Ik ben die ik ben – Ken je je ZELF wel?

Het is bekend dat mensen die heel lang ongezond hebben geleefd – of dat nu is lichamelijk gezien (b.v. verkeerde voeding, stress, gifbelasting, medicatie, verslaving) of psychisch (b.v. haat, wrok, somberen, twijfel, besluiteloos, gebrek aan eigenwaarde) bevattelijker zijn voor kwalen en ziekten. Hoe kan dat?
Een mens wordt van twee kanten belaagd als het gaat om zijn gezondheid.
- Vanuit zijn innerlijk: karakter, hoe denkt hij, wat wil hij, hoe staat hij in het leven
- vanuit de buitenkant die op het lichaam inwerkt zoals voeding, medicatie, ongeval, werk, klimaat, het weer, gif belasting, straling enzovoort.
maar… er is nog een derde en een vierde ‘kant’:
- de binnenkant werkt ook uit op de buitenkant.
- de buitenkant werkt ook uit op de binnenkant!
-
Al met al is er een continue wisselwerking tussen lichaam en geest, tussen gedachten, gevoelens en overtuigingen die ergens in het lichaam iets uitwerken, maar omgekeerd ook door de sensaties, noden, driften die het lichaam heeft en die zo hun impact op de psyche (ziel en gedrag) hebben.
Ook allerlei stemmingen van mensen om je heen, van sfeer, maar ook door gedrag van anderen en hoe zij jou benaderen of op jou reageren, heb je allerlei effecten op je geest, maar ook op je lichaam.
Alles gaat beter als je je beter voelt. Of… lijkt het beter te gaan en gáát het daardoor ook beter? Wat is oorzaak en wat is gevolg en hoe is dat zo gekomen? Meestal denk je daar niet over na. Maar wat voor ieder duidelijk is: alles gaat lastiger als je je minder goed voelt. Alles gaat beter als je je goed voelt. Het kan zijn dat jouw eigen stemming bepaalt hoe jij je buitenwereld ervaart. Soms wordt je niet koud of warm van iets. De andere keer wordt je om hetzelfde woest of ben je helemaal blij.

Als je ergens zin in hebt en je gáát ervoor en je wílt het echt, dan gaat het je makkelijker af.. of toch niet altijd? Je kunt nog zo willen, maar als je geen doorzetter bent, of je wordt afgeleid door andere leukere, makkelijkere dingen, of iemand beïnvloedt je door jou onzeker te maken over de haalbaarheid of het nut van je doel, of waarde van je gevoel, dan gaat iets dikwijls al een stukje moeilijker.
Alles gaat slechter als je je slecht voelt. Of lijkt dan alles lastiger, moeilijker, zwaarder te zijn, of ben je gewoon minder goed in vorm om om te gaan met wat de dag je brengt? Of ligt jouw reactie aan wie het zegt of hoe iemand iets zegt?
Hierna volgen enkele punten die belangrijk zijn voor de wijze waarop jij reageert:

Motivatie is een sleutelwoord: wil je beter worden? Wil je echt wat je zegt te willen?
en waaruit wil je wat je wil? Mensen zeggen dan snel dat ze natuurlijk écht beter willen worden of minder problemen willen hebben en een eenvoudiger leven van harte wensen. Maar heb je niet eerst goed inzicht voor nodig om te bepalen waarom dingen fout gaan, zwaar zijn of zwaar lijken en..
wanneer ze neigen af te haken. Ben je echt wel eens in je hart gaan kijken wat daar allemaal aan onvrede, ongeloof, onwil borrelt, wat jou allemaal een vrijbrief geeft om nog maar niet die knop om te zetten?

Zelfonderzoek is ook een sleutelwoord. Je kunt wel hartgrondig zeggen dat je beter wilt worden en hard werkt aan je problemen, dat je voortaan anders, milder op iemand zal reageren, de wereld wil veranderen, maar … gelóóf je ook wel in de kans om beter te worden of dat het helpen zal dat jij iets doet voor een betere wereld of vriendelijker bent? Komt die wens wel uit het diepst van je hart? Enne… heb je wel eens geluisterd naar wat je hart je geeft te voelen of negeer je dat maar omdat je er geen raad mee weet, of.. je geen moed hebt om dingen werkelijk te veranderen, aan te pakken, op te lossen? Ben je wel echt wie je bent?

Opoffering is ook een sleutelwoord. Ben je wel bereid om offers te brengen? Dat is een heel belangrijk iets. We willen van alles veranderen maar we willen ook onze eigen wil doorzetten. Ergens iets voor over hebben is lastig! Het moet ons niet veel moeite kosten. De arts, de medicijnen, de therapie, de fitness, de overheid, het vaccin moeten ons helpen. De ánder moet het doen, want… wij kunnen het niet meer.. of.. willen of geloven het eigenlijk niet zo… Maar de aangeboren kracht in onszelf vergroten om ‘nee’ tegen iets of ook juist ‘ja’ tegen iets te gaan zeggen, moet groeien. Waarom gebruiken we die kracht niet? Als de dokter adviseert dat je eerst moet afvallen om bijvoorbeeld geopereerd te kunnen worden, dan wordt het menig mens teveel. Zou het komen omdat je diep, diep van binnen bent gaan geloven dat iets bij je hoort, dat iets ‘nu eenmaal zo is’, of ‘dat je te zwak bent, je ‘nu eenmaal aanleg hebt’, dus dat het niet veel zal uithalen‘? Vind je dat iemand maar makkelijk praten heeft? Of vind je dat je wel goed wordt begrepen? Wordt je dan niet soms moedeloos of onverzettelijk omdat je daarmee eigenlijk de enige zekerheid krijgt die je zoekt: ‘zie je wel! Het lukt mij niet. Het wordt nooit wat. Ze begrijpen mij niet, ik heb altijd pech, waarom heb ik wat ik heb!’

Vaak zit je vastgeroest in een patroon van gewoonten, niet beter weten, moedeloosheid, gewenning, bepaalde overtuigingen, maar ook in een niet (meer) geven om jezelf!
Door de tijd heen zijn er mogelijk dingen anders gegaan dan je had gewild of had gehoopt en ben je een ander geworden dan die je wilde zijn. Zou hier niet een belangrijke oorzaak maar dus ook oplossing liggen?
De vraag is misschien wel of je niet vergeten bent je af te vragen: wie wil ik zijn?
Je bent niet wat je geworden bent. Je bent veel meer!! Waarom neem je genoegen met wie je bent geworden. Is dat alles, is er meer en.. hoe en waar dan en vooral: wanneer? Hoe kom je weer dichter bij jezelf? Was je ooit jezelf wel en waarom is dat verdwenen. Waarom raakte je jezelf kwijt? Wie is jezelf? Wie ben jij werkelijk?

Tot nu heb je heel veel oorzaken en uitvluchten bij je gedragen. Dat alles maakte je ook tot wie je geworden bent, goedschiks of kwaadschiks. Kijk maar eens naar hoe bepaalde factoren op je kunnen inwerken:
- Je doet te zwaar of voor jouw lichaam ongeschikt lichamelijk werk of sport
Maar moet je wel sporten en waarom eigenlijk als je liever een ommetje van een half uur wilt maken. Waarom ga je eigenlijk sporten? Om je lichaam mooier te maken of jong te houden of om je doorbloeding te verhogen, spieren te sterken? Als je eerlijk bent, ben je dan druk aan het sporten om jezelf uit te dagen, indruk te maken, erkenning te krijgen, te doen wat de dokter zegt, of doe je het uit angst om vroegtijdig oud of ziek te worden?
Waarom doe je eigenlijk het werk dat je doet? Omdat er niets anders was, of omdat het veilig is om bij dit werk te blijven, of omdat het goed verdient, het dichtbij is, het vertrouwd is, de baas zo goed voor je zorgt, er een leuk team is, al vind je het werk geestdodend? Heb je dit werk werkelijk met je hart gekozen? Zou je nog eens een gok durven wagen in het vertrouwen dat het veel beter kan worden al lijkt de prognose op de baan die jou zo mooi lijkt maar slecht? Waarom werk je zo hard. Omdat het moet van de baas, vind je je baan wel leuk, of doe je het voor het nodige geld. En.. is dat geld echt wel nodig of is dat voor de extraatjes of voor die dingen die je perse niet wilt missen, terwijl ze vast wel te missen zijn, als je je bétere doelen zou stellen?
- Je eet altijd maar eenzijdige, dood gekookt, snel klaar te maken industrievoedsel
Waarom eet je eigenlijk geen verse groenten. Hou je daar niet van? Maar als je wel weet dat dit gezonder is, waarom doe je het dan niet? Wat houdt jou tegen? Heb je altijd je zin gekregen, hoefde je nooit te eten wat je minder graag eet of wat je niet kent of anders is klaargemaakt dan je wilt? Heb je het te druk, heb je tekort aan geld of besteed je dat misschien aan de verkeerde dingen? Waarom kook je niet zelf je eten en koop je wel een dure maaltijd waarvan je mag hopen dat er nog iets van voeding inzit? Waarom gun je jezelf niet wat mínder maar béter eten en koop je tegen beter weten in veel koek, snoep, chips, en eet je veel meer dan nodig is? Waarom koop je niet - al moet je zuinig doen - verse voeding waarvan je minder nodig hebt, maar wel veel meer waardevolle onmisbare stoffen binnenkrijgt?
- Je leeft een duidelijk verkeerde, soms uitputtende leefstijl
Waarom ga je zo laat naar bed? Om niet wakker te hoeven liggen, of om elkaar even niet te hoeven ontmoeten? Waarom blijf je zo lang in bed in de ochtend, waardoor je je moet haasten en dus dan maar weer zonder ontbijt op de bus stapt? Waarom kijk je zoveel tv, ben je altijd maar op zoek naar weer een nieuw spel, vertier. Kun je nog rustig zitten? Wil je ieder feestje aflopen of wil je niets missen van het leuke bruisende leven? Hoe is het als het stil om je heen is? Kun je jezelf dan nog wel horen of volgen of raak je verdwaald in die stilte die dingen van jezelf laat zien?
- Je bent verslaafd aan iets of aan van alles wat je nog niet door hebt
Misschien is jouw derde kopje koffie op de dag al een vorm van verslaving. Daar wil je misschien niet aan denken, vind je onzinnig, want je vindt dit normaal. Maar is het voor JOU wel normaal om die ‘maar’ drie kopje te drinken? Heb je je wel eens bedacht waarom je eigenlijk die koffie drinkt. Heb je het nodig? Voel je je beter als je die koffie hebt gedronken? Komt dat omdat je je dosis cafeïne dan binnen hebt gekregen waar je lichaam om vroeg? Of komt het door de gezelligheid, sfeer die gekoppeld is aan het drinken van de koffie? Of heb je die koffie nodig om een probleem weg te werken, wat niet zo goed lukt maar klaarblijkelijk wel bij het drinken van koffie? Dan hebben we het nog maar over drie kopjes koffie, maar hoe zit het met veel meer kopjes of altijd vlees willen hebben, in de namiddag voor het avondeten vlug een afzakkertje of die twee onschuldige wijntjes die toch echt wel kunnen voor je gaat slapen en ja, natuurlijk wat hapjes erbij..

Dit zijn eigenlijk allemaal uiterlijke factoren die er – als je er eens bewust naar kijkt – altijd voortkomen uit je innerlijke drijfveren. Daarom is het van grootst belang dat je eerst - voordat je iets kiest - kijkt in je hart wat daar leeft. Dat is immers de kern van wie je bent of zou willen zijn. Wat maakt je echt bang. Wat durf je echt niet. Wat zoek je van harte. Wat heb je nodig. Wat maakt je zo onmachtig, rusteloos, boos, verdrietig. Waarom ben je zo trots, eigenwijs. Wat wil je bewijzen. Wie wil je behagen en waarom heb je zo’n pijn. Wie heeft je zo bezeerd?

Het is alles te herleiden tot je meest diepe zelf die in de kou staat, die je niet kent, die je niet raadpleegt, die je maar laat verkommeren omdat je er geen raad mee weet. Misschien wel omdat er lang geleden of heel vaak dingen zijn gebeurd, jou zijn aangeleerd, aangedaan, gezegd, ontzegd, opgedrongen, waardoor je jezelf bent kwijt geraakt of jezelf nooit hebt leren kennen..

Misschien heeft dit je zwak gemaakt, ziek gemaakt, ongelukkig? Zou je ziekte bij je zijn gaan horen omdat je niet begreep wie je bedoeld was te zijn? Was je te meegaand, te trots, te hard, te zacht, te streberig, te ijdel, te zeker, te onzeker, te star, te…. als afleidingsmanoeuvre of om de ander maar de gedachte te geven dat je inderdaad bent zoals deze zei?
Als je het zo kunt en vooral durft te bezien en eerlijk kijkt naar jezelf, heb je al een grote voedingsbodem voor ongemak, kwaaltjes en ziekten weggehaald.
Waar je immers meer echt zou zijn, zou je sterk geweest zijn om ziektebelagers van je af te slaan, of er beter tegen te kunnen, al kun je natuurlijk niet alles maar voorkomen! Ziekte is nooit je eigen schuld. Immers, wie doet zichzelf iets opzettelijks aan? Nee, geen mens doet dat. Zelfs al fingeert hij, overdrijft hij, spot hij, beschuldigt hij, overdrijft hij, wil hij aandacht, dan doet hij dat nooit voor niets, maar doet hij dat uit pijn, angst, verdriet, wroeging, boosheid, onmacht, maar vooral uit de onwetendheid over wat wezenlijk liefde voor zichzelf of de ander inhoudt!
De mens is dan niet wie hij bedoeld is te zijn.
Eigenlijk is hij dan niet wie hij echt is. Hij doet dan zijn naam - die staat voor wie hij is - géén eer aan.
Hij is dan geen echte ik ben, dus niet zoals God in hem wil.

Dat zijn we ons niet bewust. We nemen vaak genoegen met dingen die niet hoeven. We gunnen onszelf niet het beste en nemen dan maar de surrogaten die voor de hand liggen. Die surrogaten zijn valse gelukbrengers, valse waarheden, valse vrijheden, valse overtuigingen, valse wensen die ons lijken te versterken, maar in wezen en zeker op den duur zwak maken en ons echte eigen ik klein maken.
Toch blijft dat echte innerlijk - dat wat ons het leven geeft, wat het leven is - er altijd.
Het is namelijk de enige echt waarheid in jezelf die jou maakt tot wie je bedoeld bent te zijn.
Die er voor zorgt dat je überhaupt lééft! Dat is nu God in jou, je enige Schepper tegenover wie je verantwoording hebt - of je dit nu weet, gelooft of niet - en die jou het leven mogelijk maakt en wil dat jij bent zoals Hij jou heeft bedoeld te zijn.
Wat heb je te verliezen als je ánders bent dan de Liefde - want dat is de levenskracht die in jou het leven is en geeft – IS en dus WIL: niets anders dan dat je ongelukkig en zwak bent en wordt en… maakt. Je doet dan dus mee aan een wereld vol onrecht. Immers, zodra je uit liefde leeft doe je het goede, wat wie er wanneer ook van zegt!
Zodra je onecht bent en dus uit liefdeloosheid je dingen wil en doet, doe je altijd het verkeerde, dus het liefdeloze wat in wezen geen kracht heeft, maar jij wel kracht gééft door het bestaansrecht te geven. Anderen gaan dan geloven in het onechte dat jij als bij jou behorend laat zien en worden op het verkeerde been gezet, waardoor ook zij lastig eerlijk kunnen zijn. Zij worden dan dus misleidt en gaan mee in hun zwakte en onwetendheid en we hebben een wereld vol ellende die alleen maar erger wordt als onvrijheid groeit door al die liefdeloosheid die mensen zichzelf telkens weer aandoen door géén liefde te gebruiken.

Je bent meer dan je is aangedaan, is gezegd, van je wordt verwacht.
Je bent meer dan je zelf denkt
Je bent meer dan je ziekte je ongeluk, je problemen.
Je bent MENS onderweg naar het steeds beter kennen van jezelf zoals dat hunkert in jezelf om gekend te worden.

En weet je? Je ZELF is perfect. Helemaal precies goed. Alleen… JIJ vindt het niet oké. Jij bent gaan afwijken - ergens in je leven vroeger of nu of onderweg - van wie je bedoeld bent te zijn.
Jij bent anders gaan leven dan je ZELF, dus diep van binnen bent en… wil… en gelooft.
Het leven leerde je goede dingen over jezelf, maar maakte ook dat je ging twijfelen aan jezelf.
Alles wat er was, bracht je - al naar gelang je karakter, je keuzes, je leefstijl en wat de buitenwereld van je vroeg - nooit in verbinding met jezelf maar met toeval. Je zag jezelf misschien wel als slachtoffer van zoveel…en als toevallig geboren.
Je hebt nooit gezien dat al die dingen – goed of niet goed – er waren om je juist sterk te maken om te kunnen zijn wie je bedoeld bent te zijn. Je bent gaan geloven in de niet-liefde. Je zag die dingen die op je pad kwamen allemaal als fout, straf, onterecht en toevallig, willekeurig. Je voelde je als een slachtoffer of speelbal van het leven waar niet aan te ontkomen was. Je zag het als de dingen die allemaal bij het leven hoorden. Je nam er op gegeven moment genoegen mee, zoals ook de overheid, de maatschappij met haar duizenden geschreven en ongeschreven regels vanzelfsprekend allerlei zaken van je verwacht en je onvrij houdt. Je hield op te geloven in je echte ik die er nog steeds was, is en zal zijn. Je ging geloven in een surrogaat ik. Je ging geloven in je slaafsheid en weet niet meer dat jij van je Schepper bent!!
Zo raakte je je ZELF kwijt.

Dat ZELF is het echt IK BEN dat nooit verloren gaat.
Jij bent een ik ben. Kijk maar naar deze vorige zin. Er staat: jij bent…
Dat is hoe de wereld je ziet. Hoe je geworden bent van gezond naar ziek. Van jong naar ouder.
Van sterk naar gezond. Van geliefd naar niet geliefd. Van oké naar niet-oké.
Van hoe men wil dat jij bent en hoe anderen jou zien of willen zien.
Dan het tweede deel van dat zinnetje: ik ben….
Dat is hoe GOD jou ziet. Hij is ook een IK BEN, net als jij. Zijn naam is Jaweh.
Dat betekent: Ik ben die Ik ben.

Dat is toevallig? Nee, dat is iets dat jou-toe-valt. Het is je gegund!
Jij bent……… en vul je naam hier maar in. Je hebt niet voor niets deze naam. Je bent een ECHT MENS
ZOALS GOD HEEFT BEDOELD.
Je wordt ermee geroepen. Mogelijk ben je erom uitgescholden of gepest. Werd je naam misplaatst gebruikt. Werd je vernoemd naar je familie, werd je genoemd naar de mooiste planeet, auto, filmster of wat ook. Werd je naam verkort, verkleind, veranderd. Je kreeg mogelijk bijnamen. Een naam erbíj! Alsof je niet al genoeg was en bent! Mensen maken je snel kleiner, anders, omdat ze je anders zien of anders willen zien… Ze maken je tot slaaf van een systeem dat mogelijk nog niet eens recht heeft. Het enige recht dat geldt zijn Gods regels die nog steeds de basis vormen van de Universele rechten van de mens die altijd nog overal en altijd gelden en die niet te wijzigen zijn!

Ook in deze (Corona)tijd! Ook waar het erom gaat dat je gedwongen wordt direct of indirect om een vaccin te nemen, mondkapje te dragen, binnen te blijven, zoveel bezoek te ontvangen of niet eens, mee te doen aan de maatschappij of uitsluiting daarvan! Misschien zijn al die menselijke regels er wel om zichzelf sterker te doen lijken en jou toe te eigenen als slaaf van het systeem. Misschien om je te kleineren. Misschien om je te gebruiken, misschien om aan je te verdienen, er beter door te worden, misschien om je te helpen, goed bedoeld, liefdevol en zorgzaam, maar misschien ook niet.
Misschien wordt er wel een beroep op jouw welwillendheid gedaan en gezegd dat je pas om je naasten geeft als je meedoet met het systeem. Maar hoe kan het dat een systeem dwingt als vrijheid en dienstbaarheid het hoogste goed is en ieder voor zichzelf mag bepalen hoe hij dit in het leven uitdrukt? Waar iets – wat dan ook – tegen jouw diepste ZELF ingaat en Gods grondregels – dus de universele grondrechten van de mens – aan de laars lapt en met voeten treedt, dien je bewust te zoeken naar liefdevol zelfbeschikkingsrecht. Immers, als je dat niet eist, wordt een deel in jou of je gehele menszijn ten koste van de persoon die men wilt dat je bent, genegeerd.
Dat gaat zo door totdat … je dit zelf stopt!
Misschien gaat dit door omdat jij jezelf niet kent!

Niemand kent jou écht zoals je bent.
Maar….de waarheid die je zelf bent, verandert nooit. Het is God in jou die je laat zijn die je bent.
Hij wil dat jij bent zoals je bent. Hij wil dat je bent zoals Hij is: ‘ik ben die ik ben’.
Hij heeft jou precies goed gemaakt volgens hoe Zijn liefde in jou dat wil.
Waarom wil je dan niet wat jouw diepste hart wil, want dáár ‘woont’ God.
In je hart zetelt de liefde. De enige echte waarheid, al heeft de overheid, de maatschappij, de wetenschap hier geen woorden voor en maken ze de echte Ik Ben los van wie jij bent….

Probeer weer naar je ZELF je meest wezenlijke echte wezen terug te gaan door je voor te stellen wat je zo diep in je hart zou willen. Wil dat. Geloof dat. Leef ervanuit samen met IK BEN.
Want wat je in je hart wilt, is IK BEN. Het is hetzelfde als wat jij wilt!
Of… wil je iets dat totaal tegen liefde ingaat?
Zo ja, ook dan mag je er zijn, maar is er voor jou de oproep om meer te gaan lijken op jouw Levensbron die de hoogste Liefde is en dus echt wel weet hoe jij gevormd moest worden.
Het is nog steeds de zuivere liefde die jou optimaal heeft samengevoegd, waardoor jij de liefde het beste kunt dienen. Wist je dat?
Ja, ook jouw liefdeloosheid in welke mate dan ook, is er juist om er van en door te leren. Dat geldt voor ieder mens. Aanvaarden en ondertussen zoveel mogelijk liefhebben zoals je hart dit stiekem wil en hoopt, is het beste om te groeien in meer liefde en echtheid. Kwaad neemt vanzelf af, waar mensen echter worden. Ze gaan dan immers meer lijken op de echte IK BEN die in hen leeft en hen láát leven.
Alleen deze Ik Ben is het zuiverste, ongeziene alomtegenwoordige ware dat in alles, ieder doorleeft
en in jouw geval zoals Hij wil zijn via jou. Hij heeft jou nodig, zodat ook Hij zich compleet voelt.
Waarom ben je dan niet zoals je ECHT bent?
Waarom twijfel je zo aan wie je bent?
Waarom geloof je niet de echte enige waarheid in jezelf, die jou laat zijn die je bent?
Waarom geloof je wel de buitenwereld die je klein, onzeker en kapot probeert te maken en je afhoudt van je ZELF?
Waarom zoek je wel naar steun buiten je, naar vertier, dat wat je pijn verzacht, je afleidt van je problemen, maar ook afleidt van je ZELFonderzoek – zoeken naar je ZELF – en zoek je niet naar je eigen voeding, je eigen weg, je eigen geloof, je eigen steun, je eigen waarheid?
Waarom neem je genoegen met pijn, angst, wanhoop, boosheid, waardoor je juist niet kunt zijn wie je bent?
Waarom zorg je ervoor dat deze onechtheid bacteriën, virussen, foute gedragingen en gedachten je ziek kunnen maken of houden? Zou je jezelf de kans niet willen geven vrede te hebben met wat er tot nu allemaal was of ook niet was, om dan vandaaruit een nieuwe doorstart te maken, nu dan meer echt zoals je zelf nog steeds bent? Vergeef jezelf. Begin opnieuw…

God wacht op jou, diep in je eigen binnenste hart. Ga daar eens te rade en zoek wat je hoopt te vinden. Vertrouw erop dat je dat kunt, als je maar trouw - bent - aan - je - ZELF zodat - je - kunt - zijn - wie - je - bent. Het kan nog steeds!
Het is de LIEFDE in al haar pure vorm dat het ZELF van je vormt en jou de kracht geeft te zijn wie je bent. Dan doe je je naam eer aan. Je staat dan voor wie je bent. Dan heb je kracht en kun je je leven – al is dit loeizwaar – aan. Ook al verandert er soms niets aan de buitenkant, er kan van binnenuit veel veranderen, al is het maar ánders kijken naar, omgaan met, geloof hebben in, gedachten hebben over… je ZELF.
Zelfs genezing is mogelijk als je eerst maar eens begint te geloven in die nieuwe kansen die er liggen op elk moment dat jij wilt gaan leven met JE ZELF. Heb vrede met je ZELF.
Dat is God in je die ‘ik ben die ik ben’ is en met je meegaat, ook door je grote problemen!
Het maakt alles nieuw. Ook de wereld die afstevent op iets wat we niet willen, maar bezig is zich te ontwikkelen als we niet zelf halt roepen. Zelfs je visie over wie je bent, wat je ook hebt uitgespookt, of je lichaam nu ziek is of niet wordt vernieuwd door je andere denken en je nieuwe mens zijn!
Het echte IK BEN is eeuwig, zonder grens. Zo geldt dat ook voor wie jij bent!
Wat er nu niet is, zal er ooit zijn!
Wat nu niet mogelijk is, gaat mogelijk worden.
Wat oud is en pijnlijk zal verdwijnen voor iets nieuws en moois.
Waar liefde in je hart is voor jezelf en de ander, zul je dat met je meenemen al heb je pijn.
Verandering is altijd mogelijk. ’t Is maar wie je gelooft dat je bent.
De KERN van de zaak: Het ZELF in je ZELF.. Je hebt het ZELF in de hand.

Gera Hoogendoorn-Verhoef