Wat is er aan de hand?
Bijzonder! Elke winter zijn er jaarlijks wel 200.000-600.000 overlijdens aan griep. Dat vinden we niet bijzonder meer. Nu zijn er wereldwijd al ruim 5000 mensen overleden aan het Corona COVID-19 virus…. Als we geen test gehad hadden, zouden we niet eens dit virus hebben kunnen aantonen en dan zouden we waarschijnlijk gewoon doorgegaan zijn met waarmee we bezig waren. We zijn in de greep van angst, maar zijn we dat voor het virus zelf of voor de gevolgen? Het tweede lijkt meer reëel te zijn. De hele economie, de hele samenleving, de hele wereld ontwricht door… angst voor een klein virus. Dat is wel een heel groot probleem..
Natuurlijk is het goed om hygiënisch te werken en te leven. Dat is altijd al zo geweest, want we voorkomen er allerlei besmettingen en dus ongemak en leed door. Ieder roept altijd al op om thuis te blijven of uit de buurt van een grieppatiënt als je weet dat je kwetsbaar bent en geen zin in griep hebt. Alom aanvaard. Nu doen we ineens alsof er iets heel engs aan de hand is..
We vliegen naar de maan, noemen levensbelangrijke gassen ineens broeigassen, lijken voor alles een oplossing te hebben - en anders forceren we deze - , vinden ondertussen euthanasie normaal, verbouwen mensen, transplanteren allerlei organen, maken ons druk over dierenleed en tolereren daarom maar veel mensenleed, willen van alles hebben en vinden dat we overal recht op hebben, onschuld is pas een feit als het tegendeel bewezen is, medici hebben nog nooit zoveel ziekten moeten behandelen als nu, terwijl het doel is van de medische wetenschap ziekten te voorkomen en te genezen, wat dus niet lukt. Er is een oproep om zo vrijdenkend te zijn, dogma’s los te laten, wat goed is, maar waarbij ook alle moraal, normen en waarden verdwijnen, en mensen nog nooit zo stuurloos en onvrij geweest zijn. We willen strengere straffen, maar ondertussen wordt de dader beschermd en zijn slachtoffers al snel schuldig. Zijn we slachtoffer van een wereld die geestloos is? Zijn we misleid door allerlei zaken, meningen, uitvindingen, beleid die de oplossingen moeten geven, maar dat niet doen en ook niet kunnen?
Ineens kampt deze tijd naast vluchtelingen problematiek, discriminatievragen rond zin en onzin hiervan, oorlog en dreigende oorlog, milieuproblematiek, grote geestelijke nood onder zoveel mensen, ook nog eens met zo’n uitbraak van het corona virus. Ook dat er nog bij. De grote vraag is waarom en vooral… waartoe!
Wel heel bijzonder dat we eerder enorme aandacht hadden voor b.v. de 'varkensgriep'. Zodra landen aankoop hadden gedaan van miljoenen griepvaccins, hoorden we niets meer van het hele angstscenario. Was ineens dan niemand meer ziek? Of was de slag geslagen voor het kartel dat belangen had bij verkoop van het vaccin? Is dat te slecht gedacht, of zijn we al zover dat we over de hele wereld smijten met geld uit angst en hebben enkele groepen zoveel macht over de mens die alleen maar bang is en hoort wat hij wil horen en ook niet kan horen wat niet gezegd wordt? Vaccins die niet waren gebruikt, werden doorverkocht aan andere landen. Achteraf bleek het virus niet zo angstwekkend te zijn.
Het goede van de pandemie moet maar zijn dat we uit ervan kunnen leren. Voorlopig nog niet veel,, want er is veel angst en verzet. Allemaal eigenbelangen worden zichtbaar. Mensen gaan hamsteren, zichzelf ziek verklaren om gebruik te maken van de regeling dat je bij griepverschijnselen niet welkom bent op het werk. Ouders worden nog niet beboet als ze hun kinderen thuislaten. Dat geeft ruimte maar ook druk! En wat doe je met de kinderen. Toch maar weer voor de TV, gamen of spelletjes en elkaar weer eens echt ontmoeten? De een maakt er een kwelling van, de ander probeert van de gelegenheid een feestje te maken. Kinderen mogen niet naar opa of oma, dus oppas wordt gemist. Wat een patstelling! Hoe ga je met al deze dingen om? Ziekenhuisafspraken die niet noodzakelijk zijn worden geannuleerd. Kom je meteen bij de vraag terecht: is het zo nodig dat ik die afspraak heb, of was het een prettige gevoel controle. En.. is de kwaal waarvoor ik hier kom eigenlijk wel een kwaal? Ziekenhuizen, zorgpersoneel zijn in de overuren. Regering roept op om toch op het werk te komen. Groot tekort is er en dreigt. Zouden we nu dan leren dat er meer geïnvesteerd moet worden in zorg en zorg personeel?
Mensen gingen toch naar wintersport. Negatief advies was er niet in alle gevallen, maar als je wilde, zag je toch de bui hangen. Toch maar gekozen voor het leuke. Er is immers betaald en.. ik wil niets missen. En dan.. is het zover. Toch in quarantaine. Wie zitten hiermee? Werkgevers, mensen die op zorg zitten te wachten.. en zelf kom je erachter dat er meer meespeelde dan vertier..
Er zijn overal grote financiële verliezen. Spannend voor velen vanwege grote zorgen hierom, maar ook hebzucht groeit en een slag slaan nu het kan. Ook de vraag wat je werkelijk kunt lijden, wat niet. Wat heb je werkelijk nodig en wat niet? Wat valt er te delen, wat niet? We worden erg op onszelf teruggeworpen, zoals dat altijd het geval is bij crisis in grote nood. En.. het begint nog maar net. Of.. waait de bui over?
Misschien wordt de uitbraak van dit virus wel gebruikt door de producenten van vaccins. Juist in de tijd dat men bang is dat meer mensen door hebben dat inenten lang niet zo gezond en werkzaam is, als men wel doet denken. Bang geworden mensen gaan eerder overstag en de groep belanghebbenden bewegen gezaghebbenden makkelijker tot verplichten van inenten met ook het komende vaccin, omdat dit immers ontzettende impact hebbende gevolgen voorkomt. Is dit alles soms goed getimed en een pressie middel ook weer uit eigenbelangen en wordt emotie angst gebruikt?
Allerlei mogelijkheden zijn kansen, maar ook vaak obstakels. Zeker als we kansen gebruiken om angst te zaaien en eigenbelangen mogelijk te maken. Regeringen dienen ook niet altijd het algemeen belang. Men dient politiek, wat nooit vrij is van welke (groeps)eigenbelangen dan ook. Hoe kun je een oplossing vinden door middel van zuiver materiële zaken, beredenering, hersenwijsheden en maatregelen, die geen wijsheden zijn en allerlei eigenbelangen dienen als het hart dat wezenlijk dienstbaar wil zijn aan goed doen, niet ‘meedenkt’, dus niet de basis is van een mening of besluit?
Het goede van de pandemie is dat de lucht in China in ieder geval al in korte tijd zeer veel schoner geworden is. Er is nu al een enorme besparing door aanzienlijk minder vliegverkeer op stikstof en CO2. Boeren moeten gewoon door en gáán gewoon door. Zij zijn wel degelijk onmisbaar en maken ondertussen vanzelfsprekend duidelijk dat zij niet in zo grote mate als beweerd, zorgen voor de hoge concentraties van broeigassen. Misschien groeit er weer waardering voor de producenten van onze natuur en voeding.
Een ander voordeel is dat er minder files zijn. We mogen nu nét nog maar 100 km. per uur rijden en nu is er volop ruimte op de wegen. Mensen zoeken elkaar weer thuis op en niet zozeer op de evenementen, de restaurants, het café. Ook wel weer bijzonder om met elkaar bezig te zijn. Misschien hebben we al ontdekt dat we met veel minder óók kunnen toekomen en bemerken we dat thuis zitten ook zo zijn voordelen heeft, in plaats van rennen van hier naar daar om alles maar te kunnen meedoen. Allerlei evenementen, activiteiten, hoe waardevol ook, gaan niet door. We moeten onszelf zien te entertainen en komen misschien nu toe aan andere waardevolle dingen en het onderzoeken wie we willen zijn.
Essentiële zaken worden weer duidelijk. Het gaat om samen, voeding en zorg. De rest is natuurlijk geweldig verrijkend en belangrijk, maar in principe zijn zoveel dingen overbodig. We hebben met elkaar door de tijd heen zoveel beroepen en mogelijkheden gemaakt, dat we daardoor van gekkigheid niet meer weten wat we willen, wat we moeten en wat we moeten kiezen. We moeten wel al met al met zijn allen zoveel ballen in de lucht houden, dat de levensnoodzakelijke beroepen in diskrediet zijn geraakt en gewoon menselijk contact niet meer nodig gevonden lijkt te worden alhoewel we braaf roepen dat dit contact zo waardevol is. We werken aan robots in de zorg en noemen allemaal geweldige voordelen en beseffen niet hoe verarmd we ondertussen zijn door dit goed te vinden.
Door een pandemie wordt het weer voor ieder helder waar belangen zouden horen te liggen. Gaan we zo langzamerhand weer terug naar tevredenheid, eenvoud, samen sterk, elkaar helpen en dienen te midden van benutten van ieders unieke eigenschappen, talenten en gezondheid zonder stress maar met werkelijke bevlogenheid door te doen wat ons hart van ons vraagt en waarvoor we bedoeld zijn?
Misschien heeft God het virus wel toegelaten om deze dingen te leren. Het wordt tijd voor verandering, want zoals het nu gaat, kan de wereld niet verder en lopen we met zijn allen stuk op heel veel fronten. Misschien leren we weer naar elkaar om te zien en te vertrouwen op ongeziene kracht die virussen kan scheppen, maar ook kan vernietigen. Licht doodt virussen. Weet ieder dat?
Waarom zijn er dan zoveel ziekmakende toestanden? Omdat er licht tekort is. Het zuivere licht bereikt door vervuiling onze aarde niet meer voldoende en al is dit wel het geval, heft al onze industrie het goede weer op. Maar ook liefdeloosheid en negatieve gedachten is gebrek aan licht. Kennis van de kracht van het geestelijke, innerlijke positieve liefdevolle is ook licht. Van deze zaken is er helaas een schrijnend tekort. Het is donker in het gemoed van de meeste mensen. Mensen zoeken hun heil in uiterlijke dingen. Er wordt voorbij gegaan aan de kracht van liefde en het doen wat de zuivere waarheid is. Materie lijkt het enige doel en de enige oplossing te vormen. God gebruiken doen we al lang niet meer, want Hij heeft afgedaan. De liefde heeft afgedaan. We roepen dat het om het simpele, mooie, liefdevolle, echte gaat, maar we worden afgeleid door de materie die zoveel moois te bieden lijkt te hebben. De wetenschap lijkt de antwoorden te hebben en tegelijkertijd zien we dat veel ons ontglipt. De mens vindt zichzelf de beste met zijn verstandskennis en wensen en zoekt het in de materie en zijn verstand. Of zou de mens in nood weer leren bidden? Bidden is ook dienstbaar zijn. Niet stil zitten en niets doen, maar aan de slag gaan met goed doen! Dat is altijd nog eens omzien naar en zorgen voor elkaar. Niet een ieder voor zich vanuit allerlei eigenbelangen, wat liefdeloos is, zoals het nu is.
Oplossingen liggen niet in het collectief als eerste, maar begint in het klein bij ieder mens zelf die de verantwoordelijkheid kan nemen om goed te doen met de intentie dienstbaar te zijn! Dat vormt een stevige basis voor een gezonde moraal en samenleving. Zou het rijk van vrede en welvaart dan toch komen? Ja, dat komt, maar niet zonder slag of stoot. De mens moet zelf een keus gaan maken tussen ego wensen en gedrag en wézenlijke belangen en dienstbaar zijn. Hij kan genieten van al wat is, maar dan wel met dankbaarheid en niet met ontevredenheid, met de intentie lief te hebben, ieder het zijne te gunnen, vrij te laten, de ander te helpen, waardoor hij zelf de helft minder aan problemen zou veroorzaken en... ervaren! Vrede en welvaart beginnen altijd nog bij jezelf. Ook de oplossing van dit wereldwijde probleem. De wereld heeft licht nodig! Licht zorgt ervoor dat donkerte weggaat, zoals ook gezond en zuiver licht preventief werkt voor veel ziekten en geestelijke donkerte. Als ieder persoonlijk mens rustig blijft en begrijpt wat er aan de hand is en ondertussen zorgt voor licht, dan zal veel moeite voorkomen kunnen worden. Maar goed, voordat het licht wordt, heb je altijd eerst het donker... De zon is er altijd. Dat te realiseren doet goed, want na de nacht wordt het altijd weer licht!
Sonne Hoover