer dierlijk wordt.

Door de ademhaling komt het bewustzijn uit de ether via het zonlicht in ons lichaam, wat ons in staat stelt te leven. Zonder licht, zonder zuurstof dat de drager is van Gods geest, geen leven!
Ook bij dieren is het zo dat de hoogst ontwikkelde dieren met een al rijpere ziel zuurstof nodig hebben. Lager ontwikkelde dieren hebben minder licht nodig en leven graag in b.v. vochtige, donkere plekken. Nog lager ontwikkelde planten of diertjes leven van puur afval en gedijen in de meest vunzige rommel, vocht, totale donkerte afgesloten van licht, lucht, soms zelfs water. Zij willen nog helemaal geen liefde opnemen en gedijen alleen dus op wat niet liefde is. Zo kunnen ook zeer laag ontwikkelde organismen alleen op aas (dood vlees) leven. Dat organisme leeft van niets anders dan het laagste meest materiële bewustzijn. Het geweldige is echter weer in het hele leven, waar je ook kijkt, dat het ene organisme het andere dient. Daarom lost ook aas op door de omzetting van zijn ‘lichaam’, dóór dat organisme dat van hem bestaat!.
Een schimmel komt bijvoorbeeld ook weer in ontwikkeling en vormt bij zijn opname van stoffen uit zijn omgeving, deze stoffen tot een hogere fase van zijn, waardoor hij dus meewerkt aan verlossen van nog harder liefdelozer bewustzijn dat hij opnam.
Het hele leven is opnemen en loslaten van bewustzijn opdat dat bewustzijn vrij wordt en in een hogere fase van ontwikkeling komt wat groei is en dat nieuwe organisme dus toeneemt aan kennis, inzicht, kracht, mogelijkheden. Mogelijkheden worden dus steeds meer complex, waardoor ook de lichamen meer complex moeten zijn om dat meer aan die mogelijkheden te kunnen uitvoeren en benutten.
Zo is er in opgaande lijn dus een geboren worden en sterven van organismen onzichtbaar klein en simpel tot aan mega grote complexe lichaam als een ster, planeet. Toch is het meest complexe lichaam dat van een mens omdat in hem alles, maar dan ook alle bewustzijn is verenigd.
Daarom kan hij ook op God gáán lijken, wat pas gebeurt als hij al het in hem aanwezige bewustzijn ontdoet van ego, liefdeloosheid, totdat er geen enkel deeltje donkerte meer aanwezig is en ALLES in hem verlicht is!
De mens is Gods kind, evenbeeld in het mini, maar kan worden als God als hij AL Gods licht in hem weer bewust wordt en dit uitdeelt! Dat is het ontstaan, het zijn (wonen) in de hoogste hemel.

Water is verdichte lucht. Lucht is verdicht licht. Licht is verdicht bewustzijn!
Bij de dood van een dierlijk of plantaardig lichaam komt het meest verheven bewustzijn van de ziel vrij en zoekt het andere verbindingen waardoor er nieuwere organismen worden gevormd of wordt er nieuw bewustzijn opgenomen tot een nieuwe levensvorm om er een hoger organisme mee te vormen.
Geen bewustzijn gaan verloren. Alles dient elkaar om er meer vrij door te worden.
De mensenziel blijft evenwel na de lichamelijke dood dezelfde en wordt nooit en te nimmer opgenomen in een ander organisme, of verdwijnt ergens in het niets. Een mensenziel blijft dus eeuwig en altijd dezelfde, maar vervolmaakt zich eindeloos. Waar zij kansen had laten liggen om toe te nemen in liefde tot God, zichzelf en medemens, kan zij als zij dit echt wil in het geestelijk leven ook nog groeien. Ze moet echter wachten totdat alles wat op aarde nog wachtte op loslaten en moest worden geleerd, uitgewerkt, bij haar ziel kan worden gevoegd (lees over ook deze materie mijn boek over orgaandonatie).

Er is een hiërarchie van talloze organismen simpel, klein tot mega complex en groot van dienen en gediend worden. Het meest verstokte, onvrije, liefdeloze bewustzijn maakt deel uit van de lichamen. Het meer vrije, de hogere fijnere weefsels. Het nog vrijer en dus liefdevoller bewustzijn (licht van bepaalde aard) vormt het zenuwstelsel en het meest hoge bewustzijn verrijkt de ziel (puur licht).

Door bepaalde dieren of planten wel of niet te eten voeg je dus bepaald bewustzijn van een bepaalde kwaliteit liefde (licht) en dus ontwikkeling toe dat de mens helpt om er een beter mens door te worden. Men zegt niet voor niets: ‘de mens is wat hij eet’.
Door giftige dingen te eten wordt de mens ziek of sterft hij zelfs. Iets dat giftig is, bevat bewustzijn dat zó egoïstisch op zichzelf gericht is, dat het alle leven naar zich toe trekt om er zelf beter van te worden. Voedingsmiddelen zijn slecht voor de mens als ze niet passen bij zijn organisme en dit verzwakken en de ziel dus kansen tot groei ontnemen. Ook de ziel moet dus niet verzwakken, maar dient toe te nemen aan licht, dus aan bewustzijn zodat in dat licht de ziel heel goed haar zwakten kan zien, haar wensen en wil kan onderzoeken en een betere keus kan maken en sterker is om de dierlijke trekken, hartstochten, noden van het lichaam en het ego in haar ziel te weerstaan.

Eiwitten staan voor materie die ons lichaam in staat stellen allerlei stoffen te bouwen uit die deeltjes waar eiwitten uit ontstaan. Als je kijkt naar het soort bewustzijn wat eiwitten vormt, hebben we te maken met zeer materieel maar ook veel minder ’vriendelijker’, vrijer bewustzijn. Hoe grofstoffelijker het eiwit is, des te minder makkelijker het af te breken en te verwerken is voor het menselijk lichaam. Alles draait eigenlijk om de basisstof eiwit van velerlei soort, waaruit enorme complexe stoffen gebouwd kunnen worden door ons lichaam. Eiwitten dienen als opnemers, transporters, omvormers voor weer HOGER bewustzijn. Het eiwit dient het menselijk lichaam.
In grofste vorm b.v. als substantie waar ons bot uit wordt gevormd, in fijnste vorm als onderdeel van b.v. neurotransmitters. Een mens moet de meeste eiwitten opnemen uit zijn voeding. Dat begint al bij de baby die de moedermelk moet hebben om te kunnen groeien.
Het eiwit waar varkensvlees uit bestaat is nog veel te lastig voor een mens om dit te verteren, kapot te maken en te verdelen in korte stukjes. Als waarschuwing wekt daarom eten van varkensvlees vaak een histamine productie op. Deze stof veroorzaakt echter ongewenste lichaamsreacties, die mensen ongemak maar ook ernstige ziekte kan opleveren. Niets voor niets zegt de bijbel dat de mens geen varkensvlees moet eten, en als dat nodig is en niet anders kan, dit vlees voorverteert door het te marineren in bepaalde kruiden, waardoor er ’alvast veel voorwerk gedaan is’, opdat al belaste of zwakke of gevoeligere lichamen beter kunnen omgaan met dat varkensvlees.

Zo zijn er meer aanwijzingen gegeven hoe je bepaald voedsel je het beste kunt eten, wanneer je dit het beste kunt oogsten, bewaren, vermengen, klaar moet maken, omdat door deze processen bepaald bewustzijn wordt toegevoegd, of weggehaald of wordt ‘verzacht, verzwakt of al uit elkaar gehaald’, zodat het makkelijker opneembaar is of minder schadelijk. Door allerlei processen van koken, garen, bewaren enzovoort, verzwak je ziekmakend bewustzijn en bewaar je het meest hogere, heilzame bewustzijn. De vele oude volkswijsheden, tips van overgrootmoeder enzovoort, getuigen van wezenlijk belangrijke kennis, maar worden amper meer gezien als wijs en veilig. Uiteraard is hier en daar sprake van bijgeloof, maar berust veel kennis op innerlijke wijsheid, doorgegeven sinds eeuwen lang. Veel natuurgeneeskundige kennis is gebaseerd op ook deze oude wijsheden. Natuurgeneeskunde kan – omdat ze al het leven holistisch beziet en niet de mens in vakjes en stofjes verdeelt – makkelijker onderscheid maken tussen zin en onzin, veilig of onveilig, zeker als er een goede medische opleiding aanwezig is.

De ene ziel is meer agressief dan de ander. Geen ziel is perfect, dus is er agressie (of een andere vorm van liefde tekort) in de ziel.  Dat is te zien in bepaalde groepen. Een agressieve beer is veel gevaarlijker dan een agressieve duif. Je hebt veel meer kans een agressieve krokodil tegen te komen dan een agressieve ram. De agressiviteit van een schimmel is heel groot. Het maakt alles in zijn omgeving kapot. Alles is er om door de schimmel opgevreten, vernietigd, doordrongen te worden… Bepaalde soorten dieren hebben meer eigenliefde, wat zich vertaalt in van zich afbijten en vechten, alles voor zichzelf willen, dan liefde geven. Het is leven en overleven, eten en gegeten worden. Bewustzijn opdoen of afstaan. Het instinct van deze lagere dieren is alleen gericht op survival of the fittest. Dieren die al veel meer liefde hebben zijn de dieren die al meer sociaal zijn. Zij willen en kunnen al meer samenwerken. Wilde dieren hebben zorg voor alleen hun eigen toco, veel meer dan een slak dat heeft. Deze glibbert overal heen, als de vochtigheid hem maar zint. Hij laat zich brengen en doen wat zijn instinct hem zegt. Overal waar een dier nog geen hoge mate van vrije wil heeft, heerst zijn instinct. Waar een dier al meer liefde heeft eigen gemaakt, leeft hij ook uit instinct, want dit bepaalt wat hij doet, eet enzovoort. Maar waar minder liefde is, is er een hoge mate van egoïstisch instinct gericht op alleen overleven en voortplanten.. Overal, in alle diergroepen en families zijn gradaties en nuanceringen van agressiviteit, maar als er agressie is dan komt dat altijd door tekort aan liefde voor het andere en door meer liefde voor de eigenheid en of soort. Het is overal leven en overleven. Zou de mens krokodil eten, dan verdierlijkt zijn ziel – zeker als hij dat bloed zou drinken - omdat hij daardoor bewustzijn opneemt van een veel lagere soort. Sterker nog, hij zou het niet overleven. Vlees kan werkelijk ziek of gek maken als het bewustzijn voor de mens te schadelijk is, dus verboden is, wat meteen kan maar ook op de lange duur!

Een mens heeft geen instinct. Hij doet wat zijn ziel, geest of lichaam opdraagt. Hij doet dat uit vrije wil maar is dit helaas amper meer bewust! Mensen die heel materialistisch geworden zijn en dus een groot ego hebben en een lager bewustzijn hebben, volgen vaker eerder hun lagere instincten dan dat de ziel weerstand biedt. Ze volgen ook eerder dat wat hun verstand hen zegt. Wat ze geleerd hebben, zien ze dikwijls als waar. Ze nemen meer genoegen met wat de algemene opinie zegt en vraagt. Ze hebben weinig contact met hun intuïtie (innerlijk weten dat van God is)  dat vaak iets anders zegt en verdieping in iets dat gezegd of gedaan wordt, laat zien. Waar de intuïtie wel wordt gevoeld, luisteren ze hier niet graag naar en volgen ze liever dat wat hun lichaam, hun verstand en dus de buitenwereld zegt en vraagt. Een dergelijk mens maakt het zichzelf (en zijn medemens) hierdoor niet makkelijk.
Het doel is dat de mens zo bewust mogelijk uit zoveel mogelijk liefde voor de waarheid doet wat nodig is. Hij hoort dus uit te voeren wat de liefde en waarheid in hem willen. Zijn geweten is hierbij richtlijn. Dat geweten wordt gevormd door wat die mens diep van binnen (in zijn hart) gelooft, wil en denkt. Hij doet vervolgens dat wat dat wat hij wil, gelooft en denkt en ervaart dat dat gebeurt, dus ‘waar wordt’. Hierdoor krijgt hij bevestigd dat wat hij wilde, dacht, geloofde ook echt is. Je intuïtie gebruiken betekent dat je je diepe weten volgt omdat je ‘gewoon weet dat dit goed is’, zonder dat je dit overigens altijd maar kunt beredeneren. Je bent dan goed verbonden met je innerlijke leiding, Gods geest.

Als een mens ziet dat iets hem ongeluk, pech, ziekte brengt zal die mens deemoedig, klein moeten zijn en moeten erkennen dat er iets in zijn wil niet oké was. Zodoende leert de mens dus van en door zijn tegenspoed! Dáárom IS er ook tegenspoed, want anders zou er geen groei zijn!
De mens komt juist tot inzicht dóór zijn ervaringen. Zonder te ervaren is er geen ontwikkeling en zelfs geen leven mogelijk. Léven is immers ervaren en… groeien! Ervaren is groeien. Hij hoeft alleen maar bewust te worden van oorzaak en gevolg. Dat lukt pas als hij liefde voor zichzelf - voor de waarheid die in hem is - heeft. Hij wil dan immers niets anders dan zoveel mogelijk groeien in echt zijn, omdat hij ervaart dat hem dat heel veel lijden scheelt! Dat wil allemaal net zeggen dat je allemaal meteen maar het gevolg ziet of herkent van een bepaalde oorzaak, maar hoe meer je vanuit je intuïtie, hartsweten leeft, des te makkelijker en sneller je de verbanden ziet en ook kunt en durft af te wachten op een gevolg dat b.v. erg gewenst is, maar nog maar niet lijkt te komen. Lijkt te komen, want soms is iets al bezig zich te vormen, maar zie jij het nut of de ‘contouren’ nog niet!

Als een mens in volstrekte nood verkeert en iets eet dat niet goed voor hem is, maar de mens zegent zijn eten in dankbaarheid, dan is dat eten minder schadelijk! Mensen begrijpen nog onvoldoende het grote nut dat ‘bidden en danken voor het eten’, inderdaad de wens ’wel mag het je bekomen’, beter doet uitkomen. Het is bekend dat als mensen dankbaar hun eten - van welke kwaliteit dit ook is - eten, ze beter en gezonder leven dan mensen die onbewust, ondankbaar en vooral vanzelfsprekend en luisterend naar wat het lichaam wil, alles maar naar binnen schrokken, er niet bij stil staan dat het toch weer een wonder is dat zij te eten hebben. Zij vragen zich vaak niet af of het voedsel dat zij weten, wel goed voor hen is. Ze bemerken ook vaak niet dat het lichaam signalen uitzendt die laten zien dat het ‘eten niet goed bekomt’. Allergieën, opeenhoping van afvalstoffen, onverwerkte stoffen veroorzaken vaker door voedingsmiddelen allerlei kwalen en ook ziekten.

Bij alle aspecten van het leven geldt het dat als een mens met aandacht, liefde en wil iets doet, dit beter gaat. Immers, je doet, wilt iets dan met liefde, dat juist de energie, kracht, het veld schept waarin iets wat eerder geestelijke was, kan ontstáán. Vooraf aan iets materieels, is iets altijd eerst gedacht! Eerst is er geest, vervolgens de uitwerking in het lichaam, de uiterlijke vorm! Een mens is dus werkelijk schepper van wat hij gelooft, wil en doet. Zoals hij doet, was zijn gedachte. Zoals hij wil, gelooft, zal er zijn. Daarom dient de mens zo goed mogelijk te weten wat het goede is!
Hij schept dan ook het goede. Waar de mens zichzelf sterk en zuiver houdt, zal de geest het beste kunnen laten weten, zien en zal de ziel sterker zijn om dat goede te willen, zeggen, doen en dus scheppen!
Het menselijk lichaam bestaat uit grotendeels water. Water is de dragend medium voor welke stoffen dan ook. Water is zeer dienstbaar en wordt direct beïnvloed door gedachten, wensen (gebed) en wil, maar natuurlijk ook voeding. Heel belangrijk om dus het ‘water’ (alle vloeistoffen) in je lichaam van juiste kwaliteit te maken en te houden (te lezen over impact die goede gedachten en energieën hebben op water: Masaru Emoto, de boodschap van water). Water staat ook voor ‘de ware geest’. Daarom is dit tijdperk (Aquarius) de tijd van het aandragen van het ware water, waarmee de wezenlijke betekenis van de Christelijke leer wordt bedoeld. Nu is het de tijd van overgaan van gevangenschap, sappelen, onvrij zijn (5e chakra) en inzien (6e chakra) wat er moet veranderen, wil er een nieuwe betere wereld volgen. Dus geestelijk gezien dienen we ons te laten dopen met het heilige (helende, schoonmakende) water van wat werkelijk liefde en dienstbaarheid is. Dát is de juiste voeding voor al wat leeft en is op aarde! Wilde dieren zijn van vanzelf in de verre minderheid en maken geen kans voor de meer verlichte mens die niet meer voor zijn lagere instincten kiest en doet wat God, de Liefde van hem vraagt!

Nu kun je zeggen dat het onzin, achterhaald en ouderwets is, dat bepaalde dieren als verboden te eten worden genoemd, maar je weet dan niet, dat we het hebben over alle soorten bewustzijn uit bepaalde dieren die de mens niet goed bekomen zullen en hem op de duur zullen verzieken en zwak maken. Vooral ook op geestelijk vlak. Juist de ziel is gebaat bij zuivere lichtvolle dus zo liefdevol mogelijke voeding! Omdat de mens van nu zich bijna niet meer stoort aan wat ooit bij aanvang van de mensheid is meegegeven tot leidraad en steun, denkt hij eigenmachtig als hij is (toppunt van ego) dat hij het allemaal wel kan weten en beredeneren. Uit onderzoek zijn er inderdaad mooie bevestigingen van samenhangen die er zijn tussen geest en materie, waardoor ook gevolgen duidelijk werden, maar zijn nog veel verschijnselen en samenhangen niet onderzocht of vaker nog ontkend en weg gewuifd, omdat ze geen opbrengst hadden, ze de maatschappij niet uitkwamen, geen belang leken te hebben, nutteloos leken te zijn en vaak niet welkom! Alles is er echter om een bepaalde reden.

Gods uitverkoren volk kreeg de voorschriften op allerlei gebied. De Israëlieten - zo staat er in de bijbel te lezen zijn het ‘uitverkoren volk’ aan wie Gods levensadviezen werden gegeven. Met de ‘Israëlieten’ is echter IEDER mens die Gods kind WIL zijn, dus de enige Waarheid wil liefhebben als hoogste goed ziet, bedoeld! De mens die de hoogste waarheid en Liefde in God erkent en wil navolgen, is een Israëliet = kind van God! Geen mens uitgezonderd! Aan hem wordt een makkelijkere weg gewezen om dit kindschap ook te bereiken. De heidense volken kregen deze voorschriften niet. Niet omdat zij niet door God geliefd zijn en niet Zijn kind zouden zijn of konden worden, of een minderwaardige soort zouden zijn, maar omdat zij eerst nog een lange weg te gaan hebben van inzien dat er maar één God is (één doel is en dat is liefde doen) om een goede samenleving überhaupt te kunnen vormen. De kennis en het inzicht, het bewustzijn van de heidense volken was nog te laag ontwikkeld en nog niet toe aan het erkennen van de éne volmaakte Godheid die alles schept, leven geeft, beïnvloedt en heel maakt.
Het was juist de opdracht van Gods volk (de Israëlieten), dat zij de heidenen zouden onderwijzen. Zij hadden immers als enig volk Gods adviezen, om er het goede mee te doen. Vaak ging echter dat onderwijzen gepaard met allerlei geweld omdat dat heidense volk dat nodig had, omdat zij als barbaren leefden en hun vreselijke, liefdeloze, vaak dierlijke leefstijl zorgde voor de meest gruwelijke omstandigheden, ziekten van allerlei aard, die niet mochten worden overgenomen door het uitverkoren volk (enige – niet het beste - volk dat God en zijn wetten als sleutel voor een gezonde samenleving hadden) dat daardoor óók teloor zou gaan. Dáárom kreeg dat volk ook zulke ‘strenge’ regels en zei God dat het het volk ‘wel zou gaan’ als ze zich zouden houden aan Gods adviezen, maar dat het hen slecht zou vergaan ‘tot de dood er zelfs op volgde’ als zij zich zouden inlaten met de afgodische gewoonten en bijgeloof die de heidenen hadden en dus Gods geadviseerde leefstijl zouden loslaten. Geen straf of dreigement, maar een liefdevol laten weten wat de weg is ter preventie en behoudt van welzijn!
Door de adviezen te houden, zuivert de mens die wil (gaan) leven zich, zoals dat past bij een mens die op God wil gaan lijken. Logischerwijze is het te begrijpen dat iemand die op volstrekte liefde wil gaan lijken géén liefdeloosheid wil doen, of opnemen. Hij bereikt immers anders niet zijn doel, wat te begrijpen moet zijn.

Nu zal het ondertussen wat makkelijker te begrijpen zijn, dat de mens zich dus moet voeden met zoveel mogelijk hoog ontwikkeld, dus zuiver voedsel zodat:
-zijn ziel toeneemt aan licht;
-het lichaam minder dierlijk wordt;
-de geest zich makkelijker kan verbinden met het harstweten,
zodat de mens dichter bij zichzelf, dat God in hem is, kan leven en zo min mogelijk lijdt en wantoestanden veroorzaakt.
-de intuïtie wordt verfijnd en de mens steeds beter de hogere geestelijke impulsen, kennis, kracht kan ontvangen en benutten (beter verbonden met God en Zijn engelenwereld).

Industrievoedsel, voedsel dat verontreinigd is met kunstmatige stoffen, dus chemische voedingsstoffen, belast in eerste instantie het lichaam, wat we allemaal wel uit onderzoek - en ook ervaring - kunnen weten, maar zeker ook ons lichtlichaam. Dat lichtlichaam bestaat uit een uitstralend licht (aura) dat gevormd wordt door onze goede gedachten, wil en daden. Dat lichtlichaam is een bijna geestelijk lichaam en wordt gevoed door zonlicht, de ether, de sfeer om ons heen, onze eigen gedachten en overtuigingen maar ook door de meest fijne geestelijke bestanddelen uit onze voeding. De ziel vormt dit lichaam, haar uitstralend licht dat het lichaam van vlees en bloed gezond houdt. Dat lichtlichaam is voor de medemens te voelen als iets dat je ‘weet’ en voelt, maar niet altijd kunt bewijzen, benoemen. Dat lichtlichaam is energetisch te beïnvloeden, maar niet met medische apparatuur te onderzoeken omdat het te fijnstoffelijk is.
De ziel en haar wezen is NOOIT te onderzoeken, aan te tonen, laat staan te bewijzen, omdat de ziel puur geestelijk is. Het lichaam van vlees en bloed is het voertuig voor de ziel. Zonder een lichaam zou de ziel op aarde niets kunnen en niet kunnen ontwikkelen.
Het lichtlichaam bestuurt het lichaam van vlees en bloedt.
De basis van iedere cel is licht. Waar onvoldoende licht is in een cel, gaat deze in de poging licht op te nemen – te léven – woekeren. Kanker is gebrek hebben aan… licht.
Alles wat ziek is, heeft gebrek aan…. licht, dus aan liefde! Alles wat zelf gebrek heeft aan licht, probeert licht, leven te verkrijgen door ongebreideld om zich heen te slaan, te beschadigen en te doden wat op haar pad komt. Dat is in de misdaad te zien, maar ook in de natuur: het recht van de sterkste. In de materie is het altijd het recht van de sterkste die wint. In de geestelijke wereld, is dit de liefde.
Daarom is het van grootst belang zoveel mogelijk licht, leven IN de materie te laten zijn zodat deze zich niet ontwikkelt tot iets dat alles verwoest.. Dit geldt voor een bacterie, een cel, maar ook een planeet,een plant, een dier of... een mens.

Als je zuurstof in haar geestelijk wezen zou zien, dan zie je dat zuurstof een en al sprankelende deeltjes licht van een zeer intense schitterende soort is. Daarom is ook licht de basis, voeding van iedere cel. Licht is een samenpakking, verdichting van allerlei hoedanigheden (eigenschappen) van … liefde! Al ons natuurlijk licht bestaat uit allerlei ideeën uit Gods geestelijk licht! Je mag zeggen dat al wat leeft, bestaat uit gradaties licht. Wat wij tot ons nemen, bepaalt wie wij zijn: echt of minder echt, gezond of ongezond. Zeer gebrekkig of meer heel…

Ook natuuridentieke voedingsmiddelen zijn chemisch. Het zijn stoffen die dus de natuurlijke nabootsen door een zelfde structuur en samenstelling. Alleen… licht, leven wordt er niet meegegeven, omdat de mens dat niet kan en nooit te nimmer zal kunnen! Dat vergeet men vaak of weet men niet! Deze onnatuurlijke stoffen lijken op natuurlijke stoffen die licht in zich hebben, maar zijn chemisch, dus dood. Ze hebben nogmaals geen enkel licht, leven in zich, waardoor ze in wezen gif zijn voor ziel en lichaam omdat ze eerder licht onttrekken omdat ze zelf tekort hebben!
Alles wat nog laag ontwikkeld is, of synthetisch is, is gemaakt uit heel egoïstisch bewustzijn, dat mega tekort aan licht heeft. Daarom wil het zich soms koste wat kost binden met iets dat wél licht heeft. Daarom geef je ook bijvoorbeeld chemo. Die giftige stoffen verbinden zich met het gelijke (met de tumorcel), maar willen tegelijk licht opnemen. Daarom kan het inderdaad zieke cellen doden, maar doodt en beschadigt het ook goede cellen!! Als iemands licht dan tekort is, is het lastig om door chemo beter te worden en brengt het eerder meer verval… Met een positief hoopvol eerlijk gemoed de chemo ondergaan, is dus van groot belang!

Bloed mag nooit gedronken, gegeten worden, omdat het altijd – afkomstig van dieren – lager bewustzijn betreft wat de mensenziel verontreinigt, maar ook het lichaam belast. We weten ondertussen ook dat het opnemen van bloed ons ziek kan maken. Inspuiten van dierlijk weefsel - al is dit miniem - kan ons voor altijd ziek maken en ons DNA vervormen (denk aan coronavaccin)! Bloedtransfusie kan alleen goed doen als de bloedgroep perfect past. Waar dit (vaker dan je denkt en bekend is, of wordt gezegd) niet zo goed past, kan het ons ziek maken en ons ook (later pas) verzwakken, al werden we er eerder mogelijk door gered. Denk ook aan bloed op bloed contact bij mensen waardoor (geslachts)ziekten worden overgebracht. Heel veel lichamelijke maar ook zielsziekten ontstaan – vaak op de langer duur – door het teveel vlees eten waarin het bloed - dus karaktertrekken van dieren maar ook de stoffen die angst teweeg hadden gebracht - nog aanwezig zijn! Halal slachten mag dan voor menig mens wreed lijken, maar is beter voor de mens en als het goed wordt uitgevoerd voor het dier veel minder bezwaarlijk dan men denkt. Is immers het bloed weg uit het dier – wat snel hoort te gaan – is de ziel vrij en is er geen pijn gewaarwording meer, wat je niet kunt zeggen als dieren op andere wijzen worden gedood. De bijbel geeft niet voor niets bepaalde wijzen om te doden aan. De mens begrijpt heel vaak niet meer waarom, waartoe iets zus of zo moet zijn en meent vaak dat zijn eigen visie beter is. Helaas betreft het vaak mensen die het geestelijke negeren en dus niet meenemen in hun denken en leefstijl.

Door goed te zorgen voor dieren, ontwikkelen zich betere karakters, dus meer makkelijkere, lievere, tammere dieren. Als zo’n dier overlijdt wordt namelijk het vrij gekomen bewustzijn van die ziel toegevoegd aan andere dieren, of ook soms aan een komende mensenziel die dan al een voordeel bezit, omdat een deel in haar dus al meer liefde had eigengemaakt (dit opnemen van de ziel van een dier voor een geboren te worden mens, betreft hier alleen de ziel van een natuurmens). Het is dus in meer opzichten van groot belang goed voor dieren te zorgen. Goed zorgen, betekent echter niet dat dier veronnatuurlijken, alles maar zielig te vinden, te pamperen met luxe kussens als huis of kasteel, meer plaats op de bank of in bed bij jezelf, tegennatuurlijke huisvesting of voedsel in plaats van het dier zijn prooi te laten vangen, alles maar laten voor het dier ten koste van jezelf enzovoort, maar het goed op te voeden, zoals je dat ook met een kind doet. Het ego moet dan niet worden tegemoet gekomen, maar het dier, of het kind moet ontdekken wat waar en goed is, het ego juist afleggen en de eigen wil ten goede ontwikkelen! Daarom is liefdevolle discipline, opvoeding in wat werkelijk écht en liefdevol is van wezenlijk belang!

Vlees van lager ontwikkelde (onreine) dieren eten, veroorzaakt vaak een allergie, die matige reactie tot gevolg kan hebben, maar ook ernstige.
Granen die andere structuren hebben dan ons delicater geworden lichamen kunnen hebben (verschilt van ras, persoon, staat en conditie), kunnen ook een allergische reactie oproepen, en ga zo maar door.
Als je drugs gebruikt, verdonker je je ziel waardoor je lichtkracht kleiner wordt en de ziel steeds minder verbonden wordt met haar eigen geest, maar des te meer kan komen open te staan voor beïnvloeding vanuit de geestelijke wereld. Verslaving is niets anders dan dat het lichaam van een aards mens die drugs wil gaan gebruiken of al gebruikt, wordt aanzet tot gebruik door overleden verslaafden, opdat ‘hun lichamen’ (hun geestelijke lichamen dus wel te verstaan) er zich goed bij voelen. De ziel wordt echter steeds donkerder en verzwakt. Ze wordt dan dus steeds meer krachteloos, waardoor ze meer slaaf wordt van haar lichaam en diens noden en al wat er voor nodig is om dat lichaam haar zin te geven. Ook de overleden verslaafde blijft zitten in de sfeer van haar hunkering en komt er niet los van als zij hier niet om vraagt.
Ook tanken dan vanuit de geestelijke wereld overleden verslaafden mee. Ze zetten de openstaande mensenziel ertoe aan toch maar te gebruiken vaak onder dreiging van hel en verdoemenis, ernstige gebeurtenissen die er zullen gebeuren als de ziel een andere weg zal inslaan…

Dieren zijn onrein als ze bewustzijnsaspecten bevatten die een mens belasten, ziek maken, het leven moeilijker maken of ongezond maken. Wil de mens Gods kind zijn, zal hij hier iets voor over moeten willen hebben. Dat is het zoveel mogelijk leven in zuiverheid, dus het lichaam zuiver houden of maken om zodoende een beter onderdak, behuizing te bieden voor de inwonende geest van God en die van zijn ziel.
Wanneer het verschil tussen lichaam (behuizing) en ziel (inwoner) te groot wordt, zal het lichaam moeten worden losgelaten en moet de ziel eruit. Zij komt dan – als het lichaam voortijdig is losgelaten door roekeloos gedrag uit vrije wil, maar ook slaafse lichamelijkheid en materialisme – voortijdig vrij en moet dan in de geestelijke wereld alsnog de weg van loutering (zuivering, schoonmaak van ego, materialisme) gaan, wat een grote, ook nare omweg kan betekenen. Een mens ontkomt dus nooit aan wat lastig is, door hem niet gewild wordt en wordt ontweken of voorkomen (door b.v. zelfdoding of euthanasie)!

Een kind van God:
-wil als het goed is een meer directe weg;
-staat open voor de levenslessen van God;
-leeft dit leven op natúúrlijke wijze zoals God dit in hem wil;
-aanvaard zijn natuurlijk doodsmoment met zoveel mogelijk liefde;
-geeft zich over in vertrouwen op God, waardoor hij het leven áánkan, ondanks wat er is, met als wegwijzer Gods adviezen en beloften op een betere wereld waar alle ellende ophoudt te bestaan.
- en oefent zich in dienstbaarheid en geduld. Daar horen ook Gods voedingsadviezen bij.

God heeft nooit gezegd dat een mens geen dieren mag eten. Wel heeft God gezegd dat al het goede met mate en dankbaarheid gegeten dient te worden en dat op de keper beschouwd niets dat de mens binnengaat (door de mond) hem verontreinigt, maar dat wat de mond uitgaat (dus wat de mens dacht) verontreinigt als dit in liefdeloosheid is gedacht, gewild en gedaan.
Toch heeft God gezegd dat vlees in volgende volgorde beter is voor de mens: gevogelte – vis – schaap – rund. Wilde dieren en welke in Leviticus genoemd zijn, dus niet. Waarom is dit zo? Omdat het bewustzijn van deze diergroepen meer vast, egoïstisch is. Dit zien we door het soort eiwit van dat vlees te onderzoeken. We zien daarbij dat eiwit van rundvlees minder makkelijker te verteren is dan kip of vis enzovoort. Een mens die weinig daadkracht heeft, maar wel sterk is of juist (lichamelijke) kracht nodig heeft, kan zich verrijken door wat meer rundvlees te eten. Het moet dan overigens goed klaargemaakt, goed gebraden, en liefst gestoofd, soms eerst gemarineerd met bepaalde kruiden zodat het eiwit al ‘voor verteerd’ is, dus in kortere ketens uiteengevallen is, waardoor het beter kan worden opgenomen. Daarbij is het ook weer van belang dat de mens een gezonde spijsvertering heeft om de aminozuren (bouwstoffen) en andere stoffen op te kunnen nemen. Allerlei factoren bepalen dus uiteindelijk of iets iemand bekomt, het beter of minder gunstig voor iemand is. Ook het doormaken van ziekte, het hebben van een kwaal kan bepalend zijn voor het wel (voor een tijdje) eten of juist onthouden van bepaald vlees of groente, of fruit. Je moet dus heel individueel bepalen wat goed of minder goed is voor iemand. Ook in fasen kan het geschikte voedsel anders zijn.

Fruit, vruchten, zaden en noten bestaan altijd uit rijper bewustzijn dan de groente of de boom, struiken waar zij vanaf komen. Het is wel zaak om ze rijp te eten. Deze groep vruchten en zaden zijn heel rijk aan hoog ontwikkeld bewustzijn omdat zaden en vruchten immers het nieuwe leven in de kiem bevatten. Groente bestaat weer uit rijper, vrijer bewustzijn dan dierlijk vlees. Een ei is lichter verteerbaar dan het vlees omdat het uit de kip voortkomt en ga zo maar door.

In deze tijd wil men dat de mens gevoed zal gaan worden met labvoedsel, dit vanwege een zogenaamd dreigend voedsel tekort. Het betreft dan eiwitten uit genetisch gemanipuleerde stamcellen van dierlijk vlees of maden, wormen, insecten enzovoort. Te begrijpen valt, dat dit voedsel hoogstens dient voor ons meest grove lichaamsdelen, maar ons nooit in staat stelt licht en bewustzijn van hoger orde op te doen, omdat er geen enkel sprankje licht in dit voedsel aanwezig is. Het is duivels om dit te ontwikkelen en dit voor het volk te willen. Zo is dat met overigens allerlei genetisch gemanipuleerd voedsel of materiaal dat door het lichaam of de ziel kan worden opgenomen. Heel veel kunststoffen, (PCB’s, kunstmatige hormonen), maar ook straling van allerlei soort maken de mens ziek, al wordt dit nog steeds niet goed erkend.
Bij chemische voeding, genetisch gemanipuleerde ‘voeding’, heeft men bewustzijn toegevoegd en eruit gehaald zogenaamd heel goed uitgekiend, maar men heeft geen snars verstand van wat men in wezen aan het doen is en overziet, bedenkt zich niet de gevolgen die er zullen zijn voor de mens in het algemeen, maar zeker ook voor de meer verlichte, bewuste mens die natuurlijk wil leven volgens liefde en dienstbaarheid. Het geestelijk aspect van voeding wordt hierbij geheel genegeerd en verwrongen. Zou de mens gedwongen worden dit mensonwaardig laboratoriumvoedsel te eten, dan zou het droef gesteld zijn met de kwaliteit van mensenzielen en hun lichamen en zullen veel mensen verloren gaan aan het donker. Oké, het gaat om liefhebben, maar wanneer men natúúrlijk voedsel tot enkele mensen voorbehoudt en het volk - de gewone man - moet maar laboratoriumvoedsel eten, dan dooft snel alle licht in de ziel uit omdat er nu eenmaal een niet te negeren wisselwerking bestaat tussen lichaam, geest en ziel die allen hun juiste voeding moeten krijgen, willen zij de mens vormen tot het wezen dat zij nog steeds door God bedoeld zijn te zijn! Waar men uit eigenbelangen ‘dwingt, opdringt om tegennatuurlijke voeding op te nemen of leefstijl te ondergaan, is men liefdeloos - goddeloos - bezig en heeft dit destructief, ontwrichtend, ziekmakend leven tot gevolg en zullen meer zielen lijden en hun doel niet meer bereiken!
Allerlei ziekten zullen de kop opsteken, maar allicht zullen de voorstanders op voorhand zeggen dat er geen te bewijzen samenhangen tussen oorzaken en gevolgen te vinden zijn! Het verstand zonder hoger bewustzijn – al is de kennis nog zo vernuftig – zal het altijd beter denken te weten, maar beseft niet hoe ver zij naast de waarheid zit. Een dergelijk kil en klinisch verstand zal zichzelf het slimste vinden en geen oren hebben naar klein en bescheiden zijn en een hoogste Intelligentie boven zich erkennen. Sterker nog, het zal het hartsverstand belachelijk maken, kleineren en negeren, dus roependen proberen te laten zwijgen (dat zien we ook nu met het niet willen erkennen wat het gevolg is van de coronavaccinaties).

In tijden van schaarste en honger kan een mens die rustig van gemoed is, langer in leven blijven op redelijk gezonde wijze, als hij vol van licht zit. Dat is niet mogelijk voor veel mensen die niet eens meer weten dat zij lichtwezens zijn en ook nog eens denken God niet nodig te hebben met Zijn adviezen.
In wezen zou een mens zelfs gif moeten kunnen hebben. Dat kan al lang niet meer voor de doorsnee mens omdat de ziel al zó verdicht en de lichamen al zó materieel geworden zijn bij vergeleken het grote licht dat de oerzielen en lichamen nog waren en bezaten. De mens is teveel van het natuurlijke wezen dat hij (nog steeds) bedoeld is te zijn, af gegroeid.
De gemiddelde moderne mens is al zo veel meer gaan bestaan uit meer materieel bewustzijn, waardoor hij ook behept is met allerlei kwalen en ziekten. Wie sterft nu nog aan gewone ouderdom. Wie heeft nog nooit een ziekte meegemaakt? Wie gebruikt geen pijnstillers, antidepressiva, medicatie of hulp- en genotsmiddelen om er maar een beetje het leven in te houden, te kunnen doorzetten of pijn op de achtergrond te dringen?

Het materialisme, hangen aan overvloed, alles maar willen hebben, kunnen doen en genieten, hebben ervoor gezorgd dat de ziel in de kou staat, maar ook de lichamen verzwakt zijn en vol zitten met bezwarend beperkend bewustzijn, dat wordt verstopt, verdrongen door pillen, weggesneden door operaties, vergiftigd door chemo enzovoort. Allemaal remedies waarbij nóg liefdelozer bewustzijn het zieke belastende bewustzijn moet weghalen, maar in wezen niets goeds toevoegt, tenzij… de ziel toeneemt aan bewustzijn door het verdrietige moeilijke ziekte- en herstelproces.
Ook kan dat toegevoegde chemische medicijn dat altijd bestaat uit negatief liefdeloos bewustzijn veel bijwerkingen hebben, wat op haar beurt weer andere zwakten blootlegt die op hun beurt – niet gewild en niet begrepen – weer worden onderdrukt. En.. wat je onderdrukt is niet weg, maar kan niet meer worden gebruikt om er door te groeien.
Het kan zelfs zover gaan dat het een met het ander wordt ‘opgevangen’ maar uiteindelijk doodt.
Dikwijls is de lichamelijke dood gevolg van een opeenstapeling van ongekende, onbewust gebleven of gemáákte pijn, verdriet, onderdrukte niet herkende, begrepen signalen van de geest die dus werden genegeerd en overschaduwd door schijnbare, tijdelijke gezondheid en heelheid….

Waar er toevoeging is van natúúrlijk bewustzijn, is er vaak meer kans van overleven, maar is de weg langzamer en ook niet altijd eenvoudig, omdat er ook veel afgezien moet en er veel schoongemaakt wordt, wat ook inhoudt dat de mens zijn leven betert en offers brengt in de vorm van het niet meer herhalen van karakterfouten, liefdeloosheid jegens zichzelf of de ander, maar hij voortaan ook bepaalde voeding laat staan omdat dit ziek maakt of genezing in de weg staat. Ook is er doorgaans te weinig biologische voeding - dus voeding rijk aan zuiver licht - voorhanden of… betaalbaar!

Hoe het ook zij, voeding kan een mens beter maken of ook ziek maken. In de bijbel staan er talloze adviezen die de mens wel degelijk helpen op weg naar meer licht en heelwording. De mens moet echter bereid zijn om het verstandelijk denken te laten ontstaan uit de geest van zijn hart dat dikwijls gevoelsmatig (intuïtief) laat weten welke voeding wel of niet goed is voor altijd of voor een periode.
Vasten helpt ook goed als iets waarbij de mens zich ontdoet van ballast, ziekmakende stoffen die men virussen noemt.
Virussen (in de lucht verblijvende minideeltjes van eiwitten of eiwitachtige stoffen) die worden uitgescheiden tijdens het leven door allerlei levensvormen als organismen, planten, dieren en mensen, kunnen nooit een ander ziek maken, maar kunnen wel bij het eigen organisme ziekte veroorzaken als er een teveel ontstaat. Het inspuiten van daarop lijkende stoffen (wat men doet als men een verkeerd begrip heeft van wat een virus is en dit ziet als ziekmakend bij voorbaat) kan het lichaam dusdanig in de war maken, dat de afweer tegen het lichaamsvreemde wordt verstoord en er een ernstigere ziekte kan ontstaan al is dit op de langere duur en soms ook sluipend, naast ook acute verschijnselen.
Voorkomen is beter dan genezen. Wanneer mensen hun ziel en lichaam onthouden van belastende stoffen, ontstaan er minder virussen, waardoor deze ook minder ziek maken. Waar de afweer wordt verbeterd door toename van bewustzijn in ziel en lichaam, zal er minder ziekte door bacteriën, schimmels of belastende stoffen zijn en de ziekte die er is makkelijker te ondergaan en te genezen zijn. Waar de mens denkt door chemische stoffen virussen te elimineren, komt men bedrogen uit. Het kan zijn dat het lijkt alsof een ziekte niet meer kan ontstaan door de bijvoorbeeld enting, maar op de lange duur kan het lichaam toch verzwakken omdat de belastende stof er niet uitgewerkt is, maar er eerder een toename van belastend, zelfs giftig bewustzijn was bovenop de al aanwezige ‘vervuiling’. De mens wordt dan inderdaad vatbaarder voor allerhande virussen, voor hem bezwaarlijke eiwitcombinaties.

Het eten, drinken van reinigende natuurlijke stoffen, sappen, vol leven, dus het opdoen van zoveel mogelijk licht dat het leven ÍS, het DOEN van zoveel mogelijke belangeloze liefde, zijn de beste waarborgen voor een zo gezond mogelijk leven, het voorkomen of zelf genezen van allerlei ziekten en kwalen. Dat daarmee niet alles - en soms ook veel niet - te voorkomen is, ligt aan wat de ziel nodig heeft aan lesmateriaal om te kunnen groeien in liefde en licht. Immers, door het hebben van de kwaal, het moeten zien om te gaan met de eigen lastige karaktertrekjes, noden van het lichaam, de interactie met medemensen, dulden wat niet gewild wordt, leert de mens beter te leren wat de wil van de geest van God in die mens wil en hoe die mens het meest echt kan worden zoals God dit in hem wil. En herziet hij zijn leefstijl en gedachten over wat werkelijk belangrijk is. Hij - de mens die dit wil - behoort altijd nog tot het volk dat God thuis wil halen in het beloofde land, uit het land dat het gevangen hield. En.. wie wil dit nu niet? Wilde dieren in welke zin dan ook, zijn voor hem dan geen grote bedreiging meer...

Gera Hoogendoorn-Verhoef

Het is bekend dat mensen die heel lang ongezond hebben geleefd – of dat nu is lichamelijk gezien (b.v. verkeerde voeding, stress, gifbelasting, medicatie, verslaving) of psychisch (b.v. haat, wrok, somberen, twijfel, besluiteloos, gebrek aan eigenwaarde) bevattelijker zijn voor kwalen en ziekten. Hoe kan dat?
Een mens wordt van twee kanten belaagd als het gaat om zijn gezondheid.
- Vanuit zijn innerlijk: karakter, hoe denkt hij, wat wil hij, hoe staat hij in het leven
- vanuit de buitenkant die op het lichaam inwerkt zoals voeding, medicatie, ongeval, werk, klimaat, het weer, gif belasting, straling enzovoort.
maar… er is nog een derde en een vierde ‘kant’:
- de binnenkant werkt ook uit op de buitenkant.
- de buitenkant werkt ook uit op de binnenkant!
-
Al met al is er een continue wisselwerking tussen lichaam en geest, tussen gedachten, gevoelens en overtuigingen die ergens in het lichaam iets uitwerken, maar omgekeerd ook door de sensaties, noden, driften die het lichaam heeft en die zo hun impact op de psyche (ziel en gedrag) hebben.
Ook allerlei stemmingen van mensen om je heen, van sfeer, maar ook door gedrag van anderen en hoe zij jou benaderen of op jou reageren, heb je allerlei effecten op je geest, maar ook op je lichaam.
Alles gaat beter als je je beter voelt. Of… lijkt het beter te gaan en gáát het daardoor ook beter? Wat is oorzaak en wat is gevolg en hoe is dat zo gekomen? Meestal denk je daar niet over na. Maar wat voor ieder duidelijk is: alles gaat lastiger als je je minder goed voelt. Alles gaat beter als je je goed voelt. Het kan zijn dat jouw eigen stemming bepaalt hoe jij je buitenwereld ervaart. Soms wordt je niet koud of warm van iets. De andere keer wordt je om hetzelfde woest of ben je helemaal blij.

Als je ergens zin in hebt en je gáát ervoor en je wílt het echt, dan gaat het je makkelijker af.. of toch niet altijd? Je kunt nog zo willen, maar als je geen doorzetter bent, of je wordt afgeleid door andere leukere, makkelijkere dingen, of iemand beïnvloedt je door jou onzeker te maken over de haalbaarheid of het nut van je doel, of waarde van je gevoel, dan gaat iets dikwijls al een stukje moeilijker.
Alles gaat slechter als je je slecht voelt. Of lijkt dan alles lastiger, moeilijker, zwaarder te zijn, of ben je gewoon minder goed in vorm om om te gaan met wat de dag je brengt? Of ligt jouw reactie aan wie het zegt of hoe iemand iets zegt?
Hierna volgen enkele punten die belangrijk zijn voor de wijze waarop jij reageert:

Motivatie is een sleutelwoord: wil je beter worden? Wil je echt wat je zegt te willen?
en waaruit wil je wat je wil? Mensen zeggen dan snel dat ze natuurlijk écht beter willen worden of minder problemen willen hebben en een eenvoudiger leven van harte wensen. Maar heb je niet eerst goed inzicht voor nodig om te bepalen waarom dingen fout gaan, zwaar zijn of zwaar lijken en..
wanneer ze neigen af te haken. Ben je echt wel eens in je hart gaan kijken wat daar allemaal aan onvrede, ongeloof, onwil borrelt, wat jou allemaal een vrijbrief geeft om nog maar niet die knop om te zetten?

Zelfonderzoek is ook een sleutelwoord. Je kunt wel hartgrondig zeggen dat je beter wilt worden en hard werkt aan je problemen, dat je voortaan anders, milder op iemand zal reageren, de wereld wil veranderen, maar … gelóóf je ook wel in de kans om beter te worden of dat het helpen zal dat jij iets doet voor een betere wereld of vriendelijker bent? Komt die wens wel uit het diepst van je hart? Enne… heb je wel eens geluisterd naar wat je hart je geeft te voelen of negeer je dat maar omdat je er geen raad mee weet, of.. je geen moed hebt om dingen werkelijk te veranderen, aan te pakken, op te lossen? Ben je wel echt wie je bent?

Opoffering is ook een sleutelwoord. Ben je wel bereid om offers te brengen? Dat is een heel belangrijk iets. We willen van alles veranderen maar we willen ook onze eigen wil doorzetten. Ergens iets voor over hebben is lastig! Het moet ons niet veel moeite kosten. De arts, de medicijnen, de therapie, de fitness, de overheid, het vaccin moeten ons helpen. De ánder moet het doen, want… wij kunnen het niet meer.. of.. willen of geloven het eigenlijk niet zo… Maar de aangeboren kracht in onszelf vergroten om ‘nee’ tegen iets of ook juist ‘ja’ tegen iets te gaan zeggen, moet groeien. Waarom gebruiken we die kracht niet? Als de dokter adviseert dat je eerst moet afvallen om bijvoorbeeld geopereerd te kunnen worden, dan wordt het menig mens teveel. Zou het komen omdat je diep, diep van binnen bent gaan geloven dat iets bij je hoort, dat iets ‘nu eenmaal zo is’, of ‘dat je te zwak bent, je ‘nu eenmaal aanleg hebt’, dus dat het niet veel zal uithalen‘? Vind je dat iemand maar makkelijk praten heeft? Of vind je dat je wel goed wordt begrepen? Wordt je dan niet soms moedeloos of onverzettelijk omdat je daarmee eigenlijk de enige zekerheid krijgt die je zoekt: ‘zie je wel! Het lukt mij niet. Het wordt nooit wat. Ze begrijpen mij niet, ik heb altijd pech, waarom heb ik wat ik heb!’

Vaak zit je vastgeroest in een patroon van gewoonten, niet beter weten, moedeloosheid, gewenning, bepaalde overtuigingen, maar ook in een niet (meer) geven om jezelf!
Door de tijd heen zijn er mogelijk dingen anders gegaan dan je had gewild of had gehoopt en ben je een ander geworden dan die je wilde zijn. Zou hier niet een belangrijke oorzaak maar dus ook oplossing liggen?
De vraag is misschien wel of je niet vergeten bent je af te vragen: wie wil ik zijn?
Je bent niet wat je geworden bent. Je bent veel meer!! Waarom neem je genoegen met wie je bent geworden. Is dat alles, is er meer en.. hoe en waar dan en vooral: wanneer? Hoe kom je weer dichter bij jezelf? Was je ooit jezelf wel en waarom is dat verdwenen. Waarom raakte je jezelf kwijt? Wie is jezelf? Wie ben jij werkelijk?

Tot nu heb je heel veel oorzaken en uitvluchten bij je gedragen. Dat alles maakte je ook tot wie je geworden bent, goedschiks of kwaadschiks. Kijk maar eens naar hoe bepaalde factoren op je kunnen inwerken:
- Je doet te zwaar of voor jouw lichaam ongeschikt lichamelijk werk of sport
Maar moet je wel sporten en waarom eigenlijk als je liever een ommetje van een half uur wilt maken. Waarom ga je eigenlijk sporten? Om je lichaam mooier te maken of jong te houden of om je doorbloeding te verhogen, spieren te sterken? Als je eerlijk bent, ben je dan druk aan het sporten om jezelf uit te dagen, indruk te maken, erkenning te krijgen, te doen wat de dokter zegt, of doe je het uit angst om vroegtijdig oud of ziek te worden?
Waarom doe je eigenlijk het werk dat je doet? Omdat er niets anders was, of omdat het veilig is om bij dit werk te blijven, of omdat het goed verdient, het dichtbij is, het vertrouwd is, de baas zo goed voor je zorgt, er een leuk team is, al vind je het werk geestdodend? Heb je dit werk werkelijk met je hart gekozen? Zou je nog eens een gok durven wagen in het vertrouwen dat het veel beter kan worden al lijkt de prognose op de baan die jou zo mooi lijkt maar slecht? Waarom werk je zo hard. Omdat het moet van de baas, vind je je baan wel leuk, of doe je het voor het nodige geld. En.. is dat geld echt wel nodig of is dat voor de extraatjes of voor die dingen die je perse niet wilt missen, terwijl ze vast wel te missen zijn, als je je bétere doelen zou stellen?
- Je eet altijd maar eenzijdige, dood gekookt, snel klaar te maken industrievoedsel
Waarom eet je eigenlijk geen verse groenten. Hou je daar niet van? Maar als je wel weet dat dit gezonder is, waarom doe je het dan niet? Wat houdt jou tegen? Heb je altijd je zin gekregen, hoefde je nooit te eten wat je minder graag eet of wat je niet kent of anders is klaargemaakt dan je wilt? Heb je het te druk, heb je tekort aan geld of besteed je dat misschien aan de verkeerde dingen? Waarom kook je niet zelf je eten en koop je wel een dure maaltijd waarvan je mag hopen dat er nog iets van voeding inzit? Waarom gun je jezelf niet wat mínder maar béter eten en koop je tegen beter weten in veel koek, snoep, chips, en eet je veel meer dan nodig is? Waarom koop je niet - al moet je zuinig doen - verse voeding waarvan je minder nodig hebt, maar wel veel meer waardevolle onmisbare stoffen binnenkrijgt?
- Je leeft een duidelijk verkeerde, soms uitputtende leefstijl
Waarom ga je zo laat naar bed? Om niet wakker te hoeven liggen, of om elkaar even niet te hoeven ontmoeten? Waarom blijf je zo lang in bed in de ochtend, waardoor je je moet haasten en dus dan maar weer zonder ontbijt op de bus stapt? Waarom kijk je zoveel tv, ben je altijd maar op zoek naar weer een nieuw spel, vertier. Kun je nog rustig zitten? Wil je ieder feestje aflopen of wil je niets missen van het leuke bruisende leven? Hoe is het als het stil om je heen is? Kun je jezelf dan nog wel horen of volgen of raak je verdwaald in die stilte die dingen van jezelf laat zien?
- Je bent verslaafd aan iets of aan van alles wat je nog niet door hebt
Misschien is jouw derde kopje koffie op de dag al een vorm van verslaving. Daar wil je misschien niet aan denken, vind je onzinnig, want je vindt dit normaal. Maar is het voor JOU wel normaal om die ‘maar’ drie kopje te drinken? Heb je je wel eens bedacht waarom je eigenlijk die koffie drinkt. Heb je het nodig? Voel je je beter als je die koffie hebt gedronken? Komt dat omdat je je dosis cafeïne dan binnen hebt gekregen waar je lichaam om vroeg? Of komt het door de gezelligheid, sfeer die gekoppeld is aan het drinken van de koffie? Of heb je die koffie nodig om een probleem weg te werken, wat niet zo goed lukt maar klaarblijkelijk wel bij het drinken van koffie? Dan hebben we het nog maar over drie kopjes koffie, maar hoe zit het met veel meer kopjes of altijd vlees willen hebben, in de namiddag voor het avondeten vlug een afzakkertje of die twee onschuldige wijntjes die toch echt wel kunnen voor je gaat slapen en ja, natuurlijk wat hapjes erbij..

Dit zijn eigenlijk allemaal uiterlijke factoren die er – als je er eens bewust naar kijkt – altijd voortkomen uit je innerlijke drijfveren. Daarom is het van grootst belang dat je eerst - voordat je iets kiest - kijkt in je hart wat daar leeft. Dat is immers de kern van wie je bent of zou willen zijn. Wat maakt je echt bang. Wat durf je echt niet. Wat zoek je van harte. Wat heb je nodig. Wat maakt je zo onmachtig, rusteloos, boos, verdrietig. Waarom ben je zo trots, eigenwijs. Wat wil je bewijzen. Wie wil je behagen en waarom heb je zo’n pijn. Wie heeft je zo bezeerd?

Het is alles te herleiden tot je meest diepe zelf die in de kou staat, die je niet kent, die je niet raadpleegt, die je maar laat verkommeren omdat je er geen raad mee weet. Misschien wel omdat er lang geleden of heel vaak dingen zijn gebeurd, jou zijn aangeleerd, aangedaan, gezegd, ontzegd, opgedrongen, waardoor je jezelf bent kwijt geraakt of jezelf nooit hebt leren kennen..

Misschien heeft dit je zwak gemaakt, ziek gemaakt, ongelukkig? Zou je ziekte bij je zijn gaan horen omdat je niet begreep wie je bedoeld was te zijn? Was je te meegaand, te trots, te hard, te zacht, te streberig, te ijdel, te zeker, te onzeker, te star, te…. als afleidingsmanoeuvre of om de ander maar de gedachte te geven dat je inderdaad bent zoals deze zei?
Als je het zo kunt en vooral durft te bezien en eerlijk kijkt naar jezelf, heb je al een grote voedingsbodem voor ongemak, kwaaltjes en ziekten weggehaald.
Waar je immers meer echt zou zijn, zou je sterk geweest zijn om ziektebelagers van je af te slaan, of er beter tegen te kunnen, al kun je natuurlijk niet alles maar voorkomen! Ziekte is nooit je eigen schuld. Immers, wie doet zichzelf iets opzettelijks aan? Nee, geen mens doet dat. Zelfs al fingeert hij, overdrijft hij, spot hij, beschuldigt hij, overdrijft hij, wil hij aandacht, dan doet hij dat nooit voor niets, maar doet hij dat uit pijn, angst, verdriet, wroeging, boosheid, onmacht, maar vooral uit de onwetendheid over wat wezenlijk liefde voor zichzelf of de ander inhoudt!
De mens is dan niet wie hij bedoeld is te zijn.
Eigenlijk is hij dan niet wie hij echt is. Hij doet dan zijn naam - die staat voor wie hij is - géén eer aan.
Hij is dan geen echte ik ben, dus niet zoals God in hem wil.

Dat zijn we ons niet bewust. We nemen vaak genoegen met dingen die niet hoeven. We gunnen onszelf niet het beste en nemen dan maar de surrogaten die voor de hand liggen. Die surrogaten zijn valse gelukbrengers, valse waarheden, valse vrijheden, valse overtuigingen, valse wensen die ons lijken te versterken, maar in wezen en zeker op den duur zwak maken en ons echte eigen ik klein maken.
Toch blijft dat echte innerlijk - dat wat ons het leven geeft, wat het leven is - er altijd.
Het is namelijk de enige echt waarheid in jezelf die jou maakt tot wie je bedoeld bent te zijn.
Die er voor zorgt dat je überhaupt lééft! Dat is nu God in jou, je enige Schepper tegenover wie je verantwoording hebt - of je dit nu weet, gelooft of niet - en die jou het leven mogelijk maakt en wil dat jij bent zoals Hij jou heeft bedoeld te zijn.
Wat heb je te verliezen als je ánders bent dan de Liefde - want dat is de levenskracht die in jou het leven is en geeft – IS en dus WIL: niets anders dan dat je ongelukkig en zwak bent en wordt en… maakt. Je doet dan dus mee aan een wereld vol onrecht. Immers, zodra je uit liefde leeft doe je het goede, wat wie er wanneer ook van zegt!
Zodra je onecht bent en dus uit liefdeloosheid je dingen wil en doet, doe je altijd het verkeerde, dus het liefdeloze wat in wezen geen kracht heeft, maar jij wel kracht gééft door het bestaansrecht te geven. Anderen gaan dan geloven in het onechte dat jij als bij jou behorend laat zien en worden op het verkeerde been gezet, waardoor ook zij lastig eerlijk kunnen zijn. Zij worden dan dus misleidt en gaan mee in hun zwakte en onwetendheid en we hebben een wereld vol ellende die alleen maar erger wordt als onvrijheid groeit door al die liefdeloosheid die mensen zichzelf telkens weer aandoen door géén liefde te gebruiken.

Je bent meer dan je is aangedaan, is gezegd, van je wordt verwacht.
Je bent meer dan je zelf denkt
Je bent meer dan je ziekte je ongeluk, je problemen.
Je bent MENS onderweg naar het steeds beter kennen van jezelf zoals dat hunkert in jezelf om gekend te worden.

En weet je? Je ZELF is perfect. Helemaal precies goed. Alleen… JIJ vindt het niet oké. Jij bent gaan afwijken - ergens in je leven vroeger of nu of onderweg - van wie je bedoeld bent te zijn.
Jij bent anders gaan leven dan je ZELF, dus diep van binnen bent en… wil… en gelooft.
Het leven leerde je goede dingen over jezelf, maar maakte ook dat je ging twijfelen aan jezelf.
Alles wat er was, bracht je - al naar gelang je karakter, je keuzes, je leefstijl en wat de buitenwereld van je vroeg - nooit in verbinding met jezelf maar met toeval. Je zag jezelf misschien wel als slachtoffer van zoveel…en als toevallig geboren.
Je hebt nooit gezien dat al die dingen – goed of niet goed – er waren om je juist sterk te maken om te kunnen zijn wie je bedoeld bent te zijn. Je bent gaan geloven in de niet-liefde. Je zag die dingen die op je pad kwamen allemaal als fout, straf, onterecht en toevallig, willekeurig. Je voelde je als een slachtoffer of speelbal van het leven waar niet aan te ontkomen was. Je zag het als de dingen die allemaal bij het leven hoorden. Je nam er op gegeven moment genoegen mee, zoals ook de overheid, de maatschappij met haar duizenden geschreven en ongeschreven regels vanzelfsprekend allerlei zaken van je verwacht en je onvrij houdt. Je hield op te geloven in je echte ik die er nog steeds was, is en zal zijn. Je ging geloven in een surrogaat ik. Je ging geloven in je slaafsheid en weet niet meer dat jij van je Schepper bent!!
Zo raakte je je ZELF kwijt.

Dat ZELF is het echt IK BEN dat nooit verloren gaat.
Jij bent een ik ben. Kijk maar naar deze vorige zin. Er staat: jij bent…
Dat is hoe de wereld je ziet. Hoe je geworden bent van gezond naar ziek. Van jong naar ouder.
Van sterk naar gezond. Van geliefd naar niet geliefd. Van oké naar niet-oké.
Van hoe men wil dat jij bent en hoe anderen jou zien of willen zien.
Dan het tweede deel van dat zinnetje: ik ben….
Dat is hoe GOD jou ziet. Hij is ook een IK BEN, net als jij. Zijn naam is Jaweh.
Dat betekent: Ik ben die Ik ben.

Dat is toevallig? Nee, dat is iets dat jou-toe-valt. Het is je gegund!
Jij bent……… en vul je naam hier maar in. Je hebt niet voor niets deze naam. Je bent een ECHT MENS
ZOALS GOD HEEFT BEDOELD.
Je wordt ermee geroepen. Mogelijk ben je erom uitgescholden of gepest. Werd je naam misplaatst gebruikt. Werd je vernoemd naar je familie, werd je genoemd naar de mooiste planeet, auto, filmster of wat ook. Werd je naam verkort, verkleind, veranderd. Je kreeg mogelijk bijnamen. Een naam erbíj! Alsof je niet al genoeg was en bent! Mensen maken je snel kleiner, anders, omdat ze je anders zien of anders willen zien… Ze maken je tot slaaf van een systeem dat mogelijk nog niet eens recht heeft. Het enige recht dat geldt zijn Gods regels die nog steeds de basis vormen van de Universele rechten van de mens die altijd nog overal en altijd gelden en die niet te wijzigen zijn!

Ook in deze (Corona)tijd! Ook waar het erom gaat dat je gedwongen wordt direct of indirect om een vaccin te nemen, mondkapje te dragen, binnen te blijven, zoveel bezoek te ontvangen of niet eens, mee te doen aan de maatschappij of uitsluiting daarvan! Misschien zijn al die menselijke regels er wel om zichzelf sterker te doen lijken en jou toe te eigenen als slaaf van het systeem. Misschien om je te kleineren. Misschien om je te gebruiken, misschien om aan je te verdienen, er beter door te worden, misschien om je te helpen, goed bedoeld, liefdevol en zorgzaam, maar misschien ook niet.
Misschien wordt er wel een beroep op jouw welwillendheid gedaan en gezegd dat je pas om je naasten geeft als je meedoet met het systeem. Maar hoe kan het dat een systeem dwingt als vrijheid en dienstbaarheid het hoogste goed is en ieder voor zichzelf mag bepalen hoe hij dit in het leven uitdrukt? Waar iets – wat dan ook – tegen jouw diepste ZELF ingaat en Gods grondregels – dus de universele grondrechten van de mens – aan de laars lapt en met voeten treedt, dien je bewust te zoeken naar liefdevol zelfbeschikkingsrecht. Immers, als je dat niet eist, wordt een deel in jou of je gehele menszijn ten koste van de persoon die men wilt dat je bent, genegeerd.
Dat gaat zo door totdat … je dit zelf stopt!
Misschien gaat dit door omdat jij jezelf niet kent!

Niemand kent jou écht zoals je bent.
Maar….de waarheid die je zelf bent, verandert nooit. Het is God in jou die je laat zijn die je bent.
Hij wil dat jij bent zoals je bent. Hij wil dat je bent zoals Hij is: ‘ik ben die ik ben’.
Hij heeft jou precies goed gemaakt volgens hoe Zijn liefde in jou dat wil.
Waarom wil je dan niet wat jouw diepste hart wil, want dáár ‘woont’ God.
In je hart zetelt de liefde. De enige echte waarheid, al heeft de overheid, de maatschappij, de wetenschap hier geen woorden voor en maken ze de echte Ik Ben los van wie jij bent….

Probeer weer naar je ZELF je meest wezenlijke echte wezen terug te gaan door je voor te stellen wat je zo diep in je hart zou willen. Wil dat. Geloof dat. Leef ervanuit samen met IK BEN.
Want wat je in je hart wilt, is IK BEN. Het is hetzelfde als wat jij wilt!
Of… wil je iets dat totaal tegen liefde ingaat?
Zo ja, ook dan mag je er zijn, maar is er voor jou de oproep om meer te gaan lijken op jouw Levensbron die de hoogste Liefde is en dus echt wel weet hoe jij gevormd moest worden.
Het is nog steeds de zuivere liefde die jou optimaal heeft samengevoegd, waardoor jij de liefde het beste kunt dienen. Wist je dat?
Ja, ook jouw liefdeloosheid in welke mate dan ook, is er juist om er van en door te leren. Dat geldt voor ieder mens. Aanvaarden en ondertussen zoveel mogelijk liefhebben zoals je hart dit stiekem wil en hoopt, is het beste om te groeien in meer liefde en echtheid. Kwaad neemt vanzelf af, waar mensen echter worden. Ze gaan dan immers meer lijken op de echte IK BEN die in hen leeft en hen láát leven.
Alleen deze Ik Ben is het zuiverste, ongeziene alomtegenwoordige ware dat in alles, ieder doorleeft
en in jouw geval zoals Hij wil zijn via jou. Hij heeft jou nodig, zodat ook Hij zich compleet voelt.
Waarom ben je dan niet zoals je ECHT bent?
Waarom twijfel je zo aan wie je bent?
Waarom geloof je niet de echte enige waarheid in jezelf, die jou laat zijn die je bent?
Waarom geloof je wel de buitenwereld die je klein, onzeker en kapot probeert te maken en je afhoudt van je ZELF?
Waarom zoek je wel naar steun buiten je, naar vertier, dat wat je pijn verzacht, je afleidt van je problemen, maar ook afleidt van je ZELFonderzoek – zoeken naar je ZELF – en zoek je niet naar je eigen voeding, je eigen weg, je eigen geloof, je eigen steun, je eigen waarheid?
Waarom neem je genoegen met pijn, angst, wanhoop, boosheid, waardoor je juist niet kunt zijn wie je bent?
Waarom zorg je ervoor dat deze onechtheid bacteriën, virussen, foute gedragingen en gedachten je ziek kunnen maken of houden? Zou je jezelf de kans niet willen geven vrede te hebben met wat er tot nu allemaal was of ook niet was, om dan vandaaruit een nieuwe doorstart te maken, nu dan meer echt zoals je zelf nog steeds bent? Vergeef jezelf. Begin opnieuw…

God wacht op jou, diep in je eigen binnenste hart. Ga daar eens te rade en zoek wat je hoopt te vinden. Vertrouw erop dat je dat kunt, als je maar trouw - bent - aan - je - ZELF zodat - je - kunt - zijn - wie - je - bent. Het kan nog steeds!
Het is de LIEFDE in al haar pure vorm dat het ZELF van je vormt en jou de kracht geeft te zijn wie je bent. Dan doe je je naam eer aan. Je staat dan voor wie je bent. Dan heb je kracht en kun je je leven – al is dit loeizwaar – aan. Ook al verandert er soms niets aan de buitenkant, er kan van binnenuit veel veranderen, al is het maar ánders kijken naar, omgaan met, geloof hebben in, gedachten hebben over… je ZELF.
Zelfs genezing is mogelijk als je eerst maar eens begint te geloven in die nieuwe kansen die er liggen op elk moment dat jij wilt gaan leven met JE ZELF. Heb vrede met je ZELF.
Dat is God in je die ‘ik ben die ik ben’ is en met je meegaat, ook door je grote problemen!
Het maakt alles nieuw. Ook de wereld die afstevent op iets wat we niet willen, maar bezig is zich te ontwikkelen als we niet zelf halt roepen. Zelfs je visie over wie je bent, wat je ook hebt uitgespookt, of je lichaam nu ziek is of niet wordt vernieuwd door je andere denken en je nieuwe mens zijn!
Het echte IK BEN is eeuwig, zonder grens. Zo geldt dat ook voor wie jij bent!
Wat er nu niet is, zal er ooit zijn!
Wat nu niet mogelijk is, gaat mogelijk worden.
Wat oud is en pijnlijk zal verdwijnen voor iets nieuws en moois.
Waar liefde in je hart is voor jezelf en de ander, zul je dat met je meenemen al heb je pijn.
Verandering is altijd mogelijk. ’t Is maar wie je gelooft dat je bent.
De KERN van de zaak: Het ZELF in je ZELF.. Je hebt het ZELF in de hand.

Gera Hoogendoorn-Verhoef

In de periode dat het volk Israël bevrijd was uit Egypte en het tijdperk van hun slavernij dus verleden tijd was, brak er vóór dat het volk het nieuwe land ‘van melk en honing’ bereikte een lastige tijd aan. Het volk verbleef jarenlang in de woestijn, leed allerlei ontberingen, twijfelde aan Gods leiding. God had gezegd een ark te bouwen en deze te bewaren in hun midden in een tent, de tabernakel. In de ark zouden de stenen tafelen met Gods woord erop geschreven, bewaard worden. De ark moest bewaard in de tabernakel. De bedoeling was dat het volk in deze tent diensten zou houden ter ere van God en daar de offers zou brengen. God gaf via Mozes allerlei voorschriften, afmetingen en leefregels voor de priesters die de tent moesten verzorgen en het volk die niet bij de ark mochten komen. Het volk moest zich eraan houden, want anders zou er onheil en tegenspoed volgen voor het volk.
Er zijn mensen die denken dat in een bepaalde plaats van de wereld een bepaalde tempel staat die bezocht moet worden om God welgevallig te zijn. Er zijn mensen die zeggen dat God woont in een bepaalde of ‘de kerk’ in het algemeen en dat je bepaalde rituelen moet houden om gereinigd te worden om zodoende de hemel in te kunnen komen, de woonplaats bij God. Veel mensen denken dat je geliefde bezittingen moet offeren of jezelf zelfs moet straffen als offer voor God. Maar hoe kan het dan dat al die mensen menen dat die ene kerk of die ene tempel of die ene groep of juist díe bepaalde rituelen of offers die men brengt de meest beste weg tot God is? En hoe is het te rijmen dat God zegt dat Hij overal is, en ‘met ieder die met Hem wandelt’, terwijl veel mensen nooit naar die tempel geweest zijn zullen gaan, niet kunnen gaan of ook niet bij een kerkgenootschap horen en geen rituelen houden of geen materiële offers brengen?
Nee, de ark, de tempel van God is ieder persoonlijk mens zijn HART.
Veel is er niet begrepen rond de Ark, de Tent, de Tabernakel. Waren die afmetingen, situering, leef- en offervoorschriften nu zo van ontzettend groot belang? Was God dan een God die nijdig zou worden en zou straffen als men zich niet hield aan het ‘Hem de meeste eer geven’, alsof God een kleinzielig jaloers god zou zijn?
We gaan een en ander eens nader bekijken (leest in de Bijbel voor de leefregels, tiengeboden, de ark, enzovoort Exodus 20-30, Leviticus, Deuteronomium )

In die eerste tijd keerden de mensen zich ondanks allerlei goede raad en leefregels van profeten en eerder via engelen, van God af. Soms ging het in tijden beter, soms leek het nergens naar.
De alleréérste mens stond nog open met zijn gevoeligere ziel voor de geestelijke wereld en had per direct, onbemiddeld contact met God en Zijn geesten-, (engelen)wereld. De Tien geboden - wetten – waren later door God gegeven omdat Hij orde moest brengen in de chaos die was ontstaan. De mens zag God als een toornig God die je moest vrezen. Liefde tot God was er nog niet. Daarom waren er ook leefregels die men echter al snel ging zien als een op straffe van hel en verdoemenis te houden wét. Toen de mensheid, zich ontwikkelde en rijper werd en meer zelfstandig kon gaan denken, was volgens God de tijd rijp om in de mens Jezus Christus geboren te worden die liet zien dat er een betere weg is die de wet ophief. Het was DE LIEFDE die ‘alleen maar’ gehouden zou hoeven te worden.
De twee hoofdgeboden – God lief te hebben in de vorm van Hem bovenaan je doelen zetten en je medemens daaruit en jezelf zien als een kind van God die God altijd zou blijven liefhebben, vergeven en helpen - zouden voorwaarden zijn voor een gezonde maatschappij. Jezus hief dus de oude wet op. In het doen van Liefde zoals Jezus dit onderwees en voorleefde, is immers alles wat nodig is om een leefbare wereld te scheppen en gezondheid te waarborgen. Niets anders was nodig… Wie liefheeft en God ‘alle eer geeft’ (bovenaan zijn lijstje zet om het leven door te kunnen komen) en zijn medemens vrijlaat en respecteert en niet veroordeelt, houdt vanzelf de wet en wil vanzelf niet het kwaad!
De Tien Geboden zijn de kern, de basis van Gods wezen en boodschap (Gods Woord). Zou ieder mens leven volgens deze principes, waarden en normen, dan zou er geen strijd zijn, zou ieder vrij zijn, werd ieder gerespecteerd om zijn eigenheid, zouden zwakken beschermd, zouden de sterken het voor de zwakken kunnen opnemen, had ieder werk te doen, kon ieder zijn talent benut te dienste van de medemens en zou er een evenwichtige maatschappij ontstaan waarin ieder ruimte had om te zijn zoals hij bedoeld was te zijn. Er zou geen honger zijn en bezit, goederen, land zouden zo verdeeld zijn zoals men dit nodig had. Grenzen waren duidelijk, God werd geraadpleegd en niets zou worden ondernomen zonder eerst God te raadplegen via de priesters. Ziekten zouden er niet zijn, dan alleen dáár waar Gods regels niet waren gevolgd en men dus tegen Zijn advies inging. Generaties na generaties zouden verzorgd worden, maar ook hinder ondervinden van in eerdere generaties gedane liefdeloosheid en dus afwijken van Gods adviezen. Gods woord was de basis van welke sociaal, medisch, technisch, rechterlijk beleid en functioneren dan ook. Zo gold dat en geldt dat nog steeds.

God beloofde het volk dat Hij altijd bij hen zou zijn en hen zou adviseren in welk aspect van het leven ook, waar een mens Hem er maar om vroeg. De mens zou altijd zelf de verantwoording hebben om zelf God te willen dienen of niet… Zou de mens zelf er niet uitkomen, dan zou de priester of andere aangestelde mensen die door overerving en leefstijl geschikt waren en dus de skills hadden om Gods woord te begrijpen en op te vangen, kunnen adviseren en helpen in welke omstandigheid dan ook.

De Ark was de gouden kist waarin de Tien geboden bewaard moesten worden.
De Ark staat voor het persoonlijke hart dat in principe van goud is (de enige waarheid) en helemaal precies zoals dat voor die persoon zo moet zijn. De maten en voorschriften rond het uiterlijk van de Ark staan voor het in precies de goede maat aanwezig zijn van wat de eigenschappen die mens nodig heeft zoals God dit wil. De Ark moest altijd worden meegenomen op reis door de woestijn. De woestijn staat voor het aardse leven waar vaak gebrek is aan licht (inzicht, voeding, levende water) en men (dan) men geen weet heeft van Gods bestaan of nabijheid. Men verkeert dan dus in duisternis (onbegrip, hulpeloosheid, machteloosheid) en heeft honger en dorst (naar waarheid en kracht).
Zoals het hart de mens aanstuurt en in staat stelt te leven, is ook het woord van God dat in de Ark bewaard (in je hart wordt verzorgd) wordt het baken, de levensimpuls, kennisbron en motor.
De mens die Gods woord in zich op neemt en dit zoveel mogelijk in praktijk brengt, heeft een gouden hart. Goud staat voor hoogste waarheid en liefde die niet slijten, veranderen. Dat woord is de enige voeding voor de ziel. De mens die dus luistert naar de Ark, volgt Gods woord en komt niets tekort. Gods woord blijft altijd gelden en blijft altijd van toepassing en verandert niet en nooit. Zoals een mens uniek is en precies is zoals God hem heeft samengesteld, blijft deze en moet hij ook blijven, zodat hij zijn deel kan bijdragen aan de wereld waarin hij leeft, allemaal met als doel vrede, welzijn, vrijheid en waarheid, dus hoogst mogelijke leefbaarheid te waarborgen en het kwaad dus te overwinnen. Waar een mens begint Gods woord in zichzelf of de ander te negeren, belachelijk te maken of te verdraaien, is er een begin gemaakt met allerlei soorten ellende, strijd, twijfel en verzwakking, waardoor surrogaten zullen worden gezocht. Het meer materieel worden en steunen op materiële oplossingen en ‘troostmiddelen’, zorgen er echter voor dat God - de Liefde – op tweede plaats komt, waardoor het materiële meer en meer van belang gaat worden en Gods waarheid en werking op de achtergrond gaan verdwijnen.

De tent (tabernakel) is de plaats waarin de ark wordt bewaard. De tent is de plaats de verblijfplaats van Gods woord. Waar mensen samenkomen rond dit Woord, is er een dienstbare samenwerking met neuzen dezelfde kant op. Immers, ieder die Gods woord hoort, begrijpt en dit uitvoert doet vanzelf het goede, waardoor er niemand iets verkeerds doet, dus alles goed gaat en er geen strijd en verdeeldheid groeit! Tent staat voor bescherming. Als je in de nacht gaat slapen (je verstand is even weg of je ziet het niet zitten in een moeilijke fase), dan verkeer je in het donker en heb je bescherming nodig. Dat is de Tent. De tent geeft bescherming aan je lichaam, je spullen zeker voor als er gespuis, gevaar dreigt in de nacht. De Nacht is er wanneer je je iets niet bewust bent, je je hart niet raadpleegt en dus geen licht hebt om de juiste stappen te zetten. Je blijft dan in het donker en… verdwaalt of struikelt ( kiest een voor jou verkeerde weg).
Een tent is voor een nomade (een door het land trekkend volk dat geen vaste verblijfplaats heeft), dient tot bescherming en als woning. Een woning is een verblijfplaats. Zodra je maar de ark in je midden hebt (je bent in balans en in rust) en op zondag – de vrije dag dat je geen werk doet en niet hoeft te reizen; kortom uitrust – is het goed vertoeven. Je kunt rusten na een week hard werken en in jezelf kijken wat er nog te doen, te wensen, bij te stellen valt. Kortom, door een stukje rust, inkeer – wat alleen lukt als je niet in beslag genomen wordt door werk, materiële wensen en zorgen – zul je weer moed en inzicht krijgen om de nieuwe week (nieuwe fase waarin je leeft en je plannen ontwikkelt) aan te kunnen. Zondag is dus een keerpunt, dag (moment) van inzicht om je ziel bij elkaar te rapen en te ontdoen van onzuiverheden (ego, haat, boosheid, ontevredenheid, jaloezie, angst enz.). God schonk ieder mens de vrije dag. Een broodnodig moment van inkeer te midden van alle drukte en zorg. als je in de week goed werkt en doorzet, kun je genieten van de vrije dag..en elkaar tot steun en plezier zijn.
De offerplaats is de plek in, bij de tempel, de tent van samenkomst waarin je met mensen die je goed kennen en je ná staan, ontdekken en bespreken wat er beter kan en aandacht nodig heeft. Immers, je bent met hen verbonden via God. Ze willen - als het goed is - het zelfde als jij, kennen Gods regels net zo goed als jij en kunnen je dan ook bijstaan in je zoektocht of zorg of angsten. Mensen die van je houden, zullen je eerlijk advies geven en steunen in wat voor jou de bedoeling is en je respecteren maar ook bekritiseren of te wel feedback geven die je nodig hebt. Ze zullen je waarschuwen, maar altijd vrijlaten en helpen of goedmaken waar zij kunnen, zoals ook God je nooit in de steek laat, al heb je een enorme grote liefdeloosheid begaan en ben je dat van plan uit onwetendheid. Zoals God eindeloos om je geeft en je niet laat vallen, is het ook de bedoeling dat je medemens er ook voor je is, al denk, doe je heel anders dan hij vindt dat oké is.
Op de offerplaats lever je in van je bezit. Dat kan iets materieels zijn, maar ook kun je een talent, een gave, een mooie karaktertrek ‘offeren’. Je offert dan iets op van jezelf op aan de maatschappij, samenleving, waardoor je iets wezenlijks toevoegt, al is dit maar klein en soms zelfs ongezien of niet gewaardeerd. Je bent dienstbaar aan elkaar.
Je hebt het nodig om na hard werk (zorgen, verdriet, moeite) bij te tanken. Dat doe je door stil te zijn en je hart te raadplegen met de vraag of je Gods stem mag horen. God heeft beloofd dat ieder mens Zijn stem zal kunnen horen, als deze mens dit maar gelooft, wil en er de tijd voor neemt! Gods stem horen gaat niet vanzelf. Als je op het punt staat een misdaad te begaan, een scherp woord te zeggen, ‘hoor (voel) je altijd wel een stem die in jezelf zegt: ’dat dit waarschijnlijk niet moet, of dat iets op een andere wijze beter kan worden aangepakt of bezien. Als je deze stem negeert, moet je niet zeggen dat God er niet was, maar ben je er zelf schuldig aan dat je niet hebt geluisterd naar de stem van je geweten waar God altijd in spreekt. De Priester is Gods stem in je hart die je waarschuwt, probeert te attenderen, probeert raad te geven, te troosten, te bemoedigen en het nodige voor jou in begrijpelijke taal uitlegt. Maar…. zelf ben je het die zegt dat je niet weet of God dit is, of dit je eigen geweten of wens is en negeer je de stem maar!
Toch IS het juist jouw eigen wens dat het goed met je gaat, van waaruit je Gods stem hoort, omdat Gód het is die wil dat het goed met je gaat.
Het is je eigen raad, die God in je is, die je hoort, omdat God verweven is met je eigen wil dat je het goede doet. Tenminste…. als jij God bovenaan zet in je leven.
Daarom is het ook zaak dat je God kent en Hem wil grootmaken in jezelf. Zodoende kun je dus verzekerd zijn van vraagbaak, richtlijn en reddingslijn. Als je God niet bovenaan zet, hoe weet je dan wie, wat het is jou is die iets zegt, iets wil, iets adviseert? Is dat dan niet je ego, of mogelijk de stem, het belang van de buitenwereld of een binnengeglipte dwalende geest?
Waar je ook nog eens liefdeloosheid zoekt en wilt, dan is het echt uitkijken geblazen, want dan is er geen priester in de naam van God die jou helpt maar een neppriester in de vorm van je EIGEN WIJSHEID, angst, ongeloof die het goede niet voor jezelf wilt. Je gelooft dan niet in God, de liefde, die jou altijd de juiste weg wijst. Dat komt omdat je dan niet gelooft in de waarheid die jij zelf bent, de talenten in jezelf niet ziet of niet waardeert. Kortom, je kent je eigen waarde dan niet. Je bent dan ook niet ECHT, dus niet waar, dus niet waardevol. Je bent dan niet vol waarheid, want… je negeert God in jezelf die je juist wil hebben zoals Hij jou heeft voorbestemd. Hij wil jou volgens Zijn wijsheid en liefde op DIE plaats, met DIE taak, met DIE gave en DIE kracht, al vind jij dit onzin, begrijp je het niet, wil je het niet, duld je het niet, geloof jij het niet dat God ook, juist in jou lééft en jou nodig heeft en wil vormen naar hoe Hij weet dat jij wezenlijk gelukkig bent en later in de geestelijke wereld in de liefde die Hij is, komt.

Het offer dat je brengt is dat je toch doet wat je weet dat goed is, al is dit vaak niet eenvoudig, kost het je moeite, geld of inzet of verklaren anderen jou de oorlog.
God heeft altijd gezegd: ’Eer Mij als hoogste. Ik duld geen andere god naast mij’. Dat betekent: Er is maar één hoogste Liefde en Waarheid, en dat ben Ik. Ik wil daarom alle eer. Zodra je een ‘andere’ waarheid eer geeft, ben jij Mij kwijt en kán Ik je niet meer van dienst zijn en moet je het alleen doen met je verstand, je lijf, je bezit. Trouwens, naast iets dat het Hoogste is, kan niet nog iets het ‘Hoogste’ zijn. Dat gene is dan nep en onzeker. Er kan allerlei onwaarheid in schuilen. Stel dat jouw geloof in dat echte enige dat Ik ben nu rammelt aan alle kanten. Wat blijft jou dan over tot steun? Waar haal jij dan je advies en kracht vandaan? Waar is jouw richting gever en hoe weet jij nu wat dan bij je past of niet en weet en overzie je wel dat sommige dingen wel leuk zijn en goed lijken, maar jou van dat Hoogste af halen, zodat je mogelijk zelfs niet eens meer iets van Mij wilt weten? Het is de materie die je vaak kiest als 2e god náást Mij. Vaker nog kies je de materie als 1e god die jou
alle troost, aanzien, welvaart moet verschaffen, maar zoek je oeverloos troost, richting en steun bij anderen, de wetenschap maar laat je de eigen kracht van Mij in jezelf verschrompelen, waardoor je Mij niet mee opmerken kunt’.

De woestijn is dit land (bewustzijnsgebied in jezelf) waar je bent als je Gods woord niet kent, niet gelooft of niet in de praktijk wilt brengen.
De woestijn is je leven zonder Liefde en zonder waarheid. Zeg nu niet dat dit een leugen is of onzin. Maar wat is het dan wat jou richting geeft, kracht, uitzicht en moed voor als het leven tegenvalt zo nu en dan of mogelijk wel vaker of schijnbaar altijd? Is de wetenschap, de overheid, je familie, je bezit, je status, je kennis, je goeroes, je meditaties, je gidsen je krachtbron? Maar zijn deze bronnen niet heel wisselend en nu wel aanwezig en dan niet, de ene keer zus van waarde en de andere keer zomaar verdwenen? Gods waarheid die het léven is, is er altijd en kan geen mens nadoen. Je kunt klonen, robots maken, DNA veranderen, je kunt zeggen dat dit of dat het enig goede is in het kader van welvaart, oplossingen voor welk dilemma dan ook, maar steeds weer veranderen de ideeën daarover. God verandert nooit, want geen mens kan een mens maken. Geen mens kan een ziel maken. Geen mens kan een planeet maken, een orchidee of boterbloem. Geen mens kan een bacterie maken. Geen mens kan ziektes weghalen of voorkomen, dan alleen via de weg die God heeft beloofd: de weg gaan van de onbaatzuchtige liefde die geënt is op onvoorwaardelijke liefde en waarheid die God is.
De hoogmoedige mens denkt dat de mens wél het leven kan beheersen. Dat doet hij door abortussen, door euthanasie, door manipulatie, door weghalen en overzetten van weefsels en organen en verdraaien van waarheid. Maar… hij beseft niet dat juist dit de woestijn is, waarin hij wel 40 jaren leeft: het moeilijker maken van je leven dat je juist makkelijker lijkt!
Veertig staat voor de materie ten top. De mens die denkt het leven naar zijn hand te kunnen zetten door en met de materie, negeert de geest. Deze mens zal dan ook moeten leren via dat geestloze, dat materie niet is wat zij lijkt. Deze mens heeft geen hoger ideaal dan een zo lang en gelukkig mogelijk aards leven. Daar houdt het vaak bij hem op. Hij denkt niet na over het leven dat volgt na dit leven en is druk bezig met surrogaten die hem in de woestijn houden waar hij tig offers moet brengen.
Die offers zijn al die zaken die zijn ziel uitnodigen om zich op te schonen, milder te worden, en zijn doelen te herzien.
In die tijd dat het volk uit Egypte werd bevrijdt, was er materieel gezien niet veel. Toch was het ook toen al zo dat de mens liever in zijn eigen vuil leefde dan dat hij God meenam op zijn (levens)reis. De wolk waarin God het leven voorging, verdween toen het volk koos zich te richten op het gouden kalf (klatergoud, nep god, nep steun). De materie, zijn eigenbelang leek hem meer op te leveren, maar hij begreep toen ook al niet altijd meer dat alle ziekte en lijden veroorzaakt worden door het niet opvolgen van Gods adviezen. Toen hechtte men nog geloof aan de priester die als bemiddelaar diende tussen het volk en God. De mens van toen was nog niet in die hoogte van vrijheid en kennis ontwikkeld dat hij bij zichzelf in vrijheid de weg tot God kon vinden. Hij was nog te wettisch. Daarom was voor hem het wettisch volgen van de regels belangrijker. Voor hem was God immers een toornig God die je trouw moest dienen, moest pleasen zelfs, wilde Hij niet een of ander kwaad over je uitstorten of je zelfs naar de hel sturen. God liefhebben was toen nog niet aan de orde. De Liefde in de mens zelf was nog onderontwikkeld, te zwak.
Nu heeft bijna niemand meer door dat alle huizenhoge problemen zijn veroorzaakt door allerlei vormen van eigenbelang en dus liefdeloosheid. Er bestaat geen straffende God. De mens straft zichzelf door niet naar de tempel (zijn hart) te gaan! In zijn eigen lijf (de woestijn als je het niet goed voedt) vindt hij de verleidingen, de afleidingen die hem afhouden van een gezond en eenvoudig leven. In zijn eigen ziel vindt hij de onrust omdat hij een gevecht levert met zijn eigen wil en wat God – de liefde en waarheid – van hem wil.

Men zegt wel eens vanwaar dan toch die nadruk op gewoon maar domweg de wet moeten houden om Gods weggevallen te kunnen krijgen? De mens van toen was nog te veel verwijderd van wat het begrip belangeloze dienstbaarheid in de naam van God, inhield.
Het Oude Testament in de Bijbel verhaalt van de eerste mensheid van wie de ziel nog moest rijpen om in het vervolg meer vrijheid te kunnen dragen.
In het Oude Testament wordt beschreven hoe de mensenziel zijn weg zoekt door zijn wil ondergeschikt te maken aan die van God. Dat was mogelijk door zich ‘domweg’ te houden aan de opdrachten en regels die God gaf. Allemaal met als doel rijp te worden om in de andere, toekomstige fase van ontwikkeling de Liefde te kunnen verwelkomen. Zonder gedegen basis van het opofferen van je eigen idee, je eigen wil en wensen, kun je immers nooit zonder grenzen liefhebben omdat je altijd wel blijft vasthouden aan de wensen van je ego, je lijf, je geld, je bezit, je hersenverstand, kortom de materie.
In het Nieuwe Testament dat ingeluid wordt met de geboorte van Jezus, geldt iets anders. Dan wordt het het dringende advies niet meer de wet te volgen, maar de liefde zoals Jezus deze in praktijk heeft gebracht.
Dan kan dan ook, als men heeft ingezien dat materie klatergoud is en alleen maar een middel is om een gééstelijk doel te bereiken en je je wil Gods wil te doen hebt sterk gemaakt en je wezenlijke kennis hebt eigengemaakt. Je moet dus in de eerste fase van je leven - van je bewustzijn - Góéd zijn opgevoed en niet verhongerd zijn in de woestijn. De woestijn is er dus ook als je geen juiste kennis van liefde rond God en jezelf hebt geleerd! Jezus liet zien dat je niets hoeft te hebben, gemeden kan, gehaat kan worden, geen huis, geen aanzien en je toch zo levend als weet niet wat kan worden, nadat men je zó kleineert, onder dwang zet, martelt zelf en je probeert te doden, maar je in je ziel een eindeloos licht in de vorm van innerlijk weten hebt ontwikkeld, waardoor je werkelijk vrij bent van al je belagers in het systeem waar je deel van bent.

Pas door de liefde kom je vrij van het systeem.
Pas door Jezus hoef je de wet niet meer te houden, want de LIEFDE is dan je wet. Déze geeft je richting, advies, kracht, moed om je ding te doen.

De Bijbel bestaat uit twee delen. Het Oude Testament en het Nieuwe.
Het Oude Testament: De uitvoering en bespreking van volgen van de wet als weg door de woestijn, de ontwikkeling van Gods volk (iedere mensenziel die God zoekt), het vormen van de gezonde eigen wil We hebben het dan over de tent, een plaats van samenkomst waar je de wet hoort die recht over je spreekt, dus je oordeelt.

Het Nieuwe Testament: De bespreking van de Liefde als weg door de woestijn van het moderne leven met Jezus Christus als voorbeeld, Wiens leven laat zien dat je alles – zelfs dood – kunt overwinnen door trouw te blijven aan het meest echte in jezelf: de Liefde zoals God deze in je is en jou heeft bedoeld, ondanks wat de wereld ervan zegt of met je doet.

De bijbel spreekt - over de wet voor wie de liefde niet heeft
- en uit de liefde voor wie de wet niet kent.
Oude Testament, tent, ark, tabernakel, offerdiensten moet je allemaal doen als je de liefde niet hebt. Wie uit liefde wil leven, heeft geen last van wetten... Je staat er boven. Liefde is je weg (wet)!
Het nieuwe Testament, de tempel, de woonplaats, je eigen hart, waar je het offer brengt van je ego, je lijfelijkheid omdat je je ziel wilt behouden en wilt verrijken met het licht van de liefde, maakt dat je het makkelijker hebt en geen last hebt van de wet! En.. waar dit wel zo is, maakt je liefde je krachtig om die wet te doen als dat werkelijk nodig is… Dat doe je dan omdat je weet dat dit dan het beste is.. De Liefde laat dit je dan weten en geeft je het nodige…
Zo wordt dan je lichaam een heilige tempel waarin je ziel geheeld wordt door zich te aan te passen aan wat Gods geest (de geest van de werkelijke liefde) in je wil. Je overstijgt daarmee al die regels die soms ondoenlijk, onmenselijk zijn en je gevangen houden, maar je ziel bevrijden van de banden van materie die je vasthouden aan wat jij (alleen maar) kent en wilt.
Waar je de onbaatzuchtige liefde toelaat, ook in deze tijd, hoef je je niet klakkeloos te houden aan een wet, welke dan ook, want je hart herkent vanzelf of een wet liefdevol of liefdeloos dus waar of niet waar is.
De kracht van de liefde die je alleen maar optimaal kunt verkrijgen of ontwikkelen in jezelf, is er alleen als je het eigen maken van de hóógste liefde als doel hebt gesteld.
Soms laat het leven – in de woestijn – je door schade en schande zien dat je liefde te kort hebt en moet je je weer even bedenken dat God altijd in het volk zijn midden is en in ieder persoonlijke hart dus ook dat van jou de ark waarmee God Zijn verbond – verbinding – heeft gelegd voor altijd.

We horen nu veel van mensen die willen ‘verbinden’. Waarmee? Met gelijkgestemden. Met zoekenden. Met mensen die zien dat de wereld op zijn kop staat waarin normen en waarden verdwijnen en ook onmogelijk of belachelijk gemaakt worden. Met mensen die zien dat liefde verkilt en dat de wet geen antwoorden heeft, maar wél onvrij maakt, discrimineert, dingen éénzijdig belicht - zelfs met de dekmantel der liefde -, slaaf maakt en tweedracht zaait.

Maar… we moeten door de woestijn. Daar ontkomen we niet aan. Maar we kómen in het beloofde land als we de ark (ons eigen hart met God woord erin) maar meenemen in ons midden en in rust luisteren naar wat de priester (Gods stem in ons zelf en via andere vredelievende, waarheid achtende mensen) ons laat weten.
De tent is onze behuizing. Ons ‘onderkomen’. Dat waar we ‘onder vallen en thuishoren’. Waar we veilig zijn. De tent is ons huis, maar eerder nog onze gééstelijke behuizing, doordat alle kennis uit God die we hebben en die alles verschaft in ons is. De tent beschermt ook Gods woord. De Tent is heilig en moet heilig ( heel en zuiver) gehouden worden, wil de tijd een veilig onderkomen zijn. Een huis van vrede zijn dat stáát!
De woestijn is het leven van alledag met al zijn verleidingen en verplichtingen. Maar in die woestijn zijn er ook de prachtige plaatsen waar het water (dat leven brengt) toch nog uit de grond opborrelt en we kunnen drinken van het helende water, wat ook staat voor Gods woord. Zonder deze bronnen redden we het niet in de woestijn en gaan we dood. Waterbronnen zijn en blijven onmisbaar en zijn leven brengend…, zoals woorden, daden van liefde leven brengen! Het levende water is ook te vinden bij mensen die uit God leven en het woord utleggen. Ieder voor zich kan bepalen waar hij dat water haalt. Hij herkent welk water zijn dorst lest... In de woestijn, een vergiftigde of bedorven waterplaats of in het eigen hart waar Gods woord onbedorven omhoog borrelt...

De wereld staat op zijn kop, maar niet voor altijd. Het valt wel mee met het klimaat, met de vervuiling door de boeren, met de economie, met de oorlogsdreiging. Het valt echter niet mee met de dreiging dat we ten onder gaan. Het valt niet mee met het doen alsof alle problemen onoplosbaar zijn. Het valt niet mee als je dwang voelt en onvrijheid verdwijnt en men een vette worst voorhoudt die echter voor nog meer ongelijkheid en honger zorgt. Het valt niet mee als je bang bent en niet meer weet waar je staat of waar je bij wilt horen…

Het Nieuwe Testament zegt dat de vrouw wordt achtervolgt door het beest. De vrouw is de mensenziel. Het beest is de opgeblazen macht van het beest van de wetenschap, de machthebbers, de techniek dat echter geen macht heeft als wij het geen macht, geen ruimte geven! Het Nieuwe Testament zegt dat de vrouw een jongetje baart. Dat jongetje staat voor daadkracht. Wanneer doen we onze mond open? Wanneer nemen we het hart op de tong? Wanneer gebruiken we de kennis uit de ark die we zelf in huis hebben? Het is nog niet te laat, maar wel twee voor twaalf.

We staan op een keerpunt waarin de wet dreigt ons onvrij te maken en te controleren. We staan echter ook op het punt dat we dit beseffen en niet meer meedoen met dat wat de – ook nog eens gewijzigde - wet zegt dat waar is.  Het is het einde van de tijd dat de wet ons moet sturen. We staan aan een pril begin van de lifde die ons hart gaat sturen..  De eindtijd is einde van de wet die geldt en macht heeft. De eindtijd brengt een nieuwe tijd waarin de belangeloze liefde het wint van de wet..
In ons eigen hart van goede wil dat de Liefde als uitganspunt en doel neemt, vinden we de antwoorden en de wegen hoe we het tij kunnen keren.
We moeten dan wel durven echt te zijn. We moeten offers brengen in de woestijn, dus een beetje genoegen moeten willen nemen met minder! Werkelijk minder onnatuurlijkheden en meer natuurlijkheden gaan zoeken en léven. Dan herstelt zich vanzelf alles wat nu chaos is geworden en nog meer chaos zal veroorzaken.
Wanneer we levend in de woestijn ons gemoed bevloeien met water dat ons leven geeft (het woord van de liefde) ontstaat er een vruchtbare plaats (verlicht gemoed) waar we kunnen leven. Wij scheppen zelf onze mooie leefbare wereld uit het opnemen van levend water. Vanzelf gaat dat niet!

Met de Ark in ons midden, is dus de Liefde en enige echte waarheid die alle kracht geeft om de weg die we moeten gaan te herscheppen. Geen enkele tegenkracht wint het hiervan. Alleen moeten we dan zelf dus bereid zijn te delen, op te komen voor, niet mee te doen aan wat mensonterend, mens onwaardig is. We moeten onze waarde weer kennen, willen we echt en krachtig zijn en vindingrijk om het beloofde land van melk en honing te bereiken. God heeft het beloofd. Hij werkt keihard, maar heeft ons nodig om DÓÓR ons te werken.
Wij zijn het gereedschap van God.
Wij zijn het verlengstuk van de liefde die de weg is tot heelheid, dus vrijheid.
Wijzelf moeten niet meedoen met de leugenachtige moraal dat de wet leidend zou zijn. Die wet heeft afgedaan.
Ervoor in de plaats gekomen is de Liefde via Jezus Christus. Voor wie dit niet zo is, is het volgen van de wet dan helaas dat het enige is..
Deze mens voelt dan ook vanzelf de donkerte van de wet. Ook de lichtmens zal die donkerte voelen. Hij houdt echter een lichtende ziel over die nooit te doden is!
Waar Gods woord verblijft – hoe heet en dodend die woestijn soms ook is of lijkt -is er liefde en waarheid, anders is het niet Gods woord en dus geen liefde en geen waarheid.
De nieuwe wereld is bezig te starten, want er groeien veel inzichten. Dat zijn de wolken die het nieuwe rijk van vrede al stiekempjes aankondigen.

Gera Hoogendoorn-Verhoef

Veel wetenschappers over de gehele wereld voorspellen een steeds warmer wordende natuur.
Ook biologen van de Universiteit Wageningen menen dat de komende decennia de natuur ernstig op haar kop zal komen te staan door hittegolven en lange perioden van droogte, afgewisseld met steeds meer extreme buien tussendoor, waardoor we een ‘alles of niets’ natuur krijgen, waarin gewassen, dieren, planten moeizaam zullen kunnen overleven.
Rivieren buiten de oevers, slechtere grondstructuur waardoor oogst ook zal afnemen, bosbranden en meer stormen, verhoogde waterspiegel enzovoort.
Jeugd wordt geïndoctrineerd met het ‘feit’ dat de aarde ziek is, verwoest gaat worden als we niet nu eindelijk eens alles op alles zetten. Kinderen leren al vroeg dat alleen de mens oorzaak is van wat er in het klimaat scheef lijkt te gaan. Grotendeels is dat zo. Dat zullen we verderop lezen. Maar.. het klimaat moet soms ook zo zijn omdat het niet anders kan volgens de orde van de natuur. De mens denkt zo eigenmachtig te zijn dat hij geen hogere macht erkent die alles toch nog ten goede kan leiden en die ervoor zorgt dat ieder koekje van eigen deeg krijgt. Zo is de grondslag van het leven: je oogst wat je zaaide. Je krijgt wat je wilt. Het gaat er dus om dat je goed weet wat je denkt, wilt, doet. Je denken en je acties hebben altijd dezelfde kwaliteit van wat je dacht, wilde en deed. Wie beseft zich dit en wie heeft voldoende inzicht en wil om het goede te doen. Volgende vraag: wanneer is iets dan goed en wanneer niet…

Dat de mens zelf uiteraard moet stoppen met verwoesten, manipuleren, misbruiken van natuur en mensen is maar al te duidelijk. Bewustwording hiervan en aanpassen van wensen en technieken in noodzakelijk. Maar.. wat wordt vergeten is dat dit pas mogelijk is als we minder hebzuchtig, minder materialistisch, egoïstisch worden en vooral weer gaan begrijpen wat de natuurlijke orde eigenlijk is en inhoudt. Juist dit laatste hebben we met voeten getreden. We noemen gezond, ongezond. Hard lichamelijk werken, slavernij. We noemen vrijheid onderdrukking. We elimineren wat ons niet uitkomt, graven uit, boren open wat we willen, zonder te begrijpen en te aanvaarden dat ieder lichaam, iedere steen of zandkorrel ergens om een reden is. We beheren de aarde niet meer vanuit de ‘ware geest’, dus het helende water, kennis van het geestelijke en bekijken alles wat er is vanuit wetenschappelijke waarneming waarin geest is uitgedoofd en niet meer wordt herkend en toegelaten. We voeden onze kinderen dan op met éénzijdige kijk op onze omgeving, het weer, het klimaat en leren er bang voor te zijn of vies te zijn terwijl we zeggen uit voorzorg en voorzichtigheid (goede zorg) te handelen en leren hen niet meer de verbanden in te zien tussen onze eigen overtuiging, wil, kennis en wensen en hoe onze omgeving dichtbij en ver weg het gevolg is van onze eigen wil en gedrag. We leren te wantrouwen in plaats van te vertrouwen. De goddelijke wereld schept zoals wij willen. Dat zullen we weer moeten inzien.

Alles wat is, is een reactie op onze eigen inborst. Daarbovenuit probeert de natuurlijke orde dat te laten zijn wat nodig is om erger te voorkomen. De mens beseft niet meer hoeveel er ‘rechtgezet en voorkomen’ moet worden en ook wórdt door de liefdevolle trouwe inzet van talloze geestelijke wezens in die geestelijke wereld waarvan wij deel zijn. Zij pogen goed te maken en zoveel mogelijk ellende te voorkomen wat de mens heeft veroorzaakt, maar wat hij zich niet bewust is.. Er is in dit Aquarius tijdperk voldoende ‘helend water’ dat wordt aangedragen in de vorm van veel geestelijke werkers op aarde of om ons heen. We letter er niet op, we weten niet meer dat het zo is en verwachten ons heil van techniek en wetenschap. We denken knapper te zijn en verkrachten de natuur en.. ons eigen wezen, nemen genoegen met het stoffelijke en doven onze wezenlijke lichtkracht, onze liefde voor het echt goede uit omdat we als geestelijk wezen halfslachtig in het leven staan. We denken dat ware geestkracht iets is voor het verre verleden, voor legendes, voor sprookjes, voor verhalen die niet echt zijn en voorbehouden aan bijzondere eenlingen. We denken dat het een utopie is, te leven op geestkracht en onze wereld te vormen uit puur licht. We zouden aan onze energiebehoefte kunnen voldoen door minder te willen, minder verspilling, meer natuurlijk bestaan, wat we pas gaan doen en willen als we onze geestkracht weer gaan gebruiken!
Veel mensen zullen hier mee eens zijn en het mooi vinden dat dit weer eens wordt genoemd. Echter haken af als het woordje God erbij komt. Toch is dit die lichtbron die het leven is, in alles doorstraalt en al wat is voedt met wat nodig is omdat al wat is uit dat licht is voortgekomen en net kan bestaan zonder licht.
Zonder licht gaat alles dood, vervalt alles tot stof en zou er geen leven mogelijk zijn.
Ook wij zijn lichtwezens, maar zullen moeten erkennen dat de bron van dat Licht toch echt God is die gekend wil worden. Immers, alle intelligentie zit in het licht als tig prachtige scharkeringen, nuances van de zeven kleuren die de vertalingen, vertegenwoordigingen zijn van Gods eigenschappen. Zonder God kunnen we niet en zullen we nooit heel worden, dus vrij zijn van egoïsme en nooit terecht kunnenkomen in een geestelijk bestaan waar geen enkel lijden meer is.
De aarde is de oefenschool om af te rekenen met geest die in ons en om ons heen:
-nog niet weet dat het gevangen is door zich aangetrokken te voelen tot in de stof zijn,
-of doodgewoon nog niet vrij wil zijn;
-genoegen neemt met de beperkingen van de materie en denken dat dit het summum is;
-er niet los van wil komen;
-ook niet gelooft in een bestaan waar geen enkele beperking meer is.
We kunnen mediteren, rituelen doen, alle reizen van de wereld maken, allerlei studies doen, de indrukwekkendste uitvindingen doen, maar dit alles heeft geen zin als we ons daarbij niet richten op het Hoogste, want we zullen dan misleid kunnen zijn door al die geesten en geestelijke wezens die God nog niet kennen en niet bij Zijn Licht willen horen en denken, vinden dat dat genoeg is, zoals ook op aarde mensen denken, vinden dat de materie voldoende biedt waardoor ze er niet van genoeg krijgen.
Door het hoogste, het meest zuivere licht door ons heen te willen laten gaan, dus te gebruiken, waarvoor je het natuurlijk wel éérst zal moeten willen opnemen, zul je pas je meest zuivere wezen kunnen kennen, waarderen en gebruiken. Dat licht zul je dan pas uitstralen. Dat bepaalt de hoogst mogelijke kwaliteit op aarde die er voor jou als mens of een andere organisme is.

Het weer, het klimaat is een reactie op de geestelijke grondslag die mensen met hun ideeën en daden hebben.
Is een intentie die de basis is van een ontwikkeling goed – dus overeenkomstig de orde van de natuur – dan verwoest de uitvinding of daad niet. Is de intentie die de grondslag is van een uitvinding of handeling eigenbelang dan is deze nooit overeenkomstig de orde van de natuur, dus dan verwoest dit ergens, een keer.
Want iedere gedachte of handeling uit egoïsme neemt zeer gebrekkig licht (bewustzijn) op, heeft dus veel zuiver licht tekort, waardoor de uitwerking van egoïsme en hoogmoed geen leven brengt of leven ontneemt. Veel zaken stapelen zich op. Er zit tijd tussen aanvang, verloop en uitwerking, waardoor verbanden moeilijk of veel te laat pas op te merken zijn.
Wat de mens zich niet beseft is dat het werkelijk zo is dat het weer, weersverschijnselen een afspiegeling is van wat een mens eerder dacht en deed.
Hagel, onweer, regen, een stortbui, droogte, storm of een zacht windje, al wat is, heeft op de keper beschouwd een geestelijke oorzaak. De mens is een antenne die een bepaalde geest, bepaald bewustzijn aantrekt overeenkomstig zijn eigen wil, overtuiging, aard en daden zijn.
We zijn onze eigen oorzaak.

Het weer, klimaat is natuurlijk een uiting, gevolg van Gods gedachten die perfect zijn. Deze natuurlijke orde is gewoon goed en noodzakelijk al ziet de mens er niet de noodzaak, logica van in en verklaart ze bepaalde verschijnselen of gang van zaken als nutteloos, dom, ziekmakend of verwoestend dus liefdeloos, dus fout. De natuurlijke orde is echter precies goed zoals deze is en is niet te negeren. Waar de mens dit wél doet door er zich tegen te keren, door onwijze, dus liefdeloze gedachten, ideeën en manipulatie, ontstaat de tegennatuurlijke ’natuur’ die wij vervolgens weer manipuleren omdat wij deze ons niet uitkomt en omdat wij denken God te zijn en het beter te weten.
De natuur, het weer, het klimaat dat is ontstaan in de loop der tijden is grotendeels gevolg van menselijk tegennatuurlijk denken en handelen. Dat weten we. Als we plastic of andere gifstoffen produceren, dit laten rondslingeren, lozen en niet kunnen afbreken, dan vormt het een grote bedreiging voor de natuur, dus voor het leven ook dat van de mens. Het weer is een afspiegeling van het steeds meer tegenover elkaar staande eigenschappen van goed en kwaad, van liefde of niet-liefde, van leven of dood. We zien dat deze toespitsing feit is en sterker zal worden in menselijk gedrag, in reilen en zeilen van het leven op aarde, in regelgeving en beleid, maar ook in de natuur.

Jakob Lorber schrijft over deze uitersten. Hij zegt dat die uitersten wel tegen elkaar moeten komen te staan, wil de mens plaats kunnen bepalen. Zonder uitersten kun je immers geen kracht uitoefenen. Je zult optimale kansen moeten hebben om af te kunnen tasten wat of je eigenlijk dus écht vanuit je hart en zeker weten wil. Pas dan kun je met hart en ziel gáán voor datgene wat je kiest. Zonder dat, blijft het een lauwe boel, waarin er niets groeit dan verval, omdat waar men er de geestdrift niet voor heeft, dat goede wat men wel zegt te willen, uiteindelijk niet doet, door gebrek aan goede wil en doorzettingsvermogen. Men doet dus onvoldoende om dat wat men wil of zégt te willen.. Je hart is er dan dus niet voldoende bij. Kortom, je wilde wel iets, maar deed dat niet uit de grond van je hart met overtuiging, maar deed datgene uit plicht, onwetendheid, ongenoegen, slaafsheid of gewoonte, gemakzucht enzovoort.
Waar men geen moeite wil doen voor iets, ziet men natuurlijk ook niet de noodzaak van offers brengen. Je wilt dan niet volhouden om het doel te bereiken. Je wil is te zwak omdat je liefde voor je doel te zwak is.

De mens heeft veel ideeën, doet veelvuldig handelingen, ontwikkelt allerlei, stelt zich vele doelen, waarvan hij echter de wezenlijke waarde en gevolgen ervan niet kent, overschat of zich niet afvraagt of het geen schade zou berokkenen. Hij kiest gemakkelijk voor allerlei belangen in plaats van dat hij zijn geweten volgt, dat hem altijd in harmonie zou laten zijn met de natuurlijke orde die nu eenmaal heer en meester in en rondom ons heen, waar dan ook, is.

Daarom vindt de mens allerlei technieken, hulpmiddelen uit die gemak, welvaart, gezondheid lijken te brengen, maar in wezen de natuur en zijn eigen geest en lichaam belasten, verzwakken en hem afleiden van het in evenwicht zijn met de natuur en ook de gehele atmosfeer beladen met liefdeloze zaken, wat in feite niets anders is dan liefdeloze geest.
Immers, elk molecuul van een stof bestaat in principe uit bepaalde intelligentie. Die intelligentie is nooit liefdevol als dat stukje gewild, bedacht werd uit egoïsme, hoogmoed en verkeerd begrip over wat waar en goed en nodig is.

Geen mens is volmaakt, dus zal hij niet altijd de reikwijdte van iets kunnen overzien. Maar willen, denken en werken vanuit het hart vol liefde beschermt de mens voor het maken van de meest grote fouten. Zou de mens deze natuurlijke orde in hem en de medemens volgen, dan zou het klimaat en de natuur normaal zijn voor plaats, tijd en taak. De mens zou die natuurlijke orde dan respecteren, aanvaarden en er niet tegenin gaan of deze veranderen maar deze laten voor wat het is.
De natuurlijke orde richt zich nooit tegen de mens. Het is de mens die ervoor zorgt door onwetendheid dat hij zich keert tegen het natuurlijke waardoor hij niet meer beschermd is tegen de ‘tegen hem kerende natuur’, waardoor hij ziek wordt of allerlei ellende en gevaren meemaakt.

Het allerbelangrijkste is dat we begrijpen wat de geestelijke oorzaak is van de omwentelingen in de natuur en in het menselijk gemoed. We kunnen er dan wat aan doen, in plaats van verzuchten dat ‘het nu eenmaal toch zo gaat, dat het je lot is, dat het karma is, dat het Gods straf is of Zijn wil’. God is groter dan onze liefde. Daarom laat hij ons vrij om op te nemen wat wij zelf kiezen. Ook God kan niet alles goedmaken wat wij verprutsen tenzij… wij Gods wil boven die van ons erkennen en.. laten gebeuren en vragen aan Hem of Hij ons wil helpen. Dat doe je dan door DE LIEFE DIE GOD WIL te doen, zoals Jezus Christus dit voor heeft gedaan. En dit laatste is wat we nu net niet willen horen. Veel mensen zeggen dan: ’waarom kom je nu met Jezus aan’? Maar, dan begrijp je nog niet dat Jezus de belichaming van wat Gods liefde is. Neem je genoegen met iets anders of wat anderen vertelden, of denk je dat jij alles met je eigen kracht kunt oplossen zonder dat je dat via Jezus’ voorbeeldstelling denkt te kunnen doen, dan heb je tekort aan kennis, liefde, wil, omdat je immers het dan moet doen met jij met je beperkte brein, vermogen kunt doen en weten. Wij zullen niet makkelijk kunnen doen wat Jezus deed, maar wel zoveel mogelijk proberen dat na te leven. Daarbij hoort het dat je je ego opoffert, zelfs al je er nadelen door ondervinden zult. En juist dat laatste willen en durven we niet omdat ónze liefde ons naar iets anders trekt en we dus gevangen blijven van wat de materie ons lijkt te beloven. Jezus stond boven iedere beschuldiging. Hij blééf de Liefde in Hem doen. Hij liet zien hoe de natuur veranderde en gehoorzaamde aan Zijn wil, als dat ergens nodig was. Hij gebood over wilde dieren, over eigen lichamelijke instincten die hem afhielden van wezenlijke macht en kennis. Hij had alle macht en kennis omdat hij volledig God in Hem onvoorwaardelijk dus zonder enig eigenbelang was en dééd. Zouden wij zo doen, dan zijn we weer beschermd tegen de meeste narigheid, zelfs te midden van de groots mogelijke rampen.
Dit geloof, deze wil te doen zoals de onvoorwaardelijke liefde ons in ons hart zegt, zullen we in komende tijd hard nodig hebben als we gaan inzien dat mensen het niet meer weten, het niet meer redden. We zullen onze wil weer moeten richten naar wat God in ons persoonlijk wil. Pas dan kan er ook de beloofde blijde wereld - die ieder zich wenst - groeien. Immers, we doen dan vanzelf niet meer het verkeerde en scheppen dan weer met God, de liefde in ons in plaats van scheppen uit ego, eigenbelangen, heerszucht en machtswellust. Er ontstaat dan weer een ‘nieuwe eenheid’, waarin uitersten van hebzucht en vrijgevigheid, heersen en dienen, verdelen en samenvoegen, oordelen en laten zijn, verenigd zijn in een nieuwe eenheid: een leven vanuit overvloed, lichtvol, levenskrachtig, waarin de kracht van vernietiging geen schijn van kans heeft, buiten de normale natuurlijke waarin verval en dood niet meer zo heftig hoeven te verlopen.

Licht is liefde. Liefde is God. Licht. Licht straalt warmte af. We weten dat licht en warmte onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en beiden nodig zijn om leven te creëren.
Waar licht is, wordt altijd warmte opgewekt. Dat zit zo: Licht is het eeuwig voortgaan van Gods gedachten. Het wezen van Liefde is dat liefde, intelligentie in God eeuwig voortgaat. Liefde, het leven is een altijd, overal, eeuwig willen verbinden met dat bewustzijn, dat leven, om er vervolgens iets door uit te kunnen drukken, er door te kunnen bestaan, er door te kunnen groeien. Leven ontvouwt zich dus zoals God dit wil.
Kunst is dat we ons met ALLES willen verbinden zoals God - dus de perfectie - dit in ons wil.
Wat niet past, is passend voor de ander, want ALLES in God is goed en bruikbaar.
Als wij en die ander zich maar willen verbinden met het hoogst mogelijke - wat het onvoorwaardelijke is - zullen we dus niets tekort hebben en alles kunnen scheppen wat volgens onze unieke waarheid mogelijk is en de bedoeling is.

Door dat eeuwig voortgaan van licht, ontstaan er overal verbindingen met intelligentiedeeltjes die elkaar opzoeken omdat ze elkaar nodig hebben en elkaar kunnen dienen. Al die lichtdeeltjes zijn in eerste instantie geestelijk dus onzichtbaar voor het oog en zeker voor de meetinstrumenten hoe verfijnd ook. Ieder lichtdeeltje heeft het wezen dat God is, in zich. Deze wezenlijke eigenschap is het willen verbinden, wat liefde is en voor groei, ontwikkeling dat het leven is, zorgt. Deze eigenschap noem je cohesie, oftewel de kracht van samengaan, samenwerken, verbinden zonder oordelen dat iets er niet bij mag, opdat er groei en uitdrukkingsmogelijkheden zullen zijn. Dat is het léven: ontwikkeling door en met liefde zodat al het bewustzijn vrij wordt.

De mens schept door zijn mate van liefde ook vormen. Eerst geestelijke, dan steeds duidelijkere vormen, meer en meer zichtbaar en tastbaar. Een mens weeft dus een gedachtenweb, dat steeds dichter wordt naarmate meer mensen hetzelfde wensen. Ze voeden dan dus een bepaalde gedachte of intentie.

Warmte is niets anders dan de energie, bewustzijn, kracht die vrijkomt bij het ‘intunen’ op dat web. De deeltjes worden geactiveerd door de liefde, de aandacht voor datzelfde.
Andere mensen denken en willen weer andere dingen en weven dan weer een ander web. Al die webben lopen door elkaar heen. Mensen pluggen met hun gelijksoortige gedachten en wensen in op bepaalde delen van die energetische gedachtenvelden. Deze worden dan dus sterker. Ze worden geactiveerd, wat wrijving oplevert. Wrijving levert warmte op. Warmte doet uitzetten en de deeltjes minder aan elkaar klitten, waardoor ze vrijer kunnen bewegen. Daarom verdampt warme lucht. Warmte verdringt het koude, zoals liefde liefdeloosheid weghaalt. Het koude wordt zwaar omdat deeltjes elkaar opzoeken uit egoïsme om nog iets steun aan elkaar te hebben. Condensatie is niets anders dan dat licht lucht wordt en lucht water. Gecondenseerd licht is dus hetzelfde als water, alleen totaal onvrij en materieel geworden. Het heeft gewicht gekregen, waardoor alle condens, water in de vorm van vocht, damp, regen naar de aarde afdaalt. De aarde met al haar materie is een ongelooflijk grote conglomeratie van allerlei fasen van licht in talloze ijlere en vaste levensvormen en organismen die het licht in allerlei vormen van koude (sneeuw, regen, zonlicht, bliksem) opneemt. De uitwisseling tussen koude en warmte heeft dus als basis elektromagnetisme, de aantrekking tussen positief en negatief geladen deeltjes, of te wel liefdevol, vrij en liefdeloos, onvrij bewustzijn dat zich weer vertaalt in onzichtbaar en zichtbaar licht.
Door al die verbindingen die gelegd worden, ontstaan uit die deeltjes atomen), moleculen. Het samengaan van deze moleculen vormt weer allerlei stoffen.

Koudere lucht met als oorsprong webben van ándere kwaliteit en aard dat beperkter is, is zwaarder en zakt naar de aarde. Omdat lucht zich verplaatst omdat het ene veld wil stijgen en het andere moet dalen, volgt er een luchtstroom. Daarom heb je ook een koudere of warmere luchtstroom. De verplaatsing van die luchtvelden levert wind op. Zodoende heb je dus allerlei soorten en maten wind, koelte, warmte en licht. Immers, zitten er veel wolken voor de zon, bereikt het zuivere licht ons op een bepaald moment minder. Een heldere hemel geeft geen regen en doet ons allen beter voelen. De wisseling tussen verbindingen negatief en positief bewustzijn bepaalt in grote mate het weer, maar ook onze stemming.

Warmte is dus een verschijnsel van liefde. Van actie. Van beweging. Van plaats zoeken en plaats bepalen. Waar heb jij liefde voor. Wat wil jij voeden. Waar zend jij je energie, aandacht (liefde) naar uit of niet. Waar verbind jij je mee? Wat ben jij mee aan het ontwikkelen? Dit proces van ontwikkeling heeft haar grond in de strijd tussen goed en kwaad. De deeltjes die soortgelijk zijn, ‘weten’ dat ze iets aan elkaar hebben, zullen elkaar opzoeken en een verbinding met elkaar aangaan tot wederzijds nut. Zij versterken elkaar. Deeltjes die geen verbinding willen aangaan, zullen zwaarder zijn. Immers, waar meer verbindingen in vrijheid worden gelegd, stijgen deze ijle velden op. Deze ijle velden zijn dan amper materieel. Er is geen grote dichtheid van de deeltjes, want de deeltjes willen vrij zijn en zijn niet meer gebonden aan de materie. Ze stijgen dus makkelijk op (gas). Ze worden niet of amper aangetrokken tot de aarde. Ze stijgen de vrijheid, ether in. Dat noem je een hoge luchtdruk gebied. Er is dan mooi weer. De lucht is helder. Er zijn geen samenscholingen tussen zwaar geworden deeltjes die meer materieel willen zijn en meer aangetrokken worden tot de aarde door hun negatieve lading.
Dampvorming is niets anders dan veel van dezelfde deeltjes die zich aangetrokken voelen tot elkaar, elkaar nodig hebben en een zwaar veld vormen, dat uiteindelijk zichtbaar wordt in de atmosfeer als vocht, damp.
Damp is niets anders dan gecondenseerd licht. Licht bestaat uit tig soorten geest die vrij zijn. Licht straalt oneindig uit God de ruimte uit. Damp, lucht is niet meer helemaal vrij licht. De deeltjes zijn dan gebonden aan andere lichtdeeltjes die zich meer aangetrokken voelen tot de omgeving van de aarde. De geest erin is dus dan al minder zuiver.
De deeltjes zijn als het ware meer op zichzelf gericht en klitten dan liever bij elkaar dan dat ze bij Gods totale vrije, zuivere licht willen horen. Ze scheiden zich af door zich door de materie – de aarde – aan te laten trekken. Zo worden deeltjes dus zwaar. Uiteindelijk zó zwaar dat de lucht tot damp wordt. De damp wordt vochtig. Deze vochtige lucht wordt steeds zwaarder, totdat lichte wolkjes en uiteindelijk zware wolken ontstaan.
Omdat het altijd de aard van ieder deeltje licht blijft om vrij te zijn (dat is het wezen van liefde dat in alles huist) probeert een deeltje ruimte te krijgen. Dat veroorzaakt wrijving. Deze wrijving - die actie is - levert warmte op. Immers, alles wat beweegt geeft warmte.
Dat is het wezen van elektriciteit: een deeltje met + lading wil vrij zijn en naar ‘boven’. Een deeltje met –lading wil naar ‘beneden’ en behoren bij de materie. Als er veel wrijving is, ontstaat er veel warmte en licht. Dat moet ergens heen. De botsing die er dan tussen grote clusters + en – is, veroorzaakt een plotse ontlading, wat we horen als een knal. Bliksem is het oplossen van de ‘gevangenis’ waardoor deeltjes opstijgen, maar andere deeltjes dalen omdat ze nog niet de vrijheid zoeken omdat de warmte nog niet groot genoeg is! Ze zijn dus zwaar en vormen de regen. Daarom gaat ook onweer gepaard met doorgaans regen. Omdat de deeltjes ondertussen zwaar geworden zijn, vallen zij op aarde als water of schieten zij als flits de aarde in. Daar worden al die lichtdeeltjes opgenomen in water of allerlei organismen die dit water opslurpen, opzuigen of opdrinken. Zo nemen alle levende organismen licht van allerlei soort op via elektriciteit en water. Daarom kan geen enkel wezen zonder licht en water!

Gods uitstralende licht is licht waarin alle bewustzijn in talloze dus oneindige soorten, mate en combinaties het leven is. Eigenlijk zitten Gods gedachten in het geestelijk licht in dat materiële licht.
Het licht dat wij zien, is een materieel licht, al is dit al heel ijl.
Het geestelijk licht is met onze ziel te zien en te voelen. Dat is in gradaties die afhankelijk is van de mate van liefde die die mens bezielt en doet. Hoe meer de mens verbonden is met Gods wezen, des te meer hij kan putten uit Gods geestelijk licht en hij dus meer kennis, kracht, liefde, vermogen, wezenlijke intelligentie (die ertoe doet) heeft. Dit uiteraard voor zover dit volgens Gods orde zo moet zijn voor die levensvorm of mens..

Dieren kunnen makkelijker geestelijk licht dat dicht om de aarde en in levende wezens huist, opmerken. Zo kunnen vogels bijvoorbeeld via lichtsporen die zij eerder door de lucht naar een bepaalde plek maakten, terugvinden. Hun licht blijft ‘hangen’. Ze zoeken dat voor hun speciale licht op zodat ze de weg niet kwijtraken en hun broedplaats, partner of nest (terug) vinden.
De mens heeft dit vermogen ook, maar is dat door het meer materieel worden van zijn ziel en lichaam bijna helemaal kwijtgeraakt. Toch blijft dit vermogen omdat Gods wezen als kiem in ieder mens is gelegd. Zonder dat zou hij namelijk niet kunnen leven. Een mens kan deze kiem smoren, waardoor deze mens werkelijk tot een monster kan worden dat alleen maar liefdeloosheid wil. Toch blijft ook deze mens een kind van God, al wil hij dit niet weten, weet hij dit (nog) niet en veroorzaakt hij de grootste ellende.

Gods wezen (licht, liefde, warmte) heeft overal een vrijmakende, oplossende uitwerking . Ergens is er altijd een bepaalde uitwerking van dat oneindige licht dat van God uitgaat. Waar zuivere liefde is, is er een optimale samenwerking van deeltjes die het gelijke – heelwording – willen, waardoor er iets optimaal ervaren, geleerd, gekend, gemáákt kan worden.
De liefde werkt als enige kracht helend, doet groeien en herstellen (genezen).

Waar er geen zuivere liefde is, is er geen optimale samenwerking tussen allerlei bewustzijnsdeeltjes is en ontstaat er gebrekkige uitwerking die vormen met tekorten maakt. Deze vormen ontbreekt dus van alles, omdat er de zuivere liefde voor ontbrak om het meer volmaakte te vormen. Onvolmaakt zijn, gebrekkig zijn, doet… onvolmaaktheid ervaren en gebrek ervaren. Dat is lijden, wat inherent aan het leven is. Een vorm krijgt dus gebrek als er onvoldoende zuiver licht wordt opgenomen. Dat kan het geval zijn als die vorm geen liefde wil, of er onvoldoende liefde, licht is om er de bouwstenen uit te halen.
Daarom zegt God: ‘zoek in alles Mij’. Anders vertaald: zoek in alles het licht, de waarheid, de warmte, de liefde, waardoor jij stukje bij beetje meer heel wordt.
Immers, neem je meer licht van andere soort op, dan raak jij meer en meer vervuld van dat wat je eerder tekort had. Je heelt dan, waardoor je meer en meer je diepste wezen, je kern opheldert, opschoont, waardoor je meer helder inzicht in jezelf en het leven hebt en dus betere keuzes kan maken die op hun beurt jou weer meer lichtkracht, en dus liefde geven.
Het gaat erom dat je de door jou eerder niet gewilde deeltjes bewustzijn integreert en laat overheersen door liefde. Zo maak je die eerder door jou veroordeelde deeltjes eigen. Je haalt er het oordeel vanaf, waardoor je dat andere tot jouw wezen maakt, zonder dat je ondergesneeuwd wordt en deel wordt van dat andere! Je laat de liefde dan in jou de baas zijn over de niet-liefde. Wanneer je dat doet, zegen je en maak je alles vruchtbaar. Bewustzijn doet niet meer niet-bewustzijn. Als je iets weet, kun je nooit meer zeggen dat je het niet weet. Als je iets doet, kun je nooit meer zeggen dat je het niet deed… Zegen je alles – ook wat jou niet zint - en je laat dus alles zijn zoals het is, heb je zonder voorwaarden lief. Je wilt dan vanzelf geen liefdeloosheid meer, want liefdeloos en egoïstisch zijn is juist het niet willen verbinden met dat wat jou vreemd, niet goed, lijkt of onbekend is! Daarom zegt God: ’oordeel niet opdat jij zelf niet geoordeeld worde’.

Het leven in een materiële vorm op aarde is nooit perfect, omdat geen enkele vorm (lichaam) alles in zich heeft! Er wordt dus altijd maar een deel van iets ervaren, waardoor er vanzelfsprekend een gebrekkig ervaren is… en geen mens alle waarheid in pacht heeft.
Zolang een mens, plant, dier bepaalde zaken ervaart of kent, maar niet alles, lijdt deze ‘vorm’ in zekere zin, vroeg of laat in welke mate dan ook, gebrek. Een mens heeft dus nooit alle kennis, dus kent hij niet de gehele waarheid, het zuivere Licht dat God is. Hij is immers zeer beperkt al is het maar door zijn ziel die meer of minder licht heeft, dus beperkt is en zijn lichaam nog veel meer beperkt is.
Waar hij is gaan lijken op God in het klein, heeft hij zijn licht in hem zoveel mogelijk ‘opgeschoond, verrijkt’, waardoor hij is toegenomen aan liefde en lijdt hij niet meer omdat hem niets meer ontbreekt.
Een mens lijdt dus zolang hij liefde tekort heeft. Hij denkt, wil, doet dan lichtloze zaken, die zijn ziel het licht dát er is, ontnemen. Hij komt dan van de regen in de drup. Hij sluit zich op den duur dan helemaal niet meer aan op de Lichtbron, omdat hij deze bron van licht in zichzelf en de ander niet meer kan vinden of zelfs niet meer wil vinden door bergen teleurstelling. In de kern van de zaak (hart van zijn lichaam) huist dan de dood. Immers, zonder hart geen leven. Zonder liefde is er geestelijke dood.

Waar er helemaal geen liefde is, is er alleen samenwerking tussen die bewustzijnsdeeltjes die kiezen voor de niet-liefde. Zo ontstaan er dan ook – en dat zal toch wel duidelijk zijn – liefdeloze vormen en handelingen die op hun beurt ook weer negatieve gevolgen teweegbrengen. Daardoor wordt er door negatieve (onbewuste) ideeën en handelingen steeds grotere onvrijheid en groter lijden veroorzaakt. Er ontstaat dus wanorde, chaos, als Gods orde waarin allerlei bewustzijn voorradig is en samenwerkt, niet wordt gekend of niet wordt gewild.
Immers, de liefdevolle energie ontbreekt, terwijl de liefdeloze energie - die verdeelt en dus verval veroorzaakt – sterker of vaker aanwezig was, door te denken dat je het goede wilde, of door je niet te storen aan het goede dat je wel kende, maar jou niet uitkwam, je niet wenste of.. jou onbereikbaar bleek, of nog erger omdat je een ander het geluk niet gunde!

Waar de mens uit eigenliefde de alles verbindende liefde (die God is) vergeet, zal hij dus vanzelf in een bepaalde mate bijdragen aan aan elkaar klittende geestelijke bewustzijnsvelden van die kwaliteit die die mens met zijn idee of handeling had, maar die hem ongelukkig en lichtloos maken. Een mens wordt dan makkelijk moedeloos, en depressief. Hem ontbreekt dan geestelijk licht of ook zuiver zonlicht. Vaak gaat dat samen, maar dat hoeft niet perse. Alle uitwerking is immers afhankelijk van de intentie die iemand heeft. Vanuit het geen licht meer hebben op het geheel, wil een mens zich er ook niet meer mee verbinden, blijft dan binnen, wil geen contact meer met anderen. Hij moet het dan hebben van zichzelf, wat niet veel is, omdat in hem het licht amper aanwezig is en dus steeds meer verzwakt door gebrek aan samenwerking, contact en…. er iets mee doen! (ledigheid is des duivels oorkussen).
Hij laat immers heel veel verbindingen die liefde zouden brengen achterwege. De mens zelf schept dus krachten die niet-liefde en dus onvolkomenheid teweegbrengen. Deze velden verdichten zich naarmate de ernst, de kracht van die kwaliteit wil, de wens sterk is en langer duurt.

Hoe meer de mens afwijkt van een liefdevol denken en nalaat te handelen uit een liefdevolle geest zoals God dit de mens heeft aanbevolen, des te meer de natuur om hem heen minder kan verbinden met elkaar. De gehele geziene en ongeziene, te meten en onmeetbare natuur is immers samengesteld uit talloze grote, immens grote en kleine, zelfs onwaarschijnlijk kleine werelden bestaand uit allerlei vormen van bewustzijn die samenwerken.
Dat is de Liefde van God die alles vormt en samenhoudt.
De Liefde van God is te zien als een soort lijm die dingen, gedachten, energieën samenbrengt en samenhoudt.

De mens is bedoeld als een verlengstuk van God. Hij is ervoor bedoeld om werelden te scheppen waarin Gods geest (van liefde en waarheid) heerst, dus er voldoende licht is om verbindingen te maken die de mens in staat stellen uit te voeren wat zijn liefde wil. Waar een mens als hoogste doel God eren heeft (dus de liefde waardeert), zal hij iets moois en natuurlijks scheppen. Waar de mens uit een andere kwaliteit ‘liefde’ schept dan die God bedoelt, krijgen we problemen. Dat weten en ervaren we allemaal vroeg of laat, meer of minder. De natuur laat dit ook zien door meer regen, of minder, meer wind of minder, meer zon of minder.

Hoe droger het op aarde wordt, des te meer de mens tekort heeft aan de soort liefde die God bedoelt. God bedoelt de alles samenvoegende liefde, die niet oordeelt en dus bereid is om te verbinden met al wat is. Zoals water alles doordrenkt en zich met alles verbindt en alles oplost maar ook leven geeft, iets doet groeien, is het ook de geest van God in de vorm van geestelijk water dat het leven in de ziel van ieder mens brengt. Zonder water droogt alles op en verdort alle begin van groei. Liefde wordt dan dus in de kiem gesmoord, heel letterlijk zelfs in het feit dat een kiem in een zaad verdort omdat het niet levensvatbaar is doordat het tekort aan water, warmte = liefde = waarheid krijgt. In iedere cel ligt de potentie (kiem) tot verbinden, (gezondheid, heling, groei, instandhouding), maar als er geen water en warmte bij komt, verschrompelt de cel en houdt deze op den duur op te bestaan nadat de cel tig pogingen heeft gedaan om het precaire evenwicht dat in hem het leven was, te gebruikten tot wederzijds nut van de omliggende cellen, waarmee die ene cel een bepaald weefsel vormt dat op haar beurt het gehele lichaam voedt, waar het deel vanuit maakt.

Het vertrouwen dat dát verbonden wordt wat Gods Almacht en Wijsheid en Liefde goed lijkt, moet er zijn. Dat kan alleen maar daar zijn, waar men honderd procent liefde voor de Waarheid die God is, heeft. Er kunnen dan immers pas optimale verbindingen die krachtig zijn om uit te drukken wat de aard, het wezen in zich wil, ontstaan. Dit is vrede: een samengaan, verbinden in liefde tot wederzijds nut, dat groei is.
Leven in Gods wil brengt dus vruchtbaarheid en vrede voort. Zonder liefde is er geen leven mogelijk, want bepaalde eigenschappen worden dan niet gezocht en niet verbonden, dus veroordeeld, terzijde gelaten. Er is daar dan ter plekke een meer of minder gebrekkige uitvoering van de liefde.
We noemen deze liefde dan gebrekkig alsof dat niet zou moeten. Toch zal het nooit zo zijn dat een mens perfect in de liefde zal zijn zolang hij op aarde is. Hij kan wél proberen optimaal om te gaan met liefde. Dat is zijn verantwoordelijkheid. Waar de liefde dus voor ons gevoel gebrekkig of zelfs fout of onterecht uitwerkt moeten we niet de vergissing maken dat deze liefde fout zou zijn. De gebrekkige uitwerking is er dan om er van te leren. Dat is noodzakelijk. Daarom laat God de gebrekkige toepassingen toe. Ze zullen echter minder leed brengen, waar de mens groeit in liefde. Gods liefde laat onvolkomendheden toe juist uit liefde om de mens te laten ervaren wat deze zelf heeft gekozen! De mens zint en begint, maar God maakt dat mogelijk.
Daar is alles om begonnen…..

Als het te droog wordt, - dus als er liefde ontbreekt – komt er regen. Regen is niets anders dan licht, dat zo verdicht is, dat het tot water is geworden. Het bewustzijn in het licht werd al door een bepaalde grote mate van eigenliefde zó tot zichzelf en dat wat gelijk aan zich was aangetrokken dat het zich verdichte en tot een zichtbare vorm groeide. De regendruppel is niets anders dan zwaar, onvrij geworden bewustzijn dat op aarde valt, omdat het aangetrokken wordt door de materie. Tegelijkertijd is het Gods liefde die dit veroorzaakt.
Want het wezen van de liefde is dat het dáárheen gaat waarheen de liefde trekt.

Doordat het licht in de vorm van de regendruppel op aarde valt, komt dit licht en het bewustzijn, de intelligentie, de gedachte (geest) die in dat deeltje zit, ook op aarde en wordt opgenomen in de grond, in een zaadje, in een dier, of mens dat het water drinkt.
Zo komt er dus bewustzijn via licht, vocht, water op aarde om het leven te voeden en in staat te stellen om te groeien (om te leren, te ervaren dus) en begint het zelf de weg van verlossing door opgenomen te worden, te dienen en losgelaten te worden wanneer de uiterlijke vorm oplost of sterft. Met het oplossen zitten er dus ook andere stoffen afkomstig van het organisme in het water, vocht, sap dat eerder door dat lichaam werd opgenomen uit de omgeving, voeding, grondstoffen, behuizing enzovoort. Zo ontstaat er water dat zich steeds meer verrijkt met waardevolle voedingsstoffen die in wezen licht, bewustzijn zijn of… besmeurt met giftige stoffen die in wezen liefdeloos bewustzijn zijn. Daarom is kwaliteit van licht en water weer bepalend voor verzwakking of versterking van organismen klein en groot.
Al die ijle of vastere stoffen worden weer door andere of nieuw te vormen levensvormen, verwekte lichamen, embryo’s opgenomen, ook weer ter verrijking of.. verarming.
Zo ontstaat steeds meer diversiteit en complexiteit van leven en levensvormen. Ook is er logischerwijze steeds meer verarming mogelijk doordat er meer en meer negatief bewustzijn wordt opgenomen, afkomstig uit bijvoorbeeld chemische stoffen door de mens gemaakt, rondgestrooid en gegeten en opgenomen via allerlei wegen.

De mens had op God kunnen gaan lijken, maar hij is juist meer verdierlijkt doordat hij zich wilde ontworstelen aan Gods natuurlijke orde van Liefde die in hem de kiem van Gods wezen had kunnen laten groeien. De mens is nog steeds een lichtwezen, maar… gebruikt zijn licht niet en verkwanselt het in ruil voor materieel tijdelijk beperkt genot. Hedonisme lijkt de weg voor menig mens het doel geworden. God past daar niet bij.

De cyclus van verdampen, condenseren, verijlen en verdichten, uitzetten en inkrimpen, is de cyclus van Gods orde, waardoor leven mogelijk is en dit leven toeneemt in vrijheid en geluk voor zover dat uiteraard past.
Het is dus Gods liefde dat er regen valt. Het is noodzakelijk om de droge aarde tot leven te wekken. Zo is ook het liefdeloze hart net als de aarde een bodem die liefde (licht) kan opnemen. Waar de liefde, licht, waarheid komt en wordt opgenomen kan er vrede komen. Daarom dient lijden dus altijd het leven….
Er kunnen dus buiten Gods liefde geen levensverwekkende verbindingen ontstaan.

Een woestijn is alleen daar, waar er de liefde - Gods orde - niet was. Heel vroeger waren de woestijnen van nu vruchtbare plaatsen. Door het loslaten van Gods orde - die Waarheid en Liefde is - ontstonden er dus gedachten en handelingen met tekort aan liefde. Zij zorgden voor verschraling en uiteindelijk opdroging van vruchtbare grond. Toch liggen er ontelbare zaden en potenties voor nieuw leven te wachten in de bodem. Ook in die van de woestijn. Ook in die van het liefdeloze hart.
Gods liefde, orde, weet alleen wanneer een streek (hart) rijp is om vruchtbaar te worden.
Soms pakt de mens het zo verkeerd aan door eigengereidheid, machtswellust, ontevredenheid, hoogmoed enzovoort, dat er een uitputting ontstaat van energieën die nodig zijn om nieuw leven ergens te laten groeien. De mens is immers een vrij wezen dat ‘mag’ doen wat hij kiest.
God waarschuwde de mens van het begin af aan - en Hij doet dit nog steeds - om te denken en te handelen naar Gods adviezen (Gods Woord), zodat het hem goed zou gaan.

Het is niet Gods wil dat er droogten zijn en overstromingen, orkanen, zeebevingen, aardbevingen, gebrek aan voedsel of leefruimte, maar ook geen liefdeloze harten zijn. Het is het gevolg van Gods orde dat er droogte of water is, waar het er moet zijn, omdat de mens iets niet begrepen heeft en Gods adviezen niet heeft opgevolgd! Alle oneerlijkheid is er omdat de mens die zo heeft veroorzaakt! De mens hoort ‘God úit te voeren’. Te doen zoals de Liefde in hem wil. Maar als dan de mens zijn eigen maat van liefde en kunnen bovenaan zet en hij erkent God als referentiekader niet, is het toch logisch te bedenken dat het goede van de liefde wel ontzettend op de achtergrond gaat verdwijnen en allerlei ellende ontstaat. Nogmaals: het is niet Gods wil of Gods schuld.

Met het afnemen van de liefde bij de mens, zal er droogte ontstaan. Dat leidt natuurlijk tot herstelbewegingen die van God uit, volgens Zijn wil en wet (orde) noodzakelijk zijn om leven in stand te houden of te laten groeien waar dat ook weer volgens Zijn orde zo moet zijn.
God is oneindig en ziet ook oneindige mogelijkheden om dingen die mensen verprutsen te verbeteren. Dat dingen minder fraai gaan dan ze zouden hebben kunnen gaan, komt niet door God maar door de mens die Gods orde verstoort.
Dat alles gaat zo om de mens te dienen. Het gaat immers om de mens die de weg terug uit de materie naar de geest dient te gaan en waarvoor trouwens ieder mens op aarde eens zelfstandig, uit vrije wil voor gekozen heeft.
De mens is een hulp van God. Hoe kan een mens een goede hulp van God zijn als hij Diens orde niet aanvaardt of kent en met voeten treedt? God kan niets anders doen dan uitvoeren wat de mens zelf koos. God is niet afhankelijk van de mens. Natuurlijk niet. God kan alleen niets tegen dat wat de mens zelf koos ingaan, omdat Zijn orde een orde van liefde en vrijheid is, waarin de liefde leven schept en de liefdeloosheid verval schept.
Daarom is het een mens zijn verantwoordelijkheid te groeien in onbaatzuchtige liefde. Er zou dan overal een natuur en een vegetatie en klimaat zijn waarin ieder vredevol en welvarend zou kunnen bestaan.
Iedere verstoring in de natuur wijst op een verstoring in het beoefenen van Liefde zonder grens. Ieder verval, dood, mislukken van oogst, opdroging van aarde, stormen, stortbuiten waar dan ook op de wereld zijn door de mens veroorzaakt.
Waar ze er zijn door Goddelijke wil, zijn zij er om noodzakelijke redenen die de mens dienen en ernstige rampen helpen te voorkomen.

Allerlei gedachten, ideeën en handelingen vanuit liefde en waarheid of liefdeloosheid, ego en dus onwaarheid, veroorzaken het weer en het klimaat en ook de omgeving om jezelf heen.
Daarom gaan er dingen beter, slechter of heel goed. Daarom heeft de ene mens meer last van iets en de ander helemaal niet. Daarom kan de ene mens gezond blijven in een lastige situatie, maar wordt de ander ziek in een gezonde omgeving. Immers, je put met jouw intentie dát uit je omliggende sfeer – ook afkomstig van je medemens - wat jij diep van binnen nodig hebt of… wilt. Daarom is het van cruciaal belang dat een mens zich bewust is van wie hij is, wie hij wil zijn, wat hij daar mee kan doen.

We moeten putten uit de juiste bron. Wat voor de een goed is, is voor de ander destructief.
Het gaat erom dat je via je eigen hart weet, voelt, wil, doet wat bij JOU past en JOU in staat stelt jezelf uit te drukken zoals God dat in je wil. Je moet dus willen wat de waarheid wil en … dat doen!
Als we dat met z’n allen zouden doen, zouden de weersgesteldheden optimaal zijn en dus op de plekken waar dat zus of zo moet zijn, precies de goeden zijn..
Wij zouden vanuit gepaste houding waarbij je de orde van God niet wil tarten en dus tevreden bent met de natuurlijke gang van zaken die gevolg is van liefhebben, tering naar de nering zetten en tevreden zijn met wat iets aan mogelijkheid te bieden heeft. Zolang wij meer willen, een ander iets misgunnen, ongelijk verdelen, veroordelen, verbinden we ons niet met dat wat onze hulp, kennis, liefde nodig heeft. We zetten onszelf daarbij in de kou, omdat we immers niet de voldoening zullen ervaren van de verbinding die mogelijk had geweest, wanneer we hadden willen dienen. We zetten dan ook de ander in de kou omdat we meer voor onszelf willen dan voor die ander. We lijden dan zelf doordat we de ander laten lijden. Doordat de ander gebrek heeft, hebben we zelf gebrek. Daarom wordt de wereld nooit beter zolang we de ander buitensluiten, onvrij maken of houden. Zolang we onszelf niet vrij maken van egoïsme en denken te kunnen leven zonder wezenlijk liefhebben, zullen we onvrij zijn, dus lijden en lijden veroorzaken. De eeuwige cyclus van hebzucht, materialisme zullen we moeten doorbreken om vrij te worden ervan en torenhoge problemen kunnen oplossen en voorkomen.

We zien in Nederland vele nieuwe planten- en dierensoorten in de afgelopen twintig jaar. Als gevolg van stijgende temperatuur. Daarnaast zie je dat zeer veel planten en dieren worden bedreigd. We zien veel planten en dieren verdwijnen, kwaliteit van frisse lucht afnemen. Dat geeft verandering, nieuwe levenskansen naast verval en dood, als we dit begrijpen en we niet de accenten leggen op de materiële zaken alleen. We moeten begrijpen dat de kwaliteit van liefde dient te groeien. Daar kunnen we ieder voor zich, allemaal iets aan doen.
Er is geen excuus om dat niet te doen. We kunnen dan niet meer zeggen: ‘Ik heb er geen vat op, geen verstand van, het helpt toch niet, wat kan ik in mijn eentje doen, het is zaak voor de wetenschap, het is te ver gegaan; we redden het niet meer’ enzovoort.

Toenemende droogte, verschraling en uitputting vraagt om besprenkeling met licht, dus water. Daarom zullen zonlicht en water toenemen. Het is Gods genade, oftewel: de remedie om iets toch vruchtbaar te houden, waardoor verandering, dus leven mogelijk blijft.
We kunnen verandering met vertrouwen tegemoet zien als we zelf ondertussen groeien in Liefde zoals God dit bedoelt. We zullen dan meer respect voor het leven ontdekken en pas op de plaats kunnen maken waardoor we ruimte geven aan allerlei organismen groot en klein, en uiteraard medemensen, zodat ieder aan zijn trekken kan komen.

Wanneer we ons druk maken over uiterlijke, materiële factoren die het milieu beïnvloeden, redden we het niet meer. We zullen eerst betere, eerlijkere ideeën moeten willen ontwikkelen, zodat we de natuur, onszelf en de lucht om ons heen vanzelf niet meer veranderen en uitputten. We zullen de klimaatproblemen die er zijn het hoofd kunnen bieden door liefdevoller in het leven te staan.
Denk hier over na en weet dat al die straffe maatregelen waar veel bepaalde mensen en groepen weer de dupe van zijn, onnodig zijn, zelfs liefdeloos en dus schadelijk. Veel regels die genomen worden om het milieu te redden, zijn niet uit God, omdat ze onvrij maken en prachtige initiatieven onmogelijk maken en doden. Weer gaat het om eigenbelang van een grote groep mensen die voor de kar van macht, aanzien en eigenbelangen wordt gespannen.

We weten dat we allemaal werkers van het licht kunnen zijn en we kunnen elkaar erop wijzen. We zijn zelf verzamelingen van licht die als gedachten uit God met elkaar verbindingen moeten aangaan, waarbij we niemand uitsluiten.
We dienen ons licht te laten stralen zover we kunnen. Als we er onze kleine omgeving door voeden, de mens die naast ons staat of de mens ver weg, maken we de wereld beter.
Het klimaat, het wéér volgt ons mensen. God doet wat wij willen.
Hoe groot we zijn, hoe machtig we zijn als we Gods licht in ons dóór ons heen laten stralen, beseffen we niet. Ooit zal iemand die dit wil, begrijpen. Ooit zal hoe dit alles in elkaar steekt, duidelijk worden. Als je bewust leeft, zul je echter zien dat dit hier en daar al zo is en zul je je lichtkracht ten volle inzetten, zonder te letten op eigenbelang omdat je weet dat je continue verbonden bent met de Lichtbron en dus nooit tekort krijgt, maar alleen maar hoeft te aanvaarden wat er is aan licht. Al zie je de nuances niet. Al ken je het verloop niet en weet je nog niet waarom nu dát wat er is nuttig of nodig is, je zult in je grootheid klein zijn en kunnen zeggen: ‘niet mijn wil maar Uw wil geschiede’. Ik ben beschermd en krijg wat ik nodig hebt omdat Uw licht mij voedt’.

En als er dan een zware periode is en je denkt dat er nu geen licht meer is, gloeit dit licht overal in de goede mensen die nog steeds de sterke overtuiging en wil hebben dat het licht nooit uit te doven is. Wat je dan alleen nog maar nodig is, is niet meedoen aan het uitzenden van zogenaamd licht. Bij jou kan het slechte weer, de nare sfeer, ongezond klimaat in je huis, in je lichaam, in je dorp, in je land minder worden.
Doe niet mee aan wat valse schijn is. Doe je best om het ware licht dat gezondheid, vrijheid en vrede brengt uit te stralen, ook al kun je weinig. Besef dat al heb je geen middelen, zit je eenzaam op een eiland – letterlijk of figuurlijk – je kunt zorgen voor een enorme mobilisatie van beïnvloeding vanuit de geestelijke wereld waar jij om vraagt. Weet dat geesten dichtbij, om je heen, in het heelal waar dan ook harten kunnen bewegen, harte milder kunnen maken. Zij kunnen zorgen voor omvorming van dat wat liefdeloos is, als…. er maar een draagvlak voor is. Er moet dus een wens zijn bij een groot deel van de mensheid om dat goede geboren te laten worden. Doe daaraan mee. Je bent belangrijk en een onderdeel van een geheel waarin alles met elkaar dient samen te werken in liefde dan wel te verstaan.
Bidt, werk, denk, wil, lééf het echt goede. Het maakt de nieuwe wereld waarop we wachten.
Heus, het kwaad vecht, stuiptrekt, maar heeft geen schijn van kans als mensen er niet aan mee doen, er niet bang voor zijn er niet in geloven.
Ken je (licht) kracht dat God in jou is.
Gebruik dat en voedt de aarde, je daden, je omgeving, je land, je huis, je lichaam, je ziel.

Waar wij ons hart bevloeien met het helende water wordt het vruchtbaar en de aarde dus ook… We zitten in het tijdperk Aquarius, de waterdrager. Er wordt ons volop waarheid dat licht is voor onze ziel en aarde aangereikt. De mensheid is er rijp voor, alleen… moet de mens heel persóónlijk een keus maken om die waarheid ook gestalte te geven en geen slaaf zijn ego en van materie, die fijn, prachtig, mooi en noodzakelijk is, maar niet het doel en de redding!
Richt je niet op de indoctrinatie dat alles een gevaar is. Juist de maatregelen die men wil opdringen, de eenzijdige info die je hoort, de hersenspoeling die gaande is doen je kiezen voor het verkeerde, je moedeloos worden of juist overmoedig te denken dat de méns die kiest voor dwang en onvrijheid, het weet. Wézenlijke kennis uit liefde en waarheid geeft kracht en inzicht om het juiste te willen, te zien en te doen .

Waar Gods liefde is, is leven. Dat is het water dat alles doet leven. Dit tijdperk van de waterdrager is de tijd waarin de waarheid aan het licht komt en gebruikt gaat worden om een nieuwe betere wereld te maken met elkaar. Waar Gods licht er is, is er voldoende warmte, maar zal deze nooit verwoesten, buiten dat wat volgens Gods orde er aan toe is om bevrijd te worden om zo weer verder te groeien naar een hogere fase van bestaan.

Als we dan kunnen vertrouwen op Gods licht en we benutten ons eigen licht optimaal, moet er altijd het goede gebeuren. Dus waarom angst voor de toekomst? Vertrouwen is een eigenschap van leven, van liefde. Trouw zijn is verbonden blijven aan dat wat je sterk maakt, licht geeft. Vertrouwen en onderwijl groeien in liefhebben en niet oordelen zal dan dus niets anders kunnen doen dan leven en vruchtbaarheid brengen…

Gera Hoogendoorn-Verhoef

Even een stukje geschiedenis: 1500 e.v. v. Chr.: De tijd van de aartsvaders Abraham, Isaak en Jakob. Abraham trok naar Kanaän. God belooft Abraham dat hij stamvader zal worden van een groot volk, Gods uitverkoren volk, de Hebreeërs. Profeten onderwijzen Gods leer en zijn de leiders van het volk. Het volk Israël krijgt gedragsregels om de lijnen, gewoonten, geloof en samenleving optimaal sterk te houden. Het volk is er als enig volk geschikt voor, want het gelooft al in één God, terwijl ándere volkeren (Heidenen) dat niet deden. Ze stonden dus nog te veraf van Gods leer die Hij wilde delen. Heidenen waren niet minderwaardig en óók net zo goed Gods kinderen. Maar.. ze leefden teveel verschillend van het wezen van God. Ze kenden Hem immers nog niet! De 10 geboden die aan het volk gegeven werden, dienen tot bescherming en leefbaarheid. Als het volk zich hieraan zou houden, zou het volk welvaart en gezondheid kennen zonder onnodig lijden dan dát wat hoort bij een aards lichamelijk leven waar immers altijd ja en nee, kwaad en goed, leven en dood, dus polariteit te over is, wat strijd geeft van allerlei soort voor ieder mens. Het volk zou trouw moeten blijven aan Gods leer, maar mocht zich ook niet vermengen met andere rassen en volkeren en geen andere goden aanbidden. Toen het volk door de eeuwen heen hier en daar begon te doen wat het zelf dacht dat goed en wijs was kregen zij te kampen met meer problemen. Dat is het gevolg van het niet doen van Gods wil, maar het doen van de eigen wil (ego). Dat geldt voor ieder mens, waar ook ter wereld, in welke tijd van leven ook… Het speciale van de Israëlieten was dat zij de wet kenden én God, maar ook wisten dat later Jezus in hun midden zou komen te leven. Zij hadden dus alles in huis om over de wereld uit te waaieren om de hele wereld Gods woord te vertellen. Dat was de voorbehouden taak aan dit volk, waardoor het uitverkoren was. Ook het feit dat de Heiland in hun midden geboren zou worden en zou leven, maakte hen een bevoorrecht volk. Bevoorrecht zijn heeft een andere betekenis dan uitverkoren zijn. Het eerste woord houdt in dat je iets goeds moet doen met iets extra’s. Het tweede woord impliceert dat je béter was, wat niet zo is…
God had beloofd aan Abraham dat hij en zijn vrouw Sara een kind zouden krijgen. Zij geloofden dat niet omdat zij al op hoge leeftijd waren. Abraham verwekte naar idee van Sara een kind bij Ismaël bij zijn slavin Hager. Zo hadden ze toch voor de die tijd geldende wét een kind. God had het echter anders bedoeld wat Abraham ook eigenlijk wel wist. Maar hij was zwak en Hager was ‘schoon van gestalte’... Niets menselijks was onze aartsvaders vreemd… Later kreeg Sara een kind, Izaäk. Ismaël moest weggestuurd en ging wonen in de woestijn. Hij was verbitterd. Hij is voorvader geworden van de Palestijnen, nomaden. Een hardvochtig volk, zo God zei. De lijn van Izaäk die God had bedoeld voor zijn uitverkoren volk, zijn de Israëlieten geworden.

Nog steeds is er strijd over het ‘eerstgeboorterecht’ tussen de Israëlieten en de Palestijnen. Het grootste deel van de oorlogen gaat dus nog steeds om wie tot het uitverkoren volk behoort en wie de rechten of voorliefde van God heeft!! Allemaal gevolg van het eigenmachtig optreden van de mens die denkt tegen Gods wijsheid in te kunnen gaan en zelf zijn betekenis uit eigenbelangen wil geven aan iets dat geschreven is.
Het Israëlische volk versplinterde, vermengde, en vergat steeds meer de oorspronkelijke regelgeving van God, via later Jezus. Het volk riep zich daarmee allerlei ellende over zich heen. Niet moet worden vergeten dat ondertussen de afstammelingen van de Israëlieten over de hele wereld zijn uitgewaaierd. In de VS en Europa, delen van Rusland, Denemarken, Noorwegen, Engeland, de lage landen, wonen veel nazaten die nu te nauwer nood nog geloven dat God bestaat en vaker nog vast zitten in dogma’s, hokjes en eerder doen wat kerkelijke leiders vertelden, uitleggen en willen, of niets meer over God willen horen vanwege alle leed dat de mens zelf veroorzaakte, maar niet Gods wil was, maar ondertussen niet meer Gods wil en wezen kennen, laat staan dóén.

We zijn een stukje verder in de geschiedenis: Jozef is een zoon van Jacob. Jozef wordt in de tijd rond 1700 v Chr. onderkoning van Egypte. Rond 1560 v. Chr.: worden de Hyksos werden verslagen. Andere koningen uit de Zuidelijke Joden kwamen op. Jozef, zoon van Jakob - Israëliet - werd na verkocht te zijn door zijn broers, vervoerd als slaaf naar Egypte. Jozef kwam in de gevangenis, maar bleef trouw aan God een bleef hopen op betere besteming. De Egyptische machtige Farao was hem dankbaar omdat Jozef zijn 2 dromen had uitgelegd. Hij kwam vrij. Egypte werd voorbereid op de hongersnood die Jozef middels de dromen had gezien. God had dus altijd al een bestemming voor Jozef gehad. Als de mens deze bestemming volgt of het hem duidelijk is of het hem zint of niet, komt die bestemming er en gaat alles zo goed mogelijk.. Jozef onderging zijn lot en bleef God trouw. Hij wachtte, want hij wíst dat er een betekenis was met wat hem allemaal was overkomen. Het had hem gelouterd en een groot deel van zijn pochen naar zijn broers - waarom ze ook een hekel aan hem hadden - afgenomen, waardoor - hij ook nog eens in gevangenschap - beter was gaan luisteren naar zijn innerlijke stem. Hij werd zodoende gevoelig en kwam tot zijn talent dromen te voorspellen voor de Farao. Hij had een goed beleid door naar de adviezen van God in zijn hart te luisteren. Hij werd onderkoning in Egypte.
Jozef moest de voedselvoorziening en het bewaren van voedsel leiden.
Tijdens de hongernood kwam Jozef zijn familie te wonen in Egypte. Hij zorgde voor zijn familie die toenam in aantal.
Er waaide al met al een andere politiek die meer gericht was op wat God wilde. Het volk werd groot en vermengde zich. De Hebreeërs namen de barbaarse gewoonten over, maar aan de andere kant leerden de afgodendienaars in Egypte nu ook Gód kennen. Van groot belang omdat immers waar Gods regels zijn, er welvaart volgt en ziekten, ongelijkheid, hongersnood en strijd afnemen. Niets gebeurt voor niets. Als Gód wordt toegelaten, is er zo min mogelijk lijden en ontwikkelt zich alles zoals dit het beste is volgens Gods orde.

1300 v. Chr.: De oorspronkelijke bevolking, de Noordelijke Hebreeërs (Israëlieten) werden ondertussen als dwangarbeiders gedevalueerd. De Zuidelijke Hebreeërs (Judeeërs) zagen hen als vreemd, autochtoon volk. Als buitenlanders dus en dus als ‘minder ras’. Mogelijk omdat zij leefden onder de Egyptenaren en gaandeweg hun gewoonten overnamen. Met de tijd dat het volk zich meer en meer van God afkeerde, volgden grofweg in de jaren 700 de Assyrische ballingschap en in de jaren 500 v. Chr. de Babylonische. De ballingen vermengden zich met vreemde volken en rassen en namen hun afgodendiensten over.
Door het overnemen van godsdienst, leefstijl van de vreemde volkeren was aan de voorwaarde om Gods uitverkoren volk te zijn niet meer voldaan. Immers, het volk zou voorspoed kennen zolang het volk Gods bepalingen hield. Zo nee, zou het volk tegenspoed ondervinden. Zo vreemd nog niet omdat alle regels die God had gegeven aan zijn volk erop waren gericht om welzijn, geestelijke -, medische -, sociale gezondheid, eerlijke rechtspraak, wetten enzovoort te behouden óf te verkrijgen waar het betrof de heidense volken die in grote wanorde, goddeloosheid en barbaarsheid leefden. Alles moest dus gebeuren om ieder mens de kans te geven te leven naar de wetten van God die sociale-, geestelijke, lichamelijke gezondheid en welvaart zouden geven. Het overwinnen van Heidense volken - die immers onwetend waren - was ook hierom nodig en niet goddeloos tenzij de mens uit hoogmoed, egobelangen hiervoor kiest.

Zielen verdichtten zich meer en meer en men verloor het innerlijk weten en dus het ‘lijntje met God’. Waar een mens zich niet houdt aan Gods adviezen van liefde, kan hij ook minder begrijpen en inzien wat wel of niet liefde is. Maar ook het DNA was door vermenging met ander DNA niet meer zoals God dat had bedoeld. Als je dan niet begrijpt dat bepaald DNA zó moet zijn en blijkbaar niet anders en dat dat DNA juist zuiver en sterk gehouden wordt en blijft door het naleven van Gods richtlijnen, is het begrijpelijk dat je géén verbanden ziet tussen het zich niet houden aan Gods liefdesadviezen en de ontstane tekorten, strijd, ziekten karaktertrekken, aangeboren zwakten, verminderde wil, inzicht enzovoort. God wíst als geen ander dat het volk zich niet de zwakten of trekken, neigingen die andere rassen, volkeren hadden, moest overnemen omdat het daarom zijn specialiteit zou verliezen, wat ook gebeurde…

Toen de ballingen, dus de vermengde oud-Hebreeërs na ruim 400 jaar terugkwamen kregen zij hoge posities in de tempel. Omdat het land zo goed als leeg was en bezet was, was er een schreeuwend tekort aan leiders en tempelgeleerden, dus priesters. Ze wisten veel, hadden veel geleerd tijdens de eeuwen in andere landen, maar hadden in die lange tijd Gods leer vergeten en kenden, begrepen die ook niet meer. Niemand wist er meer het fijne van.
Daarom herkenden zij om deze reden ook Jezus niet Die in die tijd leefde en veel aanzien genoot onder de Romeinen die het land bezetten en de gewone burgers die nog in het land leefden. Het volk riep om een leider…en was de heerschappij van de wettische tempelpriesters en de Romeinen zat. Men verwachtte dat Jezus Koning zou worden.
Het stond immers zo geschreven. Maar de ene mens herkende Jezus als Verlosser, de ander niet.

Deze teruggekomen vermengde oud-Hebreeërs werden de nieuwe Farizeeën, kerkgeleerden die Jezus’ bloed op den duur wel konden drinken. Zij waren het die Jezus’ dood wilden. Kajefas, hogepriester van de Joodse tempelraad gaf Jezus over aan Pontius Pilatus, Romeins gouverneur van Judea. Pontius Pilatus bevond Jezus niet schuldig, maar was ook bang voor zijn positie. Vasal koning Herodes was bang voor Jezus omdat hij vermoedde dat Jezus de nieuwe Koning wel eens zou kunnen worden. Pilatus koos eieren voor zijn geld en waste zijn handen in onschuld. Het volk riep om de dood van Jezus, terwijl Pontius Pilatus dacht dat het volk wel voor de dood van Barabbas, de moordenaar zou kiezen. Dat was een lelijke streep door zijn rekening. Hij mocht Jezus wel.. Judas, discipel (volgeling, leerling van Jezus) had Jezus verraden aan de Farizeeën. Deze waren in eerste instantie uit op Zijn dood, al kwam het Herodes dus ook goed uit. Toen Judas besefte dat Jezus werkelijk gedood zou worden wat nooit zijn bedoeling was geweest, hing hij zichzelf op.

Men noemde deze teruggekeerde Hebreeërs die met name de vooraanstaande posities innamen, ook Joden. Het karakteristieke uiterlijk dat men de Jood toedicht, is voornamelijk afkomstig van vermenging met de volkeren tijdens de ballingschappen. De vraag is dus wie nu de ‘echte Joden’ zijn of wie niet of ‘half’, want ook de Judeeërs die altijd nog waren blijven wonen in het land noemde men Joden en ook het grote deel van de Israëlieten – Joden - uit het Noorden was ondertussen over de hele wereld uitgezworven. God had gezegd dat Zijn volk zich niet mocht vermengen met andere volkeren en rassen, God moest blijven zien als Hoogste, geen andere goden mocht aannemen en Zijn 10 geboden moest onderhouden wilde het voorspoed en gezondheid kennen. Al met al voor veel mensen reden te discussiëren over wie nu bij Israël hoort en tot het uitverkoren volk. Het gehele uitverkoren volk Israël bestaat uit 12 stammen. Als je dan veel mensen ‘vergeet’ of niet meetelt, of er andere mensen ‘bijhaalt’, ontstaat de gedachte dat bepaalde mensen wél behoren tot Gods uitverkoren volk en anderen niet! Maar zoals God heeft gezegd: ieder die God en Zijn evangelie trouw bleef en blijft en Jezus Christus erkent als God in de mens Jezus op aarde die kwam om de mensheid te verlossen uit ongeloof, is een is-ra-el-iet (kind met God) en behoort dus tot het uitverkoren volk.

Ook Jezus noemt zich Jood, al was de juiste benaming voor Jezus Nazarener, Judeeër, Galileeër vanwege Zijn geboortestreek. Jezus was ook bij de tempel betrokken om de farizeeërs het betere, échte evangelie te onderwijzen. Veel mensen zagen hem als een Profeet of ‘meer’ en bij de tempel behorend. Men zag Hem daarom ook als een Joods leider. Men volgde in die tijd nog puur de wet, dus was de wetsgeleerde van groot belang. Deze onderwees immers het volk. Het feit dat het merendeel van de priesters ondertussen lang niet altijd meer goed voor het volk zorgde, was Jezus een doorn in het oog. Ze legden Gods woord niet uit zoals dat bedoeld was. Het volk volgde evenwel uit angst de priesters, alhoewel het volk het grote onrecht zag en Jezus ook! Jezus stelde hun schijnheiligheid aan de kaak.
Jezus predikte en leefde vóór, je vijanden lief te hebben, God lief te hebben en te gehoorzamen als hoogst.
Dat zinde de wettische kerkgeleerden en de Farizeeën niet. Ook de Romeinen die God niet kenden, moesten wennen aan Jezus liefdevolle belangeloze leven. Er was veel strijd. Men zag de wonderen en had moeite te geloven dat God de God van liefde is en niet van de wet. Jezus vertelde immers dat het voortaan de LIEFDE DOEN zou zijn waardoor je in de hemel zou komen (in het geestelijke geheelde leven bij God zou wonen) en NIET MEER DE WET. Jezus hief dus de wet op! Dat kwam de tempelleiders niet goed uit. Zij predikten immers juist de noodzaak van het zich houden aan de wet.
Jezus stond er voor dat ieder mens zich moest aanpassen aan de gewoonten en gebruiken van het volk, land waar je geboren was. Jezus deed dat dus ook.
Al met al was er al vroeg eigenlijk een niet altijd juist gebruik van de naam Juda, Jood uit onbegrip over wie de Jood nu eigenlijk is als je dit wilt bezien in het kader van wie nu letterlijk hoort bij het Uitverkoren volk dat God had aangewezen.

De onvermengde Judeeërs - de thuis geblevene - hebben hun geslachtlijn wel zuiver gehouden. Voor dit Joodse, Hebreeuwse volk was de wet het belangrijkste. Voor de eerste mensheid was de enige leiding ook altijd Gods wét geweest. De mensheid van toen was er nog niet aan toe om uit vrije wil lief te hebben. Aan de andere kant konden deze Joden daarom juist moeilijk Jezus Christus als de Verlosser, als de Messias herkennen, van Wie al in het Oude Testament geschreven stond, dat Hij komen zou. Jezus onderwees immers dat Hij de wét kwam opheffen en onderwees dat het voortaan om onvoorwaardelijk liefhebben zou moeten gaan, wat drastisch in ging tegen wat het volk had geleerd van de tempelgeleerden en verstandelijk denkenden. De tempelleiders, de schriftgeleerden kenden de schrift (het Oude Testament) op de letter maar leefden er niet naar. Ook om de gesteldheid van hun ziel konden ze Jezus ook als de Messias die was gekomen om ook hen te verlossen, niet herkennen. Ze wachten nog steeds op de komst van de Messias. Het Nieuwe Testament waarin Jezus’ leer wordt verteld, geldt voor hen ook niet.

De vermengde teruggekomen Hebreeërs die geen Hebreeërs meer genoemd konden worden na al die vermenging met andere rassen en volkeren, kenden God natuurlijk niet meer goed. Zij hadden ondertussen zo hun eigen idee over wat waar of goed was en achtten deze hoger. Ze kregen de belangrijke posities in de tempel. Zij hádden Jezus kunnen herkennen als Verlosser, als ze goed op de hoogte waren geweest van Gods leer, maar waren dat niet. Zij konden ook minder goed de Heiland in Jezus herkennen vanwege hun vertroebelde gemoed dat vol zat met resten van bijgeloof, verzwakte en verwrongen leer van God. Deze Farizeeën dreigden en belogen en misbruikten het volk. Hun verstandelijk denken, hun lichamelijkheid was te sterk geworden door het leven zonder Gods adviezen tijdens de ballingschappen… De Farizeese Joden haatten Jezus Christus bovendien omdat Hij hun oneerlijkheden en valse leer aan het licht bracht.
De Christenen groeiden tijdens en na Jezus’ leven uit de groep mensen die Jezus Christus wél erkenden als Zoon van God, Heiland, Verlosser, Messias. Ook groeide de groep mensen die zich Messiasbelijdende Joden noemde. Zij erkennen wél Jezus als Gods zoon en het Nieuwe Testament waar de liefde voortaan de weg is tot God, wat voor de orthodoxe Jood niet mogelijk is.

Het zou beter zijn als niemand zichzelf als uitverkoren zou verklaren. Immers, ieder mens is een kind van God. Als deze dat niet wil zijn, of denkt dat hij daar niet bij hoort, veroordeelt hij zichzelf. God doet dat niet! Hoe zou God die onvoorwaardelijk Liefde is, bepaalde mensen kunnen uitsluiten, benadelen? Het is aan de mens zelf of hij zich buitensluit of benadeelt. Nogmaals: het feit dat het volk werd uitverkoren, is hierin gelegen dat dit volk het meest geschikt was om Gods boodschap te begrijpen, te houden en te delen. Niet omdat dit volk ‘braver, beter, geliefder zou zijn! Als we dit nu begrijpen, kunnen we ook begrijpen dat ook alle menselijke gebeurtenissen, fouten en dwalingen beschreven in de bijbel, bij dit volk voorkwamen. Het volk bestond immers uit mensen nét zoals andere mensen op de wereld waren. Allemaal met hun eigen menselijke plus- en minpunten en waren niet beter! God wilde echter een bepaalde lijn van overerving die er was binnen dat volk bewaren, sterk houden, waarom Hij het volk speciale geboden gegeven had. Dat zuiverhouden ging dus door de tijd heen ánders dan God wilde. Hierdoor werden bepaalde menselijke zwakten meer en meer zichtbaar. Het veroorzaakte veel onenigheid, ongezondheid, verdeeldheid en strijd. Als we nu begrijpen dat het volk niet als enig volk een wit voetje bij God had, hoeven we ook de bijbel niet meer te veroordelen als onwaar vanwege de soms goddeloze praktijken die Gods uitverkoren volk erop na hield. Ieder mens heeft immers zo zijn streken. Ieder mens dient keuzes te maken mét of zónder Liefde. Ieder mens maakt fouten en veroorzaakt meer lijden dan God bedoeld heeft en nóg steeds bedoelt.
God heeft gewaarschuwd, dat als je eenmaal weet wat je doel is, hoe iets in elkaar steekt, wie God is en hoe je het beste kunt leven om zo min mogelijk lijden te hoeven ervaren, je nooit meer kunt zeggen dat je het niet wist en je dus niet goed bezig bent als je ánders doet dan Gods leer zegt.
Met uitverkoren zijn, begint dus een bepaalde verantwoordelijkheid te leven naar wat je weet en herkent als van God en dit te delen met je medemens. Doe je dat niet, dan lijdt je, maar een ander ook door jou… Of het nu gaat om een volk of ieder persoonlijk mens.

We gaan weer even terug naar de tijd van Jozef: de nieuwe machthebber was Farao Ramses 1. Hij wilde van het Joodse volk af. Hij was bang voor hun aantal en groeiende macht, al waren ze slaaf. Zij hadden kracht en uithoudingsvermogen vanwege de God die zij dienden. Toch wilde de Farao er niets van weten. Hij besloot dat jongetjes moesten gedood door de dienstdoende vroedvrouwen.
Pua en Sifra (vroedvrouwen) weigerden dit. Zij werden ter verantwoording geroepen. Hun repliek was dat Joodse vrouwen sterker waren en zelf al bevielen voor zij erbij geroepen werden. De Farao kon hen niets maken. Hij was stilletjes toch onder de indruk van de bescherming die God zijn volk – de Hebreeërs – bood.
Mozes was het kindje van de Hebreeuwse Jochebed en Amram. Jochebed legde Mozes in een biezen kistje in de Nijl.
(papyrusriet + pek, teer, asfalt. Dat waren natuurproducten uit de asfaltputten in Israël in buurt van Dode Zee. Het was een export product. Jochebed kon dus bitumen kopen zonder op te vallen).
Prinses Bathja (later koningin Hatshepsut) vond bij het baden het kistje. Zij voedde het kind op (exodus 2: 7).
Ze noemde het kind Mozes: oud Egyptisch was ‘mesu of mses of Moshè’ uitdrukking voor ‘kind'. Ramses betekent dus Ra-mses kind van Ra. Thoetemosis: kind van Thot. Ook kan masha ‘uit water getrokken’ als betekenis hebben.
Mirjam, zusje van Mozes zag alles gebeuren en stelde de prinses voor het kind door iemand te laten voeden, van wie nét een zoontje vermoord was. Mozes werd zodoende door zijn moeder gevoed.
Hij groeide op te midden van zijn eigen volk én aan het hof. Hij werd een veelzijdig, wijs man. Hij kreeg alles mee van zijn eigen democratische cultuur en geloof in God
én van de autoritaire Egyptische monarchie met afgoderij. Hij leefde in armoede en rijkdom en tussen afgoderij (veel godendom) en het geloof in God. Twintig jaar later sloeg Mozes een opzichter dood die iemand van zijn volk zwaar mishandelde.Hij vluchtte helemaal naar Midian aan de oostkust van de Golf van Aqaba, op het Arabisch schiereiland.
Dat was vele honderden kilometers door onherbergzaam gebied. Hij moest wel zo ver weg, omdat de invloed van Ramses ver rijkte. Het is de El Haj Route van huidig Suez dwars door de Sinaïwoestijn (in OT ‘Wildernis van Paran’) naar Ezion-Geber, nu Eilat (Israëls beroemde badplaats). De karavaanroute is er nog steeds. Mozes kwam bij een waterbron waar hij herders trof. Hij trouwde met Zipporah een donkere vrouw een van de 7 dochters van Jethro. Hij werd schapenhoeder bij zijn schoonvader en hoedde de schapen wel 300 km. ver weg.
Hij kreeg er de opdracht van God (als de ‘stem van God in het brandend braambos’) om zijn volk uit de vreselijke slavernij te verlossen. Mozes moest het volk leiden naar het land van Kanaän dat werd bevolkt door allerlei volken die God niet kenden, Heidenen dus. Zij moesten overwonnen worden. Niet omdat zij slecht waren, maar omdat zij God en diens leefregels nog niet kenden en dus nog moesten leren kennen, wilden zij een menselijke bestaan kunnen gaan leiden. Uiteindelijk vertrok Mozes na 10 plagen over de Farao en de Egyptenaren, in de naam van God.
Het eigen, Hebreeuwse volk had geen last van deze 10 plagen. (de plagen: Water van de Nijl rood - vissen dood - geen drinkwater - kikvorsen - veepest - ziekte met zweren - hagelbuien - sprinkhanen - drie dagen duisternis - dood van alle eerstgeborenen (van alleen Egypte)).
Het Hebreeuwse volk moest ongezuurde broden bakken om mee te nemen, een lam slachten en het bloed aan hun deuren smeren. Zo werden ze behoed voor de besmettelijke ziekte die rondging en waar zij tegen konden maar niet de Egyptische jongentjes (het genoom van Hebreeërs is anders dan dat van Egyptenaren).
Zie ook hierbij weer de belangrijkheid van Gods advies zich niet te vermengen met andere rassen! Niets gebeurt voor niets. Veel is echter niet bekend en wordt niet gewild. Nog steeds niet.
Pas bij de laatste plaag - de dood van de zoon van Farao - liet deze het volk gaan.
Wel 600.000 mensen gingen op pad. Het volk trok door de Schelfzee: God ging vooruit in een wolk (aanwezig in goede wil, inzicht) als wegwijzer. De zee viel droog (door een sterke wind die voor ‘eb’ zorgde, zodat de zee tijdelijk droogviel). Toen de Farao het volk toch achterna kwam en door de zee ging, spoelde het water terug vanwege de dan weer afwezige wind. God zorgt er altijd weer voor dat Zijn plan er doorkomt….
Het volk had veel te doorstaan en bleef wel 40 jaar (zijn in materie en gevecht ermee) in de woestijn (leven zonder Gods wil, leegte. Geen liefde, vertrouwen). Het volk vergat steeds weer het doel dat God met hen had en meegedeeld had en wilde zijn eigen zin doen.
Dat was de oorzaak van al hun tegenslag. Door verkeerde keuzes en volgen van je eigen ego en wat je lijf wil, raak je de goede weg kwijt en kom je helaas van de regen in de drup.
Het beste is gewoon luisteren naar de leider Mozes (woordgever uit God) die wijs was. Het volk wilde dat niet…
Ze mopperden en verwensten Mozes en God. Ze wilden geen zware uittocht maar een gemakkelijk en feestvierend binnenkomen in een prachtig land, zonder slavernij.
Dit bevrijd worden uit Egypte (loskomen van je ego, liefdeloosheid) was het Paasfeest dat de Joden nog jaarlijks vieren (Pesach).

SYMBOLIEK in de gebeurtenissen:
Het Paasfeest is de viering van het uitgaan uit Egypte: Geestelijk gezien het loslaten van wat verkeerd, dus tegen Gods Liefde is.
De Farao staat voor de slechte geest (gezindheid, wil) in een mensenziel die hem drijft tot slavernij (van allerlei dingen die hem zwak en ongelukkig maken). De heerser van het heidense volk is het ego, satan.
Egypte is het land waar God niet woont, maar waar afgoden worden geplezierd en aanbeden. Het is de woestijn, de grote leegte waar je verkommert, waar ieder is, als hij de Liefde niet heeft.
Mozes staat voor de stem van God die door het volk, jij, ieder mens gevolgd moet worden, om in het beloofde land te komen. Mozes (God) moet gevolgd, wil er geen anarchie en mislukking komen.
40 jaar in de woestijn verblijven, wonen staat voor de nodige tijd dat iemand slaaf van de materie en zijn ego staat. 40 staat voor het zijn in de materie.
De woestijn is de onvruchtbaarheid door gebrek aan ware Woord van God, afwezigheid van liefde, voorkeur voor materialisme (wat allemaal dood van de ziel, liefde voortbrengt). Daar waar niets groeit, waar geen liefde is en een en al ontberen, afzien, is het zijn in de woestijn. De woestijn is een goddeloos of liefdeloos leven leven.
Het land van Kanaän, het beloofde land staat voor het leven in voorspoed, als je leeft met de adviezen die God, je hart vol liefde je geeft.
In het Beloofde land zijn, is een zijn, verblijven in vrede, rust, overvloed, de hemel. De ziel is hier in staat van rust en kent vrede doordat die ziel doet wat liefde (Gods wil) is. Er is geen twijfel, wroeging, gebrekkige kennis en dus ook geen strijd. De ziel heeft hier liefde geleerd en het ego afgelegd. Ze weet nu dat materie een schijn-, tijdelijke waarde heeft, maar nóóít het doel is.
Het Land van melk en honing: Het woord van God is je voeding. Er zit alles in wat je nodig hebt.

Wie Jezus als Verlosser niet erkennen, kruisigen de onvoorwaardelijke liefde, dus Hem. Ze kruisigen, doden in feite de ‘foute’, maar beseffen niet dat ze de verkeerde te pakken hebben. Ze behoren hun eigen ego te kruisigen, wat ze niet willen en kruisigen – doden – de liefde! Daarom herkennen ze de voorspellingen ook niet. Ze zijn er te trots en dus onwetend voor. Want zonder liefde kun je ook nooit het goede zien… Ze dachten dat het belangrijker was om zich aan de wet te houden van het oude testament zoals Mozes dat ooit had opgeschreven. De 10 geboden waren voor hen pure wetten geworden. Alle liefde was eruit. De Farizeeën waren druk met eigenbelang en keurig braaf doen, maar gaven eigenlijk niets om werkelijk goed doen. Ze misbruikten het volk om er beter door te worden en macht te hebben. Ze hadden macht over het volk met het angst aanjagen en met het om de oren slaan van Mozes wetten. Als je je er niet aan zou houden, zou je niet in de hemel kunnen komen. God zou je straffen. Dit idee dat God je zou straffen, heeft voor veel kwaads in de wereld gezorgd.
Het is nog steeds zo. De wereld maakt je bang en dreigt: als je geen prik neemt, wordt je ziek of ben je asociaal. Als je niet veel studeert, bereik je niet veel. Als je niet…
Kortom; alles is op aarde voorwáárdelijk. Bij God is alles Onvoorwaardelijk, dus echt, altijd. Er is geen begrenzing aan de waarheid en werking van wezenlijke liefde die tegelijkertijd alle wijsheid in zich heeft. Zonder wijsheid zou liefde geen liefde zijn! Daarom kan de mens pas werkelijk wijze beslissingen nemen uit liefde. Daarom is ook Liefde altijd DE weg ter voorkoming van welke ellende, onrecht en onvrijheid ook.

Jezus leerde juist dat het niet om de letterlijke wetten en het voorwaardelijke ging, maar om de onbegrensde LIEFDE.
Jezus leerde dat je problemen kunt overwinnen door zachtheid en vrijheid.
Jezus leerde dat God niet straft, maar dat mensen zichzelf straffen door verkeerde ideeën over God, over wat geluk is en verkeerde keuzen maken uit egoïsme of onwetendheid.
Jezus stelde de valse leer van de Farizeeën aan de kaak en daagde hen uit te laten zien dat ze wonderen konden doen in de naam van God. Dat konden ze natuurlijk niet! Ze werden woest. Jezus liet eigenlijk zien dat hun priesterschap eigenlijk leeg en vals was. Dat zinde hen niet. Daarom wilden ze hem kwijt en kruisigden hem.

Joden vieren niet het Paasfeest dat Christenen vieren, maar dus de uittocht uit Egypte. Het feest van de ongezuurde broden (matzes). Daarmee vieren ze dus eigenlijk toch wat de Bijbel bedoelt: Weggaan uit slavernij van wetteloosheid en dwingende, kleinerende slavernij, door Gods stem te volgen (Mozes vertolkte de wijsheid en liefde).
Je hebt een sterke, wijze leider (Mozes) nodig. Zonder een wijze leider wordt het immers niets en doet ieder waar hij zin in heeft in het vreemde land Egypte waar God niet wordt gekend, gevolgd.

De moraal van het verhaal: volg de stem van de liefde (Mozes, Jezus) in je hart, dat in de woestijn (verdriet, narigheid ) zit en je zult in het beloofde land aankomen waar melk en honing (juiste voeding, liefde) is.

Ontvang de Koning (Jezus, de liefde is de Baas) die in Jeruzalem (jouw hart, de stad, woestijn) binnenkomt om het Paasfeest te vieren.
Ieder mens wil Jezus ontvangen. De meeste mensen denken echter dat Jezus een materiële Koning gaat worden.
Veel mensen denken dat je goed genoeg doet als je goed doet en zorgt voor materiële voorspoed. Ze vergeten echter dat de échte dienende liefde pas Koning kan zijn. De Farizeeën zijn juist bang voor die dienende liefde. Daar verdienen ze niets mee en kost hen teveel inspanning. Ze zoeken reden Jezus te doden. De liefde in hen is al dood. Daarom herkennen ze Jezus’ doel niet. Ze verdraaien Gods woord, zetten het volk onder druk, dreigen met hel en willen beloond worden door boetes door zonde (begin van RK kerk. Macht van Paus, die zich als plaatsvervanger van God op aarde zien, macht van de mammon, de materie, angst, leugen, heerszucht, machtswellust).
Veel mensen staan langs de weg om de liefde toe te juichen, maar stappen niet op weg! Ze blijven waar ze staan en kijken ernaar, maar doen niets met die liefde. Ze willen wel het feest, maar niet de verantwoording zélf met liefde (Jezus) op pad te gaan. Toch zegt Jezus als Hij in Jerusalem komt: ‘Ga met vertrouwen vooruit en volg de regels die horen bij het op reis gaan. Dat zijn de 10 adviezen die God ons gaf om op je vakantiebestemming te komen.
Paasfeest is vieren dat je je ego hebt weggedaan (gekruisigd), zodat je werkelijke IK, je ziel, zoals God, de Liefde dit in je wil, leeft’. Dán heb je rust…

Opstaan kun je pas als je eerder gevallen was. Zo ligt menig mens in zijn graf (onwetendheid, kilheid,
met de stenen muur (verstandelijk redeneren, materie volgend) om het hart waar de liefde is begraven. Opstaan is niet mogelijk als je dood bent doordat de liefde uit je is weg gegaan. Je sliep de dood der doden. Je was onwetend van de kracht van liefde. Kil en verlaten.
Maar… je staat op, pas na de derde dag. Dat is als je én de Liefde én de Wijsheid én Gods wil hebt eigengemaakt.
Dat is de heilige drie eenheid, waarin je héél wordt.
Je hebt dan dus je ego – je eigen beperkte wil en inzicht en kracht – afgelegd.
Je bent dan springlevend. Er straalt dan volop licht in je hart, waar eerder de donkerte van een graf was.
Dat is dus pas als je de onbaatzuchtige liefde oppakt (en dus Jezus volgt).
Je ziel is dan eindelijk wie je bedoeld bent te zijn (vrij van Egypte).
Je bent dan los van slavernij van de materie en je verstand dat het eerder dacht allemaal wel te weten.
Dat is symboliek met en het verheerlijkt worden van Jezus’ zijn lichaam na Zijn dood.
Alle geest van Jezus’ lichaam was getransformeerd in liefde. Zo moeten wij dat ook zien te doen. Dat lukt ons ook, als we willen en de Liefde als leidraad nemen.
Satans ego was daarmee een mega stuk bewustzijn ontnomen door de deemoed, die Satan niet heeft, maar Jezus wel!
Als wij dat doen, wordt onze ziel ook getransformeerd in puur, geestelijk licht.
Ook onze ziel staat dus eens op uit de dood (dood is hang naar en bezit van de materie, het kwaad, satan).
Dat is het ingaan in het beloofde land, de hemel, het rijk waar God, de Liefde koning is.
Onze ziel kan, weet in die geheelde staat alles wat er maar is en waar haar liefde haar naartoe leidt.
Het is dan Gods wil in de ziel die dan leiding geeft.
Er is dan geen sprankje materie, ego meer. Alles is liefde. Daarom leeft de ziel die opgestaan is uit de dood
eeuwig in volstrekte vrijheid, blijheid, alles kunnend, wetend. Zij schept er haar eindeloze wereld uit.

Paasfeest is dus werkelijk een herinnering aan het feit dat je kunt ontsnappen uit het slaaf zijn van wat anderen, de overheid, de wereld, je eigen ego, je lijf, je verstand, je angst je zegt.
Je kunt opstaan uit het slaafse wat je ongezond, ongelukkig en onvrij maakt door de hogere dienstbare liefde te zoeken en te doen. Paasfeest is dus een lichtfeest. Een herinnering aan het feit dat Jezus gekomen was om te laten zien dat je alle dood, alle ellende, alle gebrek kunt overwinnen door je te richten op God in je eigen hart die je alles geeft, laat zien, adviseert wat nodig is om… levendig, levend, bevlogen, krachtig, moedig te worden.

Vandaar de symbolen van de kuikentjes als nieuw leven, die pas kunnen groeien als je ervoor zorgt!
De eieren die bebroed moeten worden door zorgzame warmte, aandacht, liefde, opoffering.
De paashaas als symbool van vruchtbaarheid die in het prille begin van een nieuw jaar zorgt voor veelvuldig nieuw leven. Jonge haasjes die knabbelen van het jonge groene gras. Het groene gras als symbool voor vruchtbaarheid en dienende naastenliefde, kleur groen van het hartchakra dat gevoed moet worden door het doen van die liefde.
Immers, als je iets voor de ander doet, wordt je vanzelf blij! Eieren verstoppen hoort ook bij het leven. Niet alles is er kant en klaar. Je moet offers brengen en zoeken totdat je vindt wat je warmte kunt geven. Pas dan ben je klaar met je leven en door het lijden heen. Dat is over - lijden. Over het lijden heen zijn… Opnieuw beginnen aan ‘de andere kant’ van het ego..
Geel, kleur van je ego- wil, óf van Gods wil. Wat kies jij? Voor deze vraag ben je in dit leven en nergens anders om…
Paars, de kleur van het doden van je eigen beperkte wil die goed lijkt maar meestal narigheid brengt als deze wil anders is dan de liefde in je wil. Paars, de kleur van rouwen om het oude achter je laten, maar waardoor je wel opnieuw beginnen kunt.
Wit, de kleur van heelheid die volgt als je je ego achter je laat, bereid bent te investeren door soms moeilijkheden te aanvaarden en te doorwerken, zoals Jezus dit ook deed. Hij had de moed omdat Hij wist dat daarmee een mega deel van satan zou worden krachteloos gemaakt, waardoor hij nooit meer de gehele mensheid voor zich zou kunnen winnen. Jezus vormde de materie van zijn lichaam geheel om, zodat dat nooit meer een deel van satan zou zijn.
Dat is wat Jezus deed. Hij maakte de weg voor de toekomstige mensen – dus ook voor ons – vrij, door niet Zijn eigen wil te doen, maar die van de hoogste Liefde – de Vader – in hem..
We weten nu – door Jezus’ voorbeeldstelling dat ná het aardse leven, het leven doorgaat en het God is bij wie we moeten zijn omdat Hij alle dingen nieuw maakt
Heelheid volgt dan op verdeeld, beperkt zijn en lijden.
Dát is de opstanding door middel van het kruis. Een op je genomen hebben van het kruis dat je sterk maakt, het oude onechte in je doden, je hang naar materialisme en er slaaf van zijn achter je laten waardoor het echte er uitkomt en je lééft en dus bent zoals God je ooit bedoeld had. Dat is de ultieme vrijheid ongebonden aan welke materie, verdriet, kwaad of pijn ook.
Pasen nog belangrijker dan Kerstfeest. Immers, de Liefde mag dan wel geboren zijn, maar als je er niets mee doet – zonder liefde kom je niet ver – dan zweer je ook je ego niet af. Dan kom je dus ook nooit thuis en blijf je in verdeeldheid en ellende zitten! Pasen is het feest van bevrijding uit de woestijn waar het sappelen was en thuiskomen in het beloofde land, waar overvloed en vrijheid voor ieder is omdat je dan niet meer je eigen wil en belang, steun van het verstand en de materie zoekt, maar.. de dienende naastenliefde door er voor elkaar te zijn. Dat is God toelaten en gebruiken ieder, zoals dit voor hem past volgens de in hem gelegde talenten en wil die dán pas goed gericht is als iemand het hoogste goed zoekt, dus God probeert te realiseren. Meer hoeft niet.. De Liefde is de oorsprong, het wezen, het doel en het eeuwig leven en brengt ieder thuis die dat wil. Niet dus je eigen beperkte wil doen, maar doen wat de LIEFDE in je wil!

Gera Hoogendoorn-Verhoef

(Dit verhaal staat te lezen in de Bijbel in Genesis 11 voor wie dit eens wil nazien).
Het verhaal gaat over de nazaten van Noach die in Babylonië komen te wonen. Ze vinden de bakstenen uit en maken stenen huizen. Ze besluiten op een keer een toren te maken die hun aanzien vanuit de hele wereld moest geven. Ze wilden met de hoge toren laten zien dat zij de besten waren. Ze moeten halverwege de bouw stoppen. God zorgt voor een ‘Babylonische spraakverwarring’. Tot dan sprak ieder één en dezelfde taal, maar niet die van God, Die ze nog niet kenden. Vanaf dat moment werd communicatie lastig. Men zocht de gelijksprekenden op. Deze groepen van mensen die elkaar verstonden, verspreidden zich over de gehele aarde, zoals God had bedoeld, maar wat er tot nu toch niet echt van gekomen was. Uit de geschiedenis weten we dat inderdaad in die tijd mensen zich verspreidden overal naar toe. In de Bijbel is te lezen wie waar zijn neergestreken door de tijd heen. De natuurlijke betekenis van de Toren van Babel is in het kort hierboven beschreven. De geestelijke betekenis is het hiernavolgende:

Babel staat voor ‘het rijk, de stad van de hoogmoed’ van de mens die denkt niets anders nodig te hebben dan materie, technisch vernuft en verstand dat dat alles kan bedenken en ontwikkelen. Deze mens kent de Liefde niet. Hij werkt slaafs voor en door de materie en kent alleen zijn eigen kracht of hoogstens die van zelfbedachte goden die hem zouden moeten helpen bij het realiseren van zijn vaak egoïstische plannen. De materie en deze aanbidden wat hetzelfde is als deze belangrijker vinden dan gééstelijke waarden die uit liefde en wijsheid volgen, zijn ook metaforen voor Babel. (ondertussen is het hoogste gebouw in de wereld het Burj Khalifa in Dubai met zijn 828 m. hoogte).
De Twin Towers stonden symbool voor het hoogtepunt van dat materialistische bolwerk dat aanzien moet geven. Letterlijk en figuurlijk staat dat ‘instituut’ (gebouw) voor het leidend zijn van het grote geld, de techniek, maar ook de zelfgenoegzaamheid de wereld te laten zien wie de macht heeft. Dat bolwerk is vernietigd (9/11). Niet zomaar ‘toen’. Niet toevallig, maar als teken dat je op je hoogtepunt van je kunnen, weten, bedenken en willen (materialisme) moet inzien dat dingen anders gaan dan je met je ego dacht te kunnen bereiken of dacht te kunnen bewijzen.
De schuld ging liggen bij de terroristen, de islam. Of dat wel of niet zo was of dat er achter de schermen een ander was die de oorzaak was van de ramp, is allemaal maar de vraag. Wie zal precies weten hoe iets zit? Veel fake nieuws, beelden en berichten. Wie, wat kunnen we nog vertrouwen? Ook toen waren er al slimme strategieën die het volk niet kent, maar waardoor leugen wáár, en waarheid leugen was. Laten we hoe of wat maar in het midden houden. Waar het om gaat is dat je ziet, dat als de mens denkt dat hem niets gebeuren kan, er iets gebeuren zal dat hem klein maakt. Dat klein maken kan een ziekte, geldgebrek, honger, een ramp, verlies van werk, beschuldiging, aangedaan onrecht zijn en nog zo veel meer, wat hem in verwarring brengt.
De mens dacht het leven in de hand te hebben, maar dreigt dit te verliezen.

Ook Covid is zo’n mogelijkheid tot inkeer. Klein worden. De mens bouwde zijn eigen toren tot in de hemel. Symbool voor: ’het kan niet op. Mijn geluk ligt in het alles maar kunnen doen, manipuleren, ontwikkelen en hebben wat ik wil en voorkomen wat mij niet uitkomt’. Maar… er wordt een stokje voor gestoken. Het plan van zelfgenoegzaamheid gaat niet door. Al ensceneren mensen van alles en denken zij dat zij het zo gaan krijgen zoals ze willen, zijn er evenwel ándere machten aan het werk. Deze machten gebruiken dat wat de mens in zijn kortzichtigheid wilde en zich had bedacht. Of mensen nu een virus ergens maakten, manipuleerden of niet, of dat dit virus ‘zomaar’ ergens in de natuur ontstond, het zijn hoe dan ook uitingen van liefdeloosheid van de mens zelf:
- waardoor de voedingsbodem ontstond om plannen die mensen hadden konden worden verwezenlijkt door de slaafse volgzaamheid om dat wat de massa zegt, te geloven;
- er een gunstig klimaat ontstond voor virussen om erin te gedijen;
- en deze de verzwakte met vuil belaste menselijk lichaam - en ziel - konden aanvallen.

Waar de mensheid denkt alle problemen te kunnen oplossen, komt de mens er nu – ieder voor zich – achter dat hij niet meer begrepen wordt, niet meer gehoord (verstaan) wordt, niet meer kan zijn wie hij is.
Ieder heeft andere belangen en andere doelen. Dat strookt niet altijd met elkaar. Er groeit dan verwijdering tussen mensen en groepen. Gevolg is dat er verwarring, verstrooiing, tweedeling komen waar een volk niet meer in eenheid leeft.
Spraakverwarring zorgt ervoor dat je elkaars taal niet meer spreekt. Je groeit uit elkaar en volgt je eigen weg.. . Je kunt, wilt jezelf niet meer verbinden met de ander omdat je jezelf beter waant dan die ander en die ander daarom maar misbruikt, of geluk, welvaart misgunt door alles naar jezelf toe te trekken om het beter te kunnen hebben, meer macht te krijgen. Ook angst voor het verliezen van welvaart, belangen, gezondheid zorgt ervoor dat je slaafs navolgt wat men zegt en beweert. Het eigen unieke denken en handelen houdt op, worden verstikt en laten zich ook verstikken in regels omdat je niet meer vertrouwt op je eigen liefdevolle ingevingen die je zouden beschermen waar dit nodig is.

God wil het unieke, dus zal Hij deze verwarring gebruiken. Hij wilde die verwarring niet. Nee, mensen zélf begonnen ‘een andere toon te zingen’, andere taal dan die van de liefde te praten’. God wilde geen kudde waarvan de schapen geen identiteit meer hebben en klakkeloos de hoogste bieder achterna lopen, zoals dat steeds vaker gebeurt. De hoogste bieder is het goud, het geluk dat materie, techniek en verstand lijken te beloven, maar ook de macht die mensen willen.
Die ene taal die wordt gesproken is die van de hoogmoed. Eenheid is daarbij niet mogelijk, omdat immers ieder beter wil zijn dan de ander. Dat is Babel, of ‘het zijn in Babylonië’, waar niet de taal van de Liefde – de taal van God in het hart – wordt gesproken, maar de taal van het ego, het kwaad, de liefdeloosheid. Deze taal brengt versplintering, waarbij samenwerken niet meer mogelijk is.
Geen gewoon uniek mens is gebaat met bolwerken van materialisme. Hij krijgt er niet meer werk, eten, leefruimte of gezondheid door. Sterker nog, het geld, de macht, geluk blijft hangen bij een bepaalde groep. De groep die men opwaardeert, eer geeft of die het hardst om aandacht en onderwerping van anderen schreeuwt maar in wezen over de rug van al die slaven wil groeien. Er volgt door die ene taal van liefdeloosheid, nog meer liefdeloosheid en dus… onderdrukking!
Daarom zorgde God ervoor dat mensen een andere taal gingen spreken dan die van de toen heersende onwetendheid en hoogmoed. Hij liet als reactie op de sterk geworden neiging tot hetzelfde - hetzelfde bedenken, willen, nastreven en doen = dezelfde taal spreken - waarbij ieder aan eenzelfde doel namelijk beter en meer zijn dan de ander moest meewerken, de impuls tot uniek zijn, groeien. Immers alleen hierdoor zou weer vanuit unieke belangen samenwerking mogelijk zijn.
Juist door elkaars unieke eigenschappen en wil te benutten, is er samenwerking ten goede omdat immers ieder er mee gediend is omdat ieder gezien en gewaardeerd wordt om wat hij is en doet. Dát is het doel van God. Hij wil dat we de ene taal van liefde spreken door het unieke – ieders eigen taal – te doen. Dat is juist wat God in de mens is. God heeft dat unieke als iets goddelijks in de mens gelegd. De liefde die God is, wil dat ieder mens deze kans, dit voorrecht dat het leven is, inziet en benut tot wederzijds nut. Het uniek zijn geeft onnoemelijke kracht als dit unieke gedragen wordt door de liefde. Dat is Gód: alles uniek, speciaal door de liefde voor dat unieke, zodat een prachtige samenleving – ook een bouwwerk – tot stand wordt gebracht.

Dat zijn de vele wegen die naar Rome leiden. Het reizen door al die verschillende landen met ieders eigen taal maakt het mooie in het leven en doet allerlei van elkaar leren, verkennen, leren, delen, eigen maken, zodat het goede versterkt of bevestigd wordt.
Het is juist het diverse, unieke waardoor ieder het zijne kan bijdragen en je eigen doel met behulp van de ander verwezenlijkt wordt. Als je een huis bouwt, bouwt de ene de fundering, de ander metselt de muur, de ander het dak, de ander zorgt voor de inrichting. Je benut elkaars expertise, talent en voorkeur. Wat de een niet weet of kan, weet of kan de ander. Door samen te werken kom je verder en kun je een bolwerk maken. Wie daar niet bij past zul je niet laten meebouwen aan je huis omdat dat immers dan niet wordt wat je voor ogen hebt. De ander dient dan zijn ruimte te zoeken en mensen te verzamelen met wie hij zijn huis wil bouwen. Hoe dan ook, samen maak je dat huis tot wat het is. De bewoner – de geest erin – geeft het huis de goede, minder goede of soms slechte uitstraling al naar gelang zijn liefde is en hij een en ander dus vorm geeft. Een mens herkent de aard aan hoe dat huis is, als hij enigszins gevoelig is voor wat waar en echt is. Het bouwwerk vervalt als de geest eruit wegtrekt en het niet meer onderhouden wordt, waardoor het uiterlijke langzaam vervalt, alleen het meest harde overeind blijft.

Je bouwwerk kan tot in de hemel rijken, maar is niets waard en alleen maar klatergoud en dus misleidend als anderen er niets aan hebben of erdoor verzwakken of verdwalen. Als mensen worden uitgebuit en zelf de mogelijkheid om een huis te bouwen wordt ontnomen, is zo’n bouwwerk goddeloos. De mens moet weer gaan inzien dat hij zijn uniek zijn aan het vergooien is en opoffert aan een bouwwerk dat mogelijk werd gemaakt voor een bepaalde groep.. Je bent slaaf zolang je dit goedvindt…
Gods liefde was (is) er om de mens te behoeden voor slaafse uniforme eenheid waarbij gebouwd werd (wordt) aan een afgodentempel, een toren die zogenaamd tot in de hemel moest reiken maar in wezen een vals symbool was voor schijnbare verbinding met God, liefde voor de medemens. Denk aan de huidige plannen voor de Great Reset waarbij de mens slaaf zal zijn van een digitaal controle systeem waarbij zijn uniek zijn totaal onmogelijk geworden zal zijn tot eer van een groep mensen die de taal spreekt van ‘ieder voor zich, maar alles voor mij’ en zegt God te dienen…, maar dienaar is van het kwaad.
De aarde is bedoeld voor iedereen. Niet voor een bepaalde groep die wil heersen over de hoofden van anderen. De gehele aarde moest bevolkt worden zodat ieder zijn eigenheid juist zou bewaren en zou benutten, zijn eigen lied zou zingen, zijn eigen identiteit kon behouden, zijn eigen taal zou spreken. Dat kan niet als er maar één lied de hoogste toon viert die ingaat tegen de kracht en de schoonheid en rijkdom van het uniek zijn en het onmogelijk maakt om iemand zijn eigen unieke toon te zingen!
Daarom was en is het liefde als God zorgt voor verspreiding. Dat is een streep door de rekening van de hoogmoedigen, die denken met grootse materiële plannen en spullen de ‘eenheid’ te bewerkstellingen. Ze zullen bakzeil moeten halen en moeten zien dat hun doel niet bereikt kan worden als ze niet een INNERLIJKE ENE TAAL - en wel die van God die hen wezenlijk verbindt - willen spreken.

Juist door die verspreiding kunnen mensen aan het essentiële van hun aard en wezen werken. Ze zijn dan op zichzelf aangewezen en zullen het moeten hebben van hun eigen innerlijke kracht. Zolang er één materiële leider (heersende geest, moraal) is en mensen onder dwang moeten doen wat die liefdeloze leider wil, dus de taal van die leider spreekt, kun je die toren ook niet bouwen. Vroeg of laat komen de bouwers, de slaven in verzet en blijft de toren onaf. De leider en zijn gelijkdenkende onderdanen zijn nog steeds van mening dat dat wél mogelijk is, maar de diepe waarheid van alle mensen tezamen maakt dat er een uiteenvallen gaat volgen waar dat die nep-eenheid, die schijnbare eenheid van ‘wij voor ons allen’ wordt nagestreefd, maar waar het wezenlijke eenheidsbeginsel ontbreekt. Een toren gebouwd op deze liefdeloosheid heeft een zwakke basis. En ieder weet dat je geen toren op los zand kan bouwen.

God werkt met zijn gelijkgestemden - geesten, overledenen die rijp zijn (engelen), maar ook gewoon de goedwillende mensen op aarde die inzien dat liefde en samenwerken daarvanuit echt eenheid brengt - aan een écht bolwerk van vrede. Dat gaat tussen de bouw van de toren van Babel waar veel mensen aan bouwen kost wat kost, dóór. Voor ieder is het zijne.
Ieder mens zal plaats moeten bepalen omdat immers het diepste innerlijk geweten dat een keer van hem vraagt. Dat zaait een Babylonische spraakverwarring. Immers, de ene zal dit kiezen, de ander dat. Gezinnen, groepen, relaties zullen onder druk komen te staan omdat ieder voor zich een (andere) keuze zal moeten maken.. Ieder zal weer iets anders willen vanuit andere doelstelling, kennis, overtuiging en belangen. Ieder zingt weer een andere lied en spreekt weer een andere taal. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Gods geest is immers in ieder mens, dus de neiging het unieke te willen, blijft. Dat unieke komt juist sterker aan de oppervlakte waar mensen onderdrukt worden en lang genoeg slaaf zijn en inzien dat het unieke een levensvoorwaarde is. Alleen… zal er iets moeten gebeuren dat mensen wakker maakt en moed geeft om te vechten voor dat unieke.
Menigeen vraagt zich in deze tijd af wat hij zal moeten kiezen. Wat is zijn wezenlijke doel of houvast. Leeft hij voor zijn ego, voor de schijnwaarheid, leeft hij in angst, wil hij materie en macht niet loslaten, of durft hij zich hogere doelen te stellen en zich meer bezig te gaan houden met wat werkelijk rust en vrede brengt? Mensen kiezen snel uit angst. Ze willen horen bij de meest grote schreeuwers, de veroordelaars, de oneerlijken, omdat dit hen voordelen lijkt te brengen. Zij lijken immers te winnen. Ze lijken gelijk te hebben, maar de tijd zal leren dat dat niet zo is. Ze treden de zachtmoedigen, de trouwhartigen, de nog steeds in liefde en waarheid gelovende mens, met voeten. Ze vervolgen, schelden uit, discrimineren, benadelen de zachtaardigen die het unieke willen behouden en zich afscheiden van - of afgescheiden worden van - de massa die niet wakker wil worden, eigenbelangen zoekt en uit angst voor benadeling eieren voor haar geld kiest.

Maar God – de liefde, de oprechtheid in ieder welwillende mens – zorgt ervoor dat die scheiding vanzelf volgt. Ieder mens zal vechten voor zijn uniek zijn. Dat geeft echter wel onzekerheid, verwarring. Je weet niet meer welke taal je moet spreken als je zwak en bang bent… Je verstaat elkaars taal dan ook niet meer en… wegen scheiden zich. Mensen zullen ook ieder hun eigen weg gaan. Het is maar wat je kiest en… van waaruit je dit doet!
Maar het mooie is dat je door je keus steeds meer op jezelf aangewezen bent, je meer in contact komt met het wezenlijke van jezelf. De verwarring maakt je meer en meer echt. Als het zogenaamde mooie, plezierige, leuke, veilige, je luxe, comfort wegvalt, zul je je doelen moeten herzien. Je zult jezelf dan moeten afvragen wat jou werkelijk waard is en welke offers je daarvoor wilt brengen. Je gáát dan ook je weg en komt mensen die bij jou passen, dus jouw taal spreken, tegen. Je verstaat elkaar. Je herkent elkaar. Je vormt met hen nieuwe samenlevingen. Zo kunnen mensen van allerlei soorten en maten met elkaar werken aan de ene wezenlijke taal die iedereen verbindt en erdoor in leven blijven.

Wanneer techniek, materie, groot geschreeuw en dwang leken te winnen, blijft er van dat bolwerk van schijnkracht niets over, als mensen blijven vertrouwen op het goede in de mens dat altijd vrij blijft, ook al zit je op een eiland. Het zal vreselijk zijn te moeten ontdekken dat iemands toren van Babel niet áfgebouwd kan worden vanwege juist de steeds sterker wordende kracht van liefde die mensen uiteindelijk of ze kwaad of goed willen altijd nog eens verbindt! Dat is God in de mens die hem altijd weer door de grootste ellende heen helpt en uitzicht geeft op een betere wereld. Deze betere wereld komt zodra mensen klein geworden zijn door alle nood en inzien dat hun strategie van groter, beter, meer, macht, dwang wel leek te winnen, maar uiteindelijk bakzeil moet halen.

God gaf aan de mens de mogelijkheid om stenen te maken. De mens was vrij om er het goede mee te doen. Zo is dat met alles wat de mens uitvindt. Hij vindt het niet uit, maar hij herkent ergens iets in zijn gemoed en gaat dat realiseren. Anders gezegd: God geeft een plan. De mens geeft er overeenkomstig zijn (graad van) liefde is aandacht aan en wil dat plan gebruiken. Maar wat God niet kan doen is bepalen of de mens dat plan in liefde of liefdeloosheid uitvoert. Het is de mate van liefde en wijsheid in de mens zelf die bepaalt of hij van zijn nieuwe vondst ook iets goed maakt!
De mensheid heeft van ontelbare prachtige eureka’s mooie dingen gemaakt, maar ze nogal eens verkeerd en grenzeloos toegepast, waardoor er onnoemelijk lijden is ontstaan. Het paradijs - waar Gods taal wordt gesproken - is ver te zoeken, al leeft het nog steeds diep verscholen in ieder mensenhart. Ieder mens kan en wil daar wel wonen diep in zijn hart, maar menigeen heeft er geen geloof meer in…
Menig mens denkt dat hij verdreven is uit het Paradijs voor altijd. Nee, dat is niet zo. Maar soms moet een mens verdeeldheid, verwarring meemaken en een ándere taal gaan spreken – de taal van het hart - juist om zijn kracht weer te vinden en zijn eigen unieke weg (weer of alsnog) te gaan. Zodoende komt hij weer in zijn eigen land terecht – komt hij op de ‘plek’ waar die ene taal gesproken wordt die hij kan verstaan als hij dat wil. Hij zal dus ook moeten geloven in de kracht en werkzaamheid van die taal. Zo ja, dan wordt hij gelukkig en gaat zijn plan bijna vanzelf. Immers, hij heeft er liefde voor en krijgt in zijn innerlijk alle kennis aangeboden die hem leidt naar de juiste info, juiste spullen, juiste mensen, juiste omstandigheden op zijn pad.
De innerlijke toren van Babel is geen toren van Babel meer, maar dan een bolwerk van liefde dat een echt solide basis heeft, waarop inderdaad een ‘ontwikkeling tot in de hemel’ mogelijk wordt. De toren is dus wel mogelijk, maar dan vanuit eensgezindheid, wat evenwel op aarde nooit perfect te realiseren is. Geestelijk gezien wél, omdat in de geest geen enkele grens is voor wie werkelijk, dus grenzeloos liefheeft.

Je kunt met je ego, je hoogmoed of met de grootste zak geld denken de toren tot in de hemel te kunnen bouwen, maar deze zal niet afkomen, als je onderweg in verwarring wordt gebracht door je eigen mislukkingen, moeite, pijn, en ook al die verleidingen die je afhouden van je doel. Je moet iets dan wel echt graag – dus met heel je hart – willen, want anders zijn er veel leeuwen en beren, waardoor je toren niet afkomt. Voor jouzelf is het dus ook weer de vraag welke taal je wilt spreken en of je die wilt léren.
Anders gezegd: je kunt jezelf de hemel in prijzen door je slimme verstand, ontwikkelingen die je uit eigenbelangen maar zogenaamde algemene belangen wil zien te bereiken, maar zo werkt het niet. Liefde is liefde en geen nep-liefde. Hemel is leuk als het hemel is, maar is hel als je liefde en dus je intentie niet liefdevol is! De toren van Babel kan nooit wat worden en bereikt nooit de hemel, omdat hemel bereiken of ontwikkelen tot in de hemel alleen mogelijk is op INNERLIJKE gronden, dus uit waarheid en echtheid en… dus belangeloosheid en wederkerigheid!
Daarom houdt ook het bolwerk wat de mensheid nu opgebouwd heeft aan ego en hoogmoed op te bestaan. Alles, de hele materie zal vervormd worden. Er zal zich een wereld op die puinhopen en op het moeten erkennen van je kleinheid ten opzichte van wat God te bieden heeft, groeien. Maar eerst zal men dit moeten inzien. Eerst zal ieder mens moeten bedenken welke taal hij spréékt en welke taal hij eigenlijk wil spreken. Hij zal niet meer Oost-Indisch doof moeten zijn voor zijn hart waar Gods liefdesadviezen te beluisteren zijn en zeggen: ‘ik wist het niet. Mij is niets verteld. Ik had geen keuze’. Ieder mens - dus ook jij - zal verantwoording moeten nemen voor wie je wezenlijk wil zijn. Verwarring stopt als je jezelf op orde hebt. Je bent dan verlost van slavernij en uit gevangenschap van het rijk van Babel, waarin alleen het onechte, uiterlijke, tijdelijke waar en dus waardevol leek, maar het niet is!

Zoals verwarring groot is wanneer er een verkeerd streven blijkt en het lastig of te laat vluchten blijkt, zal ook innerlijke verwarring voorafgaan aan het groeien van het nieuwe rijk van vrede en eerlijke vrijheid voor ieder die dat wil. Niemand zal moeten proberen om uit te vinden om wie het wel of niet gaat. Ieder weet het voor zich! Als blijkt dat mensen de ontstane problemen niet meer in de hand hebben, zal er verwarring zijn voor wie dat dan inziet, maar inziet er zelf aan meegedaan te hebben. Zoveel mensen hebben in liefdeloosheid geleefd, terwijl ze het nooit beseften. De verkilling van liefde is over de gehele aarde in zwakke harten geïnfiltreerd omdat daar een zwak geloof, een zwak streven was al werd er toch nog op een voorzichtige, overwinning van de waarheid gehoopt. Ze werd echter nog niet nágestreefd met heel het hart omdat er zoveel offers mee gemoeid gingen. Het gemak diende de mens, het goede daargelaten. Het is tijd voor eerlijke verdeling van innerlijke wijsheid, van wezenlijke kansen, van talenten, van goederen. De hele wereld moet bevolkt. Het unieke menselijke hart moet nu eindelijk bewerkt, gecultiveerd, beplant. Het is vruchtbaar. Nog steeds… al is er veel tijd verloren. Dat braak liggen bracht weinig goeds op, maar was een nodige voorbereiding om er dan nu eindelijk iets goeds in te laten groeien. De tijd is rijp. Anders gezegd: alle gebieden van je hart (de aarde) moeten nu worden verkend en ingenomen. Al die gebieden kunnen samenwerken door één taal te spreken. Zolang de mens verdeeld is in zichzelf bouwt hij aan een toren van Babel die nooit afkomt, instorten zal en getuigen zal van liefdeloosheid die niets tot stand brengt dan verval en onvrijheid.
Babyloniërs waren goddeloos. Ze waren inwoners van een land zonder leidende liefde, dus zonder God en Zijn adviezen. Ze waren dus aan zichzelf overgeleverd. Vandaar dat afgoderij ontstond en alles prachtig en mooi werd gevonden als dat ‘de goden maar gunstig zou stemmen’.

Dat ‘de goden gunstig stemmen’ niets anders was dan toegeven aan je eigen liefdeloosheid dat je afhield van goed doen, had men niet door. Men bedacht de grootste offers – zelfs mensenoffers - om de goden maar te pleasen. Zo doen we nu ook. We rekken grenzen maar op en zijn er trots op zo vrijdenkend te zijn dat we geen respect meer voor het leven, het unieke, de vrijheid denken te hoeven hebben. Ook dat is de toren van Babel.

Maar zoals hoogmoed vóór de val komt, komt ook de toren gebouwd uit liefdeloosheid nooit af… ! God werkt nog steeds door ieder mens die volhoudt, in stilte gelooft, hoopt en vertrouwt op de alles vermogende kracht van de ene taal die in ieder mensenhart het vermogen heeft gelegd om überhaupt te horen en te spreken: de zuivere liefde die als enige het leven geeft voor altijd aan hen die dit willen en gelovenof gáán willen of gáán geloven. Vanuit deze taal bouw je een sterke toren tot in de hemel op aarde.

Gera Hoogendoorn-Verhoef

De bijbel spreekt ervan dat het volk de leider krijgt die het verdient. Oei! Verdienen? Zijn we dan zo slecht bezig dat er aan onze vrijheid wordt getornd door de regering die we ooit hebben gekozen? Verdienen is recht hebben op iets, door iets wat je deed. Verdienen is verdienste. Een gunst. In kwade zin is het straf. Zo wordt verdienen dus onredelijk, gemeen of een wel verdiende verdienste?
Als we een goed hart hebben en werkelijk het goede voor ogen hebben, gáán we voor dat goede wat we willen. Als we eerder denken aan onze eigenbelangen, frustraties en meningen en meer enthousiast worden voor wat ons zelf dient, dan zal de ver - dien - ste zijn dat gaat komen wat onze gedachte is. Eigenlijk laat het gevolg dus zien wat we hebben gedacht en hebben gewild. We verdienen het dus dat we krijgen wat we wilden..
In die zin laat de regering die verdeeld is, ons iets anders voor ogen houdt en een dubbele agenda lijkt te hebben, ons zien dat wij zelf verdeeld zijn, zelf iets anders voor ogen houden dan we zeggen, en goed voor ons is. We hebben dus zelf ook een dubbele agenda.
Die dubbele agenda ontstaat door van twee walletjes te willen eten:
- We zeggen zelf vrij te willen zijn, maar laten ons betuttelen. Of het gaat om werk, geld, status, studie, inperking van vrijheid, angstig maken of dingen doen of hebben waardoor je hoort tot een bepaalde groep die in de markt ligt of aanzien, status heeft. We maken veel meer uren, werken meer dagen dan we willen. We gaan akkoord met steeds hogere werkdruk, regelgeving enzovoort en zijn hierdoor onvrij geworden. We putten onszelf uit en jagen verkeerde doelen na die ons leegmaken, stress geven en ongelukkig doen zijn. We vinden dat het hoort bij deze tijd…
- We zijn niet bereid concessies te doen. We luisteren niet voldoende naar de ander, maar vormen liever 2 kampen dan water bij de wijn te doen en dingen te laten voor wat ze zijn.
- We willen in alles verzorging, mopperen over duurdere premies maar zijn niet bereid zelf iets meer te betalen - of te doen (of te laten) - voor een eigen gezonde verantwoorde leefstijl hoe je die ook ziet.
- We willen dat er overal meteen hulp komt opdraven, maar kijken zelf niet goed genoeg naar wat we zelf (eerst) kunnen doen.
- We zeggen dat we er direct voor de ander zijn, maar roepen wel dat we nergens tijd voor hebben. Dat hebben we ook niet, want we gaan ten onder aan werk, allerlei plichten, maar ook aan leuke dingen doen. Genieten is de leus.
- We zeggen vertrouwen te hebben in ons lichaam en de natuur, maar maken dat lichaam ziek door vreselijk veel verkeerde voedingsstoffen, tegennatuurlijke gedragingen en dwingen ons in allerlei keurslijven door angst dat we het niet redden en betalen aan van alles en nog wat, om maar niet te hoeven lijden, waardoor we juist lijden.
- We zeggen dat we moeten leven en moeten laten leven, maar doen dat dus niet, want we staan er meteen met onze grote mond bovenop en geven de ander amper ruimte, zeker als deze niet zo’n grote mond heeft. We laten de anders denkende gewoon weg uit de tv uitzending, tenzij hij kijkcijfers zal opleveren…
- We willen van alles genieten, maar bewaren niet het nodige geld voor de noodzakelijke normale kostenposten.
- We zeggen tevreden te zijn, maar weten van gekkigheid, eenzaamheid, en een niet gezien worden niet meer hoe we ons bezig moeten houden. We zijn te moe om iets zinnigs aan te pakken en verzanden dan maar in oeverloos zappen, googelen, facebook. Dikwijls worden we er juist nog onrustiger, machteloos of ontevreden door.
Wie goed doet, goed ontmoet. Maar hoe zit het dan met ons als volk, als natie, als gemeenschap? Zijn we nog wel wie we bedoeld te zijn? Waar is de liefde voor de eenvoud, dankbaarheid voor het werk, voor ons eten, belangstelling voor de ander gebleven? Is het toch niet meer een ieder voor zich geworden? Verwachten we niet vanzelfsprekend dat alles voor ons klaarstaat iedereen het voor ons oplost en willen we tegelijkertijd niet alles zelf oplossen en regelen? Zijn we zelf geen dictators geworden, maar zijn we ondertussen ook niet slaven van het systeem dat ons in de macht heeft? Wat is onze dubbele agenda?
We maken ons druk om meer of minder feestdagen, pretjes, hij of zij, een neergeschoten wolf, Zwarte Piet, maar kunnen ons beter druk maken over onze toekomst waarin wel eens geen enkele vrijheid meer zou kunnen bestaan voor het gewoon vrije leven. Welke spijt zouden we hebben als we dan zouden zien dat we onze vrijheid verloren hebben omdat we ons eerder druk gemaakt hebben over zaken die in geen proportie stonden tot de vrijheden die we verloren! Zijn we soms halfhartig? Ja het woord zegt het al: we leven met een half hart, dus… met liefde tekort.
We zijn de liefde kwijt in wat we doen. Er zijn teveel verplichtingen en verleidingen. Verleidingen zijn dingen die leuk en nuttig lijken maar het niet zijn. Ze zijn eigenlijk niet nuttig alhoewel ze wel leuk zijn. We doen toch vaak liever deze dingen dan dat we investeren in wezenlijke zaken zoals er voor elkaar - of eerst maar eens voor jezelf - zijn, zoals je echt bedoeld bent te zijn. Ook eigenbelangen dienen nooit vrede en vrijheid als andere mensen, groepen die niet eens zijn met waar voor gestreden wordt, worden gedupeerd of beschuldigd als veroorzaker van iets. Náást elkaar leven in respect getuigt van liefde. Nee, deze liefde is geen zoetsappige, plakkerige kleffe liefde die geen liefde is. Werken voor je eigen gelijk is nooit liefdevol. Werken aan een nep ik die zich voedt met surrogaatzaken die dus schijnbaar geluk en vrijheid brengen is ook nét zo liefdeloos.

Go with the flow
Waarom dan nu een regering die niet staat voor wat ze het volk doet geloven, maar bezig is tweedracht en chaos te zaaien? Zou de regering ons de spiegel voorhouden van hoe het er in een gemiddeld huishouden of in je eigen leven aan toegaat: verdeeldheid, angst, onzekerheid, maar ook machteloosheid, eigenbelangen dienen, niet doen wat je wilt, maar doen wat er zich aandient gewoon omdat je dit gewend bent of gemakzuchtig bent? Men zegt zo makkelijk ‘go with the flow’. Maar is het de bedoeling dat je klakkeloos meegaat met wat ‘men roept’, de overheid ‘ziet als het beste voor volksgezondheid’ terwijl alle maatregelen om ‘volksgezondheid te bewaken‘ veel meer ellende en verdeeldheid brengen dan wat de ‘epidemie’ veroorzaakt, terwijl je – als je alert bent en onpartijdig – je ook kunt weten (of misschien al wel weet) dat er zeer veel andere meningen zijn die aantonen dat er geheel iets anders nodig is om volksgezondheid te bewaren? Met welke stroom ga je eigenlijk mee? En.. waarom kies je een bepaalde weg? Is dat weloverwogen bewust of praat je de media na, kies je uit angst, boosheid, eigenbelangen of frustratie?
Als je het meegaan met de stroom als positief ziet, is het prachtig! Maar besef je dat als je meegaat met de rivier die een modderstroom blijkt te zijn, is het eind een eindeloze put met prut, wat je toch vast niet als doel zult hebben. In een dergelijke stroom verdrink je. Je kunt immers niet zwemmen en niet staan in modder. Het is een bodemloze put van ondoorzichtige ellende waarin je wis en waarachtig stikt.
Meegaan met een stroom helder water zal je brengen naar een plek van verzameld water waarin je kunt zwemmen om weer op de kant te komen. Ook niet makkelijk. Het zal je vele moeite kosten, voor je daar bent.. Zeker als die stroom lang en wild is. Maar… je hebt mogelijkheden om houvast in de vorm van bomen of hout enzovoort op je weg tegen te komen. En.. je kunt je laten drijven. Ook meegevoerde obstakels kunnen jouw redding zijn. Je kunt ondertussen dus moed en energie verzamelen. Je hebt in ieder geval overlevingskans. Ook een boot kan varen op een stroom. Kortom, je kunt gered worden.. Maar wat als je jezelf kansen ontzegt door meteen al maar in de stroom te springen zonder te verkennen met welke kwaliteit water je te maken hebt? En.. hoe kun je dan terug als je spijt krijgt?

‘Go with the flow’ klinkt zo leuk en vrij. Maar voordat je meegaat met de stroom zoals deze nu stroomt, dien je je wel af te vragen met wat voor een soort stroom je te maken hebt. Gaat het wel om een heldere stroom of is er straks geen ontsnappen meer aan als je pas laat ontdekt dat het een modderstroom betreft al leek het oppervlaktewater helder…
In deze tijd is ‘go with the flow’ niet wat het hoort te zijn. Meegaan in de stroom van egoïsme en dus eigenbelang, angst, overvloed en onnatuurlijk leven is altijd iets dat ondoorzichtigheid brengt en chaos. Ook prut dus. Weet je wel wat men echt van je wil en weet jij dat eigenlijk wel van jezelf? In hoeverre ben je eigenlijk vrij om te doen wat bij jou past als ‘iedereen’, de maatschappij, de wereld van alles van je eist of verwacht? Wat dan als je niet eens weet wat het doel is van wat men beweert, of zegt te doen en jij jezelf niet eens meer trouw kunt zijn omdat je al veel te lang slaaf bent geweest van het prestatiegerichte systeem?
Als je je ware ik zou volgen, zou je vol vertrouwen kunnen meegaan met de stroom van het leven. Je weet dan dat de enige rivier die levensstroom geeft, liefde laten stromen is. Je weet dan dat wie goed doet, goed ontmoet. Anders gezegd: als je uit zuivere belangeloze liefde iets wilt, zal het je goed gaan. Je zult dat op je pad krijgen wat je zelf aan matrix hebt geweven. Als je halfhartig bent - dus onecht - omdat je niet zelf vrij bent door oneerlijk tegen jeZELF te zijn, moet je niet vreemd opkijken dat je meehelpt aan een onvrije wereld.
Wat je zegt ben je zelf.
Wat je gelooft komt.
Wat je wilt, zal waarheid worden.

Je zult dus heel bewust moeten weten wat je zegt, wat je gelooft en wat je wilt. Als je niet zelf bereid bent om eerlijk te zijn tegen jezelf en jijzelf ook niet werkelijk verantwoording neemt voor je eigen geluk maar dat laat afhangen van de regering, van het ziekenfonds, van het pensioenfonds, van de baas, van de banken, van de gemeenten, van je buren, van je familie, zul je krijgen wat zij willen.
Je gaat dan mee met hun stroom. Ze willen graag dat je dat doet, want het voegt voor hen iets toe. Maar.. geldt dat ook voor jou? Nee, want het helpt je niet sterk te worden in wat jij denkt, gelooft, hoopt en wilt bereiken. Je zult verantwoordelijkheid moeten nemen voor wat jij zelf diep in je hart wilt bereiken. Je zult ruimhartig moeten zijn.
Je bent schepper van je eigen lot. Ieder mens is dat. Daarom moeten we ons afvragen wat we kunnen veranderen als we een andere toekomst dan onvrijheid willen. We zullen meer bij onsZELF - bij God, de belangeloze liefde in ons - moeten kijken. Dáár ligt de stroom van helder water waarop we ons kunnen laten drijven als we te moe worden om te zwemmen.
Zou de kwestie die nu speelt een oproep, kans zijn om in te zien dat we meer vanuit ons hart moeten werken en eerlijker moeten zijn, waardoor we met minder tevreden zouden worden en dus minder geld nodig zouden hebben om deel te nemen aan die maatschappij? Zouden we meer vanuit ons hart moeten werken waardoor we minder verzuimen op ons werk waardoor de baas minder premies hoeft te betalen en waardoor jouw loon dus hoger kan worden? Als we bij schade eerlijk het formulier invullen en niet andere schade willen verhalen bij de verzekeringsmaatschappijen, zouden we minder hoge premies moeten betalen. Zouden we minder vernielen, dan zou de overheid meer geld overhebben voor belangrijkere dingen. Zouden we minder troep laten slingeren, zou er minder op te ruimen zijn. Zouden we aardiger zijn tegen elkaar en minder ruzie zoeken, zouden we minder onkosten maken voor handhaving en minder overlast bezorgen, dus besparen op kosten. Zouden we meer bereid zijn om er niet de kantjes van af te lopen, zou alles goedkoper worden. Zouden we minder ons hand ophouden om maar makkelijker iets te verdienen, zouden we veel minder regels hebben die gehandhaafd moeten worden en zouden we gelukkiger worden. Zouden we vaker tot ánder werk bereid zijn, zou er minder werkeloosheid zijn, dus zouden veel meer mensen kunnen meedoen in de maatschappij en zouden onkosten vanwege werkeloosheid zoveel lager zijn. Zouden we wat meer ruggengraat hebben of niet zo bang of zwak zijn, zouden we ons niet ‘meteen maar’ ziek melden als het ons even niet zo mee zit, waardoor ook controles niet zo nodig zouden zijn. Zouden we niet veel beter onze keuzes in leefstijl kunnen maken als we eerlijker kijken naar wat ons goed doet voelen? Zouden we blijer worden als we met een minder mooi huis of tweedehands meubels tevreden waren waardoor we niet een zo hoge hypotheek moeten zien op te lossen? Zouden we gelukkiger zijn als we vaker bij ons gezin zouden kunnen zijn in plaats van alles maar nalopen aan ‘leuke dingen’? Zouden we minder stress hebben als we met meer overtuiging ons werk zouden doen, onze dagen zouden vullen met meer nuttige dingen zoals omzien naar elkaar omdat daar dan meer tijd voor is? Ach.. we kunnen de rij heel lang maken…
Zie je? We krijgen wat we verdienen en hebben niet eens in de gaten, dat we zelf allerlei onrecht, betutteling, harde regels, bureaucratie hebben veroorzaakt en… blijkbaar nodig hebben! Nodig hebben is ook verdienen… We krijgen dus wat we nodig hebben. We krijgen dus wat we verdienen. Verdienen is dus nodig hebben. Als we het zo zien, kunnen we mogelijk beter en meer positief tegen een lastige regering aan kijken.

Als we het bij ons ECHT WARE onszelf zoeken, krijgen we… macht! Macht over onrecht, oneerlijke verdeeldheid, snode plannen maar ook over onze eigen liefdeloze neigingen en acties. Waar we immers in onze kracht staan - we hebben het hart hoog - zijn we krachtig. Alleen hierdoor krijgen we vat op wat ons klein wil maken of houden. Door krachtig jezelf zijn - dus echt zijn - verdwijnt onrecht. We moeten dan wel weten wie, wat het ZELF dus in ons is! Dat ZELF in ons is onze goddelijke oorsprong. Het is God in ons die ons doet leven en richting geeft, zoals de stroming de gang van de rivier bepaalt.
We hebben een kentering nodig om weer - of alsnog - het goede te verdienen. ‘Alsnog’ is beter gezegd, want dat eerlijke rijk van vrede en gelijkheid is er nog steeds niet van gekomen! We moeten elkaar gaan dienen in plaats van heersen met onze egoïstische belangen. Ja, liefdevolle belangen - soms heel klein - werken al met al iets groots uit. Een stroom van kleine goede daden - dus dienstbaarheid - doet bergen verzetten. Alleen dan is het ‘go with the flow’ aan te bevelen.
We zijn echt liefhebben en waardevolle doelen nastreven vergeten en kwijtgeraakt. Er is zoveel ruis… We zijn vergeten om elkaar te dienen. Dienstbaar te zijn. Kán dat nog wel in een tijd waarin we het te druk hebben met geldzaken, overleven, genieten, studeren, hogerop komen, angst voor ziekte, angst voor van alles en nog wat? We hebben niet eens tijd om bij te komen van wat ons leegmaakt en uitput. En we weten niet eens meer waar werkelijke geluk te vinden is…

Welke leegte is er eigenlijk ontstaan: we zijn onszelf kwijt. Begrijp goed: onsZELF. Ons meest echte menszijn. We zijn slaaf geworden van een systeem dat ons gebruikt. We zijn nummers geworden. Nog even en we mogen blij zijn als we straks mogen meedoen in een maatschappij waarin alles en ieder wordt beheerst. Omdat we onszelf niet zijn, en onszelf niet kennen, kent de overheid zichzelf ook niet. Daarom roept ze ook maar iets en komt ze vaak niet de gemaakte afspraken en beloften na. We houden onszelf niet eens aan de afspraken die we met ons diepste hart hebben gemaakt. We waaien mee met allerlei belangen, waardoor we leegte ervaren. We gaan mee met de stroom van wat de maatschappij van ons verwacht. We menen in een gladgestreken bedje te komen, maar beseffen niet dat dat bed er wel mooi uitziet, maar ons slapeloze nachten bezorgt omdat het niet warm is. We kunnen niet meer uitrusten in het systeem waarin groter, meer, beter, best de leiding heeft en liefde zo goed als verdwenen is. We overheersen ons hart. Wij - onze eigenbelangen, onze lichamelijke behoeften, onze geestelijke afhankelijkheid, ons materialisme - zijn meester over onze zachtmoedigheid, mildheid en liefde. We gunnen ons er geen tijd meer voor. Het brengt ons niets op. Daarom dient de overheid ons niet. Ze heerst over ons omdat wij heersen over onze liefde.
De overheid dient eigenbelangen omdat wij onze eigenbelangen dienen. Ze heerst over ons, omdat wij heersen over ons hart. Dat betekent dus, dat wij uiterlijke belangen laten voorgaan op de innerlijke belangen. Hoe kan dan een overheid innerlijke dingen als doel hebben als wij om uiterlijke vragen? Ze geeft ons een koekje van eigen deeg. De overheid is niet geïnteresseerd in jouw belang, want jij bent niet geïnteresseerd in een anders zijn belang.
Wat ons kan redden en ons de beloofde lichtrijke nieuwe wereld dichterbij haalt, is meer liefdevol worden naar onszelf, maar ook naar de ander. We moeten God dus weer toelaten. Beter gezegd moeten we Jezus Christus weer volgen. We kunnen weten wat de bedoeling is, want het is duidelijk genoeg ondertussen wat bedoeld wordt met elkaar liefhebben en God de meeste eer geven: onbaatzuchtig zijn in alles wat ons beweegt vanuit ons meest echte zo-zijn. Onze wil gelijk maken aan wat de belangeloze liefde wil en hier de meeste eer aan geven, dus de meeste aandacht. Dat is alles…
Als wij dat willen en dus vragen en onze vertegenwoordigers op deze basis kiezen, laat de regering dat ook weer toe. Immers, we kiezen dan op andere gronden onze regering. De regering zal dan doen wat ze zegt vanuit intentie dienstbaar te zijn aan het volk en niet te willen heersen.. Ze kan dan ook niet meer heersen, want we hebben dan zelfrespect. Dat laten we ons dan niet meer afnemen. Maar waar is jouw zelfrespect dat je een ander jouw weg laat bepalen? Waar is jouw vrijheid dat jij je laat dwingen met chantage? Immers de overheid stelt dat je ziek wordt als… Dat anderen ziek worden door jou als… Dat je asociaal bent omdat ….. Dat sommigen meer rechten hebben omdat… Dat anderen minder rechten hebben omdat… of als…
Allemaal voorwaarden, dus voorwaardelijke zorg voor jou. Zorg voor jou tot zover dat het hen niet meer uitkomt. Góds liefde is zónder voorwaarden, is er altijd voor ieder ongeacht wat hij kiest en doet.
We moeten van ons laten horen! We moeten laten zien waar we voor staan. We moeten laten zien dat we het leven zoals dit nu is met al die narigheid als grote geestelijke nood, financiële problemen, verdeeldheid, stress, werkdruk, gemakzuchtigheid, egoïsme, angst, ziekte, scheidingen, ruzies, chaos in ontwikkelingen die tegennatuurlijk zijn, niet meer willen en gedag zeggen!
Mogelijk zullen we vrijheden houden als we ze áánkunnen.
Kunnen we de zovele ‘vrijheden’ die wij als vrijheden zien wel aan? We verzanden in oeverloos zwelgen of hoofd boven water houden en verliezen onszelf in al die vele ontwikkelingen die ons als broodnodig, passend in deze tijd en vrijheid brengend worden voorgehouden. Een stroom van aannamen waar ons geluk liggen moet, waarin we ook nog meegaan. Moet de regering ons daarom een koekje van eigen deeg geven en staan we daarom op punt om onze grondrechten te verliezen? Hoe kunnen we vrijheid houden als we ondertussen verstrikt raken in allerlei tegennatuurlijkheden, liefdeloosheid, verdeeldheid, ongelijkheid, geestelijke nood, indoctrinatie door wat goed lijkt te zijn of zogenaamd hoort?
We zijn misschien wel de grootste vrijheid verloren door God - de liefde - te verliezen omdat we hebben gekozen om niet die mens te zijn die we bedoeld zijn te zijn! En zeg niet dat je het niet wist. Je wist het wel, maar voelde je machteloos, was nieuwsgierig, had ‘niets te verliezen’, stelde je afhankelijk op of had geen idee meer van wat vrij zijn eigenlijk is. Hoe het ook zij, je koos bewust of vaker nog onbewust voor een leven waarbij je zo min mogelijk schade zou lopen. Dat je ziel, je hart al die tijd van concessies doen en leegte ervaren, gebrek lijdt en leeg was, nam je maar voor lief of merkte je niet eens meer op. Je wende eraan om als slaaf van de materie te leven en noemde dat normaal.
Zijn we nog wel de mens die we door de Liefde – God dus – bedoeld zijn te zijn? Nee, we zijn een mager afgietsel geworden van het bijzonder unieke hoogstaande wezen dat God met ons voor had en nog heeft! Dat is goddeloos. Het is goddeloos als je een liefdeloos leven lijdt omdat je kiest mee te gaan met de heersende moraal. Immers, als je geen liefde, respect hebt voor wie je werkelijk wilt zijn en de ander niet meer kunt helpen, is er liefde tekort, dus een tekort aan God. Je bent dan onderdeel van een maatschappij zonder God.

God had ons bedoeld als liefdevol wijs heerser over de natuur. We zouden geen ziekten en gevaren kennen. We hadden nog steeds de geestelijke werelden moeten kennen, gewaar moeten worden, kennis moeten hebben van hoe en waartoe de schepping er was en is, we hadden kunnen gebieden over de wilde dieren, hadden geen angst hoeven hebben voor rampen, hadden niet ziek horen te worden van ons ondertussen in mega hoeveelheden bedreigende situaties, organismen en gedachten. We zijn onszelf verloren en denken met materie en verstand deze hoogste geestelijke krachten en kennis goed te maken. We beseffen maar niet in onze ijdelheid dat zelfs het klimaat onze schuld is. We hebben voor niets meer respect dan voor wat ons zelf het beste uitkomt. We zijn gedegradeerd en moeten bang zijn voor van alles en nog wat.. We roepen om een nieuwe streng DNA en een andere dimensie die ons moet verheffen, maar we beseffen niet meer dat we onze geestelijke vermogens alleen maar weer terug krijgen door te leven in Gods orde!
Dat is egoïsme ten top. Daarom gaat alles kapot. Daarom wordt alles liefdeloos! Daarom krijgen we ook wat we verdienen… tenzij we wakker worden en weer met onsZELF aan de gang gaan en weer inzien wat ons doel is. We kunnen immers dan DOELmatig ons werk doen en ontdekken wie we willen zijn. We gaan dan niet meer voor het uiterlijke, tijdelijke, maar voor het innerlijke, blijvende. God, de liefde, de waarheid die in ons leeft. Het zal ons het leven brengen wat we nodig hebben om ons doel te bereiken. De regering is er dan om dat uit te voeren. De regering is immers de overheid die ons ten dienste staat! De overheid is een verlengstuk van wie wij zijn. Maar weten we wel wie wij zijn? Geven we wel de juiste signalen af? Waar blijven wij met ons rechtsgevoel, gevoel van solidariteit, hang naar vrijheid als we de mens die anders denkt nu veroordelen, als schuldige opzij zetten, benadelen? Is dit niet de basis voor het ontstaan van anarchie? Gaan we dit ook nog goedvinden? Gaan we verdelen en heersen waar juist samenwerken en dienen nodig is?
God heeft nooit de politiek gewild. Dat wilden mensen. God was al bezig te verdwijnen uit de maatschappij omdat er voor Hem - voor de dienende liefde - geen plaats meer was omdat mensen dat zo kozen! Ze kozen hun eigen wijsheid die echter ‘wijs’ was op grond van onwetendheid en eigenbelangen en lieten daarmee het hoogste doel - liefhebben - los. DIENEN doen we al eeuwen niet meer. Het kan al amper meer. Overal is er immers geld voor nodig en overal is er teveel en tegelijkertijd te weinig van het goede echt waardevolle. Het is overal met medeweten en medestemmen van ons wegbezuinigd.
De wereld, de mensheid vraagt om een verandering. Een verandering van mentaliteit. Een mentaliteit van dienen in plaats van heersen en onderdrukken, wat we dus allemaal zelf doen. We heersen met onze beperkte waarderingen over onze echte IK. En we onderdrukken ons echte IK. We kennen ons echte ZELF niet meer, dat God in ons wil zijn.. We moeten onszelf veranderen. Of eigenlijk niet. We moeten ons zelf worden. Laten groeien. Ons onechte zelf moeten we veranderen. We moeten onszelf andere doelen stellen. Mogelijk helpt deze overheid ons daartoe. We worden hopelijk van schrik wakker en gaan onszelf andere doelen stellen door waarden en normen weer op onze verlanglijst te zetten en.. God weer meenemen in wat we willen en als doel nemen. We rekenen dan af met de macht van het grote dat we steeds zochten en ons nu ook werkelijk dreigt te overheersen. We rekenen dan af met de liefdeloosheid, ongelijkheid en onnatuurlijk gedrag waardoor ook de natuur om ons heen onnatuurlijk reageert! Met God terug in ons leven worden we eerlijk en blijven we vrij! Dan kunnen we onbezorgd mee met de stroom van het leven. Immers, God is liefde en wil het kwaad niet. Hij wacht op wat wij kiezen. Als we Gods water (liefdewetten) over onze akkers (harten) laten stromen, komt het goed!
Vragen om oplossingen van problemen zo groot als nu bij mensen doet bedrogen uitkomen. Wij weten geen oplossingen meer. God wel. Hij heeft een leger van tig engelen dat klaar staat om ons te helpen. We moeten dan wel ruimte geven aan die hulp en niet zelf al meteen maar meegaan met wat de overheid klaar heeft, zegt en doet geloven. God als kracht van liefde vloeit overal in de harten die openstaan en geeft ook ons immuunsysteem een boost. Zolang een mens leeft in de illusie dat macht, geld, gewin, eigenbelangen liefde zijn en vrijheid brengen, zal deze mens lijden en lijden veroorzaken. Dus.. is het des te harder nodig dat er mensen opstaan en zich bewust worden van de kracht die liefde heeft. Geen paniek dus, maar vertrouwen in het gebruiken van die Kracht. Het zal ons de nieuwe wereld brengen en een regering die ons dient. Het woord ‘overheid’ zegt het al: een overheid heeft macht. Ze overkoepelt, overschaduwt ons. Een regering niet. Immers, een regering vertegenwoordigt het volk haar wil en voert deze uit.

Ze staat naast ons en dient het volk.  De overheid die we in de wereld zien heeft niets te maken met hoe God wil dat men leiding en richting geeft. 

De enige echte Overheid is die Kracht God die al het leven hoe, waar dan ook in de hand heeft. Niets maar dan ook niets is van iemand of van een overheid. Ook onze overheid die zelf voor God probeert te spelen is in Gods hand. Het vreemde is dat deze overheid mensen onvrij, bang maakt, dwingt en verdeelt, terwijl God vrijheid, vertrouwen is en geeft, vrijlaat, samenbrengt en voor ieder het zijne geeft, hoe verschillend we ook zijn! God noemt Zichzelf trouwens geen overheid. Hij noemt zich de liefhebbende Vader. De keus moet toch makkelijk te maken zijn?
Gera Hoogendoorn-Verhoef.

De tweede drie (scheppings)fasen, dagen van de week, donderdag, vrijdag, zaterdag en de zevende dag: zondag.

DE VIERDE DAG: donderdag Genesis 1: 14-19
En God zeide: ’dat er lichten zijn aan het uitspansel des Hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht. Dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren… En God maakte de beide grote lichten, het grootste licht tot heerschappij over de dag en het kleinere licht tot heerschappij over de nacht, benevens de sterren… Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vierde dag’.
Dit vers is een struikelblok voor menig onderzoeker. Hoe zouden er immers nú pas lichten geschapen worden door God als Hij aan het begin van de schepping al zegt: ‘Er zij licht’.
Met ‘de lichten’ wordt bedoeld dat de aarde nu pas in deze vierde periode van wording in een vaste baan komt. Er komt ordelijkheid in de chaos. Overal is er wel licht, maar er is nog geen vaste koers. De aarde komt in de vierde periode in een vaste aan om de zon. Anders gezegd: pas als het hart zich richt in een vaste koers rondom Gods woord - de zon die licht in alles brengt - is leven mogelijk. Het menselijk leven draait dus om Gods woord. In deze vierde fase van ontwikkeling krijgt de mens door dat het het hart is waar alle leven begint. Hij kan dus in deze vierde periode ontdekken, beslissen vanuit het hart - de zuivere dienstbare liefde - te gaan leven. Het zal hem gezondheid en welvaart brengen. Daarom heeft het hart de middelste, meest centrale plek tussen de eerste drie ontwikkelingsfasen en de tweede, hogere ontwikkeling. Het hart is de verbinding tussen de binnen- en buitenwereld, de eerdere fases van ontwikkeling en de hogere.
Zoals zonder hart de mens dood is en bij stilstaan van het hart de mens dood gaat, is ook pas door liefde leven mogelijk en leefbaar en verwordt de wereld een wereld in verval die leidt tot dood als je de liefde verliest, niet gebruikt. Alles wordt dan donker en verkilt, waardoor dood feit wordt, geestelijk en lichamelijk gezien. Geen zon, geen leven.
Materieel gezien wordt de vaste koers bepaald vanaf dan door de zon en de maan. De zon is onze zon, de maan is onze maan. Geen bijzonder iets. Maar… het grote licht, Gods licht, de Oerzonnen, waren er al wel al heel lang. Dat was het eerste licht, dat in de duisternis kwam. Deze mega zonnen, ons nog onbekend geven uiteindelijk ook onze zon zijn licht…
Gééstelijk gezien is het grote licht Gods woord. Het geeft scheiding aan tussen dag en nacht. Tussen weten en niet weten. Tussen waarheid en leugen enzovoort. Gods woord dient als leidraad (koers bepaler) om ‘vastigheid’ te geven voor altijd, overal (dagen en jaren). Zo geeft ook de zon haar licht aan de hele aarde door juist haar 'vaste' plaats (  de aarde draait om de zon, maar de zon draait op haar beurt om een mega zon).
Gods woord - alles wat bij liefde hoort (de zon) - dient te heersen als licht over de nacht (de maan, de aarde). Het dient basis te zijn van alle leven, doelen, uitingen, waarden, normen, wetgeving en beleid. De mensheid, de mensenziel kan nooit meer zeggen dat hij niet weet waar het om gaat en waar hij zijn beleid en plannen op moet baseren. Het woord van God werpt immers een duidelijk, helder licht op wat donker, vaag is en waar lijkt maar het niet is! Dat geldt ook voor het zonlicht. Het is er altijd, alleen ziet niet ieder mens dat licht gelijktijdig...
De maan staat voor Jezus Christus die middels Zijn leven laat zien waar het er in de PRAKTIJK om gaat. Hij heeft immers de liefde en Gods woord in de praktijk gebracht en laten zien dat (geestelijke) dood ophoudt te bestaan en overwonnen kan worden, waar je gehele geestkracht die je kunt vinden in het doen van Gods woord, ook DOET zonder angst. Hij liet zien dat er een gééstelijk leven is na de lichamelijke dood. Hij overwon de duisternis met Zijn liefde en Zijn offer als totaal onschuldig mens. Hij was een lichtend voorbeeld te midden van de duisternis die de zogenaamde godsgeleerden veroorzaakten middels hun uitleg van wat Gods woord zou moeten zijn. Ze - de tempelheersers - hielden er een corrupt leven op na en ‘kruisigden het woord van God’ . Ze deden alsof ze God dienden. Erger kan het niet: de waarheid weten en vertellen, maar het niet doen! Materieel gezien waren zij er de oorzaak van dat Jezus - toonbeeld van zuiver liefhebben en zich houden aan Gods woord - werd gekruisigd. Zij konden Jezus niet luchten of zien. Hij herinnerde hen aan hun schijnheiligheid (schijnbare heiligheid (!)).
De Orde van God is in deze vierde periode van ontwikkeling het thema. Die orde is de dienende naastenliefde die in ieder mensenhart de boventoon hoort te voeren, wil hij gelukkig zijn en geluk verspreiden.
Zonder deze orde, dit begrip van de ander dienen vanuit de waarheid die in jou leeft, wordt het chaos. Deze orde is tussen de eerdere drie dagen en de latere drie dagen in geplaatst.
In de volgende 4,5,6e dag herhaalt de opbouw van de eerste drie dagen zich op een hoger niveau.
Waar er in 1-2-3 de These – Antithese – Synthese is te zien, is dat ook het geval in periode 4-5-6 alleen dan meer verdiept.
Liefde (1) en kennis (2) geven een juiste wil (3). Uit polariteiten, uitersten komt iets nieuws voort.
Op hóger niveau gaat het niet meer om de PERSOONLIJKE ontwikkeling. Deze is als het goed is voorspoedig verlopen met het zich houden aan Gods woord in de eerdere drie perioden. Als dat geleerd is, kan er op hoger niveau gedeeld worden door je persoonlijke kwaliteiten zoals deze in ieder mens weer anders en specifiek bedoeld zijn, te gebruiken.
Hogere inzichten, maar ook een meer verfijnde wil in ALGEMEEN BELANG volgen dan, wat ook het doel is van de hele schepping. Geen oordeel meer, geen boycotten van het andere, maar het toelaten van het andere om er zorg, aandacht, liefde aan te geven opdat dat wat niet liefde is en onwaar is, minder zal ontstaan en uitdooft. Dat proces begint met de dienende naastenliefde (4e dag/fase van bewustzijn in wat liefde is).
Er komt inzicht uit voort (5e dag), waardoor de mens(heid) in staat is het veroordelen los te laten waardoor het andere er mag zijn (zesde dag, periode van bewustworden).
Het is een belangrijk gebod van God: ’gij zult niet oordelen, opdat gij niet zelf geoordeeld worde’.
Zolang een mens iets AFKEURT en het geen liefde geeft, zal dat andere nooit liefde kunnen opdoen, waardoor het liefdeloosheid blijft.
Ook kan het zo zijn dat wat je afkeurt, helemaal niet af te keuren valt, al zint dat jou niet, ken je het niet, begrijp je het niet. Zolang je oordeelt, oordeel je dus jezelf, omdat je niet kunt deelnemen aan dat andere, waardoor je dus juist geen bewustzijn aan dat van jou toevoegt, wat nu juist de bedoeling is van je bestaan! Dat betekent overigens niet dat alles goed en waar is, maar… zolang je het bevecht zonder Gods woord, is het jouw strijd en is deze gedoemd te mislukken en vergroot en veroorzaakt deze privé strijd alleen maar ellende van welke aard ook.
Daarom zegt God: ’Eer alleen Mij, heb uw naaste lief, als uzelf en oordeel niet opdat gij niet geoordeeld worde’.
Waar je Gods woord als basis hebt, zul je de juiste kennis, tact, wegen, oplossingen vinden vanuit je hart (in het midden van je lichaam, het vierde chakra in het midden tussen 1,2,3 en 5,6,7) om juist dat andere - wat liefdeloos is - om te vormen of er een basis te scheppen waardoor dat andere wat liefdeloos is, niet kan bestaan! Het hart, de dienstbaarheid zonder oordeel geeft dus leven, zoals het hart bloed stuurt naar ALLE cellen. Je roeit niet iets uit door het te bevechten, of het te negeren, maar door het er te laten zijn en jouw liefde en waarheid groter te maken. Duisternis verdwijnt alleen waar licht verschijnt! Waar jij oordeelt als mens ga je in tegen Gods geboden. Immers, je doet dan mee met het sterker maken van donkerte en onthoudt het andere, de andere mens, de mens die anders denkt of leeft, jouw licht. Daarom kan deze mens nooit omgevormd worden, waar deze werkelijk liefdeloos zou zijn of onwetend van Gods liefde en Gods woord. Daarom zegt God ook: ‘er zijn licht’. Hij wil dat Zijn woord leidraad is voor het wikken en wegen van wat werkelijk goed en waar is of wat niet! Dat betekent dus niet vechten tegen, indoctrineren, of dwingen. Dat is al genoeg gedaan, omdat men God is gaan zien als een wreed, oordelend God die allerlei zaken eist en oplegt.
De orde van God – van de zuivere liefde dus – is in ieders hart te vinden. In de vierde periode dient de mens dit gevonden te hebben, zoals ook de volwassen mens de puberteit (het doen van zijn eigen beperkte wil) achter zich laat en nu het goede dan sterk gaat maken. De volwassen mens kiest bewust zijn weg en maakt deze sterk zoals hij ook huisje, boompje, beestje ‘doet’, waardoor hij juist een basis maakt voor het doen van dat goede. Dat goede is dan met een goed hart doen wat hij middels zijn lichaam, zijn talenten, zijn aard en voorkeuren dat IN DE NAAM VAN GOD kan en wil doen.
Deze vierde periode is de verbindende schakel, midden van de week, halverwege de reis naar heelheid van de schepping, de wereld, de mensheid en de mensenziel.. De wetgeving, sociale waarden en normen, (medische) wetenschappen, economie, biologie, religie zijn in feite altijd nog gebaseerd op Gods woord, al is dit in iedere cultuur, levensbeschouwing verminkt omdat menselijke ideeën voor meer waardevol werden gezien dan adviezen die God had gegeven.
De wil van de mens is dus verkeerd ontwikkeld. Dat begon al door het kwijtraken van wat wezenlijke liefde is, wezenlijke kennis is, wezenlijke goede wil is en hoort te zijn. Hoe kun je dan ook voorrang geven aan de juiste naastenliefde en moed hebben om deze ongeacht wat men – de wereld – er van zegt, doen en sterk maken? We zagen het in de vierde periode van onze schepping, de tijd van de vroege en latere middeleeuwen. Een en al dogma, rituelen wat je wel moest doen en geloven, wilde je niet gemarteld, vervolgd, verbrand worden als goddeloze. Op basis van menselijke meningen en belangen, verdraaide men Gods woord en schiep men op basis van dreigen met de hel en zaaien van angst een klimaat van volgzaamheid, waarin mening individu werd gedood naar lichaam en ziel. De mens was slaaf geworden van een verkeerd beeld van God. God werd gedegradeerd tot een liefdeloze God. Zo werd licht duisternis en duisternis licht…
Als mensheid zitten we aan het eind van de 5e periode. Een lastige periode van vele oorlogen, misstanden en huizenhoge problemen waar de mensheid geen uitweg meer ziet. Omdat God zo goed als kwaad weg is uit de maatschappij, volgen mensen wetenschap en wie de macht hebben en het ‘schijnen te weten’. Men beseft echter niet dat dit een tijd is van balans opmaken en (eindelijk) door schade en schande moeten gaan inzien dat de mens klein is en hulp nodig heeft van God, wil alles nog een beetje goed komen. De mens moet weer terug uit de overdaad, zinloosheid, ‘alles moet kunnen’ naar de orde van de natuur, van het licht. Maar… er is licht tekort. Daarom noemt God deze tijd de eindtijd. Een tijd die op het einde loopt omdat het niet veel erger meer kan! En zoals het ouder worden, de middelbare leeftijd een voorbereiding hoort te zijn voor het sterven dat gaat komen, dient ook het laatste van onze hoogmoed, liefdeloosheid, eigengereidheid te sterven opdat het licht in ons de ruimte krijgt.. In deze tijd dienen we alles te herzien in het licht der waarheid, Gods woord dat nog steeds geldt en altijd zal gelden. We kunnen dor naar periode 6, maar niet zonder slag of stoot. Er is immers zoveel donkerte gegroeid, dat onvrijheid en dood dreigt. Wat gaan we doen? Laten we eerst eens kijken naar de vijfde dag, vrijdag, het bijna eind van de week.

DE VIJFDE DAG: vrijdag Genesis 1: 20-23:
‘En God zeide: dat de wateren wemelen van levende wezens en dat het gevogelte over de aarde vliege langs het uitspansel des hemels’. Toen schiep God de grote zeedieren en alle krioelende levende wezens, waarvan de wateren wemelen, naar hun aard, en allerlei gevleugeld gevogelte naar zijn aard. En God zag dat het goed was en zegende het. God zeide: ‘weest vruchtbaar, wordt talrijk en vervult de wateren in de zeeën het gevogelte worde talrijk op de aarde’. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vijfde dag.’
De wateren zijn alle stromingen, levensbeschouwingen, meningen die de mensheid, de mensenziel heeft, gelooft en wil.
Het gevogelte zijn alle hogere idealen, doelen en meningen.’ Zij moge talrijk worden en de aarde vullen’, zegt God. Met andere woorden wil God dat het menselijk hart (de aarde) gevuld wordt met hoge liefdevolle overtuigingen, wensen en daden.
Zeedieren en krioelende wezens zijn ook nodig. Zij zijn de nog latere idealen, wensen, die niet altijd wenselijk zijn, maar wel logisch omdat ieder mens weer anders is, andere dingen meemaakt. Zeker ook de liefdeloze. Veel mensen zijn onwetend van Gods woord en vooral van liefde verstoken, waardoor zij logischerwijze een andere kijk op het leven ontwikkelen en dus anders in het leven staan en andere waarden en normen en doelen hebben. Dat ‘andere’ zegt God, mag er ook zijn, maar: ’breng hen het evangelie, mijn woord van liefde’. Dát is de weg die alle duisternis opheft.
Dát woord van God is het licht. Jezus Christus leefde dat woord voor en was/is ‘het licht der wereld’. Hij kwam licht naar de wereld die in duisternis de weg zocht, brengen. Maar… waar de mens eigenzinnig is en zich beledigd voelt of macht wil hebben, kun je je voorstellen waarom is gebeurd wat er is gebeurd. Godsdienst werd en wordt opgedrongen, mensen worden veroordeeld, vervolgd en onderdrukt. Vrijheid en waarheid is overal in het gedrang waar Gods woord niet wordt gehouden, wordt verwrongen en wordt opgedrongen. Het is alles duisternis. Ook, júíst nu in de maatschappij.
Ook bij deze 5e dag zegt God weer dat al deze dieren meewerken aan meer licht. Immers, door al die verschillende daden ga je balans opmaken en zie je wat werkt en niet werkt. Daarom ontstaan er altijd weer op de puinhopen van zoveel ideeën en visies goede dingen die méér licht geven. God wil dat het hart overloopt van mooie daden in allerlei soorten en mate. Ze moeten immers de mens mogelijk maken om zijn uniciteit te beleven. Dat alles maakt de wonderbare schepping door al die verschillende mensen met verschillende kleur van wensen, leefstijl, gewoonten. God wil alleen dat al die pluriformiteit is geworteld in Zijn licht, in Zijn liefde, in Zijn waarheid. De mens heeft dan genoeg en kan er van alles door in vrede en liefde bereiken! Waar de mens die balans niet opmaakt en hij doorschiet naar goddeloosheid, zal hij sterven… zoals ook de liefde in hem verkilt.
Zoals ook de oudere mens in de middelbare leeftijd de balans opmaakt in zijn leven en inziet waar het er eigenlijk om had moeten gaan, wat hij nog kan doen en wat niet meer, zal ook de mensheid moeten inzien wat van werkelijk nut en werkelijke waarde is. Hij zal moeten gaan willen inzien dat zijn idee van wat waar en goed is, lang niet altijd waar en goed is, waar hij het referentiekader dat God is, heeft losgelaten.
In deze periode moet de mens, de mensheid doorzetten. Het moet hem ernst zijn om zijn doel te bereiken. Dat doel is een nieuwe maatschappij waarin het goed is vertoeven voor iedereen. Het is het eeuwigdurend vredesrijk van God op aarde dat Hij voor ogen heeft met de mens. Het Nieuwe Jeruzalem, de stad van vrede. Jeruzalem is de stad van vrede, het hart gevuld met dienende naastenliefde waardoor de mens is gaan inzien dat zijn idee over wat waar en goed is, dikwijls lijdt tot huizenhoge problematiek (milieuvraagstuk, enorme geestelijke nood, corona, verdrukking, verdeeldheid, onrecht, armoede, steeds meer nood in privé levens, grenzen verleggende, tegennatuurlijke technieken enzovoort).
Inzicht opgedaan hebben of alsnog beginnen opdoen is het thema in deze 5e lastige periode. Het is een lastige periode, want als je je doel niet voor ogen houdt, wil je opgeven. Dat is te zien in het feit dat de meerderheid van de mensen abortus heel normaal en humaan vindt, het goed vindt om te voorkomen dat gehandicapte kinderen geboren worden, zelfmoord overdenkt, euthanasie overweegt of wil, men organen wil overplaatsen, genetische manipuleren, kunstmatige intelligentie, deepfake, kortom grenzen van wat leven en dood is, opschuift. Allemaal om een menselijk doel ter realiseren, waarbij Gods doel ver te zoeken is. Zeg zelf, hoe kun je de wetten van onvoorwaardelijkheid toepassen in al die nieuwe ontwikkelingen? Het kán niet eens meer! De tijd waarin feit is dat de ‘moderne’ dingen, waarden en normen normaal geworden zijn, is een tijd die leidt tot onvrijheid en verval en… dood. Het is een tijd van verdeeldheid zaaien (coronapas), maar ook spelen met het leven en persoonlijke mensenlevens waarbij vrijheid van ieder mens wordt beperkt zogenaamd in het belang van vrijheid, veiligheid, gezondheid, maar juist wordt beknot!
Men zegt niet voor niets als : ’er gaat je een licht op’ en ‘de dag is begonnen’. Door inzicht ontwikkelt alles zich ten goede. In deze moeilijke tijd van vallen en opstaan en door de bomen het bos niet meer inzien, zal inzicht in wat waar en goed is  (het gevogelte) moeten worden verworven, want anders leidt alles tot verval en tot… dood. Die zal er zijn als onze maatschappij van nu doorgaat met het liefdeloze te willen en te doen. We hebben het over liefde, vrijheid, gelijkheid, maar er is ondanks onze beschaving en vele ontwikkelingen door de zo opgewaardeerde wetenschap nog nooit zoveel ziekte en narigheid geweest als nu. Het lijkt van niet, maar juist omdat de technologie, wetenschap zo ver gevorderd is, zou men alle problematiek hebben moeten overwinnen. De medische wetenschap zegt te genezen, maar er zijn nog nooit zoveel zieke en ongelukkige mensen geweest. Hoe kan dat als deze medische wetenschap zo goed is als ze pretendeert? Waar God erin was meegenomen, had ziekte moeten verminderen. Zo geldt dat bij elk facet van het leven.. en ook nu nog!
Helaas is het tegendeel waar. Dat geeft dus aan dat de mensheid de verkeerde richting is ingeslagen: die van de eigen waan, eigenwijsheid, hersenverstand waarin Gods wil ver te zoeken is. Het hart - de aarde - is nog steeds woest en ledig. We zien het in de vele woestijnvorming, verschraling van land, enorme natuurrampen en verlies van biodiversiteit om allerlei tegennatuurlijke redenen. De aarde laat zien dat al dat gevogelte en het gedierte maar zijn gang gaat. Wat natuurlijk is, is onnatuurlijk geworden. Wat onnatuurlijk is, vinden we normaal… Het gaat helemaal niet meer om de hoogste liefde. Het gaat in onze maatschappij om hedonisme, genieten zolang het kan, ongebreidelde hebzucht, alles willen, alles moet kunnen. Nergens is er een grens meer. We worden onvrij en gaan onze ondergang tegemoet. De bijbel waarschuwt niet voor niets voor de ‘Eindtijd’, waarin het de mens is die moet kiezen voor vrede en wezenlijke dienstbare liefde God, óf voor onvrede, eigenliefde en de macht van het kwaad. Tekenen zijn er voldoende. Nu nog herkennen en het goede weer gaan opzoeken en willen..
Maar… er komt weer een nieuwe dag, na de avond. Dus.. er is hoop: er komt een nieuwe kans voor evenwicht tussen goed en kwaad. De zesde dag komt na de vijfde…

DE ZESDE DAG: zaterdag, Genesis 1: 24-31
En God zeide: dat de aarde voortbrenge levende wezens naar hun aard, vee en kruipend gedierte en wild gedierte naar hun aard. En het was alzo… God zeide: ‘laat ons mensen maken naar ons beeld opdat zij heersen over de vissen der zee, het gevogelte des hemels en over het vee en over de hele aarde. God schiep de mens naar zijn beeld. Naar Gods beeld schiep hij hen. God zegende hen en God zeide: ‘ weest vruchtbaar en wordt talrijk. Vervult de aarde en onderwerpt haar. Heerst over de vissen der zee, over het gevogelte des hemels en over al het gedierte dat op de aarde kruipt’. God zeide: ‘zie ik geef u al het zaaddragende gewas op de hele aarde en al het geboomte. Het zal u tot spijze dienen.’ … Toen was het avond geweest en het was morgen gewest: de zesde dag'.
God zegt dat het mogelijk is (‘laat het zo zij het, dat de aarde moge voortbrenge…) dat ieder hart naar zijn aard dát aan goede daden voortbrenge wat maar door dat hart met liefde wordt gewild. Immers, het hart moet gevuld zijn met goed begrip van wat liefde is, een goede wil hebben om dat in de praktijk te brengen. De vijf voorgaande ontwikkelingsfasen zijn nodig om het evenwicht te brengen tussen allerlei uitersten. Er moet een synthese worden gemaakt uit polariteiten (these Periode één en vier) en antithese (periode twee en vijf). Kortom, de lessen moeten geleerd zijn, opdat het hart zonder twijfel geduldig alles duldt wat maar op aarde aan het gebeuren is. Net zoals de oude mens in de soms lastige ouderdom met een zwakker wordend lichaam en vaak allerlei moeite en pijnen, moet wachten op de verlossende dood. De dood is hier dan een sterven van eigenbelangen, de eigenliefde, de liefdeloosheid.
Met als reden, dat de innerlijke, geestelijke liefde dan eindelijk ruim baan krijgt! Deze kans is er nog steeds, alleen… moet al dat ongerief van dat laatste stukje wel worden geduld! Niet stil afwachten, maar werkzaamheid ontwikkelen en vreedzaam Gods woord in de maatschappij weer terugbrengen, onderwijzen en… doen! Wie dat niet wil - zegt de Bijbel - zal niet mee gaan in dat nieuwe rijk. Logisch toch, dat als je iets niet wilt, je dat ook niet hoeft mee te maken? Is het niet heel eerlijk dat wat je niet kiest, ook niet op jou wacht? Dat is de scheiding van schapen en bokken. Voor ieder dus wat hij wil. Je oogst wat je zaaide. Als we dit nu zo zeggen, vinden mensen God ineens cru en liefdeloos. Maar… is het niet juist liefde dat je krijgt waar je om vroeg? Daarom moet je wel weten WAT je vraagt, vanuit WELKE INTENTIE. Vraag je iets, hoop je op iets vanuit eigen belang of vanuit dienstbare liefde waarin het doel is de hoogste vrijheid, geluk, gezondheid, welzijn te realisteren? Welk eigenbelang ook, het hoort hier niet in thuis. Het moet Gods leer, Gods liefde zijn die een mens moet willen. Eigenlijk is de zesde dag een soort herhaling van de derde periode: Wat gaat de puberende mensheid kiezen? Gaat hij voor ego en zijn tijdelijke lijf, leden en goederen of gaat hij voor een altijddurende innerlijke vrede die welvaart voor IEDEREEN brengt? Blijft de oud geworden mens steken in een verlate puberteit van wikken en wegen en stug volhouden aan zijn eigen ego en lichamelijkheid of is hij bereid los te laten en toe te groeien naar een dieper niveau van bestaan waarin het uiterlijke steeds meer wegvalt opdat het innerlijke sterker wordt?
De goede vruchtbare dieren die de aarde bevolken zijn de wensen en daden vanuit een liefdevolle dus goede intentie. Die intentie ligt niet in het hersenverstand, maar in het hártsverstand, waar Gods stem als het goed is stuurt en leiding geeft. Om te zorgen dat mensen overtollige ballast kwijtraken, zal de natuur die verminkt is door gifstoffen, wanorde, belasting enzovoort, laten zien dat de mens met zijn verstand niets in de hand heeft. Daarom zie je veel natuurgeweld in allerlei vormen. Virussen, uitsterven, luchtvervuiling, bodemverontreiniging, meer wilde dieren, meer ziekten en epidemieën en persoonlijke uitzichtloosheid en doelloosheid.
In deze zesde periode gaat het om evenwicht zoeken door geduld te hebben. Alles is geleerd. Alles was er. Alles weet en kan men. Nu moet er gekozen worden voor óf geen liefde of voor de liefde voor het andere. Geen uitstel meer mogelijk, want anders raakt getal zeven niet in beeld. Dat is de zevende dag, zondag, waarin het goed rusten zou moeten zijn na gedane arbeid in de hele week van zes moeizame dagen van werken.
De mensheid, de mensenziel is dan als het goed is echt ontwikkeld tot hoe deze bedoeld is te zijn!
Waar dit niet het geval is, volgt er dood. Dood is gebrek hebben aan licht, inzicht en liefde. Dood is niet levensvatbaar zijn, terwijl God had gewild, had bedoeld dat de mens juist aan het eind van de rit zou heersen vanuit zijn menszijn in de naam van God - dus in belangeloze liefde -  over de hele natuur. In plaats daarvan heeft de mens zichzelf bovenaan de lijst van verwoesters geplaatst, door Gods adviezen ter zijde te plaatsen. Hij was zo hoogmoedig geworden dat het chaos is geworden. Hij heeft geen idee meer van hoe ontzagwekkend groots Gods orde is waarin alles op een juiste tijd juist functioneert en perfect op elkaar is ingesteld. Toch ligt in die chaos die de mens zelf heeft veroorzaakt, altijd nog de kiem van licht, van liefde, van God, die er altijd was, is, zal zijn. De mens wikt, maar God beschikt.
Dat ziet de mens, die God niet wil erkennen, niet. Hij denkt dat hij zelf alles moet oplossen, wat gewoonweg niet mogelijk is, zolang hij denkt dat vanuit de wetenschap, hersengeleerdheid te kunnen doen en anderen dat maar voor hem moeten doen. Zijn HART moet weer op de goede plaats komen! Het is de eindtijd, vlak voor het sterven, het einde van de tijd (periode) vóór het over het lijden heen zijn (overlijden, sterven, doodgaan) van alles wat materieel bedacht werd en zonder liefde werd gewild.
Deze laatste tijd is een zware tijd. Er valt veel te dulden.. Toch is de mens die uitziet op een geestelijk leven het beste af. Hij ziet in de dingen die er gebeuren juist de mogelijkheid om vrij te worden. Letterlijk door de naderende dood en geen problemen en lijden meer hoeven te dulden. Materieel gezien is dit een strijd tussen goed en kwaad, waarin het geestelijke, de liefde zal overwinnen, omdat doodeenvoudig God het laatst woord is. Immers, de aarde kan vergaan, de hele schepping idem, maar het geestelijke dat God is, zal eeuwig blijven met al wat liefde is, erin’ opgelost’ (vrijgemaakt). Déze schepping duurt eeuwig. Wie de liefde van God heeft gezocht en in praktijk gebracht heeft, zal vol bewustzijn leven in die perfecte geestelijke wereld. Er is daar alles te ervaren wat een mensenziel in liefde maar zou willen en had gewild en gaat willen. Voor de mens die deel wil uitmaken van Gods liefde, is die liefde er immers ook! Dat is het zijn in het paradijs, wat later in een ander artikel zal worden beschreven. De mens die geen geloof heeft in de kracht van liefde, God niet als doel heeft, Jezus niet wil meenemen in zijn leven, zal logischerwijs niet kunnen deelnemen in die lichtwereld omdat hij dit niet wilde! Voor hem is er gebrek aan licht zolang hij niet kiest voor meer licht en niet bereid is zijn ego op te geven. Het is niet onrechtvaardig, maar juist liefde dat ieder krijgt wat hij zelf wil! De escape die God is, is dat er altijd en eeuwig te groeien valt voor wie dit gelooft en wil. De mens dient alle egocentrisme, hoogmoed, eigenliefde af te leggen, zodat hij dan pas zal inzien. Zonder deze bereidheid zal een mens immers nooit inzien dus nooit terug kunnen keren in het perfecte vrije bestaan bij God. Deze zesde periode, dag is zaterdag. Goed rusten na gezonde arbeid en je best willen doen. Ook een rare dag van nog even snel alles op orde hebben voor zondag, wil je een leuke vrije dag genieten.
De zesde periode is lastig, maar ook een tijd van hoop. Zoals zaterdag je straatje werd schoongeveegd, je in bad ging om schoon en klaar te zijn voor de zondag, moet je ook als mensenziel, mensheid ‘klaar’ zijn om het oude los te laten zodat je het nieuwe (leven) kunt verwelkomen. Zolang er angst is voor de dood en denken dat alle beperkingen gewoon bij het leven horen, zul je er niet uithalen wat er inzit en is zaterdag een lastige dag.
Zaterdag was voor veel mensen een speciale dag: wat aanrommelen, laatste dingen op orde brengen, boodschappen doen. Een ontspannen dag, maar wel met werk dat toch gedaan moet, maar wel ieder thuis en zijn eigen ding doende.
Dat is wat er ook nu gebeurt: je straatje schoonvegen. Éérst werken voor de welverdiende rust van zondag! Eerst orde op zaken stellen. Eerst herzien. Resetten wat goed leek, maar het niet is of niet blijkt te zijn. Rommel opruimen. Overtollige ballast wegdoen. Dan kun je ook pas genieten na een hele week (leven) hard werken, buffelen zelfs. Op zaterdag is er tijd voor je eigen klusjes. Eerder in de week ging je energie meer uit naar wat je baas, de maatschappij van je verwachtte. Nu zie je in dat je ZELF orde op zaken moet stellen, wil je een fijne zondag hebben. Je eigen huis moet nu op orde, al had je het uitgesteld. Op zaterdag moet je dus zélf plaats bepalen. Slaap je uit, verdoe je je dag, komt er weer niets van troep opruimen, huis schoonmaken, op visite bij je ouders, ben je bezig alleen voor je uiterlijk vertier of ‘ga je naar binnen toe?’ Wat is je motivatie. Van waaruit ‘doe je je ding’ op zaterdag nog even snel? Op zaterdag moet je werkelijk kiezen wat of je wilt en nu niet meer vanuit je ego en onwetendheid die je op woensdag - de derde fase van je leven - had. Toen dacht je dat het opruimen, al je verplichtingen doen wel even kon wachten. Je had nog een halve week voor je! Nu moet je toch echt op een hoger niveau gaan kiezen. Als je daar dan nu pas over na gaat denken, is je ouderdom wel zuur. Dikwijls heb je er de fut niet meer voor na vijf dagen hard werken met ups en downs. En als dan ziekten ongemak steeds vaker om de hoek komen kijken en mensen om je heen gaan wegvallen, is het lastig doorzetten. In deze zesde fase van je ontwikkeling gaat het erom dat je alsnog bezint op wat er verbeteren, veranderen kan en ook moet, wil je kunnen uitrusten van al je strijd en moeite. Of je wilt of niet, je komt toch op die zevende dag terecht. Maar.. heb je daar wel vertrouwen, zin in? Wat heb je dan geoogst?
Op zaterdag - de zesde fase van je ontwikkeling - lijkt het dat je klaar bent, maar niets is minder waar! De schepping - jouw schepping in jezelf - is pas klaar, als alle materie, onzin, strijd, verdeeldheid, veroordeling, ego, hang naar luxe en materie achter je wordt gelaten. Nog even puntjes op de i. Dat is deze tijd. Een eind van de tijd in de materie. Eind van onwetendheid en domweg maar heen en weer rommelen. En deze tijd maakt dan alles nieuw!
Dan heb je het druk, want je ziet in dat er veel dingen nog even aandacht moeten krijgen. Zowel als in je werk, je huis, op het erf, maar ook in jezelf. Je wilt vrij zijn na het harde werken, maar krijgt ook nog eens te horen dat je zondag visite krijgt. Dus, dénk je zaterdag klaar te zijn, moet je toch nog even snel een bloemetje halen, taartbakken, extra eten klaarmaken om je visite leuk en waardig te kunnen ontvangen. Beter vandaag dan nog even doorwerken en morgen echt even lekker vrij!
In de zesde periode is er voor de wereld ook een orde op zaken stellen. Inzien, herwaarderen en herverdelen van geld en goed, macht en wijsheid. Great Reset dus… Dat geeft drukte en verwarring zo op het eind van de week, als je moe bent van al dat werken de afgelopen tijd en al die vervelende dingen die je zwak maken er niet bij kunt of wilt hebben. Het werk is echter sneller gedaan als je jezelf bij je kladden grijpt, aan de gang gaat en mensen om je heen tot steun zoekt. Zaterdag is ook een vriendendag. Bij kletsen, elkaar ontmoeten. Zondag is vaak voor je familie. Vrienden helpen je weer op een andere manier. Ze zijn eerlijk, kritisch, willen je helpen, kennen jou, hebben je leeftijd enzovoort. Familie is prima, je houdt het goed met elkaar, je houdt van elkaar, maar kunt elkaar lang niet altijd opvoeden. Daarom is het ook veilig om jezelf te zijn op zondag, wanneer je doorgaans je familie ziet. Althans…. daarvoor is Zondag bedoeld, zoals je ook na je lichamelijke dood in de geestelijke wereld je je geliefden weer ontmoet en ieder is zoals hij werkelijk is! Daar doe je het met elkaar. Je neemt elkaar zoals je werkelijk bent, zonder enig oordeel. Hoe een geweldige ervaring, ontmoeting en bevrijding zal dat zijn! Daarom moet ook ieder wakker worden en niet op zaterdag blijven slapen, maar ánderen opzoeken zodat je steun ervaart, zodat je láter totaal gelukkig zal kunnen zijn. Wel verleidelijk om zaterdag alleen leuke dingen te doen, maar het is er niet de tijd voor als je eerder alleen maar dacht aan uiterlijke belangen.
Dat betekent dus van te voren al - zodra je mens wordt op aarde - niet onbegrensd je heil zoeken in de materie, maar beseffen dat de materie niet zaligmakend is en deze benutten als middel tot het doel. Dat doel is verlicht worden, ontdaan worden van ballast die je ziel gevangenhoudt in liefdeloosheid en dus begrenzing.
In het gunstige door God beoogde geval is de mensenziel dus uiterlijk in deze zesde fase gevormd en héél! IN deze 6e fase kan hij de materie daarom achter zich laten en zijn lichaam afleggen. Er is immers geleerd wat er moest geleerd worden om weer totaal geest te kunnen zijn in Gods wereld.
God is nog steeds bezig zijn schepping te maken, bij elkaar te houden, want de mensheid is nog steeds lerende. De verloren zoon is nog niet thuis.
De mens die goed ontwikkeld is door de zuivere liefde voor ogen te houden, zal kunnen heersen over al wat is. Anders niet en veroorzaakt hij chaos en dood, zoals nu te ervaren valt, ondanks ook zoveel prachtige ontwikkelingen uiteraard. Heersen over de natuur en de dieren is dan oké, omdat heersen uit wijsheid en liefde altijd goed is en goed gevolg heeft. De dieren, het vee zijn je hartstochten je beperkt denken en willen. Daarover moet je heersen. Als dit feit geworden is, kan de mensheid door naar de welverdiende rustdag, de zevende dag. Daar - dan - heerst de mens in vrede en is de nieuwe wereld begonnen: de liefde in zijn hart is dan gerealiseerd. Dan is het goed vertoeven bij God, in vrede op aarde…

DE ZEVENDE DAG: zondag Genesis 2:1-7 . Sluitstuk van ontwikkeling. Het eeuwig bewustzijn.
God beschrijft hier 'dat Hij dan pas de gehele aardbodem bevochtigde, waardoor er het veldgewas en het kruid kan ontspruiten. God formeerde de mens uit stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus. Alzo werd de mens tot een levend wezen'.
Let wel, de mens was er al op de zesde dag. Die fase waarin de mens echt mens kan gaan zijn. Hij ziet dan immers pas in waar het er in het hele leven omgaat en dat liefde écht alles verandert en wat krom is, (alsnog) recht kan maken. De fases ervoor (fase 1-5) waren allemaal leermomenten van zoeken, vinden, vallen, opstaan pijnlijk, prachtig, moeilijk, maar uiteindelijk goed omdat de mens toch tot inkeer komt. Hij keert dan dus naar binnen en gaat in-zien. Naar binnen kijken in plaats van naar de ander, naar de buitenwereld en wat deze allemaal zegt, wil en belooft, voorspiegelt, beweert, vraagt en zelfs gebiedt.
Met inzien heb je echter je nieuwe inzichten nog niet verwezenlijkt. Dat moet er ook nog van komen. Dat doen, veranderen door dat nieuwe inzicht is wel heel lastig. immers, mensen om je heen zullen je niet meer begrijpen, laten vallen. Ze kunnen of willen immers niet altijd meer met je mee, omdat zij andere ideeën en doelen hebben. Wegen scheiden zich hier... Maar al met al, dat kleur bekennen is de echte mens zoals God dit heeft bedoeld. Immers, pas als de mens zijn meest wezenlijke echtheid vindt, is hij klaar. Want daarmee kan hij alles scheppen in volstrekte harmonie en vrede. Hij lijkt dan op God. God in hem is dan gerealiseerd voor zover dat bij die unieke mens past. Dat is zondag: de fase van de ziel die Liefde in praktijk gebracht heeft en niets anders meer wil.
Zondag is de rustdag van God. Deze 'dag' rust de ziel van de mens die wil en doet wat zijn geweten hem zegt. Daarom is het goed rusten. Gods wezen, kracht werkt dan vanzelfsprekend in de mens omdat diens wil gelijk geworden is aan Gods wil. Daarom kan God ‘uitrusten’. Zijn schepping is voltooid als de mens Gód - dus zijn diepste wezen - heeft ontdaan van alles wat onecht was.
God is - zolang de mensheid leeft - nog steeds bezig zijn schepping te maken, bij elkaar te houden, want de mensheid is nog steeds lerende. De verloren zoon is nog niet thuis.
De zevende dag is onze toekomstige tijd, de tijd waarin er ‘de wederkomst van Christus’ zal zijn.
Dat is de tijd dat de mensenziel zal ‘wandelen met God op aarde’. Voordat het zondag is, moet er nog veel schoongeveegd. De mens zit boordevol van ego en hoogmoed. Dat houdt hem van liefde af. Toch zal de schoonmaak er moeten komen. Daar spreekt het Bijbelboek Openbaringen duidelijk over (lees boek ‘sleutels tot openbaringen’ schrijfster dezes). We zitten in de voortijd, waarin er een scheiding van schapen en bokken zal zijn. We zien het gebeuren…
De mensenziel die van goede wil is, behoort tot het volk van God. Niet dus tot een bepaald volk!! Ieder mens die bij God wil horen, is de Israëliet aan wie God het koninkrijk van God heeft beloofd! Immers Is-ra-Ël betekent: Kind met God.
Iedere mensenziel die de zes fasen van scheppen heeft doorworsteld en God heeft gevonden, door God te willen naderen, door Jezus als voorbeeld na te volgen, bereikt de verdiende rustdag, de zevende dag. De cyclus is dan voltooid.
Dat is de natuurlijke dood van het lichaam, waarbij de ziel vrijkomt. Zonder dood van het lichaam zou de ziel nooit vrij kunnen worden. Er komt met de dood een einde aan lichamelijke, materiële beperking en onvolmaaktheid. Doodgaan is dus ook zondag! Een feestdag omdat je dan als het goed is volledig in Gods orde bent gekomen door je ego te hebben afgelegd. Dat is het ‘ter kerke gaan’, volledig Gods stem horen, Gods aanwezigheid ervaren. Kerkgang op Zondag is niet nodig, als de mens het proces van Gods liefde in zichzelf heeft ontwikkeld, door onbaatzuchtige liefde te willen en te doen zonder voorwaarden! De kerkgang kan als steun dienen voor hen die zwak zijn of snel misleid of nog duizend vragen hebben en niet zelfstandig de weg kunnen vinden door die zeven fasen. In de geestelijke wereld is er ook nog steeds hulp en ontwikkeling. Het is zeker niet zo, dat alleen Bijbellezen, kerkgang, rituelen een plaatsje bij God verzekeren. Pertinent niet! God is liefde en laat ieder, ongeacht geloof toe ’in Zijn Koninkrijk’ (de staat van bewustzijn waar de onbaatzuchtige liefde koning is). De mens die openstaat voor liefde, zal vanzelf - al kende hij Jezus nog niet, of wees hij Deze af, omdat hij een nare smaak kreeg door verkeerde voorbeelden, valse leer, vreselijke verdrietigheden in de naam van God - zal God en Jezus herkennen wanneer dit voor hem de juiste tijd is. Tijdens dit aardse leven, maar ook na de lichamelijke dood! Er is eeuwig groei voor ieder van goede wil. Dat wat liefdeloos was, zal worden goed gemaakt, waar de liefde dit eens - door gegroeid inzicht - zal willen. Zolang iemand dit nog niet wil, mag iemand lijden en beperking ervaren. Ook dat is liefde, dat iemand dát ervaart, wat hij kiest. Eens zal ieder het andere kiezen, waar hij naar toe gegroeid is. Dat is de eeuwig geldende wet die Gods liefde en rechtvaardigheid (= toorn), is, dat ieder krijgt wat hij wil! Wil je het echte, het ware, dan volgt dat. Wil je het onechte, onware, dan volgt dat. Voor ieder wat wils.

De week is dus nog niet voorbij. We zitten als mensheid in ‘het eind der tijden. De eindtijd’. Anders gezegd: het oude leven, het leven uit liefdeloosheid en bijbehorend lijden en beperking gaat voorbij. Het nieuwe leven, het leven uit liefde en vrijheid komt eraan voor wie dit kiest. Wie niet mee wil hierin, zal het oude niet willen loslaten. Dat is zijn goed recht. Waar krom recht en recht krom is geworden, maakt liefde en echtheid alles nieuw. Dat is het ‘vredesrijk, het koninkrijk van God, waar Jezus met de Zijnen zal heersen’. Dat vredesrijk ontwikkelt zich dus eerst in het hart van de mens die die vrede vervolgens uitdraagt, waardoor er een vredevolle samenleving ontstaat.

Deze tijd is er nog niet, maar is bezig zich te ontwikkelen. Alleen.. veel mensen zien dit nog niet, geloven dit niet of willen dit niet.. Veel problemen en verdriet zal echter doen inzien wie, wat het sterkste is. Het is aan de mens zélf wat hij kiest. Durft hij voor de wezenlijke waarheid die liefde is, te gáán of gelooft hij in de kracht van verdeeldheid zaaien, angst, tijd tekort, dwang, discriminatie, ongelijkheid, leugens en volgt hij deze als een lam naar de slachtbank?
Waar de mens het niet weet, zal hij beter maar naar de kerk gaan: te rade gaan in zijn eigen hart of op willen merken wat een ander vanuit zijn hart heeft te zeggen. Het zal een oproep om vrede te bewaren zijn, vrij te blijven en God - die liefde is - om steun, kracht, advies vragen.
De stem van de liefde die God is, wil ieder mens van goede wil horen. Wie wil jij zijn? Ieder mens die door de week heen vertrouwen houdt, hard werkt aan zichzelf, Gods orde zoekt, dus liefheeft, zal die stem horen, elk moment.
Pas wanneer voldoende mensen God weer willen meenemen in het bestaan, zal Hij met al die legers hulpverleners (heiligen, engelen) voor ons, door ons, in ons het grote werk kunnen doen. Hij is al begonnen…

Gera Hoogendoorn-Verhoef.

De eerste drie fasen van bewustworden: Wat is liefde (maandag); Wat is wijsheid (dinsdag); Wat wil ik (woensdag).

Allereerst: De schepping is niet in 7 dagen gemaakt maar in 7 fasen, of te wel lange, zeer lange, ongekend lange perioden.
Genesis - het eerste boek van de bijbel - verhaalt niet zo zeer het ontstaan van de materiële schepping, maar van de ontwikkelingsweg die de ziel, de mensheid op aarde gaat. Sterker nog, in Genesis wordt de ontwikkeling van de gehele materie tot haar oplossing in geestelijk licht, beschreven. Dit laatste krijgt in dit artikel minder aandacht. Het gaat in dit artikel met name om de ontwikkeling die ieder mens doormaakt.

Deze ontwikkeling naar meer bewustwording, naar meer heelwording, naar leren wat zuiver liefde is, wordt beschreven in 7 perioden van bewustwording, de 7 dagen van de week waarin God de wereld maakt in zeven lange perioden van bewustworden op steeds hoger niveau van wat werkelijke liefde is.  In talloze 'weken', cycles van werken en uitrusten ontwikkelt de mens zich naar - als het goed is - steeds meer inzicht in wat liefde is en hoe je deze liefde in praktijk brengt en wat er door deze liefde allemaal tot stand kan komen. De mensenziel vergeestelijkt steeds meer, waardoor hij zo min mogelijk lijden en problemen veroorzaakt. Het doel van die onvoorstelbaar lange gang door de materie is niet het leven in de materie zélf, maar juist om er lós van te komen en ooit weer deel uit te maken van een geestelijke schepping waarin alles, maar dan ook alles mogelijk is.  Zolang een mens leeft in de materie is hij immers beperkt en onwetend hoe slim hij zich ook vindt en hoe goed hij vindt dat hij het voor elkaar heeft. Er is echter een hoger doel. Dat doel is een geestelijk bestaan in de zuivere liefde waar  alles wat materie is, verlost is en er geen atoom materie meer bestaat en alles zich eindeloos scheppend verder ontwikkelt de eeuwigheid lang.  Dan wel een scheppen in puur liefde, wat een ongekende vreugde geeft en al wat de mens in liefde wil.
Gods ‘wereld’ die Hij begint te scheppen is de verwezenlijkte LIEFDE in ieder persoonlijk mens.
Ik probeer deze ontwikkeling die geldt voor ieder mens persoonlijk, de mensheid, de wereld en de gehele schepping uit te leggen aan de hand van het beschrijven van de specifieke zaken die horen bij die bepaalde fasen. Ze zijn te lezen in het boek Genesis. In de boeken van Jakob Lorber wordt deze materie zeer uitgebreid uitgelegd.

Een ‘dag’ in de bijbel betekent een lange periode van bewustzijn en inzicht opdoen.
Zoals een dag licht heeft en daardoor dag genoemd wordt, is ook bewustzijn (licht) er pas, als er wijsheid is die het donkere gemoed – onwetendheid – verlicht. Onwetendheid wordt minder als inzicht groeit.
Dat licht (levengevende kennis) komt van de zon. Het licht, de zon moet er eerst zijn om het donkere licht te maken. Het donkere is onwetend, liefdeloos. Eigenlijk is dat hetzelfde. Als je de voordelen van liefde zou kennen (zou geloven) zou je die liefde gebruiken en laten groeien. Onwetendheid verdwijnt dan, want alleen liefde doet WETEN, DE WAARHEID KENNEN. God is perfecte liefde. God is de Zon die licht aan alles geeft. God zegt: ’er zij licht en er WAS licht’.
De zon: De zon geeft als enige licht opdat alles kan groeien. Zonder licht is er geen leven mogelijk. Licht is in wezen verdichte geest. In het licht is dus bepaald bewustzijn, bepaalde intelligentie in verschillende toonaarden (kleuren) aanwezig. Uit de bestanddelen van het licht komt leven voort. Geestelijk én materieel leven komt dus voort uit licht. Zonder dat licht komt niets tot leven. Dat houdt in dat licht de enige bron van leven is. Dat houdt in dat licht dus een - dé - levensvoorwaarde is. Lucht is een sterk samengaan, een verdichting van lichtdeeltjes. Daarom is ook lucht onontbeerlijk voor welke levensvorm dan ook.
Water is een nog sterker, duidelijker samengaan, een verdichting van licht. Daarom is ook water onontbeerlijk.
Die bron van het (geestelijk) licht die dat leven is, alle kennis, kracht heeft. Dat is Gods wezen. Onze materiële zon is een van de vele zonnen die het leven brengende licht uit God verspreidt volgens de orde die God is. Talloze kleine en megagrote zonnen vangen het licht van Gods centrum op en geven dat eeuwig door. Zij stralen dus onophoudelijk opdat al wat God wil gevormd wordt naar geest en lichaam (uiterlijke vorm). De inwendige geestelijke zon straalt overal en is perfect. Deze geestelijke zon – Gods hart – is perfecte dus eindeloze liefde die alles kan scheppen, alles bij elkaar voegt en houdt. zon is de enige echte complete waarheid. Het leven zelf wat dat leven allemaal in zich heeft.
Deze onuitputtelijke overal en altijd aanwezige lichtbron is God. Omdat deze bron de enige is en overal, kan het niet zo zijn dat er nog iets anders is dat leven geeft. Daarom is God, Zijn zuivere liefdeslicht eeuwig en onuitputtelijk. Of je dit nu wilt of niet, het is zo, dat het meest zuivere dus perfecte licht een onzichtbaar, onmeetbaar ongrijpbaar GEESTELIJK licht is. Daarom zegt God ook van Zijn wezen: ’Ik ben de Enige, overal en altijd, doorstraal alles, weet alles en vermag alles. Alles is uit Mij en alles is in Mij’.

Zonder licht is er geen leven. In het licht is alles wat er maar nodig is om het leven te vormen en in stand te houden.
Zolang er geen licht in donkerte komt, is er niets en kan niets leven (‘alles was woest en ledig’).
Er was totale chaos. Er was geen sprankje licht.
Daarom zegt God een keer - om alle ideeën die in Zichzelf leven, naar buiten te brengen - :
‘Er zij Licht en er was licht’.

Dat kan ook niet anders, want God is licht en dus IS er al licht. Alleen... God bedoelt met deze zin 'Er zij licht' dat Hij wil dat de mens ontdekt dat Liefde de basis is van licht en dat je moet leven bij dat licht. Anders gezegd is het het wezen van God, van licht dat de mens lief heeft. Zonder het geestelijk licht dat God is, is er geen leven. De mens zal moeten ontdekken dat liefde het wezen is van het leven, of tewel het leven zelf is. Dat God liefde, leven, licht tegelijk is.  Dat met de wens 'er zij licht' al de liefde die God is, blijkt, zal duidelijk zijn. God wil, hoopt, heeft als doel dat de mens de kracht van de Liefde die zijn wezen is, ontdekt en gebruikt.

Dat licht is het begin van een materiële cyclus, waarin alle plannen van God onophoudelijk, eindeloos gestalte krijgen. God wil evenwel dat dat leven een goed, vrij leven is, zoals Hij is.
God is vrij, omdat Hij onbegrensd en de enige is. (waarom dit zo is, leg ik uit in het boek 'Antwoord op vele vragen', maar ook in het 4e boek 'orgaandonatie en - transplantatie geestelijk bezien' (verschijning eind dit jaar).
Daarom geeft Hij regels, adviezen mee. Hij kan niet anders zijn dan Hij is, dus is het Zijn Wezen dat Hij wil dat alles dezelfde vrijheid en volmaaktheid en oneindige groei ervaart. God kan niet anders dan Hij is zoals Hij is.. Daarom is er in ieder kleinst deeltje de drang te verbinden. Om de juiste verbindingen mogelijk te maken heeft God adviezen gegeven aan de mensheid opdat zij voorspoedig en gezond leven met zo min mogelijk lijden en thuis zullen komen in de volmaakte vrijheid die hen wacht (als ze willen). Dit is de verlossing van de Grote Scheppings Mens, thuiskomen van de verloren zoon bij de Vader, Godsrealisatie, bereiken van de hoogste hemel, eenheid met God.
Dat zijn de latere 10 geboden die de mens kan bevatten.

Het gaat erom zoveel mogelijk licht te brengen in het donker, of te wel, onwetendheid van wat liefde en waar is te laten groeien. Kortom, het donkere moet wijken voor het licht.
De chaos moet orde worden en volgens die orde weer zijn plek in God innemen zoals de Liefde die God is, dat wil.

Licht is nodig om alles te doen leven, zoals liefde de enige krachtbron is van alle planten, dieren, mensen op aarde waardoor alles tot stand komt en alles harmonieus verloopt.
Zonlicht is elektromagnetische kracht. Licht is, bestaat uit allemaal bewustzijn (licht)deeltjes die met elkaar op de juiste manier volgens Gods liefde en wijsheid samengevoegd een vorm te schept die levensvatbaar is, als die vorm een bepaald eenheid vormt. Al het daarvoor benodigde bewustzijn is dan voorhanden in die vorm, waardoor die vorm dat kan doen wat het doet al naar gelang dat bewustzijn in die vorm dat wil en is!!!! De (levens) vorm is dan zoals God dat wil. Anders was die vorm er niet! Mensen zouden die vorm niet kunnen scheppen. Ze kunnen alleen materiële zaken bij elkaar voegen tot vormen. Deze vormen zijn echter levenloos, beperkt en tijdelijk. De vormen die God schept zijn er om de mens te dienen om te leven en te leren kiezen. Ze leven dan als het goed is Gods plan en drukken uit wat de liefde en waarheid in die vorm is, dus wíl!

Ieder simpel (lager) eenvoudig samengesteld wezen of ieder (hoger) complex wezen of hoogste wezen (mens) is voorzien van alle bewustzijn uit God in die verhouding, soort en mate bewustzijn dat nodig is om een bepaalde speciale taak te hebben en een bepaald doel te kunnen bereiken. Lager bewustzijn kan nog niet denken en plannen maken. Het volgt ‘automatisch’ de basale wil zoals dit in dat deeltje of die deeltjes is. Hoger bewustzijn kan wal wat meer zelfstandig opereren. . Hoogst bewustzijn is vrij en kan van alles bedenken en bereiken, als de wil er maar is. Daarom heeft alleen een wezen met het hoogste bewustzijn een vrije wil. Deze vrije wil doet de mens thuiskomen in liefde of er ook van verwijderen als deze mens die liefde niet kiest!

Daarom is het evangelie er om de mens - het hoogste wezen - te helpen het in hem verzamelde bewustzijn om te vormen (op te schonen) naar zoveel mogelijk PERFECTE liefde, waarmee de mens gaat lijken op God. Daarom noemt God de mens, een kind van Hem die als doel heeft, te gaan lijken op de Vader, die niets anders is dan pure liefde, wijsheid, wil (Vader, Zoon, Heilige Geest).

Als liefde werkelijk wordt toepast zoals God dit IS en BEDOELT, - als doel heeft dus - zal er een vruchtbare wereld zijn en zal er afgerekend worden met welke onwetendheid, liefdeloosheid en donkerte in al zijn hoedanigheden.
Immers, waar liefde verschijnt is het liefdeloosheid die verdwijnt.
Daarom schept God in Genesis een wereld die vruchtbaar is.
In die wereld schept God de aarde.
De aarde is het hart van de mens dat in principe vruchtbaar is.
Er moet alleen licht over schijnen, zoals over ieder mensenhart inzicht moet komen in wat de bedoeling is van zijn bestaan, van het leven op zich. Zonder licht groeit er niets op aarde.
De mens zijn hart is dus vruchtbaar, maar er moet dan wél liefde in.
De basis van het hart is liefde, want het hart leeft.
Dat is Gods instraling die aan het hart de impuls gaf te leven.
Daarom leeft geen mens zonder God en niet toevallig.
Uit niets kan immers niets ontstaan.
Daarom moet God alles zijn, om alles te kunnen laten ontstaan.
Opdat de mens dit gaat begrijpen is de Bijbel geschreven. De geestelijke inhoud is van grootste belang, maar zijn we kwijtgeraakt.
We beginnen nu met de eerste zinnen van Genesis:

DE EERSTE DAG:
‘In den beginne schiep God de hemel en de aarde’.
Genesis 1:
De hemel is het vermogen van de mens lief te hebben, het vermogen van de ziel om licht, liefde op te doen. De hemel is dus in aanleg in de ziel van de mens.
De hemel moet echter ontwikkeld worden door in liefde toe te nemen.
De aarde is het hart, waarin die liefde zetelt en als levensbron aanwezig is. Zoals het hart leven geeft, geeft God de mens het leven middels liefde die overal naartoe, doorheen vloeit en alles samenstelt en dus schept. De aarde is vruchtbaar, want de liefde IS ER. Alle bouwstenen zijn er, maar je moet ze wél zien, willen gebruiken en goed toepassen. Je schept dan uit liefde de goede dingen die je gezond houden en blij stemmen. Ze geven je (innerlijke) vrede!
Zonder die liefde, het leven dat God is, is er geen leven hoe, waar, wanneer dan ook, mogelijk.
zonder liefde wordt leven hoe dan ook, vroeg of laat een hel. Hel is een afwezigheid van liefde.

Genesis 1:2:
‘de aarde nu was woest en ledig. Duisternis lag op de vloed’. Anders gezegd: ego ligt op de loer en dreigt het levengevende water smerig te maken. Vies water kun je niet meer drinken. Je gaat er dood aan. Liefdeloosheid, egoïsme, hoogmoed, denken dat je eigen maat van liefde ‘wel genoeg zal zijn omdat het je beter uitkomt’, is vervuiling van het water (dat water is Gods ene liefdesleer, Zijn Woord, dat leven geeft).
'Gods Geest zweefde over de wateren’: Het hart (de aarde) is aanvankelijk leeg. Het hart, de mens die niet gecultiveerd is, niet opgevoed is met liefde en waarheid snapt niets van waarom hij leeft, waar hij vandaan komt en waar hij naar toe onderweg is. De grote hamvraag van ieder mens is vroeg of laat: waartoe is alles? Waar kom ik vandaan? Waar ga ik naar toe? De mens is in principe een geestelijke wezen met een omhulsel van materie: vlees en bloed.
De vloed is het water, Gods leer die leven geeft. In water, het levengevende brood, Gods Woord is dus de voeding van de mens. Het brengt hem tot leven. Het hart van de mens moet doordrongen zijn van Gods waarheid en kracht (dus van de liefde, het levende water). De vloed is er. Maar de mens moet éérst uit liefde en ontzag gaan begrijpen hoe, waarom, waartoe het leven is. De mens kan in deze eerste fase hoogstens God vermoeden, maar kan er niets mee… Het blijft allemaal zweven… Het woord ‘landt’ niet. Er komt niets tot stand als je geen liefde voor iets hebt opgevat. Het blijft bij denken, willen, maar… je hebt geen liefde genoeg om dat wat je denkt en wilt te DOEN.
Duisternis lag op de vloed: Er zijn allerlei gedachten, maar alles is nog chaos. Er is niets gestructureerd. De mensenziel denkt, wil van alles, maar, wat is goed of niet goed? Hij kent God nog niet. Hij denkt dat hij moet geloven, dat hij zus of zo moet geloven. Hij denkt dat hij vast zit aan dogma’s en regels en de wet moet houden omdat hij anders gestraft zal worden. Het is nog donker. Zijn gemoed is bang en beperkt. In deze fase is de mens baby. Hij moet zijn lichaam leren gebruiken door vallen en opstaan. Hij moet leren wie hij is en wat hij kan betekenen in het leven. Zolang de baby baby is, wordt er voor hem gezorgd. Hij is veilig en leert dat liefde er is. Hij hoeft alleen maarliefde te zijn, zoals een baby onvoorwaardelijk is! Hij hoeft nets te winnen, hij hoeft niets te presteren, kan niet veinzen, niet liegen. Hij is écht, zoals liefde echt en onvoorwaardelijk zichzelf is. Dat is het toonbeeld van God. Daarom houdt ieder van een prille onbedorven baby.
Toch moet en gaat deze baby groeien en verliest het zijn onschuld. Maar.. inwendig blijft de ziel in die groter groeiende mens dezelfde als die van de baby…

Genesis 1: 3 en 4:
‘En God zei: ‘er zij licht, en er was licht. God maakte een scheiding tussen licht en duisternis. Toen was het avond gewest en het was morgen geweest: de eerste dag’.
God maakte een begin door licht te maken. Dat was er al, maar Hij begon het te vormen naar onderdelen van Zijn beeld.
Dat licht is de kiem die in de mens weet dat hij uit licht gemaakt is en door licht kan leven en dat hij dat licht sterker kan maken door Gods wil te doen. We hebben het over de mens die uit liefde leeft en daarom een ‘lijntje heeft met God’. Het licht in hem verlicht alles wat er is waardoor deze mens ziet wat goed is, waarom hij zo is en hij doet er het juiste door, zoals een baby gewoon is zoals hij is. Er is nog geen enkele twijfel of nijd.
Het baby’tje is puur, eerlijk en veinst niet. Zo is de mens die leeft naar Gods wil…
De oorspronkelijke allereerste mens is een gééstelijk levende mens. Hij weet nog van God, kent Diens kracht en laat zich leiden door de liefde die God is. Deze mens vertrouwt God honderd procent. Hij ervaart God in zijn dromen, visioenen, hoort Zijn stem en ziet de geestelijke wereld. Deze mens heeft niet veel nodig, want hij put uit God en laat God zijn leven bepalen, waardoor zijn leven ordelijk, vruchtbaar en goed verloopt, al zal dit niet altijd zonder moeite zijn. Immers, ook deze mens heeft een doel op aarde en moet het doen met de materie die sterfelijk is en zijn lichaam belast, vervormt en doet verouderen. Het aards lichamelijke leven is tijdelijk, totdat de ziel van de mens God heeft gerealiseerd. God is dus in deze fase - net als bij een baby het geval is - nog vanzelfsprekendheid in dit mensenleven. De mens eert dat leven dan als hoogste, zoekt die bron en heeft ook contact met die bron via zijn hart, omdat God nog niet teveel verschilt van de liefde die de mens heeft. Zodra de mens zijn puurheid verliest en baby af is, wordt het sappelen..

Na het beschrijven van een scheppingsdag eindigt een vers met: ’en na de eerste dag, volgde de ochtend. Het werd morgen’. Er wordt hier bedoeld: na een eerste vanzelfsprekendheid dat zuiver liefde het leven is en in de mens werkzaam is en ook moet zijn, leef je vanuit dit begrip en maak je dat licht sterk. Je straalt dus licht (liefde) uit en deelt van dat licht en verlicht zodoende mensen, maar ook de natuur om je heen.
Met dat licht verdwijnt dus onwetendheid en onbegrip (donkerte) en ga je alles helderder zien, word je steeds wijzer en kun je leren omgaan met de vervolgstap.
Eerst pas ná het opdoen van inzicht (dag) wordt het licht (er gaat je een licht op) en wordt het ochtend (het werd morgen). Dat is een pril begin van een nieuwe dag (nieuwe fase) met meer licht (meer inzicht).

DE TWEEDE DAG
Genesis 1:8:
God zeide: ‘dat er een uitspansel in het midden van de wateren zij. Dit make een scheiding tussen wateren en wateren. Hij scheidde de wateren onder en boven het uitspansel. God noemde het uitspansel hemel. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de tweede dag.
Op de tweede dag, de tweede fase gaat de mens nadenken en onderzoeken.
Hij leert zodoende het verschil tussen wat waar en goed en onwaar en niet goed is.
Dat doet hij door kennis te verzamelen. Het vanzelfsprekende is er nog, maar er worden ándere nog onbekende zaken ervaren en geleerd. Het kind moet dus leren ervaren at er méér is. Maar… wat is wijsheid? Wat is goed of niet goed? Wijsheid verzamelen is dus het thema in deze tweede fase van ontwikkeling van de ziel.
Zo is ook bij het jonge kind het tijd dat hij meer van moeder af groeit. Hij leert dingen van de buitenwereld, vriendjes en van school. Zijn wereld wordt groter. Hij moet leren kiezen tussen wat waar en goed (dus liefdevol) is en wat leidt tot onwaarheid, foute acties (liefdeloosheid).
Dat gaat lukken als een kind eerst maar wel heeft geleerd in zijn baby tijd (1e fase van ontwikkeling) dat er vanzelfsprekend liefde was en is en dat zijn ouders er altijd door dik en dun voor hem zijn, hem vergeven, steunen en onvoorwaardelijk liefhebben. Zo leert een kind al dat als zijn ouders er al voor hem zijn en van hem houden, God nog veel meer van hem zal houden, álles kan en álles weet. Het kind doet in een veilige omgeving zelfvertrouwen op en leert dus te vertrouwen in het ZELF dat in hem is. God bepaalt dan richting via het kind zijn hart, biedt veiligheid tegen wat zwak maakt en bedreigt en geeft oplossingen en mogelijkheden. God is er altijd al, want het kind leert in het eigen hart alles te vinden wat het nodig heeft, al doet het leven pijn of raakt het van alles kwijt. Een kind leert zodoende dat het met vertrouwen en nádoen van de liefde die God vraagt, problemen te overwinnen en ontwikkelt een sterk karakter omdat het leert lief te hebben.
Het kind leert dan verschil tussen liefde en niet-liefde en leert een basis te leggen voor het juist kiezen en ontwikkelen van wat het later gaat willen.

In deze tweede fase moet een kind juist eerst leren wat het goede is, waarom ook een kind niet kan en mag worden overgelaten aan zijn eigen wil of die van de buitenwereld. Het kind is immers dan zwak en kan nooit een sterke ziel ontwikkelen omdat hij geen goed beeld heeft ontwikkeld van wie ‘de Vader’, wat de échte liefde is. Hij zal dan zijn eigen gevolgtrekkingen gaan maken en zijn eigen wil gaan zien als goed en deze gaan doordrijven, wat de basis is voor chaos en egoïsme.

In deze tweede fase scheidt God wateren van wateren. Die wateren zijn de verschillende gedachten, meningen, wensen, drang en voorkeuren die mensen hebben over wat waar en goed is. Je zult een referentiekader moeten hebben, wil je weten wat dan goed of waar is en wat niet. Dat kader biedt, IS God. Hij heeft alles in het hart van de mens gegeven. Waar dat er niet is, geeft Hij dat als de mens dat zoekt. De mens moet dat leren zoeken, zoals een kind ook bij zijn ouders terecht kan met al zijn vragen en ouders hem de bescherming, leiding geven die het kind nodig heeft. De ouders geven het kader, zoals ook God het kader aan de mensheid geeft. Ook de natuur heeft een kader waarbinnen alles gezond met en naast en door elkaar kan leven. De mens, het kind kan pas op zoek gaan als alles niet meer zo voorspoedig gaat en hij gebrek gaat ervaren. Dat gebrek komt vanzelf bij het ontdekken van de eigen wil en het andere dat vaak mooier lijkt dan wat het kind leerde en had. Waar een baby nog geen gebrek heeft omdat ieder van dat baby’tje houdt, het leuk is en ieder een baby’tje wil koesteren en beschermen, is dat bij het jonge kind niet meer vanzelfsprekend. Het gaat immers een eigen wil ontdekken en zijn eigen weg willen doen. Dat maakt soms minder geliefd en maakt opvoeden lastig.

De volwassen mens maar ook het kind gaat dingen leren die anders zijn dan God voor die mens had bedoeld en had gewild. De mens is een vrij wezen, dus hij MOET deze vrije wil goed leren gebruiken. Daarom heeft God middels Zijn Woord (in het hart van de mens) en in latere instantie via andere mensen, engelen en geïnspireerde boeken, een leidraad gegeven. Waar de mens deze adviezen volgt, zal hij wijs worden. Hij zal dan geluk en vrede ervaren. Dat is de hemel.
Het uitspansel noemt God daarom hemel.
Hemel is de staat van bewustzijn (ontwikkeling) waarin de mens liefheeft en zijn eigen wil heeft leren opofferen aan de dienstbare liefde. Dat maakt anderen maar ook hemzelf gelukkig en sterk. Het is DE basis van een goede vruchtbare samenleving (de aarde die groen is, maar moet verzorgd worden door de mens).

De scheiding die God zelf aanbrengt is Zijn Woord (uitleg wie God is, wat het doel is van de mens, kortom antwoord op alle levensvragen en de nodige leefregels daartoe) dat de mens in vrede en welvaart houdt en brengt. God brengt dus scheiding aan tussen wat niet goed en goed is, ziekmakend of heelmakend, chaos of orde brengt.
Dat referentiekader is zeer belangrijk, want waar dit ontbreekt, gaat het kind, de mens, de ziel, de mensheid, de schepping zelf zijn eigen gang omdat hij dat zo wil. Hij komt dan vanuit vrede in onvrede, van kennis in schijnkennis, van gezondheid naar ziekte, van gelijkheid naar ongelijkheid, van vrijheid naar controle, van leven naar dood. Immers, waar een mens niet de wijsheid en liefde kent van hoe het er in de wereld aan toe gaat, zal hij die orde bevechten omdat hij denkt dat hij het zelf moet regelen en het beter weet. Hij neemt dan God niet mee in zijn beleid. Mensen gaan dan méér willen worden dan God, omdat ze denken dat Hij liefdeloos en dom is of zelfs niet bestaat. Daarom gaan mensen prat op hun eigen kennis en verliezen ze de waarheid, de kennis van God in het eigen hart (de hemel). Ze moeten het dan van uiterlijke, materiële dingen hebben die echter weer tijdelijk en beperkt zijn, dus nooit vrede, voldoening en vrijheid geven.

God moet dat kader zijn, omdat er geen ander iets is, dat het leven geeft en is.
Daarom kan er alleen maar leven zijn waar licht en kennis uit God is.
Het thema van deze fase van ontwikkeling in ieder mens is het zoeken naar wijsheid.
God legt de kiem van vragen stellen, van het willen weten waar het leven vandaan moet komen en hoe hij dit het beste kan doen, in ieder mens. Er groeit dan vanzelf als de mens gehoor geeft aan de drang tot ontwikkeling, ‘op de tweede dag‘ kénnis die zich op haar beurt weer ontwikkelt door het doen van de daden uit die goede kennis. Waar dit anders verloopt omdat mensen hun eigen hersenverstand zien als waar, goed en alwetend, vervalt de mens in schijnwaarheiden.
De maatschappij die daarop gebouwd is, is gedoemd ellende te brengen omdat immers die ‘kennis’ nooit leidt tot liefde en vrijheid, al lijkt dit wel in eerste instantie of omdat ‘men het zegt’! De afzondering van God wordt immers dan steeds groter en de mens raakt dan het referentiekader dat God had geboden steeds meer kwijt, omdat dat wordt ondergesneeuwd door ideeën, meningen die van mensen zelf afkomstig zijn, dus zeer gebrekkig zijn en gekleurd zijn door hun eigen soms negatieve liefdeloze ervaringen en eigen verkeerde doorgedramde wil.
Een ‘dag’ in de Bijbel staat voor de mate van bewustzijn, kennis opdoen van wie, wat, waar God is.
Het is dus van belang dat mensen via de natuurwetenschappen ontdekken en leren. Immers, waar je leert via de natuur hoe de schepping in elkaar steekt, leer je te weten hoe ‘God werkt’ en zul je Hem meer eren en goed kunnen ‘gebruiken’ in je eigen leven.
‘God Eren’ betekent: De liefde en wijsheid in God herkennen en deze sterk maken in je eigen leven door die orde die God is, te volgen. Je drukt dan dus God uit middels jouw eigen talenten, karakter, zo zijn, je mogelijkheden en drijfveren. Je drukt God zo goed en zuiver mogelijk uit als je God, de liefde wilt dienen. Wil je dat niet, zal het logisch zijn dat je God niet dient! Het blijft dan donker.

DE DERDE DAG
Genesis 1: 8-13:
En God zeide: ‘dat de wateren onder de hemel op één plaats samenvloeien en het droge tevoorschijn komen. En God noemde het droge aarde en het samengevloeide noemde Hij zeeën’. God zeide: ‘dat de aarde jong groen voortbrenge, zaadgevend gewas ,vruchtbomen, welke zaad bevatten op de aarde….. en God zag dat het goed was. Toen het avond geweest was en het was morgen geweest: de derde dag.’

De aarde - het menselijk hart - gaat door het verzameld hebben van de juiste kennis, het juiste doen. Het jonge groen zijn de juiste, dus goede prille daden uit liefde die een mens voortbrengt.
Ze geven zelfs zaad en vruchten. Dus, die goede daden leven voort en ze geven voeding. Namelijk het goede doet de mens goed voelen, tevreden en gelukkig zijn. Zijn plannen en daden ( ook vruchten en zaad) zijn immers goed dus levenskrachtig. De mens, de puber (3e fase van menszijn) ontvangt de voeding in de vorm van liefde, voldoening, helpen en geholpen worden. Goede daden doen en ontvangen is wat hem sterk maakt en .. zichzelf.
Hij heeft liefde geleerd in de babytijd. Hij heeft verstandelijke kennis geleerd in zijn jeugd. In de puberteit kan hij nu de juiste keuzes maken in wat hij zelf nu gaat willen. Een lastige tijd, want je weet niet altijd wat je wilt, je moet nog groeien in weten en ervaren wat wel of niet zo goed is. Kortom; je bent wisselvallig. Je weet wat goed is, maar wil dat net altijd meer. De buitenwereld roept. Je wilt je horizon verbreden, kijkt reikhalzend uit naar dat andere, dat voor jou nieuwe dat ook spannend is of leuk lijkt. Wat wil je nu eigenlijk? De mens, de maatschappij die goed opgevoed is in het Woord van God, kent geen verdeeldheid en onvrede en honger of angst. Alles is goed. Maar… waar de mens zijn eigen wil doet en Gods Woord en dus goede raad in de wind slaat of niet kent, zijn de vruchten wrang en ontkiemen de zaden slecht. Anders gezegd: de daden zijn niet meer uit liefde (1e dag) en wijsheid (2e dag) maar uit eigen wil (3e dag). Een dwarse puber die vaak verkeerde zaken kiest. Daarom wordt de orde in en om hem vaak tot chaos. Hij volgt teveel de eisen van zijn verstand, de buitenwereld, zijn lichaam en klatergoud.. Gods orde komt vaak op de achtergrond.
In deze fase van bewustwording dient de mens niet zijn eigen egoïstische beperkende, verdelende, veroordelende, kapotmakende, dus liefdeloze wil te gebruiken, maar moet hij Gods wil hebben leren kennen en deze willen doen. Natuurlijk kan ook chaos juist door het ontwikkelen van de eigen goede wil verleden tijd worden. De puber maakt zich dan los van bijvoorbeeld een trieste jeugd en gaat dan nu wél de weg van de liefde, waardoor hij zich ontworstelt aan zijn beperkt milieu. Misschien is zijn moeilijke begin wel nodig geweest om orde te vinden uit de chaos!

Elke keer zegt God nadat Hij iets heeft geschapen: ’en Hij zag dat het goed was’. Dan volgt de herhaling van wat God heeft gedaan.
Dit is een bevestiging, een zeker beschouwen, waarin duidelijk wordt dat God werkelijk niet anders kan dan zijn zoals Hij is en dus niet kan afwijken van Zijn eigen wezen, zijn eigen orde. Er valt ook niets bij te stellen, want God ziet dat het goed is, omdat hij Perfect, de enige, de Alomtegenwoordige, de Alfa en de Omega is.
God weet alleen wel dat de mens die gesteld is over de hele schepping als heerser, alles kapot kan maken als ze Gods wetten en adviezen loslaten. God ziet dat met lede ogen aan. Maar… God is vrijheid. Daarom kán het niet anders, dan dat de mens door gebruik van zijn eigen VRIJE wil de heelheid weer moet zien te bereiken, eigen moet zien te maken en dus grote builen kan vallen. Hij is doorgaans de orde die God is (in zichzelf de medemens en in de gehele schepping) verloren, maar moet en zal er weer in terug, omdat het wezen van de liefde nu eenmaal is, dat niets maar dan ook niets uit die liefde er niet bij hoort, dus verloren zou gaan!
De mens schept chaos. God niet!

In de 7 fasen zijn alle 7 aspecten van God te zien in de 7 lichtkleuren (rood, oranje, geel, groen, blauw, paars, violet), 7 muzieknoten, 7 chakra’s, 7 dagen van de week, 7 scheppingsperioden van onze aarde enzovoort. Alles komt dus met elkaar overeen. Alle aspecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, gaan vooraf aan, volgen op, maken alles compleet. Zoals alle kleuren het witte zuivere licht vormen en geen enkele kleur kan ontbreken omdat anders dat licht dat witte licht niet zou zijn!
Zo kan geen mens een aspect, fase overslaan of niet willen. Hij komt anders nooit terug in de heelheid van het witte licht. Hem ontbreekt immers bepaalde nuance of aspecten of zelfs bijna een hele kleur. Geen mens is perfect. Daarom lijdt ieder mens. Toch, zodra hij inziet en doet wat Gods wil is, wordt hij pas compleet. Hij mist dus tot dán ‘kleur’ (bepaald bewustzijn) en kan dan niet zijn wie hij door God bedoeld is te zijn. Hij lijdt dan dus overeenkomstig de mate dat er een kleur (aspect van liefde) ontbreekt.

In alle fasen zie je de uitleg zoals deze beschreven is in deze korte verhandelingen terugkomen. Zoals het in het ongezien kleine geestelijke feit is, is dit ook in alle geval in alle aspecten van het materiële leven.
Als je eenmaal begrijpt hoe dit alles zich vormt en uit, weet je ook wat er dus goed of niet goed is. Inzicht in deze grote dingen helpt dus - zo de mens wil - heelheid en vrede te bereiken. Hij kan erdoor al zijn wetten, beleid, plannen en gebruik ervan ten goede benutten.
Als het doel is om zo zuiver mogelijk lief te hebben weg is uit de samenleving, dan krijgen we steeds meer huizenhoge problematiek.
We hébben wel liefde, we wíllen wel liefde, maar weten niet meer wat wezenlijke liefde is. En… al weten we dat, dan moeten we dat nog zien te DOEN te midden van ieder die weer wat anders wil, denkt en vindt!
Zolang we God boycotten en onze eigen ideeën en ‘waarheden’ van bijvoorbeeld de wetenschap, de overheid loskoppelen van God, zullen we nooit vrede, gelijkheid, welvaart en gezondheid ervaren.

Daarom zegt God ook: ‘eer Mij als hoogste en niemand anders’. Ook de politiek moet dus niet de meeste eer krijgen. Ook niet de mens met het meeste geld. Ook de mensen met allerlei economische en machtsbelangen, ook niet de groep die het hardste schreeuwt of dwingt, want deze dingen hebben niets met Liefde in haar zuiverste vorm te maken. De politicus, de uitvinder, de leider, de zorggever, de zorgnemer, de genezer, de wetenschapper, de handelsman, de kunstenaar, de ambachtsman, kortom ieder mens die zijn werk en streven opdraagt aan God - de hoogste liefde - zal een zeer wijs en goed mens zijn.

De mens die vindt dat hij buiten God om kan en het beter weet, moet oppassen. Hij veroorzaakt discriminatie, liefdeloosheid, moeten, verdrukking, dwang, ongelijkheid, chaos, enzovoorts.
De weg terug is een weg naar God.
Niet via een moeten, schreeuwen, dwang, onderdrukking, recht van de sterkste, grootste, rijkste. God zegt: ‘Ik ben in het kleine, in het zachte, in de dienstbaarheid. Ik kom niet in de storm, niet in de wind. Je kunt Mij vinden – als dit je ernst is – in de stilte van je eigen hart’.
Niet alle strijd op aarde is te vermijden. Wel het grootste droevigste deel ervan, omdat
het meeste ervan niet nodig geweest zou zijn als we God maar beter hadden gekend, erkend, begrepen en… hadden gebruikt in ons leven!
De mensheid van nu is aanbeland op de bijna zesde dag!

Gera Hoogendoorn-Verhoef

In Deel 2 zullen de 4, 5, 6 en 7e dag in het kort beschreven worden.

Gods adviezen, leefregels, tien geboden zijn niet ouderwets, maar gelden voor alle tijden.

Naast de tien geboden zijn allerlei leefregels gegeven. Deze zijn ondermeer te lezen in Deuteronomium 14-28.
In de Bijbel zijn alle adviezen die God ons geeft opgetekend en heel duidelijk uitgelegd. De mens ging deze regelgeving echter vanuit verstandelijk denken en vanuit het ego uitleggen. Geestelijk inzicht verdween of sloot men (hier en daar) uit, waardoor de mens overging tot wetgeving en leefstijl die nogal eens tegen Gods regels in ging en gaat.
God geeft de goede, dringende raad (niet dwingende raad. Gods wetten zijn geen wetten, die persé gevolgd moeten worden op straffe van dood, hel en verdoemenis, maar liefdevolle, wijze adviezen) die – wil de mens voorspoed en vrede kennen – opgevolgd dienen te worden.
De oudste beschavingen volgden deze adviezen. Zij bleven in de zegen van God
(voorspoed) zolang zij zich hielden aan de gegeven wetten. Toen de mens zich door de tijd heen eigen wetten schiep en op eigen, menselijke wijze Gods wetten ging interpreteren, verloor de mensheid aan welvaart en begon de strijd, ongelijkheid en verval.
De enige weg terug is het zich weer gaan voegen naar de leefregels die de allerhoogste waarheid en liefde ons doet weten in ons hart, dat deemoedig genoeg is om de minste te willen zijn.
We zullen weer terug moeten willen gaan naar ons geweten.
Terug gaan naar wat we altijd al hebben geweten. Want… diep in onszelf weten we wat waar is. We zullen dit ware wat in IEDER mens leeft, ook moeten gaan laten groeien en er naar moeten gaan leven.

- In de Bijbel geeft God al het advies geld niet te beleggen en de raad dat er geen (woeker) winsten moeten worden gevraagd. Geld moet rouleren. Ieder moet er van kunnen profiteren en niet enkelen, wat wel het geval is als geld weggezet wordt. Een gezonde redelijke appel voor de dorst is raadzaam. De een heeft een kleine appel nodig, omdat hij kleine gezonde plannen heeft. De ander heeft meer nodig, voor gezonde grote plannen. Oppotten en meer en meer verzamelen, is wat anders en wordt door God niet bedoeld. Tevredenheid en gezonde werkzaamheid uit dienstbaarheid, delen met de zwakkeren is uitgang bij het sparen en beheren van geld.
- God zegt dat ieder een tiende van zijn inkomsten zou moeten afstaan, zodat met dat afgedragen geld de gemeenschap kan groeien en weduwen en wezen en zieken geholpen kunnen worden. Logisch dat dat geld dan ook eerlijk en nuttig besteed moet worden en niet moet gebruikt voor onzinnige dingen waar de doorsnee mens of de armere burger niets aan heeft.
- God adviseert eens in de zeven jaar de grond niet te betelen, zodat deze zich kan herstellen, waardoor zieken van gewas en dus ook zaad (door uitputting van grond) worden voorkomen.
Wij planten alles echter propvol, bemesten onnatuurlijk, gebruiken veel te veel schadelijke stoffen en putten de grond uit. Verschraling, verdwijnen van structuur leveren minder voedzaam en sterk gewas op. Grote onkosten, maar ook mineraal gebrek in de voeding als gevolg.
- God adviseert de zevende dag van de week te rusten van het harde werken en de zorgen tijdens de werkweek. Deze vrije dag is nodig als break in de week en om weer energie en moed te verzamelen voor de komende werkweek. Hij adviseert ons deze dag te benutten om te genieten van dingen die anders niet kunnen, aandacht te besteden aan gééstelijke dingen waar er anders niet veel van komt.
Maar de mens wil ook deze dag zijn inkopen kunnen doen, allerlei ‘leuke’ dingen kunnen doen, waardoor hij anderen verplicht te werken. Wij willen steeds vreemder vermaak, waarvoor we weer extra geld moeten zien te verdienen. We hebben dan de zondag nodig voor de luxe die we eisen. En voor je het weet doe je er zelf ook hier of daar in mee.
Een vaste rustdag is ons gegund omdat wij daardoor sneller geestelijk kunnen groeien. Een andere dag kan natuurlijk ook een rustdag zijn. Maar regelmaat en vaste tijden voor inspanning en ontspanning zorgen voor een bepaalde orde waardoor gemakkelijker een bepaald evenwicht kan worden beleefd. De mens weet dan waar hij aan toe is en een ander dus ook. Voor ieder dan rust in zekere zin, tenzij het door nuttig, noodzakelijk werk uiteraard niet anders kan. Dan is een andere rustdag natuurlijk noodzaak en dringend advies.
Zondag is dag van de zon. Dag van het licht. Licht is ook inzicht, kennis. Dit licht kunnen we krijgen door naar een kerkdienst te gaan, maar ook door eens te bezinnen op innerlijke dingen. Ook een goede daad verrichten door een bepaald bezoek af te leggen, waar het er anders niet van komt, of jezelf resetten, vormt licht. De vrije rustdag is er voor geestelijke voeding en ontspanning. Voor de ander, dus ook voor jezelf!
God adviseert om de rust te zoeken. Hij weet dat wij immers in die rust en ontspanning weer in contact komen met onze diepste verlangens. In de hectiek van het stressvolle leven met alle verplichtingen ne wensen, weet je vaak niet meer wat eigenlijk je diepste wensen zijn. Je groeit er snel vanaf. Zo vervreemd je van de waarheid in jezelf en … word je onecht! Dát brengt vervolgens verzwakking. God weet dat deze diepste dingen van je hart - die waar en echt zijn omdat ze je maken tot wie je bedoeld bent te zijn - uitgedrukt moeten worden, wil een mens echt gelukkig zijn.
Teveel rust willen hebben, steeds meer vrije tijd en minder werkdagen is ook niet goed. De mens wordt er alleen maar lui van en heeft weer meer geld nodig - in korte tijd verdiend - om op prettige wijze zijn vrije tijd op te vullen… Neem eens rust en zet eens niet de tv of de radio aan. Neem eens tijd voor bezinning en verwerking en hol niet meteen maar weer door naar de volgende activiteit of afspraak.
- God adviseert ons om niet meer te doen dan we nodig hebben, omdat we anders voortijdig opbranden, vanwege het moeten voldoen aan de eisen die de wereld, ons ego, ons lichaam ons stellen.
- God adviseert ons in alles maat te houden, omdat dat onze ziel en ons lichaam gezond houdt, waardoor we in staat zijn bergen te verzetten.
- God adviseert ons niet te stelen. We stelen echter van de zwakken, door zelf meer denken nodig te hebben. Olie, goud, katoen, uranium, hout, diamanten, halen we uit landen, waardoor de bevolking armoede lijdt. We stelen van de staat (belasting ontduiken), van bedrijven, omdat ‘ze toch al genoeg hebben en ze het wel kunnen missen…’En de staat, bedrijven stelen in zekere zin van de burger door te veel te eisen aan regels en inzet. We stelen van onszelf en zoeken vaak belangen in dingen die ons gelukkig lijken te maken, maar vaak slechts tijdelijk geluk brengen en geen blijvend, innerlijke rust in je gemoed.
- God adviseert ons onze vader en moeder te eren. Dat doen we niet en leren dat ook niet altijd meer. We zijn druk met leven en overleven. We gaan stug onze eigen gang en kijken liever niet meer om naar de familie, omdat we het druk hebben met carrière maken, geld verdienen en uitjes, pleziertjes, die er in overvloed zijn. We willen ook wel eens wat en vergeten wat zij voor ons hebben gelaten. Trouwens, met vader en moeder eren, wordt geestelijk gezien het eren, het hooghouden van de waarheid (vader) en de goedheid (de moederliefde) bedoeld. Deze waarheid en goedheid zijn in onszelf te vinden, maar hebben het als het goed is van onze ouders geleerd. Zo niet, dan is het een logisch gevolg dat je niet zo goed met je familie omgaat of zelfs niet zoveel om hen geeft. Je hebt dan immers al genoeg aan jezelf omdat je amper weet wat wijs en goed is..
Waar we waarheid en goedheid in onszelf en de ander hebben geleerd te eren, gaat het ons allemaal goed en komt niemand tekort. Ook je familie niet.
- God adviseert ons een gezin te stichten. Doodeenvoudig om de reden dat er dan een gemeenschap wordt gevormd waarin de liefde de basis is voor zorgzaamheid, hulp, steun, bemoediging en veiligheid. In familieverband is er een samenleving in het klein, waarbij bepaalde uniciteit, individualiteit, saamhorigheid, steun, veiligheid en ruimte is gewaarborgd en samenwerken en samenleven is geleerd. Ook incasseren en respecteren leer je dan. Waar er geen gezin is, zijn er andere wegen om gemeenschappen te vormen in liefde en is dat ook goed als de basis geen egoïsme is!
- God adviseert ons Hem boven alles lief te hebben, te eren en vandaar uit onszelf en onze naasten zoals wij zelf ook willen worden behandeld. God zegt niets anders dan dat wij de hoogste liefde en de hoogste waarheid moeten eren (waard- eren). Dat is het God eren. Als wij dat doen, doen we automatisch het goede. Waar wij God in ons eren, drukken wij ons uit, precies zoals de liefde en de waarheid in ons willen. Daarmee dienen we onze medemens. De mens heeft echter bedacht dat God geen God van liefde is, maar alleen maar een wettisch, oordelend God. Daarmee staat hij zichzelf toe te (ver)oordelen, waar God adviseert dat juist niet te doen…
- God zegt van Zichzelf dat Hij als kiem in ieder mens is gelegd en dat alles wat leeft uit Hem voortkomt. Zolang de mens dat anders ziet en God buiten zichzelf denkt, herkent hij ook het goddelijke niet in zijn medemens en zal hij deze dus kunnen benadelen, manipuleren en overheersen en ook blijven zoeken naar een waarheid buiten zich en niet DE waarheid in hem.
Zo wordt een mens onecht en streeft hij dingen na die niet bij hem passen of hem verzwakken, wat liefdeloos is! En dat terwijl God zegt: ‘heb lief!’
- God heeft gezegd dat de mens de aarde moet bevruchten, en zich moet vermenigvuldigen en de aarde moet bevolken. God heeft niet gezegd dat we maar raak kunnen vrijen met ieder die we maar tegen komen. God heeft richtlijnen meegegeven die er voor zorgen dat we bij de juiste man of vrouw de kinderen verwekken die bij ons passen. Waar wij deze richtlijnen in de wind gooien en te pas en te onpas willen vrijen zullen in allerlei omstandigheden kinderen komen, wat alle betrokkenen problemen - die groter zijn dan we soms aankunnen - oplevert. Liefde was immers niet de basis, maar een tijdelijke, lichamelijke, materiële ‘liefde’ die alleen maar moeite met zich meebrengt. Opvoeden, leven is veel lastiger waar echte liefde ontbreekt. De aarde bevolken beetekent geestelijk gezien ons hart (aarde) vruchtbaar maken door goede daden (bevolken).
- Waar God zegt dat Hij leven geeft en neemt en wij menen dat wij dat kunnen doen, zullen we verkeerde tijdstippen en situaties kiezen om leven te laten ontstaan en te beëindigen. We zullen grenzen dáár leggen waar ze ogenschijnlijk liefdevol lijken, maar in wezen gebaseerd zijn op eigenbelang en angst. We bezorgen onszelf en anderen hierdoor veel zorgen, leed en problemen.
- God zegt dat wij de kinderen tot Hem moeten laten komen en dat wij ze daarbij niet moeten hinderen. We voeden onze kinderen echter lang niet altijd meer op in de ware geest van de ware liefde. Dat is echter toch echt de enige waarheid die de mens tot God (heelheid, vrijheid) doet komen. We geven hen ónze (dus beperkte, gedeeltelijke) waarheden, in welke soms amper ruimte meer is voor dienen, naastenliefde, echtheid, geloof in je diepste kern die van God is, mee.
We zijn zélf niet meer de onschuldige voor geestelijke zaken ontvankelijke, alles vergevende, niet oordelende kinderen. Hoe kunnen we dan deze dingen leren aan onze kinderen?
- God zegt ons onze kinderen de liefde voor Zijn wezen (voor de Vader) in te prenten (Deuteronomium 6: 6-8). Daar bedoelt God mee, dat wij de Hoogste Waarheid in God zullen eren, door die hoogste waarheid in onszelf en in die van de ander te eren. Eren is vormgeven in liefde. Er wat mee doen. Je échte wezen laten zien. Als we die Hoogste Waarheid eren - vormgeven dus - hebben we lief… God eren is dus dóén wat de zuiverste liefde is en wil. God zegt dus niets anders dat we er alles aan moeten doen om onze kinderen de zuivere liefde te leren en... voor te leven.
- God zegt dat man en vrouw kinderen dienen op te voeden in een leven van liefde voor God en elkaar.
Dat betekent niet alles maar goed vinden en slikken tot je stikt.Wij denken dat we kinderen in allerlei situaties kunnen opvoeden en denken dat het niet zoveel uitmaakt wie een kind opvoedt. We zien niet in dat er met man (vader) en vrouw (moeder) de onvoorwaardelijke liefde en waarheid worden bedoeld. Waar deze ontbreken is het kind al op weg om ego, hoogmoed, zelfzucht, gemakzucht, leugen te ontwikkelen. Verlies van ware identiteit uit God dus. Hoe moet een kind waarheid en goedheid vinden in zichzelf en de ander als hem deze niet worden voorgeleefd en worden geleerd?
- God adviseert om bij elkaar te blijven, waar mensen voor elkaar, voor het leven hebben gekozen. Dit om allerlei moeilijkheden voor zichzelf, voor de kinderen en ook aangetrouwde families, gezamenlijke vrienden, maar ook voor de aangegane verplichtingen te voorkomen. God zegt dat we niet moeten scheiden wat Hij heeft samengevoegd. We hebben niet meer lief uit onbegrensde, dus perfecte eeuwige liefde, waarin heus niet alles altijd naadloos en naar het zin verlopen zal. We willen alles wat we zelf willen en gaan weg bij iemand wanneer hij ons iets niet geven kan. We stellen niet meer de vraag ‘wat heb ik de ander te bieden’, maar ‘wat heeft hij mij te bieden’. We hebben niet meer onvoorwaardelijk, maar vóórwaardelijk lief, dus begrensd. In een dergelijke liefde is er niet de verbondenheid door God.
Er valt dan dus ook niets te scheiden…
Waar God mensen samenvoegt, zijn deze mensen door werkelijke liefde verbonden en zullen zij vanzelf niet scheiden. De liefde tussen die mensen is eindeloos. Waar wordt deze liefde nog gewild, gezocht en opgebracht? De mens en zijn kinderen lijden door eigen tekort aan liefde en denken dat het onmogelijk is om onbegrensd lief te hebben. Waar is het geven en het nemen? Is het niet meer eerst het némen geworden wat de mens het belangrijkst is gaan vinden?
- God zegt dat de sterke mens voor de armen, de zwakken en ouden van dagen dient te zorgen. We dumpen hen echter vaker dan nodig is (wat is nodig?) in een bejaardenhuis, houden hen in leven eenzaam ‘keurig verzorgd door goede verplegers,’ omdat ‘wij het niet kunnen opbrengen,’ wensen hen soms stiekem dood, uit op enig bezit en erfenis, of gewoon door onze eigen hoge werkdruk, moe van allerlei levensproblematiek. De maatschappij, onze huizen en systemen zijn niet meer afgestemd op het verzorgen van onze zwakkeren. Samenleven doen we liever ieder voor zich. Het kan ook niet meer veel anders.
Voor oudedagsvoorzieningen is er amper geld vrij. Liever maken we dure atoomwapens, nieuwe automodellen, miljoenen kostende films, luxe kantoorgebouwen, investeren we in kostbare alarmsystemen en dure, veelvuldige vakanties.
Het wordt een mens zelfs moeilijk gemaakt om een medemens in eigen huis te verzorgen.
Of de voorzieningen, aanpassingen zijn er niet goed genoeg, of er is geen vergoeding voor soms hoge kosten, of geen vervanging voor verzorging zodat de verzorger er niet eventjes tussenuit kan. Het lijkt wat zwart-wit, toch is het goed om eens kritisch te kijken naar hoever we dikwijls afgedwaald zijn van de naastenliefde en liefde voor ons eigen diepste wezen, dat we negeren, kleineren, uitputten, niet op waarde schatten.
Natuurlijk zijn er veel goede initiatieven. Maar waar is de steun en bemoediging om die initiatieven die ons échter dus meer liefdevol en sterker maken te laten uitgroeien tot méér en beter?
- God zegt dat zieken genezen kunnen worden in Zijn naam, waar de zieke en de genezer dat vast geloven. De medische stand, de wetenschap noemt deze dingen echter kwakzalverij en verlakkerij en achtervolgt de mens die een keer iemand (die uit eigen vrije wil kiest voor een bepaalde hulp) niet heeft kunnen redden. Er moet echter heel wat gebeuren wil de arts vervolgd worden om de bijwerkingen, zelfs de dood door medicijnvergiftigingen, vaccins die opgedrongen worden omdat ‘ze het enige redmiddel’ zouden zijn, verkeerd gelopen operaties, niet op huisbezoek komen omdat de tijd erop zat, het afzetten van het verkeerde been, enzovoort. De groten zijn niet kwetsbaar. Het is weer de kleine groep, de individu die ánders, vanuit niet door de gevestigde verstandelijke orde erkende kennis hulp biedt, die zwak is en amper beschermd is. Geestelijke waarheden en wijsheden lijken nog steeds ondergeschikt te zijn aan wat de algemene verstandelijke, uiterlijke orde wenst.
- God gaf adviezen voor juiste voeding en gebruik van kruiden bij kwalen en ziekten. De natuurgeneeskunde, de klassieke homeopathie, de kruidengeneeskunde worden dikwijls gezien als een zielig effectloos mislijdend alternatief. Men is het inzicht in samenhang tussen geest en materie kwijt en oordeelt daarom ook zo.
- God heeft gezegd dat de mens het land en de zee met al wat er in is zou overheersen. De mens heeft er van gemaakt dat hij alles wat hij maar wil kan omvormen, vernietigen en doden. God heeft echter met heersen een heersen vanuit wijsheid en liefde bedoeld. Waar de mens dat zou doen, zou er voldoende gezond natuurlijk evenwicht zijn en er geen voortijdig bedreigen en zelfs uitsterven van levensvormen zijn. De mens is zijn eigen grootste vijand. De mens heerst uit hoogmoed en machtswellust. Hij ziet niet meer in dat in alles God is. Dat alles samenhangt met het andere. Dat ALLES ELKAAR NODIG HEEFT. Hij pakt wat hij pakken kan en verstoort broos, perfect op elkaar afgestemde levensvoorwaarden en levensvormen die samen een perfect evenwicht houden.
- God adviseert ons de voorraden die we aanleggen wanneer er een overvloedige oogst is, door wijzen te laten beheren en armen van deze voorraad te geven, en dat de rijken niet meer moeten kunnen kopen dan zij normaal gesproken nodig hebben. Een oproep dus om eerlijk te verdelen en zuinig te zijn.
Ieder mens is echter druk bezig met het verzamelen van geld en goederen, om winst te behalen of toekomst zeker te stellen, maar waarmee we de kwetsbaren onder ons, dichtbij of ver weg benadelen. Maar niet te spreken van het bewaren van goederen voor slechtere tijden. We jagen onze voorraden er door heen en verwachten deze benodigde spullen en voeding wel te kunnen krijgen of anders wel te hálen. We sparen niet meer. We lenen meer dan ooit om ook maar te hebben wat we hebben willen, zonder dat we van plan zijn de tering naar de nering te zetten. Onze hoogmoed is al zo groot dat we niet meer bereid zijn om maar iets te missen…
We bewaren niet meer het hoognodige, maar verspillen het door luxe - die echter tijdelijk is - te bezitten. Waar er extra’s zijn worden deze uitgegeven aan dikwijls ondoordachte of egoïstische zaken, die een bepaalde groep, of slechts een prettig moment dienen, maar zeker niet de zwakken van de samenleving. Gemeenschapsgeld uitgeven is gemakkelijk. Het gaat tenslotte niet uit je eigen zak…
Het lijkt alsof met het spaargelden beleggen enzovoort, de mensheid gediend is. De mensen die dit geld oppotten zullen zeggen dat het de economie krachtig maakt. Dat er verschil moet zijn, dat het de sterke benen zijn die de weelde kunnen dragen, dat zij grotere verantwoording hebben, dat het volk bij hen wel vaart. Dat is echter niet zo. Geld dat weggezet wordt, kan niet gebruikt worden op die plaatsen waar het werkelijk nodig is. Geld dat wordt ingezet om nog meer geld te verdienen, néémt werkgelegenheid en geeft dit niet. Geld dat in handen is van beheerders wordt immers alleen ingezet voor eigen dus beperkte doeleinden, die ook altijd weer geld (en macht) moeten opleveren. Ieder is slaaf van het geld.
- God heeft gezegd dat de mens niet moet begeren wat van zijn naaste is. De mens die egoïstisch is en niet bereid is om te delen van dat wat hij voldoende heeft, zal hier niet mee eens zijn. Bij hem begint de vrede, de gelijkheid dan ook niet. Hij oordeelt dat hij meer rechten heeft dan zijn medemens. Hij vindt dat hij door zwakte, door ziekte, door weinig talent, door weinig moed enzovoort, onvoldoende heeft. Trouwens ook de mens die weinig heeft, heeft toch zijn mogelijkheden. Hij dient daarin gestimuleerd te worden hoe weinig zijn middelen ook zijn. De mens die ontevreden is, heeft geen vrede met wat hij heeft, wie hij is. Hij zal willen hebben wat zijn buurman, familielid, vriend, of een bekende Nederlander heeft. Hij gaat grenzen verleggen, wat hem niet past. Hij dient zijn waarde te ontdekken en te gaan geloven in zijn eigen belangrijkheid of hij veel of weinig bezit of middelen heeft.
Waar hij dit niet doet, oordeelt hij ook. Hij kent God niet in hem die hem precies dat geeft wat hij nodig heeft. Tevreden zijn is overlopen van vrede.
Waar een mens tevreden is, brengt hij vrede.
De mens die werkelijk ziek is, gehandicapt is, zwak naar ziel is, zal deemoedig aanvaarden wat de andere medemens hem in zijn goedheid geeft en ondertussen dat doen wat hij kan om ook zijn (hoe bescheiden ook) bijdrage te leveren aan een medemens, of zelfs een groep. Hij zal tevreden zijn in wat hij heeft te geven en een ander niet benijden om wat hij wel kan en heeft. Hij zal tevreden zijn in het dienen, of dat nu hard werken inhoudt of niet zo hard werken.
Ook dient de mens niet de vrouw van zijn broeder te begeren, zo zegt de Bijbel. De mens in deze tijd verwart lichamelijke lusten met gevoelens van liefde en denkt daarom recht te hebben een ander zijn man, vrouw, vriend of vriendin af te mogen pakken. Overspel is normaal geworden voor velen. Het lichaam is de baas. Het is dikwijls sterker dan menig geweten.
- God heeft niet voor niets gezegd, dat het lichaam ‘gekastijd’ dient te worden waar het te veel eisen stelt. God bedoelt hiermee, dat waar de driften van een lichaam te sterk zijn, je je anders moet gaan gedragen, je moet ophouden met je te vervelen, iets nuttigs moet gaan doen en zinvolle afleiding moet gaan zoeken wat ook anderen goed doet.
Je moet jezelf discipline opleggen en de baas worden met je innerlijke kracht (je vaste wil om het goede te doen ) over de hartstochten van je lichaam die je van God (de waarheid in jezelf) afhouden en die heel vaak alleen maar voor jezelf prettig of leuk zijn.
Je moet jezelf liefdevol en wijs áánpakken.
Seksualiteit is de voornaamste reden voor zwakte en allerlei fouten die de mens begaat. Wellust houdt de mens van de liefde en respect voor de ander af. Vandaar dat veel criminaliteit uit verkeerd gebruik van seksualiteit voortkomt.
Met kastijden wordt niet slaan en mishandelen bedoeld, zoals men nogal eens denkt. Nee, het is niets meer of minder dan het lichaam minder de zin geven, door het af en toe aan banden te leggen en je liefdevolle verstand te volgen dat zegt dat niet alles maar goed voor je is al geeft het je tijdelijk plezier of voordelen. Je kunt niet elke dag een taartje eten…
- God heeft gezegd: ‘als gij wist, gij zijn goden. Gij zoudt in staat zijn om bergen te verzetten.’
In onszelf ligt de kracht tot scheppen. We kunnen - waar we daar vast in geloven - inderdaad het onmogelijke bewerkstelligen. We gebruiken onze krachten uit God echter niet, door ons buiten God (buiten de liefde, de waarheid) te begeven. We vinden het godslastering, te zeggen dat wijzelf scheppen. We begrijpen dan nog niet dat God in ons werkzaam is, zodra wij ons met God verbinden door de liefde en waarheid te leven. Wanneer we ons hierin ontwikkelen zullen we alles gaan weten en kunnen wat we nodig hebben. We boren dan Gods bewustzijn in ons aan en kunnen er ons voordeel mee doen. We zullen dan zieken in Gods naam kunnen genezen (waar dit onze taak is en het de zieke dient). We zullen van alles wat we nodig hebben door Gods macht kunnen toe eigenen als we niet twijfelen. God wil voor ons wat wij in goedheid willen en wensen. Ons eigen ongeloof houdt ons klein. We scheppen wat wij geloven.
- God heeft gezegd dat Hij in de tempel woont. De tempel is het hart van ieder mens. Waar de liefde in iemands hart wordt uitgedrukt, ‘gaat de mens al naar de kerk’. Deze mens luistert al naar Gods woord. Waar hij steun hierin nodig heeft (en dat hebben veel mensen) zegt God, is het goed om naar de kerk te gaan.
Maar niet perse vanaf de preekstoel, maar vanuit zijn eigen hart, waarin God zijn Voorganger is, zal de mens dichter bij God – de waarheid – komen.Waar de mens behoefte en steun heeft aan kerkgang, moet dit natuurlijk kunnen en kan dit heel veel waardevolle, soms zelfs onmisbare steun betekenen. Het risico is echter dat mensen uiteindelijk gaan om de gewoonte, het niet beter weten, soms zelfs verplichting, maar ook uit gemakzucht. Kerkgang, gedoopt worden, communie doen, hoort niets anders te zijn dan actief de liefde leven.
Dit maakt dat een mens Gods kind is. Daar is geen ritueel voor nodig, al is het natuurlijk ook niet verkeerd om met een oprechte intentie bepaalde riten te volgen als dat bij je past.
God heeft nooit bedoeld dat er een uiterlijke kerk en ceremonie rond Hem en Zijn leer zou ontstaan.
- God heeft ook gezegd, dat een mens ‘zich in zijn binnenkamer moet terugtrekken,’ dat rituelen niet in plaats van de liefde mogen komen, dat een ander niet hoeft te zien wat je bidt of dát je bidt, wat je geeft en hóe je geeft. Er is geen bepaalde plek of kamer nodig voor het bidden. De stilte zoeken en even tijd maken voor een gesprek met God, daar gaat het om. Het is het verkennen van de waarheid in jezelf die wacht om herkend, geloofd, gebruikt te worden. Een mens die de nieuwe dag, zijn besluiten, problemen opdraagt aan God, of Hem deze voorlegt, begint heel anders zijn dag, kijkt heel anders naar zijn probleem of plannen. Zijn dag is gemakkelijker.
Hij weet dat hij verzekert is van Gods support en bescherming.
Dit vertaalt zich in allerlei zaken die hem toevallen: een mens die hem troost; zijn oog dat valt op de juiste advertentie; een gevoel iets bepaalds te moeten ondernemen; een gevoel van onvrede dat hem weerhoudt iets (verkeerds) te doen; de moed om het juiste te zeggen of te doen; een geweten dat spreekt enzovoort.

De mens dient alleen te leven in liefde. Dat is de enige wet die voor God telt. Al het andere heeft de mens er van gemaakt. De mens gelooft nog steeds – hoe bestaat het in onze moderne tijd – dat God alleen tevreden is wanneer een mens bepaalde rituelen doet en zich houdt aan bepaalde voorschriften en dogma’s, zonder ook nog eens daarbij soepel te kunnen zijn in de wijze van invulling. Men ziet nog steeds een oordelend God, die belust is op uiterlijke eer en vertoon, prots en praal. De mens denkt nog steeds dat God een wettisch God is die alleen maar kijkt hoe een mens de wet vervult. De mens begrijpt nog niet genoeg, dat het er altijd weer omgaat, de liefde te leven. Wetten, regels worden opgeheven waar de liefde verschijnt.
Als je voldoende liefde voor de waarheid hebt, dóé je, wíl je vanzelf het kwade, onware niet (meer).
Iedere wet is minder dan de liefde.
De wet brengt altijd beperking, onvrijheid en dwang.
De liefde brengt altijd vrijheid, leven en laten leven.
Dat is de enige waarborg voor het handhaven van ieders uniek zijn.

De wetten die God heeft gesteld, gelden met name voor de mens die materieel is ingesteld. Waar een dergelijk mens zich probeert te richten naar deze wetten van eenvoud, eerlijkheid, soberheid, discipline, vervalt de mens niet nog verder in het slaaf zijn van lichamelijk genot, wellust en egoïsme op welk terrein dan ook. De mens die de liefde volgt, zal vanzelf minder materieel worden qua ziel en lichaam dus minder egoïstisch zijn dan de mens die een meer materiële ziel heeft. Deze mens die uit liefde wil leven, heeft de wet niet nodig. Hij staat boven de wet, zoals ook de onbaatzuchtige liefde zonder oordeel boven iedere wet staat. God staat boven de wet.
Wie de liefde, God volgt, is vrij en láát vrij.
Waarheid is altijd waar. De waarheid die ‘toen’ waar was, is dat nog steeds. God is de enige waarheid. Alles is van God. Alle dingen die er zijn, zijn delen van de enige waarheid.
De waarheid leven betekent voortspoed voor een mens, een volk, een natie, een wereld.
Gods wetten gelden nog steeds. De wetten zijn terug te voeren op twee hoofdgeboden, zoals God in de bijbel spreekt: ‘Heb God boven alles lief, jezelf daarna en je naaste zoals je zelf wil dat jij wordt geliefd’:
Heb de waarheid, de zuivere liefde het meeste lief.
Heb de waarheid, de zuivere liefde in jezelf lief.
Heb de ander zijn waarheid, de zuivere liefde in hem lief.
Het is een noodzaak dat mensen de wetten van de liefde houden en elkaar van zichzelf geven.
Dan is er immers een wederzijds ontvangen en geven. Pas dan groeit er gevoel van betrokkenheid en saamhorigheid tussen mensen, dorpen, leefgemeenschappen, steden, volken, naties. Daartoe heeft God de mens Zijn richtlijnen (wetten, tien geboden) gegeven. Nergens anders voor.
The Great Reset zal volgen als we de liefde weer toelaten en de tien wijze wetten van de liefde weer verkennen en toepassen!
Een nieuwe beter wereld zal het gevolg zijn.
God wil geen wereld die beter is voor een bepaalde groep. Hij wil geen resetten van de hele wereldeconomie, beleid en wetten die mensen onvrij maken. God wil een resetten op grond van Zijn eeuwig wijze woorden van Liefde.

Gera Hoogendoorn-Verhoef.

Virussen zijn zeer kleine organismen. Zo klein, dat je ze met een gewone microscoop niet kunt zien. Ze zijn wel 100 x kleiner dan een bacterie. Op zichzelf kan een virus niets. Eigenlijk is een virusdeeltje niet meer dan een stukje genetisch materiaal (DNA deoxyribonucleic acid of RNA ribonucleic acid ) dat is ingepakt in een laagje eiwitten. Er zijn veel verschillende soorten virussen. Er komen ook steeds nieuwe virussen. Een virus heeft geen celkern, celwand, ademhalings- en verteringssysteem. Afhankelijk van wat je verstaat onder het begrijp ‘leven’ kun je zeggen dat een virus niet of wel levend is. Het kan zich niet zelfstandig delen. Het is hierom beter te zeggen dat een virus niet leeft. Een virus kan immers alleen leven dankzij en met behulp van een (menselijke) gastheercel.
Wat griep is volgens allopathie is wel bekend. Het wordt overal breeduit in de media genoemd. Men ziet griep als een lastige bijkomstigheid, ongewenste reactie die je óf moet uitzieken, óf eerder helaas vaker onderdrukt uit angst voor lange belasting, grote impact op verzuim, last en verdere ongewenstheden. Men wilde daarom ooit een vaccin omdat griep zorgt voor veel ziekteverzuim dus hoge kosten en verlies van arbeid. Helaas is met het stelselmatig inenten gewoon geworden dat een jaarlijkse broodnodige schoonmaak – wat de allopathie helaas anders ziet – wordt voorkomen. Met de intrede van het algemeen inenten tegen helaas steeds meer kinderziekten ontstond veel verzwakking en belasting naast ook verbanden tussen gedrag stoornissen, maar ook andere neurologische schade en het uitbreken van een hoos ernstige systeemziekten sinds dien. Ook komt het veelvuldig voor dat men toch ondanks of door juist de vaccinatie tóch griep krijgt. Het is voldoende bekend dat veel mensen juist griep ontwikkelden terwijl ze voordien nooit griep hadden, of het erger meemaakten, naast ook uiteraard mensen die verschoond blijven van griep, wat echter veel minder vaak het geval is dan wordt beweerd. Immers, alleen de ernstigere griepgevallen worden gemeld. De gewone niet omdat men überhaupt al niet eens bij de huisarts komt met een lichte griep. De verbanden tussen het groter aantal ziekten die ontstonden sinds de gewoonte kinderen in te enten, wordt helaas betwist al zijn uitkomsten van wetenschappelijke onderzoeken duidelijk genoeg.
Wat een virus precies is en doet, is de wetenschap nog steeds niet echt duidelijk. Wat wel duidelijk is en ook moet zijn is dat de gehele schepping, je leefomgeving, overal in de lucht, op, in de aarde in planten, dieren je eigen lichaam miljoenen virussen zitten. Zonder virussen zou er geen leven bestaan, want talloze combinaties van virussen – aminozuur pakketjes – maken leven juist mogelijk. Ook ons lichaam moet ze opnemen en … maakt ze zelf! Eiwitten zijn geestelijk gezien zeer materieel geworden stukjes bewustzijn die de bouwstenen vormen voor allerlei stoffen en organismen. Alles wat materie is, bestaat uit een bonte verzameling steeds weer wisselende of bepaalde vaste rangschikkingen van aminozuren. Aminozuren op zich zijn weer materialisaties van bepaalde geestelijke hoedanigheden. Even kort gezegd: Waar een bepaalde positieve of negatieve sfeer ‘hangt’, ontstaan er aminozuren die diezelfde sfeer, kwaliteit vertegenwoordigen. Een ziekmakend virus kan niet bestaan als er geen eerdere (negatieve) voedingsbodem voor is. Negatieve voedingsbodem is b.v. angst, vervuiling, maar ook verzwakking. Of er een verzwakking is, bepaalt ook of een virus ziekmakend is of niet. Daarom is het ook zo dat de een ziek kan worden van een kwalijk virus, maar een ander totaal niet. Allerlei factoren bij elkaar bepalen of iemand ziek wordt en hoe erg… Op de keper beschouwd, bepalen dus veel omstandigheden of iemand ziek wordt van een ‘ernstig gevaarlijk ‘virus of niet! Men legt de nadruk helaas vaak op het virus zelf. dit krijgt dan de schuld gevaarlijk te zijn, maar… men kijkt onvoldoende of zelfs niet naar de omstandigheden die leidden tot ziek worden! Honger, slechte leefomstandigheden, milieufactoren (straling, kernramp, fabrieken, PCB’s, hormonen in drinkwater, verontreinigd erfelijk materiaal, gifstoffen, medicijnen, stress, maar ook negatieve gemoedsgesteldheid (angst, ongelukkig zijn, boosheid, haat, enz.), geloven in het verkeerde (doemdenken) zijn van die verzwakkende omstandigheden waardoor virussen, schimmels, bacteriën, en andere (micro) organismen vat op ons krijgen.

Doorgaans is men geneigd alle aandacht te geven aan het elimineren van het virus dat Covid-19 zou veroorzaken. Echter.. de voedingsbodem om de ziekte Covid te krijgen wordt niet weggehaald, maar eerder versterkt door… de maatregelen en… angst!
Men staat er onvoldoende bij stil dat een virus meestal door een mens ZELF wordt gemaakt en wel pas als poging om lichaamsvreemde, belastende of giftige stoffen in te kapselen, onschadelijk te maken en uit het lichaam te werken. Heel belangrijk en essentieel: een virus veroorzaakt dus geen klacht, als er geen troep op te ruimen valt! Een mens vertoont dan dus geen of amper reactie!
Als het lichaam wel een reactie vertoont is dit dus volgens de natuur blijkbaar nodig om erger te voorkomen. Immers, als er teveel foute stoffen in een cel zitten, volgt verstoring van een precair evenwicht in die cel, wordt de cel ziek wat voorkomen moet worden omdat de cel anders haar werk niet meer kan doen en het orgaan, of zelfs gehele organisme in gevaar komt. Het is een niet te voorkomen natuurlijk mechanisme dat een cel zich probeert te ontdoen van belastende, foute, gifstoffen, zoals ieder het ook nog normaal vindt dat het kwaad bestreden moet worden en het leven verdedigd moet worden. Dit is de grondwet van het leven, waarbij het sterke sterk wordt door het goede en het kwade verzwakt dus vanzelf geen voeding vindt, als dat kwade niet wordt verdedigd en wordt gewild!
De zwakke cel verkommert. De sterken moeten harder opnemen, afstaan, produceren en ontgiften om in leven te blijven en het werk goed te kunnen doen. In een poging meer zeggenschap te hebben en haar werk te kunnen doen – compensatiedrang - wordt de cel uiteindelijk - na veel noodkreten - aangezet tot wildgroei - wat het wezen van kanker is - wat uiteindelijk dood brengt. Waar er dus veel ballast is in de cel volgt altijd op een bepaald (later) moment wildgroei, uitzaaiing, apoptose (celdood). Een cel is nooit in haar eentje belast, maar die belasting vindt natuurlijk plaats over een geheel weefsel of orgaan.

Als mensen zich regelmatig vaker, beter zouden ontgiften in plaats van dat men
- maar medicijn op medicijn gebruikt en
- pogingen van het lichaam te ontgiften onderdrukt door gebruik van koortsverlagende middelen, pijnstillers, enzovoort
- door blijft gaan met slechte – dus voor die mens foute gewoonten zoals onnatuurlijk leven, drinken, drugs gebruik
- maar ook geestelijk onwel bevinden, stress, onzekerheid, negatieve gedachten, doelloosheid, geen hoop, geloof, steun ondervinden, slecht netwerk, geen sociale contacten, liefdevolle familie.
- en ook niet te vergeten blijft opdoen van, blootgesteld worden aan onnatuurlijke dus ook ziekmakende milieu- en omgevingsfactoren zoals uitlaatgassen, verhoogde (wifi, 5G 60 gigahertz en straks nog hogere) straling, PCB’S enzovoort,
zouden veel ernstige ziekten en complicaties kunnen worden vermeden. Onze lichamen zouden immers minder ziek worden omdat er amper uitgescheiden hoeft te worden. Ons immuunsysteem (afweersysteem) zou dan prima in staat zijn het lichaamsvreemde, ongewenste, giftige er uit te werken. Omdat we echter bij voorbaat (middels b.v. vaccins) of door onderdrukkende ‘medicatie’ symptomen proberen te onderdrukken, merken we de lichamelijke belasting niet op, gaan we door met het opstapelen van ongewenste of afgewerkte maar voor het lichaam ziekmakende stoffen, wat uiteindelijk allerlei symptomen veroorzaakt in dát weefsel of die organen waar deze belasting (te veel) heeft plaatsgevonden. We zien dus aan de soort en mate en combi’s van symptomen waar ons lichaam en niet te vergeten onze ziel is belast en zich van probeert te ontdoen. De kunst is die verbanden te zien. Een holistische kijk op ziekte en onwel bevinden kan zeer veel leed en kosten voorkomen. De allopathie (reguliere geneeskunde) is helaas gewend om in stofjes en chemie te denken, maar laat geestelijke beïnvloeding buiten beschouwing en begint bij de ziekte, terwijl de natuurgeneeskunde kijkt naar hoe de symptomen konden ontstaan en wat deze laten zien. Natuurgeneeskunde heeft als eerste prioriteit de eigen natuurlijke afweer weer te herstellen door het lichaam te ontdoen van de belastende dus ziekmakende stoffen die soms al een leven lang aanwezig waren.

Griep of verkoudheid is eigenlijk pas mogelijk als het lichaam teveel belast is met dus bepaalde (ongewenste) stoffen. Om te voorkomen dat het lichaam teveel belast wordt, maakt het lichaam dus zelf opruimers. Dát zijn virussen, al denken anderen daar anders over. Echter, het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Je kunt virussen opnemen van buitenaf, maar vaker produceer je ze dus zelf!
Daarom is het dus ook zo dat de één bij een infectie ziek wordt en de ander niet!
Daarom kan het zijn dat je je ziek voelt, maar niet positief getest wordt, of
positief getest wordt, terwijl je je niet ziek of maar een beetje verkouden bent!
De één heeft voldoende weerstand en een schoon lichaam. dus kan hij góéd de aanvaller onschadelijk maken, de ander kan dit vanwege verzwakking niet makkelijk of zeer moeizaam of helemaal niet (meer) om allerlei redenen.
Koorts, extra slijmproductie of bijvoorbeeld diarree zijn symptomen waarbij bepaalde eiwitten, aminozuren, ándere lichaamsvreemde stoffen ‘inkapselt, onschadelijk maakt of afbreekt’. Dat wat men ziekte noemt is dus eigenlijk een symptoom. Griep, verkoudheid is dus eigenlijk ‘niets anders’ dan het opruimen van de afval. Zou een mens voorbeeldig leven, dan zou hij amper ziek zijn en geen vuil hoeven ruimen op gezette tijden.
De allopathie heeft al die verschillende pakketjes symptomen (ziekteverschijnselen) namen gegeven. Voor al die ziekten zijn bepaalde medicijnen en behandelingen bedacht. Men legt echter niet het accent op opruimen van gifstoffen, herstellen van disbalans (vaak verzuring), inzien van waarom, waartoe, hoe ziekte verschijnselen konden ontstaan. Men is gaan denken in hokjes.. Zonder hokje, geen medicatie, maar ook geen hulpverlening of vergoeding! In het DSM handboek staan b.v. psychiatrische ziekten gerubriceerd. Heeft men een ziekte niet benoemd, is deze niet vermeld, dan kan er ook geen medicijn of vergoeding op volgen.. . Eigenlijk weet je dus nog niets, als allerlei symptomen in elkaar overlopen, wat heel vaak het geval is. Welke ziekte heb je nu wel of nét niet, enzovoort.
Men zou er beter aan doen om dit punt beter te onderzoeken en zich meer in te zetten voor preventie, want dat is het! Nu onderdrukt men allerlei ziekten en kwaaltjes waarvan niet wordt ingezien waarom ze er eigenlijk zijn. Ze zijn er zoals al eens eerder beschreven als er liefdeloosheid jegens zichzelf is omdat iemand zichzelf niet kan zijn, hij stress ondervindt van buiten of binnenuit. Kortom, de ziel lijdt gebrek, zoekt compensatie, en laat middels een onwel bevinden, later klacht, later ziekte zien, wat er wezenlijk mankeert. Eerst is er dus een geestelijk onwel bevinden, later wordt de ziekte manifest in het lichaam op steeds grotere schaal en dieper niveau. Waar men vroeger genas volgens de leer van overeenstemmingen, wordt dit helaas steeds meer afgedaan als dom en ouderwets. Het is echter van grootst belang om weer de verbanden tussen geest en lichaam, tussen binnen en buiten, in te zien. Oplossingen liggen dichterbij dan je denkt. Weet je dit niet, wil je dit niet weten, dan zul je van ‘buitenaf’ je oplossingen moeten zien te bedenken, vandaar ook de grote geneesmiddelenindustrie gebaseerd op medicatie en vaccinatie. Allemaal prachtig waar het niet anders kan en ziekten geëscaleerd zijn. Het blijven echter – hoe je ook denkt - doekjes voor het bloeden, als er de oorzaak niet mee wordt weggehaald, maar deze juist blijven sluimeren en ondertussen het lichaam zieker maken. Nog meer bijwerkingen, nog meer medicatie en nog meer onwel bevinden en doorgaan met het maken van vaak dezelfde leef- en denkfouten zijn dan vaak gevolg. Je kunt een tumor weghalen, waardoor je het lichaam gelegenheid beter te worden omdat immers ‘de grote vijand’ is weggehaald, maar ook het lichaam dat al zwak was - omdat het immers een tumor kon laten groeien - verder verzwakt door de operatie. Je kunt denken dat alles nu goed is - wat medisch gezien ook zo kan zijn - maar daarmee is de gééstelijke voedingsbodem waarop de tumor kon groeien niet altijd weggehaald. Soms ook wel weer juist door het doormaken van alle narigheid, angst; kortom het gehele ziekteproces, waardoor karaktereigenschappen zijn ‘opgeschoond’, of zijn ontwikkeld en geleerd of ook afgeleerd. Ook het steeds maar stapelen van medicatie op medicatie om bijwerkingen leefbaar te maken of te voorkómen, zorgen voor een hele rij van medicatiegebruik die het lichaam doorgaans niet nodig heeft of.. zelfs extra belast en er niet bij kan hebben. Men zegt dan met de tijd dat er een nieuwe diagnose bijkomt. Maar.. er is geen nieuwe ziekte ontstaan, maar een grotere vergiftiging met meer diepgaande en wijdverbreide symptomatiek waaraan men een naam geeft van een bepaalde ziekte. Als men evenwel accent zou leggen op eerst draineren en versterken van bepaalde organen, zou de ‘ziekte’ niet hoeven te ontstaan, kunnen verminderen of zelfs verdwijnen.

Hoofdpijn, spierpijn, moeheid zijn ook reacties, omdat het gevoelige hersen- en zenuwweefsel belast wordt met stoffen die een soort ‘druk’ geven, waardoor pijn volgt. (wat deze ‘druk’ (pijn) inhoudt leg ik graag een andere keer uit). Dat dit zo is, kan ieder wel beamen aan de hand van momenten uit zijn eigen leven: ’s avonds laat toastjes salade, hapjes, glas wijn of bier. De volgende ochtend wallen onder de ogen, kater, opgeblazen, hoofdpijn, moe… Na teveel alcohol, drugs kennen we de kater. We vinden het dan vanzelfsprekend dat we deze verschijnselen hebben. Ziek ben je dan niet. Je voelt je beroerd, of ziet er beroerd uit, en neemt het voor lief. Je bent niet bezorgd, en daarom noem je deze verschijnselen dan ook geen ziekte, want je kent de oorzaak! Je weet eigenlijk wel wat de schuldige is…
Je gaat juist symptomen ‘ziekte’ noemen omdat je de oorzaak niet kent! Daarom ben je er ook banger voor. Je weet immers niet wat je mankeert. Als je dan nooit op je gevoel, je innerlijke gesteldheid, je drijfveren met die van je lichaam let, of je bent je niet bewust van wat je eet, of je eet altijd al alles door elkaar heen, dan zie je de verbanden niet tussen hoe je je voelde, waarom je iets deed, wat je deed en de reacties die je lichaam je geeft! Je bent dan waarschijnlijk een van die mensen die als eerste maar een paracetamolletje neemt voor de hoofdpijn, zuurremmers neemt voor de oprispingen, cholesterolremmers omdat je cholesterol te hoog is, betablokkers neemt omdat je hart geen goed ritme heeft, bloeddrukverlagers slikt omdat je bloeddruk te hoog is, plaspillen neemt om meer vocht kwijt te raken; kortom je neemt…. doekjes voor het bloeden maar je verandert je leefstijl niet! Zou je dát doen en je doet het goede bij jou passende na bewust geworden te zijn van wat je wezenlijk mankeert– en dat is een kwestie van willen uitvinden en is voor ieder weer anders, zelfs in bepaalde fasen van leven - en je zou na je nieuwe inzicht een nieuwe patroon volhouden jaar na jaar, dan zou je gezond kunnen worden en zelfs van ernstige ziekten kunnen genezen!
Griep, verkoudheid doormaken is je lichaam schoonmaken. De acties die gepaard gaan met de schoonmaak zijn de symptomen, die je de griep- of verkoudheidsverschijnselen noemt. Een virus dat je zou hebben opgedaan via hoesten, contact hoeft dus helemaal de schuldige niet te zijn! Toch kan een test wel een positieve uitslag geven omdat er nogmaals altijd wel dezelfde (specifieke) aminozuren te vinden zijn in een bepaald virus - waarvan men zegt/denkt dat dat de oorzaak is van je ziekteverschijnselen - maar die onderdeel kunnen zijn van zoveel andere virussen óf van antilichamen die je al lang gevormd had bij het doormaken van eerdere infecties! Deze virussen (eiwitonderdelen) vindt je doorgaans in je slijm. In dat slijm zitten echter amper concreet die pakketjes eiwitten waarvan je kunt zeggen dat ze ‘dit of dat virus’’ zijn. Je vindt eiwitten, aminozuren die van ELK virus afkomstig kunnen zijn. De PCR test traceert dus wel bepaalde aminozuren, maar kan niet bepalen van welk virus, van welk pakketje deze afkomstig zijn. Antilichamen kunnen óók dezelfde eiwitdeeltjes bevatten! Zo kun je dus nooit met zekerheid zeggen dat je door DIT of DAT virus was geïnfecteerd of bent geïnfecteerd. Ook niet of je besmettelijk bent of niet! Daarom zegt de PCR feitelijk niets over het feit of je griep kreeg door EEN coronavirus – die altijd al 1000den jaren om en in ons heen bewegen en altijd al griepachtige verschijnselen of verkoudheden veroorzaken, of door ‘HET’ SarsCov2 virus! Dit alles dient goed begrepen te worden opdat men kan afrekenen met angst voor ‘HET’ virus!
In feite is er niets aan de hand rond ‘een zeer gevaarlijk dodelijk virus’. Wat wel aan de hand is, is dat er een nieuwe test in het leven geroepen werd om een bepaalde reden (longarts Wolfgang Wodarg en Internist Claus Köhnlein onderstrepen dit). Is het je wel bekend dat de PCR test al klaar lag voordat het virus goed en wel bekend was? Om een test die een virus moet opsporen, te kunnen ontwikkelen, moet je wel al de veroorzaker kennen! Hoe kan dat als de wereld zich hierover toen duizend vragen stelde? Toch was dus het schuldige virus al aangewezen, want anders had de PCR test nooit ontwikkeld kunnen worden! Het virus was dus allang bekend vóórdat de PCR werd ontwikkeld. Zelfs vóórdat de ‘epidemie uitbrak’ was de PCR test al door de toelatingscommissie en dus aanvaard (eind januari 2020). Geeft dit niet te denken? Door het massaal testen vindt je van alles wat je toewijst aan dat gevaarlijke dodelijke virus dat een ’pandemie’ veroorzaakte, maar wat je anders nooit gevonden zou hebben! Als je niet zou testen zou men misschien wel bijna alle gevallen – die men nu Covid19 noemt - toewijzen aan een behoorlijke griep die nadelig kan uitpakken, wat elk jaar het geval is. Elk jaar zijn er nieuwe virussen in omloop. Elk jaar zijn er complicaties en overlijden er veel mensen aan griep. Elk jaar veranderen virussen. Elk jaar veroorzaken ze of triggeren ze lichamen om schoonmaakprocessen op te starten. Elk jaar overlijden er mensen aan deze processen, dus aan griep!

Het is in wezen niet zo dat het altijd maar virussen zijn die worden ingeademd die mensen ziek maken! Dat ziek maken of worden is er dus dan pas, als een lichaam een reactie vertoont omdat het een reactie KAN vertonen omdat het troep moet opruimen, als deze er is. Als er dus niets op te ruimen valt, is er ook geen reactie! De één kan dus ziek worden, de ander heeft geen reactie. De een maakt een ernstige reactie, de ander amper. Voor enkele mensen kan een reactie fataal zijn, omdat het lichaam dermate beschadigd, belast is dat de afweer niet meer geleverd kan worden. Orgaanstelsels bezwijken dan. Het ligt er dan maar aan welke stelsels dat zijn en hoe de algehele malaise is. Doorgaans gaat het fout als je dan stoffen of behandeling aanbiedt waarbij het zelfgenezend vermogen belemmerd wordt en de broodnodige schoonmaakbevorderende zaken nalaat!
Eigenlijk kan doorgaans een virus een mens niet ziek maken omdat een virus dat in het lichaam komt door de mond, wordt verteerd door de maagsappen die dat virus opsplitsen in aminozuren die later via het gehele verteringsstelsel hun weg vinden en meewerken aan vorming van benodigde stoffen of worden uitgescheiden als ze onbruikbaar zijn. Het virus op zich wordt dus vernietigd en kan zijn werk niet meer doen!
Komt het via het inademen binnen, dan wordt zo’n virus – als dit niet past bij het lichaam - ‘verbrand’ door koorts of ‘opgegeten’ door bepaalde afweercellen, waardoor het virus verteerd wordt. Als de afweer niet groot genoeg is, of er is in b.v. de longen veel slijm, dan is het heel lastig om een virus aan te vallen ( onschadelijk te maken). Daarom zijn respiratoire virussen zo vaak schuldig aan extra longproblemen bij longpatiënten van wie het slijmvlies al dermate beschadigd is of verontreinigd dat het moeizaam haar werk kan doen (bijvoorbeeld door lang gebruik van corticosteroïden. Immers de afweer wordt onderdrukt, waardoor symptomen zich niet voordoen of veel minder. Dat is prettig en soms ook hard nodig, maar… er is nog steeds niets veranderd aan waarom er het longprobleem was!).
Maart ‘21 zegt men bijzonder genoeg dat er NUL (!) griepgevallen zijn. Dat zou komen ‘omdat men zo goed afstand houdt en vanwege de maatregelen als geen handengeven, mondkapjes, enzovoort’. Daar zit natuurlijk iets van in! Minder griep omdat er minder virussen worden aangeraakt en worden doorgegeven. Logisch. Maar…. vreemd genoeg noemt men dus ALLE griep, verkoudheid die er is de ziekte Covid en veroorzaakt door ‘HET’ enge, te bestrijden virus dat voor de besmetting heeft gezorgd. Maar… let dus nogmaals op, wat besmetting en ziek worden in wezen medisch gezien, eigenlijk betekent: Besmet zijn betekent bij lange na niet dat je ook ziek moet of gaat worden! Dat ligt aan je weerstand, zwakte, en mate van beladenheid van al aanwezige ziekmakende factoren!
Als een virus wordt ingeademd, kan het een reactie van het lichaam geven, omdat het lichaam zo’n virus als lichaamsvreemd herkent en het dus weg wil hebben. Dat weg willen hebben is een normale gang van zaken waarbij bv. meer slijm, snot, afscheiding, traanvocht, diarree gevormd wordt. Dat wordt rijkelijk geproduceerd naarmate er meer aanvallers zijn die moeten worden opgeruimd. Als dat opruimen moeilijk lukt, wordt het lichaam zieker en gaat het koorts produceren omdat de hogere temperatuur de virussen (of andere aanvallers als bacteriën) onschadelijk maakt. Spierpijn is het zich ophopen van verzurende stoffen die het lichaam niet voldoende kwijt kan. In later stadium kan spierweefsel zelf zo verzuurd zijn dat het haar werk niet meer kan doen en er moeite met bewegen gaat volgen en ook afbraak van eigen eiwitten uit het spierweefsel, wat ook weer verzuring geeft en disfunctie, maar ook afbraak van botweefsel. allemaal heel logisch en natuurlijk. als je veel gesport hebt en je spieren zijn overbelast, dan kun je ook in de spierpijn dit proces herkennen. Hier vind je het echter normaal, doe je even rustig, drink je veel, blijf je rustig aan in beweging en bouw je voortaan wat voorzichtiger je conditie op. Een mens dient zich te bedenken dat waar je ziet in bijvoorbeeld overbelasting na beweging en spierpijn hebben, dat alle ziekten nét zulke reacties zijn op het niet herkennen en aanvaarden en elimineren van de eerdere aanleidende diverse factoren van binnen en ook buiten uit.
Een lichaam kan soms de benodigde ‘soldaten’ niet goed of snel genoeg leveren, waardoor de ziekte voortschrijdt en het lichaam ondertussen nog zieker wordt. Zeker als er veel afvalstoffen in de cel aanwezig zijn en er ook al verzwakking in de cel is door de lange belasting en uitputting. Allopathie voegt dan geen hulpstoffen toe, om het lichaam te voorzien van op dat moment benodigde extra ‘hulptroepen’ in de vorm van hogere doses vitaminen, mineralen en andere remedies die zuurstof en licht in de cellen brengen, het zelfgenezend vermogen versterken en uitscheiding van gifstoffen bevorderen! Uiteraard is dit ook weer vak- en dus maatwerk en is het niet goed om zomaar alles te slikken. Alles heeft immers zijn interactie! Natuurgeneeskunde in samenwerking met allopathie zou veel meer aandacht moeten krijgen zoals zo vaak al bekend gemaakt.

Als de cel zichzelf al amper in leven kan houden, dan begrijp je dat een virusinfectie in bepaalde gevallen gevaarlijk kan zijn. Zeker als meer orgaanstelsels al zijn aangetast en verzwakt. Soms zie je een allergie optreden of zelfs een auto immuunziekte, wat niets anders is dan een versterkte afweer tegen méér, al in de cel verankerde, gestapelde ziekmakende stoffen of organismen die het lichaam al aan het overnemen zijn. Het lichaam gedraagt zich al (langere tijd) anders, ziekelijk onder invloed van stoffen die eigenlijk bij het lichaam zijn gaan horen terwijl dit niet zo de bedoeling is. Het binnenkrijgen van een belastende ‘nieuw’ pakketje aminozuren is dan een trigger, zeker als er andere belastende factoren in het spel zijn, zoals verhoogde straling.
In het geval van DIERLIJK weefsel wat ‘aan een virus zit’, dus een virus uit een DIER, wordt een reactie van het lichaam veroorzaakt die sterker is, omdat een lichaam een dierlijk deeltje als zeer ongewenst en gevaarlijk ziet. Deze reactie op een dierlijk virus in combinatie met de verhoogde (5G) straling die er sinds eind 2019 was, noemt men dan nu de speciale griep/ziekte Covid.
SARS Cov-2 virus is een dierlijk virus. Immers, het heeft een envelop als omhulsel met spikes. Het scala symptomen dat dus wordt veroorzaakt door bepaald dierlijk eiwit in combinatie met verhoogde straling en lichamelijk verzwakking door veel factoren kun je de ziekte Covid noemen, maar is in wezen een versterkte afweer van meer orgaan- en weefselsystemen.
Het is waar dat een menselijk lichaam sterker reageert zoals al gezegd op dierlijke virussen (aap, vleermuis, rat, schaap, rund, enzovoort). Alle vaccins bevatten deze dierlijke eiwitdeeltjes. Daarom is er ook altijd een milde of hevige ziekte reactie omdat ieder mens – gezond, niet belast - deze dierlijke weefsels vanzelfsprekend te lijf gaat omdat dierlijk weefsel niet past bij menselijk weefsel, zoals ook b.v. in het orgaandonatieverhaal het duidelijk is dat organen afkomstig uit dieren sowieso worden afgestoten. (Daarom is het ook dat men is gaan zoeken naar ménselijke donoren en kweekt men uit ménselijke stamcellen, weefsels. Deze zijn meer lichaamseigen dus minder lichaamsvreemd en worden minder snel afgestoten. Dan nóg is ieder mens zo uniek, dat ook zeker de hogere meer ingewikkelde organen en weefsels van ándere mensen niet spontaan kunnen aanslaan zonder gebruik van middelen die het immuunsysteem onderdrukken. Ook hier zie je weer dat de natuur het vreemde weg wil werken. Het past blijkbaar niet bij het unieke ‘gesloten systeem’, dat een persoonlijk uniek lichaam nu eenmaal is, al willen we daar niet aan.
Er zijn bepaalde pakketjes organismen (trychomonen, niet te verwarren met trychomonas) waarvan men ontdekt heeft, dat deze ‘tot leven komen’ in een menselijk lichaam als er een te groot aantal van in een lichaam verzameld zijn en deze een eigen leven gaan leiden en een cel kunnen aanzetten tot woekering in poging dit organisme verder te laten ontwikkelen. Deze pakketjes komen binnen via b.v. – wat de Bijbel onreine dieren – noemt. (hierover volgt later artikel). Je wordt er niet meteen ziek van, maar op den duur wel. Inname van bepaalde dierlijke partikels zijn verantwoordelijk voor veel van de eenvoudige maar soms ook ernstige allergische reacties. Als je dan via snot en slijm en traanogen deze deeltjes opruimt, kun je lang staande blijven. Doe je dit niet en je onderdrukt door bijvoorbeeld antihistaminica of hormonen deze natuurlijke pogingen tot ontgiften, en je blijft veel van die histamineverwekkers eten, dan ontwikkel je in principe op den lange duur allerlei systeemziekten en … kanker. Ook van kanker veronderstelt de wetenschap dat deze degeneratie veroorzaakt wordt door virussen. Je ziet al… wat een ziekteverwekker precies is, weet men vaak niet. De vraag is of het beeld dat men algeheel van wat een virusinfectie, besmetting, kanker eigenlijk heeft, wel juist is. Beter is het misschien om te aanvaarden dat deze ‘ziekten’ eigenlijk ‘niets anders‘ zijn dan min of meer ernstige pogingen het lichaam te ontdoen van gif en ernstige signalen van geestelijk onwel bevinden en anders zijn dan je ziele-opdracht is, wat liefdeloos is, al ben je je je dat niet bewust en wordt dit in de allopathie dit niet benoemd.

Doorgaans zal een medicus opmerken dat trychomonas een parasiet is die een milde SOA veroorzaakt. Hier heb je weer het verschil in denken. Een parasiet kan natuurlijk op allerlei wijzen in het lichaam komen, maar zich ook …ontwikkelen, als er (ondertussen) maar voldoende bouwstenen in een lichaam voor zijn om er dat organisme uit te bouwen. Ook in deze gevallen geeft het lichaam een afweerreactie in de vorm van het gevecht dat het levert om de parasiet er uit te werken of onschadelijk te maken. Ik heb het hier overigens niet over de parasiet met de naam trychomonas, maar over trychomonen die in cellen van aaseters en onreine te vinden zijn.
Mogelijk zal het later blijken dat het verschil tussen bacteriën, parasieten (één cellige protozoa) en bepaalde pakketjes trychomonen en virussen pakketjes niet zo zeer de aandacht moet hebben, als wel het schoonhouden van het lichaam, waardoor vanzelf weerstand kan worden opgebouwd tegen de meeste organismen die dan amper meer of niet meer kunnen ziek maken, omdat zij niet door de natuurlijke sterke afweerbarrière van het lichaam heen komen. In alles om ons heen of op ons eigen lichaam zweven, plakken, kleven allerlei pakketjes van bepaalde eiwitten die we op allerlei manieren kunnen binnen krijgen.
Nu lijkt het wel alsof men koste wat kost zo hoogmoedig is geworden te denken dat de hele mensheid maar voortaan binnen moet blijven, er geen contact meer mag zijn, enz. om allerlei infecties te voorkomen. Maar.. als men zoveel zorg heeft om volksgezondheid, waarom dan geen zorg voor preventie waarbij gezonde geestelijke en lichamelijke leefstijl die geënt is op de 10 eeuwenoude adviezen die God in de Bijbel heeft gegeven, het lichaam vanzelf ziektevrij zou houden!!!
Gezond en natuurlijk en meer geestelijk ingestelde en levende mensen worden niet, minder vaak, of minder ernstig ziek (door ‘iets’). Ze hoeven immers geen virussen te produceren of bacteriën, schimmels, virussen of andere organismen toe te laten omdat er geen afval op te ruimen valt omdat ze dit minder binnenkrijgen en hun weerstand goed is. Ook ouderen zouden minder afval op te ruimen hebben uit hun lichamen als ze positief, simpel en gezond leefden, dus sterker zijn dan anderen die (al langdurig) heel veel medicatie slikken, maar ook ongelukkig zijn door vereenzaming, zorgen, onnatuurlijk leven, enzovoort.
Als je geestelijk kijkt, is het belangrijk te bedenken dat als je een liefdevol gemoed hebt en je hebt veel licht in je ziel, je een gezonde, sterke lichamelijke natuurlijke afweer hebt. We weten allemaal hopelijk ondertussen dat bacteriën een hekel hebben aan licht en zuurstof. Licht maakt het immers stoffen die géén licht zijn en dus ziek maken, moeilijk te ontstaan en te gedijen. Daar zie je weer, dat de basisbegrippen vrijheid van geest (waarheid, echtzijn, liefde, materialistisch gezien zuurstof en licht) voorwaarden zijn voor een sterk immuunsysteem. De geestelijke kwaliteit bepaalt ALTIJD de materiële kwaliteit!
Waar licht, liefde genoeg is, kan geen ziekte zijn! Oei! Dat is nogal een krasse uitspraak. Want dat zou inhouden dat ik zeg dat een goed mens dus niet ziek zou kunnen worden. Nee, dat is niet zo! Geen mens is perfect, dus heeft ieder op zijn tijd te maken met zeker onwel bevinden, kwaaltjes of ziekten en… dood hoort bij het leven.. Alleen.. wat de mens dán overkomt is nodig
- om doorgaans gééstelijke processen door te maken die de ziel nog losser van het lichaam (of andere materie of foute overtuigingen, wraakgevoelens, haat, kortom zielszwakten) maakt,
- om belasting uit het verleden weg te werken
- om gevolg van een overerving uit te werken, of om erger ervan te voorkomen,
- los te maken van wat belastend is, onvrij maakt, gevangenhoudt, ziek maakt.

Gifstoffen kunnen al tijdens of zelfs vóór de zwangerschap opgedaan of doorgegeven zijn! Ook het doormaken van narigheid, ziekte is dus bij een liefdevol mens net zo goed op zijn tijd of in een bepaalde periode van zijn leven nodig als schoonmaak, waardoor de ziel er later een groot voordeel aan beleeft. Hoe het ook zij, ziekte doormaken is altijd bedoeld als leerproces, voorkomen van erger en kans tot herzien van je levensinvulling, leefstijl, doelen, enz. Kortom een beter mens worden. Béter is meer liefdevol en echt… (men zegt niet voor niets dat je hoopt ‘dat iemand beter wordt’…). Wat op aarde is uitgezuiverd, hoeft in de geestelijke wereld in het leven na de dood dan niet gedaan te worden.

In de natuurgeneeskunde kun je chemische belasting van diverse aard ontstoren. Zodoende maak je middels toedienen van bepaalde frequentie trillingen, stroom of te wel van bepaald bewustzijn oude sluimerende gifstoffen (ook die in haarden (abces, infiltraten, tumoren) onschadelijk (denk aan vaccinatieschade, amalgaanbelasting, pilgebruik, medicatiebelasting/vergiftiging, littekens, enzovoort), herstel je balans tussen zuur en base, verhoog je uitscheidingsvermogen en doorstroming van energiebanen, door verschillende therapieën en medicatie. Met klassieke homeopathie kun je bewustzijn neutraliseren of toevoegen, om zodoende de noodzaak van een ziekte, kwaal weg te halen. Het milieu in de cel maak je dus schoner, lichter, waardoor ziekmakende stoffen er niet meer kunnen zijn. Met acupunctuur kun je stoorvelden en stagnatie van energie herstellen. Tegelijkertijd is er – of dient er – alle aandacht te zijn voor de innerlijke mens, de kwaliteit van de ziel.
Ook wordt het heel moeilijk gemaakt door de hoge straling dat hemoglobuline zich bindt aan het zuurstof in de longen. Zodoende kan iemand door het gebombardeerd worden door de hoge 5G straling afkomstig van een omgeving waar veel straling is (in ziekenhuizen, verpleeghuizen, dicht bij zendmasten, bij gebruik van 5G netwerk op je mobieltje, vaker gamen tijdens lockdowns, meer werk op PC’s, apparatuur, enz.) symptomen krijgen van ernstige ademnood, versnelling van hartslag of hartinsufficiënte, enzovoort. Nog weer even: bacteriën en virussen maar ook bacteriën gedijen evenwel prima of zelfs beter in een klimaat van… weinig zuurstof en… weinig licht en… veel straling!
Bepaalde virussen (bepaalde combinaties aminozuren) in je lichaam kunnen reageren op bepaalde straling. Dat dit zo werkt en hoe dit werkt is nog veel te weinig onderzocht. Door de sterkere straling van b.v. 5G is het mogelijk dat het lichaam reageert in de poging die straling die een bepaalde aminozuurschikking in wanorde brengt, weg te werken. Atomen en moleculen worden als het ware door de voor de mens te hoge straling sterk in trilling gebracht (vergelijk magnetronwerking) waardoor het lichaam verhit wordt, wat je koorts produceren noemt. Koorts doet eiwitten van schadelijke stoffen of ziekmakende organismen uit elkaar vallen, waardoor ze onschadelijk worden. Het residu is dan b.v. pus, slijm.. De koorts veroorzaakt door b.v. straling is echter geen natuurlijke koorts en komt dus doorgaans op een ongelegen, onnatuurlijk moment, waardoor ook het vormen van deze koorts een grotere belasting voor het lichaam betekent! De reactie van het lichaam op b.v. straling en andere te belastende factoren in de vorm van koorts, hoofdpijn, zuurstofgebrek, kortademigheid, enzovoort, geeft je dan dus nogmaals de naam van een ziekte in huidige geval Covid 19, terwijl daarmee evenwel dus aandacht voor de oorzaak – straling, tekort aan zuurstof, tekort aan beweging, vereenzaming, negatieve geestelijke gesteldheid - afleidt! Het lijkt dus dat de ziekte veroorzaakt wordt door een virus, maar er zijn andere oorzaken!
Ook het veelvuldig gebruik van zonnebrandcrèmes, de angst voor huidkanker waardoor veel mensen niet meer voldoende licht op hun huid krijgen, het veel binnen werken, rolgordijnen dicht om inkijk of vanwege andere redenen en veel meer straling zorgen voor gedijen van virussen en… verzwakking van afweer.
Het natuurgeneeskundig advies is altijd al en ook juist nu: naar buiten, weg van straling, meer bewegen, natuurlijke (bio) voeding, meer zuurstof, meer zonlicht, want deze voorkomen verhoogde vervuiling van het lichaam, zorgen voor positief gemoed wat het afweersysteem gezond en sterk houdt of maakt en.. maken ook schadelijke (afval) stoffen minder schadelijk.
Van belang is het hierbij ook dat je zo min mogelijk belastende, chemische stoffen toevoegt, wat evenwel juist gebeurt bij behandeling van ernstige Covid-19 klachten in de vorm van narcose, morfine, en andere medicatie. Natuurgeneeskundigen willen het liefst biologische voeding en supplementen die helpen om de vrije radicalen/gifstoffen op te ruimen. Dit wordt dan in vaak hoge doseringen gegeven wat op zo’n moment van groot belang is. Er is immers doorgaans al een groot tekort van goede stoffen. Dit moet aangevuld, maar ook moet er nog een extra dosis en mogelijkheid komen om de afvalstoffen op te ruimen en ontstane schade te herstellen, waarvoor weer de juiste aminozuren en energie moeten worden geleverd, wat het lichaam dan juist niet kan! Als dit de patiënt niet helpt, kan de arts dextametason óók in de thuissituatie inzetten. Een paardenmiddel dat soms nodig is, náást de natuurlijke afweerversterkende supplementen. Het is van belang de ziekenhuisopname zoveel mogelijk te voorkomen, omdat juist het ziekenhuis verblijf alle factoren in zich heeft die het afweersysteem juist verzwakken!
Er zijn berichten – al horen we daar niet over - dat even voor - of eigenlijk tegelijktijdig met - het installeren van enorm veel 5G masten in Wuhan (najaar 2019) als pilot, een virus (of dat nu rondwaarde, is vrijgelaten of ontsnapt, uit een lab aldaar, of er toevallig in de buurt was) de schuld kreeg van het veroorzaken van de symptomen die we nu Covid-19 zijn gaan noemen, maar wat in werkelijkheid dus niet de boosdoener is, maar (zegt men) als een soort dekmantel moest dienen voor de toch onverwachte grote schade die de 5G masten veroorzaakten. Er waren beelden te zien van hevig trillende, voorovervallende mensen, met acute ademnood, hartproblemen, koorts, terwijl het gewoon gezonde mensen betrof onbekend met genoemde klachten.

Als je nu weet wat een virus is en je weet nu dat alleen de DIERLIJKE component in een virusdeeltje WERKELIJK ziek kan maken omdat het lichaam dan pas – dus in het geval dat het lichaam de (dierlijke) lichaamsvreemde component (weefsel, eiwit, bepaalde aminozuurcombi) herkent - een immuunreactie geeft, is het ook logisch te bedenken dat je juist ziek kunt worden als reactie op b.v. een vaccin waar dat dierlijke in zit en dat minder beweeglijkheid, minder zuurstof, hogere straling, eenzaamheid, angst – wat alles zorgt voor onwel bevinden en verzwakking – juist de COVID klachten veroorzaken!
De vaccins die nu gebruik worden bevatten juist allemaal DIERLIJK weefsel om er het vaccin ‘aan te binden, beter werkzaam’ te laten zijn.
Mensen die gezond zijn, kunnen dus – met de tijd – ziek worden dóór juist het vaccin. Dat hoeft dus niet persé op het moment van vaccinatie, maar kan zich ook pas na jaren openbaren.
Niemand weet hoe of wat. De vaccins zijn niet en zeer onvolledig getest. (is je bekend dat je verzekerd bent als je aantoonbaar bent overleden aan het vaccineren met het coronavaccin, met als reden dat je ’ vrijwillig mee deed aan een experiment! Wist je ook dat je je arts eigenlijk schriftelijk toestemming moet laten geven dat je je vrijwillig inent en dat hij dus erachter staat?? Hij kan dat evenwel niet, omdat het vaccin niet adequaat onderzocht is en het tot stand komen niet veilig te noemen is en er ook niets bekend is over bijwerkingen, zeker die op lange termijn. Hij handelt tegen zijn eed in dat hij jou zal helpen gezond te blijven of te worden, als hij jou dit vaccin adviseert.. Artsen staan hier zelf vaak niet eens bij stil en handelen te goeder trouw. Wist je ook dat als je geen BIG registratie hebt je geen medische handeling mag verrichten? Hoe kan het dan dat nu ‘even opgeleide’ vrijwilligers of ook wel mensen uit de brede zorg jou testen en prikken wat beide medische handelingen zijn? Ja, er is supervisie… zegt men slim. Maar… heb jij die gezien? Kun je ze bereiken? ).

Vaccins die gefabriceerd zijn met vectoren (deeltjes virus) middels genetische manipulatie zijn gevaarlijk omdat niemand weet hoe een dergelijk ‘virus’ zich gaat gedragen. Er kan immers DNA, RNA worden gewijzigd onderwijl dat er gekopieerd wordt. Het kan dan aminozuren uit de gastcel gebruiken en ‘vreemde ongewenste verbindingen’ maken. Een virus zou dan kunnen verworden tot een ontstaan van een proces of organisme dat we niet kennen. Gevolg kan zijn dat men er een andere DNA samenstelling door krijgt waarvan we het effect niet kennen. Zeer onwenselijk en gevaarlijk dus!

Mensen die ziek worden met covid-achtige verschijnselen zijn aan het gif ruimen omdat
-ze al zwak, ziek, oud, belast zijn,
-of hebben te maken met een situatie waarbij 5G straling sterker is,
-er belangrijk zuurstof minder is (binnen blijven ‘op slot, geïsoleerd zijn),
-er minder beweging is,
-er meer zorgen zijn en minder goede stemming.
Het is niet zomaar een of of, maar een en en, wat het lastig maakt te bepalen wat nu de wezenlijke oorzaak is dat iemand ‘griep’ verschijnselen krijgt.
Dat kan een bepaald virus van buitenaf zijn, maar waarschijnlijker van binnenuit, door de mens zelf gemaakt.

Een virus dat dierlijke eiwitten bevat, kan een lichaam niet ziek maken,
-tenzij het lichaam al verzwakt is,
-en het de maag-zoutzuur barrière door komt, waardoor het lichaam inderdaad gaat verdedigen. (het gebruik van maagzuurremmers wordt in de natuurgeneeskunde ook om deze reden als niet wenselijk gezien. Het is juist van groot belang het zoutzuurgehalte goed te houden om schadelijke organismen onschadelijk te kunnen maken.
Ook door verkeerde voedingsgewoonten komen veel ongewenste organismen toch in het lichaam. Als er b.v. maagzuurklachten zijn, moet de leefstijl/voeding worden aangepast! Makkelijker is echter geven van remmers. Mensen willen vaak doorgaan hun (slechte) gewoonten niet opgeven. Natuurlijk geldt ook hier weer, dat geen mens hetzelfde is. Wat voor de één teveel is, is voor de ander een tekort.

-Omdat ook andere eiwitten in aminozuren worden gesplitst, kan de PCR ook op deze aminozuren reageren met positieve test, terwijl dat NIETS zegt over de BRON, soort eiwit van de besmetting.
Deze testen zeggen dus BEPAALD virus te meten, maar ze meten ALLERLEI virussen, waarvan je niet kunt zeggen van welk virus de aminozuren onomstotelijk afkomstig zijn!
-Een positieve PCR test zegt niet dat je met het SarsCov-2 virus besmet was - al zegt men van wel - maar dat je reeds antilichamen hebt aangemaakt als reactie op bepaalde lichaamsvreemde eiwitten, wat een natuurlijke reactie, poging is van je eigen lichaam om rommel op te ruimen.
-Daarbij kan het zijn dat je wel degelijk eerder een virusinfectie hebt meegemaakt, maar zijn de ‘onderdelen’ van dat virus amper meer te herkennen, op te sporen. Artsen hoor je vaak zeggen bij bepaalde infecties: ’het zal wel een virusje zijn’. Ook zij weten meestal niet wie of wat de boosdoener is.
-Daarbij is bekend dat het SarsCov-2 virus nog niet gelokaliseerd is. Niemand kan dus zeggen: ”hier is dat virus dat zo ziek maakt en Covid veroorzaakt’.
-Testen zonder klachten heeft helemaal geen zin (zoals Rutte zelf zegt). Toch wil men gezonde kinderen zonder klachten op school (of andere mensen) laten testen. Maar iedereen - en dat geldt voor jong en oud - kan een virus, of ‘het’ virus in zijn neus of keel of antilichamen in zijn bloed hebben! Maar het zegt niets over dat je ziek bent, ziek wordt of besmettelijk bent!!
-Het aantal van positieve testen en besmettingen worden meegeteld bij vaststellen van de ernst van een epidemie, wat niet juist is, want alleen ZIEKE mensen waarvan je zeker WEET dat zij ziek zijn door dat virus, mogen worden meegeteld. Dan is het nog maar de vraag of het überhaupt reëel is te stellen dat ‘het’ virus echt wel de schuldige is!

Al adem je dus een virus in, slik je het in, wrijf je je met je besmette hand je ogen uit, dan nog kan een virus je niet ziek maken als het niet je cel in kan dringen, als die cel een perfecte afweer heeft, wat zo is als ze gezond is. Al vinden we onszelf gezond, we zijn lang zo gezond niet meer als we van nature zouden horen te zijn. Daarom maken we altijd wel een griepje of infectie ergens mee. Dat is een NATUURLIJKE gang van zaken. Nu ‘ineens‘ vindt men dat je virussen moet weghouden, wat niet gaat lukken, omdat er ALTIJD virussen zijn over de hele wereld. Je moet niet menen virussen weg te kunnen halen, maar je moet je afweer verhogen. Er blijven immers altijd virussen komen en gaan!
Met een vaccin breng je juist virussen binnen!! Wel verzwakt, maar ook dusdanig aangepast, gemanipuleerd, dat ze een zeer ernstige reactie van het lichaam bewerkstellingen.
Dat betekent dat je beter een offer kunt breng door mensen NATUURLIJKE IMMUNITEIT te laten ontwikkelen wat tijd kost. Het zal logisch zijn dat je daarbij de meest verzwakte (en met (onderliggende) ziekten belaste) mensen die infectie moeizaam zullen doormaken of zelfs mogelijk zullen overlijden, wilt beschermen. Maar óf je de gehele mensheid laat kwakkelen, binnenhoudt, rechten ontneemt, sleutelt aan mensenrechten en blijft goedvinden dat ze hun geest en lichaam blijven belasten en dus verzwakken door tegennatuurlijke leefstijl, medicatie, gifstoffen, behandelmethoden zoals bestralen, chemo, uitvoeren van onnodige operaties, onderdrukken van koorts, pijn, enzovoort, is niet wijs en niet liefdevol en leidt alleen maar tot verdere weerstandsvermindering in velerlei opzicht.
Verandering van moraal is van groot belang. De mens dient weer te weten wie hij in wezen is en nog steeds kan worden door aanpassing van zijn eisen. Hij dient zijn persoonlijke verantwoording voor wie hij IN LIEFDE zonder eigenbelang wil zijn, te nemen en dit ook in de praktijk te kunnen brengen, waarvoor de overheid ruimte moet bieden in alle facetten van het maatschappelijk leven. Het ontwikkelen van juiste moraal kan alleen groeien als de meerderheid van de mensen dit inziet en in vrijheid en dienstbaarheid hun weg zoeken. Nog iets: hoe meer dierlijk een mens leeft – dat klinkt behoorlijk vervelend voor wie niet begrijpt wat dierlijk leven betekent – des te heftiger zijn lichaam zal reageren op b.v. een virus. Hij heeft immers meer last van opeenstapeling doorgaans van materiële, synthetische stoffen, omdat hij deze doorgaans meer tot zich neemt, goed vindt, ondergaat en eerder te midden van belastende (gif) stoffen leeft. Ook staan hem soms minder makkelijker gezondere middelen tot beschikking vanwege duurte. Hij maakt zich doorsnee niet druk of veel minder druk om biologische voeding, gezonde, bewuste leefstijl en zal ándere zaken in het leven normaal vinden, opzoeken en gebruiken dan een mens die bewust in het leven staat. Deze zal eerder op een gezonde wijze zich wél druk maken voor zijn geest, zijn ziel, zijn lichaam, zijn omgeving , het milieu, de aarde. Hij zal minder egoïstisch zijn en minder ontevreden. Hij zal - uit het trouw zijn aan de waarheid die hij is - met eenvoudigere zaken meer tevreden zijn en een rustiger mens met een lichtere ziel, dan de mens die alles maar wil hebben, geen grenzen kent en zich ‘verdierlijkt’ door zijn vrije wil fout te gebruiken (tegen de liefde in dus) waardoor hij ontrouw wordt aan de waarheid in hemzelf.
Laten we wel zijn: een ontwikkeld dier eet alleen wat het nodig heeft en doet niet meer dan nodig. Het eet, doet wat bij hem hoort en doet niet iets anders. Het volgt zijn instinct en aanvaardt wat er is, is tevreden, veinst niet en gaat niet over zijn grenzen heen en kan niet anders zijn dat het is. Een mens dient telkens in alles – omdat hij een vrije wil heeft - afwegingen te maken of iets liefdevol, wijs of liefdeloos, onwijs is en dient daar de gevolgen van te dragen. Wat een mens niet in de hand heeft, niet weet, niet kent, kan hij uiteraard niet verhelpen of voorkomen. Hij kan echter wél de verantwoording nemen om zo goed en kwaad als het gaat bewust in het leven te staan, hogere doelen te dienen met zoveel mogelijk liefde en wijsheid. Waar hij alleen denkt aan eigen (lichamelijk) gerief, dus egoïstisch is, zijn remmen vaak los en is hij slachtoffer van dat gedrag, waarbij hij eerder risico’s loopt om ongezond te worden. Hij is dan ook bevattelijker voor virussen, bacteriën of wat ook omdat hij zijn lichaam (onnodig) belast met verkeerde stoffen en liefdeloze gedachten en wil. Als dat lang duurt, kan hij niet anders dan ongezond raken met telkens wel een kwaal, ziekte, infectie, enzovoort.
Geen mens is perfect, waarom dan ook IEDER mens vroeg of laat, meer of min ziekte en ongemak zal meemaken. De mens met licht in zijn ziel zal zich echter eerder voegen naar wijze, liefdevolle goede adviezen en leefstijl, gedachtegang voor ogen hebben, waarbij zijn ziel en lichaam minder te lijden hebben en lichter blijven. De mens met minder licht in zijn ziel, zal eerder willen doen wat de dierlijke, lagere driften in hem willen, waardoor het hem niet zo zal uitmaken wat de uitwerking ervan zal zijn, zeker waar het kwalen en ziekten, onwel bevinden, geestelijke nood enzovoort, betreffen die zich echter pas op de lange duur zullen openbaren. Zijn motto zal eerder zijn: ’wie dan leeft, dan zorgt. Ik leef maar eens’. We zullen moeten aanvaarden dat griep, verkoudheid, ziekte en dood bij het leven horen zolang de mens egoïstisch is en zichzelf en zijn wezen niet kent en verloochent, maar dat er door angst en ‘leef maar raak’, meer en meer vervuiling veel meer doden te betreuren zijn en gezondheidskosten nog nooit zo hoog geweest zijn als nu. Als we anders zullen gaan kijken naar wat we nu echt willen met het, ons leven, zullen we veel schoonmaakbeurten in de vorm van allerlei vreselijke ziekten minder hoeven meemaken of als ze er al zijn, meer gemotiveerd zijn en dus meer kracht hebben om ze het hoofd te bieden op weg naar een gelukkiger, vrij mens kunnen zijn en blijven!
Sonne Hoover

Is het scheppingsgeloof gevaar voor democratie? Deel 1.

(zie ook het 2e deel van deze beschouwing: De zeven dagen, zeven fasen van bewustwording)

In het Nederlands Dagblad was jaren eerder een artikel te lezen met de titel ‘scheppingsgeloof gevaar voor democratie’. Ik plaats het artikel dat ik destijds als reactie daarop heb geschreven, nog weer eens omdat het naadloos past bij wat er nu aan de hand is in de wereld. In dit artikel een korte samenvatting van de conclusie van het rapport waarover de Raad van Europa destijds zou debatteren en stemmen.
Er viel te lezen: ‘de opvatting dat God de aarde in zes dagen heeft geschapen (het creationisme) vormt een ‘ernstige bedreiging’ voor de mensenrechten. Het geloof in een Schepper is ontstaan uit een ontkenning van de evolutie theorie. Het is niet gebaseerd op feiten en absoluut onwetenschappelijk. Het creationisme is absoluut ongeschikt voor wetenschappelijk onderwijs’. Aanhangers van het creationisme zouden volgens de samenstellers van het rapport de democratie willen vervangen door theocratie.
Een ‘ernstige bedreiging’ door ’religieuze fundamentalisten’, waarop de Raad van Europa moet reageren, ‘voor het te laat is’. De variant op het creationisme (de ‘Intelligent design’ stroming) is ‘niet minder gevaarlijk’.’We moeten oppassen’, aldus samenstellers van het rapport.

We horen overal om ons heen over de Superstaat die gaat komen, waar een bepaalde groep hard voor werkt, middels het onvrij maken van mensen (HAARP (klimaatbeheersingsproject, Chem Trails (smogvangende deken die echter ook zonlicht verhindert de aarde te bereiken waardoor gehele gebieden onvruchtbaar kunnen worden, of gifstoffen worden geconcentreerd), strakker wordende regels, omdraaien van recht, militariseren van politie, inplanteerbare chip, afluister apparatuur, digitale camera’s, GPS, computersystemen, internet, enz. , allemaal zogenaamd om vrijheid, veiligheid, gemak, enz. te waarborgen. Zou de EU, het Europa met zijn nieuwe aangepaste grondwet waar – schrik niet – al zeer veel vrijheden en mensenrechten niet meer zijn gewaarborgd, al begrijp je dit als goedwillende, goedgelovende, op de politiek vertrouwende burger niet direct, die superstaat kunnen zijn, of een poging zijn om deze te verwezenlijken?
We hebben gelezen dat er geen president komt van Europa, dat er geen Europese grondwet komt, enz. Maar wat zijn woorden? Of iemand nu voorzitter genoemd wordt of president, of een reglement nu grondwet of manifest o.i.d. wordt genoemd, maakt geen verschil, de afspraken die er zijn gemaakt worden toch uitgevoerd.. (ondertussen is het 2020/2021. De EU is opgericht in 1993. Uit deze tijd stamt dit artikel).

Waar we ook wonen, waar we ook leven, welke visie we hebben, welke positie we ook innemen, ieder zal kunnen opmerken dat intolerantie ten aanzien van andersdenkenden, religieuze aangelegenheden groter wordt. Vijandschap groeit jegens Christenen, Islamieten, überhaupt gelovigen.
We hebben het over individuele ontplooiing, mensenrechten, zeggenschap, vrij zijn, waarheid, ontwaken, tolerant zijn, niet oordelen, enz., maar het lijkt erop dat deze begrippen aan inhoud verliezen.
In de bijbel is dit proces, de 5e fase in de ontwikkeling van de mensheid beschreven als het Armageddon, de laatste strijd, de Apocalyps, de achtervolging van de vrouw door het beest, de scheiding van de schapen en de bokken, de toename van grote ellende als nooit tevoren, grote wereldomvattende rampen, ziekten, oorlog en geestelijke nood en grote onderdrukking, enz. te lezen (ondermeer in het boek Openbaringen).

Er zijn veel mensen die toch nog geloven dat God in letterlijk 6 dagen de schepping heeft gemaakt. In de boeken van Jakob Lorber valt heel duidelijk te lezen en ook te begrijpen (en na te zoeken) dat een dag verstaan moet worden als een fase en wel als een fase van bewust zijn. Ook de geologie, paleontologie laten zien dat de aarde en het leven met zijn verschillende facetten in fasen is geschapen of zo je wilt, is ontstáán.Iets dat is ontstaan is echter ook geschapen, alleen geleidelijk of zonder duidelijk begin…
Is er meer of minder intelligentie nodig om iets er ‘ineens’ of ‘geleidelijk aan’ te laten zijn?
Kan er uit chaos orde ontstaan als deze chaos geen orde in zich zou hebben?
Kan er uit dood, léven ontstaan of geschapen worden?
Kan er uit niets, íets ontstaan of geschapen worden?
Het is totaal onwetenschappelijk dit te stellen.
Als iets in een bepaalde orde bestaat en functioneert, is het ook uit een bepaalde orde ontstaan, al begrijp je dit niet en kun je die orde niet herkennen en weet je niet waar, hoe, wanneer die orde ontstaat en bestaat. Dat gáát ook lang niet altijd. Helemaal niet als je met je hersenverstand denkt die orde te kunnen aantonen. Immers, denken is beperkt en is alleen mogelijk naar mate en soort van kennis. Denken en gevolgtrekkingen maken daaruit, is en blijft dus een beperkte aangelegenheid. Er is dus in dat denken niet alle bewustzijn voorhanden. Daarom kan het ALLES nooit door verstand worden doorgrond….

Het mag zo zijn dat de creationist denkt dat alle leven ineens is geschapen op een bepaalde dag, de ID (Intelligent Design)-aanhanger of Evolutionist meent dat iets geleidelijk aan is ontstaan, respectievelijk met of zonder ‘intelligente ontwerper’, maar in beide visies is sprake van evolutie en intelligentie. Immers het ‘ineens geschapene’ evolueert door het opdoen van ervaring, voeding, kennis, naar telkens meer inzicht, meer mogelijkheden, mate van bewustzijn of te wel liefde en leven.
Deze liefde uit zich naar aard, wil, bewustzijn en mogelijkheden.
Zo je wil, kun je ook zeggen: naar mate van inzicht, zul je meer weten en meer kunnen.
Of nog anders gezegd: licht haalt duisternis weg. Kennis van wat waar en goed is haalt onwetendheid weg.
Waar liefde is, zal wat waar is duidelijk worden. Het wordt dan lichter.
Waar liefdeloosheid is, blijft er onwetendheid en verdeeldheid, dus donkerte.

Iets dat ‘geleidelijk ontstond’ evolueert óók. Alle levensvormen veranderen zowel innerlijk als uiterlijk, naar mate het bewustzijn zich in die vorm - zover als dit voor die levensvorm mogelijk is - aanwezig is.
Als iets niet zou veranderen, zou er geen evolutie zijn, maar stilstand. Zoals iedere wetenschapper weet, leidt dit geleidelijk of snel naar de dood.

Waar de ziel (het innerlijke, het geestelijke, de intelligentie in de vorm, de bezieling) heeft geleerd wat mogelijk was, lost de uiterlijke vorm (het lichaam) op. De ziel komt dan vrij en ongebonden in een geestelijke staat van zijn. De talloze zielen van mineralen, planten en dieren voegen zich volgens wat er te leren valt, volgens de geaardheid, behoefte, wil en het doel bij elkaar, tot er een meer ingewikkelde ziel ontstaat, die meer mogelijkheden heeft, omdat er immers meer bewustzijn, intelligentie (bouwstenen) voor handen zijn. Deze ziel maakt zich met behulp van de engelen (zo je wil bepaalde krachten met bepaalde intelligentie met bepaalde kennis) die deze processen begeleiden, een lichaam. Door dit lichaam is de ziel in staat om op aarde te zijn en talenten te uiten ten dienste van ander leven en om nieuw, hoger bewustzijn (= meer liefde) op te doen en dan ook dit weer te geven.

Zo ontstaan uiteindelijk meer en meer soorten en ondersoorten. De wetenschap deelt naar vorm, eigenschappen, enz. bij een bepaalde groep, in. Hier maakt zij fouten. Dit komt omdat veel nog niet bekend is en er géén rekening gehouden wordt met de ziel, het gééstelijke van de vorm (in plant, dier, mineraal, mens). Zo kan de wetenschap niet altijd precies bepalen waartoe een levensvorm behoort. Zo kan de wetenschap ook geen onderscheid maken tussen dier (aap) en mens, waardoor dieren opgehemeld worden en mensen verdierlijkt kunnen gaan worden, met verval en verlies van zeden, moraal, enz., als gevolg. Waar men onderscheid zou kennen tussen de ziel van een hoogontwikkeld dier en de ziel van een mens zou men veel fouten niet hoeven en ook niet meer willen maken…
Voordat er leven op aarde ontstond, was er niets dan een keer… licht. Een ‘een en al heen en weer schieten’ van elektriciteit in de poging om verbindingen te maken, waaruit het leven mogelijk zou worden. Uit al die elektriciteit en magnetisme als drijfveer ontstonden warmte en koelte, dus winden, gas en ijs, veel licht of minder licht. Voordat het materiële licht ontstond, was er een puur gééstelijke schepping. Een wereld van licht waar alles in evenwicht was. Er was dus nog geen atoom materie. Dat eerste atoom ontstond omdat bewustzijnsdeeltjes (fotonen) zich een weg dachten te kunnen zoeken uit de bron. Ze dachten er vanaf te kunnen, en zonder die bron te kunnen bestaan. De misvatting was evenwel dat geen deeltje geestelijk licht kan ontsnappen en nooit meer niet kan bestaan of ‘ergens anders heen kan’. Immers. Buiten de oerbron die alles was en is en zal zijn, en dus eeuwig doorstraalt zonder eind en eeuwig ontwikkelt, is logischerwijze niet nog een perfecte bron.

Uiteindelijk is er altijd sprake van evolutie. Want het licht en het elkaar opzoeken van deeltjes bewustzijn of het ook afstoten, zorgde voor allerlei eigenschappen, aspecten van het leven. Als we alleen al kijken naar onze aarde zien we eerst een vormeloze kluit vuur, licht waarin volgens de orde van aantrekken en afstoten – lees liefde en niet-liefde – ik gerichtheid en jij gerichtheid – allerlei verschijnselen ontstaan. Licht dat zich verdicht, wordt lucht. Lucht wat zich verdicht, wordt water. Water dat zich verdicht en uit het licht en de lucht stoffen opneemt, vormt de aarde, enz. Het eerste plantenleven vormde zich aanvankelijk door en uit een steeds vrijer geworden bewustzijn dat was gelouterd door alle beweging. Beweging is een eigenschap van leven. Zonder beweeglijkheid, geen leven. Omdat dood onbeweeglijkheid is en tot gevolg heeft, is niet dood grondslag van het leven, maar het LEVEN ZELF. Omdat door dood alles uit elkaar valt, kan dood ook niet scheppen. Omdat liefde alles wil verbinden en dus allerlei beweeglijkheid wil en veroorzaakt, is liefde het leven zelf..

De bron die het leven zelf is, is een geestelijke bron van allerlei intelligentie waarbij alles in perfecte harmonie bestaat. In deze perfectie is dus volop leven, is alles aanwezig en is er van alles in volstrekte vrijheid te beleven. Waar bewustzijn zich afscheidt van die bron – of dat denkt te kunnen doen - ontstaat er dus beperking, onvrijheid, verdeeldheid en wordt dus heelheid verloren.

In wezen was er dus eerst een geestelijk iets, waaruit materie ontstond. Andersom kan natuurlijk niet! Immers, iets dat beperkt, star, onbeweeglijk, afgezonderd en gedeeltelijk is, kan nooit alle intelligentie in zich hebben en zijn! Zelfs de wetenschap weet dat materie maar een DEEL is van IETS dat wél ALLES is en heeft. Immers, materie op zich is altijd maar een polariteit, een deel: de helft van ’de hele zaak’. Wat je ziet en kan onderzoeken is altijd mar een deel van de waarheid. Die echte waarheid is altijd een geestelijke, omdat waar materie is, er al geen volmaaktheid meer is, dus altijd maar een tijdelijke, gedeeltelijke waarheid. De wetenschap ziet alleen dus maar een deel, dus een gedeeltelijke waarheid!

Alles is geest en in wezen dus liefde. Alles wat minder liefde heeft, ontwikkelt zich uiteindelijk via de stof, via materie dus, dus via een bepaald lichaam en dus ook omgeving / leerschool, naar meer en meer willen dienen, vrij zijn en vrij laten, en uiteindelijk heel worden, waarin alles weer geweten en gekund wordt. Deze drang tot heelworden (en dat is liefde) is in iedere levensvorm aanwezig. Het is de kracht, intelligentie (dat wat levend maakt) wat deze levensvorm samenvoegt, doet groeien en in stand houdt. Dit is te zien bij alle levensvormen, voor wie dit aandachtig onderzoekt. Het is te zien aan het feit dat al wat leeft, licht en voeding nodig heeft.

Hoe hoger een vorm is ontwikkeld, des te meer geest (bewustzijn) er al is vrijgemaakt (er is dus al meer bewust geworden). De geest in die vorm heeft dus door de grotere, bredere intelligentie meer wensen, meer behoeften en dus andere doelen dan de geest die een zeer simpele vorm (lichaam) moet maken. Het zal logisch zijn dat een simpele geest geen ingewikkeld lichaam kan vormen, omdat uiteraard daar de intelligentie, licht, bouwstenen voor ontbreken. Hoe zou dus een laag ontwikkelde ziel die bepaalde bouwstenen liefde niet heeft, deze wel kunnen aantrekken? Zelfs de wetenschap weet dat dit niet mogelijk is. Als een hoog ontwikkelde geest in een eenvoudig lichaam zou huizen, dan zou ze enorm lijden omdat ze haar wezen niet kan uitdrukken. Ze zou dat lichaam niet eens bij elkaar kunnen houden..
Mineralen, planten, dieren hebben allemaal weer andere meer eenvoudige tot zeer complexe geest (bewustzijn) van allerlei aard, soort en mate die het gelijke aantrekt. Waar de ziel, geest puur licht is, trekt zij stoffen van gelijke gehalte aan, die al veel minder licht in zich hebben. Dat veel minder licht in zich hebben, laat zich zien als intelligentie die je materie noemt.
De materie is dus gevormd uit bewustzijn dat onvrij geworden is. Het bewustzijn is gevangen in deeltjes die volgens een bepaalde orde iets zijn of uitwerken. Het bewustzijn is een soort van haar licht ontdaan.

De gehele materiele schepping bestaat uit niets anders dan bewustzijn onderweg, gescheiden van haar lichtbron voor dat deel dat ze dat zelf ooit heeft gewild. Bewustzijn dat totaal v rij is, kan niet gebonden worden in een bepaalde structuur, orde, omdat het geheel vrij is. Dat bewustzijn dat totaal ongebonden is, is volmaakt. Gods bewustzijn is totaal vrij en ongebonden en helemaal perfect en heeft alles in zich. Waar bewustzijn, intelligentie, licht uit God de kosmos instraalt maar zich WIL afzonderen van het zuivere dat God is, dan begint het zich te verdichten, wordt het beperkt, heeft het minder licht, wordt het zich minder bewust van zijn afkomst, wezen en doel. Dat bewustzijn beseft dus wel dat het leeft uiteraard, maar het allesomvattende weten en kunnen, is weg. Het kan pas weer komen als dat bewustzijn zich weer bewust wordt van de eigenheid, het wezen dat haar bezielt, doet leven en leidt. Waar bewustzijn zich dus als onderdeel van de grote onuitputtelijke altijd al aanwezige, eeuwig uitstromende levensbron weet en er weer onderdeel van WIL zijn, vergroot zij haar licht door het zich weer meer en meer willen verbinden met ander bewustzijn.
Door het samenvoegen van bewustzijnsstukjes, ontstaan gassen, atomen, later moleculen, stoffen en later ook mengsels. Uit deze stoffen van allerlei soorten, mate, aard van licht is al wat leeft, samengesteld, of het nu gaat om een mug, een planeet, een virus, koe, dino, schelp, zon of mens.
Door het steeds weer aantrekken van meer, beter passend bewustzijn, ontstaan er andere, meer complexe lichamelijke vormen (dat is evolutie) die dat bewustzijn omhullen en in gelegenheid stellen te leven op b.v. de aarde. Dat aantrekken berust op grond van…. Liefde! Immers liefde voor iets doet iets groter worden, omdat je dat wat jou sterk maakt, dat wat je wilt, aantrekt. Dat is een oer wet die er altijd al was en altijd zal blijven, al herkennen mensen deze wetten en het belang en de onvoorwaardelijkheid ervan niet meer.
Het leven IS liefde, omdat alleen wat liefde is, doet samenvoegen. Alles bestaat uit polariteit. De wetenschap weet dit en kan er niet omheen en gebruikt ook juist deze polariteit om er van alles van te maken en door te kunnen doen. Kijk eens naar stroom, wat bestaat uit een zoeken en vluchten van min- en plusdeeltjes elektriciteit. Electromagnetisme is niets anders dan liefde voor het zoveel mogelijk opheffen van polariteit. Alles in welk leven, waar, hoe dan ook, streeft naar eenheid, vrede, een midden, waarin polariteit ophoudt te bestaan. Waar polariteit er niet meer is, is het bewustzijn totaal vrij en wedergekeerd in haar oorspronkelijke vrije, geestelijke bestaan. Ze is dan onderdeel van Gods geestelijke wereld waar er geen verdeeldheid, beperking, dood en lijden meer is.

De vorm is nodig zolang het bewustzijn beperkt wil blijven. Dat wil ze omdat haar liefde niet genoeg is. Ze heeft allelen liefde voor haar eigen wezen, maar niet voor het andere dat ze niet kent, ontkent, of niet wil opnemen. Ze groeit, ontwikkelt dan dus maar deels. Ze blijft dan dus altijd beperkt en lijdt dan altijd naar de mate dat zij beperkt is of vindt dat ze beperkt is. De materiële vorm is nodig omdat anders het bewustzijn erin nooit tot de vrijheid zou kunnen raken, omdat ze dan immers nooit middels het zijn in de stof zou beseffen dat ze gebrek heeft. Ze ervaart juist DOOR het zijn in de vorm, dat ze beperkt is. Ze wordt als het ware gedwongen bewustzijn op te nemen, waardoor ze zich verrijkt en.. in leven blijft. Dat opnemen doet de levensvorm door ademen, voeding, dus eten en gegeten worden. De ene vorm neemt de andere op, doet er het goede mee, door het passende bewustzijn (bouwstenen) op te nemen en het overtollige uit te scheiden. Dat overtollige (zweet, urine, ontlasting, kortom uitscheiding) dient echter weer ánder leven, dat juist dat bewustzijn weer nodig heeft om er door te groeien.

Leven in de vorm, dus in het lichaam doet dus het afgescheidenheid zijn van de Bron ervaren, waardoor het probeert vrij te worden van de beperkingen, het rad van dood en leven, geboren worden en sterven, lijden door gebrek aan kennis en kunnen. Het materiële, lichamelijke leven is er dus alleen maar om terug te komen in een totaal vrij bestaan, waar alle intelligentie dan weer voor handen is en er geen enkele dood, lijden en beperking meer kan zijn. Bijbels gezien hebben we het dan over een ‘leven bij God in de opperste hemel, waar onbeperkt geluk en ontwikkeling, de eeuwigheid lang zal zijn’.

Het sluitstuk van deze evolutie waarbij allerlei zielen zich samenvoegen tot steeds hoger ontwikkelde levensvormen, is de mens. In de mens is ALLE intelligentie, licht uit God - de levensbron - verenigd in steeds weer unieke samenstellingen door al die verschillende soorten, aard, mate van bewustzijn, dus licht. In een mensenziel ontbreekt er niets, al vinden de meeste mensen wel dat er vaak iets mist. Dat is dan niet zo, maar wat wel zo is, is dat iemand zijn bewustzijn maar deels kent, gebruikt, gelooft en wil, of hij wil iets wat niet bij hem past. Dat alles is nu niets anders dan gebrek hebben aan liefde. Acceptatie van wat, hoe iets is, maakt meer heel, want het zorgt ervoor dat je roeit met de riemen die je hebt, waardoor je juist de geschikte verbindingen kan leggen. Goede, eerlijke communicatie (= verbinding leggen) is dus de bedoeling van de mens. Hij dient dus AL zijn bewustzijn in de strijd te gooien door zich uit zoveel mogelijk liefde te willen verbinden met al dat bewustzijn dat hem sterk en gezond doet zijn. Hij maakt dan met zoveel mogelijk liefde het in zich voorradige bewustzijn (licht, liefde) vrij. Het kiempje van zuiverste licht, liefde in hem waarmee hij nog steeds verbonden is, maakt dat voor hem mogelijk. Dat zuivere licht - Gods wezen - in de mens moet dus gebruikt en geraadpleegd.

Wat een mens niet past, laat hij voor wat het is, veroordeelt hij niet, maar hij gebruikt het gewoon niet voor zichzelf omdat dat niet bij hem past. Dat bewustzijn wat hem niet past, kan bij die ander wél passen. Het is dus een oerwet, een oerwaarde dat een mens niet oordeelt, omdat hij anders ALLES zelf zou willen hebben, of NIETS zou willen opnemen en het ook aan ANDEREN niet zou laten of gunnen. Oordelen is dus een liefdeloos iets, waardoor je nooit de JUISTE verbindingen kunt maken, ontevreden wordt, verzwakt en egoïstisch wordt te denken dat jij alles maar kunt doen wat jij wilt.
Als je dat vanuit liefde zou doen, zou je bergen kunnen verzetten, onmogelijkheden mogelijk maken en zou je gezond zijn.
Waar je uit gebrekkige liefde samenvoegt of afstoot, ontstaan er verzwakkingen, gebreken, houd je deze in stand, waardoor ziekte, narigheid en welke problematiek dan ook groeien.
Daarom is het ook een oerwet dat de mens LIEFHEEFT zoals God liefheeft, alles vrij laat en voor ieder mens alles heeft om er heel door te zijn of te worden. Zou ieder mens zoveel mogelijk leven vanuit de zuivere liefde, zou er maar amper lijden zijn. Maar omdat de mens gebrekkig is, omdat hij nu eenmaal zich niet altijd houdt aan de liefde die in zijn hart als geweten laat weten wat wel of niet te moeten doen en te willen, hoort lijden bij het leven en dus ook dood en verval.

De mens is licht, maar hij gebruikt zijn licht onvoldoende, gelooft niet dat dat licht het leven in hem is, en gunt dat ook zijn medemens niet. Hij erkent ook niet meer dat hij bron is van het Grote Licht dat onbeperkt hem zijn kracht en het leven geeft, wil niets meer horen van onvoorwaardelijke liefde die hij gewoon moet doen, want hij wil zijn eigen zin doen, denkt dat hij het beter weet. Hij gelooft niet meer in de kracht van de zuivere liefde God en richt zich niet meer naar diens adviezen, de 10 geboden, die ook niemand meer schijnt te begrijpen, fout worden uitgelegd en met voeten worden getreden tot eer en glorie van… jezelf, het egoïsme, op macht beluste mens. Daarom gaat het niet goed met de wereld. De mens volgt zijn eigenliefde, maar niet de onvoorwaardelijke liefde waardoor er een zegen zou rusten op wat de mens zou doen. Hij zou dan het goede immers kiezen en hij zou de kennis hebben om uit de problemen te komen. Hij zou ze niet eens veroorzaken.. Intelligentie is pas intelligentie als liefde er de basis van is.. Aan hoe het gaat met de wereld zien we hoe het gesteld is met onze liefde en onze inzet ervoor. We hebben het over vrede, maar hebben nog nooit zoveel onvrede gehad en veroorzaakt als in deze tijd.

In de mens zijn alle voorgaande levensvormen verenigd. In een mens zit dus mineraal, alg, vis, plant, alle dieren bewustzijn in telkens weer andere samenstelling. Daarom is ieder mens uniek. Daarom heeft de ene mens meer liefde voor bos, water, lucht, bergen, binnen of buiten, en ga zo maar door. Die eigenschappen zijn immers inherent aan het bewustzijn, de biotoop, voeding, ervaringen, wensen, dat hoort bij dat mineraal-, planten-, dierenbewustzijn dat onderdeel is van die mensenziel.
Deze kennis, ervaringen blijven altijd in een mensenziel aanwezig, omdat niets dat bewustzijn is, ooit verloren kan gaan! Omdat in de mens AL het bewustzijn uit God in hem verzameld is, is de mens vrij om al dat bewustzijn om te vormen met en naar zoveel mogelijk zuiver liefde. Waar een plant, dier zeer beperkt is en alleen maar kan zijn in zijn orde, kan een méns vrij beslissen HOE hij deze orde waaraan hij onderhevig is, invult. Dat is het mooie van het leven. Al naar gelang de biotoop, omstandigheden waarin en waaruit een mensenziel is samengesteld zijn de rassen, culturen, volken met de eigen gebruiken ontstaan.
Omdat Gods licht dus in ieder mens totaal aanwezig is - zij het in het klein en in andere samenstelling - zegt God dat de mens het enige vrije wezen is dat een vrije wil heeft. De mens dient die vrije wil benutten om liefde toe te voegen, waardoor hij zijn arsenaal aan kennis en kracht versterkt, om zodoende meer en meer zijn licht te zuiveren, waardoor hij gelijk gaat worden aan Gods licht dat in hem is en waardoor hij de noodzaak tot zijn in de materie dus langzamerhand kan loslaten en kan terugkeren in een totaal vrij bestaan, wat het doel is van ieder mens, van de hele schepping.
Evolutie is dus niets anders dan dat bewustzijn dat afgescheiden is uit God en dacht God niet meer nodig te hebben, ontdekt dat liefdeloosheid afgescheiden zijn van heelheid, dus geluk inhoudt en dat de weg tot geluk betekent, méér liefhebben, niet oordelen om dan dus weer los te komen van materie die hem eerder aantrok en vasthield en deze dan ook willen gaan loslaten.

Omdat alle bewustzijn - voor ieder mens dus weer uniek anders - in iedere mensenziel aanwezig is, is de mens pas in staat om terug te keren naar zijn Schepper (zo je wilt afkomst, bron, pure liefdesenergie, het Leven) waar alle Intelligentie, volmaakt is.
Een plant, een dier dat sterft, dus waarvan het lichaam, de uiterlijke materiële vorm oplost, trekt haar intelligentie terug uit die vorm. De overgebleven ziel verenigt met andere zielen die hetzelfde zijn, maar ook met zielen die dat bewustzijn in zich hebben dat die ziel nu dan nodig heeft en wenst. Zo ontstaan er dus clusters zielen die een meer veelzijdig, dus complexer, hoger ontwikkeld lichaam kunnen bouwen overeenkomstig hun dan nu ontstane ingewikkeldere ziel en haar nieuwe behoeften. Het voorgaande heeft dus afgedaan, maar is wel de basis voor een (nieuwe) hogere bestaansvorm. Evolutie is dus samenvoegen van bewustzijn, waardoor er meer mogelijkheden komen en dus meer groei en aantrekking nodig is. Hoe meer bewustzijn van goede kwaliteit, dus zuiver licht er is in een ziel, des te vredevoller die ziel is en des te meer mogelijkheden ze heeft om in vrijheid het andere leven te dienen met wie, wat, waartoe zij is.
Geen enkel wezen - hoe nietig of onbegrijpelijk ook - is er voor niets. Alle levensvormen dienen het gehele leven, waarin er een prachtig afgebakend geheel is waarin dat leven werkzaam is. Alles dient elkaar. Niets is voor niets, teveel of dus nutteloos. (Genetische manipulatie verstoort dus veel meer dan men denkt. Het vormt een omweg met meer lijden, al denkt men lijden juist hierdoor te beperken. Je voegt dus in wezen bewustzijn toe aan een levensvorm en haalt dat bij iets anders weg, terwijl je niet eens weet waarom dat bewustzijn er is of ook niet is).

Aantrekking is naar de aard van wat wordt gewild. Wordt er uit liefde en waarheid gewild, dan is de aantrekking goed en maakt deze een gezond communicatie, dus optimale gezondheid. Wordt er uit eigenliefde en beperkte waarheid gewild, dan is de aantrekking verzwakkend en maakt deze ziek. Daarom ontstaan bij tijden bij ieder mens, in iedere mensheid allerlei hiaten, omdat ieder weer iets anders liefde en waarheid noemt. De polariteiten goed en kwaad, liefde en liefdeloosheid, licht en donkerte, weten en onwetendheid, horen bij het leven. Juist uit deze polariteiten dient het midden waarin alles vrede en goed is, en nieuw leven met zo goed mogelijke gezondheid en kansen, te worden geschapen. Het ligt dus aan de mens zijn maat van liefde wat hij aantrekt en dus schept. De mens is schepper van zijn eigen lot.
Hij schept uit liefde of liefdeloosheid. Hij werkt mee aan vrede en vrijheid óf aan verval en lijden. Een tussenweg is er niet. Daarom zegt God ook: ’dien niet God en de mammon’. Je zult kiezen voor onbaatzuchtige liefde of niet. Half half, kan niet.

Dit proces waarbij intelligentie afgezonderd werd door niet te kiezen voor liefde (bewustzijn, weten, leven, alles), maar voor niet-liefde (dood, niet bewustzijn, onwetend), bracht verdeeldheid. Deze staat van zijn, bracht en is lijden van allerlei soort: het niet meer heel zijn, zijn in gevangenschap, beperking, onvrij zijn, onwetend zijn, het zonder licht, zonder God zijn. De bijbel vertelt dit verhaal in ‘de verloren zoon’.
De reden dat de materiele schepping er is, is deze dat het bewustzijn dat zich meer en meer afzonderde, zich verdichtte tot geestelijke clusters, later nevels en uiteindelijk stofdeeltjes (fotonen, elektriciteit). Door de drang zich te verenigen tot het gelijke (cohesie) en afstoting van het ongelijke (adhesie) ontstonden de eerste atomen. Atomen zijn dus niets anders dan megaverzameling van bepaalde intelligentie, die afgezonderd, dus onvrij geworden is (daarom heeft ook een atoom een bepaalde drang alles bij zich te houden om volmaakt te kunnen zijn. Het neemt elektronen op, of staat het af, onder ‘dwang’. Deze dwang leidt echter uiteindelijk tot verbreding van horizon, omdat mogelijkheden groter worden, door vermenging met ook andere deeltjes. Ook in dit proces is een bepaalde orde te zien, die leven en groei mogelijk maakt). Het is dus liefde dat er dwang is, zolang deeltjes ontevreden zijn en zich willen afzonderen, dwars willen denken en niet willen horen bij de liefde en haar orde waarin alles vrij is.

Als atomen zich met elkaar verbinden, ontstaan er moleculen. Als deze moleculen zich met elkaar verbinden ontstaat er een bepaalde stof. Als stoffen zich verbinden met andere stoffen, ontstaan er mengsels. Door inkrimpen, uitzetten, smelten, verharden - allemaal toestanden van wel of niet vrij willen en kunnen zijn door gebrek aan of teveel aan bepaald bewustzijn - ontstaan er allerlei levensvormen. Uiteindelijk zijn er door het zich willen verbinden (het opgeven van de eigenliefde en het willen opnemen van liefde) dus meer en meer mogelijkheden, waaruit het complexe leven bestaat. Als er gebrek is aan een bepaald ‘stukje’ bewustzijn kan de overeenkomstige uiterlijke vorm (cel, orgaan, lichaamsdeel, enz.) niet of niet goed worden gevormd. De vorm wordt dan dus anders, functioneert minder goed, of vertoont andere eigenschappen dan behorend bij wat we verwachtten. We spreken dan van een verzwakking, afwijking, ziekte, handicap, of mutatie. Het genetisch materiaal bevat dus eigenlijk niets anders dan bepaald bewustzijn (eigenschappen) dat uit de materie fijne maar ook grove stoffen naar zich toehaalt waardoor er uiteindelijk iets zichtbaar wordt. Dat is de weg van het zaad naar embryo en verder.

Als we dit begrijpen zien we vanzelf dat in de Oerbron een eindeloze verzameling is van alle soorten bewustzijn (kracht, energie, licht). Deze eindeloze verzameling kun je God of Schepper noemen. Wat is er nu op tegen dat je deze Schepper eert door eer te geven aan die Kracht die liefde is, door deze liefde te onderzoeken, na te streven en eigen te maken? Want dit is het enige doel van religie: Liefhebben, waardoor alles kan zijn zoals het bedoeld is te zijn en alles volgens aard en bedoeling samenleeft in welvaart, harmonie en gezondheid en alle materie eens oplost waardoor pas een volmaakt leven – in de geest dan – mogelijk is. Uit deze Bron komt leven voort, omdat deze Bron het leven zelf is. Deze Bron is dus Schepper en wel vanuit Intelligentie die liefde is, omdat alleen de liefde de potentie heeft zich te verbinden, waardoor pas groei, vervolmaking, ontplooiing en vrijheid en überhaupt léven mogelijk is. Zonder Bron geen leven.
Zonder liefde kan niets ontstaan (evolueren) of geschapen worden. Waar volmaakte liefde is, is geen stof, materie. Daarom zie je deze wereld ook niet. Waar minder volmaakte liefde is, is stof, dus materie, in allerlei gradaties. Dit is de zichtbare wereld, schepping. Al het leven wat we kennen (en nog niet kennen) is dus een bonte verzameling bewustzijn onderweg naar vervolmaking. Alles is dus uiteindelijk géést, bewustzijn, of anders gezegd: liefde in minder of meer volmaaktere vorm. Al deze vormen tezamen dienen elkaar in samengaan, groter worden, leren, ontplooien, sterker worden, enz.

In het dagelijks leven zien we dit in eten en gegeten worden, geboren worden en sterven, groeien en aftakelen, kortom eindeloosheid in verschillende levensvormen en omstandigheden tot alles geleerd is wat mogelijk was en God dan nu als een klein vonkje van alle bewustzijn meegegeven kan worden met die ziel die alle bewustzijn – zij het in grove vorm – in zich heeft.
Nu kan de ziel zich verbinden met haar Geest van God (totaal, zuiver, volmaakt bewustzijn) waaraan zij gelijk kan worden door het ego (grofste, liefdeloos bewustzijn) te elimineren. De ziel moet het dus willen om de liefde in zich sterker en sterker te laten worden. Ze wordt dan zodoende vrijer en vrijer en komt uiteindelijk dan los van de banden van materie, die ze dan ook niet meer wil en niet meer nodig heeft. Waar ze ooit dacht gelukkiger te zijn juist in en door en met de materie, ziet ze dus uiteindelijk in dat materie altijd lijden brengt, beperkt en doodt!

Een mineraal kan alleen maar zeer onbeweeglijk en zeer langzaam groeien door het gelijke toe te voegen. De kristallen. De meer vrije mineralen worden aangetrokken door oplossen van andere stoffen. Het gelijke of dat wat past, wordt opgenomen, waardoor de mineralen in zekere zin beweeglijk genoemd kunnen worden. Ze zitten overal in en dienen alle levensvormen, maar op zich brengen ze niets tot stand.
Een plant kan alleen maar op de plek waar deze groeit, leven. Een plant kan al delen van zichzelf weggeven.
Dat zijn de beste delen van haar wezen. De sporen voor de lagere planten, de zaden voor de hogere, de vruchten waarin het zaad zit, voor de hoogst ontwikkelde planten.
Een dier kan al meer weggeven van zichzelf. Het heeft dus al veel meer liefde en wil het eigene soms al opgeven. Een tor verbindt zich klakkeloos met de wederhelft en legt eieren en weet niet eens dat het eieren waarin haar wezen is samengebald, heeft gelegd. Een vogel is al veel meer kieskeurig en weegt precies af met wie zij paart omdat zij selectief is. Zij heeft al meer liefde voor het echte en voor de kwaliteit van haar nazaten, dat zij zo kieskeurig is en ook moet zijn. Een krokodil is ook al best liefdevol. Ze verzorgt haar eieren en latere jongen prima, maar laat ze ook meteen weer los. Een leeuw draagt het jong zelf, offert hierbij al veel van zichzelf op en koestert, verdedigt de welp en is bereidt het leven te geven. Hogere dieren herkennen voor altijd hun jongen, waar lagere dieren dit helemaal net eens weten dat ze zich hebben voortgeplant..

En dier kan ‘alleen’ maar zijn zoals de drang in het dier is. Het dier kan bewegen. Het kan zich al verbinden met een tegenpool. Dat is het instinct om te paren, waardoor nieuwe leven volgt. Het volgen van instinct, bepaalde kennis die leidt tot handelen - passend bij dit bewustzijn - in een bepaalde vrijheid, is voor ieder dier weer anders. Hoe meer liefde in het bewustzijn, des te meer ontwikkelde intelligentie dat dier heeft, waardoor de zorg voor het andere groter is, des te meer offers, des te meer beleving en opheffen van polariteit gevolg is. De eigenliefde krijgt steeds minder aandeel. De liefde tot het andere wordt steeds groter.

De mensenziel heeft het in zich om zijn ziel tot volledige volmaaktheid te ontwikkelen, maar ook om dit niet te doen. De mens heeft immers een vrije keus. Hij kan in zich een hemel ontwikkelen, maar ook een hel. Anders gezegd: hij kan zijn licht in zich zuiveren, sterk maken en gebruiken, zodat ‘hem een licht opgaat óf hij kan zijn licht verwaarlozen, zwak maken, niet gebruiken, zodat hij onwetend blijft. Waar een mens het niet als het doel heeft om de volmaakte liefde te ontwikkelen, zien we meer en meer verval, degradatie, verzwakking en uiteindelijk dood. Gods troost voor de mens is dat Hij ons leert dat lijden - wat hoort bij het leven - minder wordt al naar gelang je doet wat de Liefde in je wil. God hoeft niet alle eer in die zin dat het je geld, glamour, glitter of lofzangen of rituelen, of zelfkastijding kost, maar God wil – omdat dit Zijn wezen is - dat je de liefde alle eer geeft. Immers, daarmee sla je dus een brug uit lijden naar minder lijden en volgt er een goede gezondheid, een sterke natuur, vrede en gelijkheid voor ieder.

Via het leven in allerlei vormen wordt dus al met al uiteindelijk het oorspronkelijke afgedwaalde (eigenwijze) verdonkerde bewustzijn dat beperkt was en zich haar afkomst niet meer herinnerde, weer bewust van Alles (God). Dat bewustzijn - die ziel - wil dit meer en meer eigen maken als zij immers de waarheid ervan herkent. Zodoende wordt zij meer en meer het evenbeeld van haar Schepper. Evolutie is dus het zich via allerlei fasen weer eigen maken van ooit verloren, versmaadde Intelligentie, waardoor de mensenziel meer en meer Intelligent wordt.

Deze Intelligentie is een liefdevolle intelligentie. Dat is iets anders dan een wetenschappelijke, verstandelijke intelligentie die zonder liefde is. Deze materiële intelligentie wordt dan wel hevig opgewaardeerd, nu zelfs zo dat alles wat riekt naar ‘geloof’, aannemen, niet bewezen zijn, anders zijn’, niet meer mag en zelfs bedreigend zou zijn! Maar het geestelijke bepaalt altijd nog het uiterlijke. De intentie (geest) bepaalt uitwerking en kwaliteit ervan, of je dit nu wil, gelooft of niet!

Zonder geest kan er nooit van zijn levensdagen materie ontstaan.
Materie kan namelijk niet uit materie zijn ontstaan, omdat materie er nooit altijd geweest kan zijn, omdat materie begrensd is, dus tijdelijk. Ieder weet dat alles dat materie is, eens vergaat, oplost (sterven) en eens begonnen moet zijn met het er zijn (geboren worden). Er kan dus nóóit een begin geweest zijn van materie, als er niet een andere kracht vóórgegaan was en nog steeds is! Deze andere kracht die er altijd wel was en geen begin en geen eind heeft, moet dus wel een geestelijke kracht zijn, want de tegenpool van materie is iets onstoffelijks. Deze kracht is dus niet te onderzoeken en in die zin niet te bewijzen. Deze kracht moet dan ook alles in zich hebben. Want als tegenpool van de materie die beperkt is, is de onstoffelijke, geestelijke kracht dus onbeperkt. Het is dus tegelijkertijd de enige kracht, die overal is en alles in zich moet hebben en dus ook alvermogend en alwetend is. Onbegrensde liefde en alle wijsheid ligt dus in deze kracht, sterker nog, zijn deze kracht. Dat kan alleen maar zuivere liefde zijn, want alleen liefde kan scheppen en laten groeien door te verbinden…
Alleen liefde wil alles bij zich houden, alles vrij laten, laat niets los (‘Het leven ligt in Gods hand. Hij laat niet varen het werk zijner handen’). Die geestelijke kracht, die liefde, die leven doet, is dus in al wat is. Zelfs in ogenschijnlijk dode materie. Immers, het licht dat van God af uitstraalt, heeft geen einde en dus geen enkele beperking. Hier zie je echter zo weinig geest, dat de vorm star en doods lijkt. Van binnen is er echter veel beweging (geest, de bewegelijke atomen, elektronen, fotonen, enz.)
Geen wetenschapper kan hier omheen.

Creationisme, Intelligent Design, Evolutie leer, staan niet op zichzelf en zijn op zich niet te veroordelen. Zij zijn delen van elkaar. Als we goed naar elkaar zouden luisteren en kennis van zaken zouden hebben, dus ook van de bijbelse leer zoals deze verstaan dient te worden (en dat kunnen we heel goed leren uit de boeken van Jakob Lorber, Swedenborg), zouden we inzien dat het de wetenschap is die verkeerd bezig is, door het geestelijke uit te sluiten en daarom niet weet wat ze aan moet met Creationisme, evolutie theorie of Intelligent Design!

Met de stelling dat religie of Creationisme gevaar of dreigement voor de democratie is, klopt al met al niet veel… Ook stelt het artikel dat de voorstanders van Creationisme een theocratie willen maken. Oké, een regering met God, wat is daar mee? God is toch de kracht van liefde en waarheid? Wie heeft daar last van? Welke mensen zouden hier iets op tegen hebben? Een aantal vragen of opties dienen zich aan:
- Waarom zou Evolutie theorie wetenschappelijker zijn dan de ID – theorie (denk aan de Kwantum fysica, Max Planck, enz.)?
- Waaruit blijkt wetenschappelijke objectiviteit als voorstanders van de Evolutieleer beperkende, intolerante houding laten blijken jegens aanhangers van het Creationisme?
- De Raad van Europa vindt dat creationisme een bedreiging is voor de democratie, omdat zij fundamentalistisch zou zijn. Is deze houding dan wel democratisch?
- Wie heeft het recht om een visie te weren uit een samenleving waarin ieder mens recht heeft van meningsuiting en geloof?
- Is het niet zeer onwetenschappelijk om überhaupt het geestelijke te weren in visie en beleid?
Het geestelijke is immers – al ken je het niet en kun je dit terrein ook nooit ten volle beleven en bevatten zolang je in het lichaam gevangen bent – de andere helft van de polariteit. De ene helft is materie. De andere helft moet dan de tegenpool van materie zijn. Deze tegenpool heeft die kenmerken die de materie niet heeft. Zij is dus oneindig, onbeperkt, totaal vrij, onzichtbaar, onmeetbaar.
Omdat zij wetenschappelijk dus niet te meten, te onderzoeken is, mag je nog niet zeggen dat geest dus niet bestaat! Juist dit is nu zeer onwetenschappelijk, omdat die zelfde wetenschap stelt dat alles uit twee uitersten (polen) bestaat!
Waarom dus zo’n drukte en negativiteit als men te maken krijgt met geestelijke zaken, dingen die men niet meten en bewijzen kan?
- De Raad van Europa heeft zich niet te bemoeien met inhoud van het onderwijs in lidstaten, want het druist tegen vrijheid in. Ieder land, iedere cultuur, ieder ras, ieder volk heeft zo zijn eigenaardigheden. Gezondheidszorg, cultuur, onderwijs, sociale structuur, enz. zijn gebaseerd op deze specifieke eigenschappen. Het vormt het unieke en pluriforme van de wereld, van de mensheid. Dat is het grote wonder. Waar we één wet, één staat, één religie (en welke dan, die van: ik heb gelijk, ik ben de sterkste, ik bepaal?) toestaan, is de mensheid gedoemd uit te sterven vanwege gebrek aan ontplooiing en vrijheid. God, de kracht van liefde zal dit niet toestaan en kan dit niet toestaan omdat God vrijheid is en brengt. God zal dus voorkomen dat dit gebeuren zal. Anders gezegd: de kracht van de liefde is niet uit te bannen en zal zorgen voor eliminatie (wat lijden is en brengt) van dat wat tegen die liefde ingaat. We zien dit al gebeuren in tal van leed en groeiende onvrijheid. Weer anders gezegd: Wat niet-liefde is, zal zichzelf de das om doen.
Maar waarom wachten tot dit nog omvangrijker zal plaatsvinden…..

Zie vervolgartikel, deel 2: Zeven dagen, zeven fasen van bewustwording

Sonne Hoover

We zijn in een bijzondere tijd aanbeland. We kwamen langzaam uit een lockdown, stevenden af op een nieuwe 1.5 normaal samenleving, velen wachtten angstig op een tweede golf van Corona die volgens velen reeds is gekomen. We kunnen er niet meer omheen dat men visie heeft moeten herzien, cijfers, verslaggeving, beleid, handhaving niet kloppen en meningen ernstig verdeeld zijn en nog meer verdeeld worden! Het is duidelijk dat bepaalde belangen worden gediend en er onvoldoende geluisterd wordt naar belangen die ánders zijn. Het web - welk web dat eigenlijk is, vragen we ons niet af - lijkt ons wereldwijd in te sluiten. We zijn moe, bang en ook boos, maar ook gemakzuchtig en egoïstisch. We worden verdeeld in twee kampen voor en tegen de maatregelen en info die over ons heen gestort wordt. We mopperen als mensen de maatregelen in onze ogen niet serieus nemen. Anderen mopperen als we dat juist wel doen. Waar we het niet of niet genoeg over hebben is de vraag of alles zo de moeite waard is, als we kijken naar de mate van schadelijkheid van het virus. Kijkend naar de wereldwijde cijfers, moeten constateren dat er voor het eerst in de geschiedenis bijzonder veel buitenproportionele aandacht is voor een griepvirus, waarbij de gevolgen heel nadelig en zelfs dodelijk kunnen zijn, maar waarvan de schadelijkheid veel kleiner is dan menig ander obstakel dat is overwonnen, terwijl men nooit zo ver ging met het nemen van maatregelen als men nu doet, of je nu voor of tegen bent. Er is meer aan de hand. Maar wat dan wel?

World Wide Web
In het Boek Openbaringen wordt verteld dat het Beest met het getal 666 de vrouw in barensnood achtervolgt. Ze baart in de woestijn een jongetje. Het beest probeert het jongetje te doden, maar het groeit op.
Het beest staat voor het materialisme. Het achtervolgt de vrouw. De vrouw staat voor iedere mensenziel. Jij, ik, allemaal. Dat beest, het materialisme, maar ook ons eigen egoïsme houdt ons gevangen. Het achtervolgt ons. We komen niet tot vrijheid, zoals de vrouw zucht in haar weeën en nood en bijna niet meer geloven kan dat ze straks een kindje heeft. Ze is gevlucht naar de woestijn, maar daar is alles doods en levenloos. Voor haar is er geen verlossing te verwachten. Ze zit gevangen in het web dat om haar heen gespannen wordt. Een web van onnatuurlijke leefstijl, materialistische doelen die we ons stellen. Steeds meer, beter, sneller, groter, vrijer. We gaan er in mee en willen niet terug naar het loslaten van al die ballast. Ballast is het zwanger zijn. Het dragen van een grote verantwoording, maar ook van een grote last. De vrouw, de mens die vast zit in het materialisme, komt er niet meer uit. Ze heeft te doen wat de baas, de maatschappij, de politiek, de belasting, de staat heeft bedacht en van haar vraagt. Ze gaat erin mee, want het leek aanvankelijk zo leuk, goed en praktisch. In blijde verwachting… Gaandeweg ziet de vrouw evenwel dat zwanger zijn ook zo zijn nadelen heeft. Als alles goed gaat, is de zwangerschap alleen maar prachtig. Maar, als er iets mis gaat, wordt het een heel ander verhaal!
Ze vlucht naar de woestijn. Ze heeft geen rust. In een woestijn is er echter helemaal niets. Geen brood dat haar voedt. Dat brood is de liefde met al haar eigenschappen. In de woestijn is ook dát zelfs niet meer aanwezig. Er is niets. De vrouw moet het dus doen zonder voeding, zoals een mensenziel niet kan overleven, depri wordt, zwartgallig, donker en agressief, moedeloos als hij er geen gat meer in ziet en niet meer rekent op verlossing. Waarván moet de mensenziel dan verlost worden: Van het beest dat haar achtervolgt.
Het ego. Het materialisme is de ballast. Alle ballen moeten in de lucht gehouden worden. Reizen, feesten, mooiere bank, carrière, kinderen opvoeden en hun zin geven in alles, misdaad ondergaan, dreiging, agressie, familie ruzies, ontslag, thuiswerken, werkloos zijn, hypotheek aflossen, nieuwe auto kopen, schulden hebben, ziek zijn en… geen geloof, geen houvast, geen vertrouwen, geen uitzicht, geen hoop meer hebben! De mens is bezwaard onder het juk van de zogenaamde vooruitgang. Allemaal het beest.

Het getal van het beest is 666, staat er in de bijbel geschreven. 666, de naam van het beest is het getal waarbij er 600 eenheden worden gebruikt voor het ego, voor zichzelf, 60 voor de ander, maar dan nog maar pas nadat de eigenbelangen erin verstopt zitten ( dus ook deze belangen zijn onzuiver en dus egoïstisch) en maar 6 voor de liefde God die de bron van die liefde is.
Getal 666 is ook het getal van God. De naam van de perfecte liefde. Alleen hierbij zijn er 600 eenheden voor de zuivere liefde die God is, 60 eenheden voor de naaste en maar 6 eenheden voor zichzelf. Ooit was er een eenheid in en van alles. Gods perfecte Zijn, waarin alles zuiver was. Later bij het ontstaan van de afscheiding van dat bewustzijn dat geen liefde wilde, kwamen er de uitersten in de wereld. Zo kregen alle perfecte eenheden uitersten in goed en kwaad en leuk - niet leuk, hard - zacht, boven - onder, links - rechts, geduld - ongeduld, liefde - liefdeloosheid, licht-donkerte, dicht – open, en ga zo maar door. Die perfectie, dat ‘midden’, God, waar alles perfect in evenwicht is en alles alleen maar liefde en licht is, is een wereld die er nog steeds bestaat. Gods getal was en is perfect. Alleen sinds de afscheiding en dus het ontstaan van het ego, het kwaad, dat wat geen liefde was, LEEK Gods getal door dat ego een andere, omgekeerde waarheid te hebben. Dat een omgekeerde waarheid niet waar, dus een leugen is, zal duidelijk zijn. In het perfecte is alles helder en duidelijk. In het niet perfecte wordt het steeds meer onduidelijk waar het goede is en het kwade begint. Waarheid lijkt er leugen en leugen lijkt waarheid. Dat is het gevolg van het WEGLATEN van liefde.
Uitersten worden dan de baas, nemen de leiding en worden genomen als uitgangspunt bij van alles en nog wat. Het veilige, vredevolle ‘midden’, daar waar er rust is, is dan ver te zoeken, tenzij je vasthoudt aan het feit dat dat veilige midden er gewoon is, al belééf je dat niet en gelóóf je bijna niet meer dat het bestaat en roepen anderen dat je onzinnig bent om dat te geloven.
De uitersten zijn er omdat dat inherent is aan het materiële leven. Maar omdat die uitersten je ook doen verdwalen gaf God – de zuivere liefde die alle weten, kennis in zich heeft – het dwingende advies de onbaatzuchtige liefde in alles te zoeken en te doen. Het afgescheiden bewustzijn had en heeft daar nog steeds geen oren naar. Het wil perse het beste, meest, hoogste, prachtigste, de meeste macht, eer, aanzien, enzovoorts. Dat ego zit in IEDER mens. Bij de een meer, bij de ander minder. Omdat ego je juist afhoudt van liefde doen, en dan alles leidt tot ellende vroeg of laat, gaf God het advies om je niet zo druk te maken om dat ego middels het toegeven aan wat je lijf wil, je bezit vraagt, de materie zegt, maar wel om het welzijn van de ander, omdat daarmee een evenwichtige vredevolle gezonde samenleving mogelijk zou zijn.

De materie met al wat er bij hoorde - het beest - leek en lijkt zo veelbelovend. Voor veel mensen is het materiële zelfs het enige geworden wat van belang is. Het is voor velen de broodnodige houvast geworden, waar liefde is verdwenen, verwrongen of niet herkend wordt. Het kwaad – de liefdeloosheid als trekkende kracht – dat de kiem is van het ego, wil niets anders dan dat een mens wordt gewonnen voor zijn ‘rijk’. Het kwaad staat immers op zichzelf en heeft geen andere steun dat het zoveel mogelijk naar zich toe halen van dat wat het zelf te kort heeft. Het kwaad wil eigenliefde. Het kwaad haalt alles naar zich toe. Het denkt sterk te worden en te blijven door een afwezigheid van liefde. Een bestaan zonder God dus! Daarom geeft ook satan – personificatie van het kwaad - zichzelf een getal ALS dat van God. Hij denkt daarmee God te zijn, maar hij is het niet. Hij doet zich voor als goed, prachtig, machtig en belooft bergen met welzijn, oplossingen, goud, bezit en macht. Maar hij zelf is misleid, want hij denkt te kunnen zijn en worden als God. Dat is nooit mogelijk en ook bijzonder, want hoe kun je denken als iemand, iets te zijn als die iemand, als je diens eigenschappen niet hebt, sterker nog, niet wilt hebben?! Wat jou vijand is, wil jij toch niet? Anders zou hij je vijand niet zijn!
De mensenziel is gemaakt uit dat afgescheiden bewustzijn. Maar omdat de mensenziel uiteindelijk, in wezen uit God komt, heeft de mens dus én iets Goddelijks én iets egoïstisch in zich. Het hele aardse leven is er op ingericht dat ieder mens een keus gaat maken vóór of tegen de zuivere liefde. Voor of tegen de waarheid, voor of tegen een leven in en bij licht of in of bij duisternis, voor of tegen het kwaad, het ego, macht, ongeduld, enz. Kortom, de mens is op aarde om de eenheid te zoeken door weg te willen uit de polariteit en die eenheid dáárdoor dus te vinden. Om die heelheid te vinden zul je liefde moeten toevoegen. Wie dat niet begrijpt…, wil dat niet begrijpen….
In deze tijd heeft de mens alles geleerd wat nodig was om dan nu in deze tijd een keus te maken. Hij heeft het te bont gemaakt. Hij koos voor eigenbelang, materiële, uiterlijke, tijdelijke belangen en vergat het belang van de ander, het geestelijke, het innerlijke en eeuwige waarden. Hij had geen tijd, want hij volgde het beest. Het leek erop de mens uit de problemen te helpen en beloofde een luilekkerland van gemak, grenzen verleggen, en alles kunnen, mogen, weten en beheersen. Wie wil dat nu niet?
Daarom zit de mens nu verstrikt in het web van al die tijdelijke uiterlijkheden die ook nog eens altijd iets slechts brengen op den duur. Het kwaad, de ‘persoon’ erachter - satan – is heel tevreden. Hij weet dat hij leugen met waarheid zó sterk heeft vermengd dat menig mens er geen weg meer uit kan vinden. De bijbel heeft gezegd dat in deze tijd er een scheiding zal plaatsvinden. De polariteiten zullen op aarde altijd blijven bestaan, maar de mens zal in die polariteiten het midden weer moeten willen dulden. We zijn verstrikt in extremen. Dat is nooit liefde. Het maakt nooit heel, dus kan het nooit van God, van zuivere liefde zijn. Immers, in geval van zuivere liefde en waarheid zou er volstrekte vrijheid, eerlijke verdeling, rust te midden van drukte en chaos zijn. Kortom de mens zou het goed hebben en misstanden zouden er sporadisch zijn. We zien evenwel dat dat niet zo is. Waarom is dat zo?
Omdat we God – de zuivere liefde als doel – uit het oog verloren hebben. Het kwaad, het beest, getal 666 achtervolgt ons in zijn negatieve, materialistische polariteit. Logisch dat we de ‘weg terug’ naar die andere polariteit van pure geestkracht niet makkelijk meer kunnen vinden. Toch is deze er nog wel, want iets dat perfect en eindeloos is, kan er nooit meer niet zijn!
In het geval van de positieve betekenis van getal 666 is er een vredevolle, evenwichtige samenleving, omdat alle wetten, handelingen, regelgeving gebaseerd zijn op het doen van naastenliefde. Je wordt in dat geval gelukkig en sterk door het doen wat die ander helpt, verlicht en plezier geeft. Je wordt er zelf dus blij en gelukkig van. Je leert dan steeds minder egoïstisch te zijn. Je waardeert jezelf dan vanzelf door het jezelf een goed gevoel te geven dat je het goede gedaan hebt, gewoon om de liefde zelf. Je geeft dus daarmee alle eer – die 600 eenheden – aan God, maar indirect aan jezelf. Je zet jezelf op de laatste plaats, maar dat kan ook wel, want daardoor krijg je juist eigenwaarde, waardering, kracht, licht, vreugde terug! Wie goed doet, goed ontmoet.
In het eerste geval, de negatieve betekenis van 666, is het andersom. Je denkt dat je door het doen van je eigen zin, dat wat jou uitkomt, gelukkig wordt, maar dat wordt je niet! Dat komt omdat je wat je doet, niet uit liefde gebeurt, maar uit eigenbelang, wat geen liefde is! Je geeft daarmee God die liefde is, natuurlijk geen eer, en je zet je naaste ook in de kou, want jij vindt wel dat het goed is wat je doet, maar wat je doet uit eigenbelang is nooit goed voor die ander. Met je naastenliefde schiet het dus niet echt op en dat zal die ander je niet willen belonen. Je zet jezelf dus in de kou. Zeker ook, omdat God, die liefde is, niets voor je kan doen, als jij niet wil dat Hij die liefde is, door jou heen werkt!
Het kwaad werkt altijd op eigenliefde en belangen voor en door de materie zonder de intentie lief te hebben….
Dat is ook nu het geval. We zien dat we verstrikt zijn in wettische zaken, regelgeving, wetenschappelijke hoogstandjes die we meteen maar weer achternajagen als goed en heiligmakend. Daar zie je weer wat er gebeurt: als je iets opwaardeert, versterk je polariteit, maar verlies je dat ‘andere’ uit het oog. Als je druk gefocust bent op één bepaalde zaak, verlies je makkelijk de andere zaak uit het oog. Je kunt immers geen twee heren dienen... Je moet het dan doen met dat uiterste wat je wilt, kiest en kent. Je krijgt dan meer en meer gebrek aan dat ‘andere’ waar vanzelf natuurlijk minder of zelfs geen aandacht meer voor over blijft en wat je ook niet kóós. Je liefde ging er niet naar uit… Eerlijk toch dat je dan niet dat andere ervaart als je dat niet wilt??
Het zijn in feite onze eigen egoïstische wensen, onze onnatuurlijke leefstijl en bijzondere doelen die we ons stellen, die ons gevangenhouden en dus onvrij doen zijn terwijl we denken vrijer door die dingen te worden. Deze egoïstische, materiële motieven en zaken vormen het WWW, wereld wijde web van materialisme dat ons omsluit. Dat is het beest dat ons vervolgt, maar doet alsof het goed met ons meent. Het zou ons innerlijk, onze eigen wijsheid, onze eigen liefde (geen eigenliefde) moeten zijn dat ons zou helpen om onderscheid te kunnen maken, waardoor we zouden kunnen herkennen wat het werkelijke goede, waardevolle voor ons of voor de ander zou zijn!

Zoals alles wat je niet wilt opgeven, je gevangenis vormt, is ook ons egoïsme, de hoogmoed te denken beter of meer te zijn dan de ander, het web waarin we vastzitten. Het wereldwijde web is onze eigen zelfgenoegzaamheid, het oprekken van grenzen, waardoor het slechte goed lijkt en het goede slecht. Het web is het denken dat al dat meedoen met wat het materialisme uitvindt en aansmeert als goed, waar we aan kapot gaan. Het web te denken dat we er niet meer buiten kunnen houdt ons vast. Het wereldwijde web zijn onze pogingen om te overleven in dat web. Pogingen als nog harder werken, nog hogere hypotheek, nog meer geld willen hebben, nog meer luxe, nog minder tijd over hebben voor gezin, verdieping, nodige ontspanning, hulp en bijstand bieden hier en daar. Het wereldwijde web is het goedpraten, gedogen, verheerlijken van al die dingen die we menen het moeten doen om uit de problemen te komen, maar waarbij we ons steeds meer verstrikken. We nemen het op de koop toe dat anderen lijden om de eisen die wij stellen en de comfort te willen behouden. We vinden dat dikwijls heel gewoon! We zijn zo onecht geworden dat we ons onnatuurlijke leven als heel natuurlijk zijn gaan zien. We zijn slaaf geworden van ons ego en ons lijf dat alle aandacht wil. We beseffen niet meer dat onze ziel, onze geest gebrek lijdt. De liefde in ons lijdt gebrek. We verkillen en zijn zieker dan ooit te voren ondanks onze ‘hoge’ ontwikkelingstandaard. We zijn DE liefde kwijt. Dat is hetzelfde als God kwijt zijn. Wát ons in leven houdt, het leven geeft, onderzoeken we niet meer. We leven van het een in het ander, maar zoeken geen diepgang meer of raken bij dat zoeken verstrikt in allerlei aannames, goeroes, boeken, regelgeving, uitleg die ons van de regen in de drup brengen en waarbij we nog steeds niet doorhebben dat de essentie van het leven de onbaatzuchtige liefde is, die we gewoonweg zouden moeten willen stellen als doel en basis van ons leven. De oplossing is eigenlijk heel simpel. Gezondheid, eerlijke verdeling, verdraagzaamheid, geduld, respect, blijheid, moed, enzovoorts zouden vanzelf weer een groot aandeel krijgen als we liefde doen ons uitgangspunt laten zijn in plaats van egoïsme en materialisme.
We hunkeren naar gezelligheid, ongecompliceerdheid, eenvoud, natuur, verdraagzaamheid, ruimte, maar zijn er ver van verwijderd. We lijken verdraagzaam, maar verdelen als nooit te voren onszelf in 1000 stukken om maar alle ballen in de lucht te houden, wat ons materialistisch leven ons vraagt. We hebben het over liefde, maar het is de vraag of daarmee de liefde wordt bedoeld die ons gaat helpen. Hebben we het over verkapte eigenliefde? Weten we nog wel wat met echte liefde wordt bedoeld? Verwarren we die zuivere belangeloze liefde niet met wat we leuk vinden, wat we willen hebben omdat we er niet zonder kunnen? We meten de maat van liefde af aan wat het ons brengt aan voordelen. We zoeken er de materiële, prettige voordelen van en zijn teleurgesteld als die ‘liefde’ ons niet brengt wat ons gelukkig of gezond doet zijn. We raken dan teleurgesteld, maar gaan dan niet op zoek naar iets anders. Nee, we verharden, we gaan nog meer grip proberen te krijgen op wat we willen hebben met ons beschadigde brein, ons kille verharde gemoed, onze materiële verlangens en de mensen die ons doen geloven dat je ‘hier of daar moet zijn om gelukkig of sterk te worden. We lopen ieder achterna, vooral als er veel rumoer, veel geld, veel aantallen, veel eer, veel beloningen, veel macht aan verbonden is, want dan lijkt het ons wel goed en betrouwbaar.
We krijgen de soort liefde waarin we geloven.
Dat betekent dus, dat als je gelooft in de waarheid van gebrekkige eigenliefde, je deze zoekt en… ontmoet. Dat betekent dus ook, dat als je gelooft in de waarheid van zuivere liefde, je deze zal zoeken en… ook ontmoet!

Weet je waarom er nu zoveel ellende in de wereld is? Omdat we allemaal genoegen nemen met gebrekkige liefde en deze gebrekkige liefde zoeken omdat we niet meer weten of niet meer geloven dat die echte, zuivere, belangeloze liefde er nog steeds is en… eens winnen zal, als we er maar voor zouden kiezen.
Omdat we echter genoegen nemen met het mindere, krijgen we dat ook! We krijgen koek van eigen deeg. Dat is niets nieuws. Dat is altijd nog zo geweest.
Ook nu met corona en alle maatregelen die belangrijker lijken te zijn dan het virus zelf. Men vertelt ons dat we die maatregelen moeten houden, omdat het het enige is dat ons zal redden. We geloven het en daarom volgen we de maatregelen maar… We nemen er genoegen mee, uit gebrek aan geloof in iets ánders, iets béters! We raken erin verstrikt, want het tegengeluid is er amper en wordt weggezet als ongeloofwaardig en zelfs onverantwoordelijk. Het lijkt wel of men gelijk WIL, MOET hebben, terwijl de bedenkers zien dat het niet werkt en de wereld zucht en kapot dreigt te gaan aan de maatregelen. Vandaag hoor ik weer van 3 mensen die met ontslag zouden gaan na maanden. Ze zijn teruggevallen in hun problematiek binnen een week, omdat ze plots in quarantaine moesten door een geval van besmetting op de afdeling. Ze mogen de kamer niet af, geen bezoek en… grote problemen omdat hun ontslag waarnaar ze hebben uitgezien niet door kan gaan. Dit zijn maar 3 mensen….
We noemen kwaad goed en goed kwaad, zolang het ons maar iets goeds lijkt te brengen. Ja, het LIJKT iets goeds te brengen, omdat het ons zo wordt verteld. Maar in wezen doet de praktijk ons ervaren dat niets is wat het lijkt, want het brengt allerlei ellende. We ontdekken dat het klatergoud is wat we najagen en geloven. We zien dat we onszelf opofferen en onze ziel verkopen aan de duivel, want we ervaren dat we bang worden en nergens terecht kunnen met onze zorgen en vragen. Het volgen van dat wat ons hersenspoelt is dat beest dat ons achtervolgt en niet loslaat.
Lijkt het er niet op dat door allerlei maatregelen en meningen daarover mensen tegen elkaar worden opgezet en er partijvorming komt waardoor het er niet beter komt uit te zien met een vredige samenleving? Wordt er niet door de 1.5 m. regeling en de mondkapjes letterlijke en figuurlijke verwijdering gecreëerd? Je zou het mondkapje kunnen zien als iets dat monddood maakt. Waar blijven we met onze zichtbare mimiek die zo ontzettend belangrijk is bij communicatie? Wat te denken van chronisch zuurstofgebrek in onze cellen, waardoor we – heus niet meteen – later problemen hierdoor zullen gaan opmerken? Weten we dan nog niet dat kankercellen prima gedijen bij gebrek aan zuurstof? Is het niet juist weer de geest van God (pneuma) die schittert door afwezigheid symbolisch in het moeizaam zuurstof, frisse lucht naar binnen kunnen krijgen door de mondkapjes die blokkeren, terwijl die geest, die zuurstof wél degelijk eindeloos voorradig is en beschikbaar hoort te zijn voor iedereen? Is men niet hard bezig de mens, het gezicht, het AANZIEN van de mens tot karikatuur te maken? Is de mens dan zo ver verwijderd van wie hij hoort te zijn dat je zijn WARE GEZICHT niet meer mag, kan zien of laten zien? Verstoppen we ons maar achter een MASKER wat je doet op een gemaskerd bal waarbij je niet wilt dat men ziet wie je bent? Zijn we niet bezig onze ware aard te verloochenen? Krijgen we niet een aapachtig gezicht (uitzicht) door al die maskers en degraderen we ons tot een soort dieren die alles braaf na apen omdat ergens iets wordt ‘gebruld’ (steevast beweren zonder grond)? Waar blijft onze menselijkheid?
Is dat het allemaal waard of kunnen we beter de echte liefde bezigen, waardoor we sterk zouden worden en de moed zouden hebben elkaar tegemoet te gaan zonder angst en beven? Weten we niet dat het de sterken van geest zijn die sterk zijn en dat mensen zwak van geest zwak zijn? Waarom oefenen we ons dan niet in sterk worden? Worden we dat door binnen te blijven en afstand te houden? Of worden we sterk door moedig aangaan wat er zoal speelt en ondertussen onszelf oefenen in goeddoen ondanks risico’s?
Goed, er is al veel over Corona Covid 19 gezegd. Maar is het niet gewoon de moeite waard om eens kritisch te kijken naar waarom er toch zulke tegenstrijdigheden, onlogische, onwerkbare maatregelen zijn terwijl deze door het merendeel van de kenners, wetenschappers of gewone burgers als buitenproportionele maatregelen ten aanzien van de Covid epidemie worden gezien? Nog even en we hebben een biometrisch paspoort. Geen vaccin? Niet getest? Dan ben je een gevaar voor de samenleving en wordt jou de toegang tot allerlei normale levensbehoeften ontzegd. Geen toegang tot banken, verzekeringen, reizen, gelegenheden, activiteiten, enz. Dan nog een basis inkomen voor iedereen, één (betaal) pas waarop je hele hebben en houden staat, waarmee cash betalingsverkeer onmogelijk wordt gemaakt en je o zo gemakkelijk altijd en overal kunt betalen, maar waardoor je te controleren bent vanuit de ether, een app om je te kunnen volgen, gezichtsherkenning via je biometrisch paspoort, overal stations om je temperatuur te meten, zodat deurtjes voor je open kunnen gaan of gesloten blijven, zullen volgen. Wie niet meegaat hierin, zal een outlaw worden.
Is dit horror of is dit niet? Waar blijft de vrijheid, maar ook de stimulans harder of juist zachter te werken of ander werk te doen, als dit allemaal niet meer kan, niet meer mag of niet meer nodig is omdat robots het werk overnemen, anderen bepalen wat normaal en goed is, je geen geloof meer mag hebben en geen identiteit dan een kille pas die bepaalt wat je mag en bent? Geen verschillen meer in mensen, drives, uitingen, waardoor alles uniform wordt? De wereldorde van de liefdeloosheid die God ons voorspelde is in aantocht als we niet oppassen. Dat is het rijk van het beest: de nieuwe wereldorde waar de liefdeloosheid de macht maakt. Zijn we doemdenkers of kunnen we nuchter beschouwen dat dit proces van steeds meer onvrij worden nu langzamerhand zijn hoogtepunt bereikt? Het zal zo zijn, als we zelf niet in liefde groeien.

Waarom bekruipt de gedachte dat het web zich sluit ?
Misschien juist wel omdat we zien dat alle maatregelen van de laatste decennia niet hebben opgeleverd wat men beweerde. We zagen en zien dat er veel zaken niet kloppen, dat veel ontwikkelingen, statements, ideeën en wetenschappelijke vindingen veel erger zijn dan de kwaal. Is dat niet wat sneaky dat de regering zich steeds meer ‘overheid’ gaat noemen? Geen mens heeft een overheid boven zich. Als er één zou zijn die overheid genoemd zou moeten worden, zou het DE LIEFDE moeten zijn die de mens als gezaghebbende overheid boven zich heeft. ‘Regering’ is een beter woord. Altijd nog geweest. Regering heeft iets als ‘die mensen die jullie gekozen hebben om je te leiden’. Overheid impliceert dat je een groep mensen ‘boven je hebt‘ die iets voor je bepaalt en dus controleert en niet mét je bepaalt, maar vóór je bepaalt!
Men, het beest – wie gaat voor eigenbelangen – wil chaos hebben. Die komt er. Straks, na enige tijd van 1.5 m. Want veel bedrijven lukt het dan niet om te blijven bestaan. Veel bedrijven moeten sluiten. Veel beroepen kunnen niet door die 1.5 m. worden uitgevoerd en intermenselijke normale natuurlijke gedragingen op afstand zijn ook niet mogelijk. Dan nog bang maken met persisterende eenzijdige informatie en weghonen van anders luidende onderzoeken en dreigen met nog veel meer ongerief en gevaar met als inzet tekort plaatsen in de ziekenhuizen en overbezet personeel, waardoor we maar al te graag uitzien naar een vaccin. Maar wat zal er in dat vaccin zitten?
Eerder was er al grote angst en commentaar op het ontwikkelen en toepassen van de RFID chip. Immers, wat er aan moois mogelijk was in de technologie, transportwereld, voedingsmiddelen-, of auto industrie, zou ook voor mensen mogelijk zijn. Dat is het ook al langer. We kunnen mensen een chip meegeven of zelfs implanteren, waardoor we weten waar ze zijn. Gevoelige informatie is handig direct bij het lichaam af te lezen. Hoe makkelijk kan het zijn? Het afleesapparaat activeert gegevens in de chip, haalt ze op of stuurt ze verder. Allemaal heel handig, ook als je wil dat mensen worden gecontroleerd. Implanteren is ook handig als je kijkt naar zoekraken, vermissing. Handig bij je fotocamera of een duur paard, maar.. bij mensen? Toch wordt er al volop mee geëxperimenteerd. Als een chip is geïmplanteerd bij mensen kun je nooit meer zeggen dat je niet bent wie je bent. Makkelijk, maar in tijden van een overheid die je zou willen controleren met mensonterende regelgeving en beleid, misdadig, mensonwaardig en gevaarlijk. Dat is het beest dat dan macht heeft. Niet persé een autoritaire overheid hoeft feit te worden. Maar zolang de mens die zich in alle lagen van de bevolking slaaf maakt en laat zijn van wat anderen willen, zeggen en beloven, is die kans er wél! Het beest hoeft dus niet persé zo’n overheid te zijn, maar wordt het wel als de mens zelf, persoonlijk zich niet losmaakt van al die materiële slaafsheid die vrijheid lijkt, maar het niet is!

Begrijp het beeld:
-Implanteren van een chip staat ook voor het in je opnemen van het liefdeloze. Dat wat jou indoctrineert, je leven bepaalt en je gevangen maakt.
-Het merkteken van het beest dragen, betekent meegaan met al dat klatergoud met al zijn valse beloften waarin eigenliefde god is geworden en god, de liefde uit weg is..
- Een dictatuur van de nieuwe wereldorde hoeft geen wezenlijke overheid die gevangen houdt en onvrij maakt te zijn. Het is de macht die het kwaad over de zwakke mens heeft die kiest voor die uiterlijke belangen.

Willen we de kans dat dit alles werkelijkheid gaat worden, overdenken of wijzen we maar weer alles af en blijven we ons leven maar voortleven waardoor het web zich juist eerder gaat sluiten? Is het onzin om te bedenken dat dit zover zou kunnen komen? Is het niet de moeite waard om hier extra voorzichtig mee te zijn in plaats van deze mogelijkheden af te doen als complottheorie die onzinnig is? Wie wil ons volgzaam, angstig en onvrij hebben? Dat is het beest. De machinerie van 666, getal van misleiding en egoïsme. Hij wil geen liefde. Hij gelooft er niet in. Hij gelooft alleen in macht, dwang, angst, eer en.. zijn eigen wijsheid. Heel naar, maar veel wetenschappers gaan prat op hun eigenwijsheid en wensen geen andere mening toe te laten als ze niet behoort tot wetenschap. Hoe intelligent is het om andere meningen niet toe te laten als landsbelang, volksgezondheid voorop horen te staan? Eigenwijsheid die altijd beperkt is en dus nooit iets anders dan nog meer beperking kan brengen, allemaal hetzelfde moeten doen, moeten meelopen in het gelid is niet van God en Zijn getal, maar van e-god, de god van het egoïsme. Het beest achtervolgt de vrouw, maar… ze baart een jongetje. Geloven we nog dat het levensvatbaar is?
Het beest wil dat jongetje - het prille kwetsbare leven, de ieder mens ontroerende vanzelfsprekende liefde die een kindje heeft - doden. Dat kwetsbare jongetje staat ook voor het jonge, nog onschuldige geloof in de liefde, wat makkelijk gedood wordt, door de verleidingen, ogenschijnlijke waarheden die de wetenschap en technologie hebben ontwikkeld. Zoals hang naar materie en uiterlijke belangen alle liefde tegenstreeft, vervolgt ook de draak de vrouw, mensenziel die in barensnood haar toevlucht in de woestijn zoekt. De mensenziel (vrouw) vecht tussen liefde en eigenliefde. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen wat goed en mooi is of ook lijkt. Ieder mens wil vrede, maar ze weet niet meer waar ze het zoeken moet. Ze is in de woestijn, waar er niets levensvatbaars te vinden is. De wereld is verkilt. De liefde is eruit gehaald. Geen tijd, geen geld meer voor. We moeten en willen van alles en geven de moed op om te geloven in iets moois! Hier en daar willen we het wel en proberen we het ook, maar het wordt ontmoedigd. Zeggen we iets vriendelijks, wordt men achterdochtig. Wil je helpen, dan ben je een bemoeial. Loop je gezellig op straat, wordt je zomaar neergestoken. Doe je je best, ben je een uitslover. Heb je een grote mond, wordt je voor vol aangezien (denk je). Schreeuw je hard, wordt men bang van je (denk je). Heb je een dure auto, dan heb je het gemaakt (denk je). Niet is wat het lijkt…. .
Ondertussen is de vrouw in grote barensnood. Ze heeft het er voor over, want ze weet dat na de pijn van het loslaten, ze een nieuw leven in handen zal houden. De mens die met vaste wil en hoop op zoek gaat naar het echt waardevolle, zal het vinden, als hij de moed heeft om dat oude klatergoud los te laten. Kleiner huis, minder verre dure reizen, geen wellness meer, maar een vroege ochtendwandeling, eenvoudiger eten, minder vrienden maar wel échte, mindere auto die even goed rijdt, duurzaam kopen en leven…. Het zijn de dingen die hem verlossen van het kwaad, van het web waarin hij gevangen zat. De woestijn staat voor het leven in een afwezigheid van voeding. Voortdurend honger hebben naar iets dat voldoet! Wezenlijke voeding is Gods woord. De boodschap van liefde en bevrijding die adviezen geeft om een vredevolle wereld (jongetje) geboren te laten worden door het goede zonder eigenbelang te doen. De verlossing ligt in het doen van het goede, omdat je daarmee niemand schaadt en zelf gezond en gelukkig wordt zoveel als dat kan, doordat je je gaat begeven in Gods orde van een liefdevol leven, waardoor je bijdraagt aan een nieuwe wereld (orde). Het is hier niet de bedoeling dat je gelukkig wordt van en door de materie, maar van en door het woord van de liefde dat alleen maar in de praktijk gebracht hoeft te worden.

Dat beest dat het getal van de eigenliefde 666 heeft en op God LIJKT, maar het niet is, is een ‘ik ben niet wie ik zeg dat ik ben’. Dat is zijn naam.
God heeft ook het getal 666. Zijn naam is ‘Ik ben die Ik ben’. God is de echte liefde. Hij doet niet alsof. Liefde herken je. Het heeft altijd iets goeds tot gevolg. God, zuivere liefde liegt niet en lijkt niet echt, maar het is echt. Je VOELT je er goed bij. Je wordt er zelf gelukkig door als je liefde geeft.
Satan, het beest zijn naam is ook 666. Erg verwarrend. Maar tegelijkertijd ook niet! Immers, de waarden van liefde zijn omgekeerd. Daarom laat de naam van het beest vanzelf zien dat hij leugenachtig is en alleen maar kracht en macht heeft zolang we dit hem zelf geven en we een verkeerd beeld hebben van wat werkelijk liefde is!!! Het kwaad laat juist zien door zijn aard dat het geen liefde is, dus ook nooit God kan zijn! Het getuigt van zijn eigen leugenachtigheid, zoals alle materie en hang daarna getuigt van eigen verval en verstrikt raken in eigenbelang.
Het beest ’ik ben niet wie ik ben’ is de ‘kracht’ van het onechte, het liefdeloze, het dode, het vernietigende, het onvrije. Kortom, NIET God. Het is een schijnkracht die heerst zolang je gelooft in de kracht van dat beest! Je hoeft er niet door achtervolgt te worden. Je kunt blijven waar je bent, zijn wie je volgens je wezenlijke liefde en aard die God in je is, zijn. Dan heeft het beest geen vat op je! Iemand die werkelijk liefheeft, gaat door roeien en ruiten. De mens die geen gevolg geeft aan de drang van de echte liefde in hem, of die van een ander, wordt liefdeloos, omdat hij uiteraard gebrek heeft aan liefde, omdat hij geen voldoende liefde heeft voor de liefde. Dat is zijn eigen keus! Dat hij daar zelf ongelukkig door wordt, is zijn eigen wil. Maar… hij dient er de ander niet mee, dus is hij dubbel liefdeloos. Deze liefdeloze kracht maakt dat een mens zichzelf niet is en zichzelf haat of niet waardeert. Het is deze liefdeloze kracht die het leven het mooie ontneemt doordat iemand zichzelf en de ander tekort doet! Dat beest dat een mens (merkt) tekent die hem volgt, doet alsof hij kracht heeft om zwak gelovige of niet- gelovige mensen voor zich te winnen. Hij doet alsof de materie het leven is en brengt. Hij zegt dat dat het enige is. Hij misleidt de zwakke mens met al zijn beloften die hij niet nakomt en ook nooit kan nakomen omdat hij liegt en niet kan scheppen in duurzaamheid. Hij verleidt de mens, zodat deze zich druk bezig gaat houden met die ‘nuttige, ware, leuke, zinvolle’ dingen die het helemaal niet zijn! Ja, tijdelijk zijn zij leuk, maar nooit langdurig. Gods beloftes komen altijd uit. Het duurt vaak lang, omdat het kwaad door mensen gekozen zo rijkelijk vertegenwoordigd is, maar … zonder dat kwaad zou er METEEN heling, gelijkheid, vrede, gezondheid zijn!!! Deze mooie dingen zijn er zodra de kracht van het kwaad afneemt.
Dat afnemen van het kwaad is alleen mogelijk als we het zelf niet meer voeden!!
God wil de ellende, verdeeldheid niet. We scheppen zelf onze problemen door het liefdeloze na te streven en te doen. We kiezen er zelf voor, zij het heel vaak onbewust en ook onbedoeld. We zijn onwetend geworden, doordat we God in de ander, maar ook in onszelf helemaal niet meer herkennen, en ook niet meer weten dat God in ons alle kennis en kracht is, die we zouden kunnen gebruiken als we dit weten en erop vertrouwen! Zolang we God – de liefde – buitensluiten in ons leven en onecht zijn, voeden we het kwaad en gaan we mee met al wat er nu wordt beweerd en wordt opgelegd. We volgen dan het beest uit gemak of angst.. We dragen dan zijn teken. We zijn gemerkt door wat het beest wil. We zijn de vrouw in nood…

Het beest probeert ieder mens mee te sleuren en gaat met groot geweld tekeer. Oorlog, ziekte, dreiging, armoe, haat, verdeeldheid, onwaarheid, dwang, leugen, gekonkel, hersenspoelen, bang maken, zijn van hem. Daarom probeert hij deze liefdeloze zaken te veroorzaken, door op mensen hun zwak geloof of materialistische eisen en overtuigingen in te werken en ze te gebruiken voor zijn rijk van liefdeloosheid dat hij wil sterken omdat hij zichzelf verlaten voelt. Hij zou per direct niet meer verlaten zijn, als hij stopt met zijn eigenwijsheid alle eer te geven en weer terug te keren naar Gods liefde waar hij nog steeds een onderdeel van is, zij het door hem ongewild. Daarom is hij in wezen woest. Hij hunkert, maar wil niet. Hij wil niet omdat hij te trots, te hoogmoedig is om te erkennen dat hij gebrek heeft en slaaf is van zijn eigen liefdeloze gedachten over zichzelf en anderen – de wereld – erin meeneemt. De draak, het beest, probeert ieder mens voor zich te winnen, zodat hij maar machtiger kan zijn dan Gods liefde. Hij dwingt mensen respect te hebben voor zijn wezen, wat hij krijgt als mensen geweld, strijd idealiseren. Hij wil verdeeldheid, zodat God de schuld krijgt van alle ellende. Het kwaad kent de bijbel goed en verdraait alles zodoende dat het lijkt alsof het beest gelijk heeft. Hij wijst met de vinger, terwijl liefde dat nooit zal doen. Liefde dwingt nooit. Liefde straft nooit. Liefde maakt nooit onvrij. Liefde maakt niet bang. Liefde doet sterk en moedig zijn. Het beest probeert alles wat mooi is kapot te maken. Het beest verdeelt en versplintert. Het beest maakt alles wat recht is krom. Gód maakt daarentegen alles heel. Hij verbindt. God maakt wat krom is recht! God maakt wat onvrij dreigt te worden, vrij.
Wacht niet op God, maar gebruik God. Dan weef je zelf een gezond, vrij web waarin ALLES kan gebeuren wat mensen in liefde willen.
God heeft jou nodig om dor je heen te werken.
God wacht op jouw intentie het goede te doen zonder slag of stoot en met vast vertrouwen dat de liefde kracht aan iets geeft en het oude ziekmakende kan verwijderen, doen oplossen.
Waar licht verschijnt is het niet donker.
Waar liefde is, is geen haat.
Waar God is, is geen kwaad.

Het beest, de machinerie van de materie, de liefdeloosheid erin doet alsof hij goed wil. Hij lijkt op God, lijkt te doen als God, maar is God niet. Hij ziet er zo uit, zoals mensen het beeld van God hebben. Waar mensen denken dat God straft en veroordeelt en partijdig is, geven zij macht aan het beest omdat deze inderdaad WEL zo is.
God is onpartijdig, eindeloos, niet veroordelend, vergevend, altijd weer en heeft onvoorwaardelijk lief. Door en met liefde en vergeving kun je iedere dag opnieuw beginnen. Bij het beest kan dat niet. Deze achtervolgt je steeds weer met spijt, haat, wrok, genoegdoening willen halen, gebrek aan eigenwaarde, enzovoorts. God houdt altijd van je, wat je ook hebt uitgespookt. God straft niet. Dreigt niet.
Voor het beest ben je nooit goed genoeg. Het moet altijd mooier, beter, sterker, flitsender… Hij dreigt met hel en verdoemenis. God niet.
Waar je denkt dat dat zo is, ben je slecht en fout geïnformeerd of heb je het verkeerd begrepen of… straf je jezelf. God houdt van je zoals je bent, wil het beste voor je. Maar… wil jij dat zelf wel of neem je genoegen met wat het beest je leugenachtig vertelt? Geloof je eerder wat de eigenliefde - het beest – je zegt of doet voelen of aan deed? Is het zo moeilijk van jezelf te houden en jezelf te worden zoals je hart zo ontzettend graag wil en probeert? Is het weer niet de buitenwereld, het liefdeloze, het materiële wat je bang maakt en gevangen houdt in een wereld van beperking en lijden terwijl God zegt dat je daaruit kunt komen door je los te maken van al die leugens en aantrekkingskracht? Het wereldwijde web van recht van de sterkste, macht, aanzien, hielenlikkerij, leugens, valse beloftes, zogenaamde onvrijheid, klatergoud, materialisme houdt je gevangen en lost al je goede bedoelingen die je hebt, op. Je bent ‘de vrouw’ die achtervolgt wordt door het beest met zijn prachtige uitvindingen, grensverleggende technisch vernuft, waardoor je gelukkig of gezond door lijkt te worden. Je bent in barensnood. Maar.. het leven in je roert zich en wil, nee MOET geboren worden. Dat kost pijn, maar het kind wordt geboren. De bijbel zegt dat het geboren wordt, dus het zal zo zijn! Toch voordat dat zover is, beleef je de weeën wel heel erg, zeker als je er geen geloof aan hecht dat het kind geboren gáát worden! Geestelijk gezien raak je dan steeds meer van het padje af, door je naar de buitenkant te richten en daar je steun en toeverlaat te vinden. Zodoende vergeet je wie je zelf bent en werk je niet met de kracht van God die in jezelf – ja ook in jou!- aanwezig is en gebruikt wil worden. Het ligt aan jezelf of dat kind geboren wordt of niet!
Alles wat niet getuigt van liefde en leven, is Gods tegenstander. Dat is Het Beest, de kracht van zelfvernietiging die niets met God te maken wil hebben, omdat het Beest geen erkenning van God boven (in) zich duldt. De mens, die vals is, doet alsof hij goed wil voor je, maar iets anders van plan is. Hij heeft macht om dat te doen, zolang een mens hem die macht toekent. Vanzelfsprekend geeft hij dan aan die mens die vals licht werpt op wat van belang is en wat waar en goed is, bestaansrecht.
Zouden we protesteren, onze mond open doen, rustig, eerlijk, gefundeerd en gestaag, dan zou een overheid eerlijk precies zo moeten zijn. We krijgen wat we verdienen. Als wij zelf eerlijk zijn, bereid zijn onze nek uit te steken, en hierop handhaven door zelf ook eerlijk te zijn, onze nek uitsteken en bereid zijn offers te brengen en terug willen naar duurzaamheid, natuurlijk liefde waarin kansen zijn voor iedereen, kan een overheid nooit buitensporig machtig worden.
Als wijzelf het kwaad, het ego in ons niet dienen, dan heeft het kwaad geen kracht, want we willen het dan immers niet, waardoor het ook geen ruimte krijgt! Goed, we krijgen nooit iedereen mee, maar hoe groter het draagvlak is voor goed doen en dat ook doen, des te minder draagvlak er is voor het kwaad.

Het beest kan ons achtervolgen wat hij wil, maar geen poot aan de grond krijgen, als we niet in zijn voor zijn schijnheilige beloften, regelgeving of beleid.
Het kwaad rukt op. Het is voorspeld. Er zijn meer schrijvers geweest die al 20 jaar hiervoor schreven over dat dit zou gaan gebeuren. Mogelijk niet precies in deze vorm, want hoe zouden we dat precies kunnen weten. Maar dat men bezig is om een nieuwe wereldorde te vestigen en wel die van een bepaalde groep belanghebbenden, was duidelijk.
‘Zover zal het niet komen’ zegt men. ‘Complottheorie‘ zegt men. Maar… mogen we eigenlijk wel de tijd nemen om te kissebissen of dit allemaal waar is of niet? Nee. Dat mag niet, wil je je vrijheid niet verliezen. Vrijheid is notabene het hoogste goed dat een mens kan bezitten! We zullen actie moeten voeren. Vredevol en respectvol. Dan hebben we een kans.
We vechten tegen een geestelijke overmacht. Want deze liefdeloze kracht van het ego dat zich afsplitste van Gods Liefdevolle perfectie, zit er achter. Immers, het leeft in ons allemaal, omdat wij ooit gemaakt zijn uit dat afgescheiden bewustzijn. Geen mens uitgezonderd. We komen juist op aarde om in te zien dat die afgescheidenheid leidt tot niets en dood. We komen op aarde om te gaan kiezen om weer terug te gaan in de vrijheid die God is, om daar een eeuwig prachtig alleskunnend, alwetend bestaan te hebben in God, zoals wijzelf ooit bedoeld waren, al naar onze liefde voor de liefde is. zonder maar 1 jota liefde , zal Gods liefde niet perfect zijn. daarom rust het wezen van de liefde nimmer en nooit, totdat al zijn delen weer bij elkaar zijn! De verloren zoon zal ooit thuiskomen.
Het is makkelijker om te vechten tegen een vijand die je ziet. De vijand waartegen we nu vechten is een gééstelijke vijand. Het is de eigenliefde die de materie voedt. Het is het beest dat er zo geweldig uitziet met haar prachtige uitvindingen die ons echter verstrikt in niet te nemen dilemma’s.

Het beest achtervolgt ieder persoonlijk mens en dwingt ieder vroeg of laat te kiezen tegen of voor stress, uitbuiting, misbruik, teveel, tekort, angst, dwang, beperking, macht, eer, aanzien.
Het is aan ieder mens persoonlijk wat of hij met zijn toekomst wil. Wat wil je dat jou toe-komt!
Wat wil je dat jou toe-valt. Is het toeval dat er gebeurt wat er gebeurt?
Nee, de tijd is nu rijp dat ellende gaat keren. We zitten al zo heel lang - meer dan 100 jaar - in een impasse, waarbij we nog niet eens vonden dat het een impasse was. We maakten de opkomst van de industrie mee, de wetenschap en de techniek. In geen enkele tijd waren er zoveel ontwikkelingen als deze laatste periode. We hadden er het goede mee kunnen doen, maar zijn doorgeslagen. We hebben natuurwetten veronachtzaamd, denken die te kunnen negeren en beschouwen onszelf als oppermachtig, waarbij we God zéker niet meer nodig hebben. We denken zélf God te zijn en beslissen over leven en dood. We hebben onze hogere zintuigen afgestompt, ons verstand opgewaardeerd, waardoor onze emotie ongebreideld wordt geuit, stuurloos, door gebrek aan geestkracht en basis. We zijn zelf hier en daar beest geworden door ongeloof aan de kracht van de dienende liefde. We moesten smart, snel en gebekt, gestroomlijnd en superintelligent en ruimdenkend zijn. Dan zouden we het redden. Het blijkt dat we het juist door die dingen niet redden.
Dat is het wereld wijde web dat ons gevangen houdt. We kunnen eruit, als we onze hogere vermogens in ons hart aanspreken en vertrouwen op een escape die ons nog steeds geboden wordt. Deze escape ligt in het weer toelaten van de zuivere belangeloze liefde in ons hart die ons de weg wijzen zal en kracht zal geven om te doen wat nodig is en het hoofd te bieden aan allerlei wat ons uitdaagt, bezwaart en belaagt. Anders gezegd: ‘God zegt: ’Ik verlaat de mijnen niet. Ik zal zijn als een lamp voor hen die de weg zoeken uit het duister. Komt tot Mij en Ik zal je rust en uitkomst geven’.
God wacht op ons. Hij heeft onze vraag, ons vertrouwen, onze goede wil nodig om het Zijne eraan toe te voegen. Wat wij willen, doet Hij. Zoals wij liefhebben, zal het zijn.
Zo simpel is dat! Het beest heeft in deze tijd zijn laatste kans om ons te bespelen. We zijn ondertussen mondig en ontwikkeld genoeg geworden om te weten waar het in wezen om gaan. Alles is gezegd en geschreven. Niets ontbreekt nog. We zien alleen maar herhalingen in eigentijdse bewoordingen en daden wat de bedoeling is met en door de mens. We kunnen nooit zeggen dat we het niet wisten. Alle kennis en ontwikkeling die we nodig hebben om uit onze grote onoverzichtelijke dilemma’s en problemen te komen, zijn er. We hoeven alleen nog maar te gaan geloven in de kracht van de zuivere liefde en dit veld van licht – want liefde is puur lichtkracht – door ons heen te laten stromen. God de Bron van dit licht – de Liefde zelf – stroomt eindeloos door al wat is en wil in de mens tot leven komen. Dat de mens dan vóór liefde moet kiezen, zal logisch zijn, want zonder liefde is hij uiteraard donker, gebruikt hij zijn licht niet en heeft hij tekort, dus kan hij zijn weg niet vinden.
God gebruikt ook dit virus, deze oorlogsdreiging, rampen, ziekten, radeloosheid, puinhopen hoe, waarom, waartoe ze ook ontstaan zijn, juist in deze tijd om er door plaats te bepalen, te versoberen, te proberen bij de essentie van het bestaan te komen en in te zien, waar het er in het leven om gaat. Geboren worden doet pijn. De vrouw die flink is, weet dat en zet door en kijkt vol verwachting uit naar het jongetje, dat zij kan voeden. Dat zal ze doen met al haar liefde, volhardend, als zij het kind liefheeft. Als de mens de prille liefde liefheeft, gáát hij ervoor en zal hij oplossingen en moed vinden om het nodige aan te gaan. Hij zal met zijn liefde zijn plannen ten uitvoer brengen. Een nieuwe wereld komt er niet zonder slag of stoot, maar… hij komt. De eindweeën zijn het pijnlijkst, maar dan is de geboorte ook snel te verwachten. Een nieuwe wereldorde die men belooft, zal het niet of maar even zijn. Het zal pijn doen en doet al pijn. Maar.. het laatste woord heeft echter de liefde die geboren wordt uit de puinhopen van pogen het egoïsme de macht te geven. Zonder zonlicht kan de spin zijn web niet weven. Zonder licht zou hij niet eens bestaan. Hij bestáát uit licht, bij gratiet van het licht. Voor elk leven geldt dat. Wij welk web wiljij horen. Bij een darkweb of een lichtweb. Bij een web dat vrede is en brengt of een web dat je vrijheid en vrede ontneemt. ... Welk www gaat het worden?
Wat kies jij?

Deel deze uitleg en bemoediging. Zeg niet dat je kennissen dit niets vinden. Schaam je niet en zeg niet dat dit niets helpt. Ieder mens, ook de grootste schreeuwer, ontkenner of dwingeland wil vrede. Mogelijk is ook deze tekst een kleine ingang hiertoe.. Deel en laat vrij! Iemands liefde doet de rest!
Sonne Hoover

De eerste grote drukte rond genetische manipulatie is geluwd. Al lang is bekend dat we door genetische modificatie groenten en fruit kunnen telen die méér gezondere stoffen aanmaken en meer voordelen bieden dan ‘normale’. Het is de vraag wie nu eigenlijk bepaalt wat wel of niet gezonder is dan de gezonde natuurlijke appel die er altijd al was. Is de vraag om ‘gezonder’ misschien geboren uit onvrede rond het genoegen nemen met steeds meer onnatuurlijke voeding, kunst en vliegwerk betreffende medicatie of b.v. vaccins?

Gister (8 september)  was er het bericht dat AstraZenica bekend maakte de proeven met het Covid19 vaccin tijdelijk te staken vanwege veiligheidsredenen. Een proefpersoon ontwikkelde een ontsteking aan het ruggenmerg. Eerder waren er gevallen bekend van patiënten die een ontsteking kregen nadat ze een Hepatitis A-vaccin toegediend hadden gekregen. Een andere maal was er in de VS een proef met een DNA/RNA vaccin voor RSV. Er overleden zelfs kinderen. Men staakte de toediening van het vaccin. Deze gebeurtenissen geven aan dat het spelen met DNA/RNA van een dier (in geval van Covid 19 virus een chimpansee ) of ander genetisch niet ongevaarlijk is. De reikwijdte van de uitwerking is niet te overzien... Omdat ook ethiek en religie verdwenen zijn uit de wetenschap wordt ook geen kritische stem gehoord en maakt men belangrijke afwegingen niet. Normaliter is er een groot aantal jaren ontwikkeling en testen nodig om een zo veilig mogelijk vaccin te maken. Nu wil men een vaccin toedienen dat bestaat uit genetisch gemanipuleerd dierlijk materiaal, maar waar er nog geen jaar  onderzoek naar is gedaan. Daarbij gaat het ook nog eens om een  vaccin dat ánders werkt dan de klassieke vaccins.  De gewone burger weet dit niet, maar lijkt ook nergens juiste volledige info te kunnen verkrijgen. De totstandkoming van een medicijn of vaccin zou transparant moeten zijn omdat het IEDER moet dienen, maar niet alleen een bepaalde groep. Niemand weet hoe een mensenlichaam op vaccins die bestaan uit dierlijk DNA  gaat reageren. Wat doet het dierlijk apen DNA, het virus met de menselijke cel?  Zit de blauwdruk van een organisme niet in principe in iedere cel, dus ook in ieder weggehaald, overgezet dus gemanipuleerd stukje genetisch materiaal hoe klein ook? Welke eigenschappen ontwikkelen de ontvanger of de nazaten?  Hoe en in welke omstandigheid, door welke trigger wordt een latent aanwezig stukje informatie actief of verandert dit door b.v. voortplanting? Geen science fiction, maar realiteit.. Ook over generaties heen kunnen ernstige zaken (pas) aan het licht komen. De meeste mensen weten en onderzoeken dit niet en zijn niet kritisch genoeg. Men neemt aan dat het toch zo erg niet zal zijn en men vertrouwt zich toe aan de overheid  'die het wel weten zal', of aan groepen belanghebbenden die andere doelen hebben. Ook artsen weten lang niet waar bijvoorbeeld dit vaccin uit bestaat. Maar wat duidelijk is, is dat waar genetisch wordt gemanipuleerd er  waarschijnlijk onherroepelijke gevolgen zullen zijn die geen mens kan terugdraaien.

We hebben ondertussen voldoende bevestiging gekregen dat iets gezonds wordt gedegradeerd tot iets dat we niet altijd meer gezond kunnen noemen of zelfs gif is, omdat ons de gevolgen nog niet voldoende duidelijk zijn en wetenschappelijke vermoedens of ‘bewijzen’ toch altijd weer afhangen van wat men wil horen, probeert te bewijzen. Dan volgt automatisch de vraag: wie wil wat bewijzen. Welke voordelen zijn er te verwachten of te behalen door wie?
Door de tijd heen zullen we gaan zien of alles wel zo goed is als het leek.

Vaak is ondeskundig (egoïstisch) handelen van de mens debet. Waarom sleutelen we eigenlijk aan natuurlijke voeding? We zien veel nadelen rond natuurlijke voeding als we naar economische belangen kijken: kwetsbaarheid van fruit, schimmel gevoeligheid, vraat van dieren, een vruchtje moet groter, ronder, meer glimmend. Onze groenten moeten langer houdbaar zijn of makkelijker te eten of te verwerken zijn, beter passen in de kratten of zakken, of er gewoon leuker uitzien. Kortom, we zijn niet tevreden met wat de natuur ons biedt. Eigenlijk een zaak van luxe dus..

Men wil niet meteen het volk dagelijks of wekelijks lastigvallen met moeilijke, ethische vraagstukken, die buiten technische kennis ook kennis op het gebied van geestelijke zaken vragen.
Zo af en toe lezen, zien of horen we wat middels de media over gentechnologie. We protesteren hier en daar. De interesse neemt vervolgens weer af, want er volgt wel weer ergens anders iets belangrijkers om je druk over te maken…...
Zo af en toe druppelt er weer een berichtje over ‘voedselverbetering’ binnen. Al met al wennen we er aan. Dat is nu juist misschien ook wel de bedoeling van de slimme promotors. Want door gewenning ben je niet meer zo kritisch en spring je niet meer zo snel op de barricades. De overtuiging ‘ach, het is toch niet meer te stoppen’, of ‘ze gaan verder omdat het klaarblijkelijk toch wel een gezonde ontwikkeling is; ze weten wel wat ze doen’, of: ‘ik moet toch een keer wennen aan nieuwe dingen, we zijn altijd wat huiverig voor nieuwe ontwikkelingen, dus kom op, laat ik niet kinderachtig zijn’, enzovoorts, groeien onder een aanvankelijk ongeruste bevolking.
Deze lauwe houding zorgt ervoor dat de wetenschappers steeds meer ruimte voor hun onderzoeken krijgen en de belanghebbende bedrijven hun gang gaan. Wat nog erger is, is dat de afzetmarkt voor genetisch gemanipuleerde producten groter wordt, omdat men dikwijls e.e.a. niet kritisch meer volgt. Het is ook moeilijk voor de doorsnee burger om goed te weten waar het over gaat.
Zo weten velen b.v. niet dat ‘gemodificeerd’ een ander woord is voor ‘gemanipuleerd’.
Heb je al eens gezien hoe vaak er niet in een product iets zit dat ‘gemodificeerd’ is?
Soms staat er op een product ‘natuur identiek’. Denk je dan soms dat het hier een natuurlijk product betreft? Het product kan zaken bevatten die natuurlijk lijken. Dat is nogal een verschil! Is het wel je bedoeling dat je een dergelijk levensmiddel koopt?

Wist je dat het niet verplicht is te vermelden dat een product genetisch gemanipuleerde ingrediënten bevat, als dit minder dan 1% is? Hierbij kan het trouwens zo zijn, dat een product b.v. gemanipuleerde maïs bevat, maar dat de maïs een klein onderdeel van het product uitmaakt. Je kunt dan al snel uitkomen op minder dan 1 %. Je denkt als consument dat dat toch niet de moeite waard is om je er druk over te maken. Maar besef je je wel dat er hele oppervlakten maïs voor gemanipuleerd moesten worden?
Weet je trouwens ook dat het bij kleine hoeveelheden heel moeilijk is om aan te tonen dat een (grond) stof genetisch gemanipuleerd is? Er is nog niet eens een techniek om dit percentage vast te stellen. Doorgaans heb je daar ingewikkelde, kostbare methoden voor nodig. Deze dure onderzoeksmethoden worden dikwijls in de weg die voorafgaat aan de werkelijke productie niet uitgevoerd, vanwege de hoge kosten en omslachtigheid.
Wist je ook dat bedrijven eerst hun gemanipuleerde grondstoffen mochten opmaken, al werden de nieuwe regels rond het vermelden op het etiket om aan te geven wanneer een product genetisch gemanipuleerde ingrediënten bevat, van toepassing?
Weet je trouwens eigenlijk wel echt wat er nu zo slecht is aan het genetische manipuleren?

Ik zal een paar in het oog springende feiten opnoemen:

- Gentech (wetenschap rond genetische modificatie) maakt gebruik van genen om erfelijke
eigenschappen van levende organismen toe te voegen of uit te schakelen.
Elk gen maakt een eiwit of enzym aan die een cel bepaalde eigenschappen geeft. Met gentech kunnen genen uit het ene organisme rechtstreeks in het andere organisme worden geplaatst. Dat kan bij bacteriën, gisten, schimmels, planten, dieren en…. mensen.
Met deze toegepaste verandering wordt er dus gemanipuleerd met bewustzijn (dus met de
(levens) intelligentie van een bepaalde soort). Een gen is een stukje DNA, dat niets anders is dan een stukje géést, want geest is de blauwdruk, de basis, het diepste wezen van de materie. DNA is een stukje kennis, omhuld door een uiterlijke vorm (b.v. eiwit molecuul). Bij GM wordt dat stukje geest uit een levensvorm (cel, embryo, bacterie, enz. ) weggehaald en ergens anders ingezet, om bepaalde betere (?) eigenschappen te verkrijgen of slechte (?) eigenschappen weg te halen. Het woord ‘manipuleren’ zegt het al: Er wordt iets naar de hand gezet. Gemanipuleerd dus. Manipuleren is iets onder dwang veroorzaken of bewegen, aanzetten tot... Hoe kan er liefde in manipuleren zijn, als er dwang bij aan te pas komt?
Alleen dit al, laat zien dat manipuleren lang zo best niet is als het lijkt. Immers, al wat onder druk leeft, gaat eerder kapot, vernietigt ander leven vroeg of laat, omdat immers alle kunstmatigheid, druk en dwang liefdeloos is.

En wie bevat de wijsheid om te overzien wat er wezenlijk in het gemanipuleerde gaat ontwikkelen?
Het grote probleem is dat een stukje erfelijk materiaal ontzettend gecompliceerd in elkaar steekt.
De wetenschap heeft al veel kennis, maar zij erkent zelf dat zij er nog lang niet in geslaagd is, om de complexe samenstelling en oneindige uitingsmogelijkheden van een specifiek eiwit of enzym te kunnen begrijpen. Laat staan dat de wetenschap iets begrijpt van het feit dat ieder kleinst stukje materie in wezen iets geestelijks is, dus bepaalde kennis is.
Er wordt simpelweg vergeten dat ieder erfelijk stukje zich weer anders ontwikkelt, omdat in ieder stukje andere bewustzijn aanwezig is en de materie doet zijn wat zij is. Ieder stukje bewustzijn ontwikkelt zich ánders, omdat ieder stukje materie uniek reageert op
- milieu, omgeving
- het eigen lichaam
- erfelijk materiaal in de voorgaande generaties,
- stoffen die worden opgenomen (voeding),
- plaats en omgeving (soort warmte, koude, vocht, bodemgesteldheid), maar ook
- opvoeding (de zgn. fenotypische factoren).
Zo kan dus in een levend organisme een stukje genetisch materiaal dat afkomstig is van hetzelfde, geheel anders uitwerken! Het resultaat van GM is dus totaal onvoorspelbaar!

Men richt zich in de GM alleen op de génen van een lichaam. Men let alleen op de téchnische zaak en niet meer op het totale levensvorm of dit nu een plant, dier of mens betreft.
De mens is mens door liefde, vrije wil en waarheid. De mens wordt bepaald door liefde, opvoeding, ervaringen, karakter, gedrag. De mens is méér dan zijn erfelijk materiaal.
Genotype en Fenotype bepalen de mens!
In het Lorberwerk kunnen we duidelijke bewijzen zien voor het feit dat het gééstelijke het uiterlijke bepaalt. Een bepaalde kwaliteit geestelijke wil bepaalt het overeenkomstige lichamelijk functioneren.
Waar de wetenschap voorbij gaat aan het geestelijke in de mens dat grotendeels het uiterlijke van die mens bepaalt, zal zij al helemaal niet begrijpen dat je nooit problemen kunt voorkomen door uiterlijke zogenaamde schadelijke of nutteloze zaken weg te halen uit erfelijk materiaal of b.v. dierlijk of plantaardig erfelijk materiaal over te planten…
Zij zal nooit begrijpen dat iedere manipulatie ergens, ooit een gevolg zal hebben met als kwaliteit, die van het uitgangspunt…..

- Een ander groot probleem is dat waar er iets gemanipuleerd is, het oorspronkelijke nooit meer terug
te vinden is! De manipulatie is dus onherroepelijk. Het houdt ook in dat het gemanipuleerde organisme, of dit nu een bacterie, schimmel, een gewas, een dier of zelfs een mens is, in zijn genetisch materiaal voor altijd dat ‘nieuwe’ in zich draagt, wat ooit een ‘samenwerking’ kan aangaan met een andere levensvorm, wat eerder niet de moeite waard of niet eens mogelijk leek.

- Stuifmeel, zaad van een levend organisme kan in aanraking komen met natúúrlijk
voortplantingsmateriaal. Denk aan bestuiving door de wind. Zodoende kan een natuurlijk gewas ook veranderen in een gemanipuleerd gewas door dat zaad van een ander gemanipuleerd gewas!! Het oorspronkelijke ras is lastig, zo niet terug te manipuleren… Hoe kun je alleen al die miljoenen zaden onderzoeken om te bepalen welk zaad je dan toch wilt, of zou moeten gebruiken?

- Het gevaar van Polymorfisme wordt ook vergroot. De weg van DNA naar RNA naar eiwit is zeer
gecompliceerd en loopt lang niet altijd vlekkeloos. Door Polymorfisme kan een bepaald eiwit misschien niet zo goed gevormd worden of te weinig. In dat geval kan een vorming van een enzym gevaar lopen. Dat veroorzaakt afwijkingen (b.v. Foliumzuur speelt een belangrijke rol in stabilisering van ons genoom. Door fouten in de voeding ontstaan er afwijkingen die gebrek aan Foliumzuur veroorzaken, waardoor de embryo zich niet volledig kan ontwikkelen (open ruggetje). Bij GM zet je stukje eiwit over in een ‘vreemde’ omgeving. Het kan dus zijin dat het weghalen maar ook het overzetten van dat stukje eiwit afwijkingen tot gevolg heeft, omdat immers bepaalde structuren niet of juist wel, dus anders gevormd worden. Vanuit een overigens menslievende, goedbedoelde gedachte - mogen we aannemen – wordt de kans op Polymorfismen (afwijkingen) groter al zal dit veel later pas kunnen blijken…..

- Een stukje erfelijk materiaal afkomstig uit een organisme van een andere soort, veroorzaakt in het
mechanisme van een cel en ook in de werking van één enkel molecuul van het organisme waarin het is gemanipuleerd, een grote onvoorspelbare verandering. Zo kan dus een enkel eiwit uit één gen zorgen voor een totaal nieuwe ontwikkeling die nog niet bekend is!
Al is er een zelfde DNA, er is een uitgroeien tot verschillende taken.
(uit één zygote (bevruchte cel) groeien verschillende soorten cellen als spier-, zenuw-, huid-, bloedcel, enz.). Onder invloed van een vreemd gemanipuleerd stukje eiwit kan de ene groep cellen dus b.v. sterker groeien dan andere. Dat kan leiden tot teveel of tekort. Het gewenste resultaat (b.v. dikbilkoe (koeien met meer vleesmassa, dan melkproductiecellen)) kan feit worden maar er is een grotere kans op onvoorziene ongunstige, zelfs schadelijke, zelfs dier- of mensonwaardige omstandigheden! Als omstandigheden veranderen, wijzigen zich de genetische activiteiten, waardoor in alleen al de eerste uren, dagen van celdeling onvoorstelbaar veel zaken kunnen veranderen, zonder dat je dit evenwel (al) door hebt.

- Met gentech kun je soortgrenzen overschrijden. Dat houdt in dat b.v. genen van bacteriën in
planten, dieren, maar ook middels opname van producten in mensen kunnen komen.
Als je niet gelooft in het unieke van het mens zijn dan zul je dit niet zozeer als een probleem zien en het eerder welkom of zelfs geweldig mooi vinden dat dieren, planten, bacteriën of virussen mensen kunnen dienen op deze wijze.
Maar heb je wel eens gedacht aan mutatie, waarbij erfelijk materiaal een mens totaal gehandicapt kan maken?
En ben je je er bewust van dat een mens een zeer speciale hoogst unieke schepping is, waarbij al het bewustzijn in het karakter en ook lichaam precies zo zijn zoals het volgens de Schepper moet zijn om dat te leren wat geleerd moet worden, wil die mens thuis kunnen leven zoals hij bedoeld is te zijn volgens zijn uniciteit en wezen?
De mens is schepper van zijn eigen lot.

- Denkt de mens zijn lot te kunnen verbeteren door plantaardig of dierlijk materiaal in te brengen?
Denkt hij lastige, moeilijke of pijnlijke ziektes of handicaps te voorkomen door daarvoor genetisch materiaal maar te manipuleren?
Wat zal er gebeuren als later pas blijkt (eerder kan dat niet) dat het beoogde resultaat is uitgebleven en de geboren mens ándere handicaps, zwakten, afwijkingen is gaan vertonen of een bacterie uitgroeit tot een levensbedreigend monster waar geen remedie tegen is?
Wat gebeurt er met het karakter van de mens die koos voor een handicap of bepaald lichaam en dat nu niet heeft, maar iets anders wel, maar waarvan zijn ‘scheppers’(wetenschappers, ouders) vonden dat het beter was voor het kind (of misschien ook voor henzelf)?
Hoe zit het met onbaatzuchtige liefde die verantwoordelijkheid inhoudt het kind te laten ervaren wat het klaarblijkelijk koos of wat Gods wijsheid en liefde wil voor deze mens?

De mensheid maakt veel fouten waardoor ook allerlei ziekten zijn ontstaan en worden overgeërfd.
Deze grote verdrietigheden willen we niet. Dat begrijpt iedereen. Maar moeten we dan niet beter preventief bezig zijn door gezonde leefstijl, geestelijke gezondheid (en kennis van wat dat is dus bewustwording van zin, doel van het of jouw leven), gezond milieu, enz. te ontwikkelen, in plaats van dat wat door onze eigen fouten (zo dikwijls onbewust en niet gewild!) ontstaan is, of waar we bang voor zijn maar te elimineren of te veranderen?

De mensheid heeft veel fouten gemaakt. Veel zwakten, handicaps, ziekten die aangeboren zijn, geërfd van de ouders en ook voorouders, zijn ontwikkeld. Genetisch materiaal werd verzwakt door verkeerde leefstijl, karakter fouten, milieu factoren, onwetendheid of moest misschien ook zo zijn volgens Gods orde met het doel erdoor te leren of anderen in gelegenheid te stellen om goed te doen…
Wie kan als mens beoordelen welke van de oorzaken bij hem spelen?
Wie kan hier met kennis van zaken ingrijpen?

Er zijn al handicaps, bepaalde ziekten ontstaan door GM.
Er zijn al de nodige doden gevallen bij het consumeren van genetisch gemanipuleerde voeding. In enkele gevallen werd dood voorkomen door een alerte onderzoeker die m.b.v kostbare onderzoeksmethoden het zekere voor het onzekere wilde nemen. Dit was het geval bij de sojaboon die een pindagen geïmplanteerd had gekregen. Het eiwit bleek giftig geworden…. Het zaad kwam nèt niet op de markt…
Wat heeft de mensheid nog meer nodig om in te zien dat we onze grenzen moeten leren kennen?
Wist je trouwens dat een gemanipuleerd gewas zichzelf totaal vernietigde doordat de bladeren veranderden in groen slijmachtig weefsel? Vele hectares gewas en dus ook opbrengst, dus ook inkomen ging verloren. Stel dat dit gewas zich verspreid had over gezonde gewassen? Een ramp?
We weten nog niet hoe zich e.e.a. zal en kan gedragen …. en terugdraaien kan niet meer…
Denken we er wel aan dat stuifmeel 1000-den, zelfs miljoenen jaren kiemkrachtig kan blijven?
Wat doen we met zaad afkomstig van gemanipuleerde gewassen, dieren (mensen!) dat we toch maar niet meer willen laten verder ontwikkelen of groeien? In vaten onder de grond, in bunkers, in de zee, of mensen verplichten tot celibaat om voortplanting te voorkomen? Horror scènes of dichterbij dan we denken?
In één moment (generatie) kunnen er totaal nieuwe onbeheersbare ziekten of gebreken optreden in gewassen, dieren en mensen……ergens op aarde in het superklein, of ergens grootschalig

Het grote wonder van de natuur is de immense variëteit van dier en plant, waardoor risico wordt gespreid. Hiervan is geen sprake meer als er uiteindelijk maar een paar rassen van een gemanipuleerd gewas overblijven. Er ontstaat dan grote kwetsbaarheid. Een ziekte onder het gewas kan honger geven…..
Heb je er ook al bij doorgedacht dat de biologische landbouw ook veel schade ondervindt van GM? Waar er immers in de buurt een GM gewas groeit, kan dit het biologisch geteelde gewas bestuiven. Zodoende kan de bio boer zijn opbrengst niet meer als bio product verkopen. We hebben het dan nog niet eens over de zaden die door vogeltjes heel ver weg gebracht kunnen worden en daar tussen een ‘gewoon’ gewas beginnen te groeien…..
Er zijn al gevallen van weggegooide vrachten gangbare gewassen, omdat er eerder een vracht GM gewas werd vervoerd met dezelfde vrachtauto. De gewone vracht was verontreinigd en werd afgekeurd. Wie betaalt hier de schade? De wind, de boer? Zeker niet de zaadleverancier die zich met veel geld heeft ingedekt. En geeft het afkeuren al niet aan dat men wel degelijk op de hoogte is van het feit dat men met vuur speelt?

Wat te denken van het monopoly op GM zaad? Dit moet duur gekocht door (arme) boeren
(in b.v. ontwikkelingslanden). Boeren kunnen hun eigen zaad niet meer winnen om er mee te kweken. Ook dat is een schadepost voor veel (arme) boeren. Hoezo de eigen bevolking stimuleren tot eigen initiatief. Hoezo proberen te voorkomen dat de kleine afhankelijk van de groten worden?

Er zijn bacteriën die giftig zijn voor sommige klassen van insecten. De bacterie is niet giftig voor zoogdieren en vogels. De giftigheid van deze bacterie wordt gebruikt om planten te maken die resistent zijn tegen een groot aantal insecten. Genen die het gif produceren worden in de plant gebracht door vectoren (organismen die hun genen kunnen overbrengen in planten). Op deze manier vertoont de plant dezelfde gif productie als de bacterie (Bt. Thuringiënsies). Zo produceren de planten hun eigen insecticide. Nadelen: niet alle schadelijke insecten zijn gevoelig voor dit gif. De bladluis is er ongevoelig voor. Het gif heeft ook effecten op insecten die niet schadelijk zijn. Dat is een groot punt van kritiek op GM.
Andere, nuttige insecten worden dan immers ook gedood. Waar een schakel zwak is, breekt de ketting. Maar al is het nut van een organisme nog niet bekend, al wat leeft heeft zijn nut!! Dat blijkt vaak pas als er problemen komen..

Als de wereld zou investeren in het voorkomen van ziekten door gezond natuurlijk leven zoals Gods orde dit is (dus de normale gang van de natuur zoals dit altijd al was, is en zal zijn), zou de bodem niet uitgeput, verschraald, ontbost worden en zouden teeltmogelijkheden en grond eerlijk verdeeld worden en zou de boer de boer gelaten worden zonder betutteling, waardoor de boer die boer juist niet meer kan zijn. Als men hierbij kleinschaligheid zou stimuleren, zou GM geen poot aan de grond krijgen.

Men roept dat GM veel lijden voorkomt en een antwoord is op de veronderstelde honger die gaat komen.
Het zou mooi zijn als de mens moed zou hebben om de Schepper zijn werk te laten doen, door zelf Schepper naar Gods idee te zijn. Dat idee dat God met de mensheid had en nog steeds heeft is een leven in dienstbaarheid en ruimte en gezondheid en middelen voor IEDEREEN en niet voor bepaalde groepen met bepaalde belangen.
Er zou dan geen tekort, geen onnodig leed, geen onnodige honger zijn. Ziektes, zwaktes zouden er niet te kust en te keur zijn. We zouden GM dan helemaal niet nodig hebben.
De natuur zit perfect in elkaar. De mens kan er wat van leren….

Ook het kleinste, lastige, niets betekende organisme heeft zijn doel. Waar natuurlijk evenwicht wordt verbroken, door schakels niet te tellen, maar wél te manipuleren, slaat de weegschaal door naar negativiteit, waardoor ‘lastige’ bacteriën, schimmels, virussen hun kans wagen.
Waar donker aanwezig is groeit het kwaad gemakkelijk.
Waar licht is, hebben ziekteverwekkers geen kans. Dat is een wijsheid al zo oud als de mensheid.
Als we licht (werkelijke wijsheid, dienstbaarheid, maar ook echt zonlicht) toevoegen, zullen we erkennen dat alles in de natuur geweldig op elkaar is afgestemd, maar dat de mens die God, de Liefde vergeet, de zwakke schakel is in het broze geheel. Hij kan manipuleren wat hij wil, maar hij voegt daarmee nóóit licht bij, maar donkerte, wat een afwezigheid is van gezond, helend bewustzijn, kennis, waarheid. Het brengt onnatuurlijkheid, dus verzwakking, waardoor de mens steeds bevattelijker wordt voor van alles en nog wat en steeds meer virussen en bacteriën ons de baas zullen zijn! We gaan het zien… , of zien we het al?

Als wij met liefde telen, zullen gewassen en organismen gezond zijn en geen gebrek hebben.
We hoeven dan geen risico’s te nemen met het proberen nog meer voedingsmiddelen in fruit of groenten te manipuleren. We hebben dat extra dan helemaal niet nodig.
Trouwens, al is er een tekort, dan zal de sterke mens er geen last van hebben, heeft God gezegd. Waarom gaan we dat niet eerst eens geloven?
Het spaart ons miljarden aan euro’s en moeite uit. Dat geld, die tijd kan dan mooi benut voor goed doen naar mensen, gewoon in praktische, dagelijkse zin.
Veel mensen zeggen: ‘wat je gelooft zal komen’. Er zijn verschillende soms veel geld kostende technieken, visies ontwikkeld om meer geld, betere carrière, betere gezondheid, zelfs vrede te bewerkstelligen. Soms worden ook hierbij trouwens mensen gemanipuleerd. (‘als je niet meewerkt hieraan is het je eigen schuld dat….’, of ‘jij bent zover nog niet dat je dit kunt’, enz.).

Het kan eenvoudiger en goedkoper: Haal God er weer bij met Zijn eenvoudige adviezen. Als we er vast op vertrouwen dat iets voor ons geen schade zal hebben, als we vast vertrouwen op Gods hulp in bange schaarse tijden, als we ons toeleggen op goed doen in plaats van manipuleren, goedpraten, dwingen en goede initiatieven die mensen bedenken wegwuiven, zullen we veilig zijn als dit onze zielsontwikkeling dient!
Is het niet heel hoogmoedig zelf toe te voegen of weg te laten wat wij denken dat goed is of zelfs beter is?
Geven we niet aan dat we de eenvoudige levensvoorwaarden negeren, door wel ons vertrouwen te stellen in GM?
Vindt de mens zichzelf niet veel machtiger en wijzer dan God? Hij zou anders niet gaan sleutelen aan de natuur. Tja, als je zelf als mens denkt dat jij ALLES weet en je beseft niet dat er een INTELLIGENTIE is die meer is dan die van jou, dan negeer je die intelligentie en ga je denken dat je wijs bent, terwijl je het niet bent en ook niet kunt zijn! Eigenlijk moet een mens weer ‘klein’ (bescheiden) worden, waardoor hij groots kan denken en handelen! Immers in bescheiden zijn, ligt bereidheid gehoor te geven aan adviezen en uitleg die je dan evenwel zelf mogelijk niet helemaal kan begrijpen, maar die je gewoonweg wilt volgen omdat je vertrouwen hebt in die adviezen. Zo oud als de bijbel is, alle basisadviezen staan erin. Niet ouderwets en afgedaan, maar nog heel actueel. We hadden onze leefregels en beleid erop kunnen bouwen. Er is geen onderwerp ten aanzien van ons leven dat hierop niet past!!

In deze tijd van bewustwording hoort het erbij om na te denken over de gevolgen van het ingrijpen in de natuurlijke gang van zaken. We kunnen alsnog onze leefstijl herzien.
Als we deemoedig en bescheiden zijn, zullen we kunnen erkennen - hoe verleidelijk en leuk, interessant of knap het technische stuk ook is - dat wij nooit zonder gevaar kunnen sleutelen aan de orde van God.
Hoe je ook over God denkt, ieder kan toch wel inzien dat er een orde in de natuur is, die geen mens kan bedenken of reproduceren! Wat je ook gelooft, je zult toch moeten erkennen dat het leven ondoorgrondelijk is en altijd onpeilbaar zal blijven, zeker als je het gééstelijke dat dat leven is, niet wilt erkennen!

Als we ergens iets veranderen, werkt dat in diezelfde kwaliteit ergens anders op een bepaalde overeenkomstige manier uit…..
Als we veranderen door zelfs soortgrenzen te overschrijden, geven we al onze graad van ontwikkeling bloot. Wanneer we zouden erkennen dat we nooit het volledige kunnen overzien, zouden we ons er niet aan wagen…. We zijn misschien wel met een halszaak bezig..
In de natuur kruisen soorten niet met elkaar waar dit niet mogelijk is!
Door GM dwing je samengaan van bepaalde eigenschappen, waardoor zaken ontstaan die in natuur niet mogelijk waren… op die plaats, in die situatie…
Waar in de natuur bepaalde soorten wel met elkaar paren, wordt er later een kruising geboren die onvruchtbaar is! Dat moet genoeg zeggen.
God laat dus blijkbaar die paring toe om bepaald bewustzijn een kans te geven. Hij stopt echter de voortplanting door onvruchtbaarheid die vaststaat, er te laten zijn!
Het lijkt allemaal zo fraai en onschuldig, die nét even andere tomaat in de winkel, die ananas in de winter, dat potje gele maïs, gele rijst, roze bloemkool, bakmeel met ‘gemodificeerd zetmeel’, die extra gemakkelijk pelbare sinaasappel of GM sinaasappel/mandarijn zonder pitten. Gemak dient de mens….

Tegengas wordt vaak maar door enkele groepjes gegeven. Deze hebben eigenlijk de steun van de gewone burger als achterban nodig om sterk te zijn in het vechten voor hun belangen, die ieders belangen zijn….., maar wie heeft er nog tijd en zin om zich in GM te verdiepen? Er zijn zoveel lastige zaken aan de hand…
Willen, durven we het eigenlijk nog wel?
Zo niet,
- durf een kritisch te kijken naar wat je eet.
- Koop het ‘verdachte’ product niet. Leveranciers worden zodoende gedwongen andere producten met andere grondstoffen te leveren. De consument zijn macht is groot, als hij het maar gebruikt, op een overigens vredevolle manier!
- Vraag verbod op voedingsmiddelen die GM organismen of afleidingen ervan bevatten.
- Vraag stopzetting van veldexperimenten met GM organismen, gewassen.
- Vraag duidelijke en niet eenzijdige voorlichting.
- Bescherm jezelf en je gezin. Eet geen GM voeding. Het wordt immers onderdeel van je lichaam en je weet nog niet hoe dit zal uitwerken (misschien pas over enkele generaties. Er zijn trouwens sterke aanwijzingen dat de vele allergieën ook met GM voeding te maken hebben).
- Wordt bewust van wat werkelijke kwaliteit van leven bepaalt.
- Zoek naar zingeving rond leven en dood en zie in dat je niet zomaar kunt sleutelen aan een natuurlijke orde waarvan je de wijsheid wel kunt (leren) inzien maar nooit zal kunnen nadoen, tenzij je wedergeboren en volmaakt zou zijn, wat als mens op aarde nooit het geval zal zijn! Die illusie kunnen we alvast loslaten.
- Kies nooit voor gemakzucht en genotzucht om dan maar zoveel mogelijk leuke andere dingen wel te kunnen genieten.
- Heb iets meer geld over voor biologische producten. Zonder je steun redt een bioboer het niet! Hij kan pas klein blijven of worden als je hem steunt. Hij kan pas biologisch werken als hij daar de gelegenheid voor krijgt en steun krijgt. Waarom krijgen grote GM zaadproducenten wel ruimte en geld en de boer alleen maar meer (beperkende) regels erbij?? Hij moet wel vaak groot worden om te kunnen overleven. Ik weet zeker dat veel mensen in wezen heel tevreden zouden kunnen leven met kleine bedrijven die veel gezonder zijn en geen bedreiging vormen voor volksgezondheid!
- Laat je beter informeren omtrent boeren en hun bedrijven.
- Erger je niet aan deze tak die ons altijd nog voorziet van ons voedsel. Onbegrip maakt onbemind. Doe daar niet aan mee en steun de boer door zijn producten te kopen in plaats van goedkopere uit buurlanden geïmporteerde producten! Koop een extraatje minder i.p.v. beknibbelen op goede, eerlijke voeding.
- Kies ergens voor een (gezamenlijk?) groentetuintje in plaats van dure tennis lessen, wijntje drinken in de sporthal, de zoveelste shop dag, enz.
- Start biologische producten ruil circuits.
Enfin, er is genoeg te doen. Wees moedig en neem ook wat de Gentechnologie betreft verantwoordelijkheid. Gods orde is de enige juiste en de enige levenbrengende. Dat kan ik makkelijk zeggen, want er is maar één natuurlijke orde! Laten we er ons positief mee bemoeien, door mee te helpen met het zich voltrekken van Gods orde door deze te respecteren in plaats van deze te manipuleren.

Liefde toevoegen is hetzelfde als noodzakelijke bouwstenen en zuurstof toevoegen.
Liefde is bewustzijn.
Liefde leven is ook bewust – zijn.
Liefde is de blauwdruk van het leven.
DNA is geest in een minuscuul deeltje stoffelijk eiwit.
Genetisch, erfelijk materiaal is niet zomaar iets, maar een stukje geest, dat ongekend vrij is, al stoppen wij het overal in of halen we het overal uit.
Wij kunnen nooit weten waar het wat uitwerken zal….. God wel.
Laten we niet voor God spelen vanuit ons ego. Laten we vanuit liefde en goede wil Gods water over Zijn akker laten stromen. Het vindt zijn weg, en zal zegenen op zijn pad en doden die dit water niet heeft.

Sonne Hoover

Er komt een nieuwe wereld!

We zitten middenin een wereldwijde crisis, waarvan we de ernst denk nog niet goed doorhebben. De ene groep mensen heeft persoonlijk te maken vanwege  ziekte en dood in zijn omgeving. Of het betreft hemzelf en hij overdenkt waaraan hij dit te danken heeft, ziet mogelijk dat er nog iets te redden valt, of vraagt om inzicht.  Misschien is zijn onderneming, zijn bedrijf kapot of bijna verloren en moet hij zien te overleven. Misschien is hij ontslagen, is zijn baan niet zeker. Mogelijk zijn er veel problemen in het gezin, schulden, gezondheid, ruzie.. Er zijn zoveel dingen om er zorg om te hebben. Verder weg in de wereld is er oorlog, armoede, explosie in Beiroet, gebeuren er allerlei rampen en is er zoveel ziekte, onrecht en honger. Mensen maken gebruik van de impasse en gaan door met hun ingeslagen wegen en laten zich niet storen door welke gebeurtenis dan ook. Ze zijn er voor zichzelf en redden alleen hun eigen ding. Anderen  proberen zich staande te houden en vragen zich ondertussen gemeend af wat dit alles toch te betekenen heeft en zoeken uitwegen. Ze zetten zich in om het henzelf en anderen wat makkelijker te maken en richten zich op wat er positief te veranderen valt.

Veel mensen hebben goede bedoelingen maar toch lijkt het erop dat de kortstondige voornemens het vooraan anders te doen, weer voorbij te gaan.. Mensen hebben  het liever druk met nadenken over hoe zij hun  egoïstische doelen kunnen blijven  behalen  en hoe zij zoveel mogelijk ongestoord kunnen  genieten. Ook deze mensen kennen ziekte, nood en ruzie, maar ze zien niet dat deze vervelende dingen mogelijkheden (geen straf zoals men nogal eens zegt) zijn tot het herzien van de bepaalde leefstijl. Deze mensen gaan maar door uit onwetendheid of onwil, maar creëren geen betere samenleving. Ze vinden alles -  zolang ze zelf hun gang kunnen gaan – wel prima zo.

Ze hebben geen zin om zich in te zetten voor een betere maatschappij.  Misschien hebben ze er ook geen geloof meer in. Een soort ‘na mij de zondvloed’. Kortom personen die zich niet willen inzetten voor een beter leven, betere omgeving, betere wereld maar doorgaan met hun ingeslagen route die ze zien als goed en zelfs liefdevol. Ze weten het zelf beter en leven niet voor de ander. Als deze oude wereld blijft bestaan, komt er nooit een nieuwe wereld!

Toch is de wereld aan het puinruimen. Na eeuwen strijd om wie gelijk heeft of niet, mateloos kunnen genieten, investeren in de meest bijzondere nutteloze ontwikkelingen, geld en energie gestopt te hebben en er steeds meer comfort, luxe, zogenaamd gezondheid- en vrijheid brengende maatregelen, behandelingen en leefstijl zijn gegroeid,  komen we er achter dat onder het puin van onze ondertussen best wel hoog gegroeide afhankelijkheid, wanhoop, agressie, radeloosheid, verslaving, egoïsme iets ligt dat we moeten zien op te graven.

Puin is er. Dat is een ding wat zeker is. Want veel bouwwerken van zekerheden zijn ingestort of storten in. Kijk naar wat het coronavirus allemaal heeft bewerkstelligd. We zijn allemaal bang en daarom volgen we slaafs wat geroepen wordt. We zouden veel slimmer zijn om eens eerlijk te kijken naar waar onze eigen doelen en grenzen liggen of zouden horen te liggen.

Het materialisme zal minder aandeel moeten krijgen. Dat materie niet weg te denken is en ook niet mogelijk is, zal duidelijk zijn. De aarde zal nooit geheel vredevol kunnen zijn. Er zal altijd strijd geleverd moeten worden met materialisme, want de aarde moet nog ontzettend lang bestaan om dat gevecht tussen geestelijk willen of  materieel moeten zijn, doormaken. We zijn juist op aarde om dat gevecht aan te gaan. We kunnen dus wel vergeten dat er een totaal nieuwe wereld zonder ellende op aarde zal komen.  We zijn hier juist om te midden van het materialisme te ontdekken waar het er wel om gaat: een nieuwe wereld vormen.

Dat moet, zal en gáát ook gebeuren. Het doel  is dat ieder zijn persoonlijk hart ‘nieuw' wordt.

De wereld is het vermogen in het hart om lief te hebben en daardoor vruchtbaar te zijn om er een mooie wereld van te maken. Die mooie wereld is dus de vrucht. Het doen van goede dingen is de vrucht laten rijpen. Een goed hart brengt goede daden voort. De oude wereld van overvloed moet en zal vernieuwd worden, want de harten zijn veel te egoïstisch geworden. Nu zul je zeggen dat dat wel meevalt, omdat er toch zoveel mooie initiatieven en zorg voor elkaar zijn.  Klopt. Die zijn er ook. Toch is de oorspronkelijke dienstbaarheid ver te zoeken.  De dienstbaarheid die er is doen we náást onze eigen leuke dingen, drukke bezigheden en vaak niet meer tegelijkertijd!

Vroeger deed je samen met elkaar het nodige werk en was ter ondertussen de dienstbaarheid. Nu wordt dat vaak losgekoppeld. Eerst het nodige, dan dienstbaarheid, er zijn voor de ander. Eerst werk, dan de ouders verzorgen. Eerst werk, dan de kinderen. Eerst onderzoeken, dan geloven. Eerst je eigen zin doen, dan luisteren. Eerst mijn eigen idee, dan die van jou, Eerst ik, dan jij… als er nog tijd over is….

Vroeger ging dat samen. Ouders en kinderen kregen heel vanzelfsprekend taken. Als de krachten afnamen, gingen de ouders kleiner wonen meestal op het erf of in bij de volwassen kinderen met hun kinderen. Deze brachten de opa en oma gezelligheid of wat eten. De grootouders pasten op, deden klusjes die beter bij de leeftijd pasten. Ze naaiden, verstelden, maakten de groenten schoon, pasten op en vertelden verhalen. Zo werd de opvoeding compleet, woonde men vrij, was je er wel voor elkaar, hoefde er geen afstand te worden overbrugd en had je voor alles hulp. Als je dat niet redde was er de buurt die je bijstond. Iedereen hielp elkaar. Oma was de vroedvrouw, de veearts anders wel. De mandenmaker kwam langs, eieren had je meestal wel zelf of je ruilde met je buren. Je gaf en deelde. Je teelde en verkocht of ruilde. Wat er niet was, was er niet en het was goed.. Tijd maakte je vol met ‘huisvlijt’ houtbewerking, tuigen maken, kaarsen maken, touwdraaien, kleding, verstellen, inmaken voor de barre tijden en slachten voor het hoognodige. Er was niet veel anders te doen en werk was er altijd. Kruiden en mineralen verzamelde je. Je kennis kreeg je van de ouderen. Wat er niet aan kennis was, zocht je bij een wijze even verderop. Je vroeg hem om raad als je een huis wilde bouwen op een bepaalde plek. Er werd rekening gehouden met goede en negatieve krachten en sfeer in de buurt. Je wist waar je zijn moest, kende de tijd aan de zon. Je werk, je leven was je wens. Eenvoud zoals het was..

Kinderen speelden in de omgeving waar gewerkt werd en hielpen een handje al spelenderwijze. Zo leerden ze betrokken te zijn, zagen ze wat er moest gebeuren. Later was het dan maar half werk om een klus echt aan een kind te leren en er was een hechte band gegroeid, waarin je wist wat je aan elkaar had. Je wist allemaal niet beter en schikte je erin.

Allemaal heel ideaal, al waren er ook allerlei haken en ogen. Maar sinds we op onszelf zijn gaan wonen en werken het ieder voor zich werd, je niet vanzelfsprekend in de voetsporen van de ouders of de familielijn leefde en werkte, ontstond er verwijdering en problemen met verzorging, werkverdeling en werden kinderen minder in structuur met praktische kennis opgevoed. Deze structuur was geen orde zoals dat in een leger, maar een vanzelfsprekende orde van dienstbaar zijn aan elkaar waar alle kwaliteiten ruimte hadden, al het nodige een plek vond en ieder een evenredige verdeling van werk en rust kon ervaren.

Toen er luxe begon te komen, ontstond er verschil tussen rijk en arm en dus standen en groeide ongelijkheid, waaruit mensen probeerden te ontsnappen door studie. Het werd een eer gestudeerd te hebben en er groeide afhankelijkheid.. Hogere kennis die eeuwenlang sporen had verdiend verdween, ‘nu geleerden het beter wisten’ en ‘God toch niet meer nodig was’. Omdat er nu zoveel luxe is ontwikkeld en er zoveel te genieten valt, blijft veel  wezenlijk werk liggen. We voelen er ons teveel voor. We willen allemaal studiekoppen zijn, want dat wordt nog steeds opgehemeld en ondertussen zijn er veel handwerkers tekort en.. is gezonde opvoeding en broodnodige natuurlijke kennis verdwenen en zelfs verworden tot kwakzalverij. Men heeft het over natuurlijk leven, terug naar de natuur, maar weet niet meer waar men het over heeft. Verdwenen zijn de natuurlijke leefvormen waardoor ook veel verzorging, aandacht voor elkaar verdween en leegte en ook hiaten in opvoeding, groeiden. Veel belangrijke lessen in de vorm van spelenderwijs werken en leren, is gewoon niet meer mogelijk.

Anderen gingen meer en meer opvoeding overnemen. Met het graag van alles willen genieten, kwam er minder voorliefde voor nuttig werk en werd er heel veel tijd en moeite verspild aan het leuke dingen doen. Met verdwijnen van aanzien, groeide er ok minachting. Met het niet meer luisteren naar de wijze, zocht men een eigen weg terwijl gemoed verdicht was door de luxe en ingevingen en inzicht in grote dingen verloren ging. Er groeiden grote risico’s te verdwalen op die wegen, wat veel leed bracht en brengt. Waar het vroeger ‘schande’ en ‘verdriet tot in het hart van de ouders bracht;  dat een kind niet opvolgde, of bij een ander ging wonen en werken, zijn kinderen  nu al vanaf hun soms 2^e of nog eerder in de crèche en gaan kinderen op jonge leeftijd al hun weg en experimenteren met zaken waar men vroeger niet van gedacht zou hebben dat deze nu zouden bestaan.

Al met al verdween er een vanzelfsprekende vorm van leven en werken en er voor en met elkaar zijn.

Het hart raakte leeg. De eigen wil groeide, want er was zoveel leuks om voor te leven. Machines namen meer en meer productie over. Mensen ontdekten gemak.. De eigen wil werd al niet meer zo beteugeld. Onzin immers. Waarom zou een kind niet gewoon mogen doen wat hij wil?  De grote wijde wereld riep en trok want dat oude simpele was zo eenvoudig klein, dat het niet meer interessant gevonden werd. De mens begon het eenvoudige te verliezen.

Ouderen bleven zitten, trokken weg uit de huizen omdat de kinderen vertrokken waren. Bejaardenhuizen kwamen, want wie zorgde er voor de ouderen en wat moesten ze doen thuis, alleen.. Een prachtige oplossing voor het dilemma - dacht men - .

Nu zijn er de verzorgingstehuizen voor als het echt niet meer gaat. Mensen die al 50 jaar en veel langer samenzijn, worden gescheiden. Het lijkt zo leuk en is ook zo,, als je kijkt naar voorzieningen en gezelligheid met elkaar. Maar waar blijft de verdere zingeving en het gebruik van de kennis en ervaring van die ouderen? Ouderen verpieteren vaak. Familie geeft graag en vaak een laatste gift aan het personeel. Een soort vergoeding voor het er zelf niet hebben kunnen of willen zijn..

Met de luxe kwam er ook de vrijheidsdrang. Met als resultaat een enorm aantal gebroken gezinnen, overal bonus opa’s oma’s, zusjes, broertjes, wat allemaal grote problemen geeft en heel veel tijd kost. Immers, ieder probeert elkaar te zien, maar door alle omstandigheden lukt dat niet zo goed.  Bijna ieder kent wel ergens een probleem of verkeert in grote geestelijke nood .

Veel kinderen kennen niet meer de reden van hun bestaan, want opa’s en oma’s vertellen die niet meer. Ze moeten het doen met wat school hen leert. De meeste kinderen zijn het vertrouwen in zichzelf en hun wezenlijke levensdoel kwijt, maar hebben een groot ik-besef wat helaas vaak ego-besef is.

Het waardevolle is veelal weggeschoven. Men voedt kinderen netjes naar behoren of wenselijkheid die hoort bij de status, het milieu op, maar een hoger doel meegeven is heel lastig geworden. Gewoon aardig zijn is genoeg. Denken om jezelf is ook een uitgangspunt. Je mag meedenken, jij hebt ook een stem, jouw zin doet er toe, laat niet het kaas van je brood eten en zo snel mogelijk van alles leren, zijn speerpunten geworden. Vaardigheden verwerft men in maar een paar dingen. De mens wordt zeer eenzijdig gehouden. Hersentjes worden volgepropt met uiterlijke kennis, maar de ziel van menig kind wordt daarmee leeg gehouden en opgevuld met klatergoud, wat wel leuk is, maar niets bijdraagt aan innerlijk welzijn, die een mens steun, kennis en kracht zou hebben geboden. Ouders zelf hebben al vaak genoeg aan zichzelf met allerlei vragen en overleven te midden van wat men dan nu ziet als goed.

Die nieuwe wereld, wordt vaak niet eens meer gezocht. Velen weten niet meer goed wat er mee wordt bedoeld en geloven ook niet meer dat een betere wereld tot de mogelijkheden behoort. Nog steeds! Sprookjes zijn te griezelig en wreed geworden. Geestelijke betekenissen ervan zijn nauwelijks nog bekend. Daarentegen kijkt men nietsvermoedend allerlei programma’s waarin verkapte boodschappen zijn gestopt die evenwel het kind belasten en dom houden van wat er werkelijk van belang is. Het kind leert te geloven in een valse wereld die zo echt en begeerlijk  lijkt.

Om een betere wereld te krijgen, zullen we weer eenvoudig moeten gaan leven en tevreden moeten zoeken naar mogelijkheden om samen te werken, elkaar te steunen en elkaar waardevolle dingen te leren. Op school leer je feitenkennis. Fijn om er later een baan door te krijgen. Ook nodig natuurlijk. Geweldig zelfs als het je droom is om bepaald werk te kunnen doen. Toch zouden we ons eerst eens druk moeten maken om een goed hart. Als dat op de goede plaats zit, komt het met dat hersenverstand en de rest van je leven of de wereld ook wel goed!

Een nieuwe wereld begint aan de basis. Dat is het makkelijkste. Als dat achterwege is gebleven, zullen we moeten bouwen op een fundering die misschien al niet zo sterk was of overhoop gegooid is. Dat betekent dus zwaar werk. Veel energie, veel ergernissen en obstakels. Toch maak je dan juist door de voorgaande ervaringen dikwijls een sterk huis alsnog.

Soms is het beter dat een huis wordt afgebroken als het blijkt uitgewoond te zijn of zelfs bezeten te zijn door indringers. Indringers zijn dan onhebbelijkheden in het karakter, waardoor bepaald gedrag is ontwikkeld wat lastig afgeleerd kan worden. Onhebbelijkheden zijn ook geesten die aanzetten tot liefdeloos en egoïstisch, hebberig gedrag. Deze geesten kunnen binnen floepen als een ziel zwak is en zelf niet heeft geleerd om onderscheid te make tussen goed en niet-goed. Het is heel lastig deze geesten kwijt te raken. GGZ heeft er geen oplossing voor. Zij dempen ontoelaatbaar bedrag en geestelijk lijden dat hierdoor veroorzaakt wordt. Doorgaans weet de gevestigde psycholoog, psychiater of begeleider niets af van kennis rond geestelijke zaken. Daarom scheren zij alles over 1 kam en worden mensen met psychiatrische problemen dikwijls niet goed behandeld. Als er werkelijk sprake is van geestelijke bezetting, is er een geestelijke weg nodig tot bevrijding van al deze ontzettend kwellende, dwingende ideeën, gedachten of dadendrang die ongelukkig maken. Het zou mooi zijn dat er weer ruimte komt voor geestelijke genezing. Het komt meer voor dan je denkt.

Een nieuwe wereld begint bij een schoonmaak van je binnenste, zoals ook een huis pas echt schoon gemaakt is als ook de kamer waar je weinig komt eens goed onder handen genomen wordt. Immers, als je niets in die kamer doet en er nooit komt, kun je die kamer ook niet benutten en ongedierte vindt van lieverlee wel zijn weg door de rest van het huis.

Schoonmaken betekent bij jezelf naar binnen kijken en zien waar je teveel of te weinig waarde aan hecht, terwijl je best wel weet dat het beter zou zijn om je doelen ergens anders te zoeken of bij te stellen.

Schoonmaken betekent ook aan het werk willen en er je best voor doen om alles weer spik en span voor elkaar te krijgen. Je voelt je niet voor niets daarna trots en ’opgeruimd’. Als je weet dat je huis aangeveegd is - dus op orde - kun je je tijd voor goede dingen bewaren. Je hebt dan geen zwaar gemoed, maar een blij, opgelucht (door lucht) gemoed. Een blij hart is een opgeruimd hart.

Het is juist zo vervelend dat mensen niet eerst puin ruimen om zich beter te voelen. In de psychiatrie kun je wel aan traumaverwerking doen, maar daar hoort ook bij het benoemen en behandelen van negatieve karaktereigenschappen en gedrag. Het heeft geen zin als je sedeert en negatieve gedragingen er laat zitten omdat ‘iemand nu gewoon zo is’. Eigen verantwoordelijkheid door inzicht is van enorm groot belang wil je je gemoed schoonmaken, bevrijden van allerlei donkerte in de vorm van liefdeloze overtuigingen, ideeën en wensen rond jezelf, de ander en het leven op zich.

Weinig mensen leggen hier een eerste accent op. Toch moet je beginnen met een schone lei wil je iets kunnen opnemen. Vaak zit je al boordevol met allerlei pijn, en liefdeloosheid. Onwetendheid is ook liefdeloos. Onkunde ook…

Beter worden, een nieuwe wereld, betekent altijd met zelfonderzoek: wat wil ik voortaan, wat wil ik voortaan niet meer. Wat maakt mij werkelijk blij en sterk en wat maakt mij  maar eventjes blij en sterk. Wat voelt goed en wat toch eigenlijk niet.  Wat kan ik goed en doe ik dat ook wel? Benut ik mijn talenten wel of toch niet. Maak ik anderen gelukkig, niet of kan dat beter? Dan de vraag: hoe doe ik dat en wie helpt mij daarbij..

Genezen - schoon schip maken -  is veel meer dan medicatie nemen die helaas zeer veelvuldig (vaak zelfs automatisch) wordt voorgeschreven. Heel veel problemen liggen in liefdeloos gedrag. Dat weten we vaak wel, maar we beseffen niet dat er vaak dan ook een gééstelijke oplossing nodig is. Oplossingen worden vanzelfsprekend in het materiële gezocht, terwijl helaas ook veel bijwerkingen ervoor zorgen dat gedrag en mogelijkheden er niet beter op worden. Ook is amper bekend dat veel middelen de ziel eerder losser maken van het lichaam, waardoor de ziel ervaringen uit de geestelijke wereld kan opmerken die dikwijls zeer liefdeloos en leugenachtig zijn en soms aanzetten tot de meest liefdeloze gedachten of handelingen. Ook kunnen geestelijke bewoners van de geestelijke werelden deze ziel ‘makkelijker’ bereiken, wat resulteert in het ‘idee’ geholpen te zijn, door wat geloofd, wat er gezegd, of voorbij getoverd wordt aan valse beloften die echt en waar en goed lijken maar het niet zijn!

Willen we de wereld veranderen, zul je de wereld eerst in jezelf, in je eigen hart moeten verkennen om te bezien wat nog voldoet of veranderd, verwijderd of juist versterkt moet worden. Vaak is er veel te veel liefde tekort voor wie je werkelijk bedoeld bent te zijn.

En weet je wie prima weet wie je bent? Dat is je Maker. Hij wil ons de weg wijzen, maar dan moeten we dat wel willen. We zullen er om moeten vragen, want zonder vragen, zal toch een helper niet komen opdagen. Logisch toch? Als je niet aan de bel trekt, komt er niemand om je te helpen… We zullen dus zelf actie moeten ondernemen: zelfonderzoek doen, je geweten volgen en diens adviezen, opruimen, puin rapen en opnieuw inrichten aannemen. Dan is er de nieuwe wereld, die gebouwd is op puinhopen van ons leven in het privé en in het wereldwijd.

God heeft een nieuwe wereld beloofd. Die zal er komen, als we dit willen  geloven. We zullen het niet van God alleen moeten laten afhangen, want Hij wacht op onze vraag en onze wil en ons geloof.

Hij zou ons nooit kunnen helpen, als we dat niet willen. God is liefde. Daarom zal de liefde ons niet lastigvallen, als we die liefde niet willen. Zo simpel en eerlijk is dat.

Als we een beter leven willen voor onszelf of voor de ander, dan zullen we hierom moeten vragen. Dat doe je natuurlijk niet als je vindt dat jij het het beste weet of… andere mensen terwijl je wel ziet dat ook zij iets niet kunnen bevatten of hanteren. We zien allemaal wel dat dingen ons boven het hoofd gegroeid zijn. Nu alleen dat nog maar erkennen en de oplossing in God zoeken. Hij legt de antwoorden en moed wel in je hart. Maar.. dan moet je wel zelf erkennen dat jij geen oplossing of kracht meer hebt of… nooit gehad hebt. Je zult je hart wel moeten willen schoonmaken, zodat door die donkere chaos daarin die er vaak zit, Gods heldere licht wel kunt zien. Dat licht is kennis waardoor er je ‘een licht op zal gaan’.. Deze kennis is in ieder mens latent aanwezig maar kan ‘verlicht’ worden als je de verbinding met de Liefde die God is, wilt leggen. Zonder dit willen, gaat niets verbeteren!

Je zult zien dat je de juiste inzichten en wegen zal gaan herkennen. Gá er dan ook voor, vertrouw erop dat het het goede is en laat je vooral niet afleiden door wat je eerder had ervaren, wat ‘men’ van je verwacht, wat  je ooit is aangedaan, of… wat je jezelf allemaal aan het aandoen bent!

Ga voor het opnemen van liefde! Er zit een mega eindeloze schat aan mogelijkheden in jezelf die je verrijken, ruimte geven en zelfs genezen kunnen van je meest donkere agressieve, depri buien, als je dit maar wilt geloven en erom vraagt! We vragen te weinig van binnen en daarom blijft alles hetzelfde.

Je kunt 100 artsen en medicijnen gebruiken, maar als jij geen zegen van God vraag voor de goede uitwerking of zo min mogelijk bijwerkingen, zal het je amper baten of zelfs van de regen in de drup brengen! Mensen geven vaak anderen de schuld van het feit dat ze niet beter worden of hun leven niet makkelijker wordt. Heb je zelf al gevraagd om  inzicht in wat er in jouzelf kan veranderen? Geloof je dat God door jou kan werken ongeacht wat er is gebeurd, aan het gebeuren is, hoe vreselijk ook?

God wacht op ons…

We zullen onze mentaliteit moeten veranderen.

Dat is de enige oplossing. Zolang we denken te moeten vechten, bijten we van ons af. Wat eerder vreedzaam bedoeld werd of leek, kan ontaarden in een regelrechte strijd.

Over strijd gesproken, men verwacht hier en daar een derde wereldoorlog. Eigenlijk is er nu al een WO 3 aan de gang. Een strijd zonder wapens die plaatsvindt op internet en in de gemoederen van mensen die de weg kwijt zijn en verstrikt zijn geraakt in een ‘het kan niet op’.  Een strijd om het totaal afhankelijk en onvrij maken van mensen, waardoor ze even later mak als een lammetje achter diegene aanlopen die de meeste rechten en dus macht heeft opgebouwd. En.. Het vreemde is dat bijna ieder er aan meedoet, want.. ‘ik moet wel’. Dat is nu de antichrist: de kracht tegen de liefde!

Deze geest heerst en vindt veel waardering en inval. Antichrist lijkt waar, maar is het niet.

Nog beter: antikracht is geen kracht, maar een nepkracht die sterk is zolang je zelf er de ruimte voor geeft naarmate je er zelf geloof aan hecht! Daarom zegt God: geloof in de Liefde, geef die alle eer en DOE die liefde, zodat je VANZELF daardoor die antikracht geen ruimte geeft. Het kwaad bloedt dood waar jij er geen waardering aan geeft. Een nieuwe wereld begint hierbij!

Maar ondertussen worden we gedwongen via internet te kopen en te verkopen. Financiën, burgerzaken, verzekeringen, enzovoorts moet steeds meer digitaal. We zijn geregistreerd en worden nog steeds meer geregistreerd zonder dat je het door hebt. Alles lijkt zo mooi en vooral makkelijk en ‘passend bij deze vooruitstrevende tijd van hoogstaande ontwikkelingen’. Veel mensen staan in de rij voor al dat gemak, vermaak, uitvindingen en vermeende zekerheden die ze daardoor lijken te krijgen, want ze willen niet buiten de boot van gemak en vaak onzinbelangen vallen.

Met het testen op COVD 19 virus - wat zo wordt aanbevolen  - nemen ze bijvoorbeeld ondertussen  je meest persoonlijke bezit af, je DNA. Dat schijnen velen zich niet te beseffen. Als dat testen nu nut had, zou je het er voorover moeten hebben, kun je denken. Maar… bijzonder genoeg levert het testen wel cijfers van besmettingen op, maar is het ondoenlijk - zegt de GGD zelf - om de contactpersonen van een besmette geteste persoon op te sporen. De brandhaarden zijn moeilijker te vinden, roept men angstig en belerend. Of we maar nog méér gaan testen…want anders.. komt er de tweede golf! Mensen worden bang en houden juist nog meer vast aan hun eigenbelangen en gooien ook vaak kop in de wind en houden zich dan minder aan de regels van hygiëne. Als mensen zich niet gehoord voelen, ga je anarchistisch worden..

Het is al zoveel maal gebeurd dat testen over moesten, niet klopten. Er zijn mensen die 4 x getest moesten worden, maar onderwijl binnen moesten blijven omdat de ene test positief was, maar de anderen niet. Twijfel alom, dus herhalen maar! Is dat niet bizar?  Ondertussen kun je tussen de testen door mogelijk wérkelijk besmet raken. Ondertussen moet de baas wel zijn werknemers  missen en doorbetalen. De reisleider krijgt op zijn kop omdat hij niets heeft gedaan aan een verkouden passagier. Een bezoeker geeft een valse naam op bij de horeca… Hij heeft geen zin in gedoe.. Een chauffeur laat en cliënt die zegt dat hij ‘grieperig is’,  staan. Jongeren kregen eerder een compliment. Nu blijken ze een bron van infectie en krijgen ze op hun kop.  Ouders, grootouders zijn wanhopig, want hun  (klein) kinderen snotteren wat af – wat normaal is om een gezonde afweer op te bouwen - en moeten telkens weer de baas of de opvang vertellen dat ze maar weer niet komen of binnen moeten blijven voor ‘je weet nooit, want ik wil niet asociaal of spelbreker gevonden worden’ of toch naar maar wéér een zoveelste test op rij..

Zien we niet in met welke twijfelachtige waarheid we te doen hebben? Uit welke hoek waait deze geest? Van God? Wat leren we van allerlei onzinnige, bizarre maar ook heus goede en mooie omstandigheden en ideeën die voortkomen uit de regelgeving?

Gelukkig gaan meer mensen zich bezinnen. Maar laat ieder wel van zich horen? Vragen mensen wel om wezenlijke toedracht en kennis achter de schermen? Vragen mensen wel om support van God, van naastenliefde? Vragen om inzicht en hulp aan God is hetzelfde als bidden, is hetzelfde als goed doen en je mond open doen, zonder meteen maar een dwarsdenker, oproerkraaier te zijn!

Veel mensen zien ook gelukkig dat mensen welke klinkende status ze hebben, geen antwoorden hebben. Alleen wie heeft dat antwoord, de oplossing dan wel?

We kunnen roepen om een andere regering, de bevolking kan in opstand komen, maar wie gaat dan leiden? Het zal nooit goed komen…

En kijk, om dit dilemma op te lossen, hebben we toch echt iets groters nodig dan een mens. Dat is God. We hebben niet ons eigen besef van wat liefde is nodig. Dat is veel te kort. We doen en laten er toch echt te weinig voor. Wees eerlijk…

Gods liefde kan echter tot het eind gaan. Zijn liefde is het leven zelf, dat door jou, door ieder ander mens stroomt en daar de kennis achterlaat in jezelf die jij nodig hebt om sterk te zijn, inzicht op te doen en de juiste stappen te zetten. Je met alleen klein en eerlijk genoeg willen zijn om te erkennen dat jij met je lijf, je verstand, je leven het niet kunnen, niet weten en net goed genoeg zullen doen.

Maar met Gods leiding ben je ineens oersterk! Gá ervoor!! Vraag Jezus om bijstand. Je hoeft er niets voor te doen, dan goed willen doen en erop vertrouwen dat hij je leiden zal. Doe dan wat je hart je ingeeft en durf oude afgedane dingen achter je te laten en begin opnieuw. Ook een nieuwe wereld. Je draagt hem al in je!

Vragen we God om inzicht en hulp, dan kan Hij met Zijn leger geestelijke strijders (engelen en overleden goede mensen) een vlammetje van inzicht laten ontbranden in de harten van alle persoonlijke mensen die Zijn nabijheid, hulp willen. Dat kan niet als we dat zelf niet geloven en niet willen en niet kiezen en er dus ook niets mee doen!

Dat vlammetje van ware geestkracht – liefde - doet de juiste moraal en dus juiste mentaliteit groeien, waardoor vanzelf het verkeerde geen aandacht (liefde) meer krijgt en het niet meer wordt gewild. Een virus kan opvlammen en uitdoven. Wat kiezen we? angst en moeten of vertrouwen en vrij zijn…

Er blijft - als je je de tekortkomingen van jezelf, van je buren, van de politiek leiders van gezondheidswerkers, kortom van alle mensen, erkent -  vanzelf ruimte over voor het aanpakken en uitbroeden van het goede, wat oplossingen zal geven voor al onze problemen omdat je beseffende dat je zelf nooit komt tot een oplossing, dat vragen zult! Of ga je dat niet doen?

Zeg nooit dat dat niet kan, want waar mensen ZELF veranderen, verandert de wereld! Als er maar 1 mens een verandering wil, roept hij in de woestijn. Als meer mensen roepen, hoor je het beter. Als we allemaal iets bepaalds niet meer willen, dan wordt dat iets vanzelf niet meer geboden en bloedt het vanzelf dood. Als we allemaal gáán voor wat ons hart ons zegt, zal dat gebeuren en zal de wereld veranderen. Onze eigen binnenwereld  wordt als eerste nieuw. Dat is Gods wil en belofte!

De wereld wordt zodoende zoveel mogelijk ontdaan van dreigende onvrijheid, onzin, slaafsheid, armoede naar geest en materie. Zolang wij het verkeerde voeden, wordt dat verkeerde sterk. Geloven wij in schijnwaarden, schijnwaarheid, schijngeluk, schijnvrijheid, vragen we ernaar en willen we dát hebben.  Waar je dat geen aandacht meer geeft, verdwijnt het!

Er zijn nu echter wel heel veel wijze, milde mensen nodig. Maar.. het draagvlak is te klein! Daarom verandert er ook niets en gaan we een nog slechtere pijp roken dan nu het geval is, als we God niet alsnog toelaten in ons leven, dus ons hart vragen om het juiste inzicht.

God kan als enige precies dát op iemands bordje leggen wat nodig is om hem milder, liefdevoller en wijzer te maken. Dat doet God zonder dwang, zonder iemand te veroordelen en in de hoogste vrijheid. Hij heeft ieder lief! Geen mens mag gedwongen worden om dit of dat te doen of te laten. Hij moet zelf een keus maken. Wat hij dan kiest, is zijn recht! Hij  krijgt wat hij wil!

Bijna niemand staat er bij stil om raad te vragen bij God. De meeste mensen hebben geen idee van wie Hij is en dat  Zijn hart alles doordringt. Hij  doorziet alles en kent zijn papheimers van haver tot gort en kan dát in iemand veranderen wat nodig is, als iemand daarom vraagt. Zo niet, dan valt er niet veel te veranderen, omdat iemand dat immers niet wil en dus niet gelooft en niet vraagt.

Daarom hebben we geloof nodig. God  ziet dit virus – dat wij zelf hebben veroorzaakt – als mogelijkheid om er Zijn wil mee te doen. Zijn wil is méér eenvoud, méér zinvolle acties en ontwikkelingen en omzien naar elkaar en eerlijkere verdeling van geld, kansen en goed.

We zien dat mensen die vertrouwen op God erin slagen andere wegen te vinden. Ze zijn moedig, doen hun mond open, zijn niet bang en niet afhankelijk van prachtige beloften, maar ze zien de waarheid erachter en proberen anderen te laten inzien waar het er omgaat. Ze dwingen niet en protesteren – als het goed is – zonder een watje te zijn – vredelievend en zijn praktisch. De twijfelende goede mens is in voor voedende kennis en herziet zijn leefstijl of denkt erover na. Mensen gaan massaal op zoek naar iets beters.

We zien dat meer en meer mensen dichterbij boodschappen gaan doen en ervaren dat het helemaal zo erg niet is om niet uit eten te gaan voor de zoveelste keer, niet naar een  pretpark te gaan  met al die vervelende reserveringen en regelgeving. Mensen zijn soms opgelucht dat ze thuiswerken, zien soms in dat ze eigenlijk werk deden voor het geld, maar gebukt gingen onder veel lasten, verkopen hun grote luxe huis en durven het aan om met minder rond te komen. Leegstaande gebouwen worden opgeknapt en men wordt meer tevreden met minder.

Als deze tendens zich doorzet, krijgt het virus, maar ook allerlei klatergoud vanzelf geen vat meer op veel mensen, omdat eenvoud, gelukkiger en minder gestress zijn veel beter bevalt en sterker maakt, waardoor afweer wordt verhoogd.

Het hervinden van een weer natuurlijke leefstijl waarbij oog is voor de wezenlijke natuur en elkaar, is een proces dat je niet, nóóit kunt dwingen. Wél kan het door God in de harten van mensen beginnen, ook al dacht je dat dit onmogelijk is. Bij God is alles mogelijk, wat wij maar in liefde willen en in Zijn naam vragen!

Daarom heeft God gezegd Hem te vragen om inzicht en hulp, omdat Hij dan pas merkbaar in het hart kan vloeien en dáár ieder persoonlijk mens de gelegenheid geeft om te luisteren naar de adviezen die altijd goed voelen omdat ze gewoon door ieder mens als goed worden herkend, wanneer hij dit goede zocht! Ieder mens is immers in voor vrede, geluk, gelijkheid, op enige mensen na die dat perse niet willen!

God gebruikt alle dingen die mensen zelf in het leven hebben geroepen met hun egoïsme, liefdeloosheid en vooral ook onwetendheid, om er het zo goed mogelijke van te maken. Hij heeft echter onze wil ervoor nodig. God kan niet ingrijpen tegen onze wil in, want dan zou Hij dwingen. Wij zijn het zelf die de wereld kunnen veranderen. God heeft beloofd dat deze verandering komt. Hoe deze komt, ligt aan ons!

Wat er nu gebeurt overal in de hele wereld is een van de laatste pogingen van het kwaad om alsnog te overwinnen. Het is aan de mens zelf of hij voor het kwade egoïsme kiest of voor wat het goede is voor de medemens en hem zelf daardoor ten goede dient!

Laat het kwaad niet het laatste woord hebben en app, stuur, bel berichten, informeer je vrienden, durf te laten zien dat je voor liefde kiest en wees niet bang het woordje ‘God’ te noemen! Veel anderen willen dat ook, maar schamen zich of zijn onzeker. Wees sterk! Kom voor de waarheid die het leven is, op en blijf of word trouw aan je liefdevolle idealen en zie af van onzinnige tijdrovende dingen waardoor je nalaat goed te doen. Zoek je ZELF (Gods Wezen)  in liefde en bereidheid dienstbaar te zijn. Deze wereld ligt verscholen in jezelf en kun je aanboren ieder moment, wie, waar, hoe je ook was en bent!

Sonne Hoover

In het Nederlands Dagblad stond onlangs te lezen hoe men zich zorgen maakt over toenemend voedsel tekort. Er dreigen voedselrellen; zelfs een regelrechte crisis waarschuwt een VN rapport.
Het Wereld voedsel Programma van de verenigde Naties (WFP) kan nauwelijks zijn werk meer doen. De enorme prijsstijgingen van graan, rijst en maïs eisen hun tol.
De hulpverlening in arme landen met een hongerprobleem wordt onbetaalbaar. WFP gaat snijden in voedselhulp omdat rijke donorlanden waarvan het WFP afhankelijk is,
niet met genoeg geld over de brug komen om voedsel te kunnen kopen…. Andere onderzoekers stellen juist dat deze crisis zeker niet nieuw is.
Er is genoeg voedsel en we zien al 10 tot 20 jaar voedselschaarste aankomen, stellen dezen.
China en India kennen een sterk vermeerderde voedselvraag door toegenomen welvaart. Waar deze grootste landen honderden miljoenen mensen nu twee keer in plaats van een keer per dag kunnen eten,
betekent dit een aanzienlijk grotere vraag naar voedsel, aldus president Zoellick van de Wereldbank.
Dan worden er nog landen (Zimbabwe, Sudan) leeggeplunderd en zijn er miljoenen mensen op de vlucht. Zij moeten gevoed worden door internationale hulp.
In 22 landen zijn er onlusten uitgebroken, omdat de mensen geen eten meer kunnen kopen. Voor een gezin in een land als Egypte is een brood niet te betalen.
De prijs ervan is verdubbeld. En de helft van het inkomen is daar al weg aan eten…. Het is voor velen een strijd om te overleven.

In het kader van het opraken van brandstof is de productie van biobrandstof een snelgroeiende ontwikkelingstak.
We kunnen ons nog zo veel zorgen maken omtrent het milieu, maar grotere zorg die direct nodig is, is het voeden van mensen die in grote armoede leven. Weten we wel dat voor
biobrandstof uit voedingsgewassen veel land en gewas nodig is, wat ten koste gaat van de voedselproductie? Ontwikkelaars stellen dat slechts een paar procent van landbouwgrond opgaat aan biobrandstofproductie. Anderen daarentegen laten andere cijfers zien. De VS, gezien als grootste graanschuur van de wereld, wil dat over twee jaar dertig procent van de graanoogst wordt ingezet
voor bio-ethanol.

Hebben we wel bedacht dat als al onze boeren weggaan uit Nederland we straks ook te maken krijgen met voedsel tekort? Zo’n vaart zal het
niet lopen denken we. Want, we kunnen als rijk land altijd inkopen. Maar wat als Nederland een keertje zijn eigen koers gaat varen en niet meegaat in EU belang en daardoor uit de boot valt
en duur moet gaan inkopen of onder druk komt te staan? Waarom zoveel vruchtbare
grond die onder bloed, zweet en tranen is verworven en grootste trots van Nederland als ‘waterbeheerland’, onder water zetten om
watervogels meer ruimte te geven? Waarom uitzetting van lynxen, wolven, bisons, wilde paarden op grond van boeren, waar anders voedsel
op kon groeien?
Het geld trekt…….

Beseffen we wel dat wetenschappers en bedrijven die genetische manipulatie voorstaan, met als doel meer voedsel of olie te produceren, met vuur spelen, waarbij grote risico’s worden gelopen
dat er juist zeer groot voedsel tekort ontstaat, door het zich vernietigen of besmetten van gewas?
Weten we wel dat deze grote bedrijven een monopolie op gemanipuleerd zaad hebben, waardoor de gewone kleine boer gedwongen wordt duur zaad te betrekken van deze concerns?
Hoe zit het met het natuurlijk evenwicht wat ernstig verstoord of hier en daar zelfs vernietigd kan worden als er maar één natuurlijke vijand of overbrenger teveel is of
juist ontbreekt door het knoeien aan een levend wezen? Gaat het eigenlijk wel om werkelijk algemeen belang of toch
ook weer om eigenbelang en geld? Er zijn al vele voorvallen bekend van omvangrijke rampen, al is dat niet ieder bekend……

In 2007 bleef 3,8 miljoen hectare landbouwgrond leeg om overproductie tegen te gaan. Immers overproductie drukt de prijs en is niet goed
voor de markt…… Toch is er een besluit geweest van de Europese Commissie om de jaarlijks verplichte braaklegging van landbouwgrond
een keer over te slaan en zoveel mogelijk land te benutten voor graanproductie. Men stelt dat evenwel het tekort toch
niet opgeheven kan worden…..
Voorzitter van LTO (Land en Tuinbouw Onderneming) stelt dat voedselsoevereiniteit belangrijk is om sociale en economische onrust tegen
te gaan. Hoe hoog de prijzen ook stijgen, het Westen hoeft zich geen zorgen te maken omdat wij leven in een koopkrachtig deel van de
wereld. Wij kunnen altijd nog inkopen…..zegt hij. Maar wat is er nu werkelijk allemaal aan de hand?

Wij zijn allemaal geneigd om te geloven wat rapporten van de VN of wetenschappers ons zeggen. We denken dat zij het wel beter zullen weten…. Het gevaar is dat wij zonder dat we
zelf gaan onderzoeken en nadenken klakkeloos instemmen met iets wat aan de Europese Unie wordt voorgesteld of wordt verplicht.
Maar….. het meest schrijnende is, dat er in werkelijkheid geen werkelijk voedseltekort is! Er is alleen een geweldige ongelijke verdeling.
De rijke landen koesteren hun welvaart en hun overvloed en willen daar niets van inleveren.
En de burger, die wil op elk moment hebben wat hij hebben wil en wenst eerder met meer, dan met minder genoegen te nemen.
De voorraden worden groot gehouden om de prijzen scherp te houden en deze te kunnen opvoeren wanneer het werkelijk nodig wordt.
Diegene die de grootste voorraden heeft, heeft de grootste macht. Dat anderen door die ongelijke verdeling tekort hebben wordt gemaskeerd. Ieder weet dat het met alles zo gaat.
Geld houdt je ook achter de hand voor slechtere tijden. En…… alles draait om geld.

Met olie is het ook al zo. Men maakt zich druk om olie tekort in de wereld en geeft zich daarmee het recht om een land te helpen of om een
land ‘aan te pakken’, om wereldvrede te bewaren of te herstellen. Men verspilt tonnen aan olie in wapenproductie, oefeningen, missies en industrie om luxe zaken te produceren.
Is er eigenlijk wel werkelijk een olietekort? Wetenschappelijke onderzoeken en proeven hebben aangetoond, dat steenkool in zeer korte tijd gevormd kan worden.
Dat houdt in dat daar ook olie uit gewonnen kan.
Dat houdt in dat olie niet opraakt…..
Waarom wil men de gewone man de gedachte toch geven dat voedsel en olie opraken?
Wil men soms juist dat de gewone mensen dit idee krijgen, zodat zij daarmee bereid worden in te leveren of de regels tot bezuiniging
te accepteren die van hoger hand worden gegeven?
Is het niet weer de angst die gezaaid wordt, die angst en onzekerheid voeden, waardoor grote groepen mensen in de macht komen van de groten?

Wat we ook aanhalen, we zien steeds weer dat geld, voedsel, diensten, vrijheden oneerlijk verdeeld wordt.
Zolang dit het geval is zal er altijd onvrede en gebrek zijn.
Hebben we wel door dat we wel degelijk iets kunnen doen aan deze ongelijkheid?
We mopperen wel over allerlei zaken die ons niet bevallen en die we als grote bedreiging zien, maar wat zijn we zelf bereid te ondernemen?

Is het niet zo dat juist die grootste lichamen inclusief de genetische manipulatoren, de olie industrie, de milieu denktank, de farmaceutische industrie allemaal gefinancierd worden door de grote banken? Is het niet weer zo - of nog steeds - dat de sterken nog sterker worden en de zwakken nog zwakker?
Als de grote bezitters van geld, olie en voedsel hun voorraden eens werkelijk beter verdeelden en geven wat de ander toekomt, zou er geen tekort zijn!

De simpele burger krijgt de gedachte dat er tekorten zijn en begint ook te hamsteren, te genieten nu het nog kan….
Dit wordt ook gewild, want een angstig volk is buigzaam, een volgzaam volk….
Maak het volk bang om te korten die er zullen komen, oorlogen, rampen, virussen, enz. Dan krijg je als overheid, als groot concern, als machthebber makkelijk je zin.

Nederland moest bij de EU. Het zou beter zijn. Is het wel beter zo, worden de gedane beloftes wel waar of zien we dat Nederland
langzamerhand moet inleveren van wat eeuwenlang een trots is geweest:
Minder boeren en kwekers, meer natuurgronden waar geen mens in kan lopen, luxe kantoren op dure landbouwgrond. Hoezo voedsel tekort?
Boeren moeten maar naar het buitenland, willen ze boer kunnen blijven of worden. Stikstof teveel, allemaal bij boeren neergelegd. Nog meer verzwaring. Het is niet gezegd dat boeren maar groter
moeten en meer opbrengsten moeten zien te produceren.
Willen boeren dat trouwens wel, of worden ze gedwongen meer inkomsten te genereren om te kunnen voldoen aan de steeds strengere eisen die lang niet altijd meer reëel zijn te voldoen.
Wees zuinig op de boeren. Ze beheren landschap, weten als geen ander hoe het er natúúrlijk aan toe gaat in de planten- en dierenwereld. Het gevoel ervoor is hen met de paplepel ingegoten.
Het zit hen in het DNA en ze hebben er hart voor. Nederland is een boerenland. Altijd geweest. Waarom hen weghalen en wel alles importeren. Waar haalt Nederland zijn voedsel vandaan als Nederland
een keer net meer zo geliefd is en minder vooraan staat? Waarom boeren neerzetten als milieuvervuiler en hen zwak maken terwijl je er beter voor zou kunnen zorgen dat ze zich beter handhaven
waarbij de natuur niet zou worden belast en uitgeput?
Eerst moesten boeren groter dan groot. De doorsnee boer wilde dat helemaal niet. Nu moeten de bedrijven kleiner worden terwijl dat eigenlijk door het verkeerde systeem niet meer lukt!
Weg voedselproducenten uit eigen land. Nu weer het koeien dieet: Er wordt teveel eiwit gevoerd. Maar waarom eigenlijk? Om te kunnen voldoen aan een hogere productie vlees en melk.
Aan wie ligt dat eigenlijk? Is het niet zo dat de burger gewoon alles maar wil, geen idee heeft wat er voor nodig is om géén plekje, géén mankement op een gewas of product te zien,
terwijl hij niet bereid is meer te betalen voor een gezond, biologisch, diervriendelijk gehouden stukje vlees of gewas? Hoeveel voedsel wordt er niet doorgedraaid omdat de burger het
niet goed genoeg vindt ogen?
De boer wordt weggezet als grote milieuvervuiler en onmens waar het zijn dieren betreft. Maar.. we zouden hem kunnen helpen door minder eisen te stellen, waardoor hij veel beter de echte boer
die hij vast wel wil zijn, ook kan zijn! Beter voor iedereen en voor het milieu!
Nog even over dat koeiendieet. De boer mag maar een bepaald rantsoen aan eiwit, krachtvoer geven. Het zou de stikstofuitstoot verlagen. Dat klopt in wezen wel, maar dan moet er voor de boer wel
voldoende land zijn om mais, hooi, gras er vanaf te kunnen halen. Ook het weer moet hem gunstig gezind zijn. Maar wat als dat wel eens anders loopt?
De boer begon meer eiwitrijk krachtvoer te geven om productie te verhogen. Niet natúúrlijk, maar hij moest wel. Koeien hadden daarom chronisch diarree en zagen er lang niet altijd meer zo goed uit.
Ze werden zwakker. Bij voorbaat moest de veearts er aan te pas komen om de koeien redelijk gezond te houden. Zou allemaal niet hoeven, als een koe maar minder liters melk zou hoeven produceren…
Een ouderwetse boer die nog zijn groepstal had, weet daar alles van.

Het milieu staat er slecht voor. Biodiversiteit neemt af, ondanks zorg voor het milieu, aanleg van wildviaducten, speciale natuurgebieden met bepaalde biotoop, enz. Is dat de schuld van alle pesticiden, uitstoot van fabrieken, uitlaatgassen van veel te veel vliegtuigen en auto's, productie van niet afbreekbare en chemische, giftige spullen? Of is het er gewoon de tijd voor dat de natuur verandert?
Het is altijd nog zo geweest dat door tijden heen vruchtbare gronden in woestijnen veranderden, watergebieden droog werden, zeespiegel veranderde, of droge gronden veranderden in moerassen, enz.
We redeneren vanuit wetenschappelijke hoek dat het niet goed gaat met de natuur. Maar kunnen we dit allemaal wel zien en begrijpen, of de mens hier nu altijd schuldig aan is of dat het de aard van de bepaalde tijd is waarin wij leven? We zullen het nooit weten. Wat we wel weten is dat kunstmatige bemoeienis met de natuur en kunstmatige uitzettingen van dieren en onnatuurlijke liefdeloze gedragingen van de mens waaronder ook zijn hebzucht, jacht naar meer gezien moeten worden een gezond milieu tegenwerkt. Mentaliteit zal moeten veranderen. Dan zullen mensen met minder tevreden zijn en het milieu en elkaar minder belasten. Er zal dan voeding en ruimte genoeg zijn. Niet wanneer de rijken het voor het zeggen hebben en enorme oppervlakten grond voor zichzelf toeëigenen en er grote gebieden onbruikbaar worden door vervuiling.

Er is zoveel meer werkdruk, geestelijke nood, opvoedingsproblematiek, zoveel meer onvrijheid, ziekten en zwakten onder de bevolking dan ooit. We hebben ondanks alle mogelijke luxe zoveel tekort.
Innerlijke veerkracht neemt af en wie is er nu nog gezond? Er zijn zoveel meer kosten en lasten. Het leven is zo duur geworden en qua regelgeving zien we door de bomen het bos niet meer.
We zijn steeds minder vrij beseffen amper dat we slaaf geworden zijn van onze hang naar luxe.
Meer onvrede groeit omdat we iets missen, maar niet meer door hebben wát we eigenlijk missen.

Als een regering dat gemopper opmerkt, dan wordt het tijd dat ze het volk sust. Dat doet ze met het verleggen van accenten die het volk dan bezighoudt en afleidt.
Een bepaalde groep krijgt de zwarte piet toegespeeld en is de dupe. En als de slechte naam eenmaal gevestigd is, blijft deze…..
Ook als het gevolg niet goed is, moet dat maar zo zijn in de naam van algemeen belang, zo roept men.
Het is snel gedaan dat mensen vergeten zelf na te denken of hun best doen om het goede van een regel te leren kennen.
Daarbij zei een denker ooit : ‘vermaak is opium voor het volk. Geef de mensen vermaak en ze zijn rustig….’. Vermaak kan ook zijn dat er angst wordt gezaaid, waardoor
het volk slaafs de regels opvolgt. De burger wordt bezig gehouden, misschien wel met moeten zien te overleven.
De burger die onvrede ervaart en ook nog eens angstig is, heeft afleiding nodig. Vandaar de vele eigenlijk zinloze programma’s op TV, waarin ieder kan meegenieten met
allerlei persoonlijke queestes, ideeën, problemen, afvalraces, overlevingstochten, zoektochten, enz.
We blijven - als we niet oppassen - hangen in sentiment rond hoe het vroeger was, hoe goed het kan zijn, hoe slecht het kan zijn, waardoor je denkt dat het
met jouzelf nog wel redelijk is gesteld. Je hebt anderen nodig om je te spiegelen. Het houdt je wat rustig...
We laven ons aan stoere ondernemingen, zouden het óók wel willen, maar blijven ondertussen ontevreden - zonder vrede dus - in onze stoel zitten zappen.
We mopperen door zoals het Nederlanders betaamt, maar veranderen er niets mee.

We volgen nu de strijd die veronderstelt dat het geloof de grote veroorzaker is van verdeeldheid, oorlogsdreiging, van bekrompenheid,
beperking en onvrijheid, discriminatie en zelfs ‘indoctrinatie van de jeugd’. Het discriminatie vraagstuk laait op, we hebben het over privacy en beseffen niet
dat we just ontzettend aan het discrimineren zijn en vrijheid aan het verliezen zijn.
We zien dat over de gehele wereld vervolgingen jegens gelovenden of andersdenkenden toenemen.
We zien dat angst en wantrouwen jegens anders gelovenden of anders levenden toenemen.
We zien versplintering in een bevolking groeien, terwijl ieder het juist heeft over eenheid…..
Hoe kan het dat er minder eenheid bereikt wordt, terwijl eenheid juist het doel is zoals men zegt? Hoe kan het dat in onze moderne tijd
waarvan men zegt dat deze tijd vrijdenkende mensen los van dogma heeft voortgebracht, juist veroordeling jegens anderen en gelovigen toeneemt?
Dat komt denk ik, omdat er in wezen geen werkelijke eenheid die werkelijk vrede en welvaart voor ieder wil, wordt bedoeld…..
Het zijn toch weer de groten die eigenbelang laten voorgaan op het welzijn van de individuen die een volk of een groep vormen. Dit dagelijks brood is er rijkelijk.
Het echte dagelijkse brood is er tekort. We lijden honger..aan onvoorwaardelijke, belangeloze liefde en zorg.
Waarom is dit zo?

Van begin af aan van de schepping is er een strijd gaande tussen God en een van Zijn zeven geschapen hoofdgeesten, te weten Lucifer.
Je kunt dit willen negeren, maar dit is op zich al zeer onwetenschappelijk. Het kwaad ( het liefdeloze) kan immers alleen bestaan, waar een intelligentie de liefde (God dus) die toelaat. Dat het kwaad bestaat, zien we door het lijden dat we kennen.
Als er lijden bestaat, bestaat er ook een veroorzaker. Dat is de niet-liefde. Deze kracht is Lucifer die vanuit God de macht had te scheppen zoals God deed. Hij koos er echter voor om zonder God te bestaan en verder te ontwikkelen. Hij dacht zelfs méér te kunnen worden dan God. Dit kan echter nooit, omdat God de enige volmaakte kracht, macht is die bestaat. Immers Hij was en is het enige, dus had en heeft Hij alles in Zich en was en is dus ook oneindig. Lucifer zou zich wel immens groot kunnen ontwikkelen, maar zou dit altijd nog moeten doen IN God, omdat BUITEN God nu eenmaal niets anders bestaat. Het kwaad bestaat dus altijd nog eens bij gratie Gods… Daarom lijkt het ook voor de onwetende dat God Zélf soms het kwaad wil… en krijgt God dus ook vervolgens de schuld…
Lucifer kon zich dóór ontwikkelen omdat hij een vrije wil had (hoe zou hij anders hebben kunnen scheppen zoals God?)
God kon niets anders doen dan hem zijn gang te laten gaan, omdat God nu eenmaal vrijheid is en dus ook het uit Hem geschapene moest vrijlaten. Dat vrijlaten gebeurt nog steeds, zodat ook dat wat Lucifer vormt terug kan keren in de bron van Liefde.
Daarom heeft God destijds het enige plan dat er bestond in het leven geroepen, om Lucifer te doen omkeren naar een liefdevol leven.
God voegde namelijk het bewustzijn uit Lucifer samen, waardoor er een verdichting ervan ontstond. Deze verdichting, verzwaring ging voort en voort naarmate de liefde ontbrak.
Zodoende ontstond uiteindelijk de materiële schepping. Deze materie is dus eigenlijk niets dan hoogmoedig bewustzijn, afgedwaald van de volmaaktheid. Deze materie kan alleen verlost van zijn gevangenis door de TEGENPOOL in die materie weer te erkennen en te zoeken en te sterken.
Als deze tegenpool - de LIEFDE afkomstig van God - gesterkt zou worden door weer liefde te willen zijn, zou vanzelf het kwaad weer verdwijnen. De ziel van de mens als uiteindelijk en uniek wezen was een verzamelpunt voor al verder ontwikkeld bewustzijn uit Lucifer.
Deze mens was het waard - omdat hij alles in huis daarvoor had - om zijn vrije wil te gebruiken om het goede – dat hem geluk, gezondheid en welvaart en vrede zou brengen – te bereiken.
Als een mens voor die vrede zou kiezen zou Lucifer daar logischerwijze macht door verliezen. De mens zou dus zijn ziel moeten zien te polijsten door liefde toe te laten. Het boze zou er dan
vanzelf afgaan, omdat het niet meer werd gewild. Al met al zou de ziel weer meer gelijkend worden op Gods energie. Waar alle mensen zouden kiezen voor de Liefde (voor God ) zou Lucifer geen ‘aanhangers ’ meer hebben en gedwongen zijn ophouden te bestaan. Zijn ziel zou dan omgevormd zijn in bewustzijn dat weer lief was gaan hebben.
Dit was en is nog steeds Gods plan. De Liefde kan niet anders dan dit doen: vrijlaten en afwachten en (soms bittere) leerstof aanbieden
waaruit via vallen en opstaan uiteindelijk het goede gekozen gaat worden…
De mens heeft hierin dus een geweldig grote taak: Al het liefdeloze (in hem) terugvoeren tot de Bron, en weer liefde worden….
Toen na zeer lange tijd boodschappen en hulp vanuit de geestelijke wereld niet voldoende waren gebleken om de mens tot inkeer te brengen zijn liefdeloze egotripperij los te laten en het lijden
tot een hoogtepunt was gegroeid, besloot God om als mens op aarde onder de mensen te gaan leven en vóór te doen wat Hij bedoelde met het werkelijke rijk van vrede dat zou komen en dat voor ieder mens te bereiken zou zijn als je je ego - dat wat kwaad in je wil – zou verloochenen.
In ieder mens vindt het gevecht tussen goed en kwaad plaats, omdat dat nu eenmaal bij het menszijn hoort. Dat hoort nu eenmaal bij het grote verlossingsplan. Hoe zou je immers het kwaad kunnen voorkomen,
als je niet weet hoe kwaad zich voordoet, hoe het uitwerkt en hoe het voelt? Hoe zou je bewust uit vrije wil kunnen kiezen voor het goede als je niet eens zou weten of iets eigenlijk goed of niet goed is? De strijd is echter zwaar. Veel mensen sneuvelen en zijn niet tegen menige verleiding opgewassen. Verleidingen zijn al die dingen die mensen afleiden van werkelijk liefhebben en het bereiken van welvaart en vrede. Dat is nou juist wat Lucifer wil.
Kiezen voor het geld bijvoorbeeld. Kiezen voor: ‘laat maar, het zingt mijn tijd wel uit’, of : ‘als ik nu maar gewoon heb wat ik wil hebben’ zijn debet aan ongelijkheid en armoede dichtbij en ver weg.
Hoe is het gesteld met onze wil en moed om een stukje in te leveren?
En geloven we nog wel in het kwaad? Het schijnt ouderwets te zijn om hierin te geloven. De duivel is iets van vroeger. Geloven we nog wel in Lucifer, Satan, of willen we deze verwijzen naar het rijk
van fabelen, geschikt voor lichtgelovige, domme kinderlijk gelovenden, of doemdenkers ‘die er niets van begrijpen’ en ‘infantiel gelovenden’ die menen dat het kwaad overwonnen dient te worden.
Parkeren we - om maar niet gestoord te worden in verkeerde leefstijl die ongelijkheid en onvrede brengt , maar soms o zo prettig is - die kracht tot het kwaad maar niet het liefst weg ?
Triest eigenlijk dat we dan niet beseffen dat als we iets buiten ons zetten het juist kan groeien als niet de tegenkracht in onszelf wordt ontwikkeld… Die tegenkracht is liefde en waarheid gewoon doen. Niet maar blijven praten en discussiëren, maar dichtbij beginnen geeft de sterkste basis voor vrede en gelijke verdeling. Dat betekent dus bereid zijn in te leveren en tevreden te zijn.
Er is dan vrede - te- over. We moeten dan wel iets over hebben voor het bereiken van die vrede en gelijkheid. Dát staat en valt met onze eigen persoonlijke vrije wil om dát te willen en dan ook te doen op een wijze die ons persoonlijk in liefde en echtheid past en ons niet stukje bij beetje wordt opgelegd vanaf hogerhand, de regering, of andersdenkenden. Een mens dient vrij te blijven. Dat is Gods wil.
Dus de wil van de liefde….

We willen er niet aan dat de mens niet zo fraai denkt en handelt. We hebben het over: ‘ Ik ben liefde. Alles is liefde’ ‘Het gaat nu om mij’, en ‘laat alles maar op zijn beloop. Het moet gaan zoals het gaat, het is je karma of lot, het is Gods wil'. Lekker gemakkelijk!
We bepalen zelf het verloop door er liefde of liefdeloosheid in te pompen. Het is onze eigen zelfwerkzaamheid, ons eigen geloof in de dingen. Het is maar wat we willen…..Voelen wij ons verantwoordelijk of niet? We lopen allerlei seminars af om maar over liefde te leren en te horen, maar we vergeten om zelf eens gewoon liefde te gaan doen ….. en tevreden te worden.
Wanneer we eens wachten met onze vele eisen zouden we veel minder nodig hebben. De regeringen, mega bedrijven, banken, olieconcerns zouden ons dan niet meer zo kunnen
manipuleren. We zouden dan niet zo snel bang te maken zijn. Ze zouden dan vanzelf ander beleid moeten maken.
We veranderen de wereld als we bij onszelf beginnen.
Waar en wanneer beginnen we er dan mee?

Sonne Hoover

Juist in deze tijd goed om toch weer enige zaken op een rijtje te krijgen. Onderstaande is natuurlijk in het heel kort weergegeven en pretendeert zeker niet volledig te zijn. Toch al met al wel 10 pagina’s om er iets goeds mee te kunnen doen.
Ons immuunsysteem is een zeer belangrijk voor onze dagelijkse afweer. Zouden we dit niet hebben, zouden we van van alles en nog wat ziek worden. Geen ziektekiem zou geweerd kunnen worden.
Als ons afweersysteem goed werkt, kunnen we de alledaags aanwezige ziektekiemen de baas. Ze zitten op onze huid, op allerlei voorwerpen, huisdieren, in de lucht, maar ook in onze voeding. Zou je kijken naar een druppel melk onder een microscoop, zou je talloze ontzettend kleine organismen zien, die de melk maken tot wat deze is, maar ons niet ziek maken. Alhoewel het voor veel mensen een bijzonder of zelfs onfris idee is dat er levende diertjes in je voeding zitten, is dit heel normaal. Al het natuurlijke voedsel is immers levend voedsel. Door hygiëne en HACCP regels moet er voorkomen worden dat het aantal en soort van de aanwezige ziektekiemen niet wordt overschreden omdat anders de kans op ziek worden groter is. Als bepaalde bacteriën te veel in aantal gegroeid zijn, maken ze het voedingsmiddel ongezond, te oud, onbruikbaar of zelfs gevaarlijk. Vlees dat bedorven of onhygiënisch is klaargemaakt is, kan een kwalijk gevolg hebben! Uiteraard zijn niet alle organismen gevaarlijk. Zo heb je ook bepaalde bacteriën broodnodig om een gezonde darmflora op te bouwen. Dat is nodig om je voeding goed te verteren, de juiste voedingsstoffen op te nemen uit je voeding en de gifstoffen te lozen. Als je te precies bent met je voeding – ja dat kan ook! – dan wordt je lichaam steeds kieskeuriger, want het went aan de b.v. weinig bacteriën van een bepaalde soort. Als je dan ineens iets meer van dat soort naar binnen krijgt, is je lichaam meteen van streek. Daarom is het goed om natúúrlijk met je gezonde voeding om te gaan, zodat je afweer blijft houden tegen de organismen die je met je voeding mee, naar binnen krijgt!
Door verkeerde voeding- of leefstijlgewoonten heeft de gezondheid van de darm veel te lijden, wat als gevolg heeft dat veel ziekten zijn ontstaan. Het klinkt niet zo opwekkend, maar er is niet voor niets het gezegde: ‘de dood huist in de darmen’. Als je een gezonder leefpatroon erop na gaat houden, zal in principe ook de darmhuishouding beter verlopen en kunnen ook kwaaltjes of zelfs ziekten verdwijnen of duidelijk verbeteren of voorkomen worden. De allopathie doe her eigenlijk nog steeds niets mee. Een grote fout! Uiteraard is motivatie, maar vooral ook goede advisering van grootst belang. Je kunt niet altijd maar alles toepassen van goed is. Soms is er gewoon meer nodig, dan verandering van leefstijl, dus ook hier geldt: ga bij twijfel naar een arts, liefst een natuurgeneeskundige (arts), omdat deze gespecialiseerd is in voeding en alternatieve behandelingen die niet alternatief zijn in de zin van ‘vreemd, raar’, maar in de zin van ánders dan doorgaans bekend is en de héle mens van dienst zijn. alles is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ook lichaam en geest!

Een paar tips:

Antibioticum is soms nodig. In het (korte) verleden werd er te pas en te onpas een kuurtje voorgeschreven. Natuurgeneeskundigen hebben dikwijls gewaarschuwd voor de gevolgen voor het immuunsysteem en resistentie. Gelukkig schrijft men niet meer zo snel een antibioticumkuur voor. Vaak ook kun je een ontsteking met natuurlijke behandeling de baas en kun je een antibioticumkuur voorkomen. Antibioticum doodt ook de noodzakelijke bacteriën die zich in de darm op (horen te) houden. Het is van groot belang om na de antibioticumkuur pro-bioticum te gebruiken. Hierdoor wordt het door de antibioticum beschadigde darmflora (samenstelling van verschillende bacteriesoorten in de darm) hersteld en blijft het afweersysteem op pijl. Dat heeft al geleden door de ontsteking, maar ook doordat de noodzakelijke bacteriën gedood zijn. Antibioticum kan trouwens alleen bacteriën doden. Geen virussen! Er zijn veel natuurlijke antibiotica in te zetten!

Straling: We leven in een wereld waar er heel veel straling is waar we niet meer aan ontkomen. Magnetronvoedsel wordt door velen heel normaal dagelijks gebruikt. Computers, mobieltjes, zendmasten, andere elektrische apparatuur, maar ook natuurlijke straling omgeeft ons. Vroeger voelde mens veel beter de ‘slechte’ plekken (met voor de mens schadelijke straling) aan, of je zocht ze op met een wichelroede. Geen hocus pocus, maar een gezond gebruik. Je liet iemand die er verstand van had wateraders, leilijnen, breuklijnen, Hartmanpunten, enz. opzoeken en je wist dat je op die plek wel of niet je huis, je bed, je stoel, je stal voor je dieren kon neerzetten. Nu bouwen we doorgaans lukraak, want geld gaat voor. Gelukkig worden meer deskundigen (woonbiologen, stralingsdeskundigen) ingeschakeld en bouwen meer mensen bewuster hun huis om teveel aan straling te voorkomen. Ook door het gebruik van bepaalde apparatuur kan straling worden verminderd of kan deze omgeleid worden zodat je er minder door wordt belast. Mensen die er gevoelig voor zijn, kunnen last hebben van veel problemen, waaronder ook een vermindering van werkzaamheid van het immuunsysteem.
Immers cellen kunnen zich vervormen en ‘misdragen’ wat werk betekent voor het afweermechanisme. Het regelmatig, langdurig blootgesteld worden aan straling kan veel nadelige of gevaarlijke gevolgen hebben. Bekend uit onderzoek is b.v. het verband met afnemen van cognitieve functies aan de kant van het hoofd waard de mobile telefoon altijd wordt gehouden. Ook weten we ondertussen dat vruchtbaarheid van zaadcellen drastisch kan afnemen door het dragen van de mobiel in de kontzak. Dat gebeurt niet zomaar, maar… de verhitting van weefsel heeft op de lange duur zijn uitwerking. Nu roepen sommige onderzoekers dat het allemaal wel meevalt, andere waarschuwen voor de negatieve gevolgen, maar nog meer mensen beseffen dat we nog te kort te maken hebben met de negatieve effecten. Veel weten we nog niet!!! Waarom niet het zekere voor het onzekere gehouden? Een land moet op slot voor een virus maar mobiel verkeer - door allerlei straling mogelijk gemaakt - vindt men oké! Bijzonder onwetenschappelijk en zelfs gevaarlijk!

Cholesterol, vetten: Belangrijker dan je denkt is het om de juiste vetten te eten en vooral niet te weinig! Tijden lang heeft men beweerd dat je niet zoveel vet moest eten. Hersenen, maar ook je afweersysteem hebben echter vetten nodig. Er gaan al voorzichtig stemmen op dat cognitieve functies, ziekte van Alzheimer en Parkinson te maken hebben met juist vet tekort! We hebben het dan wel over de goede vetten. Harde vetten zijn ongezond. Maar de natuurlijke vetten afkomstig van planten en vlees zijn juist ontzettend nodig. Ze verlagen in principe het verkeerde aandeel van de cholesterol (LDL, VDRL) en verhogen de goede deel in de cholesterol (HDL) die het bloed juist vloeibaar houdt en plaques in de aderen voorkomt. Wist je trouwens dat Cholesterol door de Natuurgeneeskunde gezien wordt als een marker voor het feit dat er iets in het lichaam niet goed gaat? Je vindt een verhoogd cholesterol in het bloed als er in het lichaam al systeem- of welvaartsziekten aan het ontwikkelen zijn. Vroeger dacht men (en helaas nog veel te veel!) dat het hoge cholesterol - dat men vond bij mensen die overleden aan hartkwalen - de schuld was van dat hartfalen. Nee, het hoge goede (HDL) cholesterol is juist onontbeerlijk en helpt het bloed juist vloeibaar te houden onder de omstandigheden waarbij het lichaam is verzwakt en belast door allerlei gebreken! Door vet te verminderen of cholesterolremmers te geven haal je dus de noodzakelijke HDL cholesterol weg! Vraag altijd aan de arts om deze 3 vormen cholesterol te onderzoeken, zodat je weet of je echt teveel fout vet dat veroorzaakt is door harde, foute vetten afkomstig van koekjes, frituurvetten, transvetten, enz. in je bloed hebt. Soms is medicatie nodig, maar vaak is de middel erger dan de kwaal.
Men bracht de ‘becelhype’ in het leven. Dat heeft veel belangen gediend maar niet altijd die van de patiënt of de gewone burger die er patiënt door geworden is of door aan het worden is!
Nu weet men (hopelijk) ondertussen dat het niet goed is om volle vetten en oliën te mijden en kunstmatige margarine dagelijks in alles en nog wat te stoppen. We komen de werkelijke belangrijke stoffen uit de nuttige natuurlijke planten-, zaden-, notenoliën en dierlijke of plantenvetten tekort, waardoor juist eerder hersen- en hartziekten ontstaan. Het 4 x een eitje in de week (ipv vlees bijvoorbeeld) en dan wel zachtgekookt (anders is de lecithine in de eidooier niet meer werkzaam en kan deze het bloed niet meer vloeibaar houden), is een goed gebruik, evenals roomboter normaal op je boterham of er je stukje vlees in klaargemaakt. Olijf- en notenolie, beter dan zonnebloem olie en ga zo maar door. Allemaal essentiële vetzuren om er de goede hormonen, cellen ter afweer, en je stofwisseling goed door te verlopen. Harde vetten maar ook suikers zorgen voor zwaarlijvigheid maar zeker ook voor slechtere doorbloeding, plaques en hoge bloeddruk. De schade is snel gemaakt als je al een leven lang verkeerde of te weinig goede vetten tot je neemt.

Voeding omvat een groot deel van het leven. Dagelijks eet, drink je bepaalde voedingsmiddelen die allemaal zo hun uitwerking hebben op je lichaam en op je geest. Dat laatste wordt nogal eens vergeten. In de medische wereld wordt doorgaans veel te weinig gekeken naar wat voeding doet met je lichaam (en je geest) en hoe je voeding kunt inzetten ter verbetering of zelfs genezing. Er zijn genoeg gevallen bekend waarbij b.v. mensen met behoorlijke COPD genazen van het aanpassen van alleen hun voeding. Ze lieten in dat geval de vele additieven, onnatuurlijke ingrediënten, suikers, wit melen en dierlijke eiwitten weg voor een maand of vier. Ook diabeten kunnen hun bloedsuiker op deze wijze verlagen. In bepaalde gevallen kan voeding zelfs het al in gang gezette spuiten van insuline overbodig maken! (let wel, doe dit niet zonder deskundige begeleiding van een natuurgeneeskundig arts). Roken, drugs, medicatie, industrievoedsel maken je immuunsysteem zwak. Dat floreert pas goed als je lichaam je voeding goed kan verteren, opnemen en uitscheiden.
Als je lichaam belast wordt met allerlei ongezonde ‘voeding’ maakt het lichaam overuren en raakt het uitgeput en beginnen ziekten te ontstaan. Veel narigheid is simpelweg te wijten aan verkeerde en of teveel aan voeding of combinaties daarvan, wat ook nog eens helemaal niet nodig is!

Biologische voeding: Ontzettend belangrijk omdat er geen waardevolle inhoudsstoffen opgebruikt of veranderd zijn door pesticiden, of middelen die erop, erin gedaan zijn ter conservering, preventie van ongedierte, vraat, schimmels, mooi uiterlijk, handigere vorm, enz. Denk ook aan genetische manipulatie, wat allerlei gevolgen heeft. Nu al zijn er onnatuurlijke onbeheersbare processen aangetoond en zijn er gaten gevallen in de voedselketen. Dat lijkt handig en soms ook gewild en niet zo erg, maar… de mens heeft het ongeziene niet door. Daarom zullen later – maar dan zijn oorspronkelijke zaken of biodiversiteit niet meer terug te toveren - pas ernstige gevolgen kunnen blijken. Denk ook aan de macht die er is door het manipuleren. Het maakt mensen afhankelijk van een bepaalde groep. Ook is door teelt op kunstmatige grond de opname van de natuurlijke mineralen veel minder dan als gewassen in volle grond worden geteeld, waarbij ook rekening wordt gehouden met wisselteelt, waarbij de mineralen die een gewas tijdens de groei ‘in de grond stopt’ er door de andere plant er het jaar erop ‘er wordt uitgehaald’. Ook het braken (grond even niet gebruiken, maar er een groenbemester op laten groeien en deze in de grond onder verwerken) is belangrijk omdat grond het nodig heeft om te herstellen en voorraad op te doen (ook licht opnemen en niet verschralen door verbruik van mineralen en andere in de grond aanwezige noodzakelijke stoffen).
Men roept nog steeds dat bio of ‘gewoon geteelde’ voeding niet veel uithaalt. Dat is niet zo! We krijgen door lange tijd gestaag tekort aan waardevolle stoffen binnen. Zeker ook omdat medicijngebruik, veel kwaaltjes, veel stress en ongezonde leefstijl maar ook tegennatuurlijke invloeden uit onze omgeving (uitlaatgassen, fabrieksuitstoot, vliegtuigen, straling, enz.) ons belasten.
Om al deze giffen en belastende stoffen onschadelijk te maken hebben we juist veel stoffen nodig uit voeding die dit voor ons doen. Omdat we te maken hebben met drastische verhoging van gifstoffen is onze ‘gewoon’ geteelde voeding niet voldoende. Veel voedingsmiddelen worden met chemische of synthetische , soms giftige stoffen ‘beter’, lekkerder’ gemaakt. Dikwijls noemt men een stof niet schadelijk terwijl dit nauwelijks is onderzocht. Daarbij: wat men nu als oké bestempelt, blijkt over een tijdje not done te zijn! Er zijn veel belangen in het spel, waardoor stoffen toegelaten worden terwijl onderzoeken anders aantonen, of de onderzoeken niet goed en betrouwbaar zijn uitgevoerd. Ook moet bedacht worden dat geïmporteerde voeding vaak nog wel belast is met gifstoffen die in Nederland al (lang) verboden zijn! We ondermijnen dus onze afweer door te kort aan waardevolle stoffen binnen te krijgen. Bio voeding, vers klaargemaakt, zelf gesneden en vooral liefdevol en met zorg klaargemaakt doet wonderen. Een goed gebruik: bidden voor het eten en danken. Waarom? Omdat jouw intentie van dankbaarheid een bepaalde geest (innerlijke houding) vertegenwoordigt, die je lichaam en ook de voeding er beter op voorbereidt om verteerd en opgenomen te worden. Van oudsher is bekend dat mensen die dankbaar, tevreden en eenvoudig hun eten nuttigde - al kwam dit uit de vuilnisemmer of aten ze onder smerige omstandigheden - niet ziek werden. Dat heeft ook weer alles te maken met je gedachte over iets, je geloof in iets en je intentie waarmee je iets doet. Vráág je om een zegen, dan maak je in wezen de weg vrij om geestelijke energie je lichaam, je voeding te zuiveren van ongerechtigheden. Dit geloven helaas nog maar enkele mensen. Toch.. de moeite waard om je hier eens in te verdiepen. Het gaat dus niet om het ritueel, maar om de intentie die verbinding maakt met het level van zuiver liefde die alles zuivert en elektronen en dus ook cellen herschikken kan.

Medicatie: Veel medicatie is nuttig en noodzakelijk. Geweldig dat het er allemaal is. Alleen.. wordt er doorgaans synthetische, dus kunstmatige geneeskrachtige stoffen gegeven. Dat betekent dus dat medicatie gemaakt is op een chemische wijze. Het is goedkoper en makkelijker en megabedrijven hebben grote belangen. Het geld lokt.. Ook wel logisch te bedenken want waar vind je een geneeskrachtige stof in je omgeving zonder dat deze verontreinigd is. Dan moet je nog goede kennis hebben van het oogsten, verwerken van natuurlijke stoffen. Daarbij is het een kostbare aangelegenheid geworden en.. wie neemt nog genoegen met doorgaans onprettige smaak, onhandige verwerking of toediening. Kouwen op wilgenschors of hondsdraf of salie is niet meer van deze tijd vinden velen. Daarbij is er natuurlijk het feit dat inhoudsstoffen niet gestandaardiseerd zijn, waardoor werkzaamheid maar ook onwerkzaamheid of giftigheid niet altijd zijn aan te tonen. Juiste dosering kan dan lastig zijn. Natuurgeneeskunde is niet voor niets een specialisme!
Helaas zit er in een synthetisch – of ondeskundig gemaakt natuurlijk medicijn geen levenskracht, of te wel licht. Juist dat licht is weer de zuivering van veel (onnodige) schadelijke of nutteloze stoffen in het medicijn. Daarom heeft zoveel synthetische medicatie bijwerkingen. Waar een heilzame stof in de natuur in de plant, in het mineraal, in de voeding wordt opgenomen, is die werkzame stof – al is deze mogelijk licht giftig – minder giftig door de hulpstoffen die al van nature aanwezig zijn in die plant, dat kruid, enz. Juist het uit de natuurlijke omgeving weghalen van een stof doet deze sterker werkzaam worden, maar ook meer giftig, waardoor dus de bijwerkingen er - dikwijls negatief - zijn.
Veel mensen gebruiken jaar en dag allerlei medicijnen die een aanslag plegen op het lichaam, of ze nu onmisbaar zijn of in automatisme worden gebruikt, zonder check of het wel nut heeft. Veel medicatie worden bij voorbaat voorgeschreven uit zgn. bewijs van werkzaamheid, terwijl nieuwe rapporten het tegenovergestelde aantonen. Zonde als je je bedenkt dat veel dus voor niets veel geld en moeite en offers van gezondheid kost! Zoek alle missers eens op waarbij soms tienduizenden of zelfs honderdduizenden de dood vonden of ernstige bijwerkingen kregen door een eerder toelaatbaar verklaard medicijn. En nog wordt de rij van onwerkzame of schadelijke medicijnen langer (lees boek van huisarts Dick Bijl, het Pillenprobleem’}.
Omdat men in onze tijd alles ‘sneller, makkelijker, lekkerder’ wil, neemt men eerder een pilletje voor het remmen van brandend maagzuur, terwijl je ook anders zou kunnen gaan eten. Bloedsuikerspiegel kan verlaagd worden door andere voeding te nemen. Insuline spuiten zou vaak niet nodig zijn, als mensen maar minstens een paar maanden een beter dieet zouden volgen en vaak ook nog eens afvallen. Zo is er veel te zeggen over medicatie, alhoewel het een zegen is dat er medicijnen zijn. Alleen.. waarom alleen die de medische wetenschap kent? Natúúrlijke medicatie kan hetzelfde doen (b.v. natuurlijke antibioticum), maar heeft geen resistentie tot gevolg, is veel goedkoper en je hoeft niet steeds méér ervan te nemen om het werkzaam te laten zijn. Natuurlijke medicatie zet je vaak in bij een holistische aanpak. Daardoor worden en ziel en geest en leefstijl meegenomen in de behandeling. Je leert van je ziekte, gaat verbanden tussen je geestelijk mens zijn en je ziekten of problemen inzien, doorbreekt oude patronen en bemerkt vaak naast het verdwijnen of verminderen van je kwaal of ziekte dat je beter in je vel zit en meer geestelijk weerbaar wordt.
Het gevoel dat je zelf iets kan doen aan je kwaal is niet altijd makkelijk, maar geeft meer voldoening en rekent af met een onecht leven, waardoor je meer kunt zijn wie je wilt zijn. Liefde, aandacht voor jezelf doet meer dingen naar boven halen en meer kracht ontwikkelen om er meer uit te halen dan er in zit, dan je slachtoffer blijven voelen omdat je ‘er maar mee moet zien te leven’. Zelf verantwoordelijkheid is een sleutelwoord om ook je immuunsysteem te versterken.

Positieve kijk op jezelf of op het leven: weerbaarheid heeft te maken met het beeld dat je over jezelf hebt! We hebben het al een beetje genoemd. Als je anders leeft dan je bedoeld bent te zijn, ben je minder gelukkig, gaan dingen eerder fout. Dat is niet zo raar als je je bedenkt dat alles wat er gebeurt, ooit eerder ergens is gedacht, is geloofd, is gewild. Als je dus een zo goed mogelijk leven wilt, is het heel belangrijk bewust te kijken of je wel bent die je wilt zijn en wat daar aan veranderd kan worden. Dat betekent oude patronen doorbreken, nieuwe dingen verkennen, je hart goed beluisteren. Dus trainen om te horen wat je hart ergens van zegt, zelfvertrouwen laten groeien en moed hebben om opnieuw te beginnen. Vooral ook geloof in God – hoe je deze ook maar ziet – omdat jij nu eenmaal niet alles kan en weet en ook anderen lang niet altijd weten wat jij nodig hebt en zij jou nooit zo goed kennen als de Schepper van wie jij bent! Om jezelf geven, je dienstbaar opstellen met de inzet van je karakter, je aard, je talenten en je mogelijkheden. Daarbij hoort ook het afrekenen met pijn van het verleden en de fouten die er waren of zijn. Liefdeloosheid is een fout al is het door opzet, onkunde of onwetendheid gedacht, gewild, begaan of ondergaan. Opofferen van dat, waardoor je niet jezelf zoals de liefde dat in je wilt, kunt zijn, is nooit de bedoeling. Offers brengen is oké en soms nodig. Maar opofferen in die zin dat je ongelukkig wordt door het ten dienste staan van je lichamelijke noden, een ander zijn wil, machtsvertoon, eisen, verwachtingen, is liefdeloos. Je bent dan immers niet meer die gene die je bedoeld bent te zijn door de Liefde die jou heeft gemaakt. Durven te vertrouwen in dat je juist waardevol bent door wie jij van binnen van harte dus wilt zijn of worden, maakt van alles mogelijk en maakt dingen makkelijker. Mensen gaan meer voor je doen als ze merken dat je jezelf serieus neemt! God heeft gezegd en zegt dat nog steeds: ‘Eer mij als hoogste, heb Mij lief en jezelf daar vanuit en de ander zoals jij wilt dat jij wordt liefgehad’. God zegt dus: ‘doe geen concessies waar het anderen hun wil en idee over jou betreft. Je eet dan immers van 2 walletjes. ( je kunt niet God en de Mammon dienen, of te wel: je moet een keus maken: wil je de zuivere liefde doen, of die van de gebrekkige). Maak je eerder druk om wat Ik van je vindt en doe wat je weet dat ik hoop voor jou. Je vindt wat je nodig hebt in je hart. Luister en doe dat. (dat is het naar de kerk gaan). Dan geef je jezelf de gepaste liefde en heb je tijd, moeite, zin, energie over voor je medemens die erbij zal welvaren.

Ontspanning - Het bewust omkleden naar ‘lounge, relaxkleding kan een duidelijke grens aangeven tussen werk en ontspannen. Je went eraan dat je nu even niets meer hoeft en komt ook hierdoor makkelijker in ontspanning. Je kunt bewust afspreken met de andere gezinsleden of vrienden, wat je die avond, die dag wilt doen. Ieder kan zich er op voorbereiden en dan ook zijn eigen bezigheid plannen. Veel tijd gaat weg in ‘ik weet het niet, laat maar, komt wel’ waardoor je tijd voor ontspanning of lekker zelf je ding doen, eerder verloren gaat dan je je realiseert. Ook boodschappen plannen is van groot belang. Doe dan ook die boodschappen niet zuchtend, maar maak er iets leuks van! Meningen over sporten en slapen zijn verdeeld. Je zou je kunnen afvragen hoe natuurlijk het is om in de avond druk te sporten. Je lichaam kan moe zijn en lekker schoon voelen na alles uitgezweet te hebben, maar je lichaam kan ook in een ’vecht en vlucht’ toestand gekomen zijn, waardoor je de slaap niet kan vatten. Dat je hoofd leeggemaakt is van piekeren kan een goed gevolg zijn. Het beste is te bezien hoe het voor jou goed werkt. Rustige sporten zoals banen zwemmen, wandelen, yoga, kunnen net zo goed je hoofd leegmaken en vragen minder van je. De repeterende, maar rustige, gestage bewegingen kunnen er aan bijdragen dat je je over het algeheel rustiger en meer voldaan voelt. In bepaalde gevallen kan (flink) sporten in de avond nadelig werken op je energiehuishouding - dus ook op je immuunsysteem – als je al te weinig energie hebt – al voel je dit niet als zodanig – om die prestaties te leveren die je doet. Je zou kunnen laten nameten bij een natuurgeneeskundige hoe dit bij jou zit. Een boek, een film kunnen je doen ontspannen, maar de bezigheid moet dan wel als zinvol ervaren worden. Kies dus bewust je film, boek uit en ga niet gewoon maar zitten. Dat geeft geen voldoening! Wees selectief waar het erom gaat nieuws en discussies te volgen. Waarom zou je alles willen weten? Kun je er wat mee, wordt je alleen maar boos of verdrietig? Laat je niet indoctrineren, somber maken, maar kies zelf iets leuks en ontdek het plezier dat je kunt hebben om iets leuk te gaan vinden, terwijl je er nog wat van opsteekt of niet!

Zorg voor gezonde nachtrust. In de nacht rust niet alleen je geest uit, maar ook je lichaam. Spijsvertering staat op zeer laag pitje, wat niet lukt als je wakker bent, wat eet, of ook ’s avonds laat gegeten of gedronken hebt. Het beste is om na 8u niets te gebruiken dan wat thee of als het nodig is licht vruchtensap. Als je lichaam gedwongen wordt zware voeding te verteren, stoort dat de slaap en wordt het lichaam dat in de nacht tijd heeft om zich te herstellen, belast. Daardoor verzwakt het immuunsysteem. Immers, in de nacht worden de meeste nieuwe – ook witte bloedlichaampjes - aangemaakt. Zij zijn nodig voor een goed werkend afweersysteem. Kijk ook niet intens TV, doe geen inspannend werk, maar bereid je voor op de slaap door in de avond al in de ‘slaapstand’ te komen. Geen verhitte discussies of lastige zaken bespreken, maar ontspannend bezig zijn of b.v. een avondwandelingetje maken. Even bezinnen op de dag, kijken wat er prima ging en wat niet zo goed of helemaal niet en de dag bewust afsluiten en vol vertrouwen de nacht in gaan, je eraan overgeven en weten dat je veilig bent en er onzichtbare Hulp altijd is en je kan helpen. Vraag erom! Ga ervan uit. Gelóóf het!

Stemming is heel belangrijk. De ene mens is van nature een piekeraar, de ander een eeuwige optimist. Er zijn bewijzen genoeg dat de positief ingestelde mens het makkelijker redt en ook eerder onoverkomelijke problemen kan handelen, maar ook meer problemen voorkomt. Positief in het leven staan heeft te maken met je wil om er iets te maken. Je moet je een doel stellen. Welk doel dat is, heeft ook weer te maken met je opvoeding en je kwaliteit van leven. Heb je veel teleurstellingen gehad, dan denk je sneller negatief ‘dat het toch niet voor jou valt te veranderen, dat je voor het ongeluk geboren bent, dat anderen makkelijk praten hebben’, enz.. De doorzetter, de zelfverzekerde mens, de mens die zich gesteund weet door anderen, de mens die geloof heeft in een Hoogste Macht die over hem waak, kan doorsnee meer aan. Hij erkent zijn kleinheid en is daardoor groot! Hij is geen slachtoffer van een systeem, van een ziekte of van het leven op zich, maar hij weet dat hij zelf door het zoveel mogelijk uit liefde dienstbaar zijn, het meeste bereikt. Hij zal eerlijker kunnen zijn om schuld bij zichzelf te zoeken en eerder de ander het zijne gunnen, zijn plek weten en onwetendheid waardoor hij verkeerde keuzes maakte, verminderen door zelfwerkzaamheid en een juiste levenshouding. Kortom, hij heeft een goed zelfbeeld, geeft niet op en beziet de dingen positief is geduldig met wat hem niet past. en voelt zich niet alleen. Eenzaam zijn, het gevoel ergens alleen voor te staan is fnuikend voor een positieve ontwikkeling. Mensen die terneergeslagen, teleurgesteld zijn, wrok hebben, haat dragend of jaloers zijn, hebben doorgaans veel meer problemen (en veroorzaken deze ook meer) en zijn eerder ziek. Ze zullen bij negatieve gesteldheid eerder hun problemen en klachten wijten aan de wereld dan aan henzelf. Onderzoeken tonen aan dat geestelijke en lichamelijke afweer bij negatief ingestelde mensen niet sterk is. Positieve houding en houden van moraal, waarden en normen in het kader van dienstbare liefde waarborgen altijd nog een meest goede kwaliteit van leven, wat er zich ook overigens afspeelt. Niet alles is immers te voorkomen! Ook de meest optimistische zachtaardige lieve mens kan veel moeten meemaken.

Vasten, detox. Het is bekend dat we doorsnee teveel en te vaak eten. Vooral ook gebruik van tussendoortjes is heel gewoon geworden voor veel mensen. Het is een luxe verschijnsel, al hebben veel mensen dat niet eens (meer) in de gaten. Voor het lichaam is het stressen om steeds maar hapjes ipv geregeld een maaltijd te verteren. Steeds tussendoor iets eten put het lichaam uit. Zeker ook het immuunsysteem, want het lichaam heeft amper tijd om tot rust te komen, zich te herstellen. Eigenlijk is een lichaam vaak continue bezig, wat niet moet. Ook ’s avonds laat het nodige eten is niet goed. Een lichaam komt vanaf 20u in de avond in ruststand. Als het lichaam dan nog van alles moet doen, is er weinig energie over om te helen. Dat herstellen doet het lichaam in de nacht. Als je dan ook nog slaapmedicatie neemt, in de nacht eruit gaat om iets te eten, komt er van dat herstel niet veel. Daarom staan mensen niet uitgerust uit en beginnen ze moe de nieuwe dag. Als dit jaar en dag zo gaat, dan is het niet vreemd dat er zich een ziekte openbaart. Vaak een ziekte die al in aanleg was, maar die slapend gebleven zou zijn, als het lichaam daar sterk genoeg voor geweest zou zijn om die latent aanwezige ziekte niet manifest te laten worden.
Af en toe een maaltijd overslaan of minder zwaar en ingewikkeld laten zijn, zou verstandig zijn. Daarbij natuurlijk ook in de avond geen zwaar te verteren kost nemen. Eerder zorgen vooral voor vaker hetzelfde patroon en dezelfde voeding! De laatste jaren is het mode om zoveel mogelijk heerlijke, bijzondere gerechten te maken. Maar… dat is niet altijd goed voor het lichaam. Een lichaam dat sober gevoed wordt met vaker dezelfde soort voeding, haalt meer uit zijn voeding, heeft er minder moeite mee om de voeding te verteren en.. als je geen keukenprins of prinses bent, scheelt het je ook nog veel gedoe, zorg en tijd en onkosten! Ze zijn er niet meer zo veel, maar de mensen die altijd hetzelfde aten en nooit ‘iets vreemds’, geen tussendoortjes namen, maar tevreden waren met wat er oeverloos in de tuin groeide, het vlees nuttigde van hun mogelijk maar enkele koe, varken, schaap of kippen, misschien met regelmaat als extraatje hun sigaartje of glaasje jenever genoten, waren dikwijls tot in hoge ouderdom gezond. Ze hadden eenvoud, dankbaarheid en namen wat er was. Geen eisen, maar hardwerkend en daarna genieten van de welverdiende (korte) rust. Kortom werken, rusten, geen ‘rare’ overbodige (nutteloze, liefdeloze) dingen en sober eten. De gezonde eenvoudige mentaliteit, de eenvoud van het gewone, maakt een mens sterk.
Hij kon het ook hebben als het eens wat minder was. Hij was soepel, kon zich aanpassen, was niet vies van iets dat minder lekker was. Wat je had was goed! Voor het immuunsysteem is zo’n leefstijl heel gunstig.

Eenvoud, lichamelijke arbeid en rusten in evenwicht, plooibaar, dankbaar en nemen zoals het valt, maken dat het lichaam door het vaak zware werk goed ontgift wordt, de vetten goed gebruikt en er voldoende tijd is voor herstel omdat er niets teveel of teveel overbodigs en er geen kunstmatige, dus onnodige, fabrieksmatige voeding gegeten werd. Vlees was een luxe. Ook dat was een pluspunt. Daarbij was het vee dat geslacht werd nog gezond. Geen antibioticum, hormonen en boordevol medicatie. Met hygiëne was het niet altijd goed gesteld, maar doorsnee was de mens minder bevattelijk. Hij ging eerder ‘op’ aan het doorsnee wel heel zware leven (alles was handwerk) op zich, dan aan zijn voeding. Nachtrust had hij niet veel nodig. De geest was alert door de eenvoud van leven en soepelere, meer dankbare houding. Doorsnee had de mens geloof in Goddelijke leiding en voorzienigheid. Dat maakte hem een soort afhankelijk in positieve zin. Wat hij niet begreep of kon oplossen, hoefde ook niet. Er kwam wel een oplossing. Misschien zo gek nog niet gedacht…
(Sap)vasten (doe dit niet zonder begeleiding) kan het lichaam verlossen van overtollig vet, maar ook van jaren opgestapelde gifstoffen. Ziekten kunnen door een goed uitgevoerde (niet te korte of afgebroken) kuur worden voorkomen of genezen! Veel mensen overleefden de grootste ellende op deze manier..

Vlees is lekker voor wie wil, maar wordt doorsnee teveel gegeten. Ook een luxeprobleem. Goed vlees is biologisch en afkomstig van dieren die minder stress en geen kunstmatigheden hebben gekend. Vlees duurt lang voor het verteerd wordt. Voor veel mensen is vlees een aanslag op het immuunsysteem. Niet alleen het vlees nuttigen is de schuld, maar vaak de overmaat van allerlei voedingsstoffen door elkaar en combinaties. Afvalproducten blijven vaak hierdoor te lang in de darm. Het te ‘ingewikkeld’, teveel, te vaak eten is debet aan gezonde darmflora wat een grote belasting inhoud voor het afweersysteem. Waardevolle voedingsstoffen passeren vak de darmwand minder goed of vaak helemaal niet meer omdat de darmwand niet meer goed kan opnemen door al die belasting uit verkeerde of teveel of te vaak aan voeding die verwerkt moet. Het eiwit van vlees is voor veel mensen lastig te verteren. Vroege was dat niet zo. Nu wel. Dat komt mede doordat de mens zijn lichaam is gedegradeerd tot een zwak aftreksel van wat het was toen de mens nog natuurlijk in het leven stond en nog beter wist dat de mens een gééstelijk wezen is.
Vlees in de volgorde van vis – gevogelte – lam – rund -varken- wild – schaal/ schelpdieren is doorsnee meer gezond naar ongezond.
(Gezonde, niet verontreinigde) vis is veel beter te verteren, er zitten meer waardevolle stoffen (omega 3 olie). Varkensvlees is minder goed te verteren. Er zitten ook meer belastende stoffen in (zoals histamine) die meer kans op b.v. allergieën geven. Daarbij is varkensvlees afkomstig van een zogeheten ‘onrein’ dier. Onrein in de bijbel (hier in is al de advisering rond voeding in grote lijnen gegeven) iets dat voor de mens ongezond is! Dat is niet voor niets zo! Varken, schaaldieren en wild bevat bepaalde zeer kleine diertjes die men aanvankelijk niet herkende (en nog is er strijd over) als levend organisme (trichomonen) die een menselijke cel kunnen doen muteren en zelfs kunnen ontwikkelen als kankercel. In de bijbel is daarom al aangegeven hoe dit vlees bereid moest worden. Dit om die organismen – waar je niet anders kon dan dit vlees te eten – onschadelijk te maken. In de bijbel staan soms bijzondere dingen die de wetenschap afdoet als onnuttig, onwaar. Helaas heeft echter de wetenschap of mening ander geïnteresseerd mens niet in de gaten dat zij iets nog niet begrijpen, maar dat wat in de bijbel staat altijd waar is, al hebben ze het nog niet onderzocht of.. is de waarheid nog niet duidelijk omdat men iets te letterlijk opvat waardoor de geestelijke betekenis wordt gemist! Op grond van kennis uit de oorspronkelijke boeken (inclusief de apocrief verklaarde boeken) zou de mens met goede wil de wijsheid kunnen herkennen en zijn leven ernaar inrichten.

Vleesvervangers zijn goed als je vegetarisch wilt eten, maar ook hiermee moet je uitkijken. Je kunt wel vezelrijk willen eten omdat men roept dat dat beter is voor de darmwerking, maar veel mensen kunnen die vezels al lang niet meer goed verteren. Je zult de darm moeten reinigen en een ander voedingspatroon moeten aanleren, wil je ook vezels weer beter kunnen verwerken. Dat is iets wat vaak vergeten wordt. Soja in allerlei producten kan ook nadelig zijn, omdat met veel soja veel plantenhormonen binnen komen. Dat kan ervoor zorgen dat ook om deze reden het immuunsysteem belast wordt. Ook hier geldt weer: weet wat je doet. Teveel of te weinig is nooit goed!
Gewassen, kruiden, vruchten zoals vlierbes, framboos, blauwe bosbes, zwarte bes, tomaat (lycopeen, antioxydant), broccoli, rode of groene paprika, champignons (bevatten vitamine D, belangrijk voor weerstand), knoflook, ui (selenium (ontstekingsremmend, antibacterieel), tijm, oregano, kaneel (verminderd vermenigvuldiging bacteriën), kurkuma, pompoenpitten (zink voor aanmaak witte bl. lichaampjes), zijn enkele belangrijke natuurlijke medicijnen om er je natuurlijke afweer mee te verhogen. Laat je informeren als je nieuwsgierig bent waarom dat zo is. Het heeft ermee te maken dat ze bacteriën doden of de groei ervan remmen, zelfs virussen kunnen doden of verzwakken, koorts kunnen verlagen (zonder dat je deze wegneemt), je weerstand verhogen door meer witte bloedlichaampjes aan te maken, het lichaam te voorzien van anti-oxydanten die ervoor zorgen dat schadelijke stoffen beter kunnen worden opgeruimd of onschadelijk gemaakt kunnen worden.

Drink dagelijks een liter water met een uitgeperste bio citroen. Het kan het lichaam helpen om de afweer te versterken. Daarbij helpt het om het lichaam meer basisch te houden ipv verzuurd. Door al die verzuring (vlees, industrievoedsel, additieven, suikers, witmelen, zuivel, verkeerde vetten) lijdt het immuunsysteem. Kijk maar eens op de lijst van voedingsmiddelen die helpen om het zuur-base evenwicht in je lichaam te herstellen. Als je meer eet van de groep basisch vormende voedingsmiddelen, zul je mogelijk zelfs verlost kunnen worden van enkele kwaaltjes en zul je je beter gaan voelen.
Ook over de hoeveelheid vocht die je moet innemen per dag zijn de meningen verdeeld.
Wat duidelijk is, is dat een gezond mens zelf het beste kan bepalen wat goed voor hem is. Er bestaat geen gemiddelde mens. Voor jou kan 3 liter prima zijn. Voor een andere veel te veel. Zo is het met alles. Zijn natuurlijke behoefte zal de goede zijn. Let wel: een natuurlijk levend gezond mens kan beter zijn maat weten, dan iemand die ongezond is en onnatuurlijk leeft. Zo is het ook met iemand die (veel) medicijnen gebruikt of ziek is. Voor hem geldt dat het nodig is om de gifstoffen afkomstig uit medicatie, voeding of zijn ziekte zo goed mogelijk uit het lichaam te spoelen. Voor veel mensen is het aantal vocht teveel en kost het menigeen juist veel energie! Daarbij is het van belang dat je niet zomaar de aangeprezen watersoorten nuttigt. Als je immers veel drinkt is het van belang waar je dat water vandaan haalt, wat er in zit. Dat kan behoorlijk verschillen per streek of merk. Je immuunsysteem is gebaad met helder water. Er kunnen voedings- en afvalstoffen in opgelost dus vervoerd naar en van cellen. Waar beter transportmogelijkheden zijn, komen stoffen beter op de bestemming. Dat kost het lichaam minder energie. Schoon water geeft het lichaam energie. Water is immers op de keper beschouwd niets anders dan licht! Bedenk ook dat gezond grondwater doorsnee helaas al teveel hormonen en synthetische gifstoffen in zich heeft. B.v. stoffen uit de anticonceptiepil, de urine van vrouwen die dit gebruiken, hormoontherapieën, chemotherapie, enz, en andere medicatie die in het grondwater zijn terechtgekomen. Deze stoffen kunnen er niet altijd meer uit verwijderd worden. Ook zijn deze stoffen vaak oorzaak van (aangeboren) gedragsproblematiek, maar ook van problemen met seksualiteit (gevoel niet in je lichaam te passen, transgenderproblematiek, enz.)

Supplementen: De vitamine C in een citroen of sinaasappel is is veel te weinig, maar goed, beter wat dan niets. 6 sinaasappels eten doe je niet zomaar… Makkelijker is het dan om een tablet te nemen. Extra vitamine C inname is van belang, maar er moeten dan ook de nodige co factoren aanwezig zijn die die vitamine goed kan omzetten, bewaren, en benutten. Een lichte verkoudheid, stress, maar ook roken vragen meer vitamine C dan je met 6 sinaasappels ( dan bio, want in de gewoon geteelde sinaasappelen zit veel minder vitamine C) binnen zou krijgen! Men roept wel dat we genoeg binnen krijgen, maar dat geldt pertinent niet voor de doorsnee mens die niet bio eet, van alles door elkaar eet, belast is met allerlei kwaaltjes, medicijnen gebruikt, gestrest is door een onnatuurlijk leefpatroon en mogelijk ook nog eens niet zo happy is, leeft in een omgeving met veel uitstoot, dus blootgesteld wordt aan uitlaatgassen, straling en andere milieufactoren.
Er zijn veel soorten in omloop. Duurdere zijn niet altijd beter. Dat geldt voor veel supplementen. Supplementen moet je niet zomaar nemen, maar laat je goed voorlichten. Vitamine C wordt (terecht) vaak geadviseerd om veel redenen. Bedenk wel dat het belangrijk is dat je een natuurlijke en niet synthetische vorm Vitamine C (of ander supplement) neemt. Ook de soort chemische verbinding is van belang. Afhankelijk daarvan kunnen stoffen minder goed worden opgenomen, hun doel voorbij gaan (omdat cofactoren die opname of omzetting mogelijk maken ontbreken), of soms lastiger uitgescheiden worden en b.v. orgaanschade tot gevolg hebben. Ook de combi’s van supplementen is specialisme. Niet alles is dus ‘baadt het niet, schaadt het niet’.

Koorts wordt tegenwoordig meteen onderdrukt. Het beste is juist om die koorts er te laten zijn. Koorts verbrandt juist het virus of de bacterie, maar dan wel op een natuurlijke manier. Het lichaam heeft het zelfs nodig om zelf de vijand te belagen. Anders kan ze het de volgende keer helemaal niet meer. Hoe meer je koorts onderdrukt, des te eerder iemand juist ziek en ook zieker wordt! Vaccins geven om maar niet ziek te hoeven worden is vaak een verkeerde insteek (tenzij het hard nodig is uiteraard!). Voor het merendeel van de mensen is het om de haverklap nemen van paracetamol normaal geworden. Veel mensen kunnen er zelfs niet buiten. Ik wed dat ook het placebo effect aanwezig is. Het paracetamolletje kan dan wel pijn of bepaalde ongemakken wegnemen of ook koorts verlagen, maar het is beter om het lichaam zelf te laten werken. Als soldaten nooit een strijd uitvechten worden ze lui en zijn ze niet meer alert op de vijand. Deze is hen dan snel de baas.

Vaccins: levende virussen komen direct in de bloedbaan. Het immuunsysteem dat anders via opname van virussen of bacteriën via de huid, longen (inademen), mond (maagdarmkanaal) genoeg mogelijkheden heeft om deze belagers onschadelijk te maken, wordt nu gepasseerd. Het immuunsysteem moet dus ‘ineens’ afrekenen met het ingespoten virus. Daarbij zitten in de vaccins zeer veel gifstoffen, al noemt men dit niet en heeft men al wel e.e.a. verwijderd. Toch blijft een vaccin een regelrechte belaging voor het afweersysteem. Vaak wordt je wel even ziek na een inspuiting, al heb je dat soms niet door, of blijk je ‘ineens’ een bepaalde kwaal, gedragsverandering door te maken. Veel vaccins zijn gerelateerd aan het op latere leeftijd ontwikkelen van systeemziekten. Er zijn harde bewijzen, maar de vaccinlobby wil er klaarblijkelijk helaas niet van weten. Menig arts is ook nog steeds niet goed op de hoogte van de grote nadelen die vaccins dikwijls met zich meebrengen. Autisme, maar ook psychiatrisch problematiek kan te wijten zijn aan vaccins. Ook achteruitgang van cognitie, hersenvliesontsteking kunnen wel degelijk gevolg zijn van vaccins. Er zijn genoeg gevallen bekend van kinderen die 100% gezond waren, maar na de inenting verstandelijk en of lichamelijk beperkt werden of andere klachten overhielden. Overal wil men risico’s vermijden, maar wat betreft vaccins horen we hier niet veel van… Dat vaccins er zijn voor de noodzakelijke (risico) gevallen is geweldig mooi, maar beter is het om preventief bezig te zijn en het immuunsysteem sterk te maken en te houden. Waarom zou je gezonde mensen inspuiten voor iets dat je waarschijnlijk nooit zult krijgen. Ieder moet uiteraard vrij zijn te beslissen wat of hem het beste lijkt. Laat je echter goed en eerlijk voorlichten en durf af te wijken van standaard procedures en protocollen. Inenten mag nooit verplicht worden. Er is teveel schade aangetoond, al is nog maar een topje van de ijsberg in verband gebracht met ziekten en allerlei geestelijke en lichamelijke problematiek, kort na of soms wel pas 20 jaar na de inenting!
In geval van virussen zal groepsimmuniteit het belangrijkst zijn, omdat immers daardoor in enkele jaren het virus minder impact zal hebben. Er zullen offers voor gebracht moeten worden. Dat gebeurt telkens weer als er een nieuw virus rondwaart. Het is een natuurlijk proces van nodige ontwikkeling en weerbaarheid. Een natuurlijke leefstijl zonder angst en gezond vertrouwen is van groot belang! Het menselijk ras zou sterker zijn als kinderziekten weer doorgemaakt zouden worden en de gezónde wil en dienstbaarheid goed ontwikkeld zouden worden. Goede opvoeding is ontzettend belangrijk. Belang van holistische kijk op opvoeding wordt nog niet voldoende gezien en geïmplementeerd.

Zonlicht, buiten! De allerbeste remedie voor welke kwaal of ziekte dan ook is: naar buiten, zonlicht opdoen! Tegenwoordig ‘moeten’ we kapjes op vanwege verontreinigingen of de angst ervoor. Zonlicht geeft ons kanker. We krijgen zelfs tijden mee waarop we kunnen zonnen. Veel mensen nemen het zekere voor het onzekere en willen meteen maar helemaal rond het middaguur wanneer we de meeste zonlicht hebben, niet meer naar buiten. Angst is een slechte raadgever. Met dat we veel binnenwerk hebben, zijn we niet meer zo goed bestand tegen zonlicht, verbranden we eerder. Uitkijken is uiteraard prima en… niets overdrijven! Waar een mens echter dankbaar genietend zijn zonlicht opslurpt na gedane arbeid en men geen negatieve intentie heeft (!?) zal deze niet zo snel huidkanker ontwikkelen. Veel mensen hebben tekort aan Vitamine D, met minder psychische weerbaarheid, maar ook gebrekkig immuunsysteem als gevolg! ‘Vroeger’ toen men niet veel medicatie had en nog veel dingen niet had onderzocht, wist men wel (nog) dat als je ziekelijk was of ’een bleekneusje’ je naar buiten moest! Denk aan de sanatoria in het bos, aan zee, in de bergen. In de bijbel wordt het dagelijks buiten zijn aanbevolen ‘om geestelijk en lichamelijk gezond te blijven’. Het lijkt een te simpele remedie te zijn voor de ‘intelligente’ chaos van de moderne tijd waarin wetenschap het alleen voor het zeggen lijkt te hebben en spiritualiteit zoveel minder aandacht krijgt.
In de natuur groeien en leven allerlei wezens die allemaal weer hun geaardheid en soort bewustzijn hebben. Ze stralen – of je dit nu gelooft, voelt of niet – bepaald licht, een bepaalde energie uit, die inwerkt op het gestel en het gemoed van de mens. Alles wat leeft is immers bewustzijn. Al die soorten bewustzijn maken en houden de mens gezond. Omdat we amper meer een natuurlijke natuur hebben en er veel verontreiniging is en natuurlijke natuur überhaupt schaars geworden is, valt het niet mee om ‘bij te tanken’ in de natuur. Een ruigte voelt heel anders dan een glad gazon. Er gaat een heel andere sfeer vanuit. Zo voel je je in een berkenbos heel anders dan in een beukenbos. Het is goed hier eens op te letten en te leren voelen of te herontdekken wat de natuur met je doet en kan doen! Dus.. naar buiten toe! Een mens is een lichtwezen. Hij bestaat uit licht en heeft licht nodig. Kunstlicht is iets, maar soms ook heel schadelijk. Kunstlicht, binnen zijn mag nooit in de plaats komen van buiten en zonlicht, wat mensen er ook van zeggen. Als je niet meer naar buiten kunt, is dat erg genoeg. Dan moet dat maar aanvaard worden en kun je erop vertrouwen dat er ergens wel een compensatie zal zijn die je mogelijk niet kent. Maar zolang je kans hebt, is het bijna een plicht om buiten te zijn! Bedreigende ziekten, insecten, schimmels, bacteriën of virussen krijgen alleen de kans als er een voedingsbodem voor is. Geef daar dan geen ruimte voor, maar zoek eenvoud, ritme, regelmaat, reinheid, dankbaarheid, dienstbaarheid en geloof in liefde. Ruim het overtollige weg. Wil het ‘teveel’ niet meer, versober je bestaan, waardoor je minder geld nodig hebt, minder gestrest wordt door minder eisen, dus meer tijd over hebt voor je medemens en je je beter kunt ontspannen en dus beter kunt toekomen aan bezien wie je werkelijk wilt zijn. Je hebt dan steeds minder nodig en kunt makkelijker verleidingen weerstaan, waardoor nutteloze of verzwakkende factoren of acties zullen kunnen worden vermeden. Je zult minder slaaf worden van materie en foute overtuigingen (fout is altijd liefdeloos) waardoor je meer vrij wordt en gezonder zult zijn naar lichaam een geest.

Probeer iets van wat hier staat te overdenken, uit te proberen, uit te zoeken en laat je adviseren voor mensen die je kunnen helpen bij het ontwikkelen van een betere leefstijl waardoor je afweer geestelijk en lichamelijk gezien zal toenemen! Dit is maar een grof topje van de ijsberg. Er is veel kennis hierover, maar kijk uit voor fanatisme, gezweef en het perfect willen doen. Liefde voor jezelf, geduld met jezelf maar ook vertrouwen in je eigen goede hart dat je de weg wijst, weten dat je nooit alleen bent, en geholpen wordt waar je het vraagt en van harte wenst, helpen je een meer evenwichtig mens te maken dat met beide benen op de grond zich kan sterk maken tegen allerlei belagers, of het nu gaat om ‘lastige’ mensen, problemen, ziektes, virussen of gifstoffen.

De mens die 100% zou weten dat hij een geestelijk wezen is, dat God door hem werkt en zich 100% laat leiden door het zuivere dat God in hem wenst, is amper kwetsbaar en kan zelfs (levens) bedreigende ziekten weren of overwinnen. De mens gelooft hier niet meer in, is angstig en onzeker geworden. Hij heeft echter nog steeds de potentie om geloof in het goede te laten groeien! Hij hoeft er alleen maar zijn beste best voor te moeten willen doen! De rest – wat hij niet kan en weet – zal hem erbij gegeven worden. Dát is liefde! Daarom heeft een mens liefde nodig om gezond te zijn.
Waar mensen falen, is er altijd nog DE liefde!
Sonne Hoover

We zijn het flink zat. We hebben geen zin meer in onvrij zijn, maar voelen het ons nog wel. Veel mensen zijn nog erg bang en roepen om volhouden, al nekken de regels velen.
Voor anderen lijkt de ergste narigheid verdwenen. Ze krijgen weer moed. Gaan weer naar buiten toe en verademen. Vrijheden zijn toegenomen. Er mag weer gesport, kinderen gaan weer naar school. Allemaal dubbele regels met dubbele gevolgen. Wat doen we toch met de opa die zijn kleinkinderen niet mag zien, maar wel voor de klas moet staan? Wat doen we met de sporter die zijn zweet en speeksel loslaat op de mat, waar de volgende weer vrolijk op springt en kinderen die niet te dicht bij elkaar mogen komen om de bal af te pakken?

Zijn het werkelijke vrijheden, of zullen deze schijn vrijheden weer aanleiding gaan geven voor toch meer draconische maatregelen omdat we gaan zien dat e.e.a. niet met elkaar te rijmen valt? Zal in de chaos niet juist dat kunnen gaan doorgezet worden, waar we bang voor zijn? Juichen we te vroeg of zal alles overwaaien?

Vaccin makers hebben en strop. Er zijn te weinig mensen die als proefkonijn kunnen dienen. Dooft het virus nu vanzelf uit of komt het door de isolatie en afstand? Nee, zeggen wetenschappers. Er is geen verschil aan te tonen. Eigenlijk zijn alle drastische maatregelen dus voor niets geweest, zegt een Israëlisch rapport.

Veel ellende, bedrijven kapot, mensen radeloos, families verdeeld en uitgeblust.., allemaal voor niets? Zijn de beleidsmakers dan zo dom dat ze zich deze gevolgen niet hadden kunnen bedenken? En.. ze bedienden zich toch van de beste, gerenommeerde wetenschappers? Hoe kan er dan zulk wanbeleid gevoerd worden, want dat is het toch als iets niet blijkt uit te maken en mensen er wel door kapot gaan? Waar is de ethiek in deze kwestie.
Is het soms de bedoeling dat ons gedrag wordt veranderd?

Even een paar zaken op een rijtje.
We wassen, wassen en wassen maar.. vroeger deden we dat nooit zoveel. In griepperioden bekeken we gewoon even of we ergens wegbleven of wat voorzichtiger deden als we een griepje niet konden gebruiken. Niemand had het over extra maatregelen. We weten het nu wel: Eerder 9000 doden door griep. Geen actie ondernomen. We waren bezig met ander politieke vraagstukken. Nu zijn er op dit moment nog geen 6000 doden in Nederland door Corona Covid 19 ondanks alle zeer beperkende maatregelen. Hoe kan dat, als dit virus zo vreselijk gevaarlijk is?

Vroeger veegde je je schram af die je opliep door het klimmen in bomen en bouwen van vlotten. Nu weten heel veel kinderen niet meer hoe het is om een bluts op te lopen en er mee om te gaan, want veel is gevaarlijk geworden. We zitten liever binnen. Bacteriën liggen op de loer en zijn oer gevaarlijk geworden. In plaats van ons huis schoon te houden en een gezonde leefstijl te hanteren, krijgen we allemaal allergieën en gaan naar de dokter die ons moet redden. Roep om inenten wordt sterker, nu onze kinderen verzwakt dagelijks binnenblijvend niet meer bestand zijn tegen veel natuurlijke dingen van het dagelijkse leven.
De arts, de overheid is er wel om ons beter te maken.
Zelf immuniteit opbouwen en leren doorzetten bij tegenvallers is veel enger en onnatuurlijk geworden. We willen wat lastig is niet, maar beseffen niet dat we juist door onnatuurlijk gedrag veel meer ellende over onszelf heen roepen.
Heel dubbel allemaal. We vinden het onnatuurlijke goed, makkelijk en lekker en het natuurlijke eng fout en ziekmakend.
Allemaal dingen waardoor ons natuurlijk gedrag is veranderd. We zijn zwak en bangelijk geworden. We beschermen onszelf niet meer, maar willen beschermd worden tegen van alles en nog wat. We beperken ons steeds meer in plaats van dat we vrij worden. Ook gedragsverandering.

Men heeft het over ‘de onzichtbare vijand’. Deze moet bevochten worden met ‘elkaar’. We horen niet anders. Maar… over welke vijand hebben we het hier eigenlijk? Het lijkt alsof vanzelfsprekend het Corona Covid 19 virus wordt bedoeld. Maar is dat zo?
We hebben het erover dat we ‘elkaar helpen in nood’. Dat ‘saamhorigheid groeit’. Dat er zoveel mooie, goede, hartverwarmende initiatieven zijn. Die zijn er ook. Maar… zijn deze mooie dingen niet mogelijk ook tegelijkertijd de zoethouders waardoor we de ernst van de zaak en het doel niet inzien? Geldt hier ook weer niet dat je eerst complimentjes maakt om daarna de harde werkelijkheid te tonen?

EVENT 201 was een oefening okt. 2019 in New York waarbij alleen zeer hooggeplaatste personen bij aanwezig waren. Er werd een pandemie gesimuleerd. Het fictieve virus had de naam CAPS (Coronavirus Associated Pulmonary Syndrome). Niemand had eerder van dit virus gehoord. Heel toevallig brak enkele weken erna het Coronavirus uit in Wuhan, China.
Misschien is het virus er per ongeluk nu uitgebroken in een tijd waarin alles bij elkaar lijkt te komen.
Is de tijd volgens een bepaalde groep rijp niet zo zeer om veiligheid te verhogen, maar om het gedrag van mensen nog wat meer te veranderen?

Dat is zo vreemd nog niet, want ook de milieuschade, het klimaatvraagstuk wordt geweten aan verkeerd gedrag van de mens. Dat klopt wel, want de mens wil teveel. Hij is amper meer tevreden. Er is zoveel wat hij kan en wil genieten. Maar toch blijkt uit onderzoek dat niet de gewone man zo vervuilend bezig is - evenals de boeren dat niet zijn – maar het wel de zeer grote, machtige mammoetconcerns zijn die zorgen voor de vervuiling, grote ongelijkheid en macht.
Men weet dat wel, maar op de een of andere manier moeten burgers de broekriem aanhalen en schijnen de grote bedrijven door te kunnen gaan met hun vervuilende bezigheden en worden zij gesteund omdat zij onmisbaar zijn voor de gezonde economie. Ze worden zeker ook belast met milieumaatregelen, maar waar het erop aan komt, is die belasting niet zo groot als dit voor de gewone man en de kleine bedrijven is.

Sinds de opkomst van de industrie, al lang geleden, is er veel ellende in de wereld gekomen. Er kwam veel welvaart door alle snelle ontwikkelingen, maar ook door grote wantoestanden, armoede en groeiend verschil tussen rijk en arm. Het moest sneller, goedkoper en méér.
Machines vervingen mensen.
Eigenlijk zouden we kunnen zeggen dat de WO1 en WO2 hier mee te maken hebben gehad. Zonder onvrede en sociale misstanden zou men niet rijp geworden zijn voor bepaalde ideologie.
Zo ook nu. Door toename van angst op vele fronten, grote geestelijke nood, ongelijkheid en armoede en toename van macht van het grote over het kleine, afnemen van geloof, verharding van mentaliteit, is het menselijk gedrag al behoorlijk veranderd. We roepen om ander beleid.
We zijn de samenleving een beetje beu.

Doe er nog een schepje bovenop, verwijt de gestreste bange burger die ook zijn genietingen niet kwijt wil dat hij schuldig zal zijn aan grote sterfte en hij wordt mak als een lammetje. We zien dat het anders moet en zien geen oplossingen meer voor de huizenhoge problematiek.
Het virus komt op tijd…
Al langer weet men dat er een bepaalde groep is die meer macht wil. Globalisering, geen cash geld meer, 1 kaart met erop alle gegevens, biometrisch paspoort, verplichte apps om iemand te kunnen volgen, vaccins die het antwoord moeten geven; alles digitaal, onder mom van beter, handiger, makkelijker… en veiliger. Op naar één wereldlijk digitaal systeem. Toch 666, getal van het beest, waar de bijbel al van sprak?

We zijn ondertussen al lang gewend aan de streepjescode, scannen van boodschappen, digitaal zaken doen, online winkelen, chipknip, -tig kaartjes in je portemonnee, sneller internet. Eerst angstig en ook verzet. Toen het er toch allemaal kwam, gingen we er aan wennen, want we zagen toch wel het belang ervan in.
Ons gedrag is veranderd.
We vinden nu veel al normaal, waar er éérst er de angst voor was.
Zo gaat dat met alles. Eerst verzetten, bang zijn voor het nieuwe en dan voor je het weet, vind je iets normaal zonder dat zich iemand bewust afvraagt of dat normale wel goed is en… waar dat toe leidt.

Alle uitvindingen hebben iets goeds, maar kunnen ook heel liefdeloos gebruikt.
Zolang er liefdeloosheid, egoïsme, macht willen hebben in de wereld is, zal een vinding dus altijd goed en niet goed gebruikt worden. In die zin is het helemaal niet vreemd om vraagtekens te zetten bij bepaalde ontwikkelingen, zoals nu ook.

Op dit moment is de burger bang en kruipt hij angstig in zijn schulp. Zeker als hem verweten kan worden dat hij anderen kan benadelen, wil hij zijn best doen. We beginnen elkaar te verwijten dat we niet goed bezig zijn. Het ene kamp zegt: ’graag nog meer maatregelen’. Het andere kamp zegt: ’graag minder maatregelen’. Al met al wordt er dus verdeeldheid gezaaid.
Dat zorgt ook weer voor gedragsverandering.
We moeten uitkijken dat mensen niet tegen elkaar worden opgezet.

We krijgen complimenten of standjes als kleine kinderen. We houden ons ‘keurig aan de regels’
of worden gezien als onverantwoordelijke onruststokers die alles bagatelliseren uit onkunde.
Hoe komt het dat de groep mensen die niet bang is voor het virus nu aangevallen wordt en als onverantwoordelijk wordt gezien? Mogelijk omdat men schermt met zo deskundige wetenschappers, waarbij de randwetenschappers weggezet worden als te lichtgelovig, complotdenkers. We weten evenwel dat de regering niet goed geïnformeerd wordt. Ze bedient zich immers van bepaalde wetenschappers die uit een bepaalde hoek – namelijk uit de hoek van bepaalde grote eigenbelangen – adviseren.
Hoe democratisch is dat? Hoe eerlijk is dat, terwijl dus de groep kritische mensen aangevallen wordt? Ze worden dan meteen als aanhangers van domme complottheorieën bestempeld. Maar zonder allerlei bijzondere zaken die overal inderdaad rondwaren, is het voor ieder toch wel te zien dat je aan allerlei tekenen kunt zien dat er iets niet klopt? Je hebt er geen geloof in ufo’s of aliëns voor nodig om te zien dat er iets groots aan de hand is dat veel mensen dreigt te beperken.
Schimpen en schelden geeft ook gedragsverandering.

Mensen willen van nature goed doen. Die goede wil zit in ieder mens. De mens die wat meer volgzaam is, zal eerder de heersende opinie volgen omdat het meer in zijn aard zit te volgen. De meer mondige mens wordt snel lastig gevonden. Hij durft meer ‘out of the box’ te denken, zoekt overal zijn kennis en laat eerder van zich horen en stuurt daarmee ongemakkelijk de heersende plannen in de war. Ze moeten daarom in diskrediet gebracht worden.
Ook dat gedrag hoort bij de menselijke natuur. Zwak maken wat je bedreigt…

Er is een plan bedacht – achter de schermen natuurlijk – waarin men beschrijft hoe je een volk tot verandering van gedrag kunt bewegen. Houd iemand bezig met leuke dingen of leidt hem af met zaken die urgent zijn, aandacht nodig hebben om te overleven, maak iemand bang, indoctrineer iemand met sterke herhaaldelijk op je inbeukende niet meer te negeren info via de media die ook weer wordt gestuurd door mensen met bepaalde belangen en.. men gaat het geloven en zal meer volgzaam zijn uit angst of moedeloosheid. Je gaan het opgeven. Ook verandering van gedrag.

Iedereen praat elkaar na. Ga eens in gesprek met je medemensen en dan zie je dat het snel gebeurt
dat je eigen mening staat en valt met de mate van risico dat je durft te lopen. Ook weer heel logisch.
Allerlei belangen worden verdedigd of… aangevallen.
Zo probeer je de andersdenkende te verzwakken. Waar je eerder hoogstaand kon denken kun je nu vervallen in meer dierlijk denken. Ook weer verandering van gedrag.

We zijn allemaal heel blij met de positieve effecten van een lockdown en afstand bewaren: schonere lucht, meer eenvoud, vindingrijkheid, lieve initiatieven om de risicogroep en benadeelden op te peppen en te steunen. Fondsen, nieuwe werkvormen, enzovoorts.
De grote nadelen laten zich nog niet zo zien. Die komen later pas in beeld als de rek eruit is. Maar… zou het niet zo zijn dat dan ook tegelijkertijd de mooie effecten weer uitdoven? Dan komt alles in alle heftigheid tegelijk bij elkaar. Komen we er dan nog uit?
Nu zien wel al dat de files weer komen. Is dat uit angst om het openbaar vervoer te mijden of is de mentaliteit toch nog niet veranderd en vallen we weer terug op onze gemakzucht en onze gewoonten? Is het ook weer een menselijk gedrag dat we snel alle pijn weer vergeten zijn? En wil men ons doen geloven met het voorhouden van een vette worst dat alles wel beter wordt, dat de pijn weer wegebt? Ook weer inspelen op de menselijke veerkracht?

We weten ondertussen dat cijfers niet kloppen. Mensen uit IC’s die zijn overleden, staan te boek als coronaslachtoffers. Maar is bekend dat in veel gevallen de verkeerde behandeling debet is aan veel overlijdens? Iedere medicus weet dat morfine en 3 weken lang in eenzelfde onbeweeglijke houding, zwakke conditie tezamen voor trombose en embolieën kunnen zorgen, waardoor veel mensen overlijden aan hart- of herseninfarcten. Waar moeten we nu bang voor zijn? Voor Corona of voor de maatregelen en de behandelingen? Worden we zwak en goedgelovig als we bang gemaakt worden voor de ziekte als we maar goed geholpen lijken te worden? En is die hulp wel de juiste? Is dat allemaal wel nodig?

Ieder zegt: ‘niemand kent dit virus. We moeten het leren kennen’. Dat kan niet als we geen groepsimmuniteit kunnen opbouwen als we allemaal binnen zitten. Waarom beschermen we niet alleen onze oudere zwakkere - als zij dit zelf ook zo in vrijheid en weldenkendheid kiezen – mensen en laten we dan maar op hoop van zegen de gezonde mensen de maatschappij aan de gang houden?

Aandacht ligt allemaal op de ziekenhuizen en de artsen die overbelast zijn. Men neemt de maatregelen allemaal om de piek uit de IC’s weg te houden, zegt men.
Ieder zegt: ‘niemand kent dit virus. We moeten het leren kennen’. Dat kan niet als we geen groepsimmuniteit kunnen opbouwen als we allemaal binnen zitten. Waarom moet ieder binnen blijven en beschermen we niet alleen onze oudere kwetsbare ouderen - als zij dit zelf ook zo in vrijheid en weldenkendheid kiezen – en laten we dan maar op hoop van zegen de gezonde mensen de maatschappij aan de gang houden?
Geeft e.e.a. niet een vertekenend beeld van de ernst van het virus en maakt de onlogica in veel regels dat mensen niet onverschillig worden omdat ze het gevoel hebben niet serieus genomen te worden of verkeerd worden voorgelicht?
Het maakt wantrouwend.. Ook dat heeft weer een verandering van gedrag tot gevolg.

Wat men ook als doel stelt, hoe men ook denkt, mensen worden bang, moedeloos, raken opgebrand, onverschillig en gaan het opgeven.
Zeker als mogelijk zich een volgende piek of een lastige (ander) dilemma aandient.
We worden dan gelaten en zijn dan maar ten einde raad in voor draconische maatregelen waarvan we niet eens door hebben dat men er ondertussen mee bezig is om deze door te voeren. En waar er iets van doorschemert, haalt men ineens de domme complotdenkers erbij die onrust veroorzaken.
Mogelijk roept men om nog meer en strengere maatregelen, allemaal toch weer uit angst en moedeloosheid, maar ook om niet gestoord te worden in het idee dat iets bepaalds waar en goed is.

We zijn – als we niet uitkijken – bezig om elkaar met een scheef hoofd aan te kijken.
In plaats van - of dank zij - alle mooie initiatieven wordt mogelijk een klimaat geschapen voor wantrouwen, achterdocht, indoctrinatie, partijvorming, verdeeldheid en nog meer verharding.
Deze verkilling werkt echter vaak harder door in de maatschappij dan het zachte gelijkmoedige. Kijk naar de kliklijnen, roep om hardere straffen voor wie zich niet aan de regels houdt, roep om tracking systems en hardere maatregelen. Ook gedragsverandering.

Men roept dat men het virus lijkt te beheersen. De eer wordt aan de wetenschap en de politiek gegeven. Of - en nu komt het - is er toch een kracht die sterker is dan het kwaad, maar die nergens bij naam wordt genoemd?
Zo gaat het vaker..
Maar is dat niet de kracht van geloof in het goede, dat altijd nog weer sterker is, als er maar voldoende mensen zijn die in vrede van zich laten horen, niet bang zijn om uitgemaakt te worden voor lichtgelovig, complotdenker of onverantwoordelijk?

Misschien is het tijd om weer te zoeken naar de wezenlijke kracht die mensen – of ze nu voor of tegen iets zijn - kan verbinden. Het is de kracht van liefde die alert, sterk, werkzaam, vindingrijk, dienstbaar, daadkrachtig, eerlijk en hoopvol maakt.

Die kracht is het goede in de mens dat ook benadrukt mag worden.
Dat betekent dus niet juist niets doen, maar actief waakzaam zijn en aan de kaak stellen wat niet goed lijkt of niet goed is.
Dat meningen daarbij verdeeld zijn, is niet te voorkomen. Maar waar men vrijheid voor ogen heeft – wat een belangrijkste aspect van liefde is – zullen uitersten een middenweg vinden.

Zo kunnen dan angst, twijfel, onvrede, onverschilligheid, tweestrijd, boosheid, gelatenheid, verzwakking, moedeloosheid veranderen in vertrouwen, zekerheid, daadkracht, eenheid, versterking moed vinden. Deze eigenschappen geven het juiste en benodigde inzicht om welk probleem dan ook, op te lossen. Verschillende meningen en visies kunnen dan náást elkaar staan en niet tegenover elkaar. We zullen dan eerder het goede in iets of iemand naar boven halen, waardoor het kwade vanzelf afzwakt.
Snode plannen vinden alleen doorgang als er een voedingsbodem voor is.
Gedrag valt te veranderen. Zeker. Laat het dan ten goede zijn en niet overhellend naar gedrag geboren uit angst en verdeeldheid waardoor de grootste onvrijheid zal ontstaan.
Eerlijk blijven zeggen wat je er van vindt, niet bang zijn om de waarheid naar boven te krijgen, vertrouwen op de kracht van de liefde in welk mens dan ook doen allerlei bedreiging afzwakken.
Dat heeft ook gedragsverandering als gevolg.

De weg naar een nieuwe wereld begint bij niet bang zijn, maar alert zijn op wat het kwaad wil en waar dat op kan vasthechten.
Zolang je zegt dat dat kwaad niet bestaat of wel mee zal vallen, kan het groeien op zoveel angst en ongenoegen.
Waar ergens geen basis meer voor is, kan het ook niet groeien.
Wil je dat iets niet groeit? Dan moet je het ook niet voeden.
Het signaleren, het aan de kaak stellen is goed en ook nodig, al zul je er geen eer voor krijgen
of zelfs beschuldigingen over je heen krijgen.

Het donkere licht geven doe je door het te beschijnen.
Niet door het te veroordelen of te bevechten.
Het donkere heeft alleen licht nodig.
Zo wordt het donker licht, merk je het op en zul je er niet over struikelen!

Duisternis verdwijnt niet door het nog donkerder te maken.
Donkerte verdwijnt door licht sterker te maken.

Gods licht is eindeloos groter en machtiger dan het licht van welk mens dan ook.
Daarom moet je over alles Gods licht – het licht van ZUIVERE liefde - laten schijnen.
Wij zaaien zaadjes. Licht doet het groeien.

Wij kunnen niet alles laten worden. We kunnen wel alles rondstrooien waarvan we denken dat het goed is. Anderen pakken het op via ‘toevallige’ ingevingen en door ‘toevallige’ gebeurtenissen geraakt worden, alert gemaakt zijn en.. aan het werk gaan.

Wij wikken, God beschikt. Anders gezegd: we proberen allemaal vanuit een bepaalde intentie het goede sterk te laten worden in woorden en daden. Gods licht werkt via geestelijke impulsen vanuit de hele informatiesoep die wij rondstrooien dát er érgens het goede door gebeurt. Wij hebben de verantwoording om in een zo zuiver mogelijke intentie dat te denken en te doen, waardoor de juiste inzichten en lessen op de juiste plaats in de juiste tijd worden geleerd.

Hoe meer mensen uit liefde iets beogen, des te meer God heeft om er iets goeds uit te laten worden. Hij heeft ons nodig. De mens is schepper van zijn toekomst.

Ook uit deze crisis kan het goede komen. Er moet dan wel voldoende draagvlak voor zijn.
De gewone mensen om ons heen bewust maken, is het beste wat we kunnen doen. Het wereldwijde web van digitalisering zal ons gevangen kunnen nemen en houden en op den duur werkelijk onvrij kunnen maken. Datzelfde web kan ons ook moeten loslaten als je de mazen van het web maar kent. Kennis geeft macht. Kennis uit liefde geeft de werkelijke kracht om te voorkomen dat je gevangen wordt in onvrijheid.
God heeft het laatste woord, maar wij mensen moeten kiezen wat we willen.

Sonne Hoover

Grondrechten beperken – vrijheidsbeperking – Worden we onvrij?

Er ligt een wetsvoorstel rond ‘deelgezag’. Dat houdt in dat je naast de ouders een derde persoon gezag moet, kan geven over je gezin. Iemand dus die met de ouders meekijkt en… beslist.. Dit met als doel probleemgezinnen beter te begeleiden en toezicht te hebben waar nodig. Maar… In hoeverre gaat dit stilletjes ook gelden voor ‘normale’ gezinnen waarbij het goed gaat, maar overheid bijvoorbeeld iets anders wil? Het lijkt niet zo’n probleem, maar in deze tijd waarin aan de grondrechten wordt getornd en we rechten kwijtraken is dit wel een belangrijk iets.

Het verbod op smalende godslastering is al een tijdje geleden geschrapt. Men gaf als reden destijds (2013) dat wetten die aparte bescherming bieden aan bepaalde gelovigen niet passen in het idee van gelijke behandeling, een grondrecht. Ongewenste uitsluiting van gelovigen, haat zaaien, voorkomen van verstoren van openbare orde zijn voldoende geregeld in andere wetsbepalingen redeneert men (kamerdossier 32203). Men wil het artikel echter nu weer terug. Er wordt toch weer waarde gehecht aan de bescherming die artikel 147 van het Wetboek van strafboek tegen smalende godslastering bood. Anderen noemen het schrappen van artikel 147 juist ‘een zegen voor het publieke debat en de vrijheid van meningsuiting’. Ook wil men artikel 137 enigszins aanpassen. Dit handelt over belediging.

Men wil vaccinatie verplicht stellen, zeker als de kritische ondergrens van 90% ingeënte burgers niet meer wordt gehaald. Hiervoor is het nodig om grondrechten te beperken. Immers dat mag, want het gaat om algemeen belang stelt men. Dat vindt men een even groot – lees groter – belang dan blijkbaar het recht op leven, recht op onaantastbaarheid van het lichaam, recht op godsdienstvrijheid, vrijheid van levensovertuiging en het gelijkheidsbeginsel, genoemd in de grondwet. (lees rapport Nivel, dec. 19, AMC Amsterdam). Als dit grondrecht wordt beperkt is het gevolg echter niet te overzien. Algemeen belang, dus ook staatsbelang staat dan voorop!
De individu is dan niet meer vrij, kan dan overal gevolgd en beperkt. Alleen al op deze grond.

Is het nu verstandig om te tornen aan de grondbeginselen die altijd bescherming hebben geboden?
Is de gewenste wijziging niet een verkapte kruistocht tegen alles wat met geloofsovertuiging of individuele vrijheid te maken heeft? Er zal een grote groep mensen zijn in de maatschappij voor wie het zeer pijnlijk is als grondrechten worden gewijzigd.
Moeten we bezorgd zijn?
In het klimaat van gewenste vrije meningsuiting, het opkomen voor het ‘niet meer indoctrineren van kinderen met bepaalde geloofsopvatting, omdat het hen onvrij zou maken’, het steeds scherper worden naar elkaar toe, het scheiden van geloof en politiek en verkilling van allerlei waarden en normen kan aanpassing van de grondwet leiden tot grote nadelige, zelfs ernstige ontwikkelingen.

Welke omstandigheden rechtvaardigen eigenlijk het beperken van grondrechten?
Als er sprake is van ‘algemeen belang’. In het kader van vaccineren stelt Commissie Vermeij (2018, Parool) dat wijzing van de wet mogelijk moet zijn en er algehele vaccinatieplicht moet komen als de vaccinatiegraad onder de 90% daalt. Men stel dat de ondergrens moet worden vastgesteld door de overheid, ook als dit niet mogelijk blijkt op grond van medische wetenschappelijke grond!!
Op welke grond dan wel? En.. waarop en door welke (belanghebbende) groep wordt die ondergrens bepaald?

Er is al veel gaande inzake wijzigingen van de grondwet. Maar beseffen we wel waar het om kan gaan? Referendum is al weg. Belangrijk middel tot inspraak dus verdwenen. De zaak ‘uitbreiding van discriminatie gronden’ en ‘recht op eerlijk proces’ is ook in behandeling. Men wil een preambule bij de grondrechten dat Nederland een democratische rechtsstaat is. Ook wil men een constitutionele verankering dat Nederland een EU lidmaatschap heeft. Het gevaar hierbij is wel dat dan twee derde moet instemmen als een wet, verdrag dat de EU wil, in strijd is met onze grondwet. Wel weer een hekel punt. Toch immers weer een stapje dichter bij het weglaten van essentiële zaken die vrijheid waarborgen, want is dit ons bekend? Je wordt er niet op geattendeerd, of leest er snel overheen… zeker als je moe en gestresst bent en elkaar niet makkelijk meer kunt zien..

Er is nog een adder onder het gras. Vaccinatie kan men weigeren op grond van geloofsovertuiging. Het zal dus lastiger zijn om inenting te weigeren om geloofsredenen. Dat is ondertussen ook ouders al lastiger gemaakt. Het was tot nog toe een escape voor wie geen inenting wil. Een magere dan wel, maar goed, je kon je er op beroepen. Bij wijziging van de grondwet - die trouwens al kort geleden is aangepast in Denemarken en Engeland - zal ook dit recht verdwijnen. Beseffen we wel wat dit inhoudt?
Veel mensen roepen: ’wat maakt dat uit. Wordt het niet tijd voor liberalisering?’
Vreemd is evenwel dat mensen zo bang zijn voor niet gevaccineerde mensen, als zij zelf wel gevaccineerd zijn. Er is dan toch geen risico??

Groot gevaar is, als men toestaat dat kindercentra zelf kunnen bepalen wat hun beleid is inzake toelaten, weigeren van wel/niet ingeënte kinderen, dat de kans van uitbraken juist kan worden vergroot. Niemand, voor- of tegenstander zit hier op te wachten. Toch wel weer een handvat om er de vaccinatieplicht juist om door te voeren..

Je zou kunnen zeggen dat er sprake is van discriminatie waar men stelt dat ieder kind gevaccineerd moet worden omdat niet ingeënte kinderen risico vormen voor de groep kinderen om medische redenen niet gevaccineerd kunnen worden. Want het is toch vreemd dat dan ieder maar moet worden ingeënt waarbij het grondrecht van vrije mening aangetast is, terwijl die andere groep geen beperkingen krijgt opgelegd.
Je zou dan kunnen bedenken wat er mogelijk is om dan deze risicogroep op ándere manieren te beschermen.

Ook het invoeren van de regel dat ouders gekort worden op de kinderbijslag is mogelijk, zegt de commissie. Want.. algemeen belang staat voorop. Nadelen zouden zijn dat controle, handhaving lastig is en veel ouders onder armoedegrens zouden kunnen belanden, wat ook allerlei nadelen tot gevolg zou hebben. Toch even nog de vraag: waarom toch geen enorme bekendheid geven aan gezonde voeding, gezonde leefstijl waardoor je immuunsysteem zal opknappen en je veel beter een ziekte kan handelen of zelfs voorkomen! Dat zou veel meer geld en leed uitsparen. Waarom hier geen aandacht voor terwijl de wetenschappelijke bewijzen er liggen dat er allerlei verbanden zijn tussen denken, doen - dus leefstijl - en gezondheid, preventie ziekte en torenhoge kosten en leed?

Maar een app op je mobieltje wil men wel graag om zich beter te kunnen wapenen tegen Corona COVID 19. Met een app op zak, ben je echter vogelvrij. 60% van de mensen zeggen voordat ze weten wat de app allemaal beoogt, kan en als doel heeft, het hen een goed idee lijkt om de app te installeren. Bijzonder hoe mensen met hun vrijheid omgaan! Het moet allemaal snel, leuk en handig. Zo wordt het ook voorgeschoteld, maar ondertussen zitten we voor je het weet vast aan een app die je overal volgt. Met welk doel? Om onze bewegingen gade te slaan, om de massa in toom te houden? Ongewenste ideeën te voorkomen? Lijkt dit niet op politiestaat achtige praktijken?
We zeggen eerst snel ‘ja’. We zijn bang gemaakt en willen graag weer uit onze huizen mogen. Juist nu komt men aan met een app. Maar… dáárvoor hadden we de 5G masten nodig!! Weten we dat wel? En deze zaak was al lang gaande, nu komt ‘ineens’ de app, als er ‘ineens’ een bijzonder ‘agressief’ virus langs komt. Het lijkt een beetje op ‘complot denken’. Of moeten we hier helaas toch eens naar kijken en minder goed van vertrouwen gaan zijn? Waar gaan we heen?

Waarom wil men eigenlijk verplichte vaccinatie? Om Corona COVID 19? Je kunt nu een vaccin maken uit het virus, maar het oorspronkelijke virus is al lang weer gemuteerd over een jaar. Het gemaakte vaccin is dan dus weer onbruikbaar of beschermd minder dan men wil.. Er zal voor een ’nieuw’ virus aan het eind van dit jaar, weer een nieuw vaccin gemaakt moeten worden. Dat geldt voor alle virussen en entingen daarvoor.
Beseffen mensen wel dat er altijd een lange periode van testen vooraf hoort te gaan – om veiligheidsredenen – voordat een vaccin op de markt gebracht wordt?
Nu denkt men in al in september wel het vaccin op de markt te hebben binnen een paar maanden! Ook in het kader van algemeen welzijn?

Zijn er andere belangen? Want waarom wil men verplichten, grondwet wijzigen, apps installeren, risico’s op volksgezondheid nemen en verdeeldheid zaaien door er een vaccin door te drukken? Is dat alles de ernst van het Corona COVID 19 virus waard? Vreselijk al de doden die te betreuren zijn. Vreselijk ook al die beperkingen en angsten, financiële nood, maar ook verdeeldheid tussen mensen die aan het groeien is! Hebben we dat al door?

Zou het kunnen dat men door een verplicht vaccin het door bepaalde groepen felbegeerde biometrisch paspoort kan worden ingevoerd, waarop is vermeld dat je gevaccineerd bent, wat je een vrijbrief geeft of toegang te hebben tot concerten, vliegvelden, overheidsdiensten, hulpverlening, banken, enz.? Zou men omdat al die pasjes ondertussen wel heel lastig zijn, dan eindelijk die ene pas kunnen verwezenlijken met als vervolgstap - als je er dan toch aan gewend bent - dan toch maar een vaccin met daarin allerlei info via nanotechnologie, waardoor je 'gelukkig' meteen overal bekend bent, meteen overal toegang hebt, nooit meer je gegevens niet meer bij je hebt. Wat zou dat besparen denkt men aan administratieve rompslomp. Klopt. Maar... wat als je je niet wilt laten vaccineren? Dan ook geen toegang meer tot welke voorziening dan ook? Zo'n vaart zal het niet lopen denkt men. Maar... ze zijn er al wel mee bezig en.. voor je het weet is het zover. Is het niet onze taak om onszelf maar ook onze kinderen voor dit mensonterende te beschermen? In 5 jaar kan er heel veel veranderd zijn. Zelfs veranderingen waarvan we eerder niet durfden te denken, kunnen dan feit zijn..

Zou het zo kunnen zijn dat men juist gewild of ongewild mensen wil verdelen in twee kampen? Is er dan immers niet een kans op groeiende onrust en ook escalatie die ook weer beslecht moet worden met vast wel weer meer beperkende maatregelen, waarvoor nu al een klimaat geschapen wordt?
Voedingsbodem voor hardere aanpak, meer betutteling is mogelijk als mensen bang gemaakt worden, in de war raken en radeloos worden omdat ze zien dat er allerlei bestaansrechten gaan verdwijnen..

En dan nog de vraag of de harde aanpak wel terecht is, omdat immers onder de Coronaslachtoffers alle mensen vallen die met welk Coronavirus dan ook – dus ook het gewone Corona griepvirus – besmet waren en niet alleen met het nu heersende zo gevaarlijk geachte Corona COVID 19 virus?
Cijfers geven onjuist weer en statistieken worden opgebouwd uit twijfelachtige gegevens rond sterfte aan ‘alleen’ Corona COVID 19 virus, of is er sprake van sterfte aan een ander virus uit de Coronafamilie zoals elk jaar het geval is. Daarbij wordt niet juist gedocumenteerd of iemand aan zijn al heersende zwakke gezondheid, ziekte of kwalen overleed of wezenlijk aan het veel besproken virus.
Er wordt geen juist beeld gegeven door eenzijdige informatie rond het (vermeende) gevaar van CoronaCOVID19 virus. Lijk dit een beetje op indoctrinatie?

Maar waarom, als je ontdekt – dat als je je er goed induikt en jezelf op de hoogte brengt van de voors en na’s - dat dingen soms heel anders liggen, zaken uit hun verband gerukt worden en er onontkoombare verbanden met en belangen uit de Farmaceutische Industrie, hiërarchie van gevestigde wetenschap en politiek liggen.

Ook de roep om meer regelgeving of misdaad te voorkomen, meer blauw op straat, meer vrijheden voor de politie, zwaardere straffen maakt mogelijk dat men in raakt voor aanpassing van grondrechten. Helaas wordt dan over het hoofd gezien dat er (later) ook andere – maar dan ongewenste – gevolgen feit zullen zijn.
Deze gevolgen zie je dan pas, mocht er een meer verharde, autoritaire regering of beleid komen. Men zegt al snel het goede vertrouwend en goedbedoelend dat het zo’n vaart niet zal lopen..

De regering kan wel bepalen dat er niet meer samengeschoold, beledigd, gevloekt, gescholden mag worden - of juist wel als hen dat uitkomt, binnen moeten blijven, afstand moeten houden, - maar zolang we zelf dwingen, intolerant zijn of de baas willen zijn en overtuigd zijn van ons eigen gelijk, wordt het nooit wat.

Het is altijd weer het tekort aan liefde, eigenbelang wat er speelt….als wij door wetten gedwongen worden om niets meer te zeggen, alles maar te ondergaan en daarmee verdeeldheid juist laten groeien.
De antikracht wil niets anders dan verdeeldheid. In dit klimaat wint immers de grootste schreeuwerd, de brutaalste, de meest harteloze, dwingende, radicale personen.
Als we dit niet willen, zullen we ons eigen hart moeten laten spreken en zonder angst moeten gaan staan voor onze (geloofs-) vrijheid. We zullen daarmee macht ontnemen aan dat wat ons gevangen houdt.
Zo heeft dan verdraagzaamheid, geloof in de waarheid en dienende zorg voor elkaar - via welk geloof via welke visie dan ook – het laatste woord.

Tip: kijk eens op www.petities.nl. Misschien kun je hier iets mee doen?

Sonne Hoover

Het verhaal dat Noach een ark bouwde en zodoende de zondvloed overleefde, is algemeen bekend. Toch even een opfrisser:

DE ZONDVLOED
Noach woont in Hanoch het land van de laagte. Het volk is daar onder leiding van koning Lamech helemaal van God en Zijn leefregels afgeweken en vervallen tot de grootst mogelijke misdaad, verval van zeden en moraal. Het volk kan niet meer voortleven, want het is ieder voor zich en niemand is er voor de ander. Daarom is er een enorme uitbuiting, misbruik, en machtsvertoon. Wie daar niet in mee wil, wordt gedood. God ziet dit aan en heeft al jarenlang via wijze mensen gewaarschuwd dat er iets moet veranderen. Mensen luisteren niet en lachen de boodschappers uit of vermoorden hen.
Op een bepaald moment geeft God aan Noach opdracht om een grote boot te bouwen. God kiest Noach, omdat Noach de enige mens is die nog leeft zoals God dat had gezegd en had aanbevolen. Noach woont in de woestijn. Het volk lacht Noach uit, want.. water is in geen velden en wegen te bekennen. Hoezo een boot bouwen? Noach stoort zich er niet aan. Hij bouwt de boot, ark genaamd. Noach zorgt ervoor dat van alle dieren die daar wonen mannetje en vrouwtje aan boord gaan en dat er voor alle dieren voldoende voer is, evenals er voldoende eten voor zijn gezin is. Hij sluit de luiken op gezag van God en het gaat regenen 40 dagen en nachten lang. Ook onderaardse wateren zorgen voor een enorme stijging van de waterspiegel. Pas lang nadat het regenen is gestopt, zakt het water en stuit de ark ergens op het gebergte Ararat. Noach wacht tot het droog is en krijgt opdracht de nieuwe wereld te bevolken. De dieren bevolken de aarde en Noach wordt stamvader van de wereldbevolking.
(Dit verhaal van Noach is te vinden in de Bijbel, Genesis 6-9. Hoe de aarde door de eerste mensheid is bevolkt is te lezen in De Huishouding van God – Jakob Lorber (stichting Nieuwe Openbaring)).

UITLEG
Noach: de mens van goede wil, die God kent en wil luisteren naar God en zo ook leeft.
Woestijn: het leven in een vruchteloze, droge omgeving waar de liefde is uitgedoofd. Niets groeit er. Anders vertaald: in de woestijn van het hart is er geen liefde meer en groeit er geen leven meer. Al het goede is dood. De woestijn, het hart vol liefde is of gaat dood. Het is niet levensvatbaar en gééft ook geen leven.
Dieren en voeding die aan boord moeten: alle eigenschappen van allerlei soort en mate, goed of niet goed horen bij de mensenziel. De mens moet het ermee doen. Hij moet ze de voeding geven die past. De ‘dieren’ kunnen losgelaten als de ark op droge grond rust. Ze kunnen dan de nieuwe aarde bevolken. Anders gezegd: waar de eigenschappen (in de ark) gevoed zijn door gepaste zorg (voeding in de ark met Gods woord, het dagelijks brood), zullen zij sterk zijn en uit uitersten (man en vrouw) nieuw leven scheppen, waardoor uit de goede dieren (alle dieren zijn goed in Gods ogen. Hij heeft ze zelf gemaakt) de nieuwe wereld vormen.
De vele regen: Gods water, liefde dat het hart omspoelt en reinigt. Het liefdeloze hart heeft Water (Gods leer) nodig..
De aarde: de zondvloed betrof niet de gehele letterlijke aarde. De aarde was letterlijk het lagere deel tot de Himalaya met de Kaspische zee als dieptepunt. Hier zijn – als men wil – de resten van de beschaving van het land Hanoch nog te vinden.
De hele wereld staat voor alle mensen die totaal goddeloos geworden waren. Ze waren niet zomaar ‘gestraft’, maar ze waren al jaren te voren herhaaldelijk gewaarschuwd om Gods regels weer in te voeren. Ze deden dat niet maar wedijverden om macht. Ze bliezen een doorgang tot het hooggebergte waar nakomelingen van Seth (zoon van Adam, Eva) woonde met zijn nakomelingen (het volk van de hoogte). Zij leefden nog trouw zoals God dat had bedoeld. Het volk van de hoogte (in de Himalaya) werd door het volk van de laagte (‘de hele wereld’) niet meer toegelaten vanwege hun zedenpreken. Daarom versperden zij de doorgang. Bij het opblazen zijn echter onderaardse zeeën opengebroken. Mede hierdoor kon in redelijk korte tijd het lage land geheel onder lopen (de kolken der waterdiepten en de sluizen des hemels werden toegesloten en de regen uit de hemel hield op (Genesis 8,vers 2)).
Waar er grote hoeveelheden water komen, vormt zich ook altijd hevige regen als gevolg, vanwege temperatuurverschillen, verdamping, condensvorming, enz.
Het is nogmaals niet de HELE aarde die is onder gespoeld en niet ALLE mensen zijn verdronken. Anders zouden er ook nooit echtgenoten voor de gezinsleden gevonden zijn.
Ark: Ark verwijst naar het hart, wat de mens levend houdt, zoals ook de ark Noach en zijn gezin doet overleven. Ark is ook de bijzondere kist waarin de 10 geboden die God aan de mens gegeven had, bewaard werden. De ark stond in het Heilige der Heilige van de tempel. Alleen de hogepriester mocht in dat deel van de tempel komen.
Het Heilige der Heilige staat voor het meest innerlijke ‘vertrek’ waar Gods stem, adviezen bewaard zijn, en dus altijd aanwezig zijn. Alleen de mens die deemoedig en vol van goede wil is, wil luisteren naar wat God in zijn hart (het heilige der heilige) te zeggen heeft. Ga je met die adviezen smalend of lichtvoetig om, dan keren deze geboden, adviezen, waarschuwingen zich tegen je, omdat je ze kende, maar niet luistert naar wat jou wordt gezegd. Je bent dan dus dubbel dom. Je WEET immers het goede, maar DOET het niet! De mens legt uit dat God een eigenwijs mens straft. Dat is niet zo! De mens straft zichzelf door niet te luisteren naar Gods stem in zijn eigen of een ander zijn hart!
Naar de tempel, kerkgang: Als je iets niet weet of kent, en je doet iets wel of niet, dan is je handelen niet verantwoordelijk. Wel dien je te onderzoeken wat je voortaan kan leren uit wat je deed om te zorgen dat het voortaan beter gaat. Je zult dus de verantwoording moeten nemen oplossingen te willen gaan zoeken. Dat doe je door te willen leren en je te laten onderwijzen. Wil je dat niet, dan heb je zelf schuld aan je eigen ongeluk. Je wist immers beter, maar… je wilde niet of wilde er geen offers voor brengen. Je had dus voor het betere, niets over! Nogmaals, een onwetend mens is niet perse slecht!! Hij heeft echter kennis en leiding nodig. Dat moet hij dan wel willen zoeken en toelaten! Om te weten wie de waarheid vertelt, zul je God moeten vertrouwen. Hij geeft je in je hart te weten hoe iets zit, of iemand betrouwbaar is, enz. Daarom zegt God ook dat niemand iets te vrezen heeft, als deze God in zijn leven aan het werk laat! De eerste kerk was een samenkomt van mensen die luisterden naar de wijze die sprak in de naam van God. Zodoende kon ieder weten wat nodig was. Er was een natuurlijke orde en waardering voor de positie die je had. Er was geen meer, beter, of minder, slechter. Nu schijnt ieder te kunnen zeggen dat hij de waarheid spreekt. Maar… waar vanuit en wie kan herkennen wat waar is of toch niet?
Bouwen aan de ark, het wezen van de liefde: Overleven in de ark is mogelijk, juist door het feit dat je de ark bouwde. Als Noach eigenwijs en bang geweest was, had hij die boot nooit gebouwd onder zulke moeilijke omstandigheden. Luisteren naar wat je hart je zegt is dienstbaar zijn, omdat je Gods wil wilt uitvoeren. Dienstbaar zijn is een grote opdracht van God die liefde is. Zonder dienstbaarheid, verandert er niets en leer je niets en stagneert alles. Zonder dienstbaarheid is het alleen egoïsme, je eigen zin, je eigen wil, je eigen belang wat telt. Van het een val je in het ander en glijdt je af naar een liefdeloze samenleving omdat het ieder voor zich is. Er zal altijd een hoger doel moeten zijn waarop de mens zich richt. Dat hoge doel is: liefhebben. Daarom heeft God in 2 hoofdregels aan de mensheid meegegeven: ‘Gij zult uw God, uw Vader liefhebben en eren boven alles en van daaruit u naaste zoals u zelf liefgehad wil worden’. Eerst moet je dus weten wie God de Vader is (Levensbron van zuiver liefde waar alle leven uitkomt die in alles doordringt, alles samenstelt en voedt en onderhoudt). Deze moet je alle aandacht, liefde, inzet geven. Men heeft ervan gemaakt dat God alle eerbetoon zou willen hebben. Zou je dat niet doen, zou het je kwalijk vergaan. Men begreep helaas niet meer, dat God bedoelt dat de zuivere liefde alle eer, aandacht dient te krijgen!! Als je God kent en Hem in je leven wilt toelaten als wegwijzer, dan weet je wat je moet doen en zul je jezelf kennen, wordt je geholpen en kun je je ontplooien zoals dat via jou bedoeld is. God heeft namelijk gezegd dat ieder mens die in de naam van God (de Zuivere Liefde) iets wil, zal hem gegeven worden. God adviseert d mens naar de Tempel te gaan. Het godshuis. Men begreep niet dat God niet een uiterlijk gebouw als tempel bedoelde, maar het menselijk hart. Dáár woont God. Zijn geest vloeit in ieders hart, waar een mens dat maar wil. Hij zal dan wel Gods stem pas vernemen als hij er naar WIL luisteren. Dat lukt pas als hij in rust is. Als zijn gemoed in rust is.. Daarom werd ook aanbevolen op de 7e dag rustdag te houden. Hij wordt dan niet gestoord door allerlei drukte van afleidingen, verleidingen en bezigheden. Hij is dan vrij van werk en zorgen. De ziel van de mens kon dan in overdenking tijdens niet veel te doen te hebben goed ‘horen’, ‘voelen’, ‘innerlijk weten’, wat God je te zeggen had. Zodoende kon je weer vooruit in een nieuwe week van werk en verplichtingen. Je had weer dingen geordend, plannen gemaakt en wist weer wat je moest doen of laten. Deze momenten van rust worden niet meer gezocht als je altijd maar doorgaat met werk of huizenhoge problemen je geen rust meer gunnen. God heeft nooit bedoeld dat je op zondag niets mag doen. Het gaat om de rust en even vrij zijn van moeten, kunnen genieten van elkaar, de natuur en stilte… God zal in jouw hart je de weg wijzen en laten weten wat je weten moet. Van daaruit kun je je medemens dienen met wie je bedoeld bent te zijn. Als ieder dat doet, is er een dienend samenwerken waar geen ruimte is voor ego, maar alleen voor God. Als de mens dus de wil van De Vader doet, ontbreekt hem niets. Dat is in kort de boodschap die God aan de mens meegaf om te kunnen overleven en een goede samenleving te waarborgen. De Bijbel vertelt alle belangrijke lessen aan de mens in verhalende vorm en metaforen. Zodoende zijn ze voor wie dit serieus neemt en wie het gegeven is, duidelijk. De mens die de verhalen letterlijk neemt, komt vaak in de knoei en wil maar liefst die soms wonderlijke verhalen, gebeurtenissen negeren, veranderen of anders uitleggen, omdat de wezenlijke gééstelijke inhoud en waarde hem niet bekend is! Dat heeft geleid tot ontzettende misverstanden en groot onrecht dat menig mens is aangedaan in de naam van God. Nog steeds is de ark de boot die werkelijk gebouwd is (hij ligt als wrak in Turkije). Maar nog steeds wordt met de ark de veilige weg bedoeld die je in je hart vindt en die je over stormen en vloed draagt naar het leven toe!
In het centrum van de ark: Of God in een luid te verstane stem heeft gesproken, of dat het een kei sterk innerlijk weten in Noachs hart was, zullen we niet echt weten. Doet er ook niet toe. We weten in ieder geval – en daar gaat het om – dat Noach de wil van God deed: hij volgde zijn hart dat op God gericht was gebleven. Daarom kon hij ook Gods stem vernemen. Mensen die God niet kennen, horen ook wel ‘iets‘ in hun hart, maar… ze weten vaak niet wat dat is en vertrouwen ZICHZELF (het ZELF dat God is in ieder mens, de levensvonk waardoor de mens leeft) niet.
Ze gaan dus aan zichzelf, HET ZELF ( unieke echte) in zich voorbij. Daarom gaat het vaak mis met van alles en nog wat. Andere mensen zeggen dat ze wel degelijk luisteren naar hun hart, en praten daarom alles maar goed wat ze denken, willen en doen. Maar… waar mensen Gód niet bovenaan hun leven zetten, zijn zij in voor ideeën, meningen van hun ego zelf, dat niet van God is, maar beperkt en dus in meer of mindere mate liefdeloos zijn! Daarom gaan ook veel dingen mis. Mensen doen dus heel vaak niet Gods wil - de wil van wat de zuivere liefde wil, of iets wat zoveel mogelijk lijkt op zuivere liefde - maar hun eigen wil die zonder God niet veel voorstelt en ALTIJD ellende en een omweg brengt. Menselijke ideeën en regels hebben altijd beperkingen, want ze zijn feilbaar en niet volmaakt. Ze zijn UIT God gekomen, maar nooit God ZELF. Daarom kan GEEN MENS volmaakt zijn. Al wat hij denkt, wil, doet, is dus beperkt als hij God niet kent of geen goed hart heeft! Hij zal dus God – de zuivere liefde willen doen – centraal in zijn leven op alle fronten moeten willen zetten.

Gods gebod aan het volk om de ark altijd met zich mee te dragen tijdens de tocht door de woestijn.
God weet dat de mens zich in de woestijn bevindt, zodra liefde verkilt. Daarom zei God ook tegen Mozes toen deze het volk uit slavernij uit Egypte (synoniem voor slaaf van goddeloosheid, eigen wil, begeerte, afgoderij), dat de ark altijd in hun midden moest worden meegenomen. De Tabernakel (tent) moest op bepaalde wijze gebouwd worden om te kunnen dienen als samenkomst om God te eren. De Ark was immers in de Tempel waar de Hogepriester aan God raad vroeg en het volk hielp aan advies, regelgeving ter overleven, ter voeding, ter genezing, sociale orde, enz. Het volk moest naar de tempel om daar God eer te brengen. Voor het niet zo goed ontwikkelde volk, dat nog een slaafse aard had en niet voldoende zelfstandig in liefde kon nadenken en handelen was het nodig dat het regels opgedragen kreeg om orde en gezondheid te behouden. Alleen de Hogepriester deelde de adviezen die God hem liet weten, mee. Hij kon in de stilte van het ‘Heilige der Heiligen’ (of te wel meest heilige (= helende plekje) van het hart (ark) van de tempel (tempel is menselijk lichaam dat gevoed, gestuurd wordt door het hart vol leven) Gods wil vernemen. Telkens als het volk weer verder trok moest de Tabernakel weer opgebouwd. Anders gezegd: als je verder trekt door de woestijn ( je leven leeft te midden van gevaar en liefdeloosheid) moet je de ark met je meezeulen. Anders gezegd: lastig zo’n zwaar pakket, maar wat je wel nodig hebt om te overleven. Je moet het zorg geven. Telkens weer opbouwen en in elkaar zetten. Anders voed je het niet en valt alles uit elkaar en… heb je een gebroken hart, dat Gods stem niet meer kan horen. Als niemand dan een vruchtbaar hart meer zou hebben, zou niemand meer een oplossing kunnen vinden, want .. Gods stem zou dan niet meer gezocht, gehoord en beluisterd kunnen worden.
Daarom is het ook zo belangrijk dat een mens God als hoogste wil erkennen en ernaar wil leven. Immers, dan is er pas een geweldloze, liefdevolle, respectvolle samenleving waarin geen grote problemen en onrecht, misdaad, armoe en grootste rijkdom heersen. Als je dus ziet dat er een wereld is die vastloopt in enorme problematiek op allerlei gebied en er grote geestelijke nood is onder de mensen, dan is er iets niet goed gegaan. De mensen moeten een ark gaan bouwen die hen over de vloed draagt. Deze vloed is er spreekwoordelijk nu…
We kunnen een ark bouwen, een stevig bolwerk maken van liefde en dienstbaarheid, waarin het grote geld en goed geen macht meer heeft en niet meer de gang van zaken en regelgeving bepaalt.
Mensen zullen je uitlachen. Mogelijk lach je wel om wat hier geschreven staat. Maar.. waarom niet het zekere voor het onzekere nemen en eens RUSTIG, KALM gaan zitten en de balans opmaken van wat er goed gaat en wat er niet goed gaat in het grote leven van de grote wereld of ook in dat van jouw eigen leven?
Als wereld gaat er veel mis en is radeloosheid, armoe en onderdrukking, dreiging van teloorgaan van de aarde orde van de dag. God is al lang niet meer de Ark in ons midden. We bevinden ons in de woestijn van verval, maar kunnen alleen maar uit die woestijn gered als we weer bouwen aan de ark
Waar we te rade kunnen gaan. De ark is er nog steeds, want God heeft beloofd door middel van het teken van de regenboog aan de hemel dat hij nooit via een dergelijke vloed mensen zou gebruiken om de mens tot beter te bewegen. Wel heeft God gezegd, dat we Hem niet moeten vergeten, omdat we anders vanzelf het liefdeloze gaan kiezen boven de Liefde.
Om halt te roepen aan machtswellust en oneerlijkheid en om mensen van goede wil ruimte te geven, geeft God ons een kans. Hij is het niet die vernietigt, maar wij zijn het zelf die alles kapot maken door onze liefdeloosheid in de vorm van denken dat alleen techniek, wetenschap, uitvindingen, vaccins, onderdrukking, autoritair gezag waardoor onvrijheid steeds groter wordt, ons zal moeten redden. Nee. Dwangmiddelen, of dingen die ongelijkheid brengen waarbij de individuele mens geen ruimte meer heeft, is altijd liefdeloos.
Waar we luisteren naar de eeuwenlange raad: ‘heb elkaar lief en geef Mij, de Enige God - de Hoogste Liefde die er voor IEDER MENS IS - alle eer. Doe daaruit wat je ingegeven wordt in je hart en.. een nieuwe samenleving van vrede zal feit zijn’. Wie bouwt er aan de ark?

Sonne Hoover

Bijzonder! Elke winter zijn er jaarlijks wel 200.000-600.000 overlijdens aan griep. Dat vinden we niet bijzonder meer. Nu zijn er wereldwijd al ruim 5000 mensen overleden aan het Corona COVID-19 virus…. Als we geen test gehad hadden, zouden we niet eens dit virus hebben kunnen aantonen en dan zouden we waarschijnlijk gewoon doorgegaan zijn met waarmee we bezig waren. We zijn in de greep van angst, maar zijn we dat voor het virus zelf of voor de gevolgen? Het tweede lijkt meer reëel te zijn. De hele economie, de hele samenleving, de hele wereld ontwricht door… angst voor een klein virus. Dat is wel een heel groot probleem..
Natuurlijk is het goed om hygiënisch te werken en te leven. Dat is altijd al zo geweest, want we voorkomen er allerlei besmettingen en dus ongemak en leed door. Ieder roept altijd al op om thuis te blijven of uit de buurt van een grieppatiënt als je weet dat je kwetsbaar bent en geen zin in griep hebt. Alom aanvaard. Nu doen we ineens alsof er iets heel engs aan de hand is..
We vliegen naar de maan, noemen levensbelangrijke gassen ineens broeigassen, lijken voor alles een oplossing te hebben - en anders forceren we deze - , vinden ondertussen euthanasie normaal, verbouwen mensen, transplanteren allerlei organen, maken ons druk over dierenleed en tolereren daarom maar veel mensenleed, willen van alles hebben en vinden dat we overal recht op hebben, onschuld is pas een feit als het tegendeel bewezen is, medici hebben nog nooit zoveel ziekten moeten behandelen als nu, terwijl het doel is van de medische wetenschap ziekten te voorkomen en te genezen, wat dus niet lukt. Er is een oproep om zo vrijdenkend te zijn, dogma’s los te laten, wat goed is, maar waarbij ook alle moraal, normen en waarden verdwijnen, en mensen nog nooit zo stuurloos en onvrij geweest zijn. We willen strengere straffen, maar ondertussen wordt de dader beschermd en zijn slachtoffers al snel schuldig. Zijn we slachtoffer van een wereld die geestloos is? Zijn we misleid door allerlei zaken, meningen, uitvindingen, beleid die de oplossingen moeten geven, maar dat niet doen en ook niet kunnen?

Ineens kampt deze tijd naast vluchtelingen problematiek, discriminatievragen rond zin en onzin hiervan, oorlog en dreigende oorlog, milieuproblematiek, grote geestelijke nood onder zoveel mensen, ook nog eens met zo’n uitbraak van het corona virus. Ook dat er nog bij. De grote vraag is waarom en vooral… waartoe!

Wel  heel bijzonder dat we eerder enorme aandacht hadden voor b.v. de 'varkensgriep'. Zodra landen aankoop hadden gedaan van miljoenen griepvaccins, hoorden we niets meer van het hele angstscenario. Was ineens dan niemand meer ziek?  Of was de slag geslagen voor het kartel dat belangen had bij verkoop van het vaccin? Is dat te slecht gedacht, of zijn we al zover dat we over de hele wereld smijten met geld uit angst en hebben enkele groepen zoveel macht over de mens die alleen maar bang is en hoort wat hij wil horen en ook niet kan horen wat niet gezegd wordt? Vaccins die niet waren gebruikt, werden doorverkocht aan andere landen. Achteraf bleek het virus niet zo angstwekkend te zijn.

Het goede van de pandemie  moet maar zijn dat we uit ervan kunnen leren. Voorlopig nog niet veel,, want er is veel angst en verzet. Allemaal eigenbelangen worden zichtbaar. Mensen gaan hamsteren, zichzelf ziek verklaren om gebruik te maken van de regeling dat je bij griepverschijnselen niet welkom bent op het werk. Ouders worden nog niet beboet als ze hun kinderen thuislaten. Dat geeft ruimte maar ook druk! En wat doe je met de kinderen. Toch maar weer voor de TV, gamen of spelletjes en elkaar weer eens echt ontmoeten? De een maakt er een kwelling van, de ander probeert van de gelegenheid een feestje te maken. Kinderen mogen niet naar opa of oma, dus oppas wordt gemist. Wat een patstelling! Hoe ga je met al deze dingen om? Ziekenhuisafspraken die niet noodzakelijk zijn worden geannuleerd. Kom je meteen bij de vraag terecht: is het zo nodig dat ik die afspraak heb, of was het een prettige gevoel controle. En.. is de kwaal waarvoor ik hier kom eigenlijk wel een kwaal? Ziekenhuizen, zorgpersoneel zijn in de overuren. Regering roept op om toch op het werk te komen. Groot tekort is er en dreigt. Zouden we nu dan leren dat er meer geïnvesteerd moet worden in zorg en zorg personeel?
Mensen gingen toch naar wintersport. Negatief advies was er niet in alle gevallen, maar als je wilde, zag je toch de bui hangen. Toch maar gekozen voor het leuke. Er is immers betaald en.. ik wil niets missen. En dan.. is het zover. Toch in quarantaine. Wie zitten hiermee? Werkgevers, mensen die op zorg zitten te wachten.. en zelf kom je erachter dat er meer meespeelde dan vertier..
Er zijn overal grote financiële verliezen. Spannend voor velen vanwege grote zorgen hierom, maar ook hebzucht groeit en een slag slaan nu het kan. Ook de vraag wat je werkelijk kunt lijden, wat niet. Wat heb je werkelijk nodig en wat niet? Wat valt er te delen, wat niet? We worden erg op onszelf teruggeworpen, zoals dat altijd het geval is bij crisis in grote nood. En.. het begint nog maar net. Of.. waait de bui over?

Misschien wordt de uitbraak van dit virus wel gebruikt door de producenten van vaccins. Juist in de tijd dat men bang is dat meer mensen door hebben dat inenten lang niet zo gezond en werkzaam is, als men wel doet denken. Bang geworden mensen gaan eerder overstag en de groep belanghebbenden bewegen gezaghebbenden makkelijker tot verplichten van inenten met ook het komende vaccin, omdat dit immers ontzettende impact hebbende gevolgen voorkomt. Is dit alles soms goed getimed en een pressie middel ook weer uit eigenbelangen en wordt emotie angst gebruikt?
Allerlei mogelijkheden zijn kansen, maar ook vaak obstakels. Zeker als we kansen gebruiken om angst te zaaien en eigenbelangen mogelijk te maken. Regeringen dienen ook niet altijd het algemeen belang. Men dient politiek, wat nooit vrij is van welke (groeps)eigenbelangen dan ook. Hoe kun je een oplossing vinden door middel van zuiver materiële zaken, beredenering, hersenwijsheden en maatregelen, die geen wijsheden zijn en allerlei eigenbelangen dienen als het hart dat wezenlijk dienstbaar wil zijn aan goed doen, niet ‘meedenkt’, dus niet de basis is van een mening of besluit?

Het goede van de pandemie is dat de lucht in China in ieder geval al in korte tijd zeer veel schoner geworden is. Er is nu al een enorme besparing door aanzienlijk minder vliegverkeer op stikstof en CO2. Boeren moeten gewoon door en gáán gewoon door. Zij zijn wel degelijk onmisbaar en maken ondertussen vanzelfsprekend duidelijk dat zij niet in zo grote mate als beweerd, zorgen voor de hoge concentraties van broeigassen. Misschien groeit er weer waardering voor de producenten van onze natuur en voeding.
Een ander voordeel is dat er minder files zijn. We mogen nu nét nog maar 100 km. per uur rijden en nu is er volop ruimte op de wegen. Mensen zoeken elkaar weer thuis op en niet zozeer op de evenementen, de restaurants, het café. Ook wel weer bijzonder om met elkaar bezig te zijn. Misschien hebben we al ontdekt dat we met veel minder óók kunnen toekomen en bemerken we dat thuis zitten ook zo zijn voordelen heeft, in plaats van rennen van hier naar daar om alles maar te kunnen meedoen. Allerlei evenementen, activiteiten, hoe waardevol ook, gaan niet door. We moeten onszelf  zien te entertainen en komen misschien nu toe aan andere waardevolle dingen en het onderzoeken wie we willen zijn.
Essentiële zaken worden weer duidelijk. Het gaat om samen, voeding en zorg. De rest is natuurlijk geweldig verrijkend en belangrijk, maar in principe zijn zoveel dingen overbodig. We hebben met elkaar door de tijd heen zoveel beroepen en mogelijkheden gemaakt, dat we daardoor van gekkigheid niet meer weten wat we willen, wat we moeten en wat we moeten kiezen. We moeten wel al met al met zijn allen zoveel ballen in de lucht  houden, dat de levensnoodzakelijke beroepen in diskrediet zijn geraakt en gewoon menselijk contact niet meer nodig gevonden lijkt te worden alhoewel we braaf roepen dat dit contact zo waardevol is. We werken aan robots in de zorg en noemen allemaal geweldige voordelen en beseffen niet hoe verarmd we ondertussen zijn door dit goed te vinden.

Door een pandemie wordt het weer voor ieder helder waar belangen zouden horen te liggen. Gaan we zo langzamerhand weer terug naar tevredenheid, eenvoud, samen sterk, elkaar helpen en dienen te midden van benutten van ieders unieke eigenschappen, talenten en gezondheid zonder stress maar met werkelijke bevlogenheid door te doen wat ons hart van ons vraagt en waarvoor we bedoeld zijn?
Misschien heeft God het virus wel toegelaten om deze dingen te leren. Het wordt tijd voor verandering, want zoals het nu gaat, kan de wereld niet verder en lopen we met zijn allen stuk op heel veel fronten. Misschien leren we weer naar elkaar om te zien en te vertrouwen op ongeziene kracht die virussen kan scheppen, maar ook kan vernietigen. Licht doodt virussen. Weet ieder dat?

Waarom zijn er dan zoveel ziekmakende toestanden? Omdat er licht tekort is. Het zuivere licht bereikt door vervuiling onze aarde niet meer voldoende en al is dit wel het geval, heft al onze industrie het goede weer op. Maar ook liefdeloosheid en negatieve gedachten is gebrek aan licht. Kennis van de kracht van het geestelijke, innerlijke positieve liefdevolle is ook licht. Van deze zaken is er helaas een schrijnend tekort. Het is donker in het gemoed van de meeste mensen. Mensen zoeken hun heil in uiterlijke dingen. Er wordt voorbij gegaan aan de kracht van liefde en het doen wat de zuivere waarheid is. Materie lijkt het enige doel en de enige oplossing te vormen. God gebruiken doen we al lang niet meer, want Hij heeft afgedaan. De liefde heeft afgedaan. We roepen dat het om het simpele, mooie, liefdevolle, echte gaat, maar we worden afgeleid door de materie die zoveel moois te bieden lijkt te hebben. De wetenschap lijkt de antwoorden te hebben en tegelijkertijd zien we dat veel ons ontglipt. De mens vindt zichzelf de beste met zijn verstandskennis en wensen en zoekt het in de materie en zijn verstand. Of zou de mens in nood weer leren bidden? Bidden is ook dienstbaar zijn. Niet stil zitten en niets doen, maar aan de slag gaan met goed doen! Dat is altijd nog eens omzien naar en zorgen voor elkaar. Niet een ieder voor zich vanuit allerlei eigenbelangen, wat liefdeloos is, zoals het nu is.

Oplossingen liggen niet in het collectief als eerste, maar begint in het klein bij ieder mens zelf die de verantwoordelijkheid kan nemen om goed te doen met de intentie  dienstbaar te zijn! Dat vormt een stevige basis voor een gezonde moraal en samenleving. Zou het rijk van vrede en welvaart dan toch komen? Ja, dat komt, maar niet zonder slag of stoot. De mens moet zelf een keus gaan maken tussen ego wensen en gedrag en wézenlijke belangen en dienstbaar zijn. Hij kan genieten van al wat is, maar dan wel met dankbaarheid en niet met ontevredenheid, met de intentie lief te hebben, ieder het zijne te gunnen, vrij te laten, de ander te helpen, waardoor hij zelf de helft minder aan problemen zou veroorzaken en... ervaren! Vrede en welvaart beginnen altijd nog bij jezelf.  Ook de oplossing van dit wereldwijde probleem. De wereld heeft licht nodig! Licht zorgt ervoor dat donkerte weggaat, zoals ook gezond en zuiver licht preventief werkt voor veel ziekten en geestelijke donkerte. Als ieder persoonlijk mens rustig blijft en begrijpt wat er aan de hand is en ondertussen zorgt voor licht, dan zal veel moeite voorkomen kunnen worden. Maar goed, voordat het licht wordt, heb je altijd eerst het donker... De zon is er altijd. Dat te realiseren doet goed, want na de nacht wordt het altijd weer licht!

Sonne Hoover

Is er een materieel land van melk en honing op aarde en waar dan wel?

Door tijden heen hebben mensen gezocht naar een gebied op aarde waar er een volk zou wonen dat zich nog in het paradijs bevindt. Andere mensen denken niet zo zeer dat het gaat om een volk, maar om een gebied waar het Paradijs zou zijn. Het moet zo mooi en goed zijn, dat ieder die daar zou wonen vanzelf gelukkig zal zijn of worden door die omgeving waar alles in balans is.
De bijbel vertelt ons van het Paradijs, waar de eerste mens, Adam en Eva woonden. Zij werden eruit verdreven doordat zij Gods gebod niet te eten van de boom van kennis van goed en kwaad die in het midden van het Paradijs stond, hadden overtreden. (lees Genesis, het eerste boek van de bijbel).
Shambhala is een mythisch koninkrijk wat te vinden zou zijn volgens het Boeddhisme in de Himalaya. Het is een rijk waar de mens volmaakt is. Er is daar de hoogste staat van zijn die een mens kan bereiken. Hij bereikt er zijn heiligheid. De leer van het Boeddhisme is bedoeld om de mens naar die staat toe te helpen. In alle Godsdiensten wordt de mens trouwens een doel, een Shambhala, Paradijs, Nirwana, voorgehouden. Dat doel is telkens weer: zo volmaakt mogelijk de wetten die de Godheid heeft bepaald, doen, waardoor de mens dóór dat doen van die goddelijke - dus volmaakte - wetten vanzelf in een staat van heelheid komt, waardoor opperste vrijheid en gelukzaligheid - al is dat niet direct in dit aardse leven - dan wel (ook) in de geestelijke wereld kan worden veroverd. Het bereiken van dat doel heeft lijden in zich, want zonder opoffering van het ego, van het kwaad, van het materiële zal natuurlijk die volmaakte heelheid nooit kunnen worden bereikt. De mens moet zich dus leren op te offeren om het goede dat de Godheid wil, te doen. Opofferen, ascese, verloochenen van het ‘foute’ zelf hoort dus bij het leven. Immers, in het leven gaat het steeds weer voor ieder persoonlijk, uniek mens: wat doe ik wel en wat doe ik niet en waarom denk, wens, wil en doe ik dat..
Godsdienst is er om de godheid te dienen. Dat wil zeggen: een mens moet zoveel mogelijk willen gaan lijken op de godheid. Dat je beeld van wie, wat die godheid is en vraagt dan wel heel zuiver moet zijn, wil je jezelf een juist doel kunnen stellen, zal duidelijk zijn. Al naar gelang je een juist of minder juist begrip van de godheid hebt, zul je je immers ten doel stellen wat jij vindt dat die godheid van je vraagt of zelfs eist, te doen, met inzet van je hele ziel en zaligheid en dus zelfs leven. Martelaarschap, je beste beentje voor zetten, jezelf als superieur of uitverkoren beschouwen of juist als paria omdat de godheid dit zo wil of heeft voorbestemd, wil je dus de godheid pleasen. Je lot is dan immers draaglijk en al is het leven hier dan niet te veranderen, zul je tenminste een vergoeding krijgen voor je lijden op aarde. Na je lichamelijke dood zul je dan zijn in de hemel, het paradijs, het nirwana. Door je lijden, martelaarschap, ultieme aanvaarding zul je immers zeker wordt gesteld. Immers, de gedachte, overtuiging, het geloof dat je denkt te moeten lijden, wil je gecompenseerd worden voor dat lijden is dikwijls ingehamerd door overigens goedbedoelde spiritueel leiders.
De gunst van de godheid zou dus te verdienen zijn door meer te lijden, of ook zelfs zoveel lijden te veroorzaken, wat blijkbaar mág volgens het doel van de godheid, om zijn wezen en wetten maar te steunen. Allerlei fanatisme kan dus gevolg zijn van het idee dat de godheid geholpen moet worden om zijn rijk te versterken. Daarom is in iedere godsdienst of levensbeschouwing ook een kern van waarheid gelegen, namelijk dat het doel is om dat wat die godsdienst beschrijft, ook als enige waarheid te zien. Tegelijkertijd is dit de reden waarom er zoveel oorlog en verdeeldheid is. Immers…. We zijn de hele waarheid, het complete verhaal kwijt. We leven in versnippering. Ieder volgt de waarheid die hem goed doet voelen, die hij geleerd heeft, of als voorbeeld heeft meegemaakt en hangt eraan vast, ook al brengt deze beschouwing, het geloof een grote verdeeldheid, geweld, strijd en oorlog.
We zoeken allemaal naar dat Paradijs, dat Nirwana, de Hemel, het Shambhala, maar weten niet meer dat het IN onszelf ligt, als we maar zouden weten dat de godheid LIEFDE met hoofdletters, dus volmaakte liefde en dus waarheid is! Deze God van volmaakte liefde - dus zonder eind en grenzen -laat ieder mens vrij, omdat deze gemaakt is naar Zijn beeld, wat betekent dat dus ieder mens een vonkje liefde in zich heeft, wat er alleen kan uitkomen en kan groeien, als die persoon de zuivere liefde als doel heeft, en er voor kiest en volhardt in het zich erin bekwamen door oefening. Het Christendom leert dat liefde gedaan moet worden uit vrije wil en dat als een mens daarvoor kiest, hij zich Jezus Christus – mens geworden God – als voorbeeld neemt. Immers, Hij deed de wil van de Vader en bereikte daarmee overwinning op het kwaad. Ego werd dus afgezworen, waardoor de geest van God vanzelf zich openbaarde. Daarom was het dat Jezus kon gebieden over leven en dood en de natuur kon gebieden. Waarom nu dan weer Jezus Christus perse, zul je kunnen zeggen. Hij was Degene die zonder enkel eigenbelang en kwaad in zin, alles bereikte en nog veel meer door alleen maar volhardend, door dik en dun de wil van de zuivere liefde en waarheid trouw te blijven doen. Dat daarbij ménselijke, materiële, verstandelijke en lichamelijke belangen niet het doel waren, wil de mens niet horen. De weg die Jezus ging volgt de mens liever niet, want hij moet er teveel voor opgeven… denkt hij.
We zien hier al iets van het lastige in het terugvinden van het paradijs, dat in ieder mens gelegen is, en te vinden is. Wat daarvoor nodig is: het zich houden aan de liefde wetten die God gaf, waardoor kwaad vanzelf uitdooft, omdat geen mens er meer voor kiest. De kracht hiervoor is te vinden in een juiste opvoeding, waarbij het kind zijn ziel vormt naar die wetten, door de juiste kennis, voorbeelden en leefstijl. De mens dient de vrije wil te ontwikkelen en te behouden, waardoor iedere mensenziel zelf kan kiezen in hoogste vrijheid voor of tegen het willen, het zoeken en het doen van de liefde, waardoor hij de heelheid vindt in zichzelf en… in de ander, voor zover dit mogelijk is op aarde. Immers, er zullen altijd mensen zijn die het anders zien en voor andere dingen kiezen. Zolang het rijk van vrede niet in ieder mens wordt ontwikkeld, zal er strijd, verdeeldheid en ziekte bij het leven horen. Waar de mens zoekt naar een paradijs, zal hij dat in zichzelf moeten willen weten vóórdat hij dit paradijs aandacht kan geven en er voor zal willen kiezen om dat paradijs dan maar te verwezenlijken door zijn leefstijl die getuigt van facetten die horen bij dat paradijs. Hoe kun je anders bouwen aan een paradijs als je er geen juiste voorstelling van hebt?
Daarom zegt God ook: ‘wie Mij gelooft, kan Mij vinden. Wie dit werkelijk wil, gaat het zoeken en…. zal vinden. Ieder mens zal daartoe zijn ego, de materie, zijn lichamelijkheid, dat wat liefdeloos is moeten willen verloochenen, omdat al wat materie - dus uiterlijk is - tijdelijk is en maar een déél van de hele waarheid. Volg de wetten van de liefde die Ik gegeven hebt, en ieder zal het paradijs, de hemel bereiken en ooit met Mij zijn, in Mijn woning..
In de bijbel (Exodus) is er de geschiedenis van het Hebreeuwse volk, de Israëlieten te vinden, die eerder in gevangenschap in Egypte leefden. God wilde dat Mozes de Farao zou bewegen het volk te laten gaan. Mozes wilde dit niet, want hij vond dat hij daartoe niet geschikt was. God vond van wel. Mozes volgde uiteindelijk Zijn wil, want zijn trouw aan God deed hem inzien dat hij er niet onderuit kon. Uiteindelijk liet de Farao na veel tekenen (van ellende en verderf) het volk gaan. Waarom al die ellende nodig was en waarom God dan toch niet een beetje hielp, is de vraag voor veel mensen. God was er wel en Hij adviseerde het volk trouw te blijven aan Zijn leer. Maar… Israëliet of Egyptenaar verlieten Gods leer of wilden er niets van weten of kende deze leer niet. Als Farao milder geweest zou zijn, zou de geschiedenis heel andere gegaan zijn. Als hij minder trots was geweest, minder uit was op eigenbelang, het Hebreeuwse volk meer liefde had gehad voor Gods adviezen, zou die ervaring van gevangenschap en gevangen houden niet geleerd hoeven zijn…Dat geldt trouwens voor alles wat gebeurt: Als één iemand anders beslist, kan veel ellende voorkomen worden. De gang van de geschiedenis hangt af van de mate van ego, liefdeloosheid en liefde die een mens wel of niet heeft. De kracht waarmee hij zijn zaak verdedigt, maar ook de kwaliteit van bewustzijn van iemand maakt dat mensen met hem meegaan of niet. Zo groeien er grootst mogelijk onrecht en misstanden omdat mensen vechten voor de verkeerde zaak of zich laten meeslepen.. zich niet verdiepen, druk bezig zijn met ‘interessantere zaken ‘, moe gestreden, beschadigd zijn, enz. Een zaak is verkeerd, waar er liefdeloosheid en onwetendheid aan ten grondslag ligt en eigenbelangen vanuit tekort aan liefde. Dat er dus al snel allerlei vormen van lijden zijn, zal duidelijk zijn. Gód wil geen lijden. Lijden is er zodra en zolang het paradijs verlaten wordt. God beloofde het volk verbetering en hield hen een Land van Melk en Honing voor in het Nieuwe Vaderland dat zou worden bereikt (Kanaän). Dat land moest wel bevochten worden. Het volk geloofde met de tijd dat er allerlei ontberingen kwamen tijdens die tocht door de woestijn niet meer zo in en begon zijn eigen beeld van wat het beloofde land dan wel moest zijn, te ontwikkelen. Al met al duurde het wel 40 jaar lang voor het Beloofde Land werd bereikt. Zelfs Mozes liet een paar steken vallen, waardoor ook hij niet in het Beloofde land kon aankomen. Toen dan het Beloofde Land werd bereikt, konden ze er niet in, want er moest eerst gevochten worden. God gaf allerlei regels waardoor het volk kon winnen. Vandaag de dag verzucht de mens dat God toch wel een zeer partijdig, onredelijk en wrede God is, omdat hij kiest voor het ene volk en tegen het andere is. Nee, verkeerd begrepen! God noemde volkeren die God en Zijn liefdesadviezen niet kende, heidenen. Zij moesten bevochten worden. Ieder mens die de liefde niet kent en dus ook de sociale, medische, bouwkundige, technische wetten daar uit voortkomend niet kende, moest ‘bekeerd’ worden. Ze moesten van onwetend, wétend worden. De Heidenen moesten God leren kennen. Ze waren niet minder, niet minderwaardig, maar onwetend! Het oude moest worden veroverd, moest verdwijnen, vernietigd. Daarom zijn er in Leviticus (bijbel boek) allerlei wijze en dus liefdevolle regels ter oorlogvoering, enz. gegeven, teneinde halt te roepen aan misdadige, goddeloze, liefdeloze zaken, en het voortwoeden van epidemieën waardoor het volk zou worden uitgeroeid. Ook om te voorkomen dat ook het volk van God niet ermee geïnfecteerd zou worden! Liefde is niet altijd zoetsappig, maar waarheid die niet altijd leuk overkomt. Het is nodig om orde te behouden of om orde op zaken stellen. Waar geen liefde en kennis was, moest kennis en liefde gebracht, om het liefdeloze, dood brengende te stoppen! God vroeg dat ook van missionarissen, van discipelen, die ‘God moesten brengen bij de Heidenen’. Geen volk is uitverkoren. Ieder mens is onderdeel van Gods uitverkoren volk, als hij maar wil. De mens vindt het Paradijs, waar hij bij God, bij, met de liefde wil zijn. Ieder die dat wil, maakt al deel uit van Gods uitverkoren volk. Ieder mens die voor Gods bedoelde kiest, is een Is-ra-ëliet: de mens - met God - leeft.
Het Beloofde Land, staat voor het land (staat van zijn) waar ieder mens kan aankomen, als hij via de woestijn (afwezigheid van liefde en waarheid) via de grootste ontberingen (lijden, het menselijk leven) heeft geleerd dat de eigen wil (ego) nooit leidt tot het goede, maar altijd strijd tot gevolg heeft, als die eigen wil niet gevoed is door het willen doen van Gods wil. Kortom, waar God, de liefde niet wordt meegenomen in je leven, keert het leven zich tegen je, waardoor je van de regen in de drup komt. Bevrijding uit Egypte betekent dat de ziel (ieder mens, het volk van God) zich niet meer door de afwezigheid van God laat gevangennemen in ellende, onder een Farao die God niet kent, de liefdeloosheid dient (het kwaad in de mens, het ego, dat wat denkt dat de materie geluk brengt), maar zich onder de vlag van de leiding van God stelt, waardoor er einde komt aan de gevangenschap (van dat ego, liefdeloosheid) en vrijheid wordt ervaren, met als doel de hoogste vrijheid te bereiken, het Nirwana, Paradijs, Beloofde Land van Melk en Honing, het Shambhala.
De hoogste staat van vrede, heiligheid ligt nooit in het ego, in verdeeldheid, in deelwaarheden, maar in DE waarheid. Deze is niet te vinden op aarde. Dat is ook niet mogelijk, want op aarde is er alleen maar een déél van de waarheid te zien. Je ziet altijd maar een deel hoe veel je ook ziet, weet, hebt gestudeerd. Het zijn op aarde en het zien van maar een deel brengt verdeeldheid, omdat al wat aards is zelf liefdeloos is, al is dat in gradaties. Een mens ziet alleen maar wat hij kan en wil zien.
Een krokodil is veel meer liefdeloos dan een duif, enz. Zuurstof is noodzakelijk dus liefdevol, maar in alleen stikstof is de dood. Een schimmel kan je doden, maar ook genezen (antibiotica). Water is onmisbaar, maar je kunt er ook in verdrinken. Alles, ieder ding, ieder deeltje, ieder wezen op aarde is noodzakelijk om er het juiste gebruik ervan te leren. Alleen door het juist omgaan met wat dan ook, kan geleerd worden wat het hoogst mogelijk goede ervan is. Soms moet je juist iets laten voor wat het is, soms juist niet. Soms moet je iets bevechten, soms vermijden. Ondertussen zou echter de mens die zijn vrije wil met God als leiding alles kunnen benutten zodat er een wereld van vrede en gelijkheid mogelijk door zou zijn. Dat is nog steeds de wil van God, Die de mens op aarde heeft gesteld om te leren kiezen juist middels ook de liefdeloosheid van dingen, planten, dieren, het weer, de mens zelf. Die liefdeloosheid is er nu eenmaal omdat er nog steeds enorme clusters intelligenties (zielen van overledenen, geesten, ongeboren geesten) leven die niet erkennen dat het om de zuivere liefde gaat. Ook zij zijn zoekend naar het Paradijs. Voor ieder, maar ook voor menig geest, is het doel nog steeds een paradijs te vinden. Een aards paradijs is echter voor zover mogelijk, dat het leefbaar is, maar zeker niet volmaakt, dus altijd toch maar weer een deel. Het summum ligt pas daar waar God volmaakt wordt gerealiseerd op aarde. Dat is ver te zoeken, zeker zolang de mens denkt het zelf allemaal wel te kunnen, God vergeet, zijn eigen idee van wat goed en eerlijk is, hanteert en daarbij gaat over lijken. Wil een mens Paradijs op aarde beleven, zal hij zich moeten houden aan de liefdeswetten die God ooit gaf aan de mensheid en waarvan de waarde nog steeds geldt.
Wie dat niet wil, kan niet mee in dat paradijs, omdat hij dat wat daarbij niet hoort, niet wil. Zo simpel is dat… Het is dan ook liefde dat ieder krijgt wat hij zoekt!
Voor de één kan er dus een paradijs op aarde zijn, voor de ander is er tegelijkertijd de hel in dat zelfde. Mensen kunnen op eenzelfde plek of in eenzelfde hoedanigheid tus tegelijkertijd Hemel en Hel ervaren. Hemel en Hel zijn staten van bewustzijn waarin er een wel of niet ervaren van liefde is. Zolang de mens denkt in de materie de hemel te hebben (hemel op aarde ervaren) zal hij teleurgesteld zijn en worden. Wel kan een mens door de zuivere liefde en de wetten die daarbij horen in de praktijk te brengen, zijn eigen gevoel van in het paradijs zijn of ten minste mee te helpen aan dat groeien van een paradijs op aarde, dat paradijs zoveel mogelijk ervaren in de wetenschap dan zodra het leven hier is beëindigd, voor hem dat volmaakte paradijs kan worden ervaren omdat immers zijn streven en doel was en nog steeds is, via de liefde God te verwezenlijken. Voor hem is er dan ook logischerwijze een delen in dat paradijs, die heelheid, omdat hij het onechte (het ego, de liefdeloosheid, zucht naar materieel gewin, eigenbelangen, enz.) niet heeft gekozen als doel en heeft afgelegd. Na dat oplossen van dat aardse blijft de AARD, het wezen over van wie, wat dan ook. Daarom kan ook niemand voor iemand uitmaken waar hij terecht komt, want wat voor jou hemel lijkt, kan voor de ander hel betekenen en andersom. Je kunt nooit in iemands diepste hart kijken en hem daarom naar de hel of hemel sturen of verwensen.
Waar Adam niet Eva’s zin gedaan zou hebben, zou hij nog in het Paradijs geweest zijn. Adam staat voor dat deel van de ziel in ieder mens dat de waarheid kent en wil doen. Eva staat voor dat deel in de ziel van ieder mens dat de eigen waarheid wil en ervoor neigt te kiezen als ze haar leiding – Gods geest in haar die de waarheid is en kent ( Adam) negeert en … op den duur niet meer kent en dus niet meer kan bereiken. Adam en Eva staan in de unieke mens voor de tweestrijd in ieder mens: de liefde en waarheid en de niet liefde en onwaarheid. De mens kan in het paradijs zijn, als hij God – de zuivere liefde – wil en er voor kiest. Paradijs is er zolang de mens leeft in zuivere liefde. Hij voorkomt dan allerlei ellende, omdat in deze staat van liefde hij wéét waar gevaren liggen, wéét hoe, wanneer iets moet, waarom dat zo is, enz. Kortom, hij wordt dan geleid door God in hem die hem alles aan kracht, kennis, inzicht, ideeën geeft, waardoor hij het leven kan leven. Waar de mens zijn eigen verstand en lichamelijkheid verkiest, boven wat de liefde in zijn hart hem vertelt, verliest hij God uit het oog, waardoor zijn verstand en lichamelijkheid dan de wegwijzer worden, waardoor hij in de problemen komt. De mens verdrijft zichzelf dus uit het paradijs.
Paradijs betekent niets anders dan lusthof, tuin van Eden. Als je dit materieel ziet, dan krijg je dus zaken als gokparadijs, zwemparadijs, vakantieparadijs, winkelparadijs, belastingparadijs, kinderparadijs, enz. Dat geeft al aan, dat er een ‘paradijs’ is voor wie dat aantrekt. Waar je liefde voor hebt, doe je en zoek je. Dat sluit ook mensen uit. In zo’n paradijs is het erg beperkt. Alles van iets bepaalds is er klaarblijkelijk, maar al die andere dingen zijn er niet. Daarom raak je na een tijdje verveeld, onvoldaan en begin je weer te zoeken naar een ander paradijs.. Je zult je ook nooit kunnen ontwikkelen, want je zult altijd een paradijs beleven met alleen maar gelijkgestemden. De anderen zijn daar immers niet, want die sluit je buiten of… willen daar niet zijn. Alleen hierom al is een paradijs op aarde nooit te vinden, want dan zou het geen echt paradijs zijn. Een paradijs is dat ervaren wat liefde is, want dat sluit niets uit, dan alleen liefdeloosheid.
Een lustoord is er niet meer. We hangen er verkeerde eisen aan op. Wat het een lustoord is, hangt af voor veel mensen gezien af, van waar ze worden bevredigd in hun lichamelijke en verstandelijke wensen en niet waar ze dingen moeten ontberen of dingen minder dan ideaal zijn. Lust heeft te maken met lichamelijke bevrediging en gemak, maar niet meer afzien, offers brengen of je inzetten voor iets.
Paradijs is afgeleid van Para Thys. Zijn, naast God, met God! Dus… waar het paradijs te vinden is, laat zich raden. Ieder mens kan dus zoveel mogelijk in het paradijs zijn als hij de stem van God in zijn eigen hart volgt. Ieder mens heeft dat vermogen in zich, omdat in ieder mens Gods vonk, dus de onbaatzuchtige liefde – aanwezig is. Alleen… elk mens kan die kiem pas alleen ontwikkelen, sterk maken, door ALLES wat hij wil vanuit die liefde te willen doen en.. te blijven zoeken naar de juiste intentie waarom, waarvoor, waardoor hij wil doen wat hij wil. Geen mens kan het juiste kiezen, als hij niet God in zich daarbij de leiding geeft. In dienstbaarheid kan pas een mens luisteren naar wat van belang is voor een ander mens, al staan diens wensen en belangen haaks op die van die eerste mens. Verdraagzaamheid tot het gaatje is waardoor strijd en oorlog ophouden of niet ontstaan. Het is altijd weer de begrensdheid van de menselijke maat van liefde waardoor er een keer – al duurt dat soms lang - oneerlijkheid, onrecht ontstaan, onenigheid en verdeeldheid groeien en dus strijd volgt, waardoor er altijd wel een keer iemand is in de loop der tijd die beslist tot oorlog. God vraagt van geen mens het volmaakte, dus zal paradijs op aarde niet mogelijk zijn. Wel is het daar waar de mens de hoogst mogelijke liefde eigen maakt en deze dus perse dus in alles wil en ook doet. Wanneer het lichamelijke afgelegd is, zal de mens in zijn geestelijke staat van zijn ontdekken wat zijn kwaliteit van liefde was en is. Dat hangt af van de mate van het liefdeloze dat hij wel of niet wilde en koos en wel of niet deed. De mate van liefde die een mens wilde, koos en deed, bepalen de mate van het paradijs.
Daarom is er pas na het lichamelijke, aardse leven een Nirwana, Paradijs, Shambhala, land van Melk en Honing mogelijk voor de mens van goede wil, die zoveel mogelijk geprobeerd heeft te leven naar de wil van de zuiver liefde die God is. We kunnen dus stoppen met zoeken naar een paradijs op aarde, maar het vinden in onze eigen hart en het weten van datzelfde in het hart van de ander.
Nicolas Roerich zijn vrouw zocht naar het paradijs. Zij vertelden evenals J. Blavatsky, grondlegster van Theosofie, dat het paradijs een vredesrijk is voor de mensen met een zuivere geest. Blavatsky promootte de leefstijl waarbij onder meer contact leggen en onderhouden met de geestelijke wereld hoorde. Men meende dat contact hebben met het geestenrijk de mens in staat stelde te groeien in bewustwording. Zodoende kon de mens sneller groeien. Helaas nam dit geloof met zich mee dat mensen van de regen in de drup kwamen en nog komen, omdat immers via geen weg dan door onbaatzuchtige liefde en het zich houden aan de wetten der liefde, dat paradijs – staat van innerlijke vrede – bereikt kon worden. Mensen kwamen en komen via spiritisme, sjamanisme – oefenen in het contact hebben met geestelijke krachten, entiteiten, doden, enz, en het gebruiken van deze geestelijke (natuurkrachten) - met zaken in aanraking die de ziel niet verheffen, al wordt de meest opzienbarende kennis of soms ook kracht gezien hierdoor. Toch zegt God: wie via doden denkt te kunnen voorspellen, groeien, vrede op aarde te kunnen bereiken, komt bedrogen uit. Immers, dat geestenrijk zit vol met onrijpe zielen en geesten die een mens ten zeerste kunnen verleiden omdat zij niet zijn wat zij lijken. Volg alleen de weg van de onbaatzuchtige liefde, zonder eigengewin. Alleen hierdoor zal alles wat je nodig hebt tot je beschikking liggen. Mijn rijk is er voor iedereen en ook voor ieder die dat wil te vinden!
Ook menig onderzoeker zocht in een expeditie door het de bergen van Mongolië, zuidwest Siberië, het Altajgebergte achter de Himalaya, het Shambhala. Niemand vond het, of… toch wel? Als wetenschapper kon menigeen het verstand niet loslaten. Wel was er de grote verwondering, het genieten van de schoonheid aldaar in de prachtige natuur. Men  kon de plaatselijke rituelen, levensfilosofie, leefstijl waarderen, maar niet doorgronden. Onderzoekers voelden wel, en genoten met alle zintuigen, zouden hier en daar wel willen ‘zijn’ in willen opgaan, maar… konden e.e.a. niet in een groter verband zien dan dat wat daar gewoon was, ook weer geënt was in tradities, ook weer ontstaan uit een menselijke zoektocht naar het volmaakte, dat ieder mensenvolk beweegt van af het begin af aan, omdat … het nu eenmaal de drang van de liefde nu eenmaal is, die God in ons IS.
Misschien ligt het Paradijs, de Hemel, het Shambhala, het Nirwana wel veel dichterbij dan we denken. We denken hemel en aarde te moeten bewegen en laten alles van onszelf afhangen, door ons verstand, de wetenschap in de strijd te gooien of anders wel onze lichamelijkheid, het recht van de sterkste en dat van de meest brutale mens. We denken ook dat we niet kunnen ontkomen aan het oordeel van een verwijtend, oordelende godheid, maar laten liggen wat het meest voor de hand ligt en tegelijkertijd zoveel van ons vraagt: God als hoogste doel in onszelf, in ieder deeltje in de natuur, in de kosmos, maar ook in ieder medemens te weten, proberen te herkennen en er anders aan te werken, of juist los te laten, het er te laten zijn en te vertrouwen dat wat we zelf echt niet hebben of kunnen, er zal zijn. We geloven in wetten van tekort en niet in die van overvloed.
Paradijs is daar waar je met God bent. Je voelt je dan veilig te midden van onvolkomenheden, want dat wat je niet wilt of niet ziet als zinvol, zou je in dat geval tóch bezien als ‘dat wat er klaarblijkelijk moet zijn volgens die liefde die God is’. Je zou dan meer rust hebben en beter jezelf kunnen zijn in liefde, omdat veel dingen niet meer hoeven, niet meer gewild worden en je vanzelf daardoor een paradijs schept. Je zou dan de ander werkelijk zijn ruimte laten en zijn overtuiging om ondertussen te werken aan je eigen zaken. Je eigen tevredenheid zou meer tevredenheid tot gevolg hebben Vrede zou meer vrede geven. Aanvaarding meer aanvaarding. Waar een mens liefde gebruikt, groeit dit. Waar je liefdeloosheid steunt, wordt dit ook groot. Dat klopt, maar het is altijd tijdelijk en het brengt altijd narigheid, wat evenwel verdwijnt… waar liefde en waarheid verschijnen.
Paradijs is daar waar je het schept door je geloof erin en door je leefstijl die een stukje van dat paradijs, die liefde laten zien.
Sonne Hoover

Weer een jaar voorbij.. Een jaar met allerlei nieuwe regelgeving. We zouden minder regeldruk krijgen, maar het lijkt wel alsof we te maken hebben met méér regels, waardoor er meer druk is ontstaan en zal ontstaan.

Het lijkt erop als of er steeds weer nieuwe zaken worden onderzocht, waardoor ook weer antwoorden en oplossingen gevonden moeten worden op de uitkomsten van die onderzoeken. Zo toont men aan dat diesel vervuilt en moeten de oudere auto's een sticker plakken (waarvoor uiteraard betaald moet worden) om gerust in een bepaalde stad te mogen rijden.  De Tesla's - auto's die rijden op stroom - zijn niet aan te slepen. De overheid vindt dat het wagenpark in korte tijd niet meer mag rijden op fossiele brandstof. Binnen afzienbare tijd zal iedere burger dus een andere, nieuwe auto moeten aanschaffen. Immers, een tweedehandse auto gaat al niet meer. Ze zijn immers te vervuild geworden.. Zou de Tesla dan ondertussen voor ieder te behappen zijn of vallen veel mensen buiten de boot omdat ze zich geen dure - of te wel 'energiebesparende' auto kunnen permitteren? We gooien ontzettend veel auto's weg die nog goed zijn, maar niet meer worden toegestaan omdat ze te vervuilend zijn. Maar is het wel bekend dat er een enorm vervuilende markt nodig is om de accu's voor E-auto's te voorzien van de nodige grondstoffen? E-auto's gebruiken enorme hoeveelheden kobalt. Dat levert een groot probleem op, want er is al uitgerekend (Volkswagen) dat er rond 130.000 ton kobalt nodig is, terwijl de wereldproductie op dit moment rond 123.000 tot bedraagt (Bron: Klimaat, nov. 2019)..

Ook Lithium winning levert enorme milieuschade op. Fabrieken die het erts verwerken lozen hun afvalwater op plaatselijke waterstromen wat gebruikt wordt voor drinkwater. Lithium is zeer giftig en is meer dan schrikbarend  milieu vervuilend. Dat betreft de winning, maar ook het transport, de verwerking tot batterij en ze leven ook nog eens niet langer dan 3-4 jaar. Daarna is het zwaar chemisch afval. E-auto's zijn dus niet duurzaam maar ook niet milieuvriendelijk.

Hoe komt het toch dat we meegaan in de hetze maar over te gaan op de E-auto's? Vast wel omdat de geavanceerde apparatuur in deze auto's wel heel aanlokkelijk speelgoed is voor menig bestuurder. Daarbij... gemak dient de mens. Zelfsturende, -navigerende auto's zijn gewild. Dat ze onze intuïtie en waakzaamheid verzwakken, wordt niet bedacht of onderschat. We rekenen alleen met wat we kunnen bewijzen en onderzoeken. Intuïtie vinden we niet de moeite waard om op te gokken.We stompen daarmee ondertussen onze eigen gevoeligheid die we ontwikkelen naarmate we die voelhoorns gebruiken, af. We weten op gegeven moment niet meer in te parkeren als de sensoren het niet doen, we weten niet meer welke afspraken we hebben, als we geen alarm hebben gezet, we weten niet meer hoe laat het is, als we niet op de klok kijken, we weten niet meer wat het weer morgen zal zijn, want we kijken op buienradar. We vertrouwen niet meer op onszelf en ons gevoel dat zwakker dan zwakker wordt en moeten dan ook wel de apparatuur vertrouwen ... of wat anderen vinden en ons vertellen.

Wist je dat er enorme verdeeldheid in de wetenschap is rond het CO2 opwarmingsverhaal? Men doet alsof de bewijzen er liggen. Althans, zo lijkt dat voor de burger, die bang wordt en volgt wat men roept. De burger roept vervolgens ook maar wat, maar vergeet zelf e.e.a. kritisch te onderzoeken en is bang dat hij met argusogen wordt bekeken omdat hij niet mee wil doen aan preventie van vervuiling. Dat is niet altijd makkelijk, maar het is wel te doen. Je nek uitsteken is lastig en... doorgaans heb je ook weinig tijd om je te verdiepen in een lastige materie.

Slechts 16% van het autoverkeer is verantwoordelijk voor de CO2 uitstoot.  Maar wordt er wel genoemd dat voor een batterij van 1 Tesla 8 jaar lang met een verbrandingsmotor gereden kan worden om dezelfde klimaatbelasting te bereiken?? Vermoedelijk zal de overheid trouwens de stroom vast wel zwaar gaan belasten, zoals dat nu op diesel en benzine gebeurt. We zien nu al dat zonnecollectoren ook niet zo geweldig veel opleveren als men verwachtte. Na dikwijls grote investeringen blijkt nu al dat je gestraft wordt als je teveel stroom hebt. Terugleveren is niet slim... Het kost je geld. De oude meters worden naarstig vervangen, wat betekent dat de ontvanger van de nieuwe meter ook weer minder gebaat is met zijn stroombesparing.

We mogen straks geen houtkachel meer stoken. Zolang er de mensheid is, wordt vuur gestookt om voedsel te bereiden, werktuigen te maken, warmte te scheppen, kortom het leven te leiden. We zijn door onze luxe eisen andere energiebronnen gaan aanboren en nu krijgen de houtkachels ervan langs, terwijl hout verbranding - mits dit op de juiste wijze gebeurt de minste vervuiler is! Een volledige verbranding levert geen residu op.

We worden opgeroepen om onze huizen te isoleren. Daar ga je dan vervolgens maar meteen mee beginnen, want anders is je huis straks niets meer waard. Je denkt subsidie te krijgen, maar dat valt wederom tegen!  Je moet immers 2 aparte 'dingen' isoleren in hetzelfde gebouw. Al heb je geïsoleerd voor wel 80.000 euro, je moet om subsidie te krijgen, nog een tweede klus beginnen ... en verantwoorden. Dat dat heel vaak niet tegelijkertijd te doen is vanwege de hoge kosten, of andere afwegingen, laat zich raden...

Nu is er weer de Stikstofbelasting. Boeren krijgen ervan langs. Zij moeten gaan inkrimpen, want zij en b.v. de bouw zouden de grootste vervuilers zijn. Goed, boeren zullen er goed aan doen om de veestapel in te krimpen. Maar, waar zij eerder gedwongen werden om deze te vergroten, al waren veel boeren ertegen omdat zij de grotere ingewikkelde regelgeving, maar ook uitbraak van ziekten, belasting voor het milieu als meekomende risico's zagen - zien zij nu hun toekomst verdwijnen. En of Nederland sowieso gebaat is bij het uit het buitenland moeten gaan halen van voeding is maar de vraag. Daar zijn vaak vervuilende zelfs giftige stoffen toegestaan bij medicatie en bestrijdingsmiddelen. Om nog maar niet te spreken van andere belastende factoren.

Stikstof is een stof die zeker niet gezond is voor wie dan ook. Toch is ook deze stof nodig in het hele ingewikkelde proces van positief en negatief, van goed en niet goed die balans hoort te houden, waardoor het leven op aarde mogelijk is en blijft. Waar zuurstof een stof is die leven geeft, maar ook als deze zuiver en ongebonden aanwezig is voor enorme explosies kan zorgen, is ook stikstof een noodzakelijke stof, maar verstikt deze stof het leven als de balans doorslaat naar teveel. Zo is dat met alles...

Gééstelijk bezien is zuurstof een stof die de materialisatie is van bewustzijn dat positief is, omdat het leven geeft. Zonder zuurstof is er geen leven mogelijk.  Koolzuur is de materialisatie van bewustzijn dat negatief is, omdat het leven het leven ontneemt. Stikstof is materialisatie van bewustzijn dat probeert het leven in te nemen. Waar er veel milieuvervuiling is, is er een toename van koolzuur en stikstof. Men heeft er terecht angst voor, omdat het leven neemt en gebruikt voor eigen gewin. Maar, het zou beter zijn als ook de wetenschapper zou begrijpen waarom deze koolzuur en stikstof ( om deze twee stoffen maar te noemen)  in deze tijd van leven zo rijkelijk vertegenwoordigd zijn.

Ook dode lichamen wasemen veel meer van deze stoffen uit dan men denkt. Door zeer onnatuurlijke leefstijl worden er veel chemische stoffen (medicatie, morfine, drugs, synthetische voedingsmiddelen, enz) stoffen opgenomen.

Bij het sterven van een lichaam komen deze stoffen als puur bewustzijn weer vrij. Deze negatieve deeltjes moeten ergens blijven en belanden om ons heen en verbinden zich met stoffen die uit een even zo zeer vervuilde omgeving afkomstig zijn.  Ook het weer wordt beïnvloed door deze gang van zaken. Zo is bijvoorbeeld mist meer mogelijk door niet alleen bepaalde concentratie van vocht in de lucht, laaghangende wolken, enz, maar ook door het binden van water uit de lucht aan die negatieve bewustzijnsdeeltjes die afkomstig zijn uit vervuiling die verbrand, vergaan is, maar ook - let wel - afkomstig is van negatieve = belastende gedachten, daden en geesten die voortijdig vrij komen door onjuist gebruik van bepaalde stoffen waarin die negatieve geesten gevangen werden gehouden.

Waar in de nacht heel veel leven afsterft, komt bewustzijn uit de cel vrij. In het geval van sterven van mensen die meer aards en materieel leefden en dus een meer materiële ziel hebben, blijft het bewustzijn van deze zielen ook als lage flarden mist hangen voor een tijdje. Regelmatige of meer voorkomende mist is ook mogelijk door de veelvuldige rijkelijk aanwezige vocht. Er moet dan blijkbaar meer onrijp bewustzijn gebonden worden, om te voorkomen dat dat anders nog vrije bewustzijn negatieve omstandigheden of beïnvloeding zou teweegbrengen. Ook mensen die gevoelig zijn voor geestelijke sfeer, kunnen last hebben van 'het weer' of een 'bepaalde sfeer'. Omdat we niet meer opgevoed worden met wat een en ander in wézen betekent, denken we er niet over na en laten we het voor wat het is en behandelen we deze onbestemde gevoelens met medicatie, denken we dat het bij ons hoort en leren we er mee te leven, terwijl we er anders mee om horen of zouden kunnen gaan!

Smeltend oerijs, permafrost, enz, hielden ook bewustzijn dat onrijp, zeer negatief (= liefdeloos) vast. Bij het smelten van het 'lichaam' - het ijskristal - komt het bewustzijn vrij. Het zoekt ongebreideld zijn weg en.. verbindt zich met het gelijke, zodra het maar kan. Dat verbinden gebeurt zodra het gelijke passende zich maar in de buurt bevindt. Deze natuurwet is de basis van het leven. Deze wet is de wet van aantrekking. Plus en min streven naar een evenwicht, het gelijke trekt elkaar aan tot er een evenwicht is bereikt. Het zwakke wil sterker worden en het sterke wil nog sterker worden...en het sterke overwint uiteindelijk altijd.  Als de basis goed is, is het vervolg ook goed.  Als de intentie juist is, is het leven dat eruit volgt ook goed.  Als intentie zuiver en goed is en dus liefdevol, zijn de verbindingen die eruit volgen evenzo. Als de intentie niet juist is, dus niet vol waarheid (= liefde) , dus niet levensvatbaar of niet vol leven genoeg, dan ebt het leven eruit weg. Er is dan verstrooiing en geen bundeling van krachten. Er kan niet worden gebouwd op en dergelijke onzekere basis. Zodra er geen voldoende positieve stoffen ( is bewustzijn) genoeg voor handen is, zal er een kunstmatig, klaarblijkelijk 'evenwicht' gevormd worden, wat niet echt levensvatbaar is, maar een surrogaat. Dat is tijdelijk, totdat er weer voldoende positief bewustzijn voorradig is. Dat wordt gevormd uit de INTENTIE van de goedwillende mens. Daarom kan het tij keren. Angst hoeft niet en is alleen daar waar het positieve ontbreekt. Als we dat weten, geeft dat de burger moed en... vertrouwen en zien we dat we in de materie het verkeerde nog steeds kunnen oplossen als we onze eigen intentie maar opschonen.

In deze tijd hebben we het wel over de liefde die sterker moeten worden, maar we weten nieet zo goed meer wat liefdevol is. We noemen iets dat positief is niet altijd meer positief en zien veel negatieve dingen als positief. Daarom worden we nogal misleid en nemen we het verkeerde als uitgangspunt. We hebben dan een zwakke basis waarop niet gebouwd kan worden.. Dat is in deze tijd nogal snel het geval, omdat er immers zoveel negatief - liefdeloos bewustzijn circuleert, afkomstig van zoveel vormen van liefdeloosheid in de vorm van eigen gewin, egoïsme, vervuiling, misstanden, chemie, vrijmaken van gassen en vloeistoffen uit de diepe aarde,  winning en gebruik van zware, giftige metalen en andere stoffen, doen ontploffen van kruit (wapens), vuurwerk, ziekte en behandelingen daarvan, negatieve gedachten en daden uit onwetendheid, maar ook hoogmoed en egoïsme.

We kiezen meer voor duurzaam en gerecycled hout of energievriendelijke kunststoffen, maar toch worden er nog enorme oppervlakten aan bos gekapt. Ook door toenemende ontbossing moeten de zielen van bomen een onderkomen vinden. Bewustzijn van allerlei soort en mate vinden noodgedwongen hun weg in de vorm van winden die hevige orkanen, stormen teweeg kunnen brengen. Aardbevingen, tsunami's zijn ook gevolg van gaswinningen en mijnbouw.

De hele industrie -  om welke het ook gaat - is op de keper beschouwd geboren uit egoïsme en hebzucht. Oké, dit klinkt wel heel negatief, maar toch, als je er bij stil staat zie je dat zoveel niet 'had gehoeven'. Hele gebieden op aarde met hun bewoners ( mensen, planten, dieren en andere organismen) komen letterlijk en figuurlijk (materieel en geestelijk gezien) onder druk te staan en andere megagebieden verliezen steun  en verlagen of krimpen in. Hele biotopen verdwijnen en ziekmakende werelden verschijnen..  Logisch dat ook hierdoor verschuivingen in stabiliteit ontstaan.

Opwarming van de aarde is ook weer niets anders dan verhit bewustzijn in de vorm van liefdeloosheid, waardoor watertemperatuur wordt verhoogd, waardoor ziektekiemen gedijen en meer besmettingen en ziekten mogelijk worden. Ook het smelten van ijs is gevolg. Ook het meer waaien van winden en het ontregeld zijn van de seizoenen en het klimaat is het gevolg.

Organismen sterven uit omdat we ze bestrijden. Andere organismen gedijen omdat ze geen natuurlijke vijanden meer hebben. We putten ons eigen immuunsysteem uit en worden bevattelijk voor van alles en nog wat. Dieren sterven uit waar het nog eigenlijk niet hoefde en ziektekiemen worden resistent. We bestrijden wat we niet willen en geven onbedoeld kansen aan vernietigend bewustzijn door b.v. gen manipulatie. We kijken alleen naar de vorm, naar de te bewijzen kant van 'de zaak' en begrijpen niet meer dat we de grip op het innerlijke van 'de zaak 'allang verloren zijn.

We kunnen alles wel berekenen en materieel bekijken, maar we zouden er goed aan doen eens met een gééstelijk oog te kijken naar wat er zich allemaal afspeelt in de wereld. Mensen zijn hier over het algemeen niet meer in thuis. Waar men vroeger heel goed wist dat al je eigen gedachten en daden ergens iets in de natuur uitwerkte, lacht menigeen hier nu om. Wijze natuurvolken wisten dat alles samenhing. Ze wisten dat ieder mens zijn eigen persoonlijke gedrag een gevolg had dat direct of indirect op jezelf terugkwam. Ze wisten dat God een geestelijke bron van leven was die alles bestuurde, het leven gaf en het leven nam. Ze wisten dat deze kracht in ere gehouden moest worden, door ZELF een godvruchtig leven te leiden. Anders gezegd: men riep de burger op om te leven zoals de Godheid dat vroeg. Immers, als je Zijn advies zou opvolgen zou de oogst vruchtbaar zijn, zou je een lang en gelukkig leven hebben. Later volgden allerlei misstanden omdat men geloof ontwikkelde - onder invloed van menselijke gedachten - dat de Godheid wie niet de adviezen zou opvolgen, zou straffen. Men begreep niet meer dat het de mens zelf is die zelf zijn 'straf ' (negatieve gevolg) over zich afroept, door het verkeerde te willen en te doen. Men ging de Godheid aanwijzen als schuldige naarmate de mens zo hoogmoedig werd dat hij niet zelf meer als zondebok wilde worden bestempeld. Hij ging schuld bij de ander zoeken en neerleggen, zodat hijzelf vrijuit kon gaan. Dat gebeurt nog steeds.

Ook nu wijst iedere vervuiler naar de ander of we verzinnen vervuiling zodat we meer winnen bij de nieuwe regels die er te bedenken of in te voeren vallen, zodat we daarmee winnen. We verzwaren de last van anderen, zodat we er zelf bij welvaren. Dat is niet bepaald een liefdevolle intentie. Daarom hebben we veel onregelmatigheden en misstanden te vrezen. We hoeven geen doemdenkers te zijn of te worden, maar we moeten wel kritisch blijven en ons niet bang laten maken, waardoor we domme, duur betaalde offers moeten brengen. Oplossingen zullen er zeker in het materiële vlak genomen moeten worden. We moeten weer een beetje terug naar een wat simpelere leefstijl waarbij tevredenheid en eenvoud ruimte geven voor dienstbaar zijn. We moeten niet stilstaan. Willen we echter echt preventief bezig zijn, zullen we er goed aan doen om bij het begin te beginnen. Dat is bij iedere persoonlijk burger zelf, die om zich heen kan kijken en kan ontdekken - als hij maar wil - wat hij zelf kan bijdragen aan een gezonde leefstijl, mede behulpzaamheid, energiebesparing en een beter milieu.

Waar zijn leefstijl vanuit een positievere overtuiging en wil  gevolg zijn, zal het milieu eraan winnen.

Waar ons eigen inwendige milieu weer liefdevol wordt, zal onze eigen omgeving ervan opknappen.

Laat dat de insteek en winst zijn voor dit nieuwe jaar!

Sonne Hoover

Vroeger stookten we vuur. De mens gebruikte stenen die hij tegen elkaar wreef. Houtje of wat droog gras erbij en het vuurtje was er. Het was een prachtige vinding. Broodnodig voor warmte, het maken van allerlei voorwerpen, maar ook om voeding te bereiden. Gedroogde mest brandde ook goed. Zo stookte de mens alles op wat zijn nut verloren had, en maakte hij alleen vuur voor nuttige noodzaak. Het vuur moest echter steeds beter, sneller en groter.  De mens heeft nu om talloze zaken veel vuur nodig.

Vuur is echter niet alleen vuur dat bestaat uit vlammetjes, maar ook uit vonkjes. Stroom, elektrische energie is nog belangrijker geworden dan open vuur. We kunnen ontzettende grote krachten en hoge temperaturen ontwikkelen. Ieder mens kan bijna eindeloos energie gebruiken voor van alles en nog wat. We hebben ondertussen met veel soorten energie afkomstig uit verschillende bronnen geëxperimenteerd. Een bron kan vervuilen, duur zijn,  veel  ruimte innemen, veel aanpassingen vragen, veel schadelijke gevolgen voor de mens of het milieu hebben, veel risico's voor gezondheid hebben, stinken, schaars zijn, of ook minder. Zonlicht- en windenergie lijken ons op heden een van de schone vormen van energielevering, maar ook hier zien we veel haken en ogen.

Op dit moment zijn we er achter - of denken we te weten - dat energie uit (schaars geworden) fossiele brandstoffen kwalijke gassen produceren die belastend zijn voor het milieu. We beseffen niet dat hoe we alles ook bekijken, keren of draaien we aan alles wel iets fouts kunnen ontdekken. We worden gestimuleerd om allemaal - wel of niet gesubsidieerd - zonnecollectoren op het dak te leggen, maar komen  er nu al achter, dat we blijven zitten met teveel overschot aan energie wat we niet kwijt kunnen. Straks worden we gestraft door teveel energieproductie. We kunnen afwachten. Waar winst gehaald kan worden wordt er wel een weg gevonden... We gebruiken wereldwijde web en sturen allerlei data, die met onvoorstelbare snelheid de ether doorvliegen, overal naar toe, bewaard worden, verder gezonden worden, door ieder opgepikt kunnen worden, enz. We beseffen niet dat we hier te doen hebben met allerlei super kleine deeltjes energie die we denken te kennen, door ze te ontleden. We begrijpen echter een heel belangrijk ding niet, dat er IETS is dat die deeltjes die deeltjes doet zijn. We weten nog helemaal niet wat het gevolg zal zijn als er nog veel meer grote clusters data op bepaalde plekken zullen komen... We moeten alsmaar groter, maar komen er achter dat dat groter niet altijd iets oplost. Boerenbedrijven moesten groter, om winst te kunnen maken. Nu moeten boeren maar verdwijnen denkt men, om het gehalte aan stikstof te verlagen. We moeten minder vlees eten, omdat voor de productie van vlees enorm veel energie moet worden geleverd. Is er al eens berekend hoeveel graan we nodig hebben voor de behoefte van onze grote hoeveelheden pizza's, crackers, toastjes, soorten brood, dippers, taarten, koekjes? Je zou haast denken dat dat de landbouw de volgende grote zondebok wordt. ...  Of zullen we de moed hebben om eens te kijken naar de energieverslindende auto industrie, de synthetische kleding industrie, de online bedrijven,  de goedkope 'AliBabaexpress' leveringen, de farmaceutische industrie, enz.

We kappen bomen bij de vleet en ondanks waarschuwingen gaat  de bosbouw in de grote bossen maar door. We zien niet in hoeveel leed we brengen onder de (plaatselijke) bevolking. We hebben ondanks kunststof materialen grote hoeveelheden hout nodig hebben voor onze grotere, meer ingewikkelde huizen die we steeds mooier willen verbouwen. Helaas wordt nog steeds veel te weinig hout gerecycled. We bouwen liever nieuw in plaats van oude gebouwen creatief aan te passen. Opknappen kost immers vaak meer dan nieuw hout gebruiken. We ontdekken dat ook windmolens zo hun schade brengen aan het milieu, door vogelsterfte, slagschaduw, maar ook continue geluidsoverlast en horizonvervuiling. Op dit moment hebben we bedacht dat hout- en pelletkachels niet meer mogen en gaan we langzaam over tot weren van houtkachels. Ook moeten we van het gas af, maar hebben  vast niet voldoende onderzocht en afgevraagd waar we toch al die energie die nodig is om huizen aan te passen op een nieuwe energiebron vandaan gehaald moet worden. Wat kost meer?

Buiten al die vragen rond welke energie we nu het beste kunnen gebruiken, kunnen we ons ook een heel andere vraag stellen: Wat is energie eigenlijk op de keper beschouwt? Energie is niets anders dan een elkaar afstoten en aantrekken van super kleine deeltjes die plus of min geladen zijn, geen gewicht hebben en die elkaar aantrekkende, zorgen voor een eindeloze stroom aan reactie, die warmte en licht opwekt.  Er is dus IETS - een drang - in de kleine deeltjes om zich te verbinden met een deeltje van een andere polariteit. We weten allemaal dat deeltjes die hetzelfde zijn elkaar afstoten, maar dat deeltjes van tegengestelde polariteit of lading elkaar aantrekken. Zo is dat overal in het hele universum. Zonder dit gegeven van polariteit zou er geen enkele vorm van leven mogelijk zijn. Wat is nu eigenlijk die drang in die deeltjes die doen verbinden? Ja, let op, nu komt het: de energie in die deeltjes die zorgen voor het willen verbinden is de elektromagnetische kracht, of te wel liefde. Dat is het IETS dat iets doet worden. Zonder dat IETS bestaat er niets.

Deze drang die kracht is, is in alles aanwezig. Deze drang om te verbinden is overal en altijd: om iets te laten groeien, iets te doen ontbinden, iets samen te voegen, sterk te maken, weker te maken, vloeibaar of juist stevig en hard. Alle eigenschappen van al wat is, zijn voortgekomen uit de drang tot samengaan van intelligentie die het andere zoekt, ter aanvulling, waardoor het meer kansen, dus groei zal hebben. Dat is nu de aard van liefde: willen dienen tot wederzijds nut. In ieder deeltje hoe klein en nietig ook, is er de intelligentie van liefde die wil dienen, wil samengaan, wil aanvullen wat te kort was, wil heel worden. Daarom is er in alles en ieder de neiging om hetzelfde te doen, al is dat via een andere (unieke) weg. Ieder mineraal, plant, dier, mens, wil heel worden, rijker worden, tekorten opheffen, geven van wat het zelf genoeg of teveel heeft, of aanvullen wat het zelf tekort of amper heeft. Hoe hoger ontwikkeld een levensvorm is, des te  meer complex, veelsoortig, uniek die weg en samenvoegingen zijn. De mens heeft als sluitstuk van de schepping de meest unieke vorm om daarbinnen volgens volstrekt unieke, dus persoonlijke wijze, zijn leven vorm te geven. Hij zoekt dus via eindeloze combinaties van bewustzijn uit talloze gedachten, voorvallen, spullen, voeding, bewegingen, enz. zijn geluk. Zijn geluk bestaat hieruit dat hij sterker, wijzer, blijer, rijker, gelukkiger en échter wordt - meer méns zoals hij bedoeld is te zijn - juist door de kwaliteit van keuzen die hij leert te maken. Hij leert dit zoveel mogelijk goed te doen, door al wat hij zich ten doel stelt vanuit en met liefde te doen. Dat geldt voor ieder mens! Juist om dit vermogen is er groei en ontwikkeling. Zodra het bewustzijn uit een lichaam vertrokken is, kan er niet meer samengevoegd, gegroeid, gelééfd worden. Zo'n lichaam noem je dan dood. De intelligentie - dat wat samenhield en samenbracht - is verdwenen.

Wat heeft dit te maken met energie? Het diepste wezen van energie is en blijft het streven naar samengaan, waardoor verbindingen tot stand komen. Hierdoor is groei, ontwikkeling mogelijk. Dat dit vermogen intelligent is, moet duidelijk zijn, omdat er voor iedere soort levensvorm groot of ontzettend klein, een bepaalde orde is, zodat er binnen die soort steeds weer eenzelfde vorm ontstaat, generaties na generaties en dat er bepaalde voorwaarden nodig zijn, telkens weer hetzelfde om te kunnen voortplanten (samenvoegen) groeien, ontwikkelen, ouder worden, aftakelen en sterven. Alleen liefde heeft alle intelligentie om deze drang van samengaan te hebben en mogelijk te maken. Liefde is dus levensintelligentie. Als deze er niet is, is er geen verbinden, dus een uit elkaar vallen, dus ontbinden. Zonder liefde is er dus geen leven!!! Leven kan dus nooit uit zichzelf uit niets bestaan, maar kan alleen maar Liefde als oorzaak ( = OER ZAAK) hebben.

Waar veel liefde is, zijn er goede, gezonde verbindingen die vrucht dragen. Waar weinig liefde is, is minder kwaliteit van verbindingen, waardoor meer gebrekkige verbindingen en dus groei en dus een goed en gezond vrucht dragen (lees ook gunstig gevolg) niet of minder mogelijk zijn.

Hoog boven de aantrekkende kracht van de aarde is er een druk heen en weer bewegen van allerlei deeltjes intelligentie met meer (zin om te verbinden) of minder liefde (zin om niet te verbinden). Zo ontstaat er een willen en een niet willen verbinden, waardoor gelijk gerichte deeltjes elkaar vinden. Deze worden aangetrokken door wat hen past, waardoor ze groter geworden zichtbaar en meetbaar worden. We hebben het dan  ondertussen over verschillende golflengten van het licht. Als dat licht zich verzwaart en verdicht, ontstaat er lucht. Als lucht zich verdicht, ontstaat er water(damp) als dat zich verdicht, wordt het te zwaar om te 'hangen', waardoor het naar de aarde 'zakt'.  De aarde trekt de zware polair geworden deeltjes aan. Waar eerder de deeltjes nog vrij waren, waren ze gewichtloos en zijn ze logischer wijze niet door de aarde aan te trekken. Deze vrije deeltjes zijn puur geestelijk. Ze kunnen pas op aarde zijn, als ze omhuld worden door een lichaam dat bestaat uit deeltjes die wel door de aarde aangetrokken kunnen worden, dus polair zijn. Deze deeltjes die polair zijn, hebben al tekort aan liefde, want anders zouden ze niet door de aarde aangetrokken kunnen worden. Ze zouden dan immers puur geest zijn omdat ze gewichtloos zijn!

Het bliksemen in de lucht (in de hoogste regio bliksemt het continue) voorziet de atmosfeer van de juiste uitwisseling van deeltjes die elkaar verbinden. Als deze deeltjes intelligentie  op gegeven moment hun gewichtloosheid verliezen en dus zwaar worden, naderen ze de aarde, waar ze in de atmosfeer dicht om de aarde heen in de vorm van waterdamp, ijs, sneeuw, nevel een 'lichaam, vorm' krijgen. Ze komen door temperatuursverschillen (waardoor wind ontstaat) dichter naar de aarde, bundelen zich door de aantrekkende kracht en vallen uiteindelijk in een druppel of hoosbui op aarde, al naar gelang er de wind meer of minder was of het licht sterker of zwakker, dus er meer of minder kou of hitte was. Daar worden de deeltjes energie (liefde) opgezogen door dieren, planten of worden ze opgenomen ook door de mens via water of voeding waarin dat water een motor geworden was om dat voedsel te vormen. Immers, water met ontelbare soorten inhoudsstoffen worden als voeding door allerlei lichamen, vormen opgenomen, die ook weer worden opgenomen en worden opgelost, verteerd, waardoor het noodzakelijke in de vorm (het lichaam) achterblijft als voeding, en het overtollige het lichaam verlaat als zweet, urine, vocht, ontlasting. Deze residuen dienen weer andere vormen van leven door erdoor te worden opgenomen. Zo ontstaat er op aarde een eindeloze cyclus van opnemen en afstaan van bewustzijn in de vorm van licht, water en andere voedingsstoffen.

De meest harde, materieel geworden bewustzijns (intelligentie = energie - licht-) deeltjes, worden opgenomen door de lichamen van allerlei soorten en mate en hoedanigheid. De meest ijle bewustzijnsdeeltjes worden opgenomen door het meest geestelijke in dat lichaam, de ziel van de bezitter of vormer van dat lichaam. Een lichaam is dus een voertuig voor de ziel (een meer of minder unieke verzameling deeltjes geest).

Als we fossiele brandstoffen verbranden is er ook een opnemen van energiedeeltjes (zuurstof) uit de omringende lucht en uit de haard (de brandbare stof, het hout, de olie, steenkool, enz.), maar ook een afstaan van deeltjes. De meest geestelijke deeltjes komen vrij door het vuur. Het vuur maakt de hulzen van de materiële deeltjes (cellen) kapot, waardoor de gééstelijke 'deeltjes' (puur bewustzijn) vrijkomen. Zij stijgen op en worden in de atmosfeer geslingerd, waar zij hun weg vinden in recycling door zich te verbinden met huns gelijke al naar hun aard is. Zij vormen dan weer een volgende wolk, bliksemschicht, hoosbui of ... stijgen hoger op en zorgen juist voor een klare, heldere wolkeloze hemel. Zij ontstijgen de aantrekkende kracht van de aarde als zij de polariteit (= egoïsme, afzondering van de heelheid, perfectie in God) hebben overstegen door liefde aan te vullen tijdens het leven op aarde.  De zwaardere, meer egoïstische deeltjes vallen als as, roet terug op aarde ergens en worden weer opgenomen door levende wezens, of ook gras, grond, enz. Ze vinden hun weg weer via opname door algjes, planten, dieren, enz. Zo maakt  bewustzijn een keten door van leven, lichaam krijgen, ervaring opdoen, groeien, verrijken, afsterven, loslaten en weer vrij worden.

Hoe we energie aanwenden, het blijft een uitwisseling van een bepaalde kwaliteit bewustzijn. Hoe meer liefdevol de deeltjes die we gebruiken zijn, des te beter het gevolg van de uitwisseling van deeltjes zullen zijn. Als we de deeltjes met een juiste intentie gebruiken, hebben we minder negatief gevolg. Waar we deeltjes laten samengaan of juist laten oplossen, vanuit een egoïstische bedoeling, zal het gevolg negatief zijn.

Ik ben van mening dat we de oorzaak voor het milieu probleem niet moeten zoeken bij het (veranderend) weer, het klimaat, teveel stikstof of koolstof, maar dat we moeten kijken naar waarom er zoveel stikstof is geproduceerd en waarom er zoveel koolstof in onze tijd vrijkomt. Zuurstof is soms schaars. Zou het komen doordat liefde schaars wordt? Zouden stikstof en koolstof meer in de atmosfeer komen omdat wij zelf veel meer hebzuchtig zijn? Zouden we de moed nog eens hebben om op een meer geestelijke wijze te kijken naar het klimaat en het milieu? Zouden we de moed hebben om onszelf bij de kladden te grijpen en vanuit betere intentie wat om ons heen is aan natuurlijke - en scheikundige stoffen te gebruiken tot wederzijds nut?

Als we betere, heilzame verbindingen zouden maken, zou er een samengaan moeten zijn en een groei die ieder zou dienen. Dat dat zo is, is een grondregel van hoe de schepping in elkaar zit: Zonder dienstbaarheid en juiste intentie zaken te benutten tot wederzijds nut en welzijn.

We zien steeds meer onregelmatigheden in de natuur. Levensvormen sterven uit, meer en meer lichamen verzwakken, worden ziek, temperaturen schommelen bizar, water teveel en water te kort, enorme droogte, grote orkanen, windhozen, bevingen, enz..

Zouden deze verschijnselen gevolg zijn van ons harteloze egoïstisch handelen? Zoveel hebzucht, zoveel eigenbelangen, die we vertalen in 'economische belangen', zijn debet aan de vele problemen die we zien ontstaan. We geven dan wel de schuld van vervuiling aan houtkachels of boeren, en veranderend klimaat, maar vergeten ons te bedenken voor het gemak dat alle gevolgen een oorzaak hadden. Deze oorzaak is op de keper beschouwt altijd een gééstelijke, omdat aan alles van wat er in materie afspeelt - hoe dit ook is - er éérst een idee of te wel een gééstelijk iets, een gedachte van een bepaalde kwaliteit aan vooraf ging. Waar eigenbelangen spelen, hebben we te kampen met gebrekkige liefde, al bedoelen we het doorgaans goed. De kwaliteit van menig idee is dus niet zo goed als we denken. We weten niet eens meer wat dienstbaarheid - samengaan tot wederzijds nut - inhoudt. Daarom veroorzaken we zelf door onze liefdeloze gedachten en onwetendheid zoveel problemen.

Het weer, het klimaat is een weerslag van wat de mens heeft gedacht en heeft gedaan. Stikstof, koolstof zijn nu dan de boosdoeners. Deze stoffen zijn er nu teveel. Klopt. Het zijn de belichamingen van 'vervuilde gedachten' die voortkwamen uit eigenbelangen, dus liefdeloosheid. Ze verdringen de broodnodige zuurstof. Zuurstof is de belichaming van dat wat leven geeft: de geest van de liefde, die er letterlijk en figuurlijk voor zorgt dat een lichaam, algje, plantje, diertje, dier, mens kan leven! Zuurstof is de drager van het levengevende intelligentie die een mens moet inademen (opnemen) om er dienstbaar door te kunnen zijn. Zuurstof kan zich verbinden met stikstof en koolstof of welke stof dan ook, waardoor er iets goeds ontstaat of gemaakt kan worden. Er moet dan wel voldoende zuurstof om ons heen zijn! We maken die zuurstof zélf goed en zuiver als we zuiver naar de Liefde leven. We kunnen ons pas goed verbinden met zuurstof als we daden willen stellen die we willen doen uit liefde, goede intentie dus. We nemen dan voldoende zuurstof op en kunnen die altijd vinden, ook waar het tekort aanwezig is, door rijkelijke meerderheid van 'foute' stoffen, dus  liefdeloos bewustzijn. We verbinden ons dan met de juiste dingen, mensen, omstandigheden, enz., waardoor we sterk zijn en onze talenten het beste kunnen gebruiken. We zijn veel te bang dat er een te kort aan zuurstof zal zijn, door vervuiling van de aarde. Nee, zo'n vaart zal dat niet lopen. De mens zal - als hij zich met het juiste wil verbinden (dat is dienstbaarheid als uitgangspunt nemen), het goede doen en te midden van de grootste problematiek of dreiging op de juiste bron (licht, zuurstof, liefde) aangesloten blijven. Er is altijd genoeg, want de bron van zuurstof en zuiver liefdevol licht zal nooit ophouden te stralen. Doodeenvoudig omdat zuiver dus liefdevol licht altijd stroomt, omdat het nooit een eind heeft. Gods intelligentie - licht - stroomt eindeloos de ether in. Ieder kan gratis tanken uit deeltjes van dit licht door dit in zich op te willen nemen. Het zal er altijd zijn, voor wie dit wil.

Dus.. niet houtkachels wegdoen of boeren wegsturen uit onze maatschappij, maar liefdeloze vervuilers van de grote machten die egoïsme, hoogmoed als oorzaak hebben aan pakken door ze niet meer te willen. Waar deze vervuilers niet meer gewild worden, verdwijnen ze vanzelf en ontstaat er weer een harmonieuze wereld waarin plek en ruimte en licht, gezonde lucht en temperatuur is voor iedereen! We kunnen bij onszelf beginnen: Wat hebben we werkelijk nodig en waarom denken, doen en willen we wat we denken, doen en willen...

Sonne Hoover.

Wordt de mens met uitsterven bedreigd?

Wetenschapper Frank Fenner is niet bepaald optimistisch over de toekomst die de mens heeft. De mens, maar ook veel diersoorten zullen uitsterven zegt hij. Omdat Fenner belangrijk werk heeft verricht is men geneigd hem te geloven.

Of dat nu zo verstandig is, is maar de vraag. Als je alleen kijkt naar hoe het op dit moment gaat met de aarde, de natuur in het algemeen, alle grote milieuproblemen waarmee we te kampen hebben, zou je er mogelijk geloof aan kunnen hechten. We staan er als mensheid niet rooskleurig voor. We hebben te maken met torenhoge onoverzichtelijke problemen die ons boven het hoofd zijn gegroeid. Maar of daarmee reden is dat de mens zal uitsterven is maar de vraag.

Ooit was er een eerdere aarde (Malona). Ooit roeide de mens zichzelf op deze aarde uit om niets anders dan een ruzie om macht en eigenbelangen. Het zal eens niet zo zijn! Ook nu is er zoveel eigenbelang bij een grote groep mensen die het voor het zeggen hebben als het gaat om het uitstippelen van een bepaalde lijn die ervoor moet zorgen dat mensen hun vertrouwen en de moed verliezen. Zo lijkt het althans.. Er wordt veel angst gezaaid. Men lanceert allerlei onderzoeksrapporten die ons moeten doen geloven dat het treurig gesteld is met allerlei zaken aangaande in dit geval het milieu, de natuur, het klimaat. De gewone man denkt ondertussen -overladen met alle doemdenkerij - dat er geen eer meer aan te behalen valt en is van mening dat we de controle die we meenden te hebben aan het verliezen zijn. Met drastische, zeer beperkende maatregelen denkt men nog iets te kunnen redden. We vragen er ook om uit angst...We zadelen daarmee grote bevolkingsgroepen maar ook individuen op met zware regeldruk en onvrijheden die leiden tot een nog meer onnatuurlijk bestaan.

Men vergeet voor de gauwigheid evenwel dat waar de mens denkt zelf alles in de hand te hebben, dat je je er verstandiger aan zou doen je af te vragen of dat wel zo is. Zij we niet wat vergeten? Ik denk dat angst een slechte raadgever is. Zeker ook hoogmoed en egoïsme, waar de wereld bol van staat. Door steeds maar meer, beter, sneller, goedkoper willen, zijn we over natuurlijke grenzen gegaan en denken we nu dat we via buigen en barsten dan maar oplossingen vinden zullen. Dat zal nooit het geval zijn, omdat via zaken die liefdeloos en vernietigend werken, nooit iets zullen kunnen herstellen. Oplossingen die het natuurlijke leven tegenwerken, zijn geen goede oplossingen. Vaak zijn gestage, langzame, rustige, kleine oplossingen in het klein te vinden. Ze groeien uit besef vanuit de basis. Van 'onder af aan' komen vanzelf vaak de oplossingen die goed werken. Alleen... hebben we er amper meer tijd voor om die oplossingen die op den duur het goede uitwerken te beginnen en voor te zetten.  We denken - zolang we niet zelf bereid zijn om offers te brengen - dat anderen het  wel zullen of wel móeten doen. We dragen onvoldoende eigen verantwoordelijkheid om in ons eigen leventje een en ander aan te passen. We zouden kunnen beginnen  met minder te willen, met meer tevreden te zijn met wat we allemaal hebben, met omzien naar elkaar, met niet bang zijn voor je eigen gemak, met kijken naar wat je echt nodig hebt en delen met de ander van wat je zelf allemaal aan voordelen en mogelijkheden hebt.

Om te veranderen uit vrije wil is wel lastig. Een verandering komt pas vermoedelijk als het water ons tot de lippen staat en we echt geen kant meer op kunnen. Zo'n gedwongen verandering komt er eerder - hopen mensen die veel te verliezen hebben aan gewin en macht - als ze maar paniek zaaien. Dat lukt nogal eens goed, omdat er duur geld betaald wordt om een bepaalde uitkomst te creëren en deze maar veelvuldig aandacht te geven. Helaas komt het steeds vaker voor in onze geciviliseerde maatschappij dat onderzoeksrapporten echter niet altijd zo goed kloppen. Cijfers worden weggelaten, berekeningen en metingen kloppen niet altijd, er zijn vaak gelden betaald om bepaalde uitkomst in het leven te roepen, bepaalde namen die vertrouwen moeten wekken, worden genoemd,  dikke onderzoeksprotocollen zijn er prima dichtgetimmerd om fouten maar buiten te kunnen sluiten, maar toch wordt hier en daar grote onzorgvuldigheden gesignaleerd en wordt het ook niet altijd zo nauw genomen met verplichtingen en regelgeving, is er tijd tekort om een onderzoeksprotocol en -traject volledig te hanteren waardoor alles bij elkaar  een vertekend beeld gegeven kan worden. Alleen voor de geoefende lezer die goed op de hoogte is, kan een fout of misstand duidelijk worden. Voor de gewone man is het niet te doen om waarheid en feit van leugen of misleiding te scheiden.

We zijn bang geworden. Misschien wel juist omdat we ervaren dat leiders en machthebbers geen boodschap meer hebben aan geestelijke zaken die altijd nog - of je dit wilt geloven of niet - de basis zijn van hoe het waar dan ook toe gaat in  de wereld. Materie is in wezen geest. Daar kunnen we ondertussen niet meer aan voorbij. Gelukkig heeft men ontdekt dat het kleinste deeltje dat we hebben kunnen aantonen meer geestelijk is dan materieel. We zijn aan het ontdekken dat aan de basis van al wat is een groot perfect geestelijk Idee schuilt. Het kan zijn dat men dit al lang weet, maar het angstvallig stilhoudt. Want... er staan grote eigenbelangen op spel! Hoe verkopen we het feit dat geest de basis is van al wat is in een maatschappij die op het bevredigen van eigenbelangen en materialistische leefstijl gegrond is? Wie wil nog het roer omgooien en eens op verkenning gaan naar hoe we onze kinderen weer kunnen vertellen van eenvoud, rust. Wie heeft er nog geloof in dat God de basis is van al wat is. Wie weet nog dat deze Intelligentie in alles doorklinkt? Wie weet eigenlijk nog wat, wie God is? Wie weet nog dat zelfs het weer en alle weersverschijnselen niets anders zijn dat uitingen, 'vormen' van een bepaalde kwaliteit bewustzijn? Wie weet nog dat geen enkel plantje of dier ergens zomaar groeit of leeft, maar dat het precies hier of daar moet zijn? Weten we nog wel dat de kwaliteit van onze gedachten en daden de natuur om ons heen bepaalt?

Waar de mens in volstrekte harmonie zou leven, zou het klimaat perfect in orde zijn en zouden er alleen maar daar natuurrampen zijn die perse nodig zijn om iets uit te zuiveren om iets nieuws dat beter is, te kunnen laten groeien. Alles streeft naar meer vrijheid, warmte, liefde, eerlijkheid, licht en waarheid. Dat is zelfs in het kleinste, eenvoudigste deeltje,  plantje of dier of mens te zien. Geen wezen streeft er niet naar om zoveel mogelijk te baden in licht, precies zoveel voeding, vocht, droogte, wind, omstandigheden te genieten als dat het nodig heeft. Dat is een levensdrang! Het is liefde dat al wat leeft, dit wil, met als toppunt de mens die een vrije wil heeft om het leven vorm te geven zoals dit hem past. Voor al wat leeft is dat weer anders, al is dat voor een organisme van een bepaalde soort ongeveer hetzelfde. Voor de mens als sluitstuk van alle ontwikkeling is dat helemaal uniek, al blijven grondbelangen hetzelfde. We hebben allemaal licht, water, voeding nodig en... liefde. Zonder dat lukt het moeizaam of ook helemaal niet. We ontwikkelen ons goed als we ervaren wat we nodig hebben. Missen we iets, dan lijden we gebrek en ontwikkelen we ons dus gebrekkig. Zo is het met al wat op aarde is.

Als we ons buiten de lichtbron bewegen, worden we kouder en minder beweeglijk. Als we het licht in ons weten en het gebruiken voelen we ons goed en delen we het uit. We stralen vanzelf uit waar we genoeg van hebben. Waar we tekort van hebben, proberen we bij een ander te halen. Als we ons 'buiten' de bron van leven denken te kunnen begeven en we proberen dingen met liefdeloosheid en onwaarheid op te vullen, dan gaan we nog meer lijden. Op bepaald moment weten we niet beter en nemen we genoegen met de kou en het gebrek. Zo geven we generatie op generatie halve waarheden door en beseffen we niet hoe ver we van het echte leven  - een geestelijk rijk leven - af zitten. We gaan onze energie daarom niet meer stoppen in het ontwikkelen van juiste warmte en liefde en dus geestkracht, maar zijn tevreden met surrogaten, die heel materieel zijn ten opzichte van de gratis beschikbare warmte die we  lichamelijk en geestelijk zouden kunnen hebben, gebruiken en delen, waardoor niemand tekort zou komen. We zouden ieder ermee kunnen dienen, want waar we leven uit warmte, dus dienstbaar willen zijn, zouden we vanzelf het goede willen en dus ook doen! Alleen hierdoor zou de wereld kunnen veranderen en zou het tij kunnen keren.

In onze snelle consumptiemaatschappij zijn we echter van mening dat groter, meer, duurder en bewezen zijn, béter zijn en hebben we ondertussen afgeleerd om 'onzekere' factoren als intuïtie, geloof, hoop bij ons te dragen en te ontwikkelen. We worden dan hopeloos en trouweloos, ongelovig en ... liefdeloos! We eren dan de liefde niet meer, maar waarderen alleen maar wat ons uitkomt. We zien onszelf als een bergje materie dat toch een keer ophoudt te bestaan. Dus ach, waarom zo serieus. Na mij de zondvloed, of te wel: we leven maar eens, dus vier feest, als dat nog kan tenminste. Hedonisme is het woord van onze tijd: geniet (nu het nog kan). Geniet zoveel mogelijk en doe alsof je daarmee de ander van dienst bent of maak jezelf dat wijs. Zeg dat je alleen maar door deze leefstijl ervaring opdoet, groeit en meehelpt aan de ontwikkeling van al wat is en leeft.

Zaai dan als de mensen zien dat ze grip gaan verliezen op hun omgeving, er steeds meer bizarre zaken normaal worden gevonden, men niet meer bevredigd wordt door het 'gewone' en men geen vertrouwen meer heeft in de toekomst nog even wat meer paniek en beweer gewoon dat de mens gaat uitsterven en wel op zeer korte termijn. Degene die dat zegt weet niet waar hij het over heeft. Hij negeert het geestelijke dat het altijd nog beter weet dan mening gestudeerd goed ontwikkeld mens die in de wereld van hersendenken bekend staat als gezaghebbend. Het is het hart vol liefde dat alle antwoorden heeft op de huizenhoge problemen waar de mensheid mee kampt. God - het eindeloze veld van zuivere intelligentie, het leven zelf dat liefde is - is altijd nog de basis van al wat is en vloeit - omdat het immers eindeloos is - in ieder mens  zijn hart waar die intelligentie opgemerkt, gebruikt en ontwikkeld kan worden. Het enige is dat de mens dit weet en ervoor kiest om middels de stem van zijn hart de juiste keuzes te maken. Wat de mens hiervoor nodig heeft is willen liefhebben en God kennen als de grote kennisbron in hemzelf en in de medemens, hoe deze ook is en kiest te leven.

God is een energiebron die er voor ieder is. Deze bron is toegankelijk zonder entreeprijs of entreebewijs. Ieder kan dus tanken uit deze bron. Je moet het alleen wel zélf willen en niet van mening zijn dat jij geen advies van God die je ooit heeft samen gevormd nodig zou hebben. Middels je intuïtie, je geweten spreekt deze Intelligentie in je hart, waardoor je de weg vindt uit al je problemen en beperkingen. Dat gaat niet altijd meteen. Een mens hoeft alleen maar te willen beginnen, want dan vloeit de innerlijke intelligentie makkelijker in de ziel, zodat je bewust kunt worden van wat je het beste kunt doen of laten. Ieder mens geeft vanuit de kwaliteit van willen en denken uit zijn hárt orders aan de hersenen die het lichaam zullen doen uitvoeren wat de ziel opdroeg. We hoeven niemand de schuld te geven van welke pech dan ook. Wijzelf zijn de daders. Vaak zijn we ons dat niet bewust. We wijzen liever met de beschuldigende vinger naar God en onze medemens of naar ons lot of die wisselvallige natuur. We zijn echter zoekende in liefde en waarheid maar blijven dikwijls uit onwetendheid, maar ook uit luiheid, gemak, egoïsme en hoogmoed steken in oude, foute patronen van liefdeloze gedachten en daden. We zijn vaak zelf verstoken geweest van liefde en echtheid, waardoor we armoe lijden en zelf beschadigd door van alles en nog wat niet goed weten wie we zijn, waarvandaan we kwamen en wat ons doel is.

We denken het te moeten hebben van de materie en wat we hebben geleerd en overstijgen niet onze beperkingen en nare ervaringen. We leggen ons erbij neer en zoeken houvast in wat we leerden, kennen en vooral in wat ons verteld werd. We gaan geloven in al die gebrekkige kennis en streven zo de waarheid die in ons hart aan het woord probeert te komen, voorbij! We vergeten God dus te raadplegen.  De mens moet weer terug naar God en klein durven zijn om juist dáárdoor groot te worden

Aan ieder verschijning, aan iedere vorm, aan ieder materieel leven is ooit eerder een idee, een gedachte aan vooraf gegaan. Dit is voor veel mensen niet meer te bevatten. Toch is het zo, dat materie nooit uit zichzelf op een bepaalde manier kan ontstaan. De bron van leven is en moet altijd nog een gééstelijk iets zijn. Geen materieel ding of materiële verschijning kan op zichzelf, zomaar, toevallig bestaan. Daarom  is ook het klimaat en het weer een gevólg van een bepaalde kwaliteit van denken en handelen. De mens veroorzaakt zelf het weer en op den lange duur het klimaat. Ook de gestorvenen doen daar aan mee. Daarom is het van groot belang dat mensen dit weer eens leren en begrepen. Wat de mens ooit als vanzelfsprekend in zijn hart gewaar werd, is nu ondergesneeuwd door het belang van het hersenverstand wat altijd maar optimaal ontwikkeld schijnt te moeten worden en vaak veel meer aandacht krijgt dan het verdient. Wel is het zo, dat hersenverstand ontzettend waardevol is. Natuurlijk! Alleen moet het HART vol liefde dus met de bereidheid te luisteren naar wat de Geest der Waarheid influistert en doet weten, de basis zijn van dat verstandsdenken. Alleen hersen-, verstandsdenken is kil en liefdeloos. het is puur materieel. Alleen het hartsdenken gevoed door het denken in het hart, is liefdevol als dat hart zoveel mogelijk liefde zoekt en wil doen. Een mens heeft de verantwoording om lief te hebben. Dat weet iedereen en is al zolang de mens bestaat het doel.

Zolang mensen nog niet begrijpen dat het alleen maar de liefde is die oplossing geeft voor welke problemen dan ook, zal hij gebrek lijden, al zal de mens op aarde nooit volstrekt perfect gelukkig zijn. Er zijn immers altijd andersdenkenden en anderswillende mensen. De mens heeft als hoogste goed een vrije wil die niet te loochenen valt en wat ook nooit mag gebeuren. Als dat zou plaatsvinden, dan zou dit mensenras kunnen uitsterven, eerder weggevaagd worden van de aardbodem. Als immers zijn hoogste goed - de vrije wil - ontnomen is, dan heeft het leven  op aarde als leerschool immers geen enkele zin. Welk nut heeft het als een mens als robot zou kiezen om lief te hebben? Welk nut zou het hebben als een mens als robot zou kiezen om niet lief te hebben? dit zou Satans rijk op aarde zijn. hij zou lachen in zijn vuist. God heeft gezegd dat er een 1000-jarig rijk van vrede komt, waarin Jezus Christus koning is. Dat moet zo worden begrepen: er komt en zeer lange afgebakende tijd (1000), op aarde ( in het hart waar het vermogen tot liefhebben ligt) waar in het de liefde zal zijn die in de praktijk gebracht wordt door de mensen van goede wil. Jezus zal komen met de Zijnen op de wolken des hemels. Hiermee wordt bedoeld dat die liefde groeit (Jezus' komst) op de nieuwe inzichten (wolken) uit de ware leer van God (hemel). Zo komt dus de nieuwe leefstijl zoals Jezus Christus deze voor leefde afgedaald naar de aarde. Nog weer anders gezegd: in de harten wordt weer de stem van de Vader (God) gehoord. De Zoon ( Jezus Christus) wordt gevolgd. Of te wel, wat het hart aangeeft, wordt gewoon uit liefde gedaan (ter ere van God), dus in de naam van de zuivere liefde die ieder mens van goed wil, wil en dus ook doet! Dat doet hij als hij niet zijn eigenbelang voor laat gaan op het belang van zijn medemens. Dienstbaarheid wordt het toverwoord. De mens die hierin niet mee wil, dus die nieuwe aarde niet zit zitten, omdat hij ánders wil en ánders denkt, kan natuurlijk niet mee in deze nieuwe wereld. Voor hem is er dan toch ook logischerwijze geen plaats?

Het is deze mens die dan niet meer kan bestaan op deze aarde. De mens die liefdeloos WIL zijn, zal uitsterven. Wat dat betreft heeft de wetenschapper wel gelijk. De liefde gáát groeien op de puinhopen van dom hersendenken, hoogmoed en egoïsme waar geen ruimte werd gelaten aan Gods kracht die bij ieder mens invloeit en eindeloos benut kan worden om er de goede plannen uit te scheppen die er een mooie wereld van kunnen maken, waar ruimte is voor ieder die gelooft in liefde en dienstbaar wil zijn en zichzelf niet meer acht dan de ander. Ieder zal gelijk zijn, maar niet zonder slag of stoot. Eerst puin ruimen. Dat puin is hoogmoed en egoïsme. Eerst dat weg. Dan blijft er vanzelf ruimte over voor liefde, die ieder mens zoekt, waar, hoe hij ook leeft en denkt! God is er voor iedereen, maar ieder persoonlijk mens moet wel een keus maken vóór of tégen liefhebben. Van twee walletjes eten, haalt niets uit. Het is of God of niet God. Of liefde of geen liefde. Een beetje liefde is altijd nog veel ego. God wil alles.

De mens zal binnen geen 100 jaar uitsterven. Nog niet eens binnen 5000 jaar. De aarde zal een lange tijd van vrede gaan kennen, al gaat de weg ernaartoe niet zomaar! We merken het maar al te goed. Een derde van de mensheid zwoegt, lijdt, ziet het niet zitten en bezwijkt aan hang naar materie of angst en ongeloof. De mens die hoopt, gelooft, liefde zoekt en doet, zal overleven of in kracht van liefde gewoon als het zijn tijd is, sterven. Hij zal kracht hebben en vindingrijk zijn en geloven in oplossingen in plaats van in mislukking en aanvaarden als zijn leven hier op is. Hij zal doorzetten in plaats van opgeven. Hij zal te rade gaan bij de stem van God, de stem van de liefde in zijn hart en zijn kinderen hierin opvoeden. Hij zal weten dat voor alles een juiste tijd is en rustig verder kunnen gaan met leven, terwijl anderen radeloos zullen zijn. Hij zal een lichtend voorbeeld zijn en niet rusten tot God weer merkbaar (terug) is in de maatschappij.

De mens die klaar op aarde is met zijn proces van ontwikkeling in liefde, zal op natuurlijke wijze deze aarde verlaten. Op welke wijze dit gebeurt is doorgaans niet te begrijpen. Je hoeft er ook niet je best voor te doen. Wel kun je je afvragen wat je kunt doen om een zo rijk liefdevol leven te leven. Hoe het ook zij, welk probleem je ook hebt, welke ziekte je ook hebt of zal hebben, God is liefde en heeft alles in de hand! Na dit leven wacht een verdere ontwikkeling in die geestelijke sfeer die je naar mate je liefde had of liefde wilde doen - al lukte dit niet zo goed- past. Voor ieder is er een hemel in zichzelf die hij de eeuwigheid gewaarwordt en uitbouwt, als hij God maar erkent, toelaat en gebruikt. Voor hem is er geen hopeloosheid maar een vast vertrouwen. Daarbij weet hij dat als hij hier klaar is op aarde, verder leeft en zichzelf en alles - ook wat hij op aarde niet kon genieten en ervaren - ten volle gewaarwordt. Geen angst dus, maar goede moed en zelfonderzoek en starten met goed doen, volgens hoe jouw unieke hart jou dat vol liefde laat weten. Doe het en dan zal het klimaat zich ten goede ontwikkelen. God heeft gezegd dat dat vredestijdperk komt. Het zal dus komen! De schommelingen in regen, warmte, droogte, kou of wat ook, zijn er volgens statistieken altijd. We overzien echter niet de grote lijn - die voor de goede ziener echter wel te over zien is - Perioden van natheid, droogte, hitte en kou wisselen zich om wijze (geestelijke) redenen altijd af. We zijn nu in een periode aanbeland dat er veel water nodig is om te reinigen. Dat evenwel  extreme droogte er ook is, laat zien dat er een onbalans is tussen liefde en liefdeloosheid en dus waarheid en onwaarheid. Evenwicht in de natuur is alleen mogelijk als we met gezond hartenverstand de problemen bezien en de balans naar meer echtheid en dus liefde doen doorslaan door  te vertrouwen op het goede dat God kan bewerkstelligen waar wij dat niet kunnen en ondertussen zelf doen wat aan het goede doen in ons eigen vermogen ligt.

Sonne Hoover

Weten we wel wat we moeten weten en kunnen we onszelf wel beschermen tegen grote nadelige gevolgen die er kunnen zijn van hartdonatie en - transplantatie die we niet zien of onderkennen?

Allereerst, de opmerking dat het niet zo eenvoudig is om in korte bewoordingen iets te zeggen over  een zo complex vraagstuk als orgaantransplantatie en -donatie. Zo simpel als het doorgaans wordt uitgelegd en besproken, is dit niet. Er is meer kennis over dit onderwerp, wat vaak niet ter sprake komt. Vaak uit angst om tekort aan donoren te houden, maar ook uit onwetendheid.

Delen van het lichaam transplanteren is al lang mogelijk. We vinden het ondertussen heel normaal dat huid, een haar, een stuk ader, bot, of een hoornvlies, of bijvoorbeeld een nier worden getransplanteerd. Maar hoe zit het met het afstaan van en het ontvangen van een meer ingewikkeld orgaan? Er is wel degelijk een groot verschil tussen de voor- en nadelen als het gaat om 'eenvoudig'weefsel of  een hoog ontwikkelde zeer complexe organen als hart, longen of lever.

Er is veel meer dan men stelt, heeft onderzocht en kan onderzoeken. Er wordt de mens een halve waarheid onderwezen. Op grond van deze onwaarheden, kun je nooit goede keuzen maken. Het doel van deze verhandeling is niet dat mensen niet meer zullen ontvangen of niet meer zullen doneren. Het gaat erom dat ieder mens recht heeft op volledige informatie, teneinde een juiste keus te maken, hoe deze ook voor die unieke persoon zal uitvallen.

in deze uitleg zal ik het met name hebben over de donatie en het ontvangen van een menselijk HART.

De ziel vormt zich een lichaam van vlees en bloed,  precies zoals dit lichaam het beste de ziel in haar groei tot meer kennis van waarheid en liefde kan dienen. In organen die een complexe functie hebben, en die onmisbaar zijn in het menselijk lichaam zetelt daarmee een even zo complex bewustzijn. Hoe belangrijker een orgaan voor het lichaam is, des te meer bewustzijn er in dat orgaan is. Ieder orgaan drukt weer een anders stukje van de allesomvattende liefde uit. Het meest belangrijke onmisbare orgaan is het hart. Hier zetelt het hoogste bewustzijn, wat voor de mens mogelijk is: Het besef van en het willen uitdrukken van de werkelijke onbaatzuchtige liefde. Omdat deze zuivere liefde de kern is van het leven, het leven zèlf is, is het bewustzijn uit het hart onmisbaar voor de ziel. Buiten deze hoogste liefde, die alleen dus in het hart ontwikkeld kan worden, is eigenlijk niets van betekenis en heeft op zich niets levenskracht. Alle andere eigenschappen en hoedanigheden komen immers voort uit de liefde. Daarom begint het leven inhet hart, met het kloppen van het hart. Door het hart verdeelt zich het bewustzijn, maar ook de materiële stoffen ( zuurstof, bloed) door het lichaam. Zonder die klop van het hart is er dus geen circulatie en is het lichaam niet levensvatbaar of sterft dat lichaam. Alle andere organen worden gevoed vanuit het hart. Ook de hersenen, het verstand enz. worden dus vanuit het hart gevoed. Het hart is dus begin en eindpunt van leven.

Ook de longen (het vermogen tot in ons opnemen van levenskracht, dat ons het vermogen geeft continue bewustzijn te verzamelen (via zuurstof) en het ruimte innemen daartoe, en de lever, die de mens leert te onderscheiden wat goed en kwaad voor deze mens is, zijn van groot belang om te kunnen leven en kunnen ook eigenlijk niet zonder veel pijn, moeite, kunst en vliegwerk worden getransplanteerd.

In het hart ligt  dus alle bewustzijn van wat de hoogste vorm van onvoorwaardelijk liefhebben werkelijk betekent. Het  gaat erom  in het leven zoveel mogelijk bewust te zijn van wat  de bedoeling van het leven is. Dat alles om de liefde gaat. De ziel  doet hoe dan ook tijdens het leven, ervaring op omtrent wat liefde nu is of zou moeten zijn.

Wanneer de ziel heeft geleerd, wat haar doel was, heeft het lichaam geen nut meer, zal het hart ophouden te kloppen, sterft de mens en is gedaan, wat mogelijk was en vervolgt de ziel haar ontwikkeling in nog meer eigen maken en delen van zuivere liefde, in het geestelijk leven. Alles wat de ziel aan innerlijke, geestelijke  kennis (liefde) heeft opgedaan, gaat met haar mee, omdat immers alle dingen die geestelijk zijn, blijven bestaan. Dit kan niet gebeuren, wanneer het hart in een ander voortleeft.

De donor moet het dus doen, zonder de kennis, ervaringen die op  het gebied van de onvoorwaardelijke liefde is geleerd en beleefd. Dit heeft voor de donor grote, niet door mensen te overziene gevolgen. Immers, de mens komt op aarde om juist de hoogste vorm van liefde eigen te maken om zo weer (zoveel mogelijk) één te worden met haar Bron, die onvoorwaardelijke, volmaakte liefde is (God) en waaruit zij voortgekomen is. De ziel mist dan dus het kardinale punt. In de geestelijke wereld heeft een mensenziel geen herinnering als hij zijn oorspronkelijke hart niet meer heeft. Dat bewustzijn is dan bij die ander. De overleden mens is zich dus niet meer bewust van wie hij was en waartoe hij was en wat het hoogste in zijn leven was en is.

Deze overleden mens mankeert dan dus het meest eigene, het leven, de liefde zelf!

Deze liefde is de enige stuwende kracht die het leven geeft en het leven is en ook het doel van alle leven. De liefde is de enige scheppende kracht. Deze zet het hart aan tot kloppen. De energie die het hart doet kloppen, is het leven zelf, de liefde, of te wel God. Daarom zegt men ook niet voor niets dat God het leven is en geeft.

Voor de donor betekent het in geplaatst krijgen van een ander zijn hart,  een ‘niet bewust zijn van de dingen die in liefde zijn ervaren en geleerd. De ziel mist dus haar wezen, wat eigenlijk niet kan, maar waardoor de ziel dus ‘dood’ (onwetendheid) ervaart.

De liefde is dat, waardoor de mens leeft. Deze levensimpuls doet de mens leven. Daarom is ook het hart de enige plaats in het lichaam waar het leven beginnen kan. (het hart is de woonplaats van God.  In het hart is het vermogen van liefhebben. In het hart is de enige ware kerk, waarin de eredienst wordt gehouden, of te wel, in het hart is er het vermogen tot liefhebben. De liefde doén en begrijpen en willen is ‘het loflied dat men zingt ter ere van de Scheppe’r van het leven. Liefde doet leven.  Zonder liefde is er niets. Zonder liefde is er geen leven. Zonder liefde is er onwetendheid, omdat alleen uit werkelijke liefde zoals die bedoeld is, alle kennis van het enige ware is gelegen.

Zonder liefde (licht)  is er niets. Zonder liefde is er geen leven, dus dood. Zonder God is er geen schepping. Alleen de liefde kan iets tot stand brengen. Zonder liefde is er immers niets. Buiten God is er niets. Zonder liefde, verbinding met God, is er geen schepping, dus is er doodsheid, dus onwetendheid, dus donkerte, dus geen bewustzijn. Geen bewust zijn.

In het hart ligt de impuls tot samentrekken van het hart (sinusknoop), waardoor het lichaam gevoed wordt met levenskracht (bloed is drager van de ziel). Niet in de hersenen of waar ook begint het leven. De hersenen kunnen alleen hun taak verrichten, doordat het bloed  vanuit het hart hen voedt. De liefde voedt de materie. Geest is de basis van alles wat is. Het lichaam voert uit wat die geest wil.

Het is dus zaak om die geest te kennen, te willen gebruiken, te leren herkennen, zodat het lichaam de meest juiste opdrachten krijgt. Het hart geeft de opdrachten aan de hersenen. Het verstand dat ontwikkeld is op grond van karakter, aanleren, voorbeelden en ervaring geeft dus met een bepaalde intentie vanuit het hart de opdrachten aan de hersenen. De hersenen geven de opdrachten door aan het lichaam en diens lichaamsdelen, zodat het lichaam uit kan voeren wat de ziel wil.  Een mens moet het onderscheid tussen wat uit het hart komt (en wat waar en goed is) en wat uit het verstand en de materie komt (en wat niet altijd goed en waar is), goed leren kennen, al zo vroeg mogelijk in de jeugd. Een intelligent verstand is een verstand dat verlicht, gevoed, verruimd is door harstsintelligentie. De mate van liefde die een mens zoekt en kiest, bepaalt de kwaliteit van hersenintelligentie.

Het hart van een mens bevat het unieke, het meest wezenlijke van die unieke mens. Dat wat het hart wil en inhoudt en heeft geleerd, past onvoorwaardelijk bij die mens, voor de hele eeuwigheid, omdat een mens immers onsterfelijk is naar geest en ziel. Mist een mens zijn hart, dan zal hij dus niet bewust zijn in zijn geestelijk leven na de dood. Hij leeft dan wel, maar kan er niets mee en lijdt zoals hij ook op aarde al leed.

De impuls van het leven is de impuls die de liefde (het hart) geeft aan de materie (het lichaam), zodat deze ook liefde opdoet en daarmee levensvatbaar wordt. Zo ontwikkelt alle materie zich steeds tot een hogere vorm van bewust-zijn, waar steeds meer het vermogen tot liefhebben aanwezig is. De mens is sluitstuk van deze ontwikkeling.  De mens dient te leren lief te hebben in een zo zuiver, onbaatzuchtig mogelijke wijze, en dit wel uit vrije wil, wat hem daarmee onderscheidt van het dier. Op wie de mens zijn liefde  richt, ervaart diegene de liefde, waardoor deze ook liefde kan leren kennen, het kan opnemen en het kan uitzenden. Liefde voedt het leven. Is het leven zelf.

De mens komt op aarde met het doel zoveel mogelijk liefde eigen te maken, waardoor zij des te meer heelheid zal ervaren. Zij komt hiermee eens weer, volmaakt terug in het bewustzijn van dat alles liefde is. Het doel van de mens is ervaren van eenheid en heelheid in een en dezelfde Bron, de liefde, of te wel God.

Uit de bouwstenen van de ervaren en eigengemaakte kennis over wat liefde was en dit gegeven hebben, wordt het etherische lichaam en de wereld waar de ziel zich in zal bevinden na dit lichamelijk leven, gevormd. Heeft de mens geen liefde (al zou dit mogelijk zijn), zou er geen geestelijke wereld gevormd kunnen worden uit het geven en ontvangen van deze liefde. Zonder de liefde is immers niets. (zo’n leven zonder liefde noem je ‘hel’. Dit is dus een staat van bewustzijn waar niet de liefde is (onwetendheid)).

Liefdeloosheid - zijn zonder liefde - heeft tot gevolg dat de ziel gebrek lijdt en wel in ernstige vorm. Zij mist immers het hoogst wezenlijke dat deel uitmaakt van wie zij was, is en zal zijn.

In geval van hart donatie, is er het geestelijke dat zich bindt aan het lichamelijke zolang dit lichamelijke nog (ergens) (in de donor )) leeft. Zolang bewustzijn niet is teruggewonnen uit het materiële hart, blijft dit dus bij het hart wat nu dan behoort aan de ontvanger. Deze ontvanger is bij de operatie dan wel met bloedvaten enz. aangesloten op het nieuwe hart, maar niet met zijn ziele - lichaam. Daarbij ‘hangt’ het bewustzijn van de donor nog aan dit hart. Afstoting, wat altijd van nature plaatsvindt is een poging van de ziel om het haar vreemde bewustzijn te weren. Dit vreemde bewustzijn wordt daarmee van nature behouden voor de donor, die het leven daarmee voort kan zetten met het bewustzijn dus, wat misschien wel met veel pijn en moeite tijdens het aardse leven is geleerd, verzameld en gegeven. Daarbij horen ook alle ervaringen (bewustzijn) uit andere, eerder levensomstandigheden, levensvormen die hoe dan ook, waar of wanneer dan ook zijn opgenomen. Ook bewustzijn dat verzameld is door ondenkbaar lange tijden van ontwikkeling voordat de mens, mens op aarde werd.

Door anti afstotingsmedicatie, wordt het lichaam dermate materieel (deze medicatie is immers zelf super materieel (chemische, synthetisch)), dat de  herkenning van wat past en niet past, niet meer kan plaatsvinden. Het lichaam wordt gedwongen het vreemde bewustzijn te aanvaarden, omdat het lichaam, maar ook de eigen ziel, die vast nog lang niet in staat is om geestelijke dingen en hun gevolg te overzien, niet meer herkent dat de vreemde lichaamscellen niet passen. Bewustzijn wordt nu dan opgedrongen. Dit is sowieso fout, omdat waar dwang is, geen liefde is. En juist hier gaat het juist weer om……..

De ontvanger kan in grote geestelijke nood komen, wanneer bewustzijn, (ervaringen, kennis)  ‘eigen’ moeten zijn, maar gevoeld wordt dat dit eigenlijk niet zo is, omdat vele dingen vreemd zijn, onherkenbaar en zelfs ongewenst kunnen zijn. De persoonlijkheid kan wel degelijk in zeer grote mate veranderen. Dit kan leiden tot grote identiteitscrises voor betrokkenen maar ook voor familieleden en vrienden! De wens om toch maar niet getransplanteerd te zijn, de wens om maar dood geweest te zijn, of de wens alsnog alsjeblieft dood te gaan, ziet men veelvuldig voorkomen, juist, bij harttransplantaties.

Vooral wanneer bewustzijn van de donor in liefde ‘minder’(beter gezegd, anders) was, kunnen er grote  negatieve gevolgen  worden ervaren door de ontvanger. Wel zou het kunnen zijn, dat wanneer de donor méér liefde en inzicht had daaruit (immers alle inzicht in het ware goede, kan pas voortkomen uit een leven in zo veel mogelijk zuivere liefde), de ontvanger daar iets goeds mee zou kunnen doen. Immers er kan nu worden geput uit kennis van liefde die voorheen voor de ontvanger er niet was. Wanneer het bewustzijn van ontvanger en donor te veel zal verschillen zal ook de anti afstotingsmedicatie niet kunnen voorkomen dat het hart alsnog wordt afgestoten.

Het blijft dan nog wel zo, dat de donor moet leven zonder de kern van zijn zo zijn (de liefde en kennis daaromtrent) en moet wachten tot het hart weer ‘ vrij’ komt. daarover.  Afstoting is dus dubbelerg, want én ontvanger én donor hebben geen baad bij de transplantatie. Er is voor de donor een zijn zonder liefdesbewustzijn zolang de ontvanger leeft, omdat dit vermogen nog is bij de ontvanger.

De donor heeft een groot offer gebracht.

Het ‘goede’(maar doorgaans niet beoogde overlijden) van de ontvanger is dat deze bij afstoting overlijdt, waardoor deze mens vrij komt en verder kan gaan met zijn geestelijk leven en daar de weg vindt naar de liefde, waar deze er nog niet voldoende was. Het lijden, het doormaken van alles wat met ziekzijn, getransplanteerd worden en getransplanteerd zijn, revalideren en ook weer in zekere zin herstellen en weer ziek worden, zijn toch ook weer leerprocessen, waardoor de mens alsnog mogelijk het leven anders – met meer geduld, inzicht, liefde, goede wil, enz. – heeft kunnen invullen en uiteindelijk het leven op aarde heeft durven loslaten. Het hele proces is dus een omweg, maar ook een weg tot nog weer even iets leren, al werd dit uit de weg gegaan. Een mens denkt soms iets te winnen, maar wint niet dat wat hij verwachtte, maar wint iets wat hij eerder niet wilde, zocht of kende.

Het kan zijn dat toch ook deze dingen allemaal zo moeten zijn. Er is als het goed is (!) gekozen voor donatie en ontvangen, uit vrije wil. Ieder mens heeft recht op deze vrije keus en deze dient altijd gerespecteerd te worden. De vrije wil is het hoogste goed van welk mens dan ook.

(zie hier het gevaar en schadelijkheid van de eventuele wet op vanzelfsprekende ter beschikking stellen van organen, waarbij alleen een schriftelijke nee-verklaring er voor zorgt (!?) dat organen niet worden gebruikt).

Veel onnodig leed kan worden voorkomen, wanneer de mens zich ontwikkelt in wat werkelijk goed doen is. Wanneer een mens uit angst het leven wil behouden, zal ook de keus wel of niet te ontvangen of te doneren, gebaseerd zijn op deze angst. Het gevolg van de keus uit angst is nooit goed, omdat wanneer de basis niet goed of zuiver is, ook het gevolg niet anders kan zijn. Onnodig lijden is dan het gevolg.

Zolang de mens niet weet dat hij in wezen liefde is en hij niet weet dat hij gekomen is om de weg van liefde te gaan, zoveel mogelijk als dit in zijn unieke vermogen ligt, zal de mens niet het begrip van wat zuiver onvoorwaardelijke liefde is, kunnen ontwikkelen. De mens is gekomen om zijn ziel te ontwikkelen in geestelijke dingen, met behulp van materiële. Deze materiële dingen zijn echter voor de meeste mensen tot doel geworden. Deze mens stelt zich dus een materieel doel in plaats van een gééstelijk doel. Deze mens zal daarmee de veronderstelling hebben, dat een materieel leven ‘je van het’ is en alle aandacht verdient.

Deze mens zal het lichamelijk leven niet durven loslaten, omdat hij niet weet dat de totale liefde in vrijheid hem wacht na dit lichamelijke leven. Hij houdt het leven vast en weet daarmee niet dat het innerlijk leven - dat liefde is - hem voor díe tijd ontglipt. Hij zal dan moeten leven met de beperkingen die zijn onwetendheid hem brengen en zal snel verstrikken in de schijnwaarden die de materie hem biedt. Wanneer hij dit van harte zo kiest omdat zijn hart hem dit zo doet willen, zal zijn mate van liefde in dit hart hem doen ervaren hoe groot zijn liefde was.

De mens oordeelt zichzelf tot lijden al naar gelang de maat van liefde hem brengt.

Ieder mag willen wat hij wil, maar verzwaart zijn leven, wanneer de kennis van wat werkelijk de bedoeling is van zijn zo zijn, hem ontbreekt. Lijden is gevolg van onwetendheid. Gevolg van onvolmaaktheid. Lijden hoort bij het mens zijn, dus bij het van het zich afgescheiden voelen van de heelheid.

We zoeken de heelheid in ons lichaam, niet beseffend dat de heelheid in onszelf ligt, omdat de heelheid van de geest niet meer wordt ervaren omdat we ons focussen op de materie. We verdelen, we oordelen en zien onszelf al  déél van ‘iets’. We ervaren onze heelheid (God) dus niet meer. We zijn verdeeld en zaaien daarom verdeeldheid. We weten niet eens meer dat onze geest, ziel en lichaam een eenheid zijn en geven alle aandacht aan alleen maar ons lichaam. We zoeken God buiten ons, niet beseffend dat deze Kracht in ons is en wacht op uitdrukking ervan, volgens ons eigen unieke zijn.

We zijn hier op aarde, juist om te leren dat niet de eigenliefde ons gelukkig maakt, of de liefde voor de materie, maar dat alleen de liefde voor de ander vanuit de liefde voor ons diepste wezen, dat onze Bron is, ons gelukkig zal maken en ons doet ophouden slaaf van ons lichaam, of de materie in het algemeen te zijn.

We leren allemaal met vallen en opstaan en ieder heeft het recht om zijn leven te leven zoals hij dit kiest. Zolang een mens denkt echter niet te kunnen kiezen en denkt dat hij slachtoffer is zal hij verantwoordelijkheid bij een ander, bij de wereld, bij de asbest, de zon, de tumor, erfelijkheid, bij God neerleggen en zal hij pijn hebben in het groeien naar liefde, omdat hij veel in zijn leven niet als liefde herkent. Zolang de mens denkt dat hij alleen maar een lichaam is, zal er de angst zijn om dit te verliezen.

We zouden moeten durven doodgaan. We zouden er beter aan kunnen doen, ons beter op de hoogste te stellen van innerlijke dingen. Van geestelijke dingen dus, in plaats van alle zorg voor het lichaam.

Doodgaan van ons lichaam, maakt de ziel los ervan en stelt de ziel in vrijheid, in het ervaren van de liefde die we hebben gezaaid. We zullen oogsten wat we zaaiden. Hoe we dit deden is niet van belang. Alleen dat we het deden in zoveel mogelijk liefde (en dus echtheid) is van belang.

We worden allemaal gedreven door onze persoonlijke  mate van liefde en inzichten daaruit die weer worden bepaald door onze ervaringen en aard en karakter, opvoeding enz.. We hebben allemaal de wil om het goede te doen, al zien we allemaal het goede weer anders. We hoeven alleen maar nog meer liefde toe te voegen, om beter begrip te krijgen van wat werkelijk bedoeld is met onvoorwaardelijke liefde, om volmaaktheid des te meer te gaan ervaren.

Doodgaan is een afsluiting van een leerperiode. Wanneer we ons best hebben gedaan om zoveel mogelijk naar het hart (naar de kern van de zaak, naar de Bron,) te leven - zover dit in onze aard en vermogen ligt - is alles goed. Wanneer mensen zich menen te kunnen bewegen op grenzen van leven en dood, moet zijn liefde volmaakt zijn. Hij zou dan heerser zijn over dood. Toch blijkt dit niet zo te zijn, en zal dit ook nooit zo kunnen zijn, want wanneer de mens zijn liefde volmaakt zou zijn, zou er geen lijden, ziekte en pijn zijn en… zou hij geen mens op aarde zijn!

Daarom moet het zo zijn, dat de Liefde nooit bedoeld heeft dat aards, lichamelijk leven steeds maar verlengd wordt. Het is voor de ziel immers een bevrijding, wanneer natuurlijke dood plaatsvindt. De ziel komt dan thuis in haar wereld, waar geest is, waar dus geen verdeeldheid is, geen pijn en lijden. Let wel: het gaat om een natuurlijke dood, want wanneer iemand zelf beslist om een eind aan zijn leven te maken terwijl er nog allerlei kansen zijn is hij niet rijp om totaal bevrijd het geestelijk leven in te gaan. Zijn leven daar zal hetzelfde zijn zoals dat op aarde was. Immers… er zijn geen nieuwe inzichten, geen andere leefstijl gekozen en verkend. Een gevelde boom blijft liggen zoals hij is gevallen. Hij loopt niet ineens zomaar weer uit…

We blijven steeds langer in de wereld van verdeeldheid en scheiding, naarmate we bang zijn voor de liefde en de geestelijke wereld waar we liefde kunnen ervaren, wanneer we daar vanuit hebben gekozen te leven. We willen het niet horen, maar het geestelijke leven is het doel. Niet een zo onbezorgd, lang, gelukkig mogelijk materieel, lichamelijk leven. We kunnen er beter voor zorgen, om te leren, zo veel mogelijk naar de geest van de liefde te leven. Dit is het enige waardoor ons lichaam zo gezond mogelijk, zo oud mogelijk onze ziel in staat kan stellen de lessen te leren die er voor ieder persoonlijk weer anders, te leren vallen. We kunnen ze niet uit de weg gaan, al denken we in onze hoogmoed van wel.

We hoeven het leven dan niet meer kost wat kost vast te houden en nemen we ook donoren niet mee in onze zucht naar langer willen leven. Lijden zal beperkt worden als we ons meer gééstelijke doelen stellen en van hieruit ons leven leven.  We zullen dan beter weten ( inzien en willen) wat echt nodig is voor groei van de ziel. We laten onszelf en anderen vaker onnodig lijden, vanuit onwetendheid, al is onze bedoeling heus wel goed. We willen allemaal wel het goede, maar weten niet wat het goede uiteindelijk is. We denken dat het verstand de oplossing weet, maar zijn vergeten, dat alle oplossingen in geestelijke dingen, in de onbaatzuchtige, onbeperkte liefde liggen, die begint in het hart.

Wannee