Wordt de mens met uitsterven bedreigd?
Wetenschapper Frank Fenner is niet bepaald optimistisch over de toekomst die de mens heeft. De mens, maar ook veel diersoorten zullen uitsterven zegt hij. Omdat Fenner belangrijk werk heeft verricht is men geneigd hem te geloven.
Of dat nu zo verstandig is, is maar de vraag. Als je alleen kijkt naar hoe het op dit moment gaat met de aarde, de natuur in het algemeen, alle grote milieuproblemen waarmee we te kampen hebben, zou je er mogelijk geloof aan kunnen hechten. We staan er als mensheid niet rooskleurig voor. We hebben te maken met torenhoge onoverzichtelijke problemen die ons boven het hoofd zijn gegroeid. Maar of daarmee reden is dat de mens zal uitsterven is maar de vraag.
Ooit was er een eerdere aarde (Malona). Ooit roeide de mens zichzelf op deze aarde uit om niets anders dan een ruzie om macht en eigenbelangen. Het zal eens niet zo zijn! Ook nu is er zoveel eigenbelang bij een grote groep mensen die het voor het zeggen hebben als het gaat om het uitstippelen van een bepaalde lijn die ervoor moet zorgen dat mensen hun vertrouwen en de moed verliezen. Zo lijkt het althans.. Er wordt veel angst gezaaid. Men lanceert allerlei onderzoeksrapporten die ons moeten doen geloven dat het treurig gesteld is met allerlei zaken aangaande in dit geval het milieu, de natuur, het klimaat. De gewone man denkt ondertussen -overladen met alle doemdenkerij - dat er geen eer meer aan te behalen valt en is van mening dat we de controle die we meenden te hebben aan het verliezen zijn. Met drastische, zeer beperkende maatregelen denkt men nog iets te kunnen redden. We vragen er ook om uit angst...We zadelen daarmee grote bevolkingsgroepen maar ook individuen op met zware regeldruk en onvrijheden die leiden tot een nog meer onnatuurlijk bestaan.
Men vergeet voor de gauwigheid evenwel dat waar de mens denkt zelf alles in de hand te hebben, dat je je er verstandiger aan zou doen je af te vragen of dat wel zo is. Zij we niet wat vergeten? Ik denk dat angst een slechte raadgever is. Zeker ook hoogmoed en egoïsme, waar de wereld bol van staat. Door steeds maar meer, beter, sneller, goedkoper willen, zijn we over natuurlijke grenzen gegaan en denken we nu dat we via buigen en barsten dan maar oplossingen vinden zullen. Dat zal nooit het geval zijn, omdat via zaken die liefdeloos en vernietigend werken, nooit iets zullen kunnen herstellen. Oplossingen die het natuurlijke leven tegenwerken, zijn geen goede oplossingen. Vaak zijn gestage, langzame, rustige, kleine oplossingen in het klein te vinden. Ze groeien uit besef vanuit de basis. Van 'onder af aan' komen vanzelf vaak de oplossingen die goed werken. Alleen... hebben we er amper meer tijd voor om die oplossingen die op den duur het goede uitwerken te beginnen en voor te zetten. We denken - zolang we niet zelf bereid zijn om offers te brengen - dat anderen het wel zullen of wel móeten doen. We dragen onvoldoende eigen verantwoordelijkheid om in ons eigen leventje een en ander aan te passen. We zouden kunnen beginnen met minder te willen, met meer tevreden te zijn met wat we allemaal hebben, met omzien naar elkaar, met niet bang zijn voor je eigen gemak, met kijken naar wat je echt nodig hebt en delen met de ander van wat je zelf allemaal aan voordelen en mogelijkheden hebt.
Om te veranderen uit vrije wil is wel lastig. Een verandering komt pas vermoedelijk als het water ons tot de lippen staat en we echt geen kant meer op kunnen. Zo'n gedwongen verandering komt er eerder - hopen mensen die veel te verliezen hebben aan gewin en macht - als ze maar paniek zaaien. Dat lukt nogal eens goed, omdat er duur geld betaald wordt om een bepaalde uitkomst te creëren en deze maar veelvuldig aandacht te geven. Helaas komt het steeds vaker voor in onze geciviliseerde maatschappij dat onderzoeksrapporten echter niet altijd zo goed kloppen. Cijfers worden weggelaten, berekeningen en metingen kloppen niet altijd, er zijn vaak gelden betaald om bepaalde uitkomst in het leven te roepen, bepaalde namen die vertrouwen moeten wekken, worden genoemd, dikke onderzoeksprotocollen zijn er prima dichtgetimmerd om fouten maar buiten te kunnen sluiten, maar toch wordt hier en daar grote onzorgvuldigheden gesignaleerd en wordt het ook niet altijd zo nauw genomen met verplichtingen en regelgeving, is er tijd tekort om een onderzoeksprotocol en -traject volledig te hanteren waardoor alles bij elkaar een vertekend beeld gegeven kan worden. Alleen voor de geoefende lezer die goed op de hoogte is, kan een fout of misstand duidelijk worden. Voor de gewone man is het niet te doen om waarheid en feit van leugen of misleiding te scheiden.
We zijn bang geworden. Misschien wel juist omdat we ervaren dat leiders en machthebbers geen boodschap meer hebben aan geestelijke zaken die altijd nog - of je dit wilt geloven of niet - de basis zijn van hoe het waar dan ook toe gaat in de wereld. Materie is in wezen geest. Daar kunnen we ondertussen niet meer aan voorbij. Gelukkig heeft men ontdekt dat het kleinste deeltje dat we hebben kunnen aantonen meer geestelijk is dan materieel. We zijn aan het ontdekken dat aan de basis van al wat is een groot perfect geestelijk Idee schuilt. Het kan zijn dat men dit al lang weet, maar het angstvallig stilhoudt. Want... er staan grote eigenbelangen op spel! Hoe verkopen we het feit dat geest de basis is van al wat is in een maatschappij die op het bevredigen van eigenbelangen en materialistische leefstijl gegrond is? Wie wil nog het roer omgooien en eens op verkenning gaan naar hoe we onze kinderen weer kunnen vertellen van eenvoud, rust. Wie heeft er nog geloof in dat God de basis is van al wat is. Wie weet nog dat deze Intelligentie in alles doorklinkt? Wie weet eigenlijk nog wat, wie God is? Wie weet nog dat zelfs het weer en alle weersverschijnselen niets anders zijn dat uitingen, 'vormen' van een bepaalde kwaliteit bewustzijn? Wie weet nog dat geen enkel plantje of dier ergens zomaar groeit of leeft, maar dat het precies hier of daar moet zijn? Weten we nog wel dat de kwaliteit van onze gedachten en daden de natuur om ons heen bepaalt?
Waar de mens in volstrekte harmonie zou leven, zou het klimaat perfect in orde zijn en zouden er alleen maar daar natuurrampen zijn die perse nodig zijn om iets uit te zuiveren om iets nieuws dat beter is, te kunnen laten groeien. Alles streeft naar meer vrijheid, warmte, liefde, eerlijkheid, licht en waarheid. Dat is zelfs in het kleinste, eenvoudigste deeltje, plantje of dier of mens te zien. Geen wezen streeft er niet naar om zoveel mogelijk te baden in licht, precies zoveel voeding, vocht, droogte, wind, omstandigheden te genieten als dat het nodig heeft. Dat is een levensdrang! Het is liefde dat al wat leeft, dit wil, met als toppunt de mens die een vrije wil heeft om het leven vorm te geven zoals dit hem past. Voor al wat leeft is dat weer anders, al is dat voor een organisme van een bepaalde soort ongeveer hetzelfde. Voor de mens als sluitstuk van alle ontwikkeling is dat helemaal uniek, al blijven grondbelangen hetzelfde. We hebben allemaal licht, water, voeding nodig en... liefde. Zonder dat lukt het moeizaam of ook helemaal niet. We ontwikkelen ons goed als we ervaren wat we nodig hebben. Missen we iets, dan lijden we gebrek en ontwikkelen we ons dus gebrekkig. Zo is het met al wat op aarde is.
Als we ons buiten de lichtbron bewegen, worden we kouder en minder beweeglijk. Als we het licht in ons weten en het gebruiken voelen we ons goed en delen we het uit. We stralen vanzelf uit waar we genoeg van hebben. Waar we tekort van hebben, proberen we bij een ander te halen. Als we ons 'buiten' de bron van leven denken te kunnen begeven en we proberen dingen met liefdeloosheid en onwaarheid op te vullen, dan gaan we nog meer lijden. Op bepaald moment weten we niet beter en nemen we genoegen met de kou en het gebrek. Zo geven we generatie op generatie halve waarheden door en beseffen we niet hoe ver we van het echte leven - een geestelijk rijk leven - af zitten. We gaan onze energie daarom niet meer stoppen in het ontwikkelen van juiste warmte en liefde en dus geestkracht, maar zijn tevreden met surrogaten, die heel materieel zijn ten opzichte van de gratis beschikbare warmte die we lichamelijk en geestelijk zouden kunnen hebben, gebruiken en delen, waardoor niemand tekort zou komen. We zouden ieder ermee kunnen dienen, want waar we leven uit warmte, dus dienstbaar willen zijn, zouden we vanzelf het goede willen en dus ook doen! Alleen hierdoor zou de wereld kunnen veranderen en zou het tij kunnen keren.
In onze snelle consumptiemaatschappij zijn we echter van mening dat groter, meer, duurder en bewezen zijn, béter zijn en hebben we ondertussen afgeleerd om 'onzekere' factoren als intuïtie, geloof, hoop bij ons te dragen en te ontwikkelen. We worden dan hopeloos en trouweloos, ongelovig en ... liefdeloos! We eren dan de liefde niet meer, maar waarderen alleen maar wat ons uitkomt. We zien onszelf als een bergje materie dat toch een keer ophoudt te bestaan. Dus ach, waarom zo serieus. Na mij de zondvloed, of te wel: we leven maar eens, dus vier feest, als dat nog kan tenminste. Hedonisme is het woord van onze tijd: geniet (nu het nog kan). Geniet zoveel mogelijk en doe alsof je daarmee de ander van dienst bent of maak jezelf dat wijs. Zeg dat je alleen maar door deze leefstijl ervaring opdoet, groeit en meehelpt aan de ontwikkeling van al wat is en leeft.
Zaai dan als de mensen zien dat ze grip gaan verliezen op hun omgeving, er steeds meer bizarre zaken normaal worden gevonden, men niet meer bevredigd wordt door het 'gewone' en men geen vertrouwen meer heeft in de toekomst nog even wat meer paniek en beweer gewoon dat de mens gaat uitsterven en wel op zeer korte termijn. Degene die dat zegt weet niet waar hij het over heeft. Hij negeert het geestelijke dat het altijd nog beter weet dan mening gestudeerd goed ontwikkeld mens die in de wereld van hersendenken bekend staat als gezaghebbend. Het is het hart vol liefde dat alle antwoorden heeft op de huizenhoge problemen waar de mensheid mee kampt. God - het eindeloze veld van zuivere intelligentie, het leven zelf dat liefde is - is altijd nog de basis van al wat is en vloeit - omdat het immers eindeloos is - in ieder mens zijn hart waar die intelligentie opgemerkt, gebruikt en ontwikkeld kan worden. Het enige is dat de mens dit weet en ervoor kiest om middels de stem van zijn hart de juiste keuzes te maken. Wat de mens hiervoor nodig heeft is willen liefhebben en God kennen als de grote kennisbron in hemzelf en in de medemens, hoe deze ook is en kiest te leven.
God is een energiebron die er voor ieder is. Deze bron is toegankelijk zonder entreeprijs of entreebewijs. Ieder kan dus tanken uit deze bron. Je moet het alleen wel zélf willen en niet van mening zijn dat jij geen advies van God die je ooit heeft samen gevormd nodig zou hebben. Middels je intuïtie, je geweten spreekt deze Intelligentie in je hart, waardoor je de weg vindt uit al je problemen en beperkingen. Dat gaat niet altijd meteen. Een mens hoeft alleen maar te willen beginnen, want dan vloeit de innerlijke intelligentie makkelijker in de ziel, zodat je bewust kunt worden van wat je het beste kunt doen of laten. Ieder mens geeft vanuit de kwaliteit van willen en denken uit zijn hárt orders aan de hersenen die het lichaam zullen doen uitvoeren wat de ziel opdroeg. We hoeven niemand de schuld te geven van welke pech dan ook. Wijzelf zijn de daders. Vaak zijn we ons dat niet bewust. We wijzen liever met de beschuldigende vinger naar God en onze medemens of naar ons lot of die wisselvallige natuur. We zijn echter zoekende in liefde en waarheid maar blijven dikwijls uit onwetendheid, maar ook uit luiheid, gemak, egoïsme en hoogmoed steken in oude, foute patronen van liefdeloze gedachten en daden. We zijn vaak zelf verstoken geweest van liefde en echtheid, waardoor we armoe lijden en zelf beschadigd door van alles en nog wat niet goed weten wie we zijn, waarvandaan we kwamen en wat ons doel is.
We denken het te moeten hebben van de materie en wat we hebben geleerd en overstijgen niet onze beperkingen en nare ervaringen. We leggen ons erbij neer en zoeken houvast in wat we leerden, kennen en vooral in wat ons verteld werd. We gaan geloven in al die gebrekkige kennis en streven zo de waarheid die in ons hart aan het woord probeert te komen, voorbij! We vergeten God dus te raadplegen. De mens moet weer terug naar God en klein durven zijn om juist dáárdoor groot te worden
Aan ieder verschijning, aan iedere vorm, aan ieder materieel leven is ooit eerder een idee, een gedachte aan vooraf gegaan. Dit is voor veel mensen niet meer te bevatten. Toch is het zo, dat materie nooit uit zichzelf op een bepaalde manier kan ontstaan. De bron van leven is en moet altijd nog een gééstelijk iets zijn. Geen materieel ding of materiële verschijning kan op zichzelf, zomaar, toevallig bestaan. Daarom is ook het klimaat en het weer een gevólg van een bepaalde kwaliteit van denken en handelen. De mens veroorzaakt zelf het weer en op den lange duur het klimaat. Ook de gestorvenen doen daar aan mee. Daarom is het van groot belang dat mensen dit weer eens leren en begrepen. Wat de mens ooit als vanzelfsprekend in zijn hart gewaar werd, is nu ondergesneeuwd door het belang van het hersenverstand wat altijd maar optimaal ontwikkeld schijnt te moeten worden en vaak veel meer aandacht krijgt dan het verdient. Wel is het zo, dat hersenverstand ontzettend waardevol is. Natuurlijk! Alleen moet het HART vol liefde dus met de bereidheid te luisteren naar wat de Geest der Waarheid influistert en doet weten, de basis zijn van dat verstandsdenken. Alleen hersen-, verstandsdenken is kil en liefdeloos. het is puur materieel. Alleen het hartsdenken gevoed door het denken in het hart, is liefdevol als dat hart zoveel mogelijk liefde zoekt en wil doen. Een mens heeft de verantwoording om lief te hebben. Dat weet iedereen en is al zolang de mens bestaat het doel.
Zolang mensen nog niet begrijpen dat het alleen maar de liefde is die oplossing geeft voor welke problemen dan ook, zal hij gebrek lijden, al zal de mens op aarde nooit volstrekt perfect gelukkig zijn. Er zijn immers altijd andersdenkenden en anderswillende mensen. De mens heeft als hoogste goed een vrije wil die niet te loochenen valt en wat ook nooit mag gebeuren. Als dat zou plaatsvinden, dan zou dit mensenras kunnen uitsterven, eerder weggevaagd worden van de aardbodem. Als immers zijn hoogste goed - de vrije wil - ontnomen is, dan heeft het leven op aarde als leerschool immers geen enkele zin. Welk nut heeft het als een mens als robot zou kiezen om lief te hebben? Welk nut zou het hebben als een mens als robot zou kiezen om niet lief te hebben? dit zou Satans rijk op aarde zijn. hij zou lachen in zijn vuist. God heeft gezegd dat er een 1000-jarig rijk van vrede komt, waarin Jezus Christus koning is. Dat moet zo worden begrepen: er komt en zeer lange afgebakende tijd (1000), op aarde ( in het hart waar het vermogen tot liefhebben ligt) waar in het de liefde zal zijn die in de praktijk gebracht wordt door de mensen van goede wil. Jezus zal komen met de Zijnen op de wolken des hemels. Hiermee wordt bedoeld dat die liefde groeit (Jezus' komst) op de nieuwe inzichten (wolken) uit de ware leer van God (hemel). Zo komt dus de nieuwe leefstijl zoals Jezus Christus deze voor leefde afgedaald naar de aarde. Nog weer anders gezegd: in de harten wordt weer de stem van de Vader (God) gehoord. De Zoon ( Jezus Christus) wordt gevolgd. Of te wel, wat het hart aangeeft, wordt gewoon uit liefde gedaan (ter ere van God), dus in de naam van de zuivere liefde die ieder mens van goed wil, wil en dus ook doet! Dat doet hij als hij niet zijn eigenbelang voor laat gaan op het belang van zijn medemens. Dienstbaarheid wordt het toverwoord. De mens die hierin niet mee wil, dus die nieuwe aarde niet zit zitten, omdat hij ánders wil en ánders denkt, kan natuurlijk niet mee in deze nieuwe wereld. Voor hem is er dan toch ook logischerwijze geen plaats?
Het is deze mens die dan niet meer kan bestaan op deze aarde. De mens die liefdeloos WIL zijn, zal uitsterven. Wat dat betreft heeft de wetenschapper wel gelijk. De liefde gáát groeien op de puinhopen van dom hersendenken, hoogmoed en egoïsme waar geen ruimte werd gelaten aan Gods kracht die bij ieder mens invloeit en eindeloos benut kan worden om er de goede plannen uit te scheppen die er een mooie wereld van kunnen maken, waar ruimte is voor ieder die gelooft in liefde en dienstbaar wil zijn en zichzelf niet meer acht dan de ander. Ieder zal gelijk zijn, maar niet zonder slag of stoot. Eerst puin ruimen. Dat puin is hoogmoed en egoïsme. Eerst dat weg. Dan blijft er vanzelf ruimte over voor liefde, die ieder mens zoekt, waar, hoe hij ook leeft en denkt! God is er voor iedereen, maar ieder persoonlijk mens moet wel een keus maken vóór of tégen liefhebben. Van twee walletjes eten, haalt niets uit. Het is of God of niet God. Of liefde of geen liefde. Een beetje liefde is altijd nog veel ego. God wil alles.
De mens zal binnen geen 100 jaar uitsterven. Nog niet eens binnen 5000 jaar. De aarde zal een lange tijd van vrede gaan kennen, al gaat de weg ernaartoe niet zomaar! We merken het maar al te goed. Een derde van de mensheid zwoegt, lijdt, ziet het niet zitten en bezwijkt aan hang naar materie of angst en ongeloof. De mens die hoopt, gelooft, liefde zoekt en doet, zal overleven of in kracht van liefde gewoon als het zijn tijd is, sterven. Hij zal kracht hebben en vindingrijk zijn en geloven in oplossingen in plaats van in mislukking en aanvaarden als zijn leven hier op is. Hij zal doorzetten in plaats van opgeven. Hij zal te rade gaan bij de stem van God, de stem van de liefde in zijn hart en zijn kinderen hierin opvoeden. Hij zal weten dat voor alles een juiste tijd is en rustig verder kunnen gaan met leven, terwijl anderen radeloos zullen zijn. Hij zal een lichtend voorbeeld zijn en niet rusten tot God weer merkbaar (terug) is in de maatschappij.
De mens die klaar op aarde is met zijn proces van ontwikkeling in liefde, zal op natuurlijke wijze deze aarde verlaten. Op welke wijze dit gebeurt is doorgaans niet te begrijpen. Je hoeft er ook niet je best voor te doen. Wel kun je je afvragen wat je kunt doen om een zo rijk liefdevol leven te leven. Hoe het ook zij, welk probleem je ook hebt, welke ziekte je ook hebt of zal hebben, God is liefde en heeft alles in de hand! Na dit leven wacht een verdere ontwikkeling in die geestelijke sfeer die je naar mate je liefde had of liefde wilde doen - al lukte dit niet zo goed- past. Voor ieder is er een hemel in zichzelf die hij de eeuwigheid gewaarwordt en uitbouwt, als hij God maar erkent, toelaat en gebruikt. Voor hem is er geen hopeloosheid maar een vast vertrouwen. Daarbij weet hij dat als hij hier klaar is op aarde, verder leeft en zichzelf en alles - ook wat hij op aarde niet kon genieten en ervaren - ten volle gewaarwordt. Geen angst dus, maar goede moed en zelfonderzoek en starten met goed doen, volgens hoe jouw unieke hart jou dat vol liefde laat weten. Doe het en dan zal het klimaat zich ten goede ontwikkelen. God heeft gezegd dat dat vredestijdperk komt. Het zal dus komen! De schommelingen in regen, warmte, droogte, kou of wat ook, zijn er volgens statistieken altijd. We overzien echter niet de grote lijn - die voor de goede ziener echter wel te over zien is - Perioden van natheid, droogte, hitte en kou wisselen zich om wijze (geestelijke) redenen altijd af. We zijn nu in een periode aanbeland dat er veel water nodig is om te reinigen. Dat evenwel extreme droogte er ook is, laat zien dat er een onbalans is tussen liefde en liefdeloosheid en dus waarheid en onwaarheid. Evenwicht in de natuur is alleen mogelijk als we met gezond hartenverstand de problemen bezien en de balans naar meer echtheid en dus liefde doen doorslaan door te vertrouwen op het goede dat God kan bewerkstelligen waar wij dat niet kunnen en ondertussen zelf doen wat aan het goede doen in ons eigen vermogen ligt.
Sonne Hoover